พี่ดินจ้องหน้าฉันแบบไม่ละสายตา ก้าวขาเดินมาหาฉันเรื่อยๆ ฉันถอยหนีไปจนติดกับทีวีจอใหญ่แล้วตอนนี้ หมับ! มือใหญ่ของพี่ดินขว้ามาจับแขนฉันแล้วออกแรงดึงร่างฉันอย่างแรงจนหน้าฉันไปกระแทกกับอกกว้างของพี่ดิน พี่ดินจับปลายคางฉันให้เงยหน้ามองเขา สายตาคมกริบของพี่ดินมองฉันอย่างเอาผิด"ไอ้ชาติซื้อมาให้สินะ หึ!!" "อย่าทำอะไรพี่ชาตินะคะ บัวเป็นคนโทรบอกให้พี่ชาติซื้อมาให้บัวเอง" ฉันรีบพูดขึ้น เพราะกลัวว่าพี่ดินจะไปทำอะไรพี่ชาติ "อ้วกมันออกมา ยานั่น!!" พี่ดินจ้องฉันตาเขม่ง "อะ อ้วกงั้นหรอ พี่บ้ารึเปล่า" ฉันว่าเขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย จะให้ฉันอ้วกได้ยังไง"ทำยังไงก็ได้ให้ยานั่นมันออกมาจากตัวคุณ" หมับ! มือหนาของพี่ดินบีบแก้มฉันให้อ้าปาก แค่นั้นยังไม่พอ พี่ดินใช้นิ้วล้วงเข้าไปในคอของฉัน ล้วงลงไปลึกมาก "อึก อื้อๆ" ฉันดิ้นพรางพยายามดึงมือของพี่ดินออกจากปากตัวเอง นี่เขาทำบ้าอะไรของเขากันเนี้ย !!"อ้วกดิวะ แม่ง!!" พี่ดินเอานิ้วออกจากคอหอยของฉันแล้วก็จ้องฉันตาเขม่ง ฉันทั้งไอ้ เกือบจะอ้วกน้ำหูน้ำตาไหลอาบแก้ม "พี่มันบ้า !!" ฉันพูดออกมาอย่างเหลืออดกับคนอย่างพี่ดิน พี่ดินยืนเท้าเอวมองหน้าฉันเหมือนกำลัง
พี่ดินเอาแต่จ้องหน้าฉัน ที่กำลังมองดูขอบตาที่เขียวย้ำของพี่ดินอยู่ตอนนี้ หมับ! มือหนาของพี่ดินขว้ามาจับที่เอวฉันแล้วก็ดึงฉันไปนั่งบนตักเขา "พี่ดินเดี๋ยวบัวจะไปเอายามาทาให้ ปล่อยบัวก่อน" ฉันพูดพรางแกะมือใหญ่ของพี่ดินของ"ไม่ต้อง !!" "แต่..." "ผมบอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้องไง" พี่ดินพูดเสียงแข็ง "...." ฉันได้แต่เม้มปากแน่น พี่ดินคงจะโกรธเรื่องที่ฉันแอบกินยาคุมอยู่ เฮ้อ จะให้ฉันทำยังไง ก็ฉันไม่อยากมีลูกกับเขา"ต่อไปนี้คุณห้ามดื่มเหล้านะกอบัว" "บัวไม่ได้อยากดื่มซะหน่อย" "อื้ม ดี!!" "หิวยังคะ บัวจะทำอะไรให้กิน" "อื้ม" พี่ดินปล่อยกอดออกจากตัวฉัน พอลุกขึ้นฉันหันไปดูหน้าพี่ดินอีกครั้ง แต่เขาหลบหน้าฉัน "ไปมีเรื่องมาใช่มั้ยพี่ดิน" ฉันเอ่ยถามพี่ดินอีกครั้ง "ผมหิวแล้ว" เหมือนพี่ดินจะไม่อยากบอกอะไรกับฉัน เฮ้อ คนอุส่าเป็นห่วงจะทายาให้ก็ไม่ให้ทา ดื้อเหมือนเด็กเลยจริงๆ บนโต๊ะอาหาร...ฉันกับพี่ดินกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่ "วันนี้ผมจะไปบริษัท" "ค่ะ ให้บัวไปด้วยมั้ยคะ^_^" "ไม่ต้อง ผมมีประชุม" ฉันเงยหน้ามองพี่ดิน นี่พี่ดินจะไปบริษัททั้งที่ขอบตาเขียวแบบนี้จริงๆนะหรอ "มองทำไม ?" พี่ดินเลิกคิ้วถ
ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น คำพูดของพี่ดิน คือเขากะจะให้ฉันท้องให้ได้เลยใช่มั้ย ฉันขัดอะไรไม่ได้เลยใช่มั้ย พรึ่บ! ยังไม่ทันที่ฉันจะคิดอะไรต่อไปมากกว่านี้ร่างฉันก็ถูกพี่ดินดันให้ฉันนอนราบไปกับโซฟาตัวใหญ่ เขาซุกหน้าลงมาซุกไซ้ซอกคอฉัน มือหนาขยั้มบีบเค้นน่าอกฉัน จนฉันต้องนิ่วหน้าหลายต่อหลายครั้งเพราะความเจ็บ "พี่ดิน อื้อ..." ยังไม่ทันที่ฉันจะท้วงอะไรพี่ดินก็ประกบปากจูบฉันทันที เรียวลิ้นของพี่ดินสอดเข้าไปในปากฉัน เขาพยายามเอาลิ้นมาพันกับลิ้นของฉัน พร้อมกับดูดลิ้นของฉัน "อื้ิอ อื้อ..." ฉันทุบแขนพี่ดินเบาๆ เพราะเขาดูดลิ้นของฉันแรงเกินไปแล้ว มันเจ็บนะ ไม่ใช่ไม่เจ็บ พี่ดินถอนจูบออกแล้วลุกขึ้นออกจากตัวฉัน "ถอดเสื้อผ้าออก" เขาพูดสั่งฉัน จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปในห้องนอน ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆก่อนจะลุกขึ้นปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองถอดออกจนหมด พี่ดินเดินออกมาจากห้องพร้อมกับผ้าอะไรสักอย่างอยู่ในมือ ฉันก้มหน้าลงไม่กล้าสบตาพี่ดินเพราะความอาย ฉันไม่ชินเลยสักครั้งที่จะต้องมาแก้ผ้าต่อหน้าเขาแบบนี้พี่ดินนั่งลงตรงหน้าฉัน เขากับมือฉันทั้งสองข้างแล้วก็ใช้ผ้าที่อยู่ในมือเขาพันข้อมือฉันไว้ "พะ พี่ดิน..."
ฉันลุกขึ้นแล้วก็ถอยหนีพี่ดินไปจนติดกับผนังห้องน้ำ"ไหนลองบอกผมมาสิ ว่าเมื่อกี้คุณทำอะไรกอบัว" พี้ดินจ้องหน้าฉันแล้วก็เดินเข้ามาหาฉันเรื่อยๆ หมับ! "อึก พี่ดิน ปล่อยบัว" พี่ดินพุ่งเข้ามากระชากแขนฉันแล้วก็ลากฉันออกไปจากห้องน้ำ ฉันเดินโซซัดโซเซไปตามแรงกระชากของพี่ดิน ตุบ! พี่ดินเหวี่ยงฉันลงเตียงแรงๆ "บัวเจ็บนะ" ฉันมองหน้าพี่ดิน ไอ้น้ำตาบ้านี่มันก็ไหลไม่ยอมหยุดเลยจริงๆ "คุณทำบ้าอะไรของคุณกอบัว !!" พี่ดินตวาดเสียงดัง พร้อมกับจ้องหน้าฉันตาเขม่ง "บัวไม่อยากท้อง...ฮึก" ฉันทั้งพูดทั้งร้องไห้ไปด้วย พรางดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเอง "แล้วคิดว่าทำแบบนั้นแล้วคุณจะไม่ท้องรึไง ?"พี่ดินพ่นลมหายใจออกมาแรงๆหลายต่อหลายครั้งแล้วก็เอาแต่จ้องหน้าฉัน "มีลูกให้ผมอยู่แบบสุขสบายคุณไม่ชอบรึไง ห๊ะ!!" "ไม่ ฮึก..." ฉันส่ายหน้ารัวๆ "อยากไปให้พ้นจากผมจนตัวสั่นเลยสินะ หึ!!" พี่ดินพุ่งขึ้นมาบนเตียงดึงมาห่มที่คลุมร่างฉันออก จากนั้นพี่ดินก็กดฉันนอนราบไปกับที่นอน แขนทั้งสองข้างของฉันถูกพี่ดินตึงไว้เหนือหัว "พี่ดิน บัวเจ็บ ฮึก..." "อย่าคิดจะไปจากผมถ้าผมไม่อนุญาต คุณก็ไม่มีสิทธิ์ไปจากผม" "...."
