[Talk กอบัว]"พี่ดินบัวเจ็บบัวไม่ไหวแล้ว..." ฉันพูดอ้อนวอนพี่ดิน เพราะดูท่าทางของพี่ดินตอนนี้เขาเหมือนจะกำลังมีอารมณ์อีกครั้ง ซึ่งฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ พี่ดินมองหน้าฉัน ก่อนจะค่อยๆปล่อยมือที่กำลังจับแขนฉันออก ฉันได้แต่ถอนหายใจออกมาแบบโล่งอก หลังจากที่พี่ดินปล่อยมือออกจากแขนฉันแล้วฉันก็ลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ พออาบน้ำเสร็จอะไรเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้พี่ดินรวมทั้งของฉันด้วย "จะไปกี่วันคะ" ฉันหันไปถามพี่ดินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ "3 วัน" พี่ดินตอบทั้งทียังไม่ละสายตาออกจากหน้าจอโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าเขากำลังคุยกับใครฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก้มหน้าก้มตาเก็บของใส่กระเป๋าต่อ"เสร็จรึยังผมง่วงแล้ว" พี่ดินปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นมานั่งตรงปลายเตียงถามฉัน "ยังค่ะ" "นาน" "พี่ดินง่วงก็นอนก่อนเลยค่ะ" ฉันหันไปบอกพี่ดินที่กำลังหาวนอนวอดๆอยู่ตอนนี้ "ผมจะนอนพร้อมกับคุณ" จู่ๆ พี่ดินเดินมาใกล้ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เพราะฉันมัวแต่ผับผ้าใส่กระเป๋าอยู่ พี่ดินเอาปลายคางของตัวเองมาเกยไว้ตรงไหล่ของฉัน แล้วเขาก็เป่าลมมาที่หูฉันเบาๆ "อื
เช้าวันใหม่...ตอนนี้ฉันกำลังเตรียมของสำหรับออกเดินทางไปต่างจังหวัดอยู่ ซึ่งพี่ดินก็ไม่ได้บอกว่าจะไปจังหวัดอะไร บอกแค่จะไปภาคเหนือ ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง เมื่อคืนฉันนอนขุ่นคิดทั้งคืนว่าจะเอายังไงดี พอมีคนจะช่วยจริงๆฉันทำไมมารู้สึกสับสนแบบนี้คนที่จะช่วยฉันคือใคร ทำไมเขาถึงเหมือนจะรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับฉันและพี่่ดิน ติ่ง📲💬 แชทเด้งเข้ามาในโทรศัพท์ฉัน ฉันรีบกดเข้าไปดูข้อความทันที"คุณพร้อมหรือยังกอบัว ที่รัก" ข้อความที่ส่งมาจากบุคคลปริศนามันทำให้ฉันฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง คำพูดแบบนี้มันเหมือนกับ...เฮือก!! เดเนียล ต้องเป็นเขาแน่ๆ เขาคือคนที่จะช่วยให้ฉันหนีจากพี่ดิน ฉันไว้ใจเขาได้งั้นหรอเขาไม่ถูกกันหนิตอนนี้สมองฉันมันมืดแปดด้านไปหมดแล้ว หรือฉันจะต้องหนีเองโดยไม่ต้องพึ่งใครดี แล้วฉันจะหนีไปที่ไหนจะกลับบ้านก็ไม่ได้ หมับ! จู่ๆพี่ดินก็มาสวมกอดฉันจากด้านหลัง โดยที่ฉันไม่ทันสังเกตุว่าเขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แรงกอดของพี่ดิน ทำให้โทรศัพท์ที่อยู่ในมือฉันมันหล่นลงพื้น "ขวัญอ่อนจัง หื้ม" พี่ดินกระซิบถามฉัน ฉันรีบแกะมือพี่ดินออกแล้วก้มลงไปเก็บโทรศัพท์แต่โทรศัพท์มันถูกพี่ดินขว้าไปสะก่อนเฮือก!!
