LOGINShare
บทที่60 ข้ามิเห็นสิ่งใด
Last Updated:
2025-03-12 02:00:02
Related chapters
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่61 คู่หนุ่มสาว
“ข้าแค่พูดตามความจริง อึก! แค่กๆ” หรงเหลียนฮวาเพิ่มแรงบีบ พร้อมยกยิ้มหยันกับปากของสตรีเมืองหลวง ไม่แปลกเลยที่ต้วนชิงชิงจะกล้าทำตัวน่ารังเกียจได้โดยไม่รู้สึกกระดากอายต่อฟ้าดิน ทั้งที่สามีของตนเองนั่งอยู่ในห้องจัดเลี้ยง มิได้อยู่ห่างไกลกันเลยแม้แต่น้อย “ต่ำทรามทั้งการกระทำและคำพูด ข้าจะเตือนเจ้าไว้สักหน่อยนะชูฮูหยิน อย่าได้ใช้ปากอย่างไม่รู้คิด หาไม่แล้วมันจะนำภัยมาสู่เจ้าโดยมิรู้ตัว” “อ๊ะ!” ร่างงามถูกสะบัดจนเซล้มลงไปกองอยู่กับพื้น ก่อนจะเงยหน้ามองตามสองร่างที่ก้าวผ่านนางไปอย่างไม่แยแส ที่น่าเจ็บใจคืออดีตคนรักไม่ออกตัวปกป้องนางแม้แต่น้อย “สารเลว! ข้าต้องทำให้เจ้ารู้ว่าใครเป็นใคร หรงเหลียนฮวา” ต้วนชิงชิงพูดด้วยน้ำเสียงเคียดแค้น ก่อนจะลุกขึ้นปัดฝุ่นตามเสื้อผ้า หญิงสาวสูดลมหายใจลึกๆ ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วก้าวเดินไปในทิศทางของห้องจัดเลี้ยง “ฮวาเอ๋อร์ เรื่องนี้...”แม่ทัพหนุ่มเรียกคู่หมั้นเบาๆ ในขณะที่ทั้งคู่เดินใกล้จะถึงเรือนจัดเลี้ยงแล้ว “ข้ามิใช่เด็กอมมือนะเจ้าคะ ที่จะมองว่าสิ่งใดจริงเท
Last Updated : 2025-03-12แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่62 ทักทาย
“ข้าย่อมต้องสนใจสามีตนเองสิเจ้าคะ”หญิงสาวคลี่ยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะดึงมือกลับเพื่อคีบอาหารส่งให้สามีเป็นการเอาใจ แม้ว่านางอยากที่จะหันมองอดีตคนรัก กับคุณหนูสกุลหรงผู้นั้นยิ่งนัก แต่มันมิใช่ตอนที่สามีของนางกำลังดื่มหนักเช่นนี้ทางด้านเหลียนฮวาที่เอาแต่คลี่ยิ้มละมุน ในยามที่จ้าวฮูหยินตักอาหารมาให้ลองชิม นางไม่เคยรู้ว่าการอยู่ต่อหน้าครอบครัวของว่าที่สามี ตนเองต้องทำสิ่งใดบ้างเพราะนับตั้งแต่ตื่นมาในร่างนี้ เป้าหมายคือการเป็นคนแข็งแกร่ง และมีชีวิตรอดจากน้ำมือของศัตรูเท่านั้น นางไม่เคยเรียนรู้เรื่องการเป็นสามีภรรยา หรือการเอาใจแม่สามีในอนาคต เพราะทุกวันนางเลือกที่จะฝึกอาวุธ มากกว่าจับตะหลิวหรือเข็มเย็บผ้า“กินเนื้อแกะตุ๋นสักหน่อยนะ ฮวาเอ๋อร์” จ้าวฮูหยินตักเนื้อแกะใส่ถ้วยให้แก่ว่าที่ลูกสะใภ้“ขอบคุณเจ้าค่ะ ท่านป้า”เหลียนฮวายิ้มละมุน ก่อนจะคีบเนื้อแกะส่งเข้าปากอย่างว่าง่าย ถึงจะรู้สึกขัดใจตนเองอยู่บ้าง ที่ต้องคีบทีละน้อยและทำอะไรช้าๆ ซึ่งปกตินางจะไม่เรียบร้อยอะไรแบบนี้เท่าใดนัก“เจ้าเองก็ควรจะกินอะไรบ้าง มิใช่เอาแต่ดื่มสุรา”จ้าวฮูหยินเอ่ยกับบุตรชาย ทว่ามือยังคงคีบอาหารวางให้กับว่าที่ลูกสะใภ้
