สืบข้อมูล

“ มึงไปสืบมาว่าเธอเป็นใครกันแน่ “ หลังจากที่เล่ย์จัดการคนของเขาทั้ง6คนจนคลานออกมาอย่างหมานั้นเลยทำให้แอตลาสที่จะไปเปิดดูกล้องแต่ก็ต้องผิดหวังเพราะกล้องที่อยู่ในนั้นมันดันเสียมาเป็นเดือนแล้วนั้นเลยทำให้แอตลาสไม่สามารถดูกล้องได้เลยนอกจากฟังจากปากของลูกน้องเท่านั้นว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นั้นเลยทำให้เขารู้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นฝีมือของผู้หญิงที่หน้าคล้ายกับคนที่เขานอนด้วย ตอนแรกเขาคิดว่าผู้หญิงคนที่เขาเปิดซิงจะกลายมาเป็นโสเภณีเต็มตัวเพราะโดนเขาเปิดซิง แต่พอมานึกถึงรอยสักที่ดูแล้วหน้ามจะนานมากเพราะสีมันจางถึงแม้ว่ารอยสักจะดูราคาแพงก็ตามแต่ว่า นั้นก็ไม่สามารถหลอกสายตาของแอตลาสเจ้าพ่อมาเฟียอย่างเขาได้ ไหนจะร่องรอยบาดแผลที่รอยสักปิดทับเอาไว้ แอตลาสก็เลยค้อนข้างมันใจว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ผู้หญิงที่เขานอนด้วยในคืนนั้น อย่างแน่นอน 

“ นายครับคุณชมพู่อาการดีขึ้นแล้วครับนาย “ แฮ๊คมือขวาของแอตลาสเดินเข้ามารายงานให้เจ้านายของตนทราบว่าผู้หญิงของเขาตื่นจากอาการหวาดกลัวแล้ว เมื่อแอตลาสได้ยินแบบนั้นเขาก็พยักหน้าส่งให้ลูกน้อง แต่ในใจก็กลับคิดเห็นแต่หน้าของผู้หญิงคนเมื่อกี่อย่างติดตา 

ห้องรับรอง 

แก๊ก 

“ คุณแอตลาส คุณแอตลาสคะชมพู่กลัวจังเลยคะ คุณแอตลาส ฮืออออออ “ ชมพู่ที่หายตื่นกลัวแล้วแต่ด้วยความตอแหลที่มีเป็นสันดารพอเธอเห็นชายที่เธอหลงรักเธอก็รีบกระโจนเข้าหาเขาพร้อมกับร้องไห้ออกมาด้วยความหวาดกลัว แต่เป็นการร้องไห้ที่ดูสตอเป็นอย่างมาก แอตลาสที่ผ่านผู้หญิงมาแล้วทั่วโลกแค่มารยาของชมพู่ทำไมเขาจะดูไม่ออก ด้วยความที่เป้นคนตรง เด็ดขาด ขวานผ่าซาก และก็เป็นคนไม่สนหน้าอินหน้าพรม พอเขาเห็นอาการของชมพู่ แอตลาสก็อดไม่ได้ที่จะว่าเธอทันที 

“ หยุดร้องได้แล้ว มันดูปลอมมากคุณรู้ไหมคุณชมพู่ “ แอตลาสที่โดนหญิงสาวกอดแบบนั้น ด้วยความที่เขาไม่ได้ชอบเธอเลยต่อให้เธอแก้ผ้าให้เขา เขาก็ไม่สน นั้นเลยทำให้คนปากหมาอย่างเขาอดที่จะพูดออกมาแบบ นั้นไม่ได้ ชมพู่เมื่อได้ยินแบบนั้นเธอก็รู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากแต่ก็ต้องยอมผละออกจากเขาแล้วมาแสดงละครต่อไป 

“ คุณแอตลาส ชมพู่ไม่ได้หลอกนะคะชมพู่กลัวยัยรินนนั้นจริงๆ คุณไม่เห็นเหรอคะว่านังนั้นสายตาที่มันมองมาที่ชมพู่มันดูน่ากลัวแค่ไหน แม้แต่กับคุณมันยังกล้าขู่คนเสียสติแบบมันคุณคิดว่าชมพู่จะโกหกตอแหลอีกหรอคะ ฮือออออ คุณแอตลาส ฮือออออ “ ทั้งที่ในใจอยากจะด่าหรือต่อว่าผู้ชายไร้หัวใจอย่างแอตลาสเป็นอย่างมาก แต่ด้วยความรักและก็ความกลัวในอำนาจของเขานั้นเลยทำให้เธอไม่กล้าพูดอะไรออกมานอกจากคำตัดพ้อเท่านั้น แอตลาสพอได้ยินสิ่งที่เธอพูดเขาก็กลับมาคิดตามสิ่งที่เธอพูด 