ถึงจุดหมายปลายทาง...ฉันก็ยังไม่รู้อยู่ที่ว่าพี่ดินพาฉันมาที่จังหวัดอะไร เพราะฉันนอนหลับมาตลอดทางเลย พอมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ดินสะกิดให้ฉันตื่นให้ลงรถ คือตอนนี้มันมืดแล้วด้วย ฉันมองไปรอบๆมีแต่ความมืด มีเสียงจิ้งหรีดร้องด้วย ที่นี้คงจะมีแต่ป่า มองไปตรงหน้า เป็นบ้านไม้สองชั้นหลังไม่ใหญ่มาก ไฟถูกเปิดเปิดไว้แล้วเรียบร้อย "เข้าไปในบ้านกันเถอะ" พี่ดินจับมือฉันพาเดินเข้าไปในบ้าน ภายในบ้านเรียบหรูของแต่ละชิ้นน่าจะมีแต่ของแพงๆ ซึ่งถ้าเป็นแค่บ้านพักต่างอากาศที่เช่าอยู่ไม่กี่คืนไม่น่าจะใช้เฟอร์นิเจอร์แพงขนาดนี้นะ "บ้านพี่ดินหรอคะ" ฉันมองหน้าพี่ดินอย่างแปลกใจ "อื้ม บ้านผมเอง" พี่ดินเดินไปนั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ ตรงโต๊ะหน้าโซฟามีขวดเหล้าราคาแพงตั้งอยู่ คงจะมีคนมาทำความสะอาดก่อนที่เราจะมาถึงแล้ว "สมัยเด็กๆพ่อชอบพาผมมาที่นี่" "อ้อ..." ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน พรางเดินไปนั่งข้างๆพี่ดินแล้วก็ชงเหล้าให้เขาดื่ม "แม่บ้านจะมาเช้ากลับเย็น คุณไม่ต้องทำอาหาร ผมอยากให้คุณพักผ่อนให้เต็มที่ คุณจะได้มีลูกให้ผมไวๆ" คำพูดของพี่ดินทำเอาฉันที่กำลังนั่งชงเหล้าอยู่ถึงกับชะงักไปเลย "ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นกอบัว" พี
หลังจากที่เราทานอาหารเช้ากันเรียบร้อยแล้ว พี่ดินพาฉันไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้ ซึ่งไม่ได้ไกลจากบ้านมาก แต่ไร่สตอเบอรี่กับไร่องุ่น มันอยู่ค่อนข้างไกลออกไป ตอนนี้ฉันมองเห็นคนงานกำลังเก็บสตอเบอรี่กับองุ่นอยู่ไกลๆ "เข้าบ้านเถอะแดดร้อนแล้ว" "พี่ดินเข้าบ้านไปก่อนก็ได้ค่ะ บัวขอนั่งเล่นตรงนี้ก่อน^_^" "กอบัวเข้าบ้าน !!" พี่ดินพูดเสียงแข็งพร้อมกับมองหน้าฉันสายตาดุๆ "ก็ได้ค่ะ..." ฉันเดินตามแผ่นหลังของพี่ดิน แค่นี้ก็ไม่เห็นจะต้องดุเลย ภายในบ้าน....พี่ดินเดินไปนั่งลงตรงโซฟาตัวใหญ่ "มานั่งสิ" พี่ดินตบตรงตักแกร่งของเขาสามสี่ที ฉันก้มหน้าก้มตาเดินไปนั่งตักพี่ดิน เขายกมือขึ้นมาคล้องเอวฉันไว้หลวมๆ มือหนาเอื้อมไปหยิบรีโมทเปิดทีวีดู แต่ดูเหมือนพี่ดินจะไม่สนใจร้ายการทีวีเลย เขาสอดมือเข้าไปในเสื้อของฉัน นิ้วใหญ่ของพี่ดินกำลังเขี่ยเม็ดบัวตูมของฉันไปมา เรียวลิ้นร้อนๆลากไปมาตรงแถวต้นคอกับใบหูของฉัน "อื้อ พะ พี่ดิน ซี๊ด ดูทีวีก่อนค่ะ" ฉันยกมือขึ้นมาจับมือพี่ดินออกจากเสื้อของตัวเอง "ทำไมชอบขัด" พี่ดินถามเสียงแข็ง พรึ่บ! "อร้าย พี่ดิน..." ฉันร้องออกมาเสียงหลงเพราะจู่ๆ พี่ดินก็ช้อนตัวฉันขึ้นแล้วก็ขึ้น