Last Updated : 2025-03-13แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่63 ผยอง
“ว่าที่ฮูหยินจาง ช่างงดงามยิ่งนัก” จื่อเว่ยอมยิ้มด้วยความเขินอย นางเคยได้ยินคนกล่าวถึงฮูหยินจ้าว ว่างดงามสูงส่งทั้งยังเป็นสตรีเคียงสามีออกรบ เมื่อได้เห็นใกล้ ๆ ในวันนี้นับว่าไม่มีคำใดเกินจริงเลยแม้แต่น้อย “ฮูหยินกล่าวชมเกินไปแล้วเจ้าค่ะ” “หาได้มีสิงใดเกินจริง ถึงว่าท่านพี่หย่งสือมิชายตามองสตรีใดมาก่อนเลย หากพรุ่งนี้ท่านพี่หย่งสือกับคุณหนูฟาง และหลาน ๆ ทั้งสามว่าง ข้าอยากเชิญพวกท่านร่วมมื้อค่ำด้วย จะได้หรือไม่เจ้าคะ” จ้าวฮูหยินอยากที่จะพบหน้าว่าที่สะใภ้แบบใกล้ชิดอีกครั้ง นางจึงตั้งใจเชิญชวนให้ทุกคนไปร่วมมื้อค่ำเป็นการส่วนตัว โดยไม่ต้องถูกคนหมู่มากจ้องมองเช่นคืนนี้ “ย่อมได้ขอรับ เป็นเกียรติยิ่งนักที่ท่านแม่ทัพใหญ่กับจ้าวฮูหยินเชื้อเชิญ” “ยินดียิ่งนักเจ้าค่ะ เช่นนั้นข้ากับท่านพี่ต้องขอตัวกลับก่อน อ่อ...ข้าได้ให้หมิงเยี่ยติดตามส่งฮวาเอ๋อร์กลับจวนนะเจ้าคะ หวังว่าท่านพี่หย่งสือจะไม่ตำหนิเขา” “ย่อมเป็นการดีมากขอรับ” จางหย่งสือตอบรับคำของสองสามีภรรยา ก่อนจะเดินไปส่งทั้งคู่ขึ้นรถม้า ชายหนุ่มเดินกลับ
Last Updated : 2025-03-13แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บบที่64 ออกนอกเส้นทาง
เส้นทางกลับสู่จวนสกุลจาง เขตป่าเปลี่ยวท้ายขบวน ตลอดเส้นทางความรู้สึกของแม่ทัพหนุ่ม คล้ายย้ำเตือนให้ระวังภัย นี่คือเมืองหลวงเรื่องเช่นนี้น้อยนักที่จะเกิด แต่ทำไมคืนนี้เขากลับรู้สึกไม่ปลอดภัยเอาเสียเลย “ฮวาเอ๋อร์ พี่อยากให้เจ้าอย่าเพิ่งหลับได้หรือไม่ พี่เกรงว่า...คุ้มกันรถม้า!” ฟิ้ว! ฉึก! ฟิ้วๆ ยังไม่ทันที่แม่ทัพหนุ่มจะเอ่ยจบประโยค เขาจำต้องตะโกนก้องเปลี่ยนเป็นคำสั่งแทน เมื่อเสียงแหวกอากาศของอาวุธดังเฉียดผ่านใบหูไปปักอยู่บนรถม้า ฮี่ๆ เสียงม้าตื่น ทำให้คนในรถม้าคว้าอาวุธประจำกายขึ้นมากระชับไว้แน่น สามนายบ่าวสบตากัน ภายใต้แสงตะเกียงที่แกว่งไกวตามแรงกระทบของรถม้าที่กำลังวิ่งแตกตื่น “คุณหนู!” ชิงหลิงกับเจินจูรีบคว้าจับผู้เป็นนายเอาไว้ เพราะตอนนี้รถม้าวิ่งเร็วจนไม่อาจทรงตัวอยู่ได้แล้ว เจินจูเปิดหน้าต่างออกเพื่อสำรวจด้านนอก สิ่งที่เห็นตอนนี้รถม้าของพวกนาง วิ่งห่างออกจากคณะเข้าป่าข้างทาง แสงไฟจากคบเพลิงที่เคยสว่างไสว บัดนี้มองเห็นเป็นเพียงลูกไฟอยู่ห่างออกไปมากทีเดียว"รถม้าของเรากำลังวิ่งแตกขบวนเจ้าค่ะ"หญิงสาวทั้งสามมั่นใ
Last Updated : 2025-03-14แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่65 ตามหา
