แชร์

ตอนที่ 28

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-02-09 10:50:28

"ตอนนี้ร่างกายคุณหนูมู่เริ่มมีผื่นแดงขึ้นตามตัวแล้ว อาการตัวเย็นสลับร้อนเป็นอาการต่อต้านผงผีเสื้อราตรีที่อยู่ในร่างกาย"

"ผงผีเสื้อราตรี?"

หมอชุนซู่ได้ยินถึงกับตกใจ หันมามองหน้ากันกับหมอหยี่เอ้อ

"ผงผีเสื้อราตรีคือสิ่งใด" กงจิ่นซวนเอ่ยถาม

"ผงผีเสื้อราตรีคือสิ่งที่สกัดขึ้นจากผีเสื้อยักษ์ที่ออกหากินในเวลากลางคืน ส่วนมากจะพบบนภูเขาที่อุดมสมบูรณ์และรกชื้นพบเจอเพียงยามเหมันต์เท่านั้นเจ้าค่ะ" เยว่อันหนิงอธิบาย

"แต่อีกตั้งหลายเดือนถึงจะเข้ายามเหมันต์ จะมีผงผีเสื้อราตรีตอนนี้ได้เช่นไร"

หมอชุนซู่รีบโพล่งขึ้นคล้ายจับผิด

"ผีเสื้อยักษ์มีจำนวนมากในฤดูหนาว แต่ยาสามารถสะกัดก่อนข้ามปีได้"

เฉินเจียนหลางรีบออกความเห็นด้วยน้ำเสียงสุขุม

"ท่านแม่ทัพน้อยฉลาดยิ่งเจ้าค่ะ" เยว่อันหนิงแสดงน้ำใจชื่นชมบุรุษตรงหน้า ก่อนจะหันมาตรวจร่างกายมู่อานจิ่วที่อยู่หลังม่านบางต่อ

"โชคดีที่ท่านหมอทั้งสองให้ยาที่มีฤทธิ์กลาง ไม่ร้อนไม่เย็น มิเช่นนั้นคงเป็นการกระตุ้นให้ผงผีเสื้อนี้ทำร้ายคุณหนูมู่เร็วขึ้น"

ท่านหมอทั้งสองอยากจะโต้เถียง หากแต่เห็นสายตาของกงจิ่นซวนมองขวางแล้วได้แต่กลืนคำพูดลงคอ

"ผู้ใดกันถึงกล้าใช้ของสิ่งนั้นกับหลานสาว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อที่ GoodNovel
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทที่เกี่ยวข้อง

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 29

    "จัดการตามที่แม่นางจวี๋ต้องการ"สุดท้ายมู่ตงหยวนจึงรีบเอ่ยสั่งคนของตนจัดการตามสิ่งที่เยว่อันหนิงร้องขอ แม้งานนี้เข้าขั้นสุ่มเสี่ยง แต่เขาอยากรู้นักว่านางผู้นี้จะมาไม้ไหนและฉลาดล้ำสักเพียงใดใช้เวลาไม่ถึงจิบชา คนและอาวุธที่เยว่อันหนิงต้องการก็อยู่กันครบหน้าที่หน้าห้องของมู่อานจิ่ว"แม่นางจวี๋จะไม่รักษาอาการของจิ่วเอ๋อร์ก่อนหรือ"กงจิ่นซวนเห็นเยว่อันหนิงปิดม่านดูอาการหลานสาวพักหนึ่งแต่ไม่เห็นกล่าวถึงการรักษาจึงรู้สึกกังวลใจ"ความจริงแล้วตอนนี้ข้ากำลังช่วยบรรเทาอาการของคุณหนูอยู่เจ้าค่ะ""บรรเทาหรือ?"เยว่อันหนิงค่อย ๆ เดินไปยังโต๊ะหนังสือ ก่อนจะหยิบพู่กันกับกระดาษออกมา เขียนตัวอักษรลงไปแล้วยื่นให้กงจิ่นซวน'คุณหนูฟื้นแล้ว'พอกงจิ่นซวนอ่านจบถึงกับตกใจหากแต่ยังพอมีสติจึงไม่แพร่งพรายเรื่องนี้ให้คนอื่นรู้และรีบเก็บกระดาษแผ่นนั้นไว้ในแขนเสื้อ ทำท่าทีปกติแล้วมองออกไปหน้าห้องนอนหลานสาว"ข้าน้อยซ่างฮ้วนคำนับท่านเสนาบดีกง""ไม่ต้องมากพิธี เชิญแม่นางจวี๋ต่อ"กงจิ่นซวนอยากรู้ว่านางรำผู้นี้จะใช้วิธีไหนหาตัวคนร้ายตัวจริงจึงรีบหลบทางให้"ที่ข้าเชิญท่านทั้งสองมาเพราะบนตัวของพวกท่านมีหลักฐานของผงผีเสื้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 30

