35

แทนคำตอบมือเรียวบางกลับลากเลื่อนลงมาตามลำคอผ่านเนื้อผ้ายืดบนกล้ามเนื้อบนอกและหน้าท้องที่ไหวกระเพื่อมขึ้นลงเสมือนรอคอยอะไรบางอย่างกระทั่งปลายนิ้วของหญิงสาวขมวดชายเสื้อบนร่างสูงก่อนถลกมันขึ้นไปจนท่อนบนของเขาก็เปลือยเปล่าดุจเดียวกัน แต่แล้วสำนึกของปรายฟ้าบอกเธอว่าเขากำลังบาดเจ็บ ดวงตาคู่สวยเบิกว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นร่องรอยโลหิตแห้งกรังบนเสื้อในมือ

“คุณเขมคะ...คุณคงลืมไปแล้วว่ายังไม่ได้ทำแผลบนหลังของคุณ”

“ช่างมันก่อนเถอะ...”

“ถ้าคุณบาดเจ็บมากกว่านี้...”

“ผมจะทรมานมากกว่านี้ถ้าคุณจะบอกให้ผมหยุดทั้ง ๆ ที่คุณก็ต้องการ”

ชายหนุ่มดึงเสื้อในมือของหญิงสาวทิ้งไปราวไม่ปรารถนาให้มันเป็นสิ่งกางกั้นความรู้สึกที่กำลังถูกแผดเผา เขายังปวดแปลบยามเคลื่อนไหวร่างกายหากทว่าความสุขสมในรสสัมผัสกลับช่วยขมวดรัดความอดทนจนคลี่คลายความเจ็บนั้นลงได้ยิ่งกว่ายาชา

เมื่อสิ้นไร้ซึ่งความคลางแคลงใด ชายหนุ่มหญิงสาวจึงไม่รีรอที่จะหล่อหลอมความต้องการโดยกอดรัดและแลกความหวานฉ่ำแก่กันอีกครั้งอย่างที่ตั้งใจ เขมราชเพียรบอกด้วยภาษากายโดยการโลมไล้ความอ่อนนุ่มด