กระบี่ในมือพุ่งเข้าหาคนที่บังอาจทำร้ายฉินชี โดยที่อีกฝ่ายยังไม่ทันได้ดึงกระบี่ออกพ้นร่างของชายหนุ่มเลยด้วยซ้ำ เสียงคำรามราวพยัคฆ์ของเจินจู สร้างความพรั่นพรึงให้แก่ศัตรูอยู่ไม่น้อยดั่งคำโบราณกล่าวไว้ ว่าอย่าได้ทำให้สตรีมีโทสะ เพราะต่อให้ตรงหน้าคือขุนเขาตั้งตระหง่าน สตรีที่เต็มเปี่ยมไปด้วยแรงโทสะสามารถที่จะทลายมันลงได้ขนเป็นผุยผงฉินชีกัดฟันปลดสายคาดเอวออก ก่อนจะผูกปิดปากแผลเอาไว้ เพื่อให้เลือดไหลช้าลงอีกสักหน่อย ชายหนุ่มข่มกลั้นทุกความเจ็บปวด แล้วพุ่งเข้าช่วยเหลือเจินจู ที่กำลังห้ำหั่นกับคนร้ายราวคนไร้สติความคุมทางด้านชิงหลิงเวลานี้ได้ฝ่าไปจนถึงตัวผู้เป็นนายแล้ว สองนายบ่าวหันหลังชนกัน เมื่อพวกนางตกอยู่ในวงล้อมอีกครั้ง สถานการณ์ในตอนนี้ บอกได้เพียงว่าสู้สุดใจยังมิรู้จะรอดไปได้หรือไม่"กินยานี่เร็วเข้า"ในจังหวะที่เจินจูถอยร่นมาจนถึงชายหนุ่ม หญิงสาวใช้มือข้างที่ไร้อาวุธยื่นส่งยาให้แก่ฉินชี กำลังของนางต่อให้ยังเหลืออยู่ แต่มิว่าอย่างไรนางก็ไม่มีทางสู้กับบุรุษ ซึ่งมีพลังเหนือกว่านับสิบคนในคราเดียวได้อยู่ดีชายหนุ่มไม่ถามให้มากความ รับยามาเทเข้าปากไปเสียหลายเม็ด ฉินชีได้ถลาเข้ารับร่างของเ
Last Updated : 2025-03-14แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่66 ลำบากเจ้าแล้ว
“เราหาที่ซ่อนตัวกันก่อนเถอะ พวกมันอาจส่งคนติดตามมาเพิ่มอีกก็เป็นได้ เพราะหากคนของมันมิได้กลับไปรายงานผล ส่วนเรื่องอื่นเราค่อยว่ากันหลังจากทุกคนปลอดภัยแล้ว”จ้าวหมิงเยี่ยเสนอขึ้น ด้วยตอนนี้พวกเขาทุกคนไม่อาจรับมือซึ่งหน้ากับผู้ใดได้แน่นอน แค่หายใจได้จนถึงที่หมายก็นับว่าเก่งมากแล้ว“ขอรับ” ฉินชีตอบรับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาร่างสูงของแม่ทัพหนุ่มก้าวผ่านคนทั้งสามไป เพียงแผ่นหลังกว้างต้องแสงจันทร์ คนทั้งสามถึงกับสูดลมหายใจเฮือกใหญ่ บาดแผลด้านหน้าของท่านแม่ทัพว่าสาหัสมากแล้ว ทว่าแผ่นหลังดูจะย่ำแย่กว่าหลายเท่านัก“ระวังเจ้าค่ะ”เจินจูรีบประคองฉินชี ที่เซจนเกือบล้มเอาไว้ได้ทัน ก่อนจะพากันก้าวตามแม่ทัพหนุ่มไป“รอข้าสักครู่เถิดเจ้าค่ะ”ชิงหลิงเอ่ยขึ้น ทำให้คนทั้งสามที่กำลังก้าวเดิน ได้หยุดหันมองหญิงสาวด้วยความสงสัย ซึ่งตอนนี้นางกำลังวิ่งไปคว้าเอาอาวุธของผู้เป็นนาย แล้ววิ่งตรงไปยังรถม้าที่ล้มห่างออกไปพอสมควร หญิงสาวปีนเข้าไปนำผ้านวมและเสื้อคลุมเท่าที่มี พร้อมกล่องยาวิ่งกลับมาสบทบกับทุกคน“คุณหนูบอกว่าอย่าได้ประมาทต่อทุกสถานการณ์เจ้าค่ะ ยิ่งดึกมากเท่าไหร่อากาศจะยิ่งเหน็บหนาว อีกอย่างเรามิอาจก่อกองไฟไ
Last Updated : 2025-03-15แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่67 ไท้เอ๋อร์
