เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 822
บทที่เกี่ยวข้อง
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 823
อีกสองวันหร่วนฝูอวี้ก็จะแต่งงานแล้ว นางต้องเรียนพิธีการมากตัวนางอยู่ในโรงพักแรมหลวง ใจกลับลอยไปไกลตั้งนานแล้วยามค่ำคืน บุรุษสวมหน้ากากผู้หนึ่งก็หานางเจอยามที่นางกำลังจะโจมตี คนผู้นั้นก็ถอดหน้ากากออก“ศิษย์น้อง?”ใบหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความโกรธ“ศิษย์พี่ ท่านอาจารย์รู้ว่าท่านมาที่แคว้นหนานฉีก็โมโหมาก จึงสั่งให้ข้ามาตามหาท่าน“ที่ก่อนหน้านี้ท่านตามจีบซูฮ่วนก็ช่างเถิด ยามนี้ยังจะแต่งงานอีก? หากท่านอาจารย์รู้เข้า...”“เช่นนั้นก็อย่าให้นางรู้” หร่วนฝูอวี้ตัดจบคำพูดเขา แล้วพิงเตียงอย่างเกียจคร้าน“ไม่ได้! ข้ารับปากท่านอาจารย์แล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องบอกนาง”“พูดมากเพียงนี้เชียว?” หร่วนฝูอวี้กวาดตามองนาง “มิน่ายายแก่ถึงส่งเจ้ามา วิชาไสยเวทไม่ได้เรื่องของเจ้า ถึงไม่มีเจ้าก็ไม่เป็นไร”ศิษย์น้องเล็กถูกคำพูดนี้ของนางแทงใจดำจนตาแดง“ศิษย์พี่ จะเกินไปแล้วนะ! ข้าจะบอกอาจารย์! ว่าท่านหัวเราะเยาะข้า!”สองมือของหร่วนฝูอวี้กอดอก พลางหัวเราะเยาะ“โอ้โห เพิ่งพูดกับเจ้าสองประโยค ก็จะร้องไห้แล้วเหรอ?”“ศิษย์พี่! ท่านมีสติหน่อย! ข้ารู้นะว่าทำไมท่านถึงจะแต่งกับรุ่ยอ๋อง ท่านทำเพื่อซูฮ่ว
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 824
กลางดึก ตงฟางซื่อถูกเสียงเคาะประตูที่เร่งรีบปลุกให้ตื่นเขาสวมชุดคลุมแล้วลุกขึ้นเปิดประตูเมื่อเงยหน้าก็สบตาเข้ากับเฟิ่งจิ่วเหยียน“ซูฮ่วน?”ดึกดื่นเพียงนี้ นางมาทำอะไรกัน?เมื่อดูอีกที ฝ่าบาทก็มาด้วย!ตงฟางซื่อคิดว่าตนคงจะฝันไปคู่สามีภรรยาฮ่องเต้ฮ่องเฮาคู่นี้ ช่างไม่เหมือนคนปกติเอาเสียเลย......“จะให้ข้าวาดรูป?” ตงฟางซื่อเพิ่งตื่น ดวงตาปรือเฟิ่งจิ่วเหยียนโค้งคำนับเขาเซียวอวี้หันไปให้เฉินจี๋นำเงินตอบแทนมาให้ตงฟางซื่อมองเงินทองเหมือนดินโคลนที่ไร้ค่า เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา“ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเรา การวาดรูปเหมือนไม่ใช่ปัญหา“เพียงแต่เจ้ามาผิดเวลา“กลางดึกเช่นนี้ ถูกเจ้าปลุกให้ตื่นจากฝัน ยากที่จะมีสมาธิจริง ๆ รอข้าซักครู่ ให้ข้าปลุกตัวเองเสียหน่อย”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม“ได้”นางมองเงาร่างของตงฟางซื่อที่เดินออกจากห้องไปด้วยจิตใจที่สับสนหลังเวลาผ่านไปสองถ้วยชา ตงฟางซื่อก็เริ่มวาดได้แล้วเขากางกระดาษขาวออก ตั้งอกตั้งใจฟังคำบรรยายของเฟิ่งจิ่วเหยียนหลังผ่านไปราว ๆ หนึ่งชั่วยามตงฟางซื่อก็วาดเสร็จเขานำรูปเหมือนส่งให้เฟิ่งจิ่วเหยียน“ตามที่เจ้าพู
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 825
