เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 0402
บทที่เกี่ยวข้อง
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0403
จิ่นอวี้เริ่มลากซ่งชิงเหยียนออกจากโต๊ะแล้วช่วยหวีผมให้นาง"บ่าวหลอกถามคําพูดของอวิ๋นหลาน ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับเรื่องที่องค์หญิงหกถูกวางยาพิษ"[โอ๊ะ ฮองเฮาลงมือแล้วจริงๆ ก็ว่าแล้วหลายวันมานี้ทำไมนางเงียบๆ จัง!][ที่แท้ก็ดักรออยู่ที่นี่นี่เอง!]ลู่ซิงหว่านรังเกียจเสิ่นหนิงมากนางกล้าวางยาพิษตัวเอง แล้วหลอกเอาความรู้สึกดีๆ ของนางกับท่านแม่ไป น่ารังเกียจจริงๆ"ไปกันเถอะ" ซ่งชิงเหยียนมองตัวเองในกระจก ในใจมีความคาดหวังมากขึ้น "ละครเรื่องนี้ยิ่งสนุกขึ้นเรื่อยๆ แล้ว"เมื่อซ่งชิงเหยียนพาลู่ซิงหว่านเข้าไปในตําหนักจิ่นซิ่วในตอนเย็น ทุกคนกลับไม่มีความสงสัยแม้แต่น้อยตอนนี้ทุกคนในวังต่างก็รู้ว่า ไม่ว่าพระสนมหวงกุ้ยเฟยจะไปที่ไหน ก็จะต้องพาองค์หญิงหย่งอันไปด้วยซ่งชิงเหยียนเข้าไปในห้อง ย่อกายให้เสิ่นหนิงเล็กน้อย "หม่อมฉันถวายบังคมพระมเหสีเพคะ"จากนั้นก็ไม่รอให้ฮองเฮาตอบ ก็หันตัวกลับไปนั่งที่ที่นั่งด้านล่างของฮองเฮาแม้ว่าซ่งชิงเหยียนจะไม่ต้องมาถวายพระพรฮองเฮา แต่ตําแหน่งนี้ก็สงวนไว้สําหรับนางเสมอลู่ซิงหว่านตกตะลึง[วันนี้ท่านแม่ถูกคนยึดร่างไปแล้วหรือ? ทําไมวันนี้แม้แต่เสแสร้งก็ไม่ทําแ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0404
"อะไรนะ!" เสิ่นหนิงตะลึงพรึงเพริด เจ้าโง่องค์หญิงหกนี่กํากับเองแสดงเองของอีกแล้วหรือ? เมื่อก่อนนางเสียเปรียบยังไม่พออีกเหรอ ทําไมถึงเป็นแบบนี้อีก...คําพูดขององค์หญิงห้าทําให้ทุกคนเกิดความโกลาหลทันทีแต่ก็มีคนที่ไม่ชอบซ่งชิงเหยียนเอ่ยปากถาม เช่นสนมเหยาผินตอนนี้นางกําลังโบกพัดกลมในมือมองไปทางองค์หญิงห้าที่คุกเข่าอยู่บนพื้น เอ่ยด้วยสีหน้าประชดประชันว่า "องค์หญิงห้าอายุยังน้อยอยู่ อย่าออกนอกเส้นทางเลย หรืออาจจะเป็นพระสนมหวงกุ้ยเฟยใช้อํานาจกดขี่ข่มเหงผู้คน ให้องค์หญิงห้าโกหกก็ได้กระมัง"องค์หญิงห้ารีบเงยหน้ามองฮองเฮา "เสด็จแม่ หม่อมฮันเปล่านะเพคะ"ซ่งชิงเหยียนหันไปมองสนมเหยาผิน จ้องนางเขม็งสนมเหยาผินพยายามทําให้ตัวเองสงบลง และจ้องมองซ่งชิงเหยียนกลับไป[ดูท่าทางนางโบกพัดสิ เสแสร้งมาก][ตอนนี้ยังไม่ถึงฤดูร้อนก็โบกพัดแล้ว แล้วในฤดูร้อนจะทํายังไงดีล่ะ?]ซ่งชิงเหยียนลุกขึ้น เดินอ้อมไปไม่กี่ก้าวก็ถึงหน้าสนมเหยาผิน เสียง "เพียะ" ดังขึ้นในห้องโถงสนมเหยาผินตะลึงงันไปแล้วฮองเฮาก็ตกตะลึงเช่นกันแม้แต่พระสนมหลานเฟยและพระสนมเหวินเฟยก็ตกตะลึงมีเพียงสนมเล่อกุ้ยเหรินและสนมเยว่กุ้ยเหรินที
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0405