หยางเจี่ยนสะบัดแส้ทั้งหนักหน่วงและรวดเร็ว เข้าใส่ร่างของเหล่านักฆ่า สายตาคมกริบมองเห็นแล้วว่าตอนนี้ ขบวนของเขาแตกกระจายไปคนละทิศทาง ขวับ! ชายหนุ่มหันกลับไปยังด้านหลัง “ไท้เอ๋อร์!” น้องชายของเขากำลังถูกแยกออกห่างไปไกล หยางเจี่ยนขบกรามแน่น หากเขาติดตามช่วยน้องชาย แม่ทัพจ้าวหมิงเยี่ยคงยากจะรอดชีวิต “คุณชายใหญ่!” ติ้งพุ่งเข้าช่วยผู้เป็นนายอย่างรวดเร็ว ส่วนจิ้งวิ่งติดตามคุณชายน้อยไปอีกด้าน “ไปช่วยพวกเขา!” ไม่มีคำว่าลังเลหรือทัดทาน ติ้งรีบติดตามจิ้งไปในทันที ส่วนหยางเจี่ยนคำรามก้อง พร้อมพุ่งเข้าช่วยแม่ทัพหนุ่มอย่างรวดเร็วและดุดัน “ทางนี้ข้าจัดการเอง โปรดช่วยฮวาเอ๋อร์” หยางเจี่ยนที่หลังชนอยู่กับว่าที่น้องเขย เอ่ยกึ่งร้องขอกับแม่ทัพหนุ่ม เพื่อให้ติดตามช่วยน้องสาว คำตอบรับใดออกจากปากของจ้าวหมิงเยี่ย แม่ทัพหนุ่มทำเพียงตวัดดาบในมืออย่างดุดัน ก่อนจะชิงจังหวะออกจากวงล้อมติดตามรถม้าของคาหมั้นไป ทางด้านหยางจี่ยนตวัดแส้ด้วยพลังขั้นสูง จนแขนที่รับพลังและสะบัดแส้อย่างหนักหน่วง ถึงกับเจ็บร้าวจนแทบ
Last Updated : 2025-03-15แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่68 มิอาจอภัย
อัก! ตุบ! ร่างสูงของหยางไท้ร่วงลงกระแทกพื้นดินอย่างแรง เรียกสายตาของสองผู้คุ้มกันและหยางเจี่ยน เด็กหนุ่มเจ็บแปลบปลาบไปทั่วร่าง ในจังหวะที่พี่ชายกำลังโรมรันอยู่นั้น เขาได้เห็นนักฆ่าที่ติดตามมาใหม่ เล็งหน้าไม้มาที่ผู้เป็นพี่ชาย จึงรีบเข้าขัดขวางควับ! แส้ในมือทำงานได้อย่างรวดเร็วและดุดัน โทสะที่ก่อตัวขึ้น ทำให้รอบกายของหยางเจี่ยนระอุร้อน ราวเปลวไฟที่โหมกระพือขึ้น ดวงตาที่เคยดำสนิท บัดนี้กลายเป็นแดงฉานราวสีเลือด โทสะที่พวยพุ่งเป็นสิ่งกระตุ้นให้พลังแฝงตามตำราโบราณ ปรากฏต่อหน้าของทุกคนจิ้งที่อยู่ใกล้คุณชายน้อยมากสุด รีบช้อนอุ้มร่างของผู้เป็นนายออกมาจากรัศมีของพลังอย่างทุลักทะเล เพราะตัวของเขาในตอนนี้แทบจะสิ้นสติอยู่รอมร่อแล้วนั่นเอง“ต่อให้ข้ามีเมตตาดั่งเทพเซียน ก็คงให้อภัยสวะต่ำช้าเช่นพวกเจ้าไม่ได้ อ๊าก!”สิ้นคำเปลวเพลิงสีส้ม ได้ปรากฏขึ้นรอบกายของหยางเจี่ยน สร้างความตื่นตะลึงให้แก่กลุ่มนักฆ่า พลังโบราณนี้หายากนัก ทว่าตรงหน้าของพวกเขา คือหนึ่งในอัคคีเทวะและหากผู้ครอบครองคุ้มสติมิได้ เรียกว่ารอบกายจะถูกแผดเผาจนสิ้นแส้ในมือมีประกายสีส้มอาบจนถึงปลาย การเคลื่อนไหวราวมันมีชีวิต ก่อนทีแส้เพลิง
Last Updated : 2025-03-16
Latest chapter
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่92 มิควรสืบพันธุ์
