บทที่ 381

สำหรับราคาไก่ฟีนิกซ์ จางหยวนจงใจตั้งราคาสูงเกินจริงไปเล็กน้อย

อันที่จริงแล้ว ราคาที่เขาพอใจอยู่ที่ประมาณหนึ่งร้อยถึงหนึ่งร้อยห้าสิบ

ต้นทุนของไก่ฟีนิกซ์ไม่ได้ต่ำเลย

รวมทั้งลูกไก่ ผงสมุนไพร อาหาร และอื่นๆ โดยเฉลี่ยแล้ว ต้นทุนต่อตัวของไก่ฟีนิกซ์ก็ประมาณสี่สิบถึงห้าสิบแล้ว

ด้วยต้นทุนที่สูงขนาดนี้ ราคาขายก็ไม่ควรต่ำกว่าหนึ่งร้อยสิ

ยิ่งไปกว่านั้น หากรสชาติของไก่ฟีนิกซ์อร่อยตรงตามสูตรเฟิ่งหมิงฉีซานบรรยายไว้จริงๆ

ไม่ต้องพูดถึงตัวละร้อย แม้จะขายตัวละหนึ่งร้อยยี่สิบสาม หรือแม้แต่หนึ่งร้อยห้าสิบก็ไม่เกินไป!

เหตุผลที่จางหยวนตั้งราคาตัวละสองร้อย ก็เพื่อสะดวกในการต่อรองราคาหลังจากพบกับฉู่เสวี่ยเยี่ยน

ถึงแม้จางหยวนจะไม่ได้เรียนรู้วิธีทำการค้า

แต่เขาก็เข้าใจหลักการง่ายๆ ข้อหนึ่งคือ การขายของต้องให้ผู้ซื้อมีช่องว่างในการต่อรอง

และไม่ว่าจะตั้งราคาต่ำแค่ไหน หรือถึงขั้นต่ำลงไปถึงราคาต่ำสุดที่คาดหวังไว้ ฝ่ายตรงข้ามก็จะต่อรองราคาอย่างไม่ปรานี

หากไม่ให้เขาต่อรองราคา ผู้ซื้อจะรู้สึกว่าตัวเองเสียเปรียบ

เมื่อเห็นว่าหลังจากที่ตนตั้งราคาไปแล้ว ฉู่เสวี่ยเยี่ยนที่อยู่ปลายสายไม่พูดอะไร จางหยวนจึ