[Talk กอบัว]"พี่ดินบัวเจ็บบัวไม่ไหวแล้ว..." ฉันพูดอ้อนวอนพี่ดิน เพราะดูท่าทางของพี่ดินตอนนี้เขาเหมือนจะกำลังมีอารมณ์อีกครั้ง ซึ่งฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ พี่ดินมองหน้าฉัน ก่อนจะค่อยๆปล่อยมือที่กำลังจับแขนฉันออก ฉันได้แต่ถอนหายใจออกมาแบบโล่งอก หลังจากที่พี่ดินปล่อยมือออกจากแขนฉันแล้วฉันก็ลุกขึ้นหยิบผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ พออาบน้ำเสร็จอะไรเสร็จเรียบร้อย ฉันก็เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าให้พี่ดินรวมทั้งของฉันด้วย "จะไปกี่วันคะ" ฉันหันไปถามพี่ดินที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ "3 วัน" พี่ดินตอบทั้งทียังไม่ละสายตาออกจากหน้าจอโทรศัพท์ ไม่รู้ว่าเขากำลังคุยกับใครฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ แล้วก้มหน้าก้มตาเก็บของใส่กระเป๋าต่อ"เสร็จรึยังผมง่วงแล้ว" พี่ดินปิดหน้าจอโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นมานั่งตรงปลายเตียงถามฉัน "ยังค่ะ" "นาน" "พี่ดินง่วงก็นอนก่อนเลยค่ะ" ฉันหันไปบอกพี่ดินที่กำลังหาวนอนวอดๆอยู่ตอนนี้ "ผมจะนอนพร้อมกับคุณ" จู่ๆ พี่ดินเดินมาใกล้ฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เพราะฉันมัวแต่ผับผ้าใส่กระเป๋าอยู่ พี่ดินเอาปลายคางของตัวเองมาเกยไว้ตรงไหล่ของฉัน แล้วเขาก็เป่าลมมาที่หูฉันเบาๆ "อื
เช้าวันใหม่...ตอนนี้ฉันกำลังเตรียมของสำหรับออกเดินทางไปต่างจังหวัดอยู่ ซึ่งพี่ดินก็ไม่ได้บอกว่าจะไปจังหวัดอะไร บอกแค่จะไปภาคเหนือ ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เอง เมื่อคืนฉันนอนขุ่นคิดทั้งคืนว่าจะเอายังไงดี พอมีคนจะช่วยจริงๆฉันทำไมมารู้สึกสับสนแบบนี้คนที่จะช่วยฉันคือใคร ทำไมเขาถึงเหมือนจะรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับฉันและพี่่ดิน ติ่ง📲💬 แชทเด้งเข้ามาในโทรศัพท์ฉัน ฉันรีบกดเข้าไปดูข้อความทันที"คุณพร้อมหรือยังกอบัว ที่รัก" ข้อความที่ส่งมาจากบุคคลปริศนามันทำให้ฉันฉุกคิดอะไรได้บางอย่าง คำพูดแบบนี้มันเหมือนกับ...เฮือก!! เดเนียล ต้องเป็นเขาแน่ๆ เขาคือคนที่จะช่วยให้ฉันหนีจากพี่ดิน ฉันไว้ใจเขาได้งั้นหรอเขาไม่ถูกกันหนิตอนนี้สมองฉันมันมืดแปดด้านไปหมดแล้ว หรือฉันจะต้องหนีเองโดยไม่ต้องพึ่งใครดี แล้วฉันจะหนีไปที่ไหนจะกลับบ้านก็ไม่ได้ หมับ! จู่ๆพี่ดินก็มาสวมกอดฉันจากด้านหลัง โดยที่ฉันไม่ทันสังเกตุว่าเขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ แรงกอดของพี่ดิน ทำให้โทรศัพท์ที่อยู่ในมือฉันมันหล่นลงพื้น "ขวัญอ่อนจัง หื้ม" พี่ดินกระซิบถามฉัน ฉันรีบแกะมือพี่ดินออกแล้วก้มลงไปเก็บโทรศัพท์แต่โทรศัพท์มันถูกพี่ดินขว้าไปสะก่อนเฮือก!!
