เข้าสู่ระบบแชร์
EP.6/2 คนคุ้นเคย
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-11 13:38:59
บทที่เกี่ยวข้อง
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.7/1 ผมให้ได้แค่นี้
7ผมให้ได้แค่นี้วราลีเป็นแค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่ได้มีความฝันใหญ่โตอะไร ไม่ได้อยากมีเงินมากมายหรือรวยจนล้นฟ้า เธอแค่ไม่อยากลำบาก ไม่อยากต้องทรมานกับการวิ่งหน้าตั้งหาเงิน ใช้ชีวิตให้ผ่านพ้นไปแต่ละวันเพื่อตื่นขึ้นมาหาเงินใหม่ เธอเหนื่อยเหลือเกินกับชีวิตที่ขาดเงินอยู่ตลอดเวลา เธอก็แค่…อยากมีบ้านเล็ก ๆ ที่ไม่ต้องเช่าเขา อยากทำงานโดยที่สิ้นเดือนแล้วก็ยังมีเงินเก็บเหลือ พอจะไปซื้อของที่อยากได้บ้างสักนิด อยากจะกินของอร่อย ๆ ที่ไม่ต้องมานั่งเสียดายเงิน ได้มีชีวิตที่เรียบง่ายกับพี่ชาย ได้เลี้ยงหลาน ๆ ลูกของพี่ชายไม่ได้ใฝ่ฝันในสิ่งที่ใหญ่โตเกินกว่าตัวเอง บางครั้งที่รู้สึกโดดเดี่ยว ก็แค่อยากได้รับความรัก เธอเพียงอยากรู้สึกถูกรัก แต่เหมือนว่ามันเป็นอะไรที่ยากมากมายเหลือเกิน คนอย่างเธอ…มีดีอะไรให้ถูกรักอย่างนั้นหรือ? วัน ๆ เคยได้ออกไปเจอใครบ้างนอกจากทำงาน แล้วใครกันที่จะมารักผู้หญิงขายตัวอย่างเธอ? ไม่มีหรอก สักวันเธออาจตายก่อนที่พี่ชายจะฟื้นขึ้นมาก็ได้ ก็ไม่รู้จริง ๆ ว่าชีวิตของเธอจะไปสิ้นสุดที่จุดไหน เหนื่อยเหลือเกิน…เหนื่อยเหมือนจะทนไม่ไหวแล้ว“อึก!” ลูกน้องของไอ้ชาติซ้อมเธอจนน่วม ปล่อยให้นอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.7/2 ผมให้ได้แค่นี้
“เพราะลีมันเห็นแก่ตัว ลีคิดถึงแต่ตัวเอง ลีไม่ได้นึกเลยว่าถ้าคุณรู้ความจริงแล้วจะเป็นยังไง ลีทำไปเพราะอยากได้เงิน เพราะเงินลีเลยโกหก”“รู้สึกผิดบ้างไหม?”“คะ?” คำถามนั้นทำให้วราลีต้องเงยหน้าขึ้นมามองทิวากร เวลานั้นเขาเองก็มองเธออยู่ และเมื่อเธอเงยหน้าเขาถึงได้เห็น…ปากที่แตกยับ ใบหน้าฟกช้ำ เลือดยังซึมออกมาตลอด เปรอะเปื้อนที่คอเสื้อ“ไปโดนอะไรมา?” เห็นแบบนั้นเขาก็ลืมคำถามก่อนหน้า คิ้วหนาได้รูปกระตุกวูบ “ผมถามว่าคุณไปโดนอะไรมา!”“โดนตีค่ะ”“ใคร?!”“เจ้าหนี้นอกระบบ” ได้โปรด…ขอให้ทิวากรได้โปรดสงสารลูกหมาตัวนี้ มันโดนซ้อมมา มันหมดทางไป จนตรอกหลังชนฝา ตอนนี้มีแค่เขาคนเดียวที่เป็นพี่พึ่ง “ให้อภัยลีได้ไหมคะ? ลีผิดไปแล้ว…ลีจะไม่โกหกคุณทิวากรอีก อย่าทิ้งลีเลยนะคะ”“ปล่อยให้มันตีทำไม? คุณก็ดูไม่ใช่คนโง่! ทำไมไม่หนี?!” ทิวากรนึกอยากจะแจ้งตำรวจให้มันรู้แล้วรู้รอด! คิดแล้วก็ยิ่งหงุดหงิด! ตอนเขากัดนิดกัดหน่อยทำเป็นร้องเจ็บ ทีโดนตีจนแตกร้าว ช้ำไปหมดขนาดนี้ไม่เห็นร้องสักนิด!“คุณทิวา…กร” เธอกำลังอ้อนวอนเขา แต่ถ้าเขาเอาแต่นิ่งแบบนี้ใจมันก็เริ่มกลัว กราบเขาได้เธอก็จะทำ ให้ก้มลงเอาหน้าแนบเท้าเขาเลยก็ได้ ถ้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.8/1 คนเดียวที่ถูกใจ