    "มู่ฮูหยินโปรดอภัย เมื่อครู่ท่านถามข้าน้อยเองมิใช่หรือว่าผงนั่นใช่สิ่งที่ข้าน้อยพูดหรือไม่ ตอนนี้ท่านคือตัวแสดงเอกแล้ว ขอเพียงนำผงผีเสื้อที่ข้าเพิ่งสกัดออกมาจากเสื้อผ้าพี่ชายข้ามาใช้มู่ฮูหยินก็พิสูจน์ได้แล้วว่าข้าพูดจริง"มู่ตงหยวนรีบส่งสายตาพร้อมพยักหน้าสั่งการสาวใช้ให้นำผงสีขาวที่เยว่อันหนิงยื่นให้มาทาที่แผลมู่ฮูหยิน"ท่านพี่ข้ากลัว"แววตากงจิ๋วจื่อฉายแววว่าหวาดกลัวจริง นางไม่กล้าแม้จะยื่นมือที่มีเลือดอาบนิ้วให้สาวใช้ตรงหน้า เดือดร้อนผู้เป็นสามีต้องนำยานั้นมาจัดการทาลงบนแผลให้ฮูหยินเอง"โอ๊ย!"เสียงสูดปากด้วยความเจ็บดังลอดออกมาเล็กน้อย"ฮูหยินรู้สึกอย่างไรบ้าง""เจ็บ ข้ายังเจ็บอยู่เจ้าค่ะท่านพี่ ท่านพ่อ"เสียงออดอ้อนให้ทั้งสองคนเห็นใจผู้ถูกกลั่นแกล้งอย่างนาง หากแต่เยว่อันหนิงกลับสะอิดสะเอียนความเสแสร้งจนทนไม่ไหว"หรือว่าข้าวิเคราะห์ยาผิดตัวมู่ฮูหยินไปจึงใช้ไม่ได้ผล"เสียงเสแสร้งแกล้งทำเป็นตกใจดังขึ้น ดึงให้คนที่แกล้งโกหกหวังให้นางรำตัวน้อยถูกลงโทษแตกตื่นปากคอสั่นรีบถามจนลิ้นแทบพันกัน"เจ้า...เจ้าเอายาอะไรให้ข้า"เยว่อันหนิงทำท่าพลางนึกคิด ก่อนจะทำเสียงพึมพำอยู่คนเดียวจนมู่ฮูหยินร้อน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 31

    "ท่านแม่ ลูกอยู่นี่เจ้าค่ะ"เสียงแหบแห้งดูอิดโรยไร้เรี่ยวแรงดังขึ้นทุกสายตาต่างมองกลับไปทางเสียงนั้นด้วยความแตกตื่นม่านเตียงนอนสีสะอาดตาถูกแหวกออกกว้างพร้อมการปรากฎตัวของร่างน้อยที่ใบหน้าซีดเซียวหากแต่ยังคงเค้าความงดงาม"จิ่วเอ๋อร์!"กงจิ๋วจื่อรีบวิ่งไปรับบุตรสาวที่กำลังจะลุกขึ้นจากเตียง"ท่านตา ท่านพ่อ จิ่วเอ๋อร์ไม่เป็นอะไรแล้วเจ้าค่ะ"แม้ร่างกายจะดูอ่อนแรง แต่มู่อานจิ่วยังฝืนยิ้มกว้างให้บุคคลที่เอ่ยนามให้หายเป็นห่วงมู่อานจิ่วทิ้งน้ำหนักตัวมาทางมารดาเพื่อลุกขึ้นยืนแล้วเดินมาด้านหน้าเพื่อเข้าร่วมการไตร่สวนคนผิดให้รับโทษในครั้งนี้พรึ่บ!เสื้อคลุมสีดำมันเงาถูกถอดออกจากตัวบุรุษรูปงามที่ยืนปกป้องเยว่อันหนิงอยู่"ขอบคุณท่านแม่ทัพน้อยเฉิน"มู่อานจิ่วโค้งคำนับให้แต่พองาม กระชับเสื้อคลุมปิดอาภรณ์ที่บางเล็กน้อยให้เข้าที่ ดวงตาสวยแต่ยังดูอิดโรยมองไปยังองครักษ์ที่เติบโตมาด้วยกันกับนางด้วยความรู้สึกสับสน"องครักษ์หม่าคงมิได้มีเจตนาร้ายกับลูกจริง มิเช่นนั้นแล้วลูกคงไม่รอดยืนอยู่เช่นนี้"น้ำเสียงแหบแห้งแต่กลับไพเราะดังขึ้นแววตาจากสับสนเมื่อครู่แปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนทันทียามมองหน้าหม่าเย่า"คุณห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 32

