บทที่ 866

"ได้สิ ถ้าผมมีเวลา ผมก็จะไปช่วยพวกคุณดูแลสวนผลไม้ด้วยเช่นกัน"

"หรืออาจจะหาคนงานเพิ่มอีกสองสามคน พวกคุณคุมคนงานก็ได้แล้วล่ะ"

หลินเฟยพูดด้วยรอยยิ้ม

"ใช่ พวกพี่เป็นสาวสวยบอบบางด้วยกันทั้งนั้น!"

"งานที่ลำบากแบบนี้ พวกพี่ไม่ต้องลงมาทำด้วยตัวเองหรอกนะ"

สวีอิ๋งอิ๋งยืนขึ้นอย่างใจกว้าง ยิ้มๆ แล้วพูดขึ้นมา

"น้องสาวคนนี้ช่างปากหวานจริงๆ!"

และมันก็ทำให้ถังรั่วเสวี่ยและพานเสี่ยวเหลียนหัวเราะคิกคักขึ้นมาได้จริงๆ

"ฉันว่า คนงานไม่จำเป็นต้องหาหรอกนะ"

"พวกเราวันๆ ไม่มีอะไรทำ ว่างจนจะป่วยอยู่แล้ว"

"ทำงานเสียหน่อย ยืดเส้นยืดสาย มันก็ดีเหมือนกันนะ"

ในเวลานี้ ซูเสี่ยวโหรวก็ได้ถือจานกับข้าวสองจานเดินเข้ามา พร้อมพูดสมทบ

"อีกอย่าง พอผลไม้สุกดี พวกเราก็ต้องได้กินเป็นคนแรกด้วยนะ!"

"เรื่องนี้ไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน!"

สวีอิ๋งอิ๋งมีนิสัยที่ร่าเริง เวลาเพียงมื้ออาหาร

เธอก็สามารถเข้ากันกับถังรั่วเสวี่ยและคนอื่นๆ ได้เป็นอย่างดี

แต่ทว่า เมื่อกินอาหารได้ไปเพียงครึ่ง

โทรศัพท์มือถือของซูเสี่ยวโหรวก็ได้ดังขึ้นมา

หลังจากวางสายแล้ว พานเสี่ยวเหลียนก็ถามด้วยความสงสัยว่า

"เสี่ยวโหรว ดึกดื่นแบบนี้ ใครกันที่โทรมา