“หากเจ้ายินยอมแต่โดยดี ข้าจะมอบตำแหน่งที่คู่ให้” “กระบี่เจ้า! ควบคุมมันมิให้สั่นได้เสียก่อน ค่อยคิดสิ่งอื่นดีกว่าไหม…” หญิงสาววางถ้วยชาลง บนโต๊ะอย่างใจเย็น พรึ่บ! ปึก! เคร้ง! รวดเร็วจนชายหนุ่ม ขาสั่นจนแทบยืนไม่อยู่ กระบี่ในมือร่วงลงพื้น ก่อนที่เขาจะเบนสายตา ไปมองยังหญิงสาว ซึ่งตอนนี้กลับไปนั่งยังที่เดิม เสมือนกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับเขาเมื่อครู่ มันมิใช่ฝีมือของนาง “จะลงมือกับใครก็ตาม เจ้าต้องศึกษาอีกฝ่ายให้แจ่มแจ้ง หึๆ ยังดีที่ตรงนี้เป็นข้า ถ้าเป็นผู้ติดตามของข้าทั้งสอง เจ้าคงไม่ได้ยืนต่อคำ เกินชั่วอึดใจ...” ชายหนุ่มถึงกับใบหน้าถอดสี เขาไม่คิดว่าแผนการที่แยบยล จะถูกล่วงรู้จนหมดสิ้นเช่นนี้ “ผู้ใดอยู่ข้างนอก เข้ามานี่เร็ว!” อ๋องน้อยโหว ตะโกนเรียกเหล่าองครักษ์ ทว่ากลับไร้ซึ่งวี่แวว ชายหนุ่มรีบย่อกายลงเก็บกระบี่ โดยที่สายตา หาได้ละไปจากร่างงาม ที่นั่งดื่มชาอย่างเพลิดเพลิน ราวกับเขาที่อยู่ร่วมห้อง เป็นเพียงอากาศธาตุ “หึๆ มิใช่เจ้าสั่งห้ามใครมารบกวนหรอกหรือ แต่คนของข้าอยู่ข้างนอกนะ เรียกได้...” “หญิงแพศยา! สตรีมีคู่หมาย
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่91 มอบบทเรียน
ยิ่งไม่เคยรู้ถึงฝีมือของคู่ต่อสู้ เขายิ่งต้องรีบเผด็จศึก ให้ได้โดยไว จึงมิคิดที่จะลีลาให้ตนเอง กลายเป็นฝ่ายเสียท่า สิ้นคำของชายหนุ่ม เงาร่างในชุดสีดำสองคน ก้าวออกจากหลังฉากกั้น ซึ่งเป็นส่วนด้านหลังห้องที่มีหน้าต่าง “อือๆ” เจ้าของจวนทำได้แค่...ส่งเสียงทัดทานในลำคอ ทว่ากลับไม่สามารถต่อต้านการกระทำใดๆ ของชายชุดดำได้เลย อาภรณ์เนื้อดีถูกถอดออก จนแหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า ก่อนที่ชายชุดดำจะดึงมีดเล่มเล็กออกมา “นายหญิง โปรดพักผ่อนรอสักครู่ขอรับ” ชายผู้ถือมีดเอ่ยกับผู้เป็นนาย จินอู่หันหลังให้ พร้อมสะบัดมือเล็กน้อย เพื่อให้คนของเขา ลงมือได้แล้ว หากไม่ติดว่าที่นี่ คือถิ่นศัตรู...คำว่าเงียบเสียง จะไม่มีเลยสำหรับเขา ความเจ็บปวดของศัตรู ควรประกาศให้โลกรู้ แต่เมื่อสถานที่ไม่อำนวย เขาก็ไม่ติดที่จะลงมืออย่างเงียบๆ โหวอ๋องดวงตาเหลือกลาน แต่ก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้ เมื่ออาวุธคู่กายของเขา กำลังถูกเฉือดเฉือนประหนึ่งหนูถูกถลกหนัง แม้มันจะไม่รู้สึกเจ็บ ทว่าใจของบุรุษแท้เยี่ยงเขา มันแหลกละเอียดจนมิเหลือชิ้นดี “สกุลโหว ควรสิ้นสุดที่เจ้าสองพ่อลูก อย่าได้สร้าง
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่90 ก้าวเท้าผิด
“คุณหนูเฉินเป็นอย่างไรบ้าง” เป็นสาวใช้อาวุโส ที่เอ่ยถามกับสาวใช้สกุลเฉิน และผู้ติดตามหนุ่ม “คุณหนูดื่มยาแก้เมา และหลับอยู่เจ้าค่ะ” เจินจู ตอบสาวใช้สูงวัย ก่อนจะเหลือบตามองไปยัง สาวใช้ของอนุหรู สตรีผู้เพียรพยายามรั้ง ให้คุณหนูของนางพักในจวน “ข้าจะมาเชิญคุณหนูเฉิน กลับเข้าพักยังเรือนรับรอง ด้วยตอนนี้เฉินฮูหยิน ได้พักผ่อนรออยู่แล้ว” “หากไม่มีคำสั่งใดจากปากของฮูหยิน ข้าคงมิอาจปล่อยให้คุณหนูห่างสายตา