พูดจบก็ลุกขึ้นประคองสนมหลินผินและองค์หญิงห้าสองคนแม่ลูกขึ้นมา "ซิงยุ่น พระสนมเฉินต้องขอบใจเจ้ามาก""ขอบใจเจ้าที่ยอมพูดความจริงเพื่อพระสนมเฉิน"แม้ว่าวันนี้ซ่งชิงเหยียนจะแสดงละครมาตลอด แต่สําหรับความซื่อสัตย์ของลู่ซิงยุ่น นางทั้งดีใจและซาบซึ้งใจครั้งที่แล้วที่พบนาง ท่าทีของนางที่มีต่อตนเองยังคงโอหังอวดดี คิดไม่ถึงว่าจะเปลี่ยนไปเร็วขนาดนี้องค์หญิงห้าเพียงแค่ก้มหน้าไม่พูดไม่จาเมื่อก่อนตอนที่พระสนมเต๋อเฟยยังอยู่ นางมักจะถูกพาไปเที่ยวที่ตําหนักพระสนมเต๋อเฟยเป็นพักๆ แม้จะไม่รู้ว่าพระสนมเต๋อเฟยเสแสร้งหรือจริงใจ แต่ในสายตาของนาง พระสนมเต๋อเฟยเป็นคนที่รักนางมากในสายตาของนาง ซ่งชิงเหยียนเป็นเพียงสนมคนโปรดที่อาศัยอํานาจและตําแหน่งของตัวเองเข้าวัง และดูถูกเด็กๆ อย่างพวกนางแต่หลายวันก่อน นางได้ยินเสด็จแม่เล่าเรื่องในอดีต จึงเปลี่ยนความคิดที่มีต่อซ่งชิงเหยียนแต่ยังคงเล่นอยู่กับองค์หญิงหกพวกนางเป็นเพื่อนเล่นที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กแต่นางอยากอยู่ห่างจากองค์หญิงหกจริงๆ ก็คือตอนที่พี่หญิงใหญ่หกล้มในวังครั้งนั้นครั้งนั้นองค์หญิงหกวิ่งออกไปอย่างรีบร้อน จากนั้นก็มีข่าวมาว่าพี่หญิงใหญ่ก
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0406
แม้ว่าเรื่องนี้จะยังไม่ชัดเจน แต่ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ตัดสินใจแล้วว่าเรื่องนี้เป็นลู่ซิงหุยที่กํากับและแสดงเองเพื่อใส่ร้ายซ่งชิงเหยียนไม่ใช่ว่านางไม่เคยทําเรื่องแบบนี้มาก่อนตัวเองคลอดกระหม่อมสาวแบบนี้ออกมาได้อย่างไรกัน?เสียแรงเปล่าที่ไทเฮาทรงสั่งสอนในหลายวันนี้จิ่นอวี้และเมิ่งเฉวียนเต๋อล้วนยืนอยู่ข้างล่าง ไม่กล้าเอ่ยปากในที่สุดเรื่องนี้ก็มอบให้องครักษ์เงามังกรไปตรวจสอบหลังจากองครักษ์เงามังกรได้รับคําสั่งให้ออกไป ฮ่องเต้ต้าฉู่ยังคงไม่คลายความโกรธของเขา และส่งคนไปเรียกองค์ชายสามไปที่ตำหนักหลงเซิง“เพียะ” ฎีกาอีกฉบับหนึ่งตกใส่องค์ชายสามองค์ชายสามไม่รู้ว่าเหตุใดจู่ๆ เสด็จพ่อจึงทรงกริ้ว แต่ก็รีบคุกเข่าลง “เสด็จพ่อทรงระงับพระพิโรธด้วยพ่ะย่ะค่ะ ไม่ทราบว่ากระหม่อมทําอะไรผิด ทําให้เสด็จพ่อทรงกริ้วพ่ะย่ะค่ะ?”เมื่อเขาพูดคํานี้ออกมา ฮ่องเต้ต้าฉู่ก็ยิ่งโกรธมากขึ้น เขาส่งฎีกาอีกฉบับหนึ่งลอยไป ครั้งนี้กลับตีหน้าผากของเขาอย่างแรง จนมีเลือดออกแล้ว“เจ้ายังมีหน้ามาถามอีก!”ฮ่องเต้ฉู่รู้สึกว่าอารมณ์ของเขาดูเหมือนจะฉุนเฉียวมากขึ้นหมอหลวงเคยกล่าวไว้ว่า ตัวเองไม่ควรใจร้อนหรือเมื่ออยู่กับหวา
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0407
