บทที่ 63 หนุนน้อยจับมือกัน

หลายวันมานี้เหนือฟ้าอยากกินผลไม้รสหวานไม่ก็อะไรที่ขม ๆ พอเอ่ยปากบอกภาคี สามีก็กระปรี้กระเปร่าหาของที่เธอยากกินมาให้โดยไม่บ่นสักคำ หรือเป็นเพราะว่าหลังจากที่ส่งเวคินและพรรคพวกที่เหลือให้ตำรวจดำเนินคดีได้สำเร็จ เธอจึงรู้สึกโล่งอกที่คนกระทำความชั่วได้รับโทษทัณฑ์เสียที แม้จะต้องรอคอยมาถึงสี่ปีเต็ม

แต่ความดีความชอบนี้เธอต้องขอยกให้สามีเป็นพิเศษ ถ้าไม่เป็นเพราะเธอมีคู่ชีวิตที่ดี ป่านนี้คนเลวก็ยังคงเดินเชิดหน้าชูตาอยู่ในสังคมโดยไม่ได้รับผลกรรม

"เหนือ พักบ้างก็ได้นะพี่ว่าเหนือไม่ต้องไปดูแลทัวร์จีนด้วยตัวเองหรอก ให้ล่ามในไร่ของเราไปบริการแทนไม่ดีกว่าเหรอ" ภาคีหยิบผ้าเย็นชุบน้ำใส่ขันลอยมะลิกลิ่นหอม บิดผ้าให้หมาดแล้วชุบตามเนื้อตามตัวที่เกรียมแดดของภรรยา

"ไม่เป็นไรค่ะ เหนือไหว" สาวอวบยังคงยืนกรานแม้พักนี้เธอจะรู้สึกวิงเวียนอย่างน่าประหลาด "แต่หลังปิดจ๊อบทัวร์จีนพรุ่งนี้เหนือว่าจะไปตรวจไขมันกับค่าน้ำตาลในเลือด ช่วงนี้มึนงง ๆ บอกไม่ถูกค่ะ"

"ดีเลยพี่พาไปเองนะครับ" ฝ่ามือสากทาบมาที่แก้มป่อง

"ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ" เหนือฟ้าจับมือภาคีเอียงใบหน้าเล็กน้อย

ช่วงพักกลางวันภาคีแค่แวะเอนตัวนอนสักพักแล้วกะว่าจะออ