เอาเป็นว่าข้าจะให้เจินจู ติดตามท่านเข้าไปพบฮูหยินของเราก็แล้วกัน” “นี่เป็นประสงค์ของท่านอ๋อง ที่มิอยากให้ผู้ใดตำหนิ ว่าดูแลแขกไม่ดี” หญิงชราตวัดสายตาดุใส่ชายหนุ่ม ผู้ไร้ความยำเกรงในอายุและฐานะของนาง ยิ่งเห็นใบหน้าเรียบเฉย แม้เพียงครึ่งเสี้ยงของใบหน้า นางก็รู้ดีว่าคนผู้นี้ ไม่ได้สะท้านต่อคำของนางเลย “งานเลี้ยงกับคนเมามาย ย่อมเป็นของคู่กัน และมิใช่ทุกคนที่ต้องการพักในจวนของเจ้าภาพ คุณหนูอยู่ในรถม้าแล้ว รอเพียงฮูหยินกลับออกมา เราก็พร้อมกลับจวน” จากความอ่อนน้อม พลันเป็นดุดัน จนทำให้ชายหนุ่มหลายคน ที่ยืนอยู่เบื้องหลังส
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่89 เฉินฮูหยิน
“สามหาว! เจ้ากล้าข่มขู่ท่านอ๋องเยี่ยงนั้นรึ!” “ทำไมข้าต้องขู่ผู้ใดด้วย อีกอย่างถ้าท่านบริสุทธิ์ใจจริง จะเป็นเดือดเป็นร้อนไปไย แค่คุณหนูเฉินจะกลับบ้านตนเอง หรือมีสิ่งใดเป็นนอกในอย่างนั้นรึ! ดูรั้งนางจนออกหน้าเยี่ยงนี้” ชายหนุ่มเอียงหน้าช้า พร้อมมุมปากบิดขึ้นน้อยๆ การกระทำนั้นชวนให้อนุคนงาม หนาวสะท้านไปทั้งกาย บุรุษที่น่ากลัวย่อมเป็นคนที่มีหลากหลายบุคลิก ซึ่งปกติแล้วหรงเล่อถงสุขุมนุ่มลึก ทว่าตอนนี้...เขายิ่งกว่าคนจิตวิปลาสอย่างไรอย่างนั้น “นอกในอันใดกัน นางเป็นแขกของสามีข้า การดูแลเอาใจใส่ ย่อมเป็นเรื่องที่ข้าต้องทำอยู่แล้ว” “เช่นนั้นหลีกทางข้าเถิด อนุหรู” หรงเล่อถง กดน้ำเสียงให้ลึก และชัดเจนว่าเขาพร้อมขัดขวางเรื่องนี้ อย่างไม่คิดยินยอมปล่อยผ่าน ต่อให้สตรีที่กำลังตกที่นั่งลำบาก มิใช่พี่น้อง เขาก็คงปล่อยให้สตรีเหล่านั้น แปดเปื้อนจากคนโสมมได้เป็นอันขาด ถึงเขาจะมิใช่คนดีไปเสียทุกเรื่อง แต่เขามีพี่สาวน้องสาว พวกนางจะเป็นเช่นหากต้องอยู่อย่างอดสู แบกรับความอัปยศไปทั้งชีวิตเฉินหนิงฮวาในตอนนี้ ดวงตาปรือจนแทบจะปิดแล้ว ชายหนุ่มพอจะเดาได้ ว่าเกิดจากสาเ
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่88 ข้าคงดื่มมากไป
“หยุดนะ! เจ้าจะทำอะไรลูกข้า!” เจียงชูเหนียง รีบผลักร่างของคนสนิทออก ก่อนจะหันไปหาบุตรชาย มือบางหมายจะเอื้อมไปแตะ ที่ข้างแก้มของผู้เป็นลูก ทว่าร่างสูงกลับเบี่ยงกายหลบ “อย่าล้ำเส้นข้าอีก มิเช่นนั้น...ข้าจะไม่ใจดีเช่นครั้งก่อน” “ครั้งก่อน...” เจียงชูเหนียง ถึงกับเซถอยหลัง คนของนางไม่เคยลงมือกับบุตรชาย มีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ที่ทั้งคู่เคยปะทะกัน เมื่อปีก่อนที่อารามบนเขา แววตาแตกตื่นทำได้เพียง มองตามแผ่นหลังของบุตรชาย ที่กลืนหายไปในความมืด “ไหนเจ้าบอกว่า เขาไม่เห็นเจ้าอย่างไรเล่า แล้ว...หรือเจ้าทำนอกเหนือจากที่ข้ารู้” “เขาก็แค่หยั่งเชิงเรา เจ้าอย่าได้เผยพิรุธจะดีกว่า เลือดในกายเขามีของเจ้าแค่ครึ่งเดียว อย่าคาดหวังให้มาก ว่าเขาจะเหมือนเจ้า เพราะขนาดพ่อแท้ๆ เขายังไม่เหมือนเลย กลับไปได้นิสัยของยายแก่ แม่สามีเจ้ามาแทบทั้งสิ้น” “พูดเรื่องนี้ก็ดี เจ้าหานางพบรึยัง!” “ยัง! หรงเล่อถงไม่เคยเผยร่องรอย ให้ข้าตามไปจนถึงตัวยายแก่นั้นได้เลย” “อย่าช้า! นางรู้เรื่องมากเกินไป หากปล่อยไว้ เล่อถงต้องคิดแปรพักตร์” “เหม