ใบหน้าที่แท้จริงของหลิงเหยี่ยน เหมือนกับรูปเหมือนที่ตงฟางซื่อวาดไม่ผิดเพี้ยน!ใบหน้าหล่อเหลางามสง่าอย่างผู้มีคุณธรรมถึงจะถูกเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง ทว่าเขาไม่ตื่นตระหนก เขาเพียงจ้องมองเฟิ่งจิ่วเหยียนตาไม่กระพริบ แววตาแฝงด้วยความรู้สึกผิดเฟิ่งจิ่วเหยียนหยิบรูปเหมือนที่กางอยู่บนโต๊ะน้ำชาขึ้นมาด้วยสีหน้าเย็นชา แล้วเอาให้หลิวเหยี่ยนดู“นี่คือรูปเหมือนที่ข้าให้คนวาดขึ้นจากความทรงจำเมื่อตอนนั้น“หลิวเหยี่ยน จนถึงยามนี้แล้ว เจ้ายังมีอะไรจะแก้ตัวอีกหรือไม่!”เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ดีที่สุดหลิวเหยี่ยนมองรูปเหมือนนั้นที่หล่นอยู่บนพื้น แววตาเข้มขึ้นเรื่อย ๆจากนั้นเขาก็ฝืนยิ้ม“สุดท้ายก็ถูกเจ้ามองออกจนได้”เฟิ่งจิ่วเหยียนกำหมัดแน่นขึ้นอย่างอดไม่ได้เป็นเขาจริง ๆ ด้วย!เขาช่างปิดบังได้เก่งนัก ยามนี้ยังมาซ่อนตัวใต้เปลือกตาของนางอีก!เมื่อตอนนั้นที่เขายังชื่อ ‘โจวเยี่ยน’ เขาเคยเป็นสหายสนิทของนางในสนามรบ เขาเคยสละชีพช่วยนางต่อมาเขากลายเป็นกุนซือของนาง ช่วยนางวางแผนและร่วมกันสู้ต่อกับข้าศึกเรียกได้ว่าพวกเขาเป็นสหายร่วมรบที่รู้ใจกันมากที่สุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 826
ขนตาของหลิวเหยี่ยนหลุบลง จนสะท้อนเป็นแสงเงา“ที่ลงดาบในครานั้น ข้าสูญเสียสติ เพราะข้าโดนวางยาพิษ เกือบถูกทำให้กลายเป็นมนุษย์โอสถ…”เมื่อได้ยินคำว่า “มนุษย์โอสถ” แววตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยหลิวเหยี่ยนหยุดนิ่งไปครู่ใหญ่ จากนั้นก็เอ่ยว่า“พิษที่มนุษย์โอสถโดน มีฤทธิ์ทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนอารมณ์ดุร้าย ไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ เห็นใครก็ฆ่าคนนั้น”เรื่องที่เขาพูด ตรงกับที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้เกี่ยวกับมนุษย์โอสถมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเหล่ามนุษย์โอสถที่นางเจอในวิหารลัทธิเต๋าในตอนนั้น หรือมนุษย์โอสถที่ถูกพรรคเทียนหลงใช้มาบุกโจมตีเมืองในภายหลัง ล้วนเป็นหุ่นเชิดที่มีความคิดอยากฆ่าคนเพียงอย่างเดียวนางจำปฏิกิริยาของหลิวเหยี่ยนที่จะฆ่านางในตอนนั้นไม่ค่อยได้แล้วนางจึงถามว่า“เจ้ากับข้าแทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แล้วเจ้าไปโดนพิษมนุษย์โอสถได้อย่างไร”หลิวเหยี่ยนส่ายหน้า“เรื่องที่ข้าเจออันตรายอย่างไรนั้น ข้าไม่สามารถบอกรายละเอียดกับเจ้าได้ เพราะข้ารับปากคนผู้หนึ่งเอาไว้ จะไม่ลากเจ้าเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเด็ดขาด”“คนผู้นั้นคือใคร!” น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วเหยียนเข้มขึ้นหลิวเห
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 827
