แชร์

บทที่ 821

ผู้เขียน: อี้ซัวเยียนอวี่
ครั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนกล่าวว่าจะแจ้งทางการ ทุกคนต่างตกตะลึง

ผู้ที่เมื่อครู่ยังคิดอยากกลั่นแกล้งคู่สามีภรรยานั้น ต่างมองหน้ากันไปมา

เซียวอวี้เองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน นี่นางต้องการทำอะไรกันแน่

ต่อให้เพื่อเป็นการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตนเอง ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตจนไปถึงที่ว่าราชการ

มีเขาอยู่ คนเหล่านี้ย่อมไม่กล้ากำเริบเสิบสาน

แววตาเย็นชาของเฟิ่งจิ่วเหยียนมองเถ้าแก่ผู้นั้น และอ่านออกเสียงกลอนปริศนาเมื่อครู่

“ที่ว่า ‘ลมสารทฤดูพัดไหว สีสันใบหญ้าเปลี่ยนเมื่อสาย เหมายันแสนหนาวเหน็บ’ ประโยคนี้ใช้ตัว ‘เฉา(หญ้า)’ และ ‘เซียว(หนาวเหน็บ)’ สีสันใบหญ้าเปลี่ยนเมื่อสาย เมื่อสายก็ไม่มีเช้า จึงเอาตัวอักษรเจ๋า(เช้า)ออก ดังนั้นขีดอักษรด้านบนของ ‘เฉา’ ก็จะกลายเป็นจุดเริ่มของตัวอักษร เมื่อรวมเข้ากับ‘เซียว(หนาวเหน็บ)’ ก็จะกลายเป็นตัวอักษร‘เซียว’ในชื่อเซียวอวี้ ”

สีหน้าของเถ้าแก่เริ่มดูเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่ยังคงไม่ปริปากพูดอะไร

จากนั้นเฟิ่งจิ่วเหยียนพูดต่อ

“ ‘กลางดึกนกร้องหาลูก’ ผู้ใดเป็นคนร้องหาลูกเล่า? ย่อมเป็น ‘พ่อ’ สกุลเซียวเป็นสกุลราชวงศ์แคว้นหนานฉี ใช้คำว่าเซียวเป็นตัวแทนแคว้นหนานฉี ก่อน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 822

    เมื่อเห็นเซียวอวี้ สมองของเจียงหลินก็พลันหยุดทำงาน ครู่หนึ่งถึงได้สติ“เซียวเอ้อร์ เจ้าก็อยู่ด้วยหรือ!“วันนี้เจ้าแต่งตัวเช่นนี้ ข้านึกว่าเจ้าเป็นเซียวกวนเอ๋อร์(ชายขายบริการ) เสียอีก!”ไม่ใช่บุรุษทุกคนที่จะสวมชุดสีแดงแล้วดูดีมีเพียงเซียวกวนเอ๋อร์ในหอเฟิงเยว่เท่านั้น ที่จะใส่แล้วดูเย้ายวนเช่นนี้แววตาของเซียวอวี้เข้มขึ้นทันทีเซียวกวนเอ๋อร์?เขาอยากตายรึ!เจียงหลินเป็นคนประเภทพูดไม่คิด ปกติคำพูดมักลอยออกไปก่อน แล้วสมองค่อยคิดตามเมื่อคำพูดของเขาออกจากปาก สมองก็เพิ่งจะตามทันทันใดนั้นเขาก็พลันนิ่งชะงักเดี๋ยวนะ!ไม่ใช่ว่าซูฮ่วนแต่งให้ฮ่องเต้แล้วหรอกหรือ?ตามหลักการแล้ว นางไม่มีทางกล้าแอบหาบุรุษอื่นลับหลังฮ่องเต้เช่นนั้น...เซียวเอ้อร์ที่อยู่เบื้องหน้านี้ คงจะไม่ใช่...เจียงหลินเพิ่งตระหนักถึงความจริงเขายิ้มแฉ่ง เท้าขวาก้าวไปด้านข้าง เท้าซ้ายก้าวตาม เท้าขวาก้าวไปด้านข้างอีกครั้ง ไม่กี่อึดใจก็อยู่ห่างออกไปไกลกว่าสองจ้าง“คือว่า ซูฮ่วน วันนี้จังหวะไม่ดีเลย ไว้เราค่อยพบกันใหม่...”จากนั้นคนผู้นี้ก็วิ่งหายไปทันทีเฟิ่งจิ่วเหยียน: ?เซียวอวี้วางถ้วยสุราลงบนโต๊ะอย่างน่าเกร