“ จริงของเธอ ว่าแต่เธอพายัยนั้นไปที่ห้องนั้นทำไม ไหนบอกว่าลูกค้าเรียกหาเธอไง “ แอตลาส เดินมานั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้ามกับชมพู่ก่อนจะเอ้ยถามชมพู่อย่างนึกสงสัยไม่ได้ว่าเธอกับผู้หยิงคนนั้นไปทำอะไรที่ห้องนั้นแล้วทำไมถึงมีแต่คนของเขาที่อยู่ในนั้น ชมพู่ที่ได้ยินแบบนั้นเธอถึงกับหน้าถอดสีขึ้นมาในทันทีเพราะความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแทรกพอเธอโดนถามแบบนั้นชมพู่ก็ถึงกับหน้าถอดสีขึ้นมาในทันที 

“ เอ้อ…เอ้อ….คือ….คือ…เอ้อ “ ชมพู่ ที่โดนถามแบบนั้นเธอไม่รู้ว่าจะตอบเขาว่ายังไง เพราะคนที่เธอให้มาจัดการกับรินเพื่อนของเธอก็เป็นคนของแอตลาส ถึงแม้ว่าเธอจะโกหกแต่คนที่จะบอกความจริงกับแอตลาสก็ต้องเป็นพวกมันอยู่ดี นั้นเลยทำให้เธอไม่กล้าพูดออกมาเธอได้แต่อึกอักๆ ระหว่างที่แอตลาสกำลังรอที่จะฟังเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่นั้น เจเดน มือซ้ายของแอตลาสก็เคาะประตูเข้ามาสขัดจังหวะของเขากับเธอทันที 

ก๊อกๆ ก๊อก 

“ ขอโทษครับนาย เรืองที่นายให้ไปสืบได้เรื่องแล้วครับ “ เจเดน มือซ้ายของแอตลาสเสคาะประตูห้องก่อนจะเปิดเข้ามาแล้วก็รายงานกับเจ้านายของเขาเรื่องทีร่เจ้านายให้ไปสืบเกี่ยวกับผู้หญิงเมื่อสักครู่นี้ แอตลาสพอได้ยินแบบนั้นเขาก็เลิกสนใจชมพู่ในทันที เพราะเรื่องที่เขาอยากรู้นั้นมันสำคัญกว่าเรื่องที่เธอจะเล่าให้เขาฟัง 

“ อื้มไป “ แอตลาส พอได้ยินที่ลูกน้องรายงานเรืาองที่เขาให้ไปสืบมา เขาก็ลุกขึ้นยืนในทันทีโดยที่ไม่สนใจเลยว่า ชมพู่ที่นั่งอยู่ตรงนี้เธอจะนั่งทำหน้ายังไง และก็เป็นอย่างนั้นชมพู่ที่เห็นแอตลาสเดินรีบร้อนออกไปโดยที่ไม่รอฟังคำตอบจากเธอ แทนที่เธอจะเสียใจแต่กลับกันเธอกับรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากที่แอตลาสไม่คลาดคั้นเอาคำตอบจากเธอแล้วก็เดินออกไปจากห้อง 

“ ฟู่…….. อีรินนี้แกเป็นใครกันแน่ ทำไมอยู่ดีๆแกถึงได้น้่ากลัวแบบนี้แล้วไหนจะรอยสักอีก “ เมื่อแอตลาสเดินออกไปจากห้องชมพู่ก็เป่าปากออกมาด้วยความโล่ใจทันที ก่อนจะหันมาพูดกับตัวเองด้วยความสงสัยและก็แปลกใจที่อยู่ดีคนเรียบร้อยหัวออ่นอย่างรินจะลุกขึ้นมาเตะต่อยคนได้อย่างไม่กระพริบตา ถ้าเธอเตะต่อยผู้หญิงธรรมดาชมพู่จะไม่ตกใจหวาดกลัวมากมายขนาดนั้นแต่ที่เธอเตะต่อยนั้นเป็นผู้ชายและก็เป็นผู้ชายที่ถูกฝึกการต่อมสู้มาอย่างดี นั้นเลยทำให้ชมพู่ถึงกับรู้สึกขนลุกและก็แปลกใจเกี่ยวกับรินคนที่เธอเห็นนั้นเอง 