“ฝ่าบาท…” เฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นทำความเคารพเซียวอวี้ก้าวเดินยาว ๆ มาหยุดตรงหน้านาง แล้วพยุงนางขึ้นเขาหันไป ทอดมองถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเยือกเย็นบรรยากาศภายในห้องโถงหลักตึงเครียดไม่น้อยถานไถเหยี่ยนไม่ถ่อมตนแต่ก็ไม่เย่อหยิ่ง ต่อบทสนทนาก่อนหน้านี้ พูดต่ออีกว่า“ที่ข้าให้เหยาเหนียงจงใจเปิดเผยว่าเป็นสายลับของเป่ยเยี่ยนนั้น ก็เพื่อตบตาคนที่ทางกษัตริย์แคว้นตงซานส่งมาติดตามข้า“อีกอย่าง ข้าเองก็รู้ดีว่า แผนการยุยงที่ไร้ความเฉลียวฉลาดเช่นนี้ เจ้าต้องสังเกตได้เป็นแน่ แล้วไปสืบเป่ยเยี่ยน สาวต่อไปจนถึงแคว้นตงซาน ก็เป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว” เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังมาถึงตรงนี้ ก็เริ่มเอนเอียงในใจนางถามต่อ“บัวกลีบเปลวเพลิง เจ้าเป็นคนส่งมาหรือ?”ถานไถเหยี่ยนมองมาที่นาง ไม่ได้ปฏิเสธเขาหันไปมองทางเซียวอวี้“ฮ่องเต้ฉี ข้าคิดว่า ทั่วใต้หล้านี้สามารถเป็นหมากได้ทั้งหมด หากมีคนคุมหมากจริง ๆ ก็ต้องเป็นท่านและแคว้นหนานฉีเท่านั้น“เรื่องสงครามของแคว้นเป่ยเยี่ยนและแคว้นหนานฉี ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้แล้ว“ดังนั้น ควรทำลายล้างแคว้นเป่ยเยี่ยนตั้งแต่ตอนนี้ แล้วค่อยทำลายล้างแคว้นตงซานต่อไป
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 828
เฟิ่งจิ่วเหยียนนำพิมพ์เขียว “ใยแมงมุม” มาส่งให้ตงฟางซื่อด้วยตัวเอง เพื่อให้เขาวิเคราะห์ว่าจริงหรือปลอมตงฟางซื่อดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน ตามมาด้วยความประหลาดใจ“พิมพ์เขียวนี้ หากเต็มสิบมีส่วนเป็นเรื่องจริงแปดถึงเก้าส่วน!”เขาตื่นเต้นขึ้นมาชั่วขณะ จับไหล่ของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ แล้วเขย่าตัวนาง “ซูฮ่วน หากเป็นเรื่องจริง นี่ก็จะเป็น ‘ใยแมงมุม’ ที่สมบูรณ์! เจ้าไปเอามาจากไหน!!”เฟิ่งจิ่วเหยียนบอกตามความจริง“จากคนที่บอกว่าตัวเองคือคนในตระกูลถานไถ”เมื่อได้ยินคำว่าถานไถ สีหน้าของตงฟางซื่อพลันเปลี่ยนไปทันทีรอยยิ้มที่มีอยู่ในตอนแรกกลายเป็นความกังวล“ตระกูลถานไถ? พวกเขาออกมาจากภูเขาแล้วหรือ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก “‘ใยแมงมุม’นี้ ข้าฝากเจ้าไว้ก่อนแล้วกัน”ตงฟางซื่อพยักหน้าอย่างหนักแน่น“ได้ มีพิมพ์เขียวแผ่นนี้ คงหาจุดเชื่อมต่อครบได้ง่าย เหมือนเสือติดปีก อีกอย่าง ในเมื่อตระกูลถานไถสร้างขึ้นมา คาดว่าคงใช้ในสงคราม ซึ่งเป็นผลดีต่อแคว้นหนานฉีอย่างยิ่ง“เพียงแต่ว่า…”“แต่ว่าอะไร?” เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างระมัดระวังตงฟางซื่อมีท่าทางคาดคิดไม่ถึง“‘ใยแมงมุม’ นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘ใ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 829