8คนเดียวที่ถูกใจ“คุณปรีติ! เข้าไปไม่ได้นะคะ! คุณปรีติ!”รสาพยายามขัดขวางไม่ให้ปรีติพุ่งพรวดเข้ามาในห้องทำงานของทิวากร ทว่าเธอไม่สามารถยับยั้งเขาไว้ได้ ปรีติไม่สนใจว่าใครจะเดือดร้อน ไม่แคร์ว่าจะต้องนัดล่วงหน้า เวลานี้เขาต้องการคำตอบ และจะต้องหามันมาให้ได้ว่าทำไมอยู่ ๆ วราลีถึงลาออกจากงานโดยไม่บอกอะไรเขาเลย แถมโทรหาเธอเป็นร้อยสายในตลอดเวลาสองสัปดาห์ก็ไม่มีวี่แววว่าเธอจะรับสายหรือติดต่อกลับ“ไอ้ทิวา! ไอ้เวรเอ๊ย!” ปรีติเข้ามาหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงานของทิวากร ท่าทีของเขาดูเดือดดาลอยู่ไม่น้อย“รสาขอโทษค่ะคุณทิวากร รสาพยายามห้ามแล้วแต่คุณปรีติไม่ฟังเลย” เลขาคนเก่งทำหน้าเหมือนอยากปลิดชีวิตตัวเองทิ้งไปให้รู้แล้วรู้รอด ยิ่งตอนนี้ทิวากรกำลังคาดโทษเธอไว้ ก็ไม่วายจะมีเรื่องผิดพลาดเกิดขึ้นมาอีก ดีแค่ไหนแล้วที่เช้าวันนี้ทิวากรยังไม่มีเรื่องให้ต้องหัวเสีย ไม่อย่างนั้นเธอคงได้โดนไล่ออกของจริงแน่“ไปทำงานของคุณเถอะรสา” พยักหน้าบอกเลขาว่าเขาสามารถรับมือกับญาติคนนี้ได้ พอรสารับทราบแล้วออกไปจากห้อง ท่านประธานหนุ่มก็เงยหน้าขึ้นมองปรีติพร้อมใบหน้าเรียบนิ่ง ไม่ต้องเดาเขาก็รู้ว่ามาทำไม “งานการไม่มีทำเหรอ?”“มีแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.8/2 คนเดียวที่ถูกใจ
“สาขาแรกเลยค่ะ ห้างสาขาใหญ่เลย”“?!” ให้มันได้แบบนี้สิวะ! แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ก็ในเมื่อเธอไม่มีทางเลือก อีกอย่างถ้าไม่โป๊ะแตกอย่างครั้งก่อน เธอก็หลบเลี่ยงเขาคนนั้นมาได้ตลอด ครั้งนี้ก็คิดว่าคงทำได้ ห้างออกตั้งกว้าง คงไม่เจอกันง่าย ๆ หรอก“ถ้าสะดวกก็เริ่มงานพรุ่งนี้ได้เลย เรื่องยูนิฟอร์มเดี๋ยวพี่จะดีลกับทางสาขาให้เอง พรุ่งนี้เจ็ดโมงเช้าไปเตรียมเข้างานได้เลย ต้องเตรียมร้านให้พร้อมก่อนเวลาห้างเปิด ที่นั่นมีผู้จัดการคอยดูแลอยู่แล้ว มีอะไรสงสัยก็ถามเขาได้เลย”“ค่ะ”“เดี๋ยวพี่ขอสำเนาบัตรประชาชนแล้วก็เอกสารไว้ก่อนนะ” ว่าแล้วผู้จัดการร้านก็ลุกออกไปพร้อมกับบัตรประชาชนและเอกสารของวราลี เวลาเดียวกันนั้นโทรศัพท์มือถือที่ตั้งระบบสั่นเอาไว้ก็แจ้งเตือนสายเรียกเข้า เป็นเบอร์แปลกที่โทรเข้ามา วราลีไม่ทันได้คิดอะไรเพราะมัวแต่กังวลเรื่องห้างโมเมนตัม เลยกดรับสาย“ฮัลโหล…”[ในที่สุดคุณลีก็รับสายผม] ได้ยินเสียงจากปลายสาย วราลีก็ดูเบอร์ที่หน้าจอมือถือ พลาดจนได้…ลืมไปสนิทว่าห้ามรับสายแปลก เพราะอาจจะเป็นปรีติที่โทรมา เธออุตส่าห์เลี่ยงไม่รับสายเขามาได้ตั้งนาน“คุณปลื้ม”[ห้ามวางสายของผมนะคุณลี ฟังที่ผมจะพูดก่อนคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.9/1 คิดจะขัดคำสั่งผมเหรอ?!