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 823

    อีกสองวันหร่วนฝูอวี้ก็จะแต่งงานแล้ว นางต้องเรียนพิธีการมากตัวนางอยู่ในโรงพักแรมหลวง ใจกลับลอยไปไกลตั้งนานแล้วยามค่ำคืน บุรุษสวมหน้ากากผู้หนึ่งก็หานางเจอยามที่นางกำลังจะโจมตี คนผู้นั้นก็ถอดหน้ากากออก“ศิษย์น้อง?”ใบหน้าของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความโกรธ“ศิษย์พี่ ท่านอาจารย์รู้ว่าท่านมาที่แคว้นหนานฉีก็โมโหมาก จึงสั่งให้ข้ามาตามหาท่าน“ที่ก่อนหน้านี้ท่านตามจีบซูฮ่วนก็ช่างเถิด ยามนี้ยังจะแต่งงานอีก? หากท่านอาจารย์รู้เข้า...”“เช่นนั้นก็อย่าให้นางรู้” หร่วนฝูอวี้ตัดจบคำพูดเขา แล้วพิงเตียงอย่างเกียจคร้าน“ไม่ได้! ข้ารับปากท่านอาจารย์แล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ต้องบอกนาง”“พูดมากเพียงนี้เชียว?” หร่วนฝูอวี้กวาดตามองนาง “มิน่ายายแก่ถึงส่งเจ้ามา วิชาไสยเวทไม่ได้เรื่องของเจ้า ถึงไม่มีเจ้าก็ไม่เป็นไร”ศิษย์น้องเล็กถูกคำพูดนี้ของนางแทงใจดำจนตาแดง“ศิษย์พี่ จะเกินไปแล้วนะ! ข้าจะบอกอาจารย์! ว่าท่านหัวเราะเยาะข้า!”สองมือของหร่วนฝูอวี้กอดอก พลางหัวเราะเยาะ“โอ้โห เพิ่งพูดกับเจ้าสองประโยค ก็จะร้องไห้แล้วเหรอ?”“ศิษย์พี่! ท่านมีสติหน่อย! ข้ารู้นะว่าทำไมท่านถึงจะแต่งกับรุ่ยอ๋อง ท่านทำเพื่อซูฮ่ว

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 824

    กลางดึก ตงฟางซื่อถูกเสียงเคาะประตูที่เร่งรีบปลุกให้ตื่นเขาสวมชุดคลุมแล้วลุกขึ้นเปิดประตูเมื่อเงยหน้าก็สบตาเข้ากับเฟิ่งจิ่วเหยียน“ซูฮ่วน?”ดึกดื่นเพียงนี้ นางมาทำอะไรกัน?เมื่อดูอีกที ฝ่าบาทก็มาด้วย!ตงฟางซื่อคิดว่าตนคงจะฝันไปคู่สามีภรรยาฮ่องเต้ฮ่องเฮาคู่นี้ ช่างไม่เหมือนคนปกติเอาเสียเลย......“จะให้ข้าวาดรูป?” ตงฟางซื่อเพิ่งตื่น ดวงตาปรือเฟิ่งจิ่วเหยียนโค้งคำนับเขาเซียวอวี้หันไปให้เฉินจี๋นำเงินตอบแทนมาให้ตงฟางซื่อมองเงินทองเหมือนดินโคลนที่ไร้ค่า เขาพูดอย่างตรงไปตรงมา“ด้วยความสัมพันธ์ของพวกเรา การวาดรูปเหมือนไม่ใช่ปัญหา“เพียงแต่เจ้ามาผิดเวลา“กลางดึกเช่นนี้ ถูกเจ้าปลุกให้ตื่นจากฝัน ยากที่จะมีสมาธิจริง ๆ รอข้าซักครู่ ให้ข้าปลุกตัวเองเสียหน่อย”เฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม“ได้”นางมองเงาร่างของตงฟางซื่อที่เดินออกจากห้องไปด้วยจิตใจที่สับสนหลังเวลาผ่านไปสองถ้วยชา ตงฟางซื่อก็เริ่มวาดได้แล้วเขากางกระดาษขาวออก ตั้งอกตั้งใจฟังคำบรรยายของเฟิ่งจิ่วเหยียนหลังผ่านไปราว ๆ หนึ่งชั่วยามตงฟางซื่อก็วาดเสร็จเขานำรูปเหมือนส่งให้เฟิ่งจิ่วเหยียน“ตามที่เจ้าพู

