หลังจากกินข้าวเสร็จพี่เสือก็บอกให้คนขับรถไปส่งดาหรัน ตอนแรกเธอไม่ยอมแต่คุณน้าช่วยพูดให้ก็เลยต้องยอม“ขึ้นห้องกัน” ไม่รอคำตอบพอพูดแล้วพี่เสือก็จับมือฉันจะพาเดินขึ้นบันไดไปบนชั้นสองให้ได้เลย“ดะ... เดี๋ยวค่ะ ขึ้นห้องไปทำไม”“ก็ใจ๋รับปากกับพี่แล้ว”“ใจ๋ตอบตกลงเพราะดาหรัน ตอนนี้เธอกลับไปแล้วข้อตกลงถือเป
วันต่อมาฉันมาเรียนที่มหาวิทยาลัยตามปกติแต่วันนี้พี่เสือไม่ได้มาส่งเพราะพาดาหรันไปดูห้อง อาการของแม่เธอสาหัสมากยังอยู่ในไอซียูมีแพทย์ดูแลอย่างใกล้ชิด“ไทเกอร์นายไม่ดูแลยัยดาหรันบ้างเหรอ” ยี่หวาฟังเรื่องที่ฉันเล่าจบก็หันมาถามไทเกอร์“ไม่ได้สนิทขนาดเฮีย”“ใจ๋ระวังหน่อยนะ ยัยนี่อยากได้พี่เสือมาก”“ระวั
Talk - เสือหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปจนถึงตอนนี้แม่ของดาหรันก็ยังไม่ฟื้นแม้ว่าจะไม่มีการหยุดหายใจและอาการทรงตัวแล้วก็ตาม ที่ต้องคอยดูแลส่วนหนึ่งเพราะแม่ขอไว้และผมเองก็เห็นใจดาหรันที่แม่เธอต้องมาเป็นแบบนี้ เธอไม่เหลือใครแล้วเพราะญาติทางฝั่งพ่อก็ไม่สนใจส่งแค่เงินมาให้เท่านั้น“เฮียอยู่กับดาหรันก่อนนะ หลายค
“เหมือนโรคจิตอ่อน ๆ ไหม บางทีดาหรันอาจจะต้องพบจิตแพทย์”“เคยเห็นเธอกรี๊ดครั้งหนึ่ง เพราะเฮียบอกจะไปหาใจ๋”“ถามจริง ๆ นะ พี่เสือโง่เหรอ”“เพราะสงสารล้วน ๆ เชื่อใจเฮียเถอะว่าไม่คิดอะไรหรอก แต่กระตุ้นให้รู้ตัวหน่อยก็ดี”ฉันหันมามองไทเกอร์อย่างไม่เข้าใจคำว่ากระตุ้น “ยังไงเหรอ?”“วันนี้กลับกับพี่ยูดิ เดี
ภายในห้องนานเกือบห้านาทีที่เราสองคนไม่ได้พูดคุยกัน เหมือนพี่เสือกำลังระงับอารมณ์ของตัวเอง แต่ดูแล้วมันไม่ได้เย็นลงเลยเพราะเขายังหัวเสียอยู่เรานั่งกันอยู่คนละมุมของโซฟา สายตาคมคู่นั้นของพี่เสือเอาแต่จดจ้องมองใบหน้าของฉันตั้งแต่เข้ามาในห้อง“ใจ๋ขึ้นรถกับมันพี่พยายามไม่คิดอะไร แล้วทำไมต้องทำให้คิด” น
พี่เสือเลื่อนดูแชตในโทรศัพท์ของฉันไปพร้อมกับหัวคิ้วที่ขมวดชนกัน บรรยากาศภายในห้องเงียบสงัด“วันนี้ใจ๋โทรหาพี่เสือแต่ดาหรันเธอรับสายบอกว่าพี่เสืออาบน้ำอยู่เพราะเหงื่อออกเยอะ”“…” คนที่ขมวดคิ้วเป็นปมเงยขึ้นมามองฉันโดยไม่ได้พูดอะไร“ทำอะไรกันเหรอคะถึงได้เหงื่อออก”“ไม่ต้องคิดแบบนั้นพี่ไม่ได้ทำอะไร” ไม่