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่87 ข้ามิอาจทำตามใจ
น้ำเสียงของชายหนุ่ม ไม่มีคำว่าเสแสร้ง เขาไม่รู้เหมือนกัน ว่าทำไมจึงกล้าที่จะพูดความรู้สึกแท้จริงออกมา ทั้งที่เขาไม่เคยให้ใครได้เห็นมันเลยสักครั้ง อาจเพราะนาง เหมือนพี่สาวของเขาก็เป็นได้ “แล้วทำไม จึงไม่ไปหาพวกเขาเล่าเจ้าคะ” “หากข้าทำทุกอย่างได้ตามใจ ก็คงดีไม่น้อย ลูกภรรยารองที่ต้องแบกอนาคตของมารดา แค่หายใจผิดที่ก็คือหายนะแล้ว” “ดูลำบากนะเจ้าคะ” “ใช่!” “แล้วที่คุณชายพูดกับข้า มิกลัวข้าไปเล่าให้ผู้อื่นฟังหรือเจ้าคะ และไม่กลัวจะมีคนแอบฟังรึ!” “หึๆ ข้ามั่นใจว่าจะรู้แค่เราสี่คนเท่านั้น เพราะต่อให้คนที่คิดแอบฟังอยากได้ยิน ก็ไม่อาจเฉียดใกล้ตรงนี้ได้” ชายหนุ่มชำเลืองมองไปที่ ผู้ติดตามของหญิงสาว กลิ่นอายที่ปลดปล่อยออกมา ต่อให้เป็นนักฆ่าระดับสูง ก็ยังต้องไตร่ตรองให้ดีก่อนลงมือ และมิใช่แค่ชายผู้นี้เท่านั้น สาวใช้ของคุณหนูเฉิน ก็หาใช่ธรรมดาไม่... “เรื่องบางเรื่อง หากพูดออกมาแล้วสบายใจ ก็อย่าได้เก็บมันไว้เลยเจ้าค่ะ เว้นแค่เรื่องที่จะนำภัยมาสู่ตนเอง จึงมิควรเอ่ยออกมา คนเราล้วนมีเรื่องที่ยากจะพูดได้ แต่ก็ใช่ว่าบางเรื่องจะระบายออ
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่86 ท่านย่า
ใช้เวลากว่าสองชั่วยาม อาหารมากมายถูกจัดขึ้นโต๊ะ ซึ่งมันเป็นเวลาที่พระอาทิย์ลับขอบฟ้าไปแล้วเช่นกัน หลังจากอาบน้ำผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว สองย่าหลานก็มานั่งร่วมกินอาหาร รวมถึงสาวใช้ข้างกาย ที่ได้รับอนุญาตให้ร่วมโต๊ะ กับเจ้านายทั้งสอง“ถงเอ๋อร์ เจ้าได้ข่าวพี่ๆ กับน้องชายเจ้าบ้างหรือไม่”หญิงชราถามถึงหลานชายหญิง ที่ติดตามสะใภ้ใหญ่ของนาง ไปอยู่ไกลถึงเมืองชีเป่ย นางคิดถึงหลานๆ เหลือเกิน ยิ่งเมื่อนึกถึงความต่ำช้าของลูกและสามี นางยิ่งไม่อยากให้หลานชายคนรอง ต้องมีชีวิตมั่วหมองเพราะมีพ่อกับปู่ เป็นคนเห็นแก่ได้ และกระหายในอำนาจ จนมิสนถูกผิด แต่อย่างไร...นางก็มิอาจพูดความจริง บางอย่างออกมาได้ หาไม่แล้วชีวิตของหรงเล่อถง คงไม่ปลอดภัยอีกต่อไป“พวกเขาก็สุขสบายดีขอรับ เอาไว้เมื่อไหร่ที่พี่ใหญ่ พี่รองและน้องเล็กกลับมาเมืองหลวง ข้าจะพาพวกเขามาพบท่านย่านะขอรับ” “ขอบใจเจ้ามาก อย่างไรเจ้าก็พี่น้อง อย่าให้คำว่าอำนาจมาบังตา จนทำร้ายกันเองเล่า ข้าเชื่อว่าแม่ใหญ่ของเจ้า จะไม่สอนให้พี่น้องของเจ้า ช่วงชิงสิ่งใดและทำร้ายเจ้า นางเป็นคนจิตใจดี และย่าก็เชื่อว่าเจ้า จะมีเลือดของย่า มากที่สุดในกายเช่นกัน”
