บทที่ 266

"หึ!" จางหยวนหลุดหัวเราะออกมา: "เรื่องนี้คุณก็ไม่เข้าใจแล้วสินะ? คนต่างชาติเหล่านั้นไม่กลัวดื่มน้ำเย็น นั่นเป็นเพราะพวกเขากินเนื้อเป็นหลัก เครื่องปรุงที่ใช้ก็เป็นชนิดร้อน!"

พูดถึงตรงนี้ สีหน้าของจางหยวนก็เปลี่ยนไปแปลกประหลาดขึ้นเล็กน้อย

"แน่นอนว่า ก็มีความเกี่ยวข้องกับสุขภาพร่างกายของพวกเขาด้วย สภาพร่างกายของคนต่างชาติกำยำล่ำสันกว่าพวกเรา ยกตัวอย่างเช่นคนผิวดำ บางด้านของพวกเขาสามารถพูดได้ว่าแข็งแกร่งที่สุดในจักรวาล"

ได้ยินคำพูดของจางหยวน ใบหน้าสวยของหลิวรั่วหลันก็แดงแปร๊ดในทันที จากนั้นก็จิกตาใส่เขาอย่างแรง

“โรคจิต! คนทุเรศ! คิดแต่เรื่องไม่ดีทั้งวัน!”

ถ้าไม่ใช่เพราะคำพูดเหล่านั้นของจางหยวน หลิวรั่วหลันก็เกือบจะลืมเรื่องที่จางหยวนจ้องมองเธอในตอนนั้นไปแล้ว

จางหยวนกระแอบด้วยความเก้กัง: "พูดอะไรน่ะ? ผมหมายถึงว่า คนผิวดำเหล่านั้น ความสามารถด้านกีฬาของพวกเขาเก่งกาจมาก วิ่งระยะสั้นระยะยาวอะไร พวกเขาเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในจักรวาล!"

ต่อให้จางหยวนพูดกลบเกลื่อน แต่ยังไม่สามารถพูดโน้มน้าวหลิวรั่วหลันได้ หลิวรั่วหลันยังคงใช้สายตาที่มองคนโรคจิตมองดูเขา

จางหยวนรู้สึกอึดอัดเกินไป จึงรีบเอ่