Talk - เสือสุดท้ายก็ต้องยอมไปส่งใจ๋ที่บ้านเพราะเธอเอาแต่ร้องไห้ รู้สึกผิดจนไม่กล้ารั้งเอาไว้ ยิ่งเหตุผลนั้นเป็นเพราะผมมันยิ่งแย่ ละอายใจจนไม่กล้าสู้หน้าทั้งที่สัญญาเอาไว้แล้วว่าจะไม่ทำให้เสียใจอีก แต่ก็ผิดคำพูดจนได้ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะเมินความรู้สึกใจ๋ ไม่รู้ว่าเธอคิดมากเรื่องดาหรันขนาดนั้น ผมคิดน
“อ้าวเสือมาแต่เช้าเลย” คุณน้าเอ่ยท้วงพร้อมรอยยิ้ม ก่อนจะมองช่อดอกไม้ในมือผม “เอามาให้ใจ๋เหรอลูก”“ครับ พอดีผมทำให้น้องโกรธ”“ใจ๋ออกไปแต่เช้าเลย ไม่รู้ไปไหนกับจ๋าย”“ผมรอได้ครับ”ผมนั่งรออยู่เกือบสี่ชั่วโมงยังไม่มีวี่แววของใจ๋ที่จะกลับบ้าน เพราะต้องเข้าบริษัทก็เลยฝากช่อดอกไม้เอาไว้กับป้าแม่บ้านหวังว่
“อึก! อื้อออออ~” เสียงร้องจากแรงเฮือกสุดท้ายของฉันเงียบลง เสียงร้องของแก้วตาดวงใจก็ดังแทรกเข้ามาแทน “แง๊~ แง๊~” วินาทีที่ได้ยินเสียงเล็กๆ นั้น ทั้งฉันและไทเกอร์ก็หันมองหน้ากันก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกหยดน้ำตาไหลอาบแก้ม มันตื้นตันและดีใจไปด้วยความสุขจนอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก ความเหนื่อ
หลายเดือนต่อมา ฉันย้ายมาพักห้องพิเศษวีไอพีที่โรงพยาบาลเพราะใกล้จะถึงกำหนดคลอดแล้ว จริงๆ ไม่ได้มีวันตายตัว แต่หมอบอกว่าไม่น่าเกินสองวันนี้ เราจึงตกลงกันไว้มาอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อรอคลอดเลยน่าจะสะดวกกว่า เพราะวันก่อนฉันปวดท้องมาก ทีแรกคิดว่าจะคลอดแล้วแต่พอมาถึงโรงพยาบาลอยู่ๆ ก็หายปวดซะงั้น ยัยลูกสาว
ใบหน้าคมคายเลื่อนต่ำลงไปเรื่อย ๆ จนถึงหน้าท้องนูน ไม่ลืมที่จะพรมจูบอย่างที่ชอบทำ จากนั้นก็ลดตัวต่ำลงจนถึงตรงกลางระหว่างเรียวขาสะโพกยกกระดกขึ้นเมื่อถูกลิ้นสากตวัดละเลงเลียตรงจุดกระสัน ไทเกอร์ปาดลิ้นแหวกกลีบสีหวานสองข้างให้แยกจากกันแล้วบดขยี้ตรงเม็ดเสียวอีกครั้ง“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า~” เริ่มดิ้นพล่านจากสัมผัส
