LOGINShare
บทที่ 37
Related chapters
เสพติดรัก บทที่ 38
ร่างกายกระแทกกับโต๊ะประชุม จนรู้สึกเจ็บเสิ่นเหมียนเจ็บจนขอบตาแดงเจียงฉีหานโน้มตัวเข้ามากดทับ และยื่นมือยกปลายคางของเธอเชิดขึ้น สายตาแฝงไปด้วยแววกระหายเลือด “เธอนอบกับฉันหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นพ่อแม่เธอก็พาคนมาเคาะประตูโรงแรม แถมยังหยิบรูปภาพที่ถูกปาปารัสซี่แอบถ่ายข่มขู่ให้ฉันแต่งงานกับเธอ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเอารูปภาพไปเปิดเผยต่อสาธารณะ!”“ฉันรับปากจะแต่งงานกับเธอ ตระกูลเสิ่นขอสินสอดแล้วห้าสิบล้าน แต่งงานสามปี ฉันลงทุนในบริษัทของตระกูลเสิ่นไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน ยังมีค่าใช้จ่ายที่ยายเธออยู่โรงพยาบาลอีก ฉันยังอ้างว่าทำวิจัยด้วยร่างกายที่ป่วยของเธอจึงลดค่ารักษาลงครึ่งหนึ่ง”“หลังแต่งงาน ทำอาหาร ซักผ้าให้สามี ดูแลสามีในเรื่องอาหารและการใช้ชีวิตประจำวัน ล้วนเป็นสิ่งที่ภรรยาทุกคนควรทำไม่ใช่เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวเธอเอาเงินฉันไปเยอะขนาดนั้น แถมยังได้รับผลประโยชน์จากฉันไปมากขนาดนั้นอีก เธอดูแลฉันอย่างดีไม่ใช่สิ่งที่ควรจะทำเหรอ?”“แต่งงานสามปีเธอล้วนใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ตอนนี้ได้ยินว่าฟู่จือกุยกลับมาเธอก็พยายามทุกวิถีทางเพื่ออยากจะหย่ากับฉัน! อยากจะหย่ากับฉันแล้วไปใช้ชีวิตร่วมกันกับเขา
เสพติดรัก บทที่ 39
ถ้าเจียงฉีหานกระทำรุนแรงจนทำร้ายเด็กจะทำอย่างไร?เจียงฉีหานเห็นท่าทางราวกับผู้หญิงที่รักษาพรหมจรรย์ของเธอ ความโกรธที่อยู่ในใจก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น “เสิ่นเหมียน พวกเรายังไม่ได้หย่ากัน ทำไมฉันจะแตะต้องตัวเธอไม่ได้แล้ว!”เสิ่นเหมียนหายใจเข้าลึก ๆ และเบิกตากว้างมองเขา “เพราะฉันคิดว่าคุณสกปรก!”มีลูกกับเวินเจี่ยนแล้ว ตอนนี้ยังคิดจะแตะต้องตัวเธออีก!เจียงฉีหานหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง อ้าปากและกัดเข้าที่ติ่งหูอันอวบอิ่มของเธอ “เธอบอกว่าฉันสกปรกฉันก็จะทำกับเธอ!”เสิ่นเหมียนหัวใจกระตุกวูบ และกล่าวขึ้นมาทันทีว่า “ถ้าคุณไม่พอใจเพราะเวินเจี่ยนท้อง ฉันช่วยคุณหาคนอื่นได้ รับรองว่าสะอาด!” พูดจบ ในหัวของเธอก็เต็มไปด้วยภาพที่ทั้งสองคนนอนอยู่บนเตียงเดียวกันเรื่องที่เจียงฉีหานเคยทำกับเธอ ก็เคยทำกับเวินเจี่ยนเช่นเดียวกัน!คิด ๆ ดูก็รู้สึกขยะแขยง!อารมณ์โกรธในตัวเจียงฉีหานนั้นรุนแรงมาก “คุณผู้หญิงเจียงใจกว้างแบบนี้ ฉันควรชื่นชมที่เธอรู้จักคิด และรู้ว่าเมื่อไรควรรุกเมื่อไรควรรับด้วยไหม?”เสิ่นเหมียนหันหน้าหนี “ฉันแค่คิดแทนคุณเท่านั้น”ยังมีอีกคือ เธอไม่เต็มใจมีอะไรกับเขาเจียงฉีหานส่งเสียงในลำคอ และใช้น