9คิดจะขัดคำสั่งผมเหรอ?!‘ติดต่อกลับหาลีด้วยนะพี่ป่าน ไม่งั้นลีจะปล่อยรูปพี่ป่านกับพี่วิน อย่าคิดว่าลีไม่กล้าล่ะ คนอย่างลีมันไม่มีอะไรต้องเสีย แต่ดูเหมือนว่าพี่ป่านจะมีให้เสียเยอะ นี่ไม่ใช่แค่คำขู่นะ ลีทำจริง จะทำแน่ถ้าพี่ป่านไม่ติดต่อมาภายในวันพรุ่งนี้’ วราลีนั่งรถไฟฟ้ามาลงที่สถานีทองหล่อ กดเข้าไปดูข้อความล่าสุดที่ส่งไปหาปานชีวา อีกฝ่ายยังไม่อ่านด้วยซ้ำ เธอตั้งใจเอาไว้ว่าจะให้เวลาถึงวันพรุ่งนี้ ถ้ายังเงียบอยู่ เห็นทีจะต้องไปหาถึงที่พร้อมกับรูปถ่าย ลองถ้าใคร ๆ ได้รู้ว่าปานชีวา คุณหนูไฮโซทายาทบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของประเทศคือสาเหตุที่ทำให้มีคนกระโดดตึกฆ่าตัวตายเมื่อหลายปีก่อน มันต้องเป็นที่ฮือฮาแน่ควีน เป็นร้านอาหารกึ่งบาร์ที่พวกไฮโซเขาชอบมากัน ลูกค้าที่มาใช้บริการส่วนใหญ่ก็ขับรถแพง ๆ กันมาทั้งนั้น จะมีก็แต่วราลีที่เดินเท้าเข้ามา แค่มองดูหน้าร้านก็รู้แล้วว่ามันเกินเอื้อม ถ้าไม่ใช่เพราะปรีตินัดมามีหรือที่เธอจะมีปัญญาเข้าร้านแบบนี้ แล้วดูสภาพเธอสิ…เดินตากแดดมาทั้งวัน หน้ามันจนจะเอาไปทอดไข่ได้แล้ว ตัวก็มีแต่กลิ่นแดดกลิ่นเหงื่อ ชุดที่ใส่มาก็ชุดเดิม ๆ เสื้อเชิ้ตสีขาวกับกระโปรงทรงสอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.9/2 คิดจะขัดคำสั่งผมเหรอ?!
“อ้าว! ป่าน ไอ้…ทิวา นี่สองคนรู้จักกันด้วยเหรอ?” ปรีติเซ็งไม่น้อยที่โดนขัดจังหวะ แต่ก็มีมารยาทมากพอที่จะทักทายผู้มาใหม่“บังเอิญจังเลย” ปานชีวาหน้าถอดสีในทันทีที่ได้เห็นว่าผู้หญิงที่มากับปรีติก็คือวราลี น้องสาวของแฟนเก่าที่เธอพยายามเมินข้อความ ขณะที่ทิวากร…พอได้เห็นว่าวราลียังมาเจอปรีติ เขาโกรธไม่น้อยแต่ก็ยังคงวางนิ่ง ทำราวกับว่าวราลีไม่มีตัวตน“ก็อยากชวนให้มาร่วมโต๊ะนะ แต่ว่า…”“ร่วมโต๊ะกันนี่แหละ หลายคนสนุกดี” เป็นทิวากรที่แทรกขึ้นมา ไม่สนใจคำเอ่ยของปรีติ ตรงเข้าไปเลื่อนเก้าอี้ข้าง ๆ วราลีให้ปานชีวานั่ง ส่วนตัวเขาก็ไปนั่งข้าง ๆ ปรีติ ซึ่งเป็นฝั่งตรงกันข้ามที่สามารถเห็นสีหน้าอยากตายของวราลีได้อย่างชัดเจน“ตกลงว่าสองคนรู้จักกันด้วยเหรอ?” ปรีติเอ่ยถามกับปานชีวาและญาติสนิท ตัวเขานั้นเป็นเพื่อนกับฝ่ายหญิงตั้งแต่สมัยเรียนไฮสคูลที่ต่างประเทศแล้ว แต่ไม่เคยรู้มาก่อนว่าญาติเขากับเพื่อนรู้จักกัน“รู้จักหน้ารู้จักชื่อกันมาพักใหญ่แล้วล่ะ เจอกันตามงานบ่อย ๆ แต่ก็เพิ่งจะมากินข้าวกันก็ครั้งนี้แหละ ว่าแต่…นี่ใครเหรอ?” ปานชีวาแสร้งทำเป็นไม่รู้จักวราลี คำถามของเธอทำเอาวราลีแทบจะหัวเราะลั่นออกมาตรงนั้น
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.10/1 ทางเลือก…อีกครั้ง