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 825

    ใบหน้าที่แท้จริงของหลิงเหยี่ยน เหมือนกับรูปเหมือนที่ตงฟางซื่อวาดไม่ผิดเพี้ยน!ใบหน้าหล่อเหลางามสง่าอย่างผู้มีคุณธรรมถึงจะถูกเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง ทว่าเขาไม่ตื่นตระหนก เขาเพียงจ้องมองเฟิ่งจิ่วเหยียนตาไม่กระพริบ แววตาแฝงด้วยความรู้สึกผิดเฟิ่งจิ่วเหยียนหยิบรูปเหมือนที่กางอยู่บนโต๊ะน้ำชาขึ้นมาด้วยสีหน้าเย็นชา แล้วเอาให้หลิวเหยี่ยนดู“นี่คือรูปเหมือนที่ข้าให้คนวาดขึ้นจากความทรงจำเมื่อตอนนั้น“หลิวเหยี่ยน จนถึงยามนี้แล้ว เจ้ายังมีอะไรจะแก้ตัวอีกหรือไม่!”เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ดีที่สุดหลิวเหยี่ยนมองรูปเหมือนนั้นที่หล่นอยู่บนพื้น แววตาเข้มขึ้นเรื่อย ๆจากนั้นเขาก็ฝืนยิ้ม“สุดท้ายก็ถูกเจ้ามองออกจนได้”เฟิ่งจิ่วเหยียนกำหมัดแน่นขึ้นอย่างอดไม่ได้เป็นเขาจริง ๆ ด้วย!เขาช่างปิดบังได้เก่งนัก ยามนี้ยังมาซ่อนตัวใต้เปลือกตาของนางอีก!เมื่อตอนนั้นที่เขายังชื่อ ‘โจวเยี่ยน’ เขาเคยเป็นสหายสนิทของนางในสนามรบ เขาเคยสละชีพช่วยนางต่อมาเขากลายเป็นกุนซือของนาง ช่วยนางวางแผนและร่วมกันสู้ต่อกับข้าศึกเรียกได้ว่าพวกเขาเป็นสหายร่วมรบที่รู้ใจกันมากที่สุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 826

    ขนตาของหลิวเหยี่ยนหลุบลง จนสะท้อนเป็นแสงเงา“ที่ลงดาบในครานั้น ข้าสูญเสียสติ เพราะข้าโดนวางยาพิษ เกือบถูกทำให้กลายเป็นมนุษย์โอสถ…”เมื่อได้ยินคำว่า “มนุษย์โอสถ” แววตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยหลิวเหยี่ยนหยุดนิ่งไปครู่ใหญ่ จากนั้นก็เอ่ยว่า“พิษที่มนุษย์โอสถโดน มีฤทธิ์ทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนอารมณ์ดุร้าย ไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ เห็นใครก็ฆ่าคนนั้น”เรื่องที่เขาพูด ตรงกับที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้เกี่ยวกับมนุษย์โอสถมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเหล่ามนุษย์โอสถที่นางเจอในวิหารลัทธิเต๋าในตอนนั้น หรือมนุษย์โอสถที่ถูกพรรคเทียนหลงใช้มาบุกโจมตีเมืองในภายหลัง ล้วนเป็นหุ่นเชิดที่มีความคิดอยากฆ่าคนเพียงอย่างเดียวนางจำปฏิกิริยาของหลิวเหยี่ยนที่จะฆ่านางในตอนนั้นไม่ค่อยได้แล้วนางจึงถามว่า“เจ้ากับข้าแทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แล้วเจ้าไปโดนพิษมนุษย์โอสถได้อย่างไร”หลิวเหยี่ยนส่ายหน้า“เรื่องที่ข้าเจออันตรายอย่างไรนั้น ข้าไม่สามารถบอกรายละเอียดกับเจ้าได้ เพราะข้ารับปากคนผู้หนึ่งเอาไว้ จะไม่ลากเจ้าเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเด็ดขาด”“คนผู้นั้นคือใคร!” น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วเหยียนเข้มขึ้นหลิวเห

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 827

    “ฝ่าบาท…” เฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นทำความเคารพเซียวอวี้ก้าวเดินยาว ๆ มาหยุดตรงหน้านาง แล้วพยุงนางขึ้นเขาหันไป ทอดมองถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเยือกเย็นบรรยากาศภายในห้องโถงหลักตึงเครียดไม่น้อยถานไถเหยี่ยนไม่ถ่อมตนแต่ก็ไม่เย่อหยิ่ง ต่อบทสนทนาก่อนหน้านี้ พูดต่ออีกว่า“ที่ข้าให้เหยาเหนียงจงใจเปิดเผยว่าเป็นสายลับของเป่ยเยี่ยนนั้น ก็เพื่อตบตาคนที่ทางกษัตริย์แคว้นตงซานส่งมาติดตามข้า“อีกอย่าง ข้าเองก็รู้ดีว่า แผนการยุยงที่ไร้ความเฉลียวฉลาดเช่นนี้ เจ้าต้องสังเกตได้เป็นแน่ แล้วไปสืบเป่ยเยี่ยน สาวต่อไปจนถึงแคว้นตงซาน ก็เป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว” เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังมาถึงตรงนี้ ก็เริ่มเอนเอียงในใจนางถามต่อ“บัวกลีบเปลวเพลิง เจ้าเป็นคนส่งมาหรือ?”ถานไถเหยี่ยนมองมาที่นาง ไม่ได้ปฏิเสธเขาหันไปมองทางเซียวอวี้“ฮ่องเต้ฉี ข้าคิดว่า ทั่วใต้หล้านี้สามารถเป็นหมากได้ทั้งหมด หากมีคนคุมหมากจริง ๆ ก็ต้องเป็นท่านและแคว้นหนานฉีเท่านั้น“เรื่องสงครามของแคว้นเป่ยเยี่ยนและแคว้นหนานฉี ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้แล้ว“ดังนั้น ควรทำลายล้างแคว้นเป่ยเยี่ยนตั้งแต่ตอนนี้ แล้วค่อยทำลายล้างแคว้นตงซานต่อไป