เสพติดรัก บทที่ 40
“ไม่มีใครรู้ว่าเจ้านายที่มาใหม่เป็นใคร ทำซะลึกลับมาก แต่ว่าไม่รีบ พรุ่งนี้ก็จะได้เห็นตัวจริงแล้ว!”“ฉันยังได้ยินพวกเขาคุยกันอีก ว่าเจ้านายที่มาใหม่รับซื้อหัวเหิงเพื่อเป็นของขวัญมอบให้ว่าที่คู่หมั้น! ไม่ลงรอยปุ๊บก็ส่งมาที่สำนักงานกฎหมายเลย! การเป็นว่าที่คู่หมั้นของเจ้านายนี่มันโชคดีจริงๆ!”“พี่เสิ่น พี่หน้าตาดีขนาดนี้ ต่อไปคงจะหาสามีที่ร่ำรวยได้แน่นอน”เสิ่นเหมียนเม้มริมฝีปาก หลินม่านพูดถูกแล้ว เธอหาสามีที่ร่ำรวยพบแล้วจริงแต่ว่าสามีของเธอไม่รักเธอ“จริงสิพี่เสิ่น คืนนี้กินอาหารเย็นที่ภัตตาคาร เวลาจองเป็นตอนหกโมงเย็น เมื่อกี้ฉันมัวแต่คุยเล่นกับพี่จนเกือบลืมเรื่องที่สำคัญที่สุดไปซะแล้ว!”เสิ่นเหมียนค่อนข้างอิจฉาในความมองโลกในแง่ดีและความร่าเริงของหลินม่าน อยู่สำนักกฎหมายมาสองปี ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังทุกวันเธอเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าปีเองแท้ ๆ แต่กลับเคยสัมผัสถึงความผ่านร้อนผ่านหนาวของมนุษย์โลก สภาพจิตใจก็ดูเป็นผู้ใหญ่มากแล้ว“พี่เสิ่น พี่อารมณ์ไม่ดีหรือเปล่า? ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ?” หลินม่านถามอย่างสงสัย “ทุกคนต่างก็คาดเดากันว่าเจ้านายคนใหม่จะต้องเพิ่มเงินเดือนและสวัสดิการให้พวก
เสพติดรัก บทที่ 1
“เสิ่นเหมียน ฉันท้อง เธอต้องรีบหย่ากับฉีหานให้เร็วที่สุดเลยนะ ไม่งั้นถ้าเด็กเกิดมาแล้วไม่มีพ่อจะน่าสงสารแค่ไหน” เสียงผู้หญิงสะอื้นไห้ดังลอดผ่านไมค์เข้ามา เสิ่นเหมียนคลึงคิ้ว เอ่ยปากด้วยสีหน้าเย็นชา “พี่สะใภ้ใหญ่ยังมีอะไรอยากพูดอีกไหมคะ? รีบพูดมาเลยค่ะ ฉันจะได้บันทึกเอาไว้เลย ถึงตอนยื่นเรื่องฟ้องหย่าเจียงฉีหาน จะได้เอาไปใช้แบ่งสมบัติมาเยอะ ๆ สักหน่อย!”“เสิ่นเหมียน แกมันนางสารเลว! ถึงกับอัดเสียงไว้เชียวเหรอ!” พออีกฝ่ายต่อว่าจบก็วางสายไปยามที่กำลังฟังน้ำเสียงร้อนรนที่ดังลอดออกมาจากไมค์ เสิ่นเหมียนก็ก้มหน้ามองใบแสดงผลการตรวจครรภ์ระยะแรกในมือ ตัวหนังสือคำว่าตั้งครรภ์สัปดาห์ที่สี่มันช่างระเคืองตาเหลือเกิน เดิมทีคิดไว้ว่าจะบอกเรื่องท้องกับเจียงฉีหานช่วงค่ำ ๆ แต่ตอนนี้ดูท่าคงไม่ต้องแล้วเด็กคนนี้มาไม่ถูกเวลาเอาเสียเลย แต่กลับเป็นทางรอดของเธอ!......พอเลิกงานกลับถึงบ้าน เพิ่งจะก้าวเท้าเข้าประตูบ้าน ป้าหลินก็เดินมาต้อนรับแล้ว “คุณผู้หญิง ป้าเตรียมข้าวของตามรายการอาหารที่คุณผู้หญิงส่งมาให้เมื่อเช้าไว้แล้ว คุณผู้หญิงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่อยลงมาทำกับข้าวนะคะ”เสิ่นเหมียนเปลี่ยนรองเท้า แ
เสพติดรัก บทที่ 2