ชายแดนของหนานเจียงกับแคว้นหนานฉีเชื่อมต่อกัน ทั้งยังมีพิษระบาด หากทั้งสองแคว้นไม่สู้รบกัน หนานเจียงก็จะเป็นด่านกั้นทางทิศใต้ของแคว้นหนานฉีตอนนี้หนานเจียงโดนล้อมโจมตี แคว้นหนานฉีจึงไม่อาจนิ่งดูดายเฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างเรียบนิ่ง“เรื่องตั้งแต่เมื่อใด? แคว้นไหนเป็นคนทำ?”น้ำเสียงของเซียวอวี้เคร่งขรึม“ไม่กี่วันก่อน เผ่าสุยเหอรวบรวมชนเผ่าอื่น เคลื่อนกองทัพทั้งหมดบุกเข้าโจมตีหนานเจียง สงครามเกิดขึ้นในเวลาสั้น ๆ ไม่ถึงห้าวัน แนวป้องกันรอบด้านของหนานเจียงพังทลาย ราวกับว่า กองกำลังพันธมิตรเผ่าสุยเหอทำลายแนวป้องกันได้ เตรียมการณ์มาล่วงหน้า” ……หนานเจียงไม่ใช่แคว้นใหญ่แต่ดำรงอยู่ได้มากว่าร้อยปี ย่อมมีศักยภาพ ครั้งนี้ต้องมาเจอหายนะครั้งใหญ่ฉับพลัน ราชสำนักและราษฎรต่างสั่นสะเทือนสองแคว้นดั่งน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าหากหนานเจียงถูกทำลายล้าง ชานแดนใต้ของแคว้นหนานฉีก็จะตกอยู่ในอันตรายไปด้วยเช่นกันขุนนางทุกหมู่เหล่าจึงผนึกรวมปัญญาและพละกำลัง หาวิธีรับมือ“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า ศัตรูตัวฉกาจของแคว้นหนานฉีคือเป่ยเยี่ยน ชายแดนเหนือสมควรเพิ่มแนวป้องกันมากที่สุด ด้วยการส่งทหารไปเป็นกำลังเ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 830
เมื่อรู้ว่าถานไถเหยี่ยนต้องการเข้าพบตัวเอง เฟิ่งจิ่วเหยียนก็กล่าวเสียงเรียบนิ่ง“ส่งแม่ทัพอาวุโสหลี่ไปที่คุกหลวง”หากถานไถเหยี่ยนอยากช่วยหนานเจียง และแคว้นหนานฉีด้วยใจจริง เช่นนั้น เขาก็สามารถบอกกลยุทธ์ต้านศัตรูแก่ใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นนางหว่านชิวเห็นด้วยตอนแรกนางกังวล ว่าพระนางจะไปพบหลิวเหยี่ยนด้วยตัวเอง เพราะเรื่องหนานเจียงดูจากตอนนี้ พระนางเหมือนจะรอบคอบกว่านางอีกอีกคนที่กังวลเหมือนหว่านชิว ก็คือเซียวอวี้หลังจากที่เขาได้ยินว่าหลิวเหยี่ยนขอเข้าพบ ก็รีบวางราชสารในมือ ตรงมาที่ตำหนักหย่งเหออย่างรีบร้อนเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนยังนั่งอยู่ในตำหนัก เขาถึงได้ถอนหายใจโล่งอกอย่างสังเกตได้ยากจากนั้นก็เดินเข้าไปหาเฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้น ขณะที่กำลังจะทำความเคารพ เขาก็ดึงนางเข้ามาในอ้อมกอด โอบรัดไว้แน่น“ฮองเฮา รับปากเรา ไม่ว่าเมื่อใดก็ตาม ห้ามไปพบหลิวเหยี่ยนแบบส่วนตัวเด็ดขาด คนผู้นี้มีความคิดที่คาดเดาได้ยาก เรากลัวว่าเขาจะใช้มันมาหลอกล่อ ทำไม่ดีกับเจ้า”เขาเองก็ได้ยินเรื่องพิษมนุษย์โอสถอะไรนั่นมาเหมือนกันแต่ลางสังหรณ์บอกเขาว่า หลิวเหยี่ยนไม่น่าเชื่อถือเขาคิดเอาเองว่า
บทล่าสุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 830
เมื่อรู้ว่าถานไถเหยี่ยนต้องการเข้าพบตัวเอง เฟิ่งจิ่วเหยียนก็กล่าวเสียงเรียบนิ่ง“ส่งแม่ทัพอาวุโสหลี่ไปที่คุกหลวง”หากถานไถเหยี่ยนอยากช่วยหนานเจียง และแคว้นหนานฉีด้วยใจจริง เช่นนั้น เขาก็สามารถบอกกลยุทธ์ต้านศัตรูแก่ใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นนางหว่านชิวเห็นด้วยตอนแรกนางกังวล ว่าพระนางจะไปพบหลิวเหยี่ยนด้วยตัวเอง เพราะเรื่องหนานเจียงดูจากตอนนี้ พระนางเหมือนจะรอบคอบกว่านางอีกอีกคนที่กังวลเหมือนหว่านชิว