ถึงจุดหมายปลายทาง...ฉันก็ยังไม่รู้อยู่ที่ว่าพี่ดินพาฉันมาที่จังหวัดอะไร เพราะฉันนอนหลับมาตลอดทางเลย พอมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่ดินสะกิดให้ฉันตื่นให้ลงรถ คือตอนนี้มันมืดแล้วด้วย ฉันมองไปรอบๆมีแต่ความมืด มีเสียงจิ้งหรีดร้องด้วย ที่นี้คงจะมีแต่ป่า มองไปตรงหน้า เป็นบ้านไม้สองชั้นหลังไม่ใหญ่มาก ไฟถูกเปิดเปิดไว้แล้วเรียบร้อย "เข้าไปในบ้านกันเถอะ" พี่ดินจับมือฉันพาเดินเข้าไปในบ้าน ภายในบ้านเรียบหรูของแต่ละชิ้นน่าจะมีแต่ของแพงๆ ซึ่งถ้าเป็นแค่บ้านพักต่างอากาศที่เช่าอยู่ไม่กี่คืนไม่น่าจะใช้เฟอร์นิเจอร์แพงขนาดนี้นะ "บ้านพี่ดินหรอคะ" ฉันมองหน้าพี่ดินอย่างแปลกใจ "อื้ม บ้านผมเอง" พี่ดินเดินไปนั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ ตรงโต๊ะหน้าโซฟามีขวดเหล้าราคาแพงตั้งอยู่ คงจะมีคนมาทำความสะอาดก่อนที่เราจะมาถึงแล้ว "สมัยเด็กๆพ่อชอบพาผมมาที่นี่" "อ้อ..." ฉันพยักหน้าตอบพี่ดิน พรางเดินไปนั่งข้างๆพี่ดินแล้วก็ชงเหล้าให้เขาดื่ม "แม่บ้านจะมาเช้ากลับเย็น คุณไม่ต้องทำอาหาร ผมอยากให้คุณพักผ่อนให้เต็มที่ คุณจะได้มีลูกให้ผมไวๆ" คำพูดของพี่ดินทำเอาฉันที่กำลังนั่งชงเหล้าอยู่ถึงกับชะงักไปเลย "ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นกอบัว" พี
หลังจากที่เราทานอาหารเช้ากันเรียบร้อยแล้ว พี่ดินพาฉันไปเดินเล่นที่สวนดอกไม้ ซึ่งไม่ได้ไกลจากบ้านมาก แต่ไร่สตอเบอรี่กับไร่องุ่น มันอยู่ค่อนข้างไกลออกไป ตอนนี้ฉันมองเห็นคนงานกำลังเก็บสตอเบอรี่กับองุ่นอยู่ไกลๆ "เข้าบ้านเถอะแดดร้อนแล้ว" "พี่ดินเข้าบ้านไปก่อนก็ได้ค่ะ บัวขอนั่งเล่นตรงนี้ก่อน^_^" "กอบัวเข้าบ้าน !!" พี่ดินพูดเสียงแข็งพร้อมกับมองหน้าฉันสายตาดุๆ "ก็ได้ค่ะ..." ฉันเดินตามแผ่นหลังของพี่ดิน แค่นี้ก็ไม่เห็นจะต้องดุเลย ภายในบ้าน....พี่ดินเดินไปนั่งลงตรงโซฟาตัวใหญ่ "มานั่งสิ" พี่ดินตบตรงตักแกร่งของเขาสามสี่ที ฉันก้มหน้าก้มตาเดินไปนั่งตักพี่ดิน เขายกมือขึ้นมาคล้องเอวฉันไว้หลวมๆ มือหนาเอื้อมไปหยิบรีโมทเปิดทีวีดู แต่ดูเหมือนพี่ดินจะไม่สนใจร้ายการทีวีเลย เขาสอดมือเข้าไปในเสื้อของฉัน นิ้วใหญ่ของพี่ดินกำลังเขี่ยเม็ดบัวตูมของฉันไปมา เรียวลิ้นร้อนๆลากไปมาตรงแถวต้นคอกับใบหูของฉัน "อื้อ พะ พี่ดิน ซี๊ด ดูทีวีก่อนค่ะ" ฉันยกมือขึ้นมาจับมือพี่ดินออกจากเสื้อของตัวเอง "ทำไมชอบขัด" พี่ดินถามเสียงแข็ง พรึ่บ! "อร้าย พี่ดิน..." ฉันร้องออกมาเสียงหลงเพราะจู่ๆ พี่ดินก็ช้อนตัวฉันขึ้นแล้วก็ขึ้น