เสิ่นเหมียนมองชายเจ้าของคำพูด ลู่อวี่เฉิงเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กของเจียงฉีหาน ตระกูลลู่ก็เป็นอีกหนึ่งตระกูลที่มีประวัติอยู่ในเมืองหลวงมายาวนาน ลู่อวี่เฉิงเกลียดคนที่มาจากครอบครัวยากจนอย่างเธอเป็นที่สุด เพียงแต่คุณชายบตระกูลสูงศักดิ์ผู้ยโสโอหังเช่นเขา กลับกลายเป็นมีดในมือของเวินเจี่ยน เวินเจี่ยนชี้ไปที่ไหน เขาก็จะฟันฉับลงไปที่นั่น และทุกครั้งก็มักจะลงมือกับเธออยู่ร่ำไปเมื่อคิดได้แบบนี้ เสิ่นเหมียนพลันยิ้มราบเรียบ ริมฝีปากสีแดงขยับเล็กน้อย เปล่งน้ำเสียงอ่อนโยนออกมา “พี่สะใภ้ใหญ่ที่คุณพูดถึงก็คือภรรยาพี่ชายแท้ ๆ ของเจียงฉีหาน ถ้าคนอื่นมาได้ยินคำพูดของคุณเมื่อกี้เข้า เกรงว่าจะต้องเข้าใจผิดว่าเกิดเรื่องคาว ๆ ที่เปิดเผยไม่ได้ระหว่างพวกเขาแน่!”ลู่อวี่เฉิงจงใจพูดจาน่ารังเกียจใส่เธอ เธอเองก็ไม่จำเป็นต้องไว้หน้าเขาเธอยอมรับว่าเธอรักเจียงฉีหาน แต่ก็ไม่ได้ต่ำต้อยถึงขั้นที่ถูกรังแกต่อหน้าเพื่อน ๆ ของเขาเดิมทีเวินเจี่ยนยังคงเริงร่า แต่หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของเสิ่นเหมียนแล้ว ก็กำมือทั้งสองข้างแน่นด้วยความโกรธ ความดุร้ายน่ากลัวพาดผ่านอยู่บนดวงหน้านังสารเลวเสิ่นเหมียน!แม้ในใจจะเกลียดชังเสิ่นเ
เสพติดรัก บทที่ 3
“เธอบอกว่ามีคนจะฆ่าเธอไม่ใช่หรือไง? ฉันเลยมาดูให้แน่ใจว่าเธอตายหรือยัง” เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียเย้ยหยันเสิ่นเหมียนกำโทรศัพท์ในมือแน่น พูดทีละคำออกไปอย่างชัดเจน “ฉันดวงแข็ง ไม่ตายง่าย ๆ หรอก!”เธอกดวางสาย บล็อกเบอร์ของเขาต่อทันที*ขณะนี้ ณ ห้องพักผู้ป่วยวีไอพี ในโรงพยาบาลใต้สังกัดช่วงซื่อกรุ๊ป เวินเจี่ยนกำลังนั่งเอนหลังอยู่บนเตียงผู้ป่วย ใบหน้าของเธอซีดขาว ท่าทางดูอ่อนแอไม่มีเรี่ยวแรงราวกับว่าแค่ถูกลมพัดเธอก็ปลิวได้แล้วเจียงฉีหานกำโทรศัพท์ไว้ในมือ สีหน้าดูคลุมเครือยากจะคาดเดาเวินเจี่ยนกระวนกระวายใจ เอ่ยปากออกไปอย่างระแวดระวัง “ฉีหาน เสิ่นเหมียน เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”เจียงฉีหานเก็บโทรศัพท์ “เธอไม่เป็นอะไรหรอก!”เวินเจี่ยนแอบด่าเสิ่นเหมียนอยู่หลายคำ แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “นายกลับไปอยู่กับเธอเถอะ ที่นี่มีทั้งหมอทั้งพยาบาลอยู่ ไม่ต้องเป็นห่วงฉัน”เจียงฉีหานมีสีหน้าราบเรียบ “นอนเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะนอนเฝ้าไข้เธออยู่ที่นี่เอง”เวินเจี่ยนลอบปลื้มปีติอยู่ในใจ แต่กลับทำสีหน้าลำบากใจ “ถ้าคืนนี้นายไม่กลับไปละก็ พรุ่งนี้เสิ่นเหมียนต้องไปฟ้องคุณปู่แน่ ๆ คุณปู่สุขภาพไม่ค่อยดี จะให
เสพติดรัก บทที่ 4