ก็คือเซียวอวี้หลังจากที่เขาได้ยินว่าหลิวเหยี่ยนขอเข้าพบ ก็รีบวางราชสารในมือ ตรงมาที่ตำหนักหย่งเหออย่างรีบร้อนเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนยังนั่งอยู่ในตำหนัก เขาถึงได้ถอนหายใจโล่งอกอย่างสังเกตได้ยากจากนั้นก็เดินเข้าไปหาเฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้น ขณะที่กำลังจะทำความเคารพ เขาก็ดึงนางเข้ามาในอ้อมกอด โอบรัดไว้แน่น“ฮองเฮา รับปากเรา ไม่ว่าเมื่อใดก็ตาม ห้ามไปพบหลิวเหยี่ยนแบบส่วนตัวเด็ดขาด คนผู้นี้มีความคิดที่คาดเดาได้ยาก เรากลัวว่าเขาจะใช้มันมาหลอกล่อ ทำไม่ดีกับเจ้า”เขาเองก็ได้ยินเรื่องพิษมนุษย์โอสถอะไรนั่นมาเหมือนกันแต่ลางสังหรณ์บอกเขาว่า หลิวเหยี่ยนไม่น่าเชื่อถือเขาคิดเอาเองว่า
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 829
ชายแดนของหนานเจียงกับแคว้นหนานฉีเชื่อมต่อกัน ทั้งยังมีพิษระบาด หากทั้งสองแคว้นไม่สู้รบกัน หนานเจียงก็จะเป็นด่านกั้นทางทิศใต้ของแคว้นหนานฉีตอนนี้หนานเจียงโดนล้อมโจมตี แคว้นหนานฉีจึงไม่อาจนิ่งดูดายเฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างเรียบนิ่ง“เรื่องตั้งแต่เมื่อใด? แคว้นไหนเป็นคนทำ?”น้ำเสียงของเซียวอวี้เคร่งขรึม“ไม่กี่วันก่อน เผ่าสุยเหอรวบรวมชนเผ่าอื่น เคลื่อนกองทัพทั้งหมดบุกเข้าโจมตีหนานเจียง สงครามเกิดขึ้นในเวลาสั้น ๆ ไม่ถึงห้าวัน แนวป้องกันรอบด้านของหนานเจียงพังทลาย ราวกับว่า กองกำลังพันธมิตรเผ่าสุยเหอทำลายแนวป้องกันได้ เตรียมการณ์มาล่วงหน้า” ……หนานเจียงไม่ใช่แคว้นใหญ่แต่ดำรงอยู่ได้มากว่าร้อยปี ย่อมมีศักยภาพ ครั้งนี้ต้องมาเจอหายนะครั้งใหญ่ฉับพลัน ราชสำนักและราษฎรต่างสั่นสะเทือนสองแคว้นดั่งน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าหากหนานเจียงถูกทำลายล้าง ชานแดนใต้ของแคว้นหนานฉีก็จะตกอยู่ในอันตรายไปด้วยเช่นกันขุนนางทุกหมู่เหล่าจึงผนึกรวมปัญญาและพละกำลัง หาวิธีรับมือ“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า ศัตรูตัวฉกาจของแคว้นหนานฉีคือเป่ยเยี่ยน ชายแดนเหนือสมควรเพิ่มแนวป้องกันมากที่สุด ด้วยการส่งทหารไปเป็นกำลังเ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 828
เฟิ่งจิ่วเหยียนนำพิมพ์เขียว “ใยแมงมุม” มาส่งให้ตงฟางซื่อด้วยตัวเอง เพื่อให้เขาวิเคราะห์ว่าจริงหรือปลอมตงฟางซื่อดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน ตามมาด้วยความประหลาดใจ“พิมพ์เขียวนี้ หากเต็มสิบมีส่วนเป็นเรื่องจริงแปดถึงเก้าส่วน!”เขาตื่นเต้นขึ้นมาชั่วขณะ จับไหล่ของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ แล้วเขย่าตัวนาง “ซูฮ่วน หากเป็นเรื่องจริง นี่ก็จะเป็น ‘ใยแมงมุม’ ที่สมบูรณ์! เจ้าไปเอามาจากไหน!!”