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 828

    เฟิ่งจิ่วเหยียนนำพิมพ์เขียว “ใยแมงมุม” มาส่งให้ตงฟางซื่อด้วยตัวเอง เพื่อให้เขาวิเคราะห์ว่าจริงหรือปลอมตงฟางซื่อดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน ตามมาด้วยความประหลาดใจ“พิมพ์เขียวนี้ หากเต็มสิบมีส่วนเป็นเรื่องจริงแปดถึงเก้าส่วน!”เขาตื่นเต้นขึ้นมาชั่วขณะ จับไหล่ของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ แล้วเขย่าตัวนาง “ซูฮ่วน หากเป็นเรื่องจริง นี่ก็จะเป็น ‘ใยแมงมุม’ ที่สมบูรณ์! เจ้าไปเอามาจากไหน!!”เฟิ่งจิ่วเหยียนบอกตามความจริง“จากคนที่บอกว่าตัวเองคือคนในตระกูลถานไถ”เมื่อได้ยินคำว่าถานไถ สีหน้าของตงฟางซื่อพลันเปลี่ยนไปทันทีรอยยิ้มที่มีอยู่ในตอนแรกกลายเป็นความกังวล“ตระกูลถานไถ? พวกเขาออกมาจากภูเขาแล้วหรือ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก “‘ใยแมงมุม’นี้ ข้าฝากเจ้าไว้ก่อนแล้วกัน”ตงฟางซื่อพยักหน้าอย่างหนักแน่น“ได้ มีพิมพ์เขียวแผ่นนี้ คงหาจุดเชื่อมต่อครบได้ง่าย เหมือนเสือติดปีก อีกอย่าง ในเมื่อตระกูลถานไถสร้างขึ้นมา คาดว่าคงใช้ในสงคราม ซึ่งเป็นผลดีต่อแคว้นหนานฉีอย่างยิ่ง“เพียงแต่ว่า…”“แต่ว่าอะไร?” เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างระมัดระวังตงฟางซื่อมีท่าทางคาดคิดไม่ถึง“‘ใยแมงมุม’ นี้  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘ใ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 829

    ชายแดนของหนานเจียงกับแคว้นหนานฉีเชื่อมต่อกัน ทั้งยังมีพิษระบาด หากทั้งสองแคว้นไม่สู้รบกัน หนานเจียงก็จะเป็นด่านกั้นทางทิศใต้ของแคว้นหนานฉีตอนนี้หนานเจียงโดนล้อมโจมตี แคว้นหนานฉีจึงไม่อาจนิ่งดูดายเฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างเรียบนิ่ง“เรื่องตั้งแต่เมื่อใด? แคว้นไหนเป็นคนทำ?”น้ำเสียงของเซียวอวี้เคร่งขรึม“ไม่กี่วันก่อน เผ่าสุยเหอรวบรวมชนเผ่าอื่น เคลื่อนกองทัพทั้งหมดบุกเข้าโจมตีหนานเจียง สงครามเกิดขึ้นในเวลาสั้น ๆ ไม่ถึงห้าวัน แนวป้องกันรอบด้านของหนานเจียงพังทลาย ราวกับว่า กองกำลังพันธมิตรเผ่าสุยเหอทำลายแนวป้องกันได้ เตรียมการณ์มาล่วงหน้า” ……หนานเจียงไม่ใช่แคว้นใหญ่แต่ดำรงอยู่ได้มากว่าร้อยปี ย่อมมีศักยภาพ ครั้งนี้ต้องมาเจอหายนะครั้งใหญ่ฉับพลัน ราชสำนักและราษฎรต่างสั่นสะเทือนสองแคว้นดั่งน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าหากหนานเจียงถูกทำลายล้าง ชานแดนใต้ของแคว้นหนานฉีก็จะตกอยู่ในอันตรายไปด้วยเช่นกันขุนนางทุกหมู่เหล่าจึงผนึกรวมปัญญาและพละกำลัง หาวิธีรับมือ“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า ศัตรูตัวฉกาจของแคว้นหนานฉีคือเป่ยเยี่ยน ชายแดนเหนือสมควรเพิ่มแนวป้องกันมากที่สุด ด้วยการส่งทหารไปเป็นกำลังเ