เจียงฉีหานเม้มปาก ดวงตาดำล้ำลึกมองเซิ่งเซี่ย “เธอเกิดอุบัติเหตุ?”จู่ ๆ เขาก็นึกถึงเมื่อคืนนี้ที่เสิ่นเหมียนโทรศัพท์มาหาถ้าเป็นเรื่องจริง...ณ ตอนนี้ ประตูห้องพักผู้ป่วยถูกผลัก เสิ่นเหมียนเดินเข้ามาจากด้านนอก ไอเย็นชโลมไปทั่วทั้งตัวพอเวินเจี่ยนเห็นเสิ่นเหมียน ความเย็นชาพลันปรากฏอยู่ในดวงตา แต่ไม่นานนักก็หายไป เธอพูดขึ้นอย่างร้อนรน “เพิ่งได้ข่าวว่าเธอเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ รีบมาให้ฉันดูเร็วว่าบาดเจ็บตรงไหนบ้าง หนักหรือเปล่า!” แสดงท่าทีราวกับว่าเธอเป็นห่วงเสิ่นเหมียนมากแค่ไหนดวงตาของเจียงฉีหานมืดครึ้มเสิ่นเหมียนถึงกับรวมหัวกับเพื่อนรักมาหลอกเขาเสิ่นเหมียนเดินมาลากตัวเซิ่งเซี่ยไปด้านหลัง “เธอกลับไปก่อน ปล่อยให้ฉันจัดการที่นี่เอง!”เซิ่งเซี่ยรีบพูดกับเธอ “ฉันไม่ได้ทำอะไรจริง ๆ นะ เธอตบตัวเอง!”เสิ่นเหมียนตัดบทคำพูดของเธอ “ฉันรู้แล้ว เธอไปก่อนเถอะ!”ตอนนี้เธอไม่แน่ใจเลยว่าเจียงฉีหานอยู่ในสภาพอารมณ์แบบไหน เซิ่งเซี่ยอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์เซิ่งเซี่ยกัดปาก เดินออกไปทั้งที่ขอบตาแดงก่ำซางอู่มองเจียงฉีหานเล็กน้อย แล้วออกไปจากห้องพักผู้ป่วยเช่นกันไม่นานนักภายในห้องพักผ
เสพติดรัก บทที่ 5
เสิ่นเหมียนจ้องดวงตาของเจียงฉีหานอยู่พักใหญ่ แล้วจึงยิ้มออกมาพลางพูดว่า “เสียสละทุกอย่างของฉันเพื่อเธอ นายเลิกคิดไปได้เลย! แล้วอีกอย่างนะ สิ่งที่ฉันต้องการจะบอกก็คือ เจียงฉีหาน ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะหย่า ถ้านายมีว่างแล้วก็ไปสำนักงานกิจการพลเรือน แลกหนังสือสำคัญกัน ก็ไม่ได้เสียเวลามากเท่าไร!”รอยยิ้มบนใบหน้าสวยงามแค่ไหน ในใจยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้นเธอรู้มาตลอดว่าเจียงฉีหานเข้าข้างเวินเจี่ยนเสมอ เพียงแต่นึกไม่ถึงเลยว่าจะลำเอียงได้ขนาดนี้อยากให้เวินเจี่ยนเหยียบหัวเธอขึ้นไปอย่างนั้นเหรอ ฝันไปเถอะ!“อยากหย่า งั้นก็แก้ไขเรื่องฮอตเสิร์ชของเวินเจี่ยนซะก่อน แล้วฉันจะทำให้เธอสมปรารถนา! ถ้ารอให้ฉันลงมือก็คงไม่ง่ายดายอย่างให้เธอไปแก้ข่าวแล้วละ!” ความโกรธเกรี้ยวแล่นอยู่ในใจของเจียงฉีหาน เขาตอบกลับไปโต้ง ๆ โดยไม่เสียเวลาคิดสำหรับเขาแล้ว ที่เสิ่นเหมียนขอหย่าก็เป็นแค่อีกอุบายหนึ่งที่เธอเอามาเรียกร้องความสนใจจากเขาเท่านั้นเขาไม่เชื่อหรอกว่าเสิ่นเหมียนจะหย่ากับเขาจริงๆ!เพราะอย่างไรแล้ว ตอนนั้นเสิ่นเหมียนก็ใช้เล่ห์กลเพื่อให้ได้แต่งงานกับเขาอยู่แล้วยิ่งไปกว่านั้น ตลอดสามปีที่แต่งงานกัน เสิ่นเหมี
Latest chapter
เสพติดรัก บทที่ 40