ตอนนี้นางกําลังให้แม่นมซูหวีผมอยู่ ปากก็พึมพําว่า “ซิงหุยเด็กคนนี้ หลายวันมานี้ดูไม่เลว ซิงยุ่นเข้าใจผิดหรือเปล่า”ไม่สนใจเลยว่าซ่งชิงเหยียนจะ "วางอํานาจบาตรใหญ่" ในตำหนักจิ่นซิ่วส่วนแม่นมซูที่อยู่ด้านหลังนางกลับทําท่าจะพูดแต่ก็หยุดไว้ไทเฮาเห็นหน้าตาของนางจากกระจกทองแดง ก็อดขมวดคิ้วไม่ได้ “มีอะไรก็พูดมาได้เลย”“ทําไมอายุมากขึ้นแล้ว กลับปิดบังซ่อนเร้น”แม่นมซูเป็นสาวใช้ติดตามไทเฮา ตั้งแต่ไทเฮอภิเษกกับอดีตฮ่องเต้ก็ติดตามซ้ายขวามาโดยตลอดเมื่อก่อนก็เป็นคนที่มีความสามารถมาก เพื่อปกป้องความมั่นคงของไทเฮาในตําหนักนี้ จึงไม่ได้แต่งงานเลยตลอดชีวิตดังนั้นไทเฮากับนาง แทนที่จะบอกว่าเป็นความรักของนายบ่าว กลับเหมือนมิตรภาพระหว่างพี่น้องมากกว่าแม่นมซูได้ยินก็เงยหน้ามองไทเฮาที่อยู่ในกระจก จากนั้นก็คุกเข่าลงคราวนี้กลับทําให้ไทเฮาตกใจ ลุกขึ้นประคองนางขึ้นมา “นี่เจ้าแบ่งแยกกับข้าแล้วงั้นหรือ?”“ไม่ใช่ ไม่ใช่” แม่นมซูถูกไทเฮาประคองขึ้นมา ส่ายหน้าอย่างเอาเป็นเอาตาย“เพียงแต่สิ่งที่บ่าวพูดต่อไป เกรงว่า...”แม่นมซูยังพูดไม่จบ แต่ก็พยายามทําให้ตัวเองสงบลง จากนั้นก็ค่อยๆ พูดออกมา“วันนั้นหลังจ
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0408
แม้แต่ฉยงหัวก็เข้าตําหนักหรงเล่อไม่ได้แล้วมีเพียงท่านหมอจ้าวเท่านั้นที่ออกหน้า และประกาศต่อสาธารณชนว่าไทเฮาทรงเจ็บปวดและเปลืองแรงเท่านั้น เพียงแค่ต้องพักฟื้นอยู่ในตำหนักสักสองสามวันก็พอแล้วดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ฮ่องเต้ต้าฉู่จะออกคำสั่งให้เหล่านางสนมทุกตําหนักไม่ต้องไปถวายพระพรกับไทเฮา แม้แต่องค์ชายองค์หญิงก็ไม่ต้องไปจากนั้นก็เป็นคําสั่งที่สองคาดไม่ถึงว่าฮ่องเต้ต้าฉู่จะส่งองค์หญิงหกไปยังตําหนักจิ่นซิ่ว ให้ฮองเฮาดูแลเรื่องนี้พูดไปก็เลือกไม่ถูกฮองเฮาเป็นประมุขของหกตําหนัก ให้นางดูแลลูกที่ไม่มีมารดา ก็สมควรแล้วแต่เสิ่นหนิงอยู่ในตำหนักกลับปวดหัวเพราะเรื่องนี้อวิ๋นหลานเห็นสีหน้ากลัดกลุ้มของฮองเฮา ก็เข้าไปกดศีรษะแทนนาง เอ่ยปากว่า “หากพระมเหสีไม่ยินยอม ไม่สู้ที่ปฏิเสธเรื่องนี้กับฝ่าบาท”เสิ่นหนิงกลับหลับตาแล้วส่ายหน้า “ช่างเถอะ ส่งมาก็ส่งมาเถอะ”เยว่หรานก็เอ่ยปากอยู่ข้างๆ เช่นกัน "สิ่งที่พระมเหสีพูดนั้นถูกต้อง ในเมื่อฝ่าบาททรงตรัสเช่นนี้ การที่พระมเหสีปฏิเสธย่อมไม่ดีเป็นแน่"“ในตำหนักจิ่นซิ่วก็ไม่ได้ขาดแคลน ก็แค่เลี้ยงเด็กสาวคนหนึ่งเท่านั้น”เสิ่นหนิงหลับตาเงียบไปครู
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0409
ไม่ใช่วันแรกที่องค์หญิงใหญ่ได้สัมผัสกับซ่งชิงเหยียน แล้วจะไม่รู้นิสัยของนางได้อย่างไรแค่แกล้งทําเป็นโกรธและพูดว่า "ท่านน้าล้อข้าอีกแล้ว"จากนั้นซ่งชิงเหยียนก็นั่งลง พูดกับองค์หญิงใหญ่อย่างละเอียดว่า “ตอนนี้ทั่วทั้งวังมีข่าวลือว่าน้องหญิงหกของเจ้าวางแผนทําร้ายข้า นางถูกเลี้ยงมาในตําหนักไทเฮา ไทเฮาจะไม่เสียใจได้อย่างไร?”