ตอนที่43.“เดี๋ยวสิน้ำแข็ง พี่เป็นคู่ซ้อมให้เอามั้ย พี่เองก็ไม่ค่อยได้ออกกำลังกายเท่าไหร่ช่วงนี้ยุ่งๆ ออกกำลังกายบ้างก็ดี” ภาสกรรีบเสนอตัวทิพย์ธาราหันมามองเขาด้วยแววตาเหมือนจะขบขัน“จริงหรือคะ”“จริงสิ” ภาสกรยืนยันหนักแน่นแล้วหันไปตีหน้าใส่โทนี่ที่หลบฉากไป“โอเคค่ะ..” หญิงสาวบอกพร้อมทั้งยื่นมือให้เทรนเนอร์ใส่นวมให้ ภาสกรเองก็ให้เทรนเนอร์ช่วยใส่นวมให้เช่นเดียวกัน จากนั้นเขาก็มายืนประจันหน้ากับทิพย์ธารา“เริ่มเลยนะคะ”“อุ๊บบบสส์..”ทิพย์ธาราบอกพร้อมทั้งชกเข้าที่ท้องเขาเต็มๆ ภาสกรถึงกับตัวงอเป็นกุ้งเพราะไม่ทันตั้งตัว เขารู้ว่านั่นไม่ใช่แรงทั้งหมดที่เธอใส่มากับหมัดแต่มันก็ทำให้เขาจุกได้เลยทีเดียว“น้ำแข็งเล่นทีเผลอนี่”“เป็นคู่ซ้อมก็ต้องเตรียมพร้อมสิคะ อย่ามัวพูดมากค่ะ เอาจริงๆ เลยดีกว่าค่ะ”และไม่รอให้ภาสกรได้ตั้งตัวทิพย์ธาราก็เหวี่ยงทั้งหมัดทั้งเข่าเข้าใส่อย่างรวดเร็วและด้วยลีลาที่คล่องแคล่วว่องไวจนชายหนุ่มแทบตั้งรับไม่ทันและไม่คิดว่าทิพย์ธาราจะมีทักษะการชกมวยไทยดีขนาดนี้ ภาสกรหลบหลีกหมัดและเข่าแข้งของเธออย่างทุลักทุเลในช่วงแรกเพราะไม่ทันตั้งตัวแต่เมื่อสามารถตั้งตัวได้เขาก็หลบหลีกตั้งรับ
ตอนที่ 44.“ขอโทษนะน้ำแข็งพี่หยุดหัวเราะไม่ได้จริงๆ ฮ่าๆๆ”“พี่แสน.. คนบ้า หยุดไม่ได้ใช่ไหม.. นี่แน่ะๆๆ”ทิพย์ธาราโผนเข้าไประกำปั้นใส่เขาอย่างโมโห ภาสกรหัวเราะร่วนทั้งหลบหลีกกำปั้นน้อยๆ แต่ทรงพลังนั้นอย่างคล่องแคล่วเพราะตั้งตัวได้ทันแล้วสุดท้ายร่างระหงก็ตกอยู่ในวงแขนแข็งแรงเขาอีกครั้ง“คนบ้าปล่อยนะ พี่แสน อ๊ายย” หญิงสาวหวีดร้องเสียงหลงเมื่อภาสกรก้มลงหอมแก้มใสหนักๆ อย่างมันเขี้ยวและอยากแกล้ง“แก้มน้ำแข็งหอมจัง”“พี่แสนคนบ้า รังแกน้ำแข็ง คอยดูนะน้ำแข็งจะฟ้องพี่ธาร” หญิงสาวหน้าแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย“ฟ้องไอ้ธารคนเดียวเหรอ ฟ้องคุณอาด้วยสิ และฟ้องให้หมดด้วยนะว่าพี่ทำอะไรบ้าง”“พี่แสนจะทำอะไร ว้าย.. ปล่อยนะ คนบ้า พี่แสน กรี๊ดดด..”ทิพย์ธาราหวีดร้องเสียงหลงเมื่อตกอยู่ในวงแขนที่รัดแน่นของเขาแล้วทิพย์ธาราก็รู้ได้ทันทีว่าตนตกเป็นรองเขาหญิงสาวดิ้นเร่า