“ไม่มีใครรู้ว่าเจ้านายที่มาใหม่เป็นใคร ทำซะลึกลับมาก แต่ว่าไม่รีบ พรุ่งนี้ก็จะได้เห็นตัวจริงแล้ว!”“ฉันยังได้ยินพวกเขาคุยกันอีก ว่าเจ้านายที่มาใหม่รับซื้อหัวเหิงเพื่อเป็นของขวัญมอบให้ว่าที่คู่หมั้น! ไม่ลงรอยปุ๊บก็ส่งมาที่สำนักงานกฎหมายเลย! การเป็นว่าที่คู่หมั้นของเจ้านายนี่มันโชคดีจริงๆ!”“พี่เสิ่น พี่หน้าตาดีขนาดนี้ ต่อไปคงจะหาสามีที่ร่ำรวยได้แน่นอน”เสิ่นเหมียนเม้มริมฝีปาก หลินม่านพูดถูกแล้ว เธอหาสามีที่ร่ำรวยพบแล้วจริงแต่ว่าสามีของเธอไม่รักเธอ“จริงสิพี่เสิ่น คืนนี้กินอาหารเย็นที่ภัตตาคาร เวลาจองเป็นตอนหกโมงเย็น เมื่อกี้ฉันมัวแต่คุยเล่นกับพี่จนเกือบลืมเรื่องที่สำคัญที่สุดไปซะแล้ว!”เสิ่นเหมียนค่อนข้างอิจฉาในความมองโลกในแง่ดีและความร่าเริงของหลินม่าน อยู่สำนักกฎหมายมาสองปี ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยพลังทุกวันเธอเพิ่งจะอายุยี่สิบห้าปีเองแท้ ๆ แต่กลับเคยสัมผัสถึงความผ่านร้อนผ่านหนาวของมนุษย์โลก สภาพจิตใจก็ดูเป็นผู้ใหญ่มากแล้ว“พี่เสิ่น พี่อารมณ์ไม่ดีหรือเปล่า? ทำไมถึงไม่พูดอะไรเลยล่ะ?” หลินม่านถามอย่างสงสัย “ทุกคนต่างก็คาดเดากันว่าเจ้านายคนใหม่จะต้องเพิ่มเงินเดือนและสวัสดิการให้พวก
เสพติดรัก บทที่ 39
ถ้าเจียงฉีหานกระทำรุนแรงจนทำร้ายเด็กจะทำอย่างไร?เจียงฉีหานเห็นท่าทางราวกับผู้หญิงที่รักษาพรหมจรรย์ของเธอ ความโกรธที่อยู่ในใจก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น “เสิ่นเหมียน พวกเรายังไม่ได้หย่ากัน ทำไมฉันจะแตะต้องตัวเธอไม่ได้แล้ว!”เสิ่นเหมียนหายใจเข้าลึก ๆ และเบิกตากว้างมองเขา “เพราะฉันคิดว่าคุณสกปรก!”มีลูกกับเวินเจี่ยนแล้ว ตอนนี้ยังคิดจะแตะต้องตัวเธออีก!เจียงฉีหานหรี่ตาลงครึ่งหนึ่ง อ้าปากและกัดเข้าที่ติ่งหูอันอวบอิ่มของเธอ “เธอบอกว่าฉันสกปรกฉันก็จะทำกับเธอ!”เสิ่นเหมียนหัวใจกระตุกวูบ และกล่าวขึ้นมาทันทีว่า “ถ้าคุณไม่พอใจเพราะเวินเจี่ยนท้อง ฉันช่วยคุณหาคนอื่นได้ รับรองว่าสะอาด!” พูดจบ ในหัวของเธอก็เต็มไปด้วยภาพที่ทั้งสองคนนอนอยู่บนเตียงเดียวกันเรื่องที่เจียงฉีหานเคยทำกับเธอ ก็เคยทำกับเวินเจี่ยนเช่นเดียวกัน!คิด ๆ ดูก็รู้สึกขยะแขยง!อารมณ์โกรธในตัวเจียงฉีหานนั้นรุนแรงมาก “คุณผู้หญิงเจียงใจกว้างแบบนี้ ฉันควรชื่นชมที่เธอรู้จักคิด และรู้ว่าเมื่อไรควรรุกเมื่อไรควรรับด้วยไหม?”เสิ่นเหมียนหันหน้าหนี “ฉันแค่คิดแทนคุณเท่านั้น”ยังมีอีกคือ เธอไม่เต็มใจมีอะไรกับเขาเจียงฉีหานส่งเสียงในลำคอ และใช้น
เสพติดรัก บทที่ 38
ร่างกายกระแทกกับโต๊ะประชุม จนรู้สึกเจ็บเสิ่นเหมียนเจ็บจนขอบตาแดงเจียงฉีหานโน้มตัวเข้ามากดทับ และยื่นมือยกปลายคางของเธอเชิดขึ้น สายตาแฝงไปด้วยแววกระหายเลือด “เธอนอบกับฉันหนึ่งคืน วันรุ่งขึ้นพ่อแม่เธอก็พาคนมาเคาะประตูโรงแรม แถมยังหยิบรูปภาพที่ถูกปาปารัสซี่แอบถ่ายข่มขู่ให้ฉันแต่งงานกับเธอ ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะเอารูปภาพไปเปิดเผยต่อสาธารณะ!”