“แต่ไม่ว่าจะเสียใจแค่ไหน น้องหญิงหกของเจ้าก็ยังเป็นลูกสาวแท้ๆ ของเสด็จพ่อเจ้าอยู่ดี”ซ่งชิงเหยียนพูดถึงตรงนี้ก็หยุดชะงัก “แต่ถึงอย่างไรเสด็จย่าของเจ้าก็อายุมากแล้ว จะทําลายจิตใจเหล่านี้ไม่ได้อีกแล้ว”“ไม่สู้ประกาศต่อสาธารณชนโดยตรงว่าร่างกายไม่สดชื่น ไม่สามารถดูแลองค์หญิงหกได้”เรื่องนี้ย่อมมีคนรับช่วงต่อองค์หญิงใหญ่กลับพูดอย่างประหลาดใจว่า “ท่านน้าหมายความว่า เสด็จย่าแกล้งป่วยหรือ?”ซ่งชิงเหยียนพยักหน้า “แปดเก่าส่วนเห็นจะได้”เจ้าหญิงใหญ่ไม่ได้โกรธ เพียงแค่ถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอก “โชคดีที่เสด็จย่าไม่เป็นอะไร”“ก่อนหน้านี้เพราะเรื่องของอ๋องหรง เสด็จย่าจึงนอนอยู่บนเตียงเป็นเดือนกว่า เห็นคนผอมลงหมดแล้ว”“ตอนนี้ภายใต้การดูแลของฉยงหัวร่างกายก็ดีขึ้นแล้ว จะล้มป่
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0410
“ก็ไม่มีอะไร เพียงแต่เมื่อวานที่ตําหนักของฮองเฮา สนมเหยาผินพูดแบบเป็นนัยว่าพระสนมของเราใช้อํานาจรังแกคน”จิ่นซินพูดถึงตรงนี้ก็มองซ่งชิงเหยียนอย่างตื่นเต้น “ดังนั้นพระสนมจึงตบนาง”“ก็สมน้ำหน้า” องค์หญิงใหญ่ก็เห็นด้วยแต่เรื่องนี้ สุดท้ายแล้วฮ่องเต้ต้าฉู่กับไทเฮาไม่ได้ตําหนิก็ดีแล้ว ส่วนเรื่องอื่นก็ไม่สําคัญแล้วเมื่อมีองครักษ์เงามังกรลงมือ เรื่องราวก็ได้ข้อสรุปอย่างรวดเร็วเป็นนางกํานัลข้างกายขององค์หญิงหก เห็นลู่ซิงหว่านได้รับความโปรดปราน คิดจะวางยาพิษลู่ซิงหว่าน แต่กลับคาดไม่ถึงว่าจะทําให้องค์หญิงของตนประสบภัยพิบัติสําหรับผลการจัดการในภายหลัง ไม่มีอะไรมากไปกว่าการประหารชีวิตนางกํานัลแม้ว่าองค์ชายสามจะถูกลงโทษบ้าง แต่เรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องกับเขา เพียงไม่กี่วันก็กลับไปเข้าร่วมการเมืองในราชสํานักแล้วขณะที่จิ่นซินพูดประโยคนี้อยู่ในตําหนักชิงอวิ๋น ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความไม่ยินยอมพร้อมใจ “เรื่องนี้คนตาดีล้วนมองออก เป็นความผิดขององค์หญิงหกแท้ๆ แต่กลับให้นางกํานัลผู้นั้นรับแทนเจ้านาย”“เอาล่ะ จิ่นซิน” จิ่นอวี้กลับมองเรื่องนี้จากมุมมองที่แตกต่างจากจิ่นซินอย่างสิ้นเชิง“บ่าวกลับคิ
บทล่าสุด
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0598
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0597
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0596
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0595
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0594
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0593
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0592
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0591
เสร็จพ่อสุดจะฟลุคเพราะแอบฟังความคิดลูกสาวจอมป่วน บทที่ 0590