ตอนที่ 45.“คุณแอนนี่คะ เชิญทางนี้ค่ะ” นารีพนักงานสาวพยายามเชื้อเชิญให้แอนนี่ไปที่เรือที่เตรียมไว้แต่แอนนี่ไม่สนใจเสียงเรียกของนารีแต่เดินลิ่วตามทิพย์ธาราไป“แย่แล้วพี่ สงสัยคุณแอนนี่ต้องไปหาเรื่องคุณน้ำแข็งแน่ๆ” นารีหน้าเสีย“แย่จริงๆ ด้วยนารีรีบตามไปพี่จะโทร. บอกพี่เชน” โดยไม่ต้องให้บอกซ้ำนารีรีบเดินตามแอนนี่ไปทันทีส่วนบัญชาก็โทร. รายงานภาสกร...“นี่เธอ..” แอนนี่เดินเร็วๆ มาทันทิพย์ธาราก็เรียกเสียงดังทำให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาบนเรือหันมามอง ผู้โดยสารบางคนที่จำได้ว่าสองสาวคือใครต่างก็หันไปซุบซิบกัน มีบางคนที่ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเตรียมจะถ่ายวิดีโอเพื่อเผยแพร่เรียกยอดไลก์ เพราะทั้งสองสาวนั้นเป็นคนมีชื่อเสียงพอสมควร“มีอะไรคะ”“มีสิ เธอใช่ไหมที่บอกให้พี่แสนทำแบบนั้น”“ทำแบบไหนคะ..” ทิพย์ธาราไม่รู้จริงๆ ว่าภาสกรให้คน
ตอนที่46.ทิพย์ธาราพยายามจะหลบหน้าภาสกรหลังจากที่เสียจูบให้เขาอีกครั้งและยังเผลอป่าวประกาศว่าเป็นคู่หมั้นของเขาทำให้ตอนนี้ใครๆ ต่างก็รู้แล้วว่าเธอกับภาสกรเป็นอะไรกัน และสำนักข่าวบันเทิงก็เขียนข่าวการหมั้นหมายระหว่างเธอกับเขากันครึกโครม ในแวดวงสังคมต่างก็พูดถึงการหมั้นระหว่างเธอกับภาสกรและเมื่อข่าวออกจากปากเธอเองทางบิดามารดาจึงไม่อาจจะต่อว่าอะไรภาสกรได้“พี่แสนหลีกทางน้ำแข็งหน่อยค่ะ” หญิงสาวทำหน้าตึงมองเมินสายตาพราวพรายของเขาเมื่อภาสกรมายืนอยู่หน้าประตูห้องทำงานของพี่ชายซึ่งไม่รู้ว่าหายหน้าไปไหนไม่ยอมมาช่วยน้องเลย...“พูดกับคู่หมั้นไม่เพราะเลยครับคนสวย” ภาสกรยิ้มยียวนแล้วเดินมาใกล้ทิพย์ธาราถอยหนีภาสกรก็ขยับเท้าตามไปทุกๆ ย่างก้าวที่เธอถอยห่างจนในที่สุดหญิงสาวก็จนมุมเขาจนได้“พี่แสนคะ ที่นี่มันห้องทำงานของพี่ธารนะคะ”“ก็รู้แล้วพอดีลืมของ”ภาสกรยิ้มๆ แต่แววตาไม่น่าไว้ใจทิพย์ธาราเชิดหน้าที่รู้สึกว่ามันร้อนผ่าวๆ ขึ้นมาทันทีที่เจอหน้าเขาขึ้นอย่างเย่อหยิ่งทั้งที่ในใจมันสั่นสะเทือนจนกลัวว่าเรือลำหรูมันจะรับรู้แรงสั่นในใจของเธอไปด้วย“เชิญค่ะน้ำแข็งกำลังจะออกไปพอดี” หญิงสาวเบี่ยงกายหลบให้เขาเดิ
ตอนที่ 47.“อย่าซนสิครับน้ำแข็ง..”“อื้อ พี่แสน พี่แสนขา..” ทิพย์ธาราครางกระเส่าเมื่อเขาก้มลงต่ำไปยังสะโพกงามเปลือยเปล่าและหยุดอยู่ตรงกลางร่างงามที่ร้อนระอุฉ่ำเยิ้ม หญิงสาวหวีดร้องอย่างเสียวกระสันเมื่อลิ้นร้ายแตะแต้มโลมเลียอย่างอ่อนโยนในคราแรกก่อนจะเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนจนเธอแอ่นกายขึ้นหาเขาอย่างหลงลืมตัว ความเสียวซ่านที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนในชีวิตทำให้เธอหน้ามืดตาลายควบคุมตัวเองไม่ได้ สติที่มีก็เลือนรางแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง ได้แต่ปล่อยใจปล่อยกายให้เขานำพาไปในดินแดนหฤหรรษ์ที่ไม่เคยเที่ยวท่องไปมาก่อนภาสกรดื่มด่ำกับความหวานล้ำที่เขาคาดหวังไว้ว่าจะต้องได้เชยชิมแต่เพียงผู้เดียวด้วยใจคึกคะนอง สอนให้เธอได้เรียนรู้การสัมผัสร่างกายซึ่งกันและกันโดยที่สาวเจ้าไม่ต่อต้านด้วยด้อยเดียงสากว่า เขาพาเธอไปสัมผัสความสุขสมแค่ด้วยสัมผัสเพียงภายนอกไม่ได้ล่วงล้ำไปกว่านั้นแม้ใจอยากจะโจนจ้วงเข้าครอบครองเธอเสียเดี๋ยวนั้นก็ตาม แต่เขาต้องการให้ทุกอย่างมันเกิดขึ้นด้วยความยินยอมพร้อมใจจากเธอในโอกาสและเวลาที่ถูกต้องเหมาะ
ตอนที่ 48.“ไง.. หน้าบานเชียวนะ” เทพธาราเอ่ยทัก“นิดหน่อยโว้ย”“แล้วนี่ส่งแม่นางแบบนั่นขึ้นฝั่งเรียบร้อยแล้ว”“แน่นอนสิ เรื่องอะไรจะให้อยู่เป็นตัวปัญหา”“เพื่อนน้องสาวนายนี่ก็แสบไม่เบา เหมือนกันไม่มีผิด” เทพธาราว่าเพราะเห็นความเยอะความเหวี่ยงวีนของแอนนี่ที่แสดงออกต่อทิพย์ธาราเขาเองก็ไม่ชอบเช่นกัน“นายจะว่าน้องสาวฉันเหรอ ไม่ได้นะ ทีฉันยังไม่ว่าน้องสาวนายเลย นายต้องรักน้องสาวฉันเหมือนที่ฉันรักน้องสาวนายสิ” ภาสกรหันมาบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง“นี่ไอ้แสน ฉันกับนายคนละคนกันโว้ย นายรักน้องสาวฉันได้แต่จะมาบังคับให้ฉันรักน้องสาวนายไม่ได้” เทพธาราเสียงสูงรีบบ่ายเบี่ยงทันควัน“ทำไมวะ พิ้งกี้เสียหายตรงไหน สวยรวยเริดกว่าน้องสาวฉันนี่ไม่มีอีกแล้ว”“ใช่ไม่เถียง แต่ความร้ายกาจนี่สิ ฉันรับไม่ไหว ผู้หญิงอะไรร้ายกาจชะมัด”“น้องสาวฉันร้ายกาจตรง
ตอนที่ 49.“น้ำแข็งดูซูบไปนะลูกเขาใช้งานหนักหรือโดนรังแกรึเปล่าลูก” ทิพย์ธาราทำหน้าไม่ถูกเมื่อเจอคำถามของบิดา“เอ่อ..”“ผมไม่ได้รังแกน้องเลยครับคุณอา มีแต่น้ำแข็งนั่นล่ะที่รังแกผม”“หึ น้ำหน้าอย่างเราน่ะรึจะถูกผู้หญิงรังแก”ผู้เป็นอาและกำลังจะเป็นพ่อตาทำเสียงเยาะในลำคอแม้จะเคยเอ็นดูและรักใคร่ภาสกรมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย แต่เพราะหลานรักบังอาจมาแอบขโมยจูบลูกสาวสุดที่รักไปอย่างหน้าด้านๆ แล้วยังทำให้ตนรู้สึกอับอายที่เหมือนถูกลูบคมทำให้คุณทวิภาคยังขุ่นเคืองไม่หาย“ครับ ผมนี่ล่ะถูกน้ำแข็งรังแก คิดดูสิครับน้ำแข็งน่ะทั้ง..”“พี่แสน..”ทิพย์ธาราหันมาทำตาดุๆ ใส่ภาสกรเพราะกลัวว่าเขาจะเผลอพูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาว่าใกล้ชิดสนิทสนมกันแค่ไหนตลอดเวลาที่อยู่บนเรือเพราะภาสกรแทบจะเป็นเงาตามตัว ทั้งกลัวว่าภาสกรจะเผลอเอ่ยปากเรื่องความใกล้ชิดสนิทสนมของเขากับเธอว่ามันแนบสนิทแค