10ทางเลือก…อีกครั้ง“สรุปว่านายจะขอคบกับลี?”เมื่ออยู่กันตามลำพังปานชีวาก็ถามปรีติเพื่อความมั่นใจอีกครั้ง ถ้าคำตอบคือใช่ เธอจะได้คิดว่าควรจะจัดการกับคำขู่ของวราลียังไง อดีตที่อยากจะลืม ไม่คิดเลยว่ามันจะย้อนกลับมาเล่นงานเธอ แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานถึงเจ็ดปี“อืม ถ้าเธอกับทิวาไม่มาขัดซะก่อน ก็คงได้คบกันไปแล้ว”“แน่ใจเหรอว่าลีจะตอบตกลง? รู้จักเขาดีแล้วเหรอ?” ปานชีวาอดคิดไม่ได้ว่าบางทีวราลีอาจเข้าหาปรีติเพราะรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนกับเธอและก็ยังอดคิดไม่ได้อีกเช่นกันว่าสายตาของวราลีกับทิวากรนั้นมองกันแปลก ๆ เธอสัมผัสได้ถึงเคมีบางอย่างระหว่างสองคนนั้นแต่ก็บอกไม่ถูกว่ามันคืออะไรกันแน่“คิดว่าดีนะ ฉันว่าตัวเองมองคนออกประมาณนึง ว่าแต่เธอเถอะ…ทำไมถึงมากับทิวา เธอจีบมันเหรอ?”“นี่! ต้องเป็นเขาสิที่จีบฉัน คิดว่าฉันจะตามจีบผู้ชายเหรอ?” ไม่แปลกที่ปานชีวาจะคิดว่าทิวากรตามจีบเธอ เพราะเขาพยายามติดต่อขอนัดเจอมาแล้วไม่ต่ำกว่าสิบครั้งแต่เธอก็ปฏิเสธมาตลอด จนมาพักหลังที่เขาแสดงความจริงใจโดยการส่งของมากมายมาให้เธอ ทั้งดอกไม้ ขนมอร่อย ๆ ยังมีภาพวาดราคาแพงอีก ก็ในเมื่อเขาชัดเจนเสียขนาดนั้นว่าอยากจะกินข้าวกับเธอสักม
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11แค่รักกันบ้างก็พอ EP.10/2 ทางเลือก…อีกครั้ง
หมับ!ทิวากรรั้งข้อมือมากำไว้แน่นในตอนที่วราลีคิดอยากจะออกไปจากห้องน้ำ ดันคนตัวเล็กจนหลังประชิดกับผนังกระเบื้อง ส่งมืออีกข้างไปคว้าลำคอเล็กเอาไว้ ไม่ได้ออกแรงให้เธอเจ็บ เพียงแค่ต้องการบังคับให้เธออยู่ใต้อำนาจเขา“ลีเจ็บ!” นิ่วหน้ามองเขา“ยังไม่ได้ออกแรงสักนิดจะเจ็บได้ยังไง? ไม่ต้องมาทำเป็นสำออยวราลี!”“ฮึก! เป็นคนแบบนี้เหรอคะคุณทิวากร? เป็นคนชอบใช้กำลัง! ชอบกดขี่ข่มเหงคนไม่มีทางสู้!”“ใช่ ผมเป็นแบบนี้แหละ มาดูกันสิว่าคุณไม่มีทางสู้จริงไหม ถ้าคิดจะคบกับไอ้ปลื้ม…ก็เอาเงินสองล้านมาคืนผม!” เมื่อไม่รู้จะเอาชนะเธอยังไง เขาก็ใช้เงินเป็นตัวช่วย ในความคิดทิวากร เขาเชื่อว่าเงินเป็นสิ่งเดียวที่วราลีไม่มีและต้องการมากที่สุด“คุณรู้ว่าลีไม่มีปัญญา ก็เลยใช้มันมาขู่ คุณบีบบังคับให้ลีไม่มีทางเลือก!”“ใช่ คุณคิดถูก ไปหาเงินสองล้านมาคืนผมภายในวันพรุ่งนี้! แล้วจะไปคบกับไอ้ปลื้มหรือจะไปตายที่ไหนก็ไป!”“…”“แต่ถ้าหามาไม่ได้ ก็ใช้ร่างกายของคุณชดใช้มาซะ! กลับมารองรับแรงกระแทกจากผมจนกว่าจะใช้หนี้ครบ!” ทิวากรให้ทางเลือกกับวราลีอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยมือจากเธอแล้วออกไปจากห้องน้ำ“บ้าจริง! ไอ้ทุเรศเอ๊ย!” ทิ้งตัวลง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-11
บทล่าสุด
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.32/2 พ่อ แม่ ลูก [จบ]
พอแดดร่มลมตก สามคนพ่อ แม่ ลูกก็ออกมานั่งที่ริมชายหาด คุณแม่คอยนั่งมองลูกสาวขี่หลังคุณพ่อ พากันวิ่งเล่นไปมาอยู่ริมทะเล เป็นภาพที่เธอเคยวาดฝันเอาไว้ ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นจริงขึ้นมาได้ มองออกไปยังสองคนที่เธอรักเท่าชีวิต ที่ตรงนี้…บนพื้นที่ดินของพ่อแม่ คิดแล้วน้ำตาแห่งความสุขและความคิดถึงก็รื้นขึ้นมา“พ่อขา…แม่ขา…พี่วิน อยู่ข้างบนนั้นเป็นยังไงกันบ้างคะ? ตอนนี้ลีสบายดีมากเลยนะ ยังคิดถึงทั้งสามคนอยู่เสมอนะ ไม่ต้องห่วงอะไรอีกแล้วนะรู้ไหม ลีมีความสุขมาก ได้กินอย่างดี ได้นอนหลับอย่างดี ไม่ต้องทำงานเหนื่อยเหมือนเมื่อก่อน คุณทิวาเขาดูแลลีกับลูกเป็นอย่างดีเลยนะคะ” แหงนหน้ามองท้องฟ้า น้ำตาก็ไหลริน คนที่จากไปแล้วยังอยู่ในหัวใจและความทรงจำของเธอเสมอ และเมื่อคิดถึงพวกเขาก็ต้องมีน้ำตาอยู่ทุกครั้ง แต่มันคือน้ำตาแห่งความคิดถึง“หม่ามี๊! มาเล่นกันเถอะ!” เสียงลูกน้อยตะโกนมาแต่ไกล วราลีก็รีบปาดน้ำตาแล้วลูกขึ้นไปหาทันที “เดินไปตรงโน้น! ด่าดี๊พาจะกายไปตรงโน้น”“ตรงไหนคะ?” ทิวากรมองตามมือที่น้องสกายชี้นิ้วไป ขณะที่ส่งมือตัวเองไปรอรับมือภรรยาสาวมากุมไว้“ตรงโน้นค่ะ ตรงที่มีท้องฟ้ากับทะเลเชื่อมต่อกัน”“โถ่ลูก…เ
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.32/1 พ่อ แม่ ลูก
32พ่อ แม่ ลูก“พ่อชื่อทิวากรแปลว่าพระอาทิตย์ แม่ชื่อวราลีแปลว่าพระจันทร์ อย่างนั้นลูกก็ต้องชื่อดวงดาวสิ อยู่บนท้องฟ้าเหมือนกัน”อีกสองเดือนลูกจะคลอดแล้วแต่พ่อกับแม่ยังเถียงกันเรื่องตั้งชื่อลูกไม่จบ คนเป็นพ่อดูเหมือนจะชอบของโบราณเป็นพิเศษ ฟังเพลงเก่าไม่พอยังสรรหาชื่อเก่า ๆ ของคนยุคก่อนมาตั้งให้ลูกอีก นวดเท้าให้เมียไปเขาก็พูดชื่อลูกไป เงยหน้าแหงนมองทางนั้นที ทางนี้ทีแต่ไม่คิดจะหันมองหน้าเมียที่ตอนนี้ทำตาเขียวใส่เขาอยู่“หรือจะชื่อดวงดารา?”“พอได้ไหมคะที่รัก? จะดวงดาวหรือดวงดาราน่ะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีหรอกนะแต่ว่าลองหาดูสิ…ลีว่าคนล่าสุดเด็กที่ชื่อดวงดาวตอนนี้น่าจะอายุสี่สิบไปแล้ว” ก็ไม่อยากจะบู้บี้คนชื่อดวงดาว แต่นี่มันยุคไหนแล้ว…ตั้งไปแบบนั้นลูกสาวเธอได้ร้องไห้ไม่หยุดเพราะอายเพื่อนที่โรงเรียนพอดี ตอนเด็กน่ะไม่เท่าไร แต่พอโตขึ้นมาล่ะก็โดนล้อแน่ ๆ“ก็แล้วที่รักจะตั้งชื่อว่าอะไรล่ะ? ลูกเราจะคลอดอยู่อีกไม่กี่วัน…ตอนนี้ยังหาชื่อไม่ได้เลย” เมียท้องโตขึ้นทุกวัน แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดเดิน พอเดินมาก็ปวดเท้า เขาต้องมานวดให้ก่อนนอนทุกคืน แต่ก็นวดด้วยความเต็มใจ เพราะวันนี้ได้รู้ว่าลูกในท้องนั้นเป็นลูกสาว มั
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.31/2 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้
“ครางดังขนาดนี้ลูกต้องตื่นแล้วล่ะ”“งื้อ! แบบนั้นน่าอาย…” พอคิดว่าไม่อยู่กันสองต่อสองแต่มีลูกน้อยในท้องอยู่ด้วย วราลีก็อดจะเขินอายขึ้นมาไม่ได้ “ลูกจะรู้ไหมว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่?”“ไว้ผมจะถามตอนเขาคลอดออกมา”“งื้อ! อ๊ะ! คุณทิวา…ฮื่อ…อย่าหยุดนะคะ อ๊ะ! ลีเสียวมากเลย…เสียวเหมือนจะเสร็จ” วราลีเกร็งหนักเพราะความกระสันเสียว เธอร้องขอให้เขาทำต่อไป ครวญครางออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่าสั่น แน่นอนอยู่แล้วว่าทิวากรไม่คิดจะหยุด ที่ผ่านมาให้เธอบำเรอสุขให้เขามามาก ต่อจากนี้ไปเขาเป็นคนบำเรอเธอเอง “อื้อ! อ๊ะ! ใกล้แล้วค่ะ อ๊าห์! คุณทิวา…อื้อ! อึก!”