ณ บ้านของฉัน "แม่จ๋า^_^" ฉันวิ่งเข้าไปกอดแม่แน่น "กลับมาแบบนี้ ไม่ใช่หนีเสี่ยดินมาอีกนะ" แม่ดันฉันออกแล้วก็มองฉันสายตาดุๆ "บัวขอเขาแล้ว เขาอนุญาตให้บัวมาหาแม่^_^""เออมาก็ดีเอาเงินมาให้แม่สักห้าหมื่นสิ" "บัวกดมาแค่สามหมื่นเองแม่ แม่จะเอาไปทำอะไรเยอะแยะขนาดนั้น" ฉันขมวดคิ้วมองแม่อย่างแปลกใจ"กะ ก็เอาไปจ่ายค่าเทอมน้องแกไง ถามทำไมเยอะแยะ" "ไม่ใช่เอาไปเล่นการพนันอีกนะแม่""บ๊ะ อีบัวฉันเป็นแม่แกนะฉันจะทำอะไรมันก็เรื่องของฉัน เอาเงินมา สามหมื่นก่อนก็ได้ เร็วๆ" "ถ้าบัวให้แม่ต้องสัญญานะคะว่าแม่จะเก็บไว้ไปจ่ายค่าเทอมน้องจริงๆ""เออๆ เอามาเถอะน่า" "พี่ชาติคะ ขอเงินที่บัวฝากไว้หน่อยค่ะ"พี่ชาติหยิบซองสีน้ำตาออกมาแล้วยื่นให้ฉันแต่ ยังไม่ทันที่ฉันจะรับเงินมาจากพี่ชาติแม่ก็ขว้าถุงเงินไปสะก่อน จากนั้นแม่ก็รีบออกจากบ้านไปโดยที่ไม่บอกฉันสักคำ ฉันตะโกนตามหลังแม่ก็ไม่ตอบเฮ้อ รู้แบบนี้ไม่ให้หรอก คงจะเอาไปเล่นการพนันอีกตามเคยสินะ "กลับกันเลยมั้ยครับคุณบัว" "เดี๋ยวบัวอยู่รอน้องก่อนค่ะ บัวจะเอาเงินให้น้อง^_^" "เอางั้นก็ได้ครับ" ฉันนั่งรอใบหนาดอยู่หน้าบ้านประมาณชั่วโมงกว่าได้ รถBMWสีขาวคันหรูม
"คบกับผมนะกอบัว เป็นแฟนกับผม"ฉันเบิกตากว้างทันทีที่พี่ดินเอ่ยคำนี้ออกมา มะ เมื่อกี้พี่ดินพูดว่าอะไรน่ะ เขาขอฉันคบอย่างงั้นหรอ อย่างพี่ดินหนะหรอ"ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ หื้ม" พี่ดินพูดพรางเช็ดคราบน้ำตาออกจากแก้มให้ฉัน "....." ฉันไม่ตอบอะไรพี่ดินฉันเอาแต่จ้องหน้าพี่ดินแบบไม่ละสายตา ฉันอยากรู้ว่าพี่ดินคิดอะไรอยู่กันแน่ ถึงได้มาขอฉันเป็นแฟน"คุณยังไม่ตอบผมเลยนะกอบัว" พี่ดินมองหน้าฉัน"ทำไมจู่ๆ ถึงขอบัวคบล่ะคะ ทั้งที่บัวเป็นแค่...อื้อ..."ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่ดินก็ก้มหน้าลงมาประกบปากจูบฉันซะก่อน ลิ้นร้อนๆสอดเข้าไปในช่องปากของฉันโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว รู้ตัวอีกทีลิ้นของเราทั้งคู่ก็เกี่ยวพันกันไปมาแล้ว มือหนาของพี่ดินประคองใบหน้าฉันให้เงยขึ้นรับรสจูบของเขา น้ำตาที่ไหลออกมาตอนนี้มันแห้งหายไปแล้วพี่ดินจูบฉันเนิ่นนาน ก่อนจะค่อยๆถอนจูบออกแล้วมองฉันด้วยสายตาอ้อยอิ่ง "ผมรักคุณ" ใบหน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้จากปากของพี่ดิน รัก เขาบอกว่าเขารักฉัน ตึกตักตึกตัก ใจฉันมันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะแล้วตอนนี้ "เราลองมาคบกันดูมั้ยกอบัว" พี่ดินมองฉันสีหน้าจริงจัง "พี่จะทำให้บัวเสียใจมั้
