บทที่ 562

"แก...แกรีบแก้ให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ หากตำรวจสายตรวจมา แกจะต้องเสียใจภายหลังอย่างแน่นอน!"

หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหลินเฟย ตู้อวี้เจวียนก็รู้สึกโกรธจัดจนชี้นิ้วต่อว่าไปแบบนั้น

เมื่อเห็นว่าตู้อวี้เจวียนอยู่อย่างนั้นโดยไม่สามารถขยับได้ พานต้าไห่และลูกชาย รวมไปถึงหลี่เสี่ยวชุ่ยต่างก็งุนงงเอาเสียมากๆ

พวกเขาทั้งอยากรู้ว่าหลินเฟยทำอย่างไร และทั้งหวาดกลัวการกระทำของหลินเฟยด้วย

เพราะหากหลินเฟยแทงไปที่ร่างกายของพวกเขาสองสามที และให้พวกเขาคุกเข่าอยู่อย่างนี้ พวกเขาคงจะอับอายขายหน้าไปตลอดแน่ๆ!

แต่ทว่าหลินเฟยกลับเพิกเฉยต่อการตอบสนองของตู้อวี้เจวียน พานต้าไห่และคนอื่นๆ อย่างสิ้นเชิง

เขารีบวิ่งไปหาพานเสี่ยวเหลียน เช็ดน้ำตาให้เธอ และโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขน พร้อมกับตรวจร่องรอยบาดเจ็บบนร่างกายของเธอ

"พี่สะใภ้เสี่ยวเหลียน เจ็บหรือเปล่า ให้ผมตรวจดูเร็วเข้า!"

"มันเป็นความผิดของผมเอง หากผมมาเร็วกว่านี้ พี่ก็ไม่ต้องถูกรังแกแบบนี้ได้!"

"ไม่เป็นไรหรอกหลินเฟย พี่เห็นนายแล้วก็ไม่รู้สึกเจ็บแล้วล่ะ ดีใจจะตายไป นายไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะ"

เมื่อเห็นหลินเฟยรู้สึกผิดและโทษตัวเอง พานเสี่ยวเหลียนก็ส่ายหน้าและยิ้มออกมา