เฟิ่งจิ่วเหยียนบอกตามความจริง“จากคนที่บอกว่าตัวเองคือคนในตระกูลถานไถ”เมื่อได้ยินคำว่าถานไถ สีหน้าของตงฟางซื่อพลันเปลี่ยนไปทันทีรอยยิ้มที่มีอยู่ในตอนแรกกลายเป็นความกังวล“ตระกูลถานไถ? พวกเขาออกมาจากภูเขาแล้วหรือ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก “‘ใยแมงมุม’นี้ ข้าฝากเจ้าไว้ก่อนแล้วกัน”ตงฟางซื่อพยักหน้าอย่างหนักแน่น“ได้ มีพิมพ์เขียวแผ่นนี้ คงหาจุดเชื่อมต่อครบได้ง่าย เหมือนเสือติดปีก อีกอย่าง ในเมื่อตระกูลถานไถสร้างขึ้นมา คาดว่าคงใช้ในสงคราม ซึ่งเป็นผลดีต่อแคว้นหนานฉีอย่างยิ่ง“เพียงแต่ว่า…”“แต่ว่าอะไร?” เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างระมัดระวังตงฟางซื่อมีท่าทางคาดคิดไม่ถึง“‘ใยแมงมุม’ นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘ใ
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 827
“ฝ่าบาท…” เฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นทำความเคารพเซียวอวี้ก้าวเดินยาว ๆ มาหยุดตรงหน้านาง แล้วพยุงนางขึ้นเขาหันไป ทอดมองถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเยือกเย็นบรรยากาศภายในห้องโถงหลักตึงเครียดไม่น้อยถานไถเหยี่ยนไม่ถ่อมตนแต่ก็ไม่เย่อหยิ่ง ต่อบทสนทนาก่อนหน้านี้ พูดต่ออีกว่า“ที่ข้าให้เหยาเหนียงจงใจเปิดเผยว่าเป็นสายลับของเป่ยเยี่ยนนั้น ก็เพื่อตบตาคนที่ทางกษัตริย์แคว้นตงซานส่งมาติดตามข้า“อีกอย่าง ข้าเองก็รู้ดีว่า แผนการยุยงที่ไร้ความเฉลียวฉลาดเช่นนี้ เจ้าต้องสังเกตได้เป็นแน่ แล้วไปสืบเป่ยเยี่ยน สาวต่อไปจนถึงแคว้นตงซาน ก็เป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว” เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังมาถึงตรงนี้ ก็เริ่มเอนเอียงในใจนางถามต่อ“บัวกลีบเปลวเพลิง เจ้าเป็นคนส่งมาหรือ?”ถานไถเหยี่ยนมองมาที่นาง ไม่ได้ปฏิเสธเขาหันไปมองทางเซียวอวี้“ฮ่องเต้ฉี ข้าคิดว่า ทั่วใต้หล้านี้สามารถเป็นหมากได้ทั้งหมด หากมีคนคุมหมากจริง ๆ ก็ต้องเป็นท่านและแคว้นหนานฉีเท่านั้น“เรื่องสงครามของแคว้นเป่ยเยี่ยนและแคว้นหนานฉี ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้แล้ว“ดังนั้น ควรทำลายล้างแคว้นเป่ยเยี่ยนตั้งแต่ตอนนี้ แล้วค่อยทำลายล้างแคว้นตงซานต่อไป
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 826
ขนตาของหลิวเหยี่ยนหลุบลง จนสะท้อนเป็นแสงเงา“ที่ลงดาบในครานั้น ข้าสูญเสียสติ เพราะข้าโดนวางยาพิษ เกือบถูกทำให้กลายเป็นมนุษย์โอสถ…”เมื่อได้ยินคำว่า “มนุษย์โอสถ” แววตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยหลิวเหยี่ยนหยุดนิ่งไปครู่ใหญ่ จากนั้นก็เอ่ยว่า“พิษที่มนุษย์โอสถโดน มีฤทธิ์ทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนอารมณ์ดุร้าย ไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ เห็นใครก็ฆ่าคนนั้น”เรื่องที่เขาพูด ตรงกับที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้เกี่ยวกับมนุษย์โอสถมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเหล่ามนุษย์โอสถที่นางเจอในวิหารลัทธิเต๋าในตอนนั้น