บทล่าสุด

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 834

    เฟิ่งจิ่วเหยียนตัดสินใจแน่วแน่ที่จะไปเป็นราชทูตยังแคว้นซีหนี่ว์ ก่อนหน้าที่จะไป นางมิลืมที่จะเตรียมการทุกอย่างในหนานฉีทางนี้ให้เรียบร้อย“ฝ่าบาท ถานไถเหยี่ยนมีคำพูดหนึ่งที่เอ่ยไว้ไม่ผิด ก่อนหน้านี้หม่อมฉันไปสำรวจที่ช่องทางลับ และถูกซุ่มโจมตีด้วยดินปืน แน่นอนว่าจักต้องมีคนที่รู้เรื่องนี้ล่วงหน้า“แท้จริงแล้วเป็นผู้ใดกันที่แอบลงมือ จุดประสงค์นั้นคือเพื่อทำลาย ‘ใยแมงมุม’ และยังตัดขาดเบาะแสของมนุษย์โอสถด้วย หรือไม่ก็ อาจจะต้องการชีวิตของหม่อมฉัน ทั้งหมดจึงควรสืบให้กระจ่าง”เซียวอวี้เริ่มครุ่นคิดอย่างจริงจังเขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ“คนที่รู้ว่าเจ้าจะไปที่ช่องทางลับ ล้วนเป็นองครักษ์คู่ใจของเรา พวกเขาแต่ละคนผ่านการคัดเลือกอย่างเข้มงวด ไม่มีทางทรยศต่อเราเด็ดขาด ทว่า ไม่มีสิ่งใดที่แน่นอน หากพัวพันกับความปลอดภัยของเจ้า เราจักสืบสวนอย่างละเอียด...”เฟิ่งจิ่วเหยียนขัดจังหวะคำพูดของเขา และเอ่ยอย่างจริงจัง“คนที่หม่อมฉันสงสัยมิใช่พวกเขา“ท่านมิจำเป็นต้องเสียเวลาไปสืบสวนพวกเขา เพื่อมิให้พวกเขารู้สึกเสียกำลังใจ“สิ่งที่หม่อมฉันสงสัยคือ มีคนแอบเฝ้าสังเกตการณ์อยู่“คนผู้นี้อาจจะแอบซุ่มอยู

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 833

    ณ ห้องทรงพระอักษร เซียวอวี้กำลังอ่านรายงานการสู้รบชายแดนหลิวซื่อเหลียงก็เข้ามากราบทูลใกล้ ๆ “ฝ่าบาท ฮองเฮาทรงขอเข้าเฝ้าพ่ะย่ะค่ะ”ความเหนื่อยล้าของเซียวอวี้พลันมลายหาย ความเย็นชาดุดันคลายลง ปกคลุมด้วยความอ่อนโยนทีละน้อยทันทีที่เฟิ่งจิ่วเหยียนเข้ามาด้านใน หลิวซื่อเหลียงก็ถอยออกไปด้วยหูตาที่ว่องไวภายในห้องทรงพระอักษร เหลือเพียงฮ่องเต้และฮองเฮาสองคนเท่านั้น จะพูดสิ่งใด จะทำสิ่งใด ก็มิต้องหลบเลี่ยง“มาได้อย่างไร? ทานสำรับเที่ยงแล้วหรือ?” ระยะนี้เซียวอวี้ยุ่งอยู่กับงานราชกิจ ที่จริงหลายวันแล้วมิได้ไปทานอาหารร่วมกับนางเฟิ่งจิ่วเหยียนพยักหน้าตอบ จากนั้นจึงเอ่ยถาม“ฝ่าบาท สงครามทางด้านใต้เป็นอย่างไรบ้างเพคะ?”เซียวอวี้จูงมือของนาง เข้าไปในห้องด้านในและนั่งลงบนตั่งตัวเล็กพร้อมกับนางเขาพูดไปเดินไป“เรารู้ว่าเจ้ากังวลเรื่องนี้ กำลังคิดจะบอกเจ้าพอดี“กองทัพชายแดนใต้มุ่งหน้าไปโจมตีตอบโต้เผ่าสุยเหอแล้ว ตอนนี้ข่าวที่ได้รับกลับมาล้วนเป็นข่าวดี“แนวหลังของเผ่าสุยเหอไม่มั่นคง จึงแทบมิได้สนใจหนานเจียง“คิดว่า ไม่นานก็สามารถถอนกำลังทหารกลับมาได้แล้ว“วิกฤตที่หนานเจียงคลี่คลายได้ไม่ยาก แ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 832