“จุ๊บ! ชอบตอนคุณครางเสร็จ” จูบแก้มเธอพร้อมรอยยิ้มชอบใจที่ทำให้เมียเสร็จได้ เมื่อก่อนไม่เคยจะพูดว่าชอบอะไร แต่เดี๋ยวนี้ล่ะพูดเอาไม่หยุด เดี๋ยวชอบนั่น เดี๋ยวชอบนี่ บอกตลอดเหมือนกลัวเธอจะไม่รับรู้“อึก! เลียให้ลี…” วราลีไม่เขินอายแล้ว เอาจริง ๆ ลูกไม่รู้หรอกว่าพ่อกับแม่ทำอะไรกันอยู่ ร้องขอให้เขาทำแบบนั้น…ทำแบบที่เคยทำ “นะคะ เลียตรงนั้นให้ลีหน่อย”“อ้อนผมอีก”“คุณทิวาขา…ลีอยากเสร็จอีกแล้ว ช่วยเลียให้ลีหน่อยได้ไหมคะ?” เขาอยากให้เธออ้อน เธอก็อ้อน…ก็ตอนนี้มีสิ่งที่
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.31/1 ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้
31ขอบคุณที่เกิดมาบนโลกใบนี้อีลี! ไอ้ลี! อีนังชั้นต่ำวราลี!คำจิกหัวเรียกที่โดนมาเกือบทั้งชีวิตถูกแทนที่ด้วยคำว่าคุณวราลี อนันต์ธีรกุล ภรรยาสาวคนสวยของทิวากร อาจพูดได้ว่าเมื่อสถานะเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยนตามไปด้วย วราลีไม่ต้องคอยเอาใจใคร ไม่ต้องก้มหัวทำตัวนอบน้อมให้กับใครอีกต่อไปแล้ว ทุกคนพากันยกย่องเธอ ยกเธอขึ้นให้อยู่สูง ทว่าเธอเกลียดวัฒนธรรมแบบนั้นเป็นเมียทิวากรผู้ยิ่งใหญ่แล้วยังไง?มีเงินมากกว่าแล้วยังไง…สุดท้ายก็มีวันต้องตายจากโลกใบนี้เหมือนกันทุกคนอยู่ดี กินน้อย กินเยอะ กินหรู กินแพง กินเข้าไปแล้วก็อิ่ม อิ่มแล้วก็ถ่ายออกมาเป็นก้อนเหมือนกันหมด สิ่งที่วราลีตั้งใจว่าจะไม่ทำก็คือสิ่งที่เธอโดนมาทั้งชีวิต อะไรที่เคยต้องการให้ผู้อื่นปฏิบัติด้วย เธอจะทำ จะให้เกียรติ จะพูดจาดี ๆ จะมองว่าทุกคนก็มีคุณค่าความเป็นมนุษย์ไม่ต่างจากเธอเมื่องานแต่งงานสุดอลังการจบลงคุณสามีก็พาภรรยาสาวของเขากลับมาที่บ้าน บ้านซึ่งเธอไม่เคยรู้ว่าเป็นยังไง บ้านที่เขาไม่เคยเปิดต้อนรับใครหน้าไหนแม้กระทั่งพิมพ์ประภาผู้เป็นแม่ พอมาถึงก็พาเธอเดินชมรอบตัวบ้าน ช่างเป็นบ้านหลังใหญ่ที่กว้างขวางและปลอดโปร่ง ทว่าไร้ชีวิตชีวา ก
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.30/2 จะรักษาไว้อย่างดี
รสากลับไปได้สักพักปรีติที่ได้รู้เรื่องก็ตามมาเยี่ยม เขาบอกกับวราลีว่าหากเธอจะตอบรับความรักของทิวากรเขาก็เข้าใจ และหากว่าสุดท้ายเธอจะลาคลอด หรือแม้แต่ลาออกเขาก็ยินดียอมรับการตัดสินใจของเธอ เขาทิ้งท้ายไว้เพียงแค่ว่าเขายังชอบที่ได้มีเธออยู่ในชีวิต จะในฐานะเพื่อนหรือพี่สะใภ้ เขาก็ยินดีทั้งนั้น และเขาไม่ได้เกลียดอะไรทิวากร แค่ยังโกรธที่ญาติเวรตะไลมันชอบวางท่าหวงก้างใส่เขาก็เท่านั้นกระทั่งปรีติขอตัวกลับไปได้พักใหญ่แล้วทิวากรก็ยังไม่ตื่นขึ้นมา วราลีนั่งเฝ้าเขาไม่ยอมห่าง กุมมือหนาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย อดคิดไม่ได้ว่าถ้าหากการกระทบกระแทกที่เกิดขึ้นในวันนี้มันไปโดนเส้นประสาทสำคัญจนทำให้เขาไม่ฟื้นหรือกลายเป็นคนไข้ติดเตียงเธอจะทำยังไง ต้องมาเลี้ยงเขาไปทั้งชีวิตหรือ? ไม่เอาด้วยหรอก คอยดูสิว่าถ้าเขาไม่ฟื้นขึ้นมาล่ะก็…เธอทิ้งเขาแน่ จะทิ้งจริง ๆ ด้วย“อื้อ!” คิดได้ไม่เท่าไร คนนอนหลับก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมเสียงอู้อี้“ฟื้นแล้วเหรอ?”“ลี…”“ฮึก! ค่อย ๆ ลุกค่ะ ค่อย ๆ นะ” วราลีรีบเข้าไปช่วยเขาปรับท่านั่ง ดึงหมอนขึ้นมารองรับแผ่นหลังของเขาไว้“ทำไมร้องไห้อีกแล้ว?” ตื่นมาก็ได้เห็นน้ำตาเธอเลย นิ่วหน้าไม่ชอบใจ เคยเห็