หลังหมั้นได้สามวันฉันกับไทเกอร์นั่งเครื่องไปยังเกาะส่วนตัว ที่ต้องรีบไปเพราะอีกไม่นานมหาวิทยาลัยก็จะเปิดเทอมแล้วคงไม่มีเวลา แถมท้องเริ่มโตขึ้นเรื่อย ๆใช้เวลาเดินทางไม่นานเราสองคนก็มาถึงเกาะส่วนตัว ที่ที่เป็นความทรงจำไม่ดีสักเท่าไรสำหรับฉัน แต่เชื่อว่าครั้งนี้ไทเกอร์สามารถลบเรื่องราวเหล่านั้นออกไปได
หลังจากไปตรวจกลับมาฉันก็สบายใจขึ้นมากเพราะทางลุงหมอบอกว่าอาการที่เป็นนั้นยังสามารถพบได้ในคนท้องทั่วไปที่อายุครรภ์เท่านี้ และที่สำคัญฉันกับลูกก็ไม่ได้มีอะไรผิดปกติ แต่ที่ทำให้เป็นกังวลและยังต้องลุ้นก็คือหวังว่าอาการทุกอย่างจะดีขึ้นก่อนวันพรุ่งนี้กลางคืนหลังกลับจากหาหมอไทเกอร์ก็ดูแลประคบประหงมฉันอย่
ไทเกอร์กับฉันตื่นเช้าด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้น เพราะเราสองคนนับวันจนผ่านมาถึงวันที่เฝ้ารอนั่นคือการไปอัลตราซาวนด์ ครั้งแรกที่เราจะได้เห็นเบบี๋น้อย แต่คนที่ตื่นเต้นมาก ๆ ก็ไม่พ้นคนที่บ้านต่างโทรมาถามกันยกใหญ่ ไทเกอร์รับสายจนแทบไม่ได้พักแล้วพูดคำเดิมซ้ำ ๆ ว่าไม่รู้เพศกำลังจะเข้าห้องไปอัลตราซาวนด์“ตื่
… ผ่านไปเกือบเดือน ตอนนี้ฉันกำลังนั่งดูแบบชุดที่จะใส่วันหมั้น เราได้ฤกษ์มาแล้วเป็นเดือนหน้า ดูรวบรัดหน่อยต้นเหตุก็เพราะไทเกอร์ขอเลือกวันที่เร็วที่สุดถึงได้หัวหมุนกันอย่างดี โชคดีที่เชิญแค่คนสนิทไม่ใช่งานใหญ่อะไรอย่างที่เคยคุยกันไว้ช่วงนี้ฉันกับไทเกอร์อยู่ที่คอนโดซะมากกว่าที่บ้าน เหตุผลก็เพราะเขาอย
“แบบนี้เรียกว่าอ่อยนะจ๋าย”“ฉันรู้ว่านายอดทนเก่ง” ไทเกอร์ยิ้มก่อนจะเอานิ้วมาแตะบนริมฝีปากของฉันแล้วกดเบา ๆ “ฉันรู้ว่าเธอใช้ปากเก่ง”ผู้ชายคนนี้ร้ายเกินไปแล้ว“เราควรนอน” รีบปีนลงมาจากร่างหนาก่อนจะหยิบเอากางเกงชุดนอนมาสวมใส่เพื่อไม่ให้คนหื่นกามเกิดอารมณ์“วันก่อนเธอยังอ้อนขอใช้ปากให้ฉันอยู่เลย มาตอนน
“ทะ... ไทเกอร์พอแล้ว อ๊ะ~” ฉันพยายามใช้มือดันตัวเองออกห่างจากลิ้นสากที่ละเลงเลียเม็ดเสียวอย่างไม่ยอมฟังคำห้าม“อ๊าง~ พอแล้ว อ๊า~”เขามันบ้าเอาแต่ใจตัวเองที่สุด!!!ไม่ว่าจะเอ่ยห้ามสักเท่าไรไทเกอร์ก็ไม่มีท่าทีว่าจะยอมหยุด เขาเร่งจังหวะสัมผัสร้อนแรงขึ้นเรื่อย ๆ จนร่างของฉันสั่นสะท้าน ความร้อนรุ่มร้อนแล