    "เช่นนั้นข้าขอลงโทษเจ้าด้วยการโบยร้อยครั้ง หักเบี้ยหวัดหนึ่งเดือน และห้ามเข้าใกล้คุณหนูในระยะหนึ่งผิง"โบยร้อยครั้ง?ถือว่าไม่หนักไม่เบาสำหรับหน่วยก้านคนฝึกวรยุทธ์อย่างหม่าเย่า ส่วนหักเบี้ยหวัดไป เขาก็กินอยู่สบายภายใต้ชายคาเรือนสกุลมู่อยู่ดี"ขอบคุณใต้เท้าที่เมตตา"มู่ตงหยวนไม่ยื้อเวลา ใช้สายตาสั่งองครักษ์คนอื่น ๆ ที่อยู่บริเวณนั้นนำตัวหม่าเย่าไปรับโทษ"ขอบคุณท่านพ่อที่เมตตา"มู่อานจิ่วโค้งคำนับอย่างอ่อนน้อมถึงแม้หม่าเย่าจะเจ็บตัวและถูกสั่งห้ามไม่ให้เข้าใกล้นาง แต่อย่างน้อยก็มิต้องอยู่ในคุกมืดไร้อิสระ ดีถมไปแล้ว"คนที่เจ้าควรจะขอบคุณที่สุดคือแม่นางจวี๋ผู้นั้น"จากผู้ปิดปากเงียบมาโดยตลอด พอบุตรสาวฟื้นขึ้นมาถึงกับพูดไม่หยุด มู่ตงหยวนจับไหล่บางบุตรสาวเบา ๆ เพื่อให้หันไปขอบคุณนางรำที่ยืนสวมอาภรณ์สีโดดเด่นอยู่ตรงหน้า"อานจิ่วขอบคุณแม่นางจวี๋ที่ช่วยคลี่คลายเรื่องนี้ให้"เยว่อันหนิงรีบก้าวมารับการคำนับของมู่อานจิ่วเอาไว้"คุณหนูมู่เกรงใจไปแล้ว ที่จริงข้าน้อยทำเพื่อปกป้องชื่อเสียงของคณะเซียงหย่งให้พ้นข้อสงสัยในครั้งนี้เจ้าค่ะ"เยว่อันหนิงกลัวคนอื่น ๆ จะลืมเรื่องที่คณะดนตรีปลอม ๆ ของนางเกือบต

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 33

    "ใต้เท้ามู่โปรดช้าก่อน"ทว่าพอคล้อยหลังแขกคนอื่น ๆ ทยอยออกไปจนบางตาแล้ว เฉินเจียนหลางจึงเอ่ยรั้งมู่ตงหยวนเอาไว้ ทำให้ทั้งเจ้าของจวนและกงจิ่นซวนที่กำลังจะแยกย้ายไปพักชะงักเท้าเอาไว้แล้วหันมาตามเสียงเรียก"แม่ทัพน้อยเฉินขาดเหลือสิ่งใดอีกหรือ"มู่ตงหยวนทำหน้าปกติเอ่ยถาม"เรื่องคุณหนูมู่เจ็บป่วยคลี่คลายแล้วก็จริง แต่ข้ายังสงสัยเจ้าของมีดสั้นเล่มนั้นว่าใช่ขององครักษ์หม่าเย่าของท่านด้วยหรือไม่"เพียงคำถามนี้หลุดออกมา มู่ตงหยวนถึงกับเลิ่กลั่กไปครู่หนึ่ง ผิดกับกงจิ่นซวนที่ไม่รู้ว่ามีคนร้ายชุดดำในที่เกิดเหตุอีกคนมองหน้าเฉินเจียนหลางสลับมู่ตงหยวนอย่างสงสัยเยว่อันหนิงที่อุตส่าห์ไม่เกริ่นประเด็นนี้ออกมาเพราะรู้สึกคุ้นเคยกับแผ่นหลังมือสังหารผู้นั้นแปลก ๆ เลยจงใจจะเก็บไว้สืบสาวความจริงทีหลังจึงรีบขัดขวางด้วยการไอจามขึ้นมาทันที"ฮัดชิ้ว! ขออภัยใต้เท้าทุกท่าน จวี๋ฮวาเสียมารยาทแล้ว""แม่นางจวี๋คงจะเหนื่อยเกินไป เช่นนั้นรีบกลับไปพักก่อนเถิด แม่ทัพน้อยเฉินโปรดเห็นแก่สตรีบอบบางผู้นี้ เรื่องนั้นค่อยหารือกันพรุ่งนี้ท่านคิดเห็นเช่นไร"คำพูดของมู่ตงหยวนคงมีแต่กงจิ่นซวนเท่านั้นที่ไม่ทันความคิดเขาทั้งคนวางยา

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 34

    "หมายความว่ามู่ตงหยวนกับชายชุดดำคือพวกเดียวกัน หม่าเย่าก็แค่แพะของเรื่องนี้" เสียนต้วนอี้กล่าวหากเป็นเช่นนี้มู่ตงหยวนจะได้ประโยชน์อะไร ฟังดูแล้วแผนการนี้เหมือนจะเจ้าเล่ห์แต่ก็เรียบง่ายเกินไป เยว่อันหนิงรู้สึกเหมือนมีบางจุดที่ยังไม่คลี่คลายในใจของนาง"มีดสั้นเล่มนั้น""เจ้ารู้จักหรือ""ตอนที่ข้าใช้มันเฉือนนิ้วกงจิ๋วจื่อ รู้สึกถึงความคุ้นเคยอย่างน่าประหลาด ด้ามของมีดสั้นยังมีสัญลักษณ์คล้ายดอกไห่ถังสลักอยู่""ดอกไห่ถัง?""อาจใช่ หรืออาจไม่ใช่"เยว่อันหนิงตอบแบบไม่มั่นใจเพราะตอนที่นางได้เห็นมีดสั้นเล่มนั้นไม่มีเวลามองอย่างละเอียด"เช่นนั้นคงยากแล้วว่าจะใช่คนของมือสังหารพญายมหรือไม่"มือสังหารพญายมคือคู่ปรับของหุบเขาไร้เงาทั้งสองฝ่ายเรียกว่าเป็นนักฆ่าด้วยกันทั้งคู่ หากแต่มือสังหารพญายมจะรับงานสายฆ่าทุกงาน กล่าวคือ มือสังหารพญายมจะรับงานเข่นฆ่าทุกคนไม่สนว่าจะเด็ก คนแก่ สตรี คนดีหรือคนชั่ว ขอเพียงลูกค้าที่จ้างให้ค่าตอบแทนที่พึงพอใจพวกนั้นก็รับงาน"หากจะรู้ให้แน่ชัดคงต้องเห็นมีดเล่มนั้นอีกครั้ง""เจ้าหมายความว่า..."พรึ่บ!เยว่อันหนิงไม่ต่อประโยคของเสียนต้วนอี้ นางลุกขึ้นเตรียมเดินไปยังเตีย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 35