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.30/1 จะรักษาไว้อย่างดี
30จะรักษาไว้อย่างดีทิวากรตีรถจากหัวหินมาถึงกรุงเทพภายในเวลาหนึ่งชั่วโมงเศษ เหยียบคันเร่งแบบไม่คิดชีวิตเพราะอยากไปรับเมียให้ทันเที่ยงคืน เขาบอกไว้แล้วว่าเธอคือเป้าหมายสำคัญสูงสุดในชีวิต แต่ถึงอย่างนั้นก็ใช่ว่าจะทิ้งงานไปเลย ยังไงเขาก็ยังต้องรับผิดชอบหน้าที่การงาน พอจัดการปัญหาเสร็จก็รีบบึ่งมาถึงที่ โชคดีที่มาทัน เวลาสี่ทุ่มบาร์ยังไม่ปิด รีบเข้ามาข้างในทำตัวเป็นลูกค้า เพื่อรอเมียกลับบ้าน วันนี้เขาไม่ได้เจอเธอมาทั้งวัน คิดถึงจนใจจะขาด พอได้เจอก็อยากจะเข้าไปกอดไปหอมให้หายคิดถึง แต่แค่เดินเข้ามาในบาร์…เขากลับต้องยืนนิ่งมองเหตุการณ์วุ่นวายตรงหน้า“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะคุณลูกค้า เวลานี้เป็นเวลาทำงาน…พนักงานไม่ได้รับการอนุญาตให้ดื่ม” ไฟความเป็นผัวมันพลุ่งพล่านเมื่อทิวากรได้เห็นภาพที่ไม่ต้องการจะเห็นไปอีกตลอดชีวิต คือภาพเมียเขาต้องมาคอยก้มหัวเอาใจใคร เวลานี้วราลีกำลังถูกพวกเมาแล้วหื่นลวนลามทางสายตาและคำพูด มันยื่นแก้วเหล้าให้เธอ คะยั้นคะยอให้เธอดื่ม“ดื่มหน่อยเถอะน่ะ ฉันเป็นลูกค้านะ ฉันอนุญาตแล้วใครจะมาว่าอะไรเธอได้? ดื่ม! ฉันสั่งให้เธอดื่ม!”“ดื่มไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ต้องขอประทานโทษคุณลูกค้าด้วย
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.29/2 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง
ทิวากรโยนงานของตัวเองให้คนอื่นทำ จะรับพิจารณาเฉพาะเรื่องที่สำคัญมากเท่านั้น เพราะตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาก็คือการตามเมียตามลูก เขามาส่งวราลีที่บาร์ แล้วก็นั่งเฝ้าเธออยู่ในร้าน แม้ว่าเธอจะไล่แล้วไล่อีกแต่เขาก็ไม่ยอมไปไหนทั้งนั้น วันนี้เขารู้ว่าปรีติติดงานที่บริษัทก็เลยไม่ได้เข้ามาที่ร้าน เพราะแบบนั้นก็แปลว่าทางสะดวก ไม่มีหมาตัวอื่นมาวนเวียนอยู่ใกล้เมียเขาแล้ว“ผมทำเอง” เห็นวราลียกถาดรองแก้วเตรียมเอาออกมาจัดเรียก ทิวากรก็รีบเข้าไปแย่งถาดมาถือไว้เอง ที่จริงมันก็ไม่ได้หนักอะไร รู้ว่ายังไงวราลีก็ยกไหวอยู่แล้ว แต่ไม่ได้…เขาจะไม่ให้เธอทำงานใช้แรงงานอีกต่อไปแล้ว“นี่คุณยังไม่กลับไปอีกเหรอ?”“จะรอรับคุณกลับด้วยกัน ให้ยกไปไหนครับ?” เขาพูดครับกับเธอแทบทุกคำ แบบนี้ต่อไปคงได้ตำแหน่งคนกลัวเมียไปครอง“ยกไปไว้ตรงนั้น” วราลีชี้ไปยังพื้นที่หลังเคาน์เตอร์บาร์ ก่อนจะหันไปหยิบไม้ถูพื้นเตรียมจะถูพื้นต่อ แต่ยังไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นทิวากรก็รีบเข้ามาแย่งไม้ถูพื้นจากมือเธอไป“ผมทำเองครับ คุณไปนั่งพักเถอะนะ เดี๋ยวผมจะถูพื้น เช็ดกระจก จัดโต๊ะทั้งหมดนี่เอง”“งั้นไปล้างห้องน้ำด้วยเลยสิ”“โอเคครับ” เธอประชด
