EP.06 ไอ้ผีทะเล

            ดวงตาคมวาวเจ้าชู้กวาดไล่ไปตามร่างกายของเธอ “เพอร์เฟกส์” พึมพำพร้อมไล้ปลายลิ้นที่ริมฝีปาก บอกไม่ถูกว่าเปรี้ยวปาก อยากของหวาน หรือปรารถนาของคาวกันแน่ เพราะเริ่มตั้งแต่ใบหน้าของเธอ ไม่ว่าจะเป็น ปาก คอ คิ้ว คาง ดวงตา ไล่ลงมาถึงอกอวบอิ่มที่แทบจะดันทะลุตัวเสื้อออกมา เขาไม่รู้ว่าเสื้อตัวเล็กไป หรือเธอจงใจอยากสวมใส่แบบนี้ แต่รวมๆ แล้วก็ดูดีจนกลายเป็นจุดศูนย์กลางของโลก

            หรือจะเป็นเอวคอดรับกับสะโพกผาย ที่ยามเธอก้าวเดินนั้นดูพลิ้วราวกับเธอกำลังเต้นระบำอยู่ บวกกับส่วนสูงที่สมดุลกับสัดส่วน รูปร่างแสนจะเพอร์เฟกต์นี้ ทำให้ไรเฟิลต้องยอมรับว่าเขาไม่เคยเห็นในสาวเอเชียคนไหนมาก่อนเลย แม้แต่นางแบบหรือนางงาม นั่นก็ล้วนแต่ผ่านมีดหมอกันมาแล้วทั้งนั้น แต่หากว่าเขาดูผิดล่ะ ถ้าเป็นอย่างนั้นจริง ความเชี่ยวชาญทางอาชีพของเขาคงได้จบเห่แน่

            เพราะฉายาของเขาน่ะคือ ‘ดวงตาสแกนศัลยกรรม’ แค่มองปลาบ เขาก็จะรู้ได้ในทันทีว่าเป็นของแท้แม้ให้มา หรือเป็นของสวยๆ งามๆ ที่นายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญบันดาลให้

            “ฉันมั่นใจว่าเธอของแท้ ถ้าผิด... ฉันจะลาออก”

            พูดพร้อมระบายรอยยิ้มบนใบหน้า รู้สึกสนุกอย่างบอกไม่ถูก เพราะเดิมพันครั้งนี้เป็นถึงตำแหน่งผู้บริหารสูงสุดของ ‘โรงพยาบาลซันลี’ โรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่โดดเด่นทางด้านศัลยกรรมที่ได้รับความนิยมสูงสุดในเกาะฮ่องกง

            ความรู้สึกขนลุกขนชันยังเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องจนอินถวาสลัดไล่ออกไปไม่ได้ ยิ่งก้าวเข้าสู่อาณาจักรด้านใน เธอก็ยิ่งรับรู้คล้ายกับว่ามี ‘ดวงตา’ คู่หนึ่งจับจ้องมองเธออยู่ตลอด แต่ไม่รู้ว่าจากจุดไหน เพราะไม่ว่าเธอจะเดินเข้ามาลึกเพียงใด ดวงตาคู่นั้นก็คล้ายจะยังมองเห็นเธออยู่ตลอดเวลา อาการอกสั่นขวัญแขวนจึงเกิดขึ้นอย่างห้ามไม่ได้

            ‘อย่าหันๆ อย่าหันไปมองทางไหนนะยัยพุด เจ้าประคุ้น! หนูไม่ได้มาทำอะไรไม่ดีนะคะ อย่ามาหลอกมาหลอนหนูเลยนะคะ หนูกลัวแล้ว’

            ความกลัวที่จะเจออะไรๆ เหมือนอย่างความฝันทำให้อินถวาถึงกับพึมพำกับตัวเองในใจ พยายามบังคับดวงตาให้มองแต่เพียงด้านหลังของอาฉี ไม่กล้าที่จะมองซ้ายมองขวาไปทางไหนอีก เพราะกลัวว่าความซอกแซกของเธออาจทำให้เห็นอะไรไม่บังควร ยิ่งต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้ด้วยเธอก็ยิ่งกลัว เพราะสิ่งนี้ไม่ได้เตรียมใจมาเลยนะ ฝันต้องไม่เป็นจริง และที่นี่ก็ต้องไม่มีผีด้วย นั่นคือคำยืนยันให้กับตัวเอง แต่ขนทั่วกายที่ลุกพรึบอย่างพร้อมเพรียง เพราะบางอย่างที่พุ่งเข้าหาอย่างเร็ว นั่นทำให้อินถวากรีดร้องสุดเสียง

            “ผี!! กรี๊ดดดดด... โอ๊ย!!”