    "แล้วนางรำผู้นั้นเล่า นางไม่รู้เรื่องที่พี่ชายถูกทำร้ายหรือ"เฉินเจียนหลางขมวดคิ้วครู่หนึ่งเขาอยู่ใกล้แม่นางจวี๋จื่อผู้นั้นตลอดเวลา ได้ยินการวิเคราะห์ของนางทุกคำพูด แต่ไม่มีจุดไหนที่นางจะเอ่ยเรื่องที่พี่ชายถูกลอบทำร้ายตอนประลองสักคำ"เรื่องนี้แม่นางจวี๋อาจจะไม่รู้จริง""หายาก หายาก"จู่ ๆ ซ่างฮ้วนก็โพล่งขึ้นมาด้วยน้ำเสียงกลั้วขำ สายตาคมมองสหายรักที่นั่งข้าง ๆ ด้วยสายตาเป็นประกาย"อะไรของเจ้า"เฉินเจียนหลางยังคงน้ำเสียงราบเรียบใบหน้านิ่งขรึมตอบโต้กลับ"หากเป็นยามอื่นเจ้าคงกล่าวว่า นางรำผู้นั้นน่าสงสัยไปแล้ว แต่นี่ยังไม่ทันได้คาดคั้นอีกฝ่ายเจ้าก็ตอบแทนนางไปแล้วว่านางนั้นบริสุทธิ์""แปลกกระไรในเมื่อข้าจับตาดูนางทุกฝีก้าว ไม่มีสิ่งใดผิดปกติ""ไม่ผิดก็ไม่ผิด สายตาท่านแม่ทัพน้อยมองคนขาดอยู่แล้ว ใครจะกล้าสงสัยท่าน"ซ่างฮ้วนแสร้งพูดทีเล่นทีจริงหยอกเย้าคนข้าง ๆ ทำเอาเฉินเจียนหลางต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทางอย่างระอา ก่อนที่สายตาคู่คมจะเห็นบางสิ่งบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ด้านนอกเรือนฝั่งตรงข้ามผ่านหน้าต่างที่แง้มเปิดไว้ ก่อนจะรีบลุกขึ้นอย่างไวแล้วเอ่ยบอกรองแม่ทัพคนสนิท"เจ้าดับไฟนอนไปก่อน""อ้าว เดี๋

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09
  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 36

    "หากจะบอกว่าข้าคิดถึงบ้านจะฟังดูเด็กน้อยไปหรือไม่เจ้าคะ"ทั้งน้ำเสียงและแววตาที่เยว่อันหนิงแสดงออกมาล้วนสื่อถึงความรู้สึกจากเบื้องลึกของหัวใจเพราะนางไม่ได้โกหกบุรุษรูปงามที่ยืนเคียงคู่"เป็นเช่นนี้นี่เอง"เฉินเจียนหลางลอบมองท่าทีของอีกคนหากแต่เขากลับไม่เห็นพิรุธใด ๆ ในสายตาคู่สวยราวผลึกแก้วคู่นั้น"ตั้งแต่เกิด ข้าไม่เคยอยู่อย่างเดียวดายมาก่อน พอเป็นยามนี้ที่อยู่ต่างบ้านต่างเมืองจึงอดที่จะคิดถึงบ้านเกิดไม่ได้ การได้มายืนมองจันทร์ทอแสงเช่นนี้ทำให้ข้าคลายความคิดถึงได้หลายส่วนเจ้าค่ะ"เฉินเจียนหลางมองใบหน้าสวยราวเทพธิดามาจุติ เขาไล่สายตามองตั้งแต่ปลายคางคมมนขึ้นไปยังริมฝีปากเลยผ่านจมูก แม้ทุกส่วนที่เอ่ยมาจะถูกปกคลุมด้วยผ้าสีแดงบางเบาแต่ก็มิอาจห้ามจินตนาการของเขาได้ ดวงตาสุกประกายที่รับกับคิ้วสีน้ำหมึกเรียงตัวพอดิบพอดีราวขนนกยามราตรี ทุกอย่างที่อยู่บนร่างกายนางผู้นี้ล้วนตราตรึงไปถึงขั้วหัวใจของเขาอย่างไม่รู้ตัว"เพียงแค่มองจันทร์ก็หายคิดถึงคนไกลได้ด้วยหรือ"เฉินเจียนหลางลองแหงนมองดวงจันทร์ที่กำลังทอแสงสีนวลบนท้องฟ้าบ้างเขาอยากรู้ว่าสิ่งนี้จะช่วยบรรเทาความโหยหาคิดถึงคนไกลได้อย่างไร"บนผืนด