ห้องผู้บริหาร 

“ นายครับดูนี้สิครับ “ เจเดน มือซ้ายของแอตลาสที่นั่งอยู่ที่หน้าโน๊ตบุ๊คพอเจ้านายเดินเข้ามานั่งด้วยสีหน้าตึงเรียบนิ่งก่อนจะขมวดคิ้วหนาด้วยสีหน้าสงสัย เจเดนที่หาข้อมูลที่เจ้านายให้มาสืบจนเจอเขาก็รีบหันหน้าจอคอมไปให้เจ้านายทันที แอตลาสเมื่อเห็นแบบนั้นเขาก็ขมวดคิ้วหนาก่อนจะยกยิ้มมุมปากแต่สายตาของเขากับดูมีประกายอย่างรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่เขาได้เห็นอยู่ตอนนี้ แอตลาสที่มองดูหน้าจอคอมที่มีรูปเด็กผู้หญิงอยู่ในนั้นถึงสองคนและที่สำคัญเด็กทั้งสองหน้าตาเหมือนกันเดะรวมกับข้อมูลส่วนตัวของเธออีกด้วย 

“ เรื่องนี้กูอยากให้เก็บเป็นความลับห้ามให้ใครรู้แม้แต่คนเดียว “ แอตลาสเงยหน้ามองลูกน้องทั้งสองคน พร้อมกับพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งและก็หน้าตาจริงจังว่าห้ามให้ใครรู้เรื่องที่เขากับมือซ้ายกับมือขวาทำกันอยู่นั้น แฮ๊ค เจเดนที่รู้ใจคนเป็นเจ้านายอย่างดีถ้าเจ้านายสั่งห้ามไม่ให้ใครรู้แม้แต่คนเดียวนั้นหมายถึงรวมทั้งชมพู่และก็ดัสตินรวมอยู่ในนั้นด้วย เมื่อทั้งสองคนรู้แบบนั้นทั้งคู่ก็พยักหน้าเพื่อแสดงให้เจ้านายรู้ว่าเขารับทราบและก็จะทำตามทันทีและก็เคร่งครัด 

“ แล้วแบบนี้นายจะเอายังไงต่อไปดีครับ “ เจเดนขมวดคิ้วหนาถามออกมาด้วยความสงสัยทันที เพราะความสามารถของเธอที่จัดการคนของแอตลาสลงไปนอนกองกับพื้นเรียกง่ายๆว่าจมตีนนั้นแหละ นั้นเลยทำให้เจเดนอยากรู้ว่าเจ้านายจะเอายังไงต่อไปอีก แอตลาสเมื่อได้ยินแบบนั้นเขาก็แสยะยิ้มออกมาทันทีอย่างเจ้าเล่ย์ ก่อนจะพูดออกมาว่า 

“ หึหึหึ ให้เป็นเรื่องของฉัน ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง ส่วนแกกับไอ้แฮ๊คไปตามกู้ภาพจากกล้องวรจรปิดแล้วก็เข่นเอาความจริงจากไอ้เหี้ย6ตัวนั้นมา ถ้ามันไม่ยอมรับก็ตัดลิ้นมันทิ้งอย่าให้มันได้พูดอะไรต่อไปได้อีก “ แอตลาส บอกลูกน้องว่าเขาจะทำอย่างไรกับเธอ ก่อนจะสั่งงานใหม่ให้ แฮ๊คกับเจเดนไปสืบมา ถึงแม้ว่าเขาจะเดินออกมาจากห้องวีไอพีนั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องนั้น เจเดนและก็แฮ๊คพอได้ยินแบบนั้นทั้งคู่ก็พยักหน้าก่อนจะก้มหัวทำความเคารพแล้วก็เดินออกมาหาข้อมูลตามที่เจ้านายสั่งในทันที 

“ หึหึหึ ชักสนุกแล้วสิแม่สาวน้อย “ แอตลาส แสยะยิ้มออกมาด้วยความพอใจเพราะรูปที่อยู่ในคอมตัวนี้มันเป็นรูปของ เด็กน้อยที่เป็นพี่น้องฝาแฝดชื่อ น้ำรินและก็เล่ย์ หรือว่าเล่ย์เยอร์นั้นเอง แอตลาสที่เห็นข้อมูลนี้นั้นความรู้สึกอยากเล่นสนุกเหมือนตอนเด็กๆก็เกิดขึ้นมาทันที