ตอนที่50.ทางด้านภาสกรเองก็นอนยิ้มอยู่คนเดียวบนเตียงกว้าง ดวงตาคมกวาดมองไปรอบๆ ห้องของตนที่มีรูปของทิพย์ธาราอยู่ทุกอิริยาบถทั้งรูปถ่ายและรูปที่เขาวาดเอง ทั้งรูปเล็กรูปใหญ่ ใส่กรอบตั้งไว้หัวเตียงและวางอยู่บนโต๊ะอ่านหนังสือที่มีแจกันเล็กๆ ปักดอกกุหลาบสีขาวพิสุทธิ์ไว้ทุกๆ วัน มือหนาเอื้อมไปหยิบรูปของทิพย์ธาราที่กำลังยิ้มกว้างอย่างมีความสุข เบื้องหลังของเธอคือท้องทะเลทีคราม เรียวปากระเรื่อสีชมพูเข้มแย้มยิ้มอวดฟันขาวราวไข่มุกเรียงตัวสวย ดวงตากลมโตเป็นประกาย เรือนผมยาวสยายยุ่งน้อยๆ เพราะแรงลม เขาชอบภาพนี้ของเธอที่สุด เป็นภาพที่เขาแอบถ่ายไว้ตอนที่ทิพย์ธาราเผลอและกำลังหัวเราะอย่างสนุกสนานกับเรื่องขบขันที่เทพธาราเล่าเรื่องที่เขาทำตัวเปิ่นๆ ตอนที่ไปเรียนเมืองนอกด้วยกัน รูปนี้เขาถ่ายไว้นานหลายปีแล้วและมักหยิบมาดูเสมอและมีบันทึกไว้ในสมาร์ตโฟนและแล็บท็อปเครื่องโปรด ภาพรอยยิ้มกว้างๆ หัวเราะเสียงดังอย่างไม่เก็บกักอาการของทิพย์ธารานั้นนับว่าหายากยิ่งกว่าทองคำเสียอีก รอยยิ้มกว้างที่สุดของเธอที่เขาเคยเห็นคือยิ้มบางๆ เห็นไรฟันน้อยๆ เท่านั้น
ตอนที่73. จบบริบูรณ์“น้องภูครับคุณตาไม่รักคุณพ่อแล้ว”“เวอร์ไปแล้วๆ” คุณทวิภาคว่าลูกเขยอย่างหมั่นไส้“คุณตารักคุณพ่อหน่อยสิครับ ชวนคุณพ่อไปกินเตี๋ยวด้วยกัน”“โอ๊ย พ่อเราน่ะ ไม่อดตายหรอกลูก เดี๋ยวเขาก็หาเศษหาเลยแถวนี้ล่ะ เราไปกินเตี๋ยวกันดีกว่าครับ ตอนนี้อากายกับพี่วารอยู่ที่สวน”คุณทวิภาคบอกหลายชาย ซึ่งพอได้ยินชื่อ พี่วา หรือ วายุภัค ลูกชายของกายกับวิภาดาซึ่งอายุมากกว่าน้องภูสองปี เด็กชายก็ตาโตเพราะน้องภูนั้นรักพี่วาและอยากเล่นกับพี่วาที่สุด “ว้าว โอเคคับ น้องภูไปกินเตี๋ยวดีกว่า น้องภูไปก่อนนะค้าบ คุณพ่อ คุณแม่” เด็กชายจูงมือคุณตาออกไปทันที“จ้าลูก เดี๋ยวคุณแม่กับคุณพ่อตามไปครับ”ทิพย์ธารามองตามลูกชายไปอย่างขบขัน แล้วหันมามองสามีที่รีบเข้ามาโอกอดตนทันทีที่ลูกชายเดินลับหลังไป“น้ำแข็งจ๋า เราไปพักที่ห้องกันก่อนดีกว่าค่อยไปหาไรกิน” หญิงสาวหันมาสบตาพราวพรายของสามีแล้วหน้าแดงก่ำ“หึ.. น้ำแข็งรู้นะว่าพี่แสนคิดอะไร”“จะคิดอะไรได้ล่ะครับ นอกจากอยากรักเมียและอยากให้เมียรัก”“พี่แสนน่ะ คิดอะไรก็ไม่รู้”“ไม่รู้จริงเหรอ งั้นมาเถอะเดี๋ยวพี่บอกให้รู้”“ว้าย.. พี่แสน จะบ้าหรือคะ ทุกคนรอกินข้าวอยู่