“ฉันรับปากจะแต่งงานกับเธอ ตระกูลเสิ่นขอสินสอดแล้วห้าสิบล้าน แต่งงานสามปี ฉันลงทุนในบริษัทของตระกูลเสิ่นไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน ยังมีค่าใช้จ่ายที่ยายเธออยู่โรงพยาบาลอีก ฉันยังอ้างว่าทำวิจัยด้วยร่างกายที่ป่วยของเธอจึงลดค่ารักษาลงครึ่งหนึ่ง”“หลังแต่งงาน ทำอาหาร ซักผ้าให้สามี ดูแลสามีในเรื่องอาหารและการใช้ชีวิตประจำวัน ล้วนเป็นสิ่งที่ภรรยาทุกคนควรทำไม่ใช่เหรอ? ยิ่งไปกว่านั้น ครอบครัวเธอเอาเงินฉันไปเยอะขนาดนั้น แถมยังได้รับผลประโยชน์จากฉันไปมากขนาดนั้นอีก เธอดูแลฉันอย่างดีไม่ใช่สิ่งที่ควรจะทำเหรอ?”“แต่งงานสามปีเธอล้วนใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ตอนนี้ได้ยินว่าฟู่จือกุยกลับมาเธอก็พยายามทุกวิถีทางเพื่ออยากจะหย่ากับฉัน! อยากจะหย่ากับฉันแล้วไปใช้ชีวิตร่วมกันกับเขา
เสพติดรัก บทที่ 37
คิ้วโค้งเรียวของเจียงฉีหานเลิกขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสีเข้มที่ล้ำลึกตกไปอยู่บนใบหน้าของเสิ่นเหมียนนี่เป็นความคิดของผู้หญิงคนนี้เหรอ?เสิ่นเหมียนสบตาเข้ากับเจียงฉีหาน ด้วยสายตาที่เปล่งประกาย “ฉันไม่เคยคิดแบบนี้เลย!”คุณปู่พูดแบบนี้ เจียงฉีหานคงจะคิดว่าเป็นความคิดของเธออย่างแน่นอนตอนที่เพิ่งแต่งงานกับเจียงฉีหานเมื่อสามปีก่อน เธอยังคงอยากจะประกาศอย่างเป็นทางการเธอรักเจียงฉีหาน แน่นอนว่าอยากจะให้คนทั้งโลกรู้ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกันแล้วแต่ในคืนวันแต่งงาน เจียงฉีหานพ่นประโยคหนึ่งออกมาว่า “เรื่องที่พวกเราแต่งงานกันฉันไม่อยากให้ใครรู้! เธอก็ระวังด้วย!”หลังจากนั้นก็จากไปแล้วคืนวันนั้น จนแล้วจนรอดเขาก็ไม่ได้กลับมาในคืนแต่งงานของพวกเขา เธอผ่านมาด้วยการอยู่ในที่ห้องว่างเปล่าเพียงลำพังหลังจากนั้นเธอก็ไม่เคยคิดจะประกาศอย่างเป็นทางการอีกเลยตอนนี้เธอวางแผนจะหย่าแล้ว ก็ยิ่งไม่ต้องการให้คนจำนวนมากรู้ถึงช่วงแต่งงานของทั้งสองถือว่าเป็นการรักษาหน้าของกันและกันบ้างแล้วกัน“อะไรคือไม่เคยคิด! ยัยหนูเหมียน เธอต่างหากที่เป็นภรรยาท่านประธานของช่วงซื่อ การทำความรู้จักกับทุกคนมันผิดตรงไหน! ฉีหาน แกรี
เสพติดรัก บทที่ 36
“คุณปู่ไม่เป็นไร…” เจียงฉีหานมองมั่วเฟยแวบหนึ่ง ก็เปิดปากขัดคำพูดของเธอ “ผมจะให้ซางอู่ส่งคุณกลับไป”ตอนนี้คุณปู่เป็นแบบนี้ การโอนหุ้นคงทำไม่ได้แล้วอย่างแน่นอน“รอคุณปู่ฟื้นขึ้นมาฉันก็จะกลับ ไม่อย่างนั้นฉันไม่วางใจ” เสิ่นเหมียนยังคงกังวลต่อสุขภาพของคุณท่านอาวุโส เมื่อไม่เห็นกับตาให้แน่ใจว่าเขาไม่เป็นไร เธอก็คงรู้สึกไม่สบายใจดวงตาสีเข้มของเจียงฉีหานหยุดอยู่บนใบหน้าของเธอนานมาก จากนั้นก็เม้มริมฝีปากและไม่ได้พูดอะไรสภาพแวดล้อมที่เขาเติบโตมาคงกำหนดนิสัยของเขาให้เย็นชาใส่ทุกคนคงไม่ใช่เพราะเสิ่นเหมียนเป็นภรรยาของเขา