หรือมนุษย์โอสถที่ถูกพรรคเทียนหลงใช้มาบุกโจมตีเมืองในภายหลัง ล้วนเป็นหุ่นเชิดที่มีความคิดอยากฆ่าคนเพียงอย่างเดียวนางจำปฏิกิริยาของหลิวเหยี่ยนที่จะฆ่านางในตอนนั้นไม่ค่อยได้แล้วนางจึงถามว่า“เจ้ากับข้าแทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แล้วเจ้าไปโดนพิษมนุษย์โอสถได้อย่างไร”หลิวเหยี่ยนส่ายหน้า“เรื่องที่ข้าเจออันตรายอย่างไรนั้น ข้าไม่สามารถบอกรายละเอียดกับเจ้าได้ เพราะข้ารับปากคนผู้หนึ่งเอาไว้ จะไม่ลากเจ้าเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเด็ดขาด”“คนผู้นั้นคือใคร!” น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วเหยียนเข้มขึ้นหลิวเห
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 825
ใบหน้าที่แท้จริงของหลิงเหยี่ยน เหมือนกับรูปเหมือนที่ตงฟางซื่อวาดไม่ผิดเพี้ยน!ใบหน้าหล่อเหลางามสง่าอย่างผู้มีคุณธรรมถึงจะถูกเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง ทว่าเขาไม่ตื่นตระหนก เขาเพียงจ้องมองเฟิ่งจิ่วเหยียนตาไม่กระพริบ แววตาแฝงด้วยความรู้สึกผิดเฟิ่งจิ่วเหยียนหยิบรูปเหมือนที่กางอยู่บนโต๊ะน้ำชาขึ้นมาด้วยสีหน้าเย็นชา แล้วเอาให้หลิวเหยี่ยนดู“นี่คือรูปเหมือนที่ข้าให้คนวาดขึ้นจากความทรงจำเมื่อตอนนั้น“หลิวเหยี่ยน จนถึงยามนี้แล้ว เจ้ายังมีอะไรจะแก้ตัวอีกหรือไม่!”เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ดีที่สุดหลิวเหยี่ยนมองรูปเหมือนนั้นที่หล่นอยู่บนพื้น แววตาเข้มขึ้นเรื่อย ๆจากนั้นเขาก็ฝืนยิ้ม“สุดท้ายก็ถูกเจ้ามองออกจนได้”เฟิ่งจิ่วเหยียนกำหมัดแน่นขึ้นอย่างอดไม่ได้เป็นเขาจริง ๆ ด้วย!เขาช่างปิดบังได้เก่งนัก ยามนี้ยังมาซ่อนตัวใต้เปลือกตาของนางอีก!เมื่อตอนนั้นที่เขายังชื่อ ‘โจวเยี่ยน’ เขาเคยเป็นสหายสนิทของนางในสนามรบ เขาเคยสละชีพช่วยนางต่อมาเขากลายเป็นกุนซือของนาง ช่วยนางวางแผนและร่วมกันสู้ต่อกับข้าศึกเรียกได้ว่าพวกเขาเป็นสหายร่วมรบที่รู้ใจกันมากที่สุด
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 824
กลางดึก ตงฟางซื่อถูกเสียงเคาะประตูที่เร่งรีบปลุกให้ตื่นเขาสวมชุดคลุมแล้วลุกขึ้นเปิดประตูเมื่อเงยหน้าก็สบตาเข้ากับเฟิ่งจิ่วเหยียน“ซูฮ่วน?”ดึกดื่นเพียงนี้ นางมาทำอะไรกัน?เมื่อดูอีกที ฝ่าบาทก็มาด้วย!ตงฟางซื่อคิดว่าตนคงจะฝันไปคู่สามีภรรยาฮ่องเต้ฮ่องเฮาคู่นี้ ช่างไม่เหมือนคนปกติเอาเสียเลย......“จะให้ข้าวาดรูป?” ตงฟางซื่อเพิ่งตื่น ดวงตาปรือเฟิ่งจิ่วเหยียนโค้งคำนับเขาเซียวอวี้หันไปให้เฉินจี๋นำเงินตอบแทนมาให้ตงฟางซื่อมองเงินทองเหมือนดินโคลนที่ไร้ค่า เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา“ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเรา การวาดรูปเหมือนไม่ใช่ปัญหา“เพียงแต่เจ้ามาผิดเวลา“กลางดึกเช่นนี้ ถูกเจ้าปลุกให้ตื่นจากฝัน ยากที่จะมีสมาธิจริง ๆ รอข้าซักครู่ ให้ข้าปลุกตัวเองเสียหน่อย”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม“ได้”นางมองเงาร่างของตงฟางซื่อที่เดินออกจากห้องไปด้วยจิตใจที่สับสนหลังเวลาผ่านไปสองถ้วยชา ตงฟางซื่อก็เริ่มวาดได้แล้วเขากางกระดาษขาวออก ตั้งอกตั้งใจฟังคำบรรยายของเฟิ่งจิ่วเหยียนหลังผ่านไปราว ๆ หนึ่งชั่วยามตงฟางซื่อก็วาดเสร็จเขานำรูปเหมือนส่งให้เฟิ่งจิ่วเหยียน“ตามที่เจ้าพู