ตอนที่ 72.บทส่งท้าย“น้ำแข็งทำไม พี่ทำน้ำแข็งเจ็บหรือ” ภาสกรลูบไล้ใบหน้านวลเนียนของเมียรักอย่างตกใจและห่วงใยจริงๆ ทิพย์ธาราเห็นท่าทางของเขาก็น้ำตาซึมด้วยความตื้นตันและมันทำให้ภาสกรเข้าใจผิดหนักขึ้นไปอีก“โธ่ น้ำแข็งจ๋า เจ็บตรงไหนที่รัก พี่ขอโทษที่ทำน้ำแข็งเจ็บ เดี๋ยวพาหายามาทาให้น้ำแข็งเจ็บตรงไหนครับ..”“พี่แสนคะ พี่แสนหยุดก่อน ไม่ต้องไปไหนค่ะ น้ำแข็งไม่ได้เจ็บตรงไหน”“แล้วทำไม น้ำแข็งร้องไห้”“น้ำแข็งไม่ได้ร้องไห้ค่ะ น้ำแข็งแค่ตื้นตันใจ” หญิงสาวบอกเขาแล้วรั้งร่างใหญ่ให้มานอนลงใต้ร่างเธอแล้วคร่อมทับเขาเสียเลย ภาสกรมองเธองงๆ หญิงสาวยิ้มบางๆ อย่างขบขันท่าทางของเขา“นอนลงนิ่งๆ ค่ะ ห้ามไปไหน หยุดฟังน้ำแข็งพูด”“จ้ะๆ ที่รัก” ภาสกรรีบพยักหน้าตอบรับโดยดี“น้ำแข็งแค่จะบอกพี่แสนว่า... ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวพูดเว้นประโยคเล็กน้อย ภาสกรพยักหน้าเร็วๆ แล้วประคองใบหน้างามไว้อย่างแสนรักและนอนนิ่งฟังเธอพูดต่อ“และน้ำแข็งก็แค่จะบอกว่า บอกว่า...” ทิพย์ธาราหยุดพูดแล้วสบตาเขานิ่ง ภาสกรใจเต้นรัวอย่างลุ้นระทึกกับสิ่งที่ออกมาจากเรียวปากอิ่มของเธอ...“น้ำแข็งอยากจะบอกว่า น้ำแข็ง รัก พี่ แสน ค่ะ..” หญิงสาวพูดช้าๆ
ตอนที่71.“พี่แสน.. พี่แสนคะ พี่แสน..”“อะ เอ่อ อะไรครับที่รัก” ภาสกรสะดุ้งน้อยๆ เมื่อมือเรียวตีลงบนต้นแขนเปล่าเปลือยของตนเบาๆ เพราะเขาสวมเพียงกางเกงขาสั้นแบบลำลองเท่านั้น“คิดอะไรไม่ดีกับน้ำแข็งแน่ๆ เลยใช่ไหมคะ” ทิพย์ธารามองสามีขันๆ ภาสกรมองร่างงามที่ถูกบดบังด้วยชุดคลุมสีขาวอย่างเสียดาย“ก็เมียพี่สวยขนาดนี้พี่คิดอย่างอื่นไม่ออกเลยจริงๆ นอกจากเรื่องบนเตียง และไม่บนเตียง” ภาสกรยืดยอมรับโดยดี“บ้า.. พี่แสนน่ะ” ทิพย์ธาราหน้าแดงเรื่อแล้วก้มลงสนใจอาหารของตน ใจสาวใช่จะไม่หวั่นไหวกับสายตาเปิดเปลือยความรู้สึกของเขา ยิ่งเขาขยันยั่วเธอด้วยกล้ามแน่นๆ คำพูดหวานๆ ที่เพียรพร่ำบอกรักเธอทุกครั้งไม่ว่าจะอยู่ในห้วงเสน่หา หรือทุกๆ เช้าที่ตื่นมาภาสกรจะบอกรักเธอเสมอ ตาคมที่มองเธออย่างกับจะกลืนกิน ใจสาวก็ยิ่งวาบหวามหวิวไหวไปกับเขา แต่เธอเองก็ยังขัดเขินที่จะบอกเขาว่า รัก...“หึหึ กินเยอะๆ นะครับ คืนนี้อาจจะต้องใช้พลังงานเยอะ”“พี่แสน.. น้ำแข็งช้ำหมดแล้วนะคะ”“งั้นพี่จะรักน้ำแข็งเบาๆ แต่อย่ามาโวยวายที่พี่ทำไม่ถึงใจก็แล้วกัน”“อ๊ายย พี่แสนคนบ้าๆ นี่แน่ะ ทะลึ่ง”ทิพย์ธาราปาลูกองุ่นใส่เขาแต่ภาสกรก็เหมือนตั้งท่า
