บทที่69 การตัดสินใจ

“พี่ติ้ง ช่วยข้าผูกไท้เอ๋อร์ไว้บนหลังที”

ติ้งไม่เอ่ยสิ่งใด ชายหนุ่มทำตามคำสั่งอย่างรวดเร็ว เวลานี้จะมามัวทัดทานให้มากความมิได้เป็นอันขาด แม้ว่าคนร้ายจะล้มตายจนสิ้น แต่แว่วเสียงต่อสู้ห่างออกไป อาจทำให้มีนักฆ่าโผล่มาอีกก็เป็นได้

หยางเจี่ยนรวบขาน้องชายให้แนบสองข้างเอว ก่อนจะพากันก้าวไปยังทิศทางที่จิ้งเดินไปก่อนหน้าแล้ว เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะไปช่วยจิ้งเก็บสมุนไพร

“คุณชายรอตรงนี้สักครู่นะขอรับ ข้าน้อยจะไปช่วยจิ้งเก็บสมุนไพร”

ติ้งเลือกให้ผู้เป็นนายยืนอยู่ที่โคนต้นไม้ใหญ่ เพราะอย่างน้อยด้านหลังก็มีต้นไม้เป็นเกราะกำบัง หากเกิดสิ่งที่เหนือความคาดหมายขึ้น ก็ยังพอรับมือได้ทัน ชายหนุ่มรีบเร่งไปช่วยสหายเก็บสมุนไพรด้วยความร้อนใจ

“พี่ใหญ่ข้าขอโทษ” หยางไท้พูดอู้อี้อยู่กับบ่ากว้างของพี่ชาย

“พี่ต่างหากที่ต้องขอบใจเจ้า และพี่ต้องขอโทษที่ทำอะไรไม่รอบคอบ จนทำให้ทุกคนต้องมาเสียเลือดเนื้อ เพียงเพราะพี่ชายเจ้ามั่นใจในตนเองจนเกินไป”

หยางเจี่ยนไม่คิดโทษใครนอกจากตนเอง หากเขาระแวดระวังมากกว่านี้ ทุกคนคงไมต้องมาตกอยู่ในสภาพสาหัสสากันเช่นนี้เป็นแน่ แต่เพราะเขาคิดมาโดยตลอดว่าสกุลหรง คงไม่เ