เขาถึงจะกระตือรือร้นต่อเธอเช่นกัน“ถึงผู้อาวุโสจะฟื้นก็ไม่มีทางโอนหุ้นให้เธอ กลับไปซะ!” มั่วเฟยขมวดคิ้ว และพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีเท่าไรเสิ่นเหมียนไม่ได้สนใจเธอนี่คือห้องทำงานของเจียงฉีหาน ตราบใดที่เจียงฉีหานไม่เอ่ยปากไล่เธอ เธอจะไม่สนใจก็ได้มั่วเฟยเห็นเสิ่นเหมียนไม่สนใจเธอก็โมโห แต่เจียงฉีหานอยู่ ถึงเธอจะโมโหก็ไม่กล้าระบายออกมา “ซางอู่ เชิญคุณนายเจียงกลับไป!” เจียงฉีหานใบหน้าเย็นชา น้ำเสียงก็ดูเรี
เสพติดรัก บทที่ 35
ก่อนที่เธอจะมาเพื่อคืนกำไลข้อมือก็โทรศัพท์ไปหาแม่สามี ตอนนี้แม่สามีน่าจะขึ้นไปแล้ว ถ้าเจียงฉีหานขึ้นไปอีก จะไม่ทำลายแผนการใหญ่ของแม่สามีเหรอ!ไม่ได้ เจียงฉีหานไปไม่ได้!เจียงฉีหานหันหน้ามา สายตาตกไปอยู่ที่มือของเธอ แฝงไปด้วยความเย็นชาจนถึงกระดูกอยู่หลายส่วน “ฉันเคยบอกแล้ว ว่าสุขภาพไม่ดีก็พักผ่อนอยู่ในบ้าน! อย่าวิ่งไปทั่ว! เด็กเป็นคนที่เธอต้องคลอดออกมา เธอจะต้องมีความรับผิดชอบต่อเด็ก! เข้าใจไหม?”เสียงของเขาไม่ดังมาก แต่แฝงไปด้วยความรู้สึกกดดันเวินเจี่ยนตกใจจนชักมือกลับ กัดริมฝีปาก น้ำตาแห่งความน้อยใจเอ่อคลออยู่ที่เบ้าตา “ฉันแค่กังวลว่าเสิ่นเหมียนกับนายจะทะเลาะกัน เลยตั้งใจเข้ามาคืนกำไลข้อมือให้นาย ไม่ได้จะไม่ทะนุถนอมสุขภาพของตัวเองเลย”“ต่อไปอยากจะรู้อะไรโทรศัพท์มาหาฉันโดยตรง อย่าทำให้ซางอู่ลำบากใจ!” คำพูดของเจียงฉีหานตรงไปตรงมามาก ไม่มีการรักษาน้ำใจให้เธอเลยเวินเจี่ยนเคยช่วยชีวิตเขา จึงรู้สึกขอบคุณเวินเจี่ยน ปกติก็ยอมอ่อนข้อให้เวินเจี่ยน แต่จะไม่ยอมทนให้เวินเจี่ยนแตะต้องขอบเขตของเขาอย่างเด็ดขาด!เวินเจี่ยนหัวใจตื่นตระหนก สีหน้าก็เปลี่ยนเป็นขาวซีดในชั่วพริบตาก่อนเธอจะเข้าบริ
เสพติดรัก บทที่ 34
ได้ยินคำพูดของคุณปู่เจียง มั่วเฟยรู้สึกเหมือนพลังงานทั้งหมดจู่ ๆ ก็ถูกดึงออกไป ไม่มีชีวิตชีวาเลย“การตายของเจ๋อเฉิงเป็นความผิดของฉันเอง! เป็นฉันที่ทำร้ายเขาจนเสียชีวิตเอง!”เธอพูดพึมพำคุณปู่เจียงเห็นจนรู้สึกหงุดหงิด จึงตะโกนว่า “รีบไปซะ อย่ามาเกาะอยู่ที่นี่! เรื่องที่ฉันตัดสินใจ แกห้ามไปก็ไร้ประโยชน์!”เจียงฉีหานอายุเกือบสิบขวบจึงจะถูกรับกลับมายังตระกูลเจียง ในระหว่างที่เขาเจริญเติบโตมีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมาย ดังนั้นเจียงฉีหานจึงไม่ไว้ใจใคร และปฏิเสธการเข้าใกล้จากคนอื่นปีนั้นตอนเขาเห็นเสิ่นเหมียนเป็นครั้งแรกก็คิดว่า เสิ่นเหมียนจะสามารถเดินเข้าไปในใจของเจียงฉีหานได้ทั้งสองแต่งงานกันมาสามปี เจียงฉีหานไม่ได้แสดงออกถึงความใส่ใจต่อเสิ่นเหมียน แต่อย่างน้อยทุกคืนก็จะกลับมานอนที่บ้านเขาไม่ปฏิเสธเสิ่นเหมียน และยินดีเข้าใกล้เสิ่นเหมียนแต่ตอนนี้จู่ ๆ เวินเจี่ยนก็ตั้งครรภ์ เจียงฉีหานใส่ใจท่าทีของเวินเจี่ยนมากเกินไป อย่าว่าแต่คนภายนอกจะลือกันถึงความไม่ชอบมาพากลของทั้งสอง แม้แต่เขายังรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นผิดปกติ เขาให้หุ้นเสิ่นเหมียน อย่างแรกคืออยากรั้งเธอไว้ อย่างที่สองคื
