บทที่ 283

เฟิ่งจิ่วเหยียนหยิบจดหมายฉบับหนึ่งออกมา

มู่หรงฉานมองตามจดหมายฉบับนั้นโดยไม่คลาดสายตา

“เจ้าดูเองเถอะ” เฟิ่งจิ่วเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

มู่หรงฉานค่อย ๆ ก้าวมาข้างหน้า นางเปิดจดหมายออกดู ในนั้นเป็นหลักฐานความผิดของบิดาจริง ๆ

ในใจของนางรู้สึกว้าวุ่น แต่สีหน้ายังคงสงบนิ่ง

นางรีบพับจดหมายฉบับนั้นเก็บ และวางกลับคืนที่เดิม พร้อมกลับมานั่งลงตามเดิม

นางกระวนกระวายใจ

จดหมายฉบับนี้ บางทีอาจจะเป็นของปลอมก็ได้

ทว่านางเคยทำผิดพลาดมาครั้งหนึ่ง ทำให้พี่ชายของนางต้องตาย นางจึงไม่อาจเห็นบิดาต้องมาเกิดเรื่องขึ้นอีก...

มู่หรงฉานกำลังจะเอ่ยขึ้น ทว่ากลับเห็นฮองเฮานำจดหมายฉบับนั้นจ่อที่ตะเกียงน้ำมัน

ทันทีที่มุมจดหมายข้างหนึ่งติดไฟ เปลวไฟก็ลุกลามอย่างเร็ว จดหมายทั้งฉบับถูกเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

มู่หรงฉานตกใจอย่างมาก

นางลุกขึ้นพรวดพราดโดยไม่รู้ตัว

“ฮองเฮา!”

นางไม่เข้าใจว่า ฮองเฮาทำเช่นนี้มีจุดประสงค์ใด

เฟิ่งจิ่วเหยียนเผาจดหมายฉบับนั้นเสร็จ นางเหลือบดูมู่หรงฉานอย่างใจเย็น

“ข้าบอกเจ้าตามตรง ตอนแรกข้าจัดการกับหลิงเยี่ยนเอ๋อร์ได้ ข้าก็ไหว้วานบุคคลลึกลับผู้นั้น

“เขาเป็นคนนำหลักฐานความผิดทั้งหมด