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-09

บทล่าสุด

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 62

    เฉินเจียนหลางยืนเฝ้าท่านหมอหลวงปี่กงและเยว่อันหนิงอยู่หน้าห้องพักนางอย่างไม่ละไปไหนนี่ก็ผ่านมาครึ่งชั่วยามแล้ว เหตุใดท่านหมอหลวงมากฝีมือผู้นั้นยังไม่ออกมาอีก ยิ่งรอนานเข้าหัวใจเขายิ่งร้อนลุ่มมิอาจสงบได้"เจียนหลาง เกิดอะไรขึ้น"เสียงสหายสนิทดังขึ้นทางด้านหลัง คนอ้างว้างรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาเปราะหนึ่งเมื่อมีคนสนิทมาให้พูดคุย"ท่านหมอหลวงปี่กำลังรักษานางอยู่ด้านใน""นาง?"นี่เขามิได้ฟังผิดใช่หรือไม่ สหายรักเพิ่งเอ่ยคำว่านางออกมา"แม่นางจวี๋จื่อ""นางรำผู้นั้นเหตุใดถึงมาอยู่ที่เรือนเจ้าได้ แล้วนางเป็นอันใดถึงต้องขนาดเชิญหมอหลวงในวังมารักษาเช่นนี้"ซ่างฮ้วนที่เพิ่งได้รับพิราบแจ้งข่าวเมื่อเช้าให้กลับมาที่จวนสกุลเฉินถามอย่างรัวไม่มีจังหวะให้คนถูกถามได้เอ่ยปากสอด"เรื่องนั้นเดี๋ยวค่อยเล่าให้ฟัง ข้ามีเรื่องให้เจ้าไปสืบ เรื่องนี้คงต้องวานเจ้าลงมือด้วยตนเอง"เพียงแค่มองตาอีกคนซ่างฮ้วนก็รู้ในทันทีแล้วว่าเรื่องนี้ต้องสำคัญถึงขั้นคอคาดบาดตายเป็นแน่ มิเช่นนั้นเฉินเจียนหลางคงไม่ย้ำคำว่าให้เขาลงมือเองเช่นนี้"เจ้าสั่งการมาเถิด"สิ้นสุดคำพูดนั้น เฉินเจียนหลางจึงรีบเดินเข้าไปใกล้สหายสนิท ก้มลงไปกระซิบคำส

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 61

    "หากเป็นเรื่องภายในครอบครัวควรจัดการในเขตเรือนตนมิใช่อีกไม่กี่ก้าวก็เป็นเขตเมืองเทียนติ่งเช่นนี้ แบบนี้ข้าจึงยื่นมือเข้าสอดได้"เยว่อันหนิงรอจนสบโอกาส ค่อย ๆ ใช้เรี่ยวแรงที่กำลังจะหมดเพราะฤทธิ์ยาเงยมองผู้ต่อปากต่อคำกับคนของนางเพียงแค่เห็นเสี้ยวหน้าคนที่นอนอยู่กลางถนน เฉินเจียนหลางก็กระโดดลงจากหลังม้าปรี่เข้ามาหานางทันที"แม่นางจวี๋! เป็นเจ้าใช่หรือไม่"แม้นี่จะเป็นสิ่งที่เยว่อันหนิงอยากให้เกิดขึ้นตามแผนการ ทว่าเหตุใดหัวใจนางถึงได้เต้นแรงกับท่าทีการแสดงออกของคนผู้นี้ราวกับเป็นความรู้สึกจริง ๆ มิใช่แสร้งกระทำกลับ"ทะ...ท่านแม่ทัพ... อั่ก!"นึกไม่ถึงว่าฤทธิ์ยาของยี่ซูจะออกฤทธิ์ร้ายแรงได้ไวปานนี้ แถมยังได้จังหวะพอดิบพอดีเยว่อันหนิงกระอักโลหิตออกจากปากทำผู้คนที่มุงดูแตกตื่นตกใจ ผู้ร่วมกระบวนการสามคนของเยว่อันหนิงรีบเผ่นหนีตามแผนที่วางไว้เพื่อไม่ให้ถูกจับได้"แม่นางจวี๋ แม่นางจวี๋!"เฉินเจียนหลางไม่มีเวลาตามสามคนนั้น เขารีบอุ้มเยว่อันหนิงขึ้นบนหลังม้าควบกลับเข้าเมืองเทียนติ่ง มุ่งหน้าสู่จวนสกุลเฉินทันทีจวนสกุลเฉิน...ภายในจวนสกุลเฉินเกิดความวุ่นวายขึ้นหนึ่งชั่วยามเห็นจะได้ บรรดาหมอทั้งผม

