แชร์

บทที่ 0241

แล้วหันไปทางองค์รัชทายาท “เสร็ดจพี่มีเวลาว่างหรือไม่? วันนี้เสด็จป้าก็พ้นจากงานที่ยุ่งเหยิงเหล่านั้นแล้ว สมควรที่จะเฉลิมฉลองเสียหน่อยนะเพคะ!”

องค์รัชทายาทก็ยิ้มเล็กน้อย “นั่นย่อมดีแน่นอน”

ขณะที่กำลังสนทนากันอยู่ จิ่นซินก็เข้ามากราบทูลว่า พระสนมหลานเฟยกับองค์ชายรอง และพระสนมเหวินเฟยพร้อมด้วยองค์ชายสี่ ได้เสด็จมาแล้วเพคะ

องค์หญิงใหญ่ลุกขึ้นและเดินออกไป “พระสนมหลานเฟยและพระสนมเหวินเฟยเสด็จมาได้จังหวะพอดีจริง ๆ เราเพิ่งพูดกันว่าคืนนี้จะเสวยพระกระยาหารค่ำที่ตำหนักของพระสนมเฉินกุ้ยเฟยเพคะ!”

แล้วยังหันไปทางพระสนมเหวินเฟยอย่างตั้งใจเป็นพิเศษ “กระหม่อมไม่ได้พบพระสนมเหวินเฟยเสียนานแล้ว พระสนมเหวินเฟยยังคงงดงามเช่นเดียวกับเมื่อสิบปีก่อนเลยเพคะ!”

“ซิงรั่วเด็กคนนี้มักจะช่างพูดช่างจาเสมอ” พระสนมเหวินเฟยพูดพร้อมกับจูงมือนางเดินเข้าไปด้านใน แล้วถามด้วยความห่วงใยว่า “บัดนี้พระครรภ์ในท้องของเจ้าว่านอนสอนง่ายดีหรือไม่?”

เมื่อกล่าวถึงพระครรภ์ องค์หญิงใหญ่ก็ทรงยิ้มอย่างอ่อนโยน “พระสนมเหวินเฟย บัดนี้พระครรภ์ของกระหม่อมเพิ่งจะได้ไม่ถึงห้าเดือนเองเพคะ!”

“จริงด้วยๆ” พระสนมเหวินเฟย ทรงแสร้งทำเป็นตบศีรษะข
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status