    ณ ห้องทรงพระอักษรแม่ทัพอาวุโสหลี่เอ่ยด้วยน้ำเสียงนอบน้อม “ฝ่าบาท คำพูดของหลิวเหยี่ยน ก็ดูน่าเชื่อถือ หากเป็นตามที่เขาพูด การโจมตีกลับทางแนวเหนือตรงเผ่าสุยเหอที่มีการป้องกันอ่อนแอ จะสามารถคลี่คลายสถานการณ์คับขันในหนานเจียงได้ นี่เป็นยุทธวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในเวลานี้”สถานการณ์คับขันในหนานเจียงตอนนี้ ดินแดนส่วนใหญ่ถูกกองกำลังพันธมิตรของเผ่าสุยเหอยึดครอง กองทัพใหญ่หนานฉีของพวกเขาคิดจะช่วยเหลือหนานเจียง จักต้องอาศัยหนานเจียงเป็นสนามรบ บุกเข้าหนานเจียง และต่อสู้กับเผ่าสุยเหอทว่ายามนี้เผ่าสุยเหอควบคุมถนนน้อยใหญ่ในหนานเจียง ทำให้กองทัพหนานฉียากจะบุกเข้าไปได้ดังนั้น หากสามารถเลี่ยงไปทางหนานเจียง และบุกโจมตีเผ่าสุยเหอโดยตรง ก็นับว่าเป็นแผนการที่ดีเมื่อคิดมาถึงตอนนี้ แววตาของเซียวอวี้ดูเคร่งขรึมแม้ว่าวิธีนี้อาจจะได้ผล แต่เขาก็ไม่ไว้ใจหลิวเหยี่ยน“ไปเชิญฮองเฮามา” เขาเอ่ยสั่งการชั่วครู่ต่อมา เฟิ่งจิ่วเหยียนก็มาถึงนางฟังแม่ทัพอาวุโสหลี่เอ่ยจบ แววตาพลันเยือกเย็นและเคร่งขรึม“การสู้รบโดยใช้ทางเลี่ยง ก็อาจจะได้ผลจริง”เซียวอวี้ถามด้วยสีหน้าเรียบเฉยอย่างมาก “เจ้าเชื่อสิ่งที่หลิวเหยี่ย

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 831

    พอเข้าสู่ช่วงค่ำ จวนรุ่ยอ๋องก็คลาคล่ำไปด้วยบรรดาแขกเหรื่อภายในเรือนหอหร่วนฝูอวี้เป็นคนเปิดผ้าคลุมหน้าเองขณะที่รุ่ยอ๋องเดินเข้ามา ก็เห็นนางกำลังนั่งทานอาหารอยู่ที่ริมโต๊ะ ไม่มีความประหม่าเขินอายอย่างที่เจ้าสาวควรจะมีแม้แต่น้อยมิเพียงแต่นางที่กำลังกิน งู แมงป่อง ตะขาบของนาง...พวกมันก็กำลังกินด้วยเช่นกัน!บนพื้นก็ยังมีสาวใช้คนหนึ่งนอนอยู่ ดูท่าทาง คงจะตกใจจนหมดสติไปรุ่ยอ๋องรู้สึกเสียใจอยู่บ้างที่ก้าวเข้ามาในเรือนหอนี้เขาพยายามควบคุมอารมณ์ และเอ่ยโดยใช้น้ำเสียงราบเรียบ“หร่วนฝูอวี้ ข้าแต่งกับเจ้า ก็เพื่อบุตรในท้องของเจ้า“ต่อไป ข้าจะไม่แตะต้องเจ้าอีกเด็ดขาด“เรือนนี้...นับตั้งแต่บัดนี้จะมอบให้กับเจ้า หลังจากนี้ไปเจ้ากับข้าจะไม่เกี่ยวข้องกันอีกในฐานะสามีภรรยา เจ้าก็อย่านำของพวกนี้เข้ามาในเรือนข้า!”พูดจบเขาก็เดินออกไปหร่วนฝูอวี้ได้ยินอย่างชัดเจนแล้ว ก็มิได้โต้แย้งแต่อย่างใดสิ่งที่นางสนใจมากที่สุดตอนนี้ ก็คือหนานเจียงด้วยสถานะของพระชายารุ่ยอ๋อง พรุ่งนี้นางก็สามารถเข้าวังไปขอบพระทัยฝ่าบาทได้ถึงเวลานั้น นางก็จะได้พบกับซูฮ่วนแล้วค่ำคืนล่วงไปจนฟ้าสางวันที่สองรุ่ยอ๋

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 830

    เมื่อรู้ว่าถานไถเหยี่ยนต้องการเข้าพบตัวเอง เฟิ่งจิ่วเหยียนก็กล่าวเสียงเรียบนิ่ง“ส่งแม่ทัพอาวุโสหลี่ไปที่คุกหลวง”หากถานไถเหยี่ยนอยากช่วยหนานเจียง และแคว้นหนานฉีด้วยใจจริง เช่นนั้น เขาก็สามารถบอกกลยุทธ์ต้านศัตรูแก่ใครก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นนางหว่านชิวเห็นด้วยตอนแรกนางกังวล ว่าพระนางจะไปพบหลิวเหยี่ยนด้วยตัวเอง เพราะเรื่องหนานเจียงดูจากตอนนี้ พระนางเหมือนจะรอบคอบกว่านางอีกอีกคนที่กังวลเหมือนหว่านชิว ก็คือเซียวอวี้หลังจากที่เขาได้ยินว่าหลิวเหยี่ยนขอเข้าพบ ก็รีบวางราชสารในมือ ตรงมาที่ตำหนักหย่งเหออย่างรีบร้อนเมื่อเห็นเฟิ่งจิ่วเหยียนยังนั่งอยู่ในตำหนัก เขาถึงได้ถอนหายใจโล่งอกอย่างสังเกตได้ยากจากนั้นก็เดินเข้าไปหาเฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้น ขณะที่กำลังจะทำความเคารพ เขาก็ดึงนางเข้ามาในอ้อมกอด โอบรัดไว้แน่น“ฮองเฮา รับปากเรา ไม่ว่าเมื่อใดก็ตาม ห้ามไปพบหลิวเหยี่ยนแบบส่วนตัวเด็ดขาด  คนผู้นี้มีความคิดที่คาดเดาได้ยาก เรากลัวว่าเขาจะใช้มันมาหลอกล่อ ทำไม่ดีกับเจ้า”เขาเองก็ได้ยินเรื่องพิษมนุษย์โอสถอะไรนั่นมาเหมือนกันแต่ลางสังหรณ์บอกเขาว่า หลิวเหยี่ยนไม่น่าเชื่อถือเขาคิดเอาเองว่า