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 60

    เยว่อันหนิงเดินออกมาจากห้องก็เจอกับเสียนต้วนอี้อย่างที่ยี่ซูบอกกล่าวไว้ ร่างอรชรสวมชุดชาวบ้านขาดวิ่นสะพายห่อผ้าเก่า ๆ เดินเข้าไปหาคนที่ยืนหันหลังรอทันที"นี่คือสิ่งที่เจ้าเลือก"ทันทีที่โฉมสครวญเดินมาเคียงข้าง คนที่ยืนรออยู่ก่อนหน้าจึงเอ่ยปากถามอย่างไม่รีรอเยว่อันหนิงมิได้ตกใจกับคำถามนั้น นางรู้ดีว่าคนที่แอบฟังพวกนางคุยกันที่กระโจมของประมุขกู่เหนียงนอกจากยี่ซูแล้วก็เป็นสหายผู้นี้อีกคน"หากข้าไม่เอาตัวเข้าไปเสี่ยงจะรู้ได้เยี่ยงไรว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องชั่วช้าที่ทำกับตระกูลข้า"ครานี้เยว่อันหนิงมิได้กล่าวใส่อารมณ์อย่างคราวก่อน นางเพียงชี้แจงให้อีกคนฟังด้วยเหตุผล"เพียงแค่เจ้าเอ่ยปาก ข้ายอมแลกด้วยชีวิตเพื่อช่วยเจ้าตามสืบเรื่องนี้""ต้วนอี้ ข้าซึ้งในน้ำใจของท่าน เพียงแต่ข้าสูญเสียคนข้างกายมามากพอแล้ว หากต้องแลกด้วยชีวิตใครอีก ขอให้เป็นชีวิตของข้าคนสุดท้าย"ดวงตาสุกประกายจ้องสบบุรุษรูปงามอย่างมาดมั่นในคำตอบ"เจ้าทำเช่นนี้คงมิได้ทำเพื่อตระกูลเจ้าอย่างเดียว"ในคำถามนี้มีความน้อยเนื้อต่ำใจและเหน็บแนมคนฟังอยู่หลายส่วน"ต้วนอี้..."เจ้าของชื่อที่ถูกเอ่ยเรียกรีบยกมือขึ้นห้ามไม่ให้เยว่อันหนิง

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 59

    "เจ้าจะรีบร้อนไปไย"ยี่ซูกระฟัดกระเฟียดนั่งทิ้งตัวลงปลายเตียงอย่างแง่งอน"ข้าปล่อยเวลาสูญเปล่านานแล้ว"ยี่ซูรีบหันมองเสี้ยวหน้าของสหายรักนางเข้าใจความหมายของประโยคนั้นดี ผ่านมาแล้วเก้าปี เยว่อันหนิงยังล้างแค้นให้ตระกูลนางไม่สำเร็จ ใจคงทุกร์มากจึงกล้าที่จะให้สหายเช่นนางปรุงยาพิษเพื่อทำร้ายตัวเองเพื่อการใหญ่ในครั้งนี้ใจ"เจ้าเพิ่งจะพ้นวัยปักปิ่นไม่กี่ปี นี่ไม่นับว่าล่าช้า"ปีนี้เยว่อันหนิงสิบเก้า ถือว่าแตกเนื้อสาวเต็มตัว เวลาที่ผ่านมาก็มิได้ปล่อยทิ้ง ตามสืบหาความจริงคืนเลือดสาดอยู่แทบทุกทางที่นางกระทำได้ ยี่ซูจึงหยิบยกเรื่องนี้มาปลอบใจและเตือนความจำให้สหายเยว่อันหนิงเข้าใจสิ่งที่ยี่ซูให้กำลังใจนาง ทว่าหลังจากพบมือสังหารตาเดียวในครั้งนั้นหัวใจนางก็ไม่เคยสงบสุขได้อีก ความร้อนเนื้อร้อนใจคลุ้มคลั่งหนักกว่าการแบกรับการแก้แค้นหลายสิบเท่า"ได้ ๆ ข้าไม่ยืดเยื้อเจ้าก็ได้"มือแน่งน้อยของยี่ซูล้วงเข้าไปในแขนเสื้อเพื่อหยิบขวดยาสีขุ่นออกมาถือไว้ในมือ"ยาพิษที่เจ้าอยากได้"เยว่อันหนิงเอื้อมมือออกไปรับขวดยานั้น ทว่ายี่ซูกลับไม่ยอมมอบมันให้คนที่ต้องการสักที เอาแต่จ้องหน้าสหายรักด้วยความกลัดกลุ้มและคำ