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.29/1 ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเอง
29ผมจะเป็นคนที่เหนื่อยเองตุบ!วราลีเปิดประตูห้องออกมาในตอนสิบเอ็ดโมงของวันใหม่ ตกใจไม่น้อยที่ได้เห็นทิวากรนั่งสัปหงกอยู่หน้าห้อง พอเปิดประตูตัวเขาที่หลับไม่รู้เรื่องก็ทิ้งตัวลงไปนอนที่พื้น เมื่อคืนเธอไล่ให้เขากลับไป ก็คิดว่าเขากลับไปแล้ว…ไม่รู้เลยว่าที่แท้ชายหนุ่มมานั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องแบบนี้“ลี…” เขางัวเงียลืมตาขึ้นมา พอเห็นเธอก็ยิ้มดีใจ รีบคว้าถุงอะไรสักอย่างลุกขึ้นยืนแล้วยื่นมันให้เธอ“อะไรคะ? แล้วทำไมคุณไม่กลับไปนอนที่บ้าน? มานั่งหลับอยู่หน้าห้องลีทำไม?”“ในถุงมีโจ๊กหมูพิเศษแบบใส่ไข่แล้วก็มีของกินสำหรับบำรุงครรภ์” ทิวากรเฝ้าวราลีตั้งแต่เมื่อคืน โทรไปสั่งงานรสาตอนตีสอง บอกว่าอยากได้หนังสือที่ให้ความรู้เรื่องการดูแลแม่ตั้งครรภ์ สั่งตอนตีสอง! แล้วบอกว่าอยากได้ตอนตีสาม! เป็นงานที่ยากไม่น้อยแต่รสาก็หาให้จนได้ เขาเลยได้นั่งอ่านหนังสือรอเวลาหกโมงเช้า เพื่อที่จะได้ออกไปซื้อโจ๊ก แต่ไม่คิดว่าวราลีจะออกจากห้องมาในตอนสิบเอ็ดโมง“ลีกินมื้อเช้าไปแล้วค่ะ นี่จะออกไปทำงาน แล้วนั่นหนังสืออะไร?” เห็นหนังสือวางอยู่ที่พื้น ก็อดจะสงสัยไม่ได้“หนังสือความรู้เรื่องแม่ตั้งครรภ์ ตอนนี้ผมรู้แล้วนะว่าช่วงเ
แค่รักกันบ้างก็พอ EP.28/2 ขอแค่เศษเสี้ยวความรักของคุณก็พอ
ติ๊งต่อง!เสียงกริ่งหน้าห้องที่ดังขึ้นมาในเวลาตีหนึ่งครึ่งทำเอาวราลีสะดุ้ง รีบปาดน้ำตาแล้วออกไปที่ประตู ส่องตาแมวแล้วก็ได้เห็นว่ารปภ. ของคอนโดยืนอยู่ด้านหน้า“มีอะไรหรือเปล่าคะ?” เปิดประตูห้องออกมาถาม ทว่ากลับต้องชะงักงันเมื่อรปภ.หันไปมองทางด้านขวาแล้วเดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ “คุณทิวากร?!”“ผมเอง…ผมรอคุณนานมาก ทำไมกลับดึกขนาดนี้ รู้ไหมว่ากลับดึก ๆ มันอันตราย? ผมซื้อกวยจั๊บเจ้าที่คุณชอบมาด้วยนะ” ทิวากรจ้างให้รปภ. กดกริ่งให้ เพราะรู้ว่าถ้าเขากดเองไม่มีทางที่วราลีจะยอมเปิดประตู เขามารอเธอตั้งแต่สี่ทุ่ม ไม่คิดเลยว่าเธอจะกลับดึกขนาดนี้ แล้วที่รู้ว่าเธออยู่ที่นี่ก็มาจากพนักงานเสิร์ฟร้านนั่นแหละ“มาทำไมคะ? ใครบอกว่าลีอยากกินกวยจั๊บ?! กลับไปเถอะ!” วราลีทำท่าจะปิดประตูห้องใส่หน้าทิวากร ทว่าเขาเอาตัวเองเข้ามาแทรกไว้ได้ทันเวลา“อย่างน้อยก็ขอผมเข้าห้องน้ำหน่อย! รอคุณนานมาก…ผมปวดฉี่จะราดแล้วลี”“ไม่! ไปเข้าที่อื่นสิ! ห้องน้ำยามก็มี!”“ไม่ครับ ผมไม่ใช้ห้องน้ำร่วมกับใครยกเว้นกับคุณ โอ๊ย! ฉี่จะราดแล้วลี…ขอผมเถอะนะ”“ไม่ได้! ออกไปนะ! บอกให้ออกไปไง!” ยังไงก็ให้เขาเข้าห้องน้ำไม่ได้เด็ดขาด เพราะที่ตรว