ตกเย็น...ฉันกำลังนั่งดูทีวีพรางรอพี่ดินกลับมาห้อง นี่ก็หกโมงเย็นแล้วเดี๋ยวพี่ดินก็คงจะกลับมาละมั่ง 1 ชั่วโมงผ่านไป... พี่ดินยังไม่กลับมาห้องเลย ตอนนี้ฉันกำโทรศัพท์ในมือแน่น คิดอยู่ว่าจะโทรไปหาพี่ดินดีมั้ย ก่อนจะตัดสินใจกดโทรศัพท์โทรไปหาพี่ดินแกร่ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา ฉันกดตัดสายทิ้งแล้วหันไปมองตรงประตู สีหน้าพี่ดินดูเหนื่อยๆ พอเข้ามาในห้องพี่ดินก็มานั่งที่โซฟาตัวเดียวกับฉันก่อนจะทิ้งตัวลงนอนหนุนตักฉัน "เหนื่อยจัง" พี่ดินค่อยๆหลับตาลงช้าๆ ฉันยกมือขึ้นมาลูบไล้เส้นผมที่ดำสนิทของพี่ดินไปมา "งานเยอะหรอคะ" ฉันถามพี่ดิน พรางก้มมองคนตัวโตที่กำลังนอนหลับตาอยู่บนตักของฉัน เวลามองหน้าเขาทีไรใจฉันมันมักจะเต้นรัวไม่เป็นจังหวะทุกที "อื้อ งานเยอะ ทั้งที่บ่อนที่บริษัท" พี่ดินจับมือฉันที่กำลังลูบไล้ผมเขาอยู่ไปวางตรงหน้าอก แล้วค่อยๆลืมตามองหน้าฉัน ฉันนี่มันแย่จริงๆ ช่วยอะไรพี่ดินไม่ได้เลย ฉันจบแค่ ม.6 เรื่องงานที่บริษัทพี่ดินฉันแทบไม่รู้เรื่องเลย"อยากอาบน้ำ" "งั้นพี่ดินไปอาบน้ำก่อนนะคะ เดี๋ยวบัวจะอุ่นอาหารไว้ให้^_^" พอจบคำพูดของฉันพี่ดินก็หน้างอใส่ฉันทันที ฉันพูดอะไรผิดไปงั้นหรอ
"สักวันเราจะได้แต่งงานกันใช่มั้ยคะ" พี่ดินชะงักมือที่กำลังพิมพ์งานอยู่แล้วหันหน้ามามองฉัน "ผมหิวน้ำ คุณไปเอาน้ำมาให้ผมกินหน่อยสิกอบัว" พี่ดินพูดราวกับว่าไม่ได้ยินคำที่ฉันถามอย่างงั้นแหละ ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะลุกขึ้นเดินไปที่ตู้เย็นแล้วเทน้ำใส่แก้วเสร็จแล้วก็ยกมาให้พี่ดิน พี่ดินมองหน้าฉันตลอดเวลาที่ดื่มน้ำ ป๊อก! แก้วน้ำในมือพี่ดินถูกวางลงบนโต๊ะ ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น เพราะพี่ดินทำเหมือนไม่สนใจคำถามของฉันเลยจริงๆ เขากลับก้มหน้าทำงานต่อหน้าตาเฉย "พะ พี่ดิน" ฉันเรียกชื่อพี่ดินเบาๆ "หื้มม..." พี่ดินตอบทั้งที่ยังก้มหน้าพิมงานอยู่ "...." ตอนนี้ฉันรู้สึกจุกไปทั่วทั้งอกเลย สรุปพี่ดินรักฉันจริงๆใช่มั้ย "ดึกแล้ว คุณไปนอนเถอะผมพิมพ์งานเสร็จเดี๋ยวจะตามไป" "ตอบคำถามของบัวก่อนได้มั้ย พี่อย่าทำเมินแบบนี้ได้มั้ยพี่ดิน"พี่ดินหันหน้ามามองฉัน สายตาของเขา มันคืออะไรกันแน่ พี่ดินถอนหายใจออกมาเบาๆ "ผมไม่เคยคิดเรื่องแต่งงาน" จึก! คำตอบของพี่ดินมันทำให้ฉันรู้สึกราวกับว่ามีคนเอามีดมาแทงที่น่าอกฉัน มันจุกมากจริงๆกับคำๆนี้ "อะ อ้อ ค่ะๆ" ฉันพยักหน้าตอบพี่ดินและพยายามทำหน้าให้ปกติที่สุด "งะ งั