เสพติดรัก บทที่ 33
“หนูแต่งงานกับฉีหานมาสามปีแล้ว พวกหนูควรจะมีลูกได้แล้ว เอางี้ หนูลาออกจากงานแล้วเตรียมตัวตั้งครรภ์อยู่ในบ้านก่อนเถอะ? รอคลอดลูกเสร็จหนูค่อยกลับไปทำงาน เป็นยังไง?“ ผู้อาวุโสคาดหวังอย่างยิ่งว่าเสิ่นเหมียนจะคลอดลูกสักคน เพราะตราบใดที่เสิ่นเหมียนมีลูก ความคิดของเจียงฉีหานก็จะถูกดึงกลับมาเสิ่นเหมียนหัวเราะออกมาเบา ๆ ส่ายหน้า และยังไม่ทันเปิดปาก ก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังลอดขึ้นมา “คุณพ่อคะ ได้ยินว่าคุณพ่อต้องการจะโอนหุ้นของช่วงซื่อให้เสิ่นเหมียน ฉันไม่เห็นด้วย!”เมื่อได้ยินเสียง เสิ่นเหมียนก็เงยหน้าขึ้นก็เห็นแม่สามีของเธอเดินเข้ามาจากประตูด้วยความเกรี้ยวกราด เธอดูอ่อนล้าเหมือนเพิ่งกลับมาจากการทำงานต่างที่คุณปู่เจียงใบหน้าบึ้งตึง “หุ้นของฉัน อยากจะให้ใครก็ให้คนนั้น! แกไม่เห็นด้วยแล้วจะมีประโยชน์อะไร!”มั่วเฟยเดินเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าเสิ่นเหมียน สายตาที่แหลมคมก็พิจารณาเธอไปด้วย “เสิ่นแหมียน ถ้าเธอรับหุ้นพวกนั้น เช่นนั้นก็หย่ากับฉีหาน!”เธอรู้ดีว่าเสิ่นเหมียนใส่ใจเจียงฉีหานมากแค่ไหนดังนั้นเธอจึงแน่ใจว่าเสิ่นเหมียนจะปฏิเสธหุ้นเหล่านี้เพื่อเจียงฉีหานได้เสิ่นเหมียนยิ้มอย่างเรียบเฉย “หากคุณแม
เสพติดรัก บทที่ 32
เวินเจี่ยนมองเจียงฉีหานอย่างน่าสงสาร น้ำเสียงแฝงไปด้วยเสียงสะอื้น “ฉีหาน ไม่เกี่ยวกับเสิ่นเหมียน เป็นฉันเองที่ไม่ระวังชนเธอจนล้ม ไม่ต้องขอโทษฉันหรอก!”เมื่อได้ยินคำพูดเสแสร้งของเวินเจี่ยน เสิ่นเหมียนก็ไม่ได้ส่งเสียงขัดเวินเจี่ยนอยากจะเสแสร้งก็ปล่อยเธอเสแสร้งไปตราบใดที่ไม่ทำให้เธอลำบากใจ จะอะไรก็ได้ทั้งนั้น!เจียงฉีหานมองเสิ่นเหมียน “เธอเดินไม่มองทางเลยเหรอ?”เสิ่นเหมียนขี้เกียจทะเลาะกับเขา จึงตอบรับเสียงหนึ่ง “ได้ ต่อไปฉันจะมองทางแล้วกัน!”เห็นได้ชัดว่าเวินเจี่ยนชนเธอ ทำไมถึงกลายเป็นเธอเดินแล้วไม่มองทาง!เจียงฉีหานเกลียดชังเธอ แม้แต่ลมหายใจก็ยังผิดคุณปู่เจียงทำบึ้งอยู่ตลอดเวลา และมองเวินเจี่ยนด้วยสายตาที่แหลมคมเธอพูดจากำกวม ก็แค่อยากให้เจียงฉีหานเข้าใจผิดเล่ห์เหลี่ยมนี้ไม่ใช่น้อย ๆ เลยยัยหนูเสิ่นเหมียนจะเป็นคู่ต่อสู้ของเธอได้อย่างไร!เมื่อรับรู้ถึงสายตาของผู้อาวุโสเจียง หัวใจของเวินเจี่ยนก็กระตุกวูบ ทำไมเธอถึงลืมตาแก่ตายยากนี่ไปได้นะเขาจะต้องได้ยินคำพูดเกินจริงของเธออย่างแน่นอนหากเขาพูดออกมาจะทำอย่างไร?เมื่อคิดถึงข้อนี้ เธอก็ไม่กล้าเสแสร้งอีกต่อไป รีบลุกขึ้นจา