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 829

    ชายแดนของหนานเจียงกับแคว้นหนานฉีเชื่อมต่อกัน ทั้งยังมีพิษระบาด หากทั้งสองแคว้นไม่สู้รบกัน หนานเจียงก็จะเป็นด่านกั้นทางทิศใต้ของแคว้นหนานฉีตอนนี้หนานเจียงโดนล้อมโจมตี แคว้นหนานฉีจึงไม่อาจนิ่งดูดายเฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างเรียบนิ่ง“เรื่องตั้งแต่เมื่อใด? แคว้นไหนเป็นคนทำ?”น้ำเสียงของเซียวอวี้เคร่งขรึม“ไม่กี่วันก่อน เผ่าสุยเหอรวบรวมชนเผ่าอื่น เคลื่อนกองทัพทั้งหมดบุกเข้าโจมตีหนานเจียง สงครามเกิดขึ้นในเวลาสั้น ๆ ไม่ถึงห้าวัน แนวป้องกันรอบด้านของหนานเจียงพังทลาย ราวกับว่า กองกำลังพันธมิตรเผ่าสุยเหอทำลายแนวป้องกันได้ เตรียมการณ์มาล่วงหน้า” ……หนานเจียงไม่ใช่แคว้นใหญ่แต่ดำรงอยู่ได้มากว่าร้อยปี ย่อมมีศักยภาพ ครั้งนี้ต้องมาเจอหายนะครั้งใหญ่ฉับพลัน ราชสำนักและราษฎรต่างสั่นสะเทือนสองแคว้นดั่งน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าหากหนานเจียงถูกทำลายล้าง ชานแดนใต้ของแคว้นหนานฉีก็จะตกอยู่ในอันตรายไปด้วยเช่นกันขุนนางทุกหมู่เหล่าจึงผนึกรวมปัญญาและพละกำลัง หาวิธีรับมือ“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า ศัตรูตัวฉกาจของแคว้นหนานฉีคือเป่ยเยี่ยน ชายแดนเหนือสมควรเพิ่มแนวป้องกันมากที่สุด ด้วยการส่งทหารไปเป็นกำลังเ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 828

    เฟิ่งจิ่วเหยียนนำพิมพ์เขียว “ใยแมงมุม” มาส่งให้ตงฟางซื่อด้วยตัวเอง เพื่อให้เขาวิเคราะห์ว่าจริงหรือปลอมตงฟางซื่อดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน ตามมาด้วยความประหลาดใจ“พิมพ์เขียวนี้ หากเต็มสิบมีส่วนเป็นเรื่องจริงแปดถึงเก้าส่วน!”เขาตื่นเต้นขึ้นมาชั่วขณะ จับไหล่ของเฟิ่งจิ่วเหยียนไว้ แล้วเขย่าตัวนาง “ซูฮ่วน หากเป็นเรื่องจริง นี่ก็จะเป็น ‘ใยแมงมุม’ ที่สมบูรณ์! เจ้าไปเอามาจากไหน!!”เฟิ่งจิ่วเหยียนบอกตามความจริง“จากคนที่บอกว่าตัวเองคือคนในตระกูลถานไถ”เมื่อได้ยินคำว่าถานไถ สีหน้าของตงฟางซื่อพลันเปลี่ยนไปทันทีรอยยิ้มที่มีอยู่ในตอนแรกกลายเป็นความกังวล“ตระกูลถานไถ? พวกเขาออกมาจากภูเขาแล้วหรือ?”เฟิ่งจิ่วเหยียนไม่ได้พูดอะไรมาก “‘ใยแมงมุม’นี้ ข้าฝากเจ้าไว้ก่อนแล้วกัน”ตงฟางซื่อพยักหน้าอย่างหนักแน่น“ได้ มีพิมพ์เขียวแผ่นนี้ คงหาจุดเชื่อมต่อครบได้ง่าย เหมือนเสือติดปีก อีกอย่าง ในเมื่อตระกูลถานไถสร้างขึ้นมา คาดว่าคงใช้ในสงคราม ซึ่งเป็นผลดีต่อแคว้นหนานฉีอย่างยิ่ง“เพียงแต่ว่า…”“แต่ว่าอะไร?” เฟิ่งจิ่วเหยียนถามอย่างระมัดระวังตงฟางซื่อมีท่าทางคาดคิดไม่ถึง“‘ใยแมงมุม’ นี้  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ‘ใ