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 823
อีกสองวันหร่วนฝูอวี้ก็จะแต่งงานแล้ว นางต้องเรียนพิธีการมากตัวนางอยู่ในโรงพักแรมหลวง ใจกลับลอยไปไกลตั้งนานแล้วยามค่ำคืน บุรุษสวมหน้ากากผู้หนึ่งก็หานางเจอยามที่นางกำลังจะโจมตี คนผู้นั้นก็ถอดหน้ากากออก“ศิษย์น้อง?”ใบหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความโกรธ“ศิษย์พี่ ท่านอาจารย์รู้ว่าท่านมาที่แคว้นหนานฉีก็โมโหมาก จึงสั่งให้ข้ามาตามหาท่าน“ที่ก่อนหน้านี้ท่านตามจีบซูฮ่วนก็ช่างเถิด ยามนี้ยังจะแต่งงานอีก? หากท่านอาจารย์รู้เข้า...”“เช่นนั้นก็อย่าให้นางรู้” หร่วนฝูอวี้ตัดจบคำพูดเขา แล้วพิงเตียงอย่างเกียจคร้าน“ไม่ได้! ข้ารับปากท่านอาจารย์แล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องบอกนาง”“พูดมากเพียงนี้เชียว?” หร่วนฝูอวี้กวาดตามองนาง “มิน่ายายแก่ถึงส่งเจ้ามา วิชาไสยเวทไม่ได้เรื่องของเจ้า ถึงไม่มีเจ้าก็ไม่เป็นไร”ศิษย์น้องเล็กถูกคำพูดนี้ของนางแทงใจดำจนตาแดง“ศิษย์พี่ จะเกินไปแล้วนะ! ข้าจะบอกอาจารย์! ว่าท่านหัวเราะเยาะข้า!”สองมือของหร่วนฝูอวี้กอดอก พลางหัวเราะเยาะ“โอ้โห เพิ่งพูดกับเจ้าสองประโยค ก็จะร้องไห้แล้วเหรอ?”“ศิษย์พี่! ท่านมีสติหน่อย! ข้ารู้นะว่าทำไมท่านถึงจะแต่งกับรุ่ยอ๋อง ท่านทำเพื่อซูฮ่ว
แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย บทที่ 822
เมื่อเห็นเซียวอวี้ สมองของเจียงหลินก็พลันหยุดทำงาน ครู่หนึ่งถึงได้สติ“เซียวเอ้อร์ เจ้าก็อยู่ด้วยหรือ!“วันนี้เจ้าแต่งตัวเช่นนี้ ข้านึกว่าเจ้าเป็นเซียวกวนเอ๋อร์(ชายขายบริการ) เสียอีก!”ไม่ใช่บุรุษทุกคนที่จะสวมชุดสีแดงแล้วดูดีมีเพียงเซียวกวนเอ๋อร์ในหอเฟิงเยว่เท่านั้น ที่จะใส่แล้วดูเย้ายวนเช่นนี้แววตาของเซียวอวี้เข้มขึ้นทันทีเซียวกวนเอ๋อร์?เขาอยากตายรึ!เจียงหลินเป็นคนประเภทพูดไม่คิด ปกติคำพูดมักลอยออกไปก่อน แล้วสมองค่อยคิดตามเมื่อคำพูดของเขาออกจากปาก สมองก็เพิ่งจะตามทันทันใดนั้นเขาก็พลันนิ่งชะงักเดี๋ยวนะ!ไม่ใช่ว่าซูฮ่วนแต่งให้ฮ่องเต้แล้วหรอกหรือ?ตามหลักการแล้ว นางไม่มีทางกล้าแอบหาบุรุษอื่นลับหลังฮ่องเต้เช่นนั้น...เซียวเอ้อร์ที่อยู่เบื้องหน้านี้ คงจะไม่ใช่...เจียงหลินเพิ่งตระหนักถึงความจริงเขายิ้มแฉ่ง เท้าขวาก้าวไปด้านข้าง เท้าซ้ายก้าวตาม เท้าขวาก้าวไปด้านข้างอีกครั้ง ไม่กี่อึดใจก็อยู่ห่างออกไปไกลกว่าสองจ้าง“คือว่า ซูฮ่วน วันนี้จังหวะไม่ดีเลย ไว้เราค่อยพบกันใหม่...”จากนั้นคนผู้นี้ก็วิ่งหายไปทันทีเฟิ่งจิ่วเหยียน: ?เซียวอวี้วางถ้วยสุราลงบนโต๊ะอย่างน่าเกร