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 58

    "ท่านพ่อวางใจ ข้าจะเก็บรักษาของสิ่งนี้ไว้ยิ่งชีพ"ไม่มีคำไหนที่บุตรชายเขารับปากแล้วทำไม่ได้ เฉินปู้เกาจึงได้เพียงยิ้มรับก่อนจะนั่งลงเพื่อหารือเรื่องอื่นต่อ"ข้าเห็นศาลเทียนอวี่ประกาศจับโจรนางหนึ่งที่สวมหน้ากากลายดอกจวี๋ฮวา เรื่องมันเป็นมาอย่างไร"สิ่งที่เฉินปู้เกาเอ่ยเมื่อครู่ ทำให้จู่ ๆ เฉินเจียนหลางก็รู้สึกเหมือนมีอะไรแวบเข้ามาในหัวหากแต่เป็นเพียงภาพที่เหมือนเมฆหมอก ไม่สามารถบรรยายออกมาได้ว่าเป็นรูปร่างเช่นใด"เจียนหลาง เจ้าไม่สบายหรือ"เป็นอีกครั้งที่ผู้เป็นบิดาเห็นความผิดปกติของบุตรชาย"เมื่อคืนข้าคงร่ำสุรากับองค์รัชทายาทหนักเกินไป"ความทรงจำของเขามีเพียงเรื่องที่เข้าวังไปปรับทุกข์กับองค์รัชทายาท หลังจากนั้นก็คล้ายภาพทุกอย่างถูกลบหาย เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากลับมายังเรือนต้นสนได้อย่างไร เคยถามเวรยามที่เฝ้าหน้าจวนคืนนั้นก็ไม่มีผู้ใดเห็นว่าเขาเข้ามาทางประตูยามไหนพอนึก ๆ ดูแล้ว เรื่องคืนก่อนนั้นช่างเหมือนตัวเขาถูกวิญญาณผู้อื่นควบคุมร่างกายจนไร้ความทรงจำไปครู่หนึ่ง"ซ่างฮ้วน เจ้าเคยรู้จักหมอที่เก่งด้านสมุนไพรพิษท่านหนึ่งใช่หรือไม่"คนถูกตั้งคำถามอย่างไม่มีปี่ขลุ่ยถึงกับเบิกตาตกใจกับคำถ

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 57

    เมื่อวันก่อนเฉินเจียนหลางตื่นขึ้นมาในเรือนต้นสนของตนเองด้วยความประหลาดใจ บนเตียงที่เคยนอนยับย่นราวกับผ่านศึกหนักกับผู้ใดมา คราแรกเขาคิดว่าตนเองนอนละเมอ หากแต่นั่นมิใช่วิสัยนักรบเช่นตน แถมยังมีหลักฐานชิ้นดีรอยคราบเลือดหนึ่งจุดยืนยันว่ามีคนร่วมเตียงกับเขา ทว่านึกย้อนจนหัวแทบแตกกลับไม่มีภาพความทรงจำของสตรีที่เป็นเจ้าของเลือดหยดนี้"มีเรื่องหนักใจหรือ"เสียงยานคางของเฉินปู้เกา แม่ทัพใหญ่ของสกุลเฉินหรือบิดาแท้ ๆ ของเฉินเจียนหลางเอ่ยถามเมื่อสังเกตสีหน้ามิสู้ดีของบุตรชายได้"มิใช่เรื่องสำคัญอันใด ท่านพ่อว่าธุระต่อเถิด"วันนี้เฉินปู้เกาเรียกบุตรชายรวมถึงลูกน้องเก่าแก่คนสนิทของเยว่จิ้นกงผู้ล่วงลับมาหารือเกี่ยวกับสิ่งของที่อดีตแม่ทัพใหญ่เยว่ทิ้งเอาไว้ให้เมื่อเก้าปีก่อนกล่องไม้ที่เฉินปู้เกาเคยหยิบออกมาถกเถียงหาความหมายถูกหยิบออกมาวางตรงหน้าทั้งสี่คนอีกครั้งม้วนภาพวาดค่อย ๆ ถูกคลี่ออกเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาคนทั้งห้าเป็นหนที่เท่าไรมิอาจนับได้ภาพวาดของเด็กน้อยนั่งบนตักแกร่งของบิดาภายใต้ต้นไห่ถังพร้อมข้อความสั้น ๆ'เพียงคิดถึง แม้ไกลพันลี้ จักส่งถึงกันได้'"ขนาดท่านพ่อติดตามอดีตแม่ทัพเยว่มาหลายปี

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 56

    "เจ้าต้องการใช้เลือดกลั่นตัวนำยาออกมาแล้วทำยาแก้ทีหลัง""ถูกแล้วเจ้าค่ะ"ยี่ซูยิ้มอย่างผู้ชนะออกมา ทำเอาประมุขกู่เหนียงถึงกับหัวเราะเบา ๆ ในท่าทีไม่เก็บความถ่อมตนนี้ของนางพลางเอ่ยชื่นชม"สมแล้วที่เป็นคนร่วมสร้างยาลืมเลือนกับท่านหมอฝู""แฮ่ ๆ"ยี่ซูค้อมศีรษะรับคำชมนั้นพร้อมฉีกยิ้มกว้าง"ต่อไปคงเป็นหน้าที่เจ้าแล้ว"ประมุขกู่เหนียงหันมาพูดคุยกับเยว่อันหนิงที่มองสหายรักด้วยความชื่นชม"แต่เจ้ากลับเมืองเทียนติ่งด้วยฉายานักฆ่าบุปผาเบญจมาศไม่ได้แล้ว"ยี่ซูกล่าวราวหมดหวังแทนสหายรัก"ข้ามีแค่ตัวตนเดียวเสียเมื่อไร"รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดขึ้นอย่างคนเหนือกว่า"เจ้าหมายถึงในฐานะนางรำจวี๋จื่อ?"ประมุขกู่เหนียงแสร้งถามออกไป"มีคนติดค้างหนี้ชีวิตข้าอยู่เจ้าค่ะ"เยว่อันหนิงกล่าวออกไปโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่า แววตาของนางมีประกายบางอย่างยามนึกถึงคนที่ติดค้างหนี้ชีวิตหนนั้น"แล้วเจ้าจะกลับไปอย่างไร"ยี่ซูถามได้รวบรัดตรงกับความอยากรู้ของคนอื่น ๆ"เรื่องนี้ต้องขอความร่วมมือจากเจ้าและท่านประมุข"คนที่ถูกเอ่ยขอความช่วยเหลือหันมองหน้ากันครู่หนึ่ง เยว่อันหนิงจึงเป็นฝ่ายเสริมต่อ"ข้าอยากขอยืมคนของหุบเขาสักสามสี่คนจากท่