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่85 พี่น้องต่างมารดา
“สุราดีนะเจ้าคะ” หนิงฮวาเอ่ยขึ้น ด้วยน้ำเสียงปนเขินอาย ตามจริตของสตรี“หากคุณหนูใหญ่ชอบ ข้ายินดีมอบให้เป็นของกำนัล”“หนิงฮวา ขอบคุณท่านอ๋องน้อย ที่มีน้ำใจเจ้าค่ะ”“เรื่องเล็กน้อยเท่านั้น”ชายหนุ่มเจ้าบ้าน ยังคงเลือกที่จะดื่มสุราอีกหลายจอก กับสองแม่ลูกสกุลเฉิน และนั้นทำให้หญิงสาวอีกคน ซึ่งนั่งอยู่อีกฝั่ง กำหมัดแน่นด้วยความไม่พอใจ ที่คนรักของนาง ให้ความสนใจหญิงอื่นต่อหน้าถึงนางจะเป็นบุตรสาวเสนาบดี แต่นางก็ยังคงเป็นเพียงลูกภรรยารอง ไม่อาจเทียบกับบุตรสาวคนโต สกุลคหบดีที่กำนิดจากภรรยาเอกและเท่าที่สืบรู้มา นายท่านสกุลเฉิน มีเพียงภรรยาเดียว นั่นหมายความว่าทุกอำนาจ อยู่ในมือมารดาของคุณหนูใหญ่สกุลเฉิน นางที่มารดายังเป็นรอง ไหนเลยจะเทียบเคียง“อย่าทำสิ่งใดออกนอกหน้า แค่ลูกพ่อค้า! จะเทียบอันใดเจ้าได้”ฮูหยินรองหรงเอ่ยกับบุตรสาว แม้ว่าในใจจะหวาดหวั่นอยู่มาก แต่นางไม่มีวันแสดงสิ่งใด ให้ศัตรูได้เห็นเด็ดขาด“แต่ท่านอ๋องน้อย”“ท่านอ๋องทำถูกแล้ว ถ้าไม่ไปทักทายพวกนาง จะรู้ได้อย่างไรว่าตัวตนแท้จริงคือใคร”“เจ้าค่ะ”เมื่อหาข้อโต้แย้งมารดาไม่ได้ หญิงสาวจำต้องยอมนิ่งเงียบ แม้ว่าใบหน้างามจะแสร้งยิ้ม แต่ก็
แฝดสะท้านภพ(ดวงใจจอมทัพ) บทที่84 สุราดี
“นายหญิงน้อยฟาง ตัวแทนสกุลจาง”เป็นเฟยที่ยื่นเทียบเชิญ พร้อมบอกถึงสถานะผู้เป็นนาย หลังจากแม่ลูกสกุลเฉิน ก้าวจากไปแล้ว “เชิญนายหญิงน้อยฟาง ด้านในขอรับ” พ่อบ้านประสานมือโค้งกาย เช่นที่ทำกับแขกคนอื่นๆ ก่อนจะเรียกสาวใช้มานำทาง เพื่อเข้าไปยังลานจัดเลี้ยง จื่อเว่ย เดินตามสาวใช้จวนอ๋องเข้าไป โดยมีชิงหลิงและเฟยก้าวตาม ทั้งสามเดินเข้ามาถึงลานสำหรับจัดเลี้ยง ซึ่งดูเหมือนคืนนี้ จะไม่มีการแยกชายหญิง “นายหญิงฟาง เชิญนั่งเจ้าค่ะ” สาวใช้ผายมือให้แก่ตัวแทนสกุลจาง ก่อนจะเดินจากไป เฟยและชิงหลิง ก้าวเข้าไปยืนอยู่เบื้องหลังของผู้เป็นนาย จื่อเว่ยเหลือบตามองไปยังโต๊ะข้างกัน ก่อนจะค้อมหัวเล็กน้อย ให้แก่แม่ลูกสกุลเฉิน ซึ่งนับเป็นคู่แข่งทางการค้าคนสำคัญ “ไยวันนี้สกุลจาง จึงได้ให้หญิงงามมาเพียงลำพังเล่า ท่านหย่งสือและหลานๆ ไปที่ใดกัน” เป็นท่านอ๋องน้อยโหว ที่เดินเข้ามาถามจื่อเว่ย คราแรกเขาแอบผิดหวังเล็กน้อย ที่หรงเหลียนฮวาไม่มาด้วย แต่เมื่อครู่นี้...เขาได้ยลโฉมหญิงงามทั้งสอง จากสกุลเฉิน เลยทำให้ความรู้สึกใหม่เข้ามาทดแทน จึงไม่ใคร่จะใส่ใจ ว่าหรงเหลียนฮวาจะมาห