ตอนที่70.“ดูคุณพี่อารมณ์ดีจริงนะคะ” คุณธิชามองหน้าสามีอย่างแปลกใจ แล้วเขม้นมองอย่างพิจารณาก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างไม่ชอบใจ“คุณพี่ไปทำอะไรไม่ดีมาบอกน้องเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”“โธ่ธิชาจ๋าไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นสักหน่อยเลย”“หึ.. ท่าทางแบบนี้มันมีพิรุธ ไปแกล้งอะไรพ่อแสนอีกคะ บอกมาดีๆ ไม่งั้นคืนนี้ไปนอนนอกห้องเลย” คุณธิชากอดอกมองหน้าสามีอย่างเอาเรื่องเพราะรู้สึกได้ถึงกลิ่นทะแม่งๆ และคิดว่าสามีต้องไปแกล้งอะไรลูกเขยที่รักของนางแน่ๆ“เอ่อ...”“พูดมาค่ะ...” คุณธิชาเสียงเข้มหน้าตึงใส่สามี คุณทวิภาคยิ้มแหยๆ แล้วเล่าเรื่องที่ตนใช้ให้มะลิไปแอบอ้างชื่อคุณย่าว่าให้เอานมไปให้คู่บ่าวสาวดื่ม และแอบใส่ยานอนหลับไปด้วยเพื่อแกล้งไม่ให้ลูกเขยได้เชยชมเจ้าสาวในคืนส่งตัว“คุณพี่.. ทำแบบนี้เมื่อไหร่จะได้อุ้มหลานล่ะคะ”“โธ่.. ก็แค่คืนเดียว อย่างตาแสนน่ะไม่นานหรอกรับรองยายน้ำแข็งของเราท้องโย้หัวปีท้ายปี”“แต่ถึงยังไงคุณพี่ก็ไม่ควรทำแบบนี้ค่ะ หึ.. เจ้าแผนการเจ้าคิดเจ้าแค้นดีนัก คืนนี้ไปนอนข้างนอกเลยค่ะ”“โธ่.. ที่รักครับ พี่ผิดไปแล้ว ยกโทษให้พี่นะ พี่ไม่อยากนอนคนเดียว”“ในโทษฐานที่ทำให้น้องผิดหวังที่จะได้อุ้มหลานช้ากว่าคนอื
ตอนที่69.“แหม.. นังแอนนี่ ได้ทีก็แว้งกัดเลยนะยะ”“ฉันไม่ใช่หมาถึงจะมาแว้งกัด พูดดีๆ หน่อยย่ะ”“น้ำแข็งเองก็ต้องขอโทษพี่แอนนี่ด้วยค่ะที่เคยทำไม่ดีด้วย”“โอ๊ย.. เล็กน้อยค่ะ พี่น่ะเจอศึกมาเยอะ แค่นี้จิ๊บๆ เพื่อพี่ชายที่รักแอนนี่ทนได้”“ไม่ใช่เห็นแก่เงินหรอกหรือยะ” อุษาพิไลว่าเพื่อนรักที่ทำท่าบีบนวดพี่ชายของตนอย่างเอาใจ“เรื่องเงินก็สำคัญ แต่เพื่อพี่ชายที่รักนั้นสำคัญกว่าค่า”ทุกคนหัวเราะชอบใจและทิพย์ธาราก็ไม่ถือโทษโกรธที่แอนนี่เข้ามาใกล้ภาสกรเพราะรู้ดีว่าแอนนี่บริสุทธิ์ใจและภาสกรก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับแอนนี่มากกว่าน้องสาวคนหนึ่ง“พี่ก็ต้องขอบใจแอนนี่นะที่ตีบทแตกมาก”“ใช่ค่ะพี่แอนนี่ตีบทแตกมาก แต่ถ้ามีเรื่องแบบนี้อีก น้ำแข็งรับรองได้ว่าพี่แสนน่ะหัวแตกแน่ๆ”“โอ๊ย ไม่มีเรื่องอะไรแบบนี้อีกแล้วจ้ะน้ำแข็งจ๋า”ภาสกรรีบเข้ามาโอบกอดเจ้าสาวแสนสวยในชุดวิวาห์สีขาวอมชมพูฟูฟ่องยาวเสมอเข่ามนดูงามกระจ่างตาอย่างออดอ้อนแสนรัก และท่าทางกลัวเมียจนหงอของภาสกรทำให้ทุกคนหัวเราะชอบใจบรรยากาศในค่ำคืนฉลองวิวาห์อันแสนหวานและอบอุ่นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้มของทุกคน โดยเฉพาะผู้เป็นพ่อแม่นั้นยิ้มหน้าบานเลยท