            อินถวากรีดร้องเมื่อไอ้ผีร้ายโผล่ออกมาจากใต้เงาของปีกอาคาร ทำให้เธอตกใจจนผวาลงไปกองอยู่กับพื้น ทว่าอาการเจ็บแปลบเพราะก้นที่จ้ำเบ้ากับพื้นหินอ่อนยังไม่เท่าความหวาดกลัว เมื่อความรู้สึกบอกว่าเจ้าผีตัวใหญ่ออกมายืนจังก้าอยู่ตรงหน้าของเธอ และมันก็เข้ามาฉุดกระชากข้อมือของเธอด้วย

            “กรี๊ดดดดด... ไอ้ผีบ้า! ปล่อยฉันนะ กรี๊ดดดดด... อย่ามาหลอกมาหลอนฉันเลย ฉันมาทำงาน ไม่ได้มาลบหลู่ดูหมิ่นอะไร ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฮือออออ...”

            อินถวาหลับตาปี๋ กรีดร้องพยายามบิดข้อมือให้ออกจากฝ่ามือแข็งของไอ้ผีร้าย เธออ้อนวอนร้องขอแต่มันก็ไม่ยอมปล่อย มันกลับกอดรัดพร้อมกับบีบข้อมือเธอแน่นขึ้น ก่อนที่มันก็แผดเสียงลั่นตวาดใส่เธอ

            “ผีบ้าผีบออะไรของเธอ!! ยัยบ้า!!”

            เสียงของไอ้ผีร้ายยังแผดลั่นอยู่ข้างหู ทว่าเสียงของอาฉีที่เรียกไอ้ผีร้ายกลับทำให้เธอได้สติ

            “คุณชายครับ ปล่อยเธอเถอะครับ เธอเพิ่งมาทำงานวันแรก น่าจะยังตื่นสถานที่อยู่น่ะครับ”

            “ฮึ! ตื่นสถานที่หรือว่าชอบกันแน่”

            เสียงทุ้มที่ดังอยู่เหนือใบหน้าจนรับรู้ได้ถึงแรงลมจากปากที่พูดออกมาทำให้อินถวาเปิดเปลือกตาขึ้นอย่างเร็ว ก่อนจะได้พบกับ ‘ผี’ ไม่สิ ต้องเรียกว่า ‘เทพบุตรกรีก’ สุดหล่อมากกว่า เพราะใบหน้าที่ลอยเด่นอยู่เหนือสายตาของเธอนั้น หล่อราวกับเทวดา เพราะนี่เกาะฮ่องกงนะ เป็นไปได้เหรอว่าจะมีหนุ่มหล่อโซนยุโรปกำลังตระกองกอดเธออยู่ หรือว่าเธอช็อกตายและได้ขึ้นสวรรค์ฉับพลัน เมื่อลืมตาจึงเห็นเทพบุตรสุดหัวใจตนนี้

            ใบหน้ารูปไข่ของเขาล้อมกรอบไปด้วยเรือนผมสั้นสีน้ำตาล มีแนวคิ้วเข้มสีเดียวกับผม และนัยน์ตาสีเขียว เธออดไม่ได้ที่จะหลุบไล่สายตาลงมาตามสันจมูกโด่ง ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ริมฝีปากสีชมพูสดที่กำลังเหยียดออกเล็กน้อยราวกับคนสะใจในอารมณ์บางอย่าง

            พ่อเทพบุตรสุดหัวใจสะใจด้วยเรื่องอะไร เรื่องที่เธอปลื้มกับความหล่อของเขาอย่างนั้นเหรอ อินถวาครุ่นคิดจนหัวคิ้วขมวดเข้าหากันมุ่น ก่อนที่ทุกความคิดต้องสะดุดลงเพราะสัมผัสคัดตึงที่...

            “กรี๊ดดดดด... ไอ้บ้า! ปล่อยฉันนะ ปล่อย! ไอ้ผีทะเล กรี๊ดดดดด...”

            อินถวากรีดร้องเสียงหลงเพราะฝ่ามือของเทพบุตรที่เปลี่ยนชื่อเป็นไอ้ผีทะเลรูปหล่อนี่ตะปบอยู่ที่ทรวงอกอวบอิ่มของเธออย่างพอดิบพอดี และฝ่ามือนั้นไม่ได้อยู่เฉยแต่กลับขยำเต้าอวบของเธอตามเสียงกรีดร้องอีกด้วย

            “กรี๊ดดดดด... ปล่อยฉันนะไอ้บ้า! ปล่อยฉัน!”

            อินถวาดิ้นรนให้หลุดออกจากวงแขนกว้างที่กอดรัด แต่ยิ่งดิ้นก็เหมือนทั้งตัวเธอจะยิ่งแนบชิด ตั้งแต่ช่วงอกอวบไปจนถึงฝ่าเท้าจึงมีความอบอุ่นของกายสูงใหญ่ทาบสัมผัสตลอดทั้งตัว