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 55

    หลังจากกลับมาจากผาลืมทุกข์ เยว่อันหนิงก็รีบมาพบประมุขกู่เหนียงเพื่อปรึกษาถึงแผนการของนางทันที"ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องถลกหนังคนตายมาสวมให้คนเป็น มือสังหารที่เจ้าเล่าไม่แน่อาจเป็นพี่ชายเจ้าตัวจริง"กู่เหนียงฟังสิ่งที่เยว่อันหนิงเล่าให้ฟังถึงมือสังหารตาเดียวที่หน้าตาคล้ายพี่รองของนางจบจึงแสดงความเห็นไปทิศทางเดียวกันกับสิ่งที่นางคิด"ในโลกนี้มียาขนานใดสามารถชุบชีวิตคนตายให้ฟื้นคืนได้หรือไม่เจ้าคะ"เสียงราบเรียบหันไปถามผู้เฒ่าฝูหนานที่ครั้งนี้นางเรียกเขามาพบประมุขกู่เหนียงด้วยกัน"ตั้งแต่ข้าศึกษาตำราแพทย์มา โอสถที่ร้ายกาจที่สุดมิใช่โอสถคืนชีพ"สิ่งที่ผู้เฒ่าฝูหนานเกริ่นออกมาทำเอาสตรีทั้งสองในห้องพักส่วนตัวแห่งนี้มองหน้ากันด้วยความใคร่อยากรู้"ยาอันใดหรือเจ้าคะที่ท่านหมอดูหวาดกลัวแกมสะอิดสะเอียนเช่นนั้น"เพราะใบหน้าเหี่ยวย่นของผู้เฒ่าฝูหนานแสดงอาการออกมาเช่นนั้นจริงทำให้เยว่อันหนิงต้องถามออกไปตรง ๆ"ควบคุมหุ่นเชิด""ควบคุมหุ่นเชิด?"ครั้งนี้เป็นประมุขกู่เหนียงเอ่ยขึ้นด้วยความตกใจ"ข้าเคยได้ยินมาก่อนสมัยยังเป็นดรุณีน้อยเช่นพวกเจ้า ตอนนั้นเพียงแต่ได้ยินถึงความร้ายกาจของยาตัวนื้ อาการข้าเองก็มิ

  • เล่ห์ร้ายชะตารักนักฆ่าบุปผาเบญจมาศ   ตอนที่ 54

    "ต้วนอี้ ท่านมีเรื่องในใจ"มองเพียงตาเยว่อันหนิงก็ดูออกว่าสหายผู้นี้มีเรื่องค้างคาในใจให้คิดไม่ตก และเรื่องนั้นต้องเกี่ยวข้องกับนาง"เมื่อก่อนเจ้าบอกว่าที่มายืนอยู่ตรงนี้เพราะสามารถมองเห็นเมืองเทียนติ่ง มองเห็นความทรงจำของเจ้ากับครอบครัวได้ชัดเจนที่สุด"หากแต่เสียนต้วนอี้กลับไม่สนใจสิ่งที่เยว่อันหนิงถาม เขายังคงยืนไขว้หลังทอดสายตามองไปยังเบื้องหน้าอย่างสง่างามในเมื่อสหายผู้นี้ไม่ต้องการตอบคำถามของนาง เยว่อันหนิงจึงไม่ซักไซ้และคาดคั้นให้เขารีบเล่าเรื่องทั้งหมด ทำเพียงยืนข้าง ๆ บุรุษกายกำยำเงียบ ๆ รอให้คนอยากพูดบอกทุกอย่างออกมาเอง"เจ้าไม่เคยปล่อยวางความแค้น เจ้าไม่เคยคิดที่จะมองบุรุษอื่นในเชิงชู้สาว"สิ่งที่เสียนต้วนอี้เอ่ยครั้งนี้ทำเอาเยว่อันหนิงขมวดคิ้วมุ่น เบนสายตามองบุรุษข้าง ๆ ด้วยความใคร่สงสัย"หากมีเรื่องคาใจท่านรีบถามออกมาเถิด"คราแรกว่าจะไม่เซ้าซี้ซักถามเขาแล้ว แต่เสียนต้วนอี้กลับเปิดประเด็นออกมาเช่นนี้คงต้องการประโยคนี้จากนาง"เมื่อคืนข้ามิได้พักอยู่ที่นี่"หัวใจเยว่อันหนิงไหววูบครู่หนึ่ง แววตานางสั่นไหวเล็กน้อยราวกระต่ายหวาดระแวง แต่เพียงแค่ประเดี๋ยวเดียวทุกอย่างก็กลับสู่ปก

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status