ตอนที่68.“ไม่มีทาง พี่จะไม่ถอนหมั้นให้น้ำแข็งเด็ดขาด”“หึ.. อยากถอนหมั้นมากไม่ใช่หรือคะ ใครกันนะบอกน้ำแข็งว่าถอดแหวนคืนคุณแม่พี่ได้เลย”“ไอ้คนนั้นมันโดดหน้าผาตายไปแล้วครับ ตอนนี้มีแค่พี่แสนคนนี้คนเดียวและพี่ก็จะไม่มีวันถอนหมั้นไม่ยอมปล่อยน้ำแข็งไปอีกแล้ว พี่รักน้ำแข็ง..” .ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ กับใบหน้าบึ้งตึงแสนงอนของคู่หมั้นสาวแล้วจับมือเรียวมากุมไว้ ภาสกรมองแหวนเพชรน้ำงามที่ยังคงส่องประกายอยู่บนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ“แต่น้ำแข็งเปลี่ยนใจแล้วค่ะ น้ำแข็งไม่อยากหมั้นไม่อยากแต่งงานกับพี่แสนแล้ว”“หึหึ.. สายไปแล้วครับ ในเมื่อน้ำแข็งมาถึงถิ่นพี่แบบนี้จะปล่อยไปได้ยังไง”“คิดจะเอาเปรียบน้ำแข็งหรือไงคะ” ทิพย์ธาราเงยหน้ามองเขาหน้าบึ้งแต่แววตาไหวระริกไม่มีแววเคืองขุ่น“พี่ไม่รังแกคนที่พี่รักหรอกครับ แต่ทำอย่างอื่นอาจไม่แน่ โอ๊ย.. ทุบพี่ทำไมครับ”ภาสรพูดยิ้มๆ แววตาพราวพรายแล้วก็ต้องร้องโอดโอยเมื่อทิพย์ธาราทุบอกกว้างอย่างไม่เบาแรง“คิดลามกกับน้ำแข็งหรือคะ”“หืม.. พี่นี่นะคิดลามก น้ำแข็งนั่นล่ะคิดอะไรกับพี่รึเปล่า”“จะบ้าหรือคะ น้ำแข็งจะคิดแบบนั้นทำไมไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลย ถอนหมั้นให้น้ำแข็งได
ตอนที่67.“ถ้าน้ำแข็งอยากจะถอนหมั้นพี่ก็ยินดีนะ คืนแหวนหมั้นกับคุณแม่พี่ได้เลย”“พี่แสนคะ น้ำแข็ง...”“ไม่ต้องพูดหรอก พี่รู้ดีว่าน้ำแข็งเกลียดพี่มาก เรื่องถอนหมั้นน่ะพี่ไม่ยื้อไว้อยู่แล้วเพราะถึงยังไงมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะยื้อคนที่ไม่รักให้อยู่ด้วยกัน พี่ขอตัวก่อนนะ” พูดจบก็เดินออกไปโดยไม่สนใจคนที่อ้าปากค้างอยู่ข้างหลัง“อะไรกันเนี่ย พี่แสนคนบ้าเอ๊ย เอาแต่ใจที่สุดเลย ไม่ฟังคนอื่นเขาบ้าง.. หึ เดี๋ยวก็บินกลับเดี๋ยวนี้เสียเลย” ทิพย์ธาราหน้างอบ่นตามหลังเขาไปอย่างฉุนๆ คนบ้าอะไรไม่ยอมฟังไม่ยอมคุยกันดีๆ เธออุตส่าห์ตั้งใจมาง้อ“เอาสิ อยากถอนหมั้นนักเดี๋ยวน้ำแข็งจัดให้..” ว่าแล้วก็เดินตามร่างสูงใหญ่เข้าไปด้านใน แล้วก็ต้องแปลกใจเมื่อสาวใช้เดินหน้าตื่นออกมาหาเธอ“แย่แล้วค่ะคุณผู้หญิง”“มีอะไรจ๊ะ”“คุณผู้ชายเป็นอะไรไม่รู้ค่ะ อาละวาดโวยวายทำลายข้าวของอยู่ที่ห้องทำงานใหญ่”“ห้องทำงานใหญ่อยู่ทางไหน”“ทางนั้นค่ะ”สาวใช้ชี้มือบอกทิพย์ธาราพยักหน้าช้าๆ แล้วบอกให้เจ้าหล่อนไปทำอย่างอื่นแล้วเดินไปยังห้องทำงานใหญ่ของภาสกรและก็ได้ยินเสียงข้าวของหล่นกระจัดกระจายเหมือนมีคนกำลังขว้างปามันอยู่ในนั้นจริงๆ ทิ