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 827

    “ฝ่าบาท…” เฟิ่งจิ่วเหยียนลุกขึ้นทำความเคารพเซียวอวี้ก้าวเดินยาว ๆ มาหยุดตรงหน้านาง แล้วพยุงนางขึ้นเขาหันไป ทอดมองถานไถเหยี่ยนด้วยสายตาเยือกเย็นบรรยากาศภายในห้องโถงหลักตึงเครียดไม่น้อยถานไถเหยี่ยนไม่ถ่อมตนแต่ก็ไม่เย่อหยิ่ง ต่อบทสนทนาก่อนหน้านี้ พูดต่ออีกว่า“ที่ข้าให้เหยาเหนียงจงใจเปิดเผยว่าเป็นสายลับของเป่ยเยี่ยนนั้น ก็เพื่อตบตาคนที่ทางกษัตริย์แคว้นตงซานส่งมาติดตามข้า“อีกอย่าง ข้าเองก็รู้ดีว่า แผนการยุยงที่ไร้ความเฉลียวฉลาดเช่นนี้ เจ้าต้องสังเกตได้เป็นแน่ แล้วไปสืบเป่ยเยี่ยน สาวต่อไปจนถึงแคว้นตงซาน ก็เป็นเรื่องที่ต้องเกิดขึ้นไม่ช้าก็เร็ว” เฟิ่งจิ่วเหยียนฟังมาถึงตรงนี้ ก็เริ่มเอนเอียงในใจนางถามต่อ“บัวกลีบเปลวเพลิง เจ้าเป็นคนส่งมาหรือ?”ถานไถเหยี่ยนมองมาที่นาง ไม่ได้ปฏิเสธเขาหันไปมองทางเซียวอวี้“ฮ่องเต้ฉี ข้าคิดว่า ทั่วใต้หล้านี้สามารถเป็นหมากได้ทั้งหมด หากมีคนคุมหมากจริง ๆ ก็ต้องเป็นท่านและแคว้นหนานฉีเท่านั้น“เรื่องสงครามของแคว้นเป่ยเยี่ยนและแคว้นหนานฉี ไม่สามารถหลบเลี่ยงได้แล้ว“ดังนั้น ควรทำลายล้างแคว้นเป่ยเยี่ยนตั้งแต่ตอนนี้ แล้วค่อยทำลายล้างแคว้นตงซานต่อไป

  • แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย   บทที่ 826

    ขนตาของหลิวเหยี่ยนหลุบลง จนสะท้อนเป็นแสงเงา“ที่ลงดาบในครานั้น ข้าสูญเสียสติ เพราะข้าโดนวางยาพิษ เกือบถูกทำให้กลายเป็นมนุษย์โอสถ…”เมื่อได้ยินคำว่า “มนุษย์โอสถ” แววตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อยหลิวเหยี่ยนหยุดนิ่งไปครู่ใหญ่ จากนั้นก็เอ่ยว่า“พิษที่มนุษย์โอสถโดน มีฤทธิ์ทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ กลายเป็นคนอารมณ์ดุร้าย ไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ เห็นใครก็ฆ่าคนนั้น”เรื่องที่เขาพูด ตรงกับที่เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้เกี่ยวกับมนุษย์โอสถมาทั้งหมดไม่ว่าจะเป็นเหล่ามนุษย์โอสถที่นางเจอในวิหารลัทธิเต๋าในตอนนั้น หรือมนุษย์โอสถที่ถูกพรรคเทียนหลงใช้มาบุกโจมตีเมืองในภายหลัง ล้วนเป็นหุ่นเชิดที่มีความคิดอยากฆ่าคนเพียงอย่างเดียวนางจำปฏิกิริยาของหลิวเหยี่ยนที่จะฆ่านางในตอนนั้นไม่ค่อยได้แล้วนางจึงถามว่า“เจ้ากับข้าแทบจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา แล้วเจ้าไปโดนพิษมนุษย์โอสถได้อย่างไร”หลิวเหยี่ยนส่ายหน้า“เรื่องที่ข้าเจออันตรายอย่างไรนั้น ข้าไม่สามารถบอกรายละเอียดกับเจ้าได้ เพราะข้ารับปากคนผู้หนึ่งเอาไว้ จะไม่ลากเจ้าเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเด็ดขาด”“คนผู้นั้นคือใคร!” น้ำเสียงของเฟิ่งจิ่วเหยียนเข้มขึ้นหลิวเห

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status