ตอนที่66.ทิพย์ธาราถอนใจเบาๆ เงยหน้ามองเซฟท์เฮ้าสุดหรูของภาสกร คเชนทร์ออกมารับหน้าแล้วบอกให้สาวใช้เอาข้าวของเธอไปเก็บยังห้องที่เตรียมไว้เพราะคุณปานวาดได้สั่งกำชับมาแต่ก็ห้ามบอกภาสกรเรื่องที่ทิพย์ธาราจะมา“แล้วนี่พี่แสนอยู่ไหนคะ”“ยังไม่ลุกเลยครับเมื่อคืนดื่มหนัก”“เป็นแบบนี้ทุกวันหรือคะ”“ครับ แล้วก็ไม่ยอมกินอะไรเลยจนพี่หนักใจ” คเชนทร์บอก แต่ความจริงแล้วเรื่องดื่มเหล้าภาสกรแทบไม่ดื่มแค่ดื่มบรั่นดีไปแค่แก้วหรือสองแก้วแล้วนั่งซึมเสียมากกว่าทั้งไม่ค่อยกินอะไรเรียกได้ว่าแทบไม่แตะอาหารเลยก็ว่าได้เขาต้องคอยบังคับและคอยเจ้ากี้เจ้าการให้เจ้านายของตนกินอะไรบ้าง ซึ่งอาการแบบนี้มันน่าห่วงกว่าเมาหัวราน้ำเสียอีก ขืนเป็นแบบนี้นานๆ ภาสกรต้องป่วยหนักแน่นอนทั้งป่วยใจป่วยกายเลยทีเดียว แต่ที่บอกทิพย์ธาราไปอย่างเพราะต้องการให้หญิงสาวเป็นกังวลแสดงอาการห่วงเจ้านายของตนบ้าง โกหกเพื่อให้คนสมหวังไม่บาปหรอก คเชนทร์คิดเข้าข้างตัวเอง..“แย่มาก เอาล่ะพี่เชนไปปลุกเจ้านายพี่เถอะค่ะ เดี๋ยวน้ำแข็งจะทำอะไรให้พี่แสนกินเสียหน่อย”“ได้ครับ” คเชนทร์รับคำแล้วหันหลังเดินจากมาใบหน้าหล่อเหลาไม่แพ้ผู้เป็นนายอมยิ้มน้อยๆ แล้วรีบ
ตอนที่65.“ดีใจจังเลยอีกไม่กี่เดือนก็จะได้เห็นหน้าหลานแล้ว อยากได้อะไรคะลูก แม่น้ำแข็งจะหามารับขวัญ” ทิพย์ธาราพูดกับท้องนูนน้อยๆ ของเพื่อนรักอย่างยินดีและตื่นเต้นไปด้วย“น้ำแข็งนี่อาการหนักเหมือนคุณพ่อจอมเห่อเลย” วิภาดาพูดยิ้มๆ แล้วพยักพเยิดไปทางสามีของตน กายยิ้มกว้างอย่างยอมรับว่าตนเป็นคุณพ่อจอมเห่อ...“หลานอยากได้หลายอย่างเลย และพราวจะรอรับของขวัญอย่างเดียวพอ” วิภาดาพูดยิ้มๆ“ได้เลยจ้า งานนี้น้ำแข็งเป็นแม่บุญทุ่มแม่ทูนหัวให้เอง”“จริงอะ”“แน่นอน.. พราวอยากได้อะไรให้ลูกล่ะ”“จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้มีค่าอะไรหรอก แค่ของธรรมดาแต่คนให้เคยให้สัญญาว่าหากพราวท้องอีกครั้งเขาจะให้พราวขออะไรก็ได้” ทิพย์ธาราหุบยิ้มพอรู้ว่า เขา คนนั้นที่วิภาดาพูดถึงคือใคร“พราวก็เลยจะขอว่า ขอให้น้ำแข็งไปดูใจพี่แสนหน่อย ตอนนี้พี่แสนไม่สบายมาก น้ำแข็งก็รู้ไม่ใช่หรือ” ใช่เธอรู้เพราะมารดาบอกเมื่อวานนี้เองว่าภาสกรป่วยและเอาแต่ดื่มเหล้าเมามายแม้จะไม่ได้เสียการเสียงานแต่เขาก็ไม่เคยติดต่อกลับมามีเพียงคุณป้าปานวาดเท่านั้นที่เทียวโทร. ไปถามข่าวคราวของลูกชายกับคเชนทร์“พราวขอมากเกินไป”“น้ำแข็งเองก็บอกเองว่าหากพราวท้องอีกครั