เข้าสู่ระบบแชร์
35
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-12-05 13:43:16บทที่เกี่ยวข้อง
เล่ห์ทศกัณฐ์ 36
เป็นแผนการของขณิกาที่มีความจำเป็นต้องไปค้างฟาร์มม้า เธอบอกพ่อแม่ว่าอยากไปพักผ่อนหย่อนใจ รีบเก็บเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว ไม่ลืมชวนหมวดพินไปเที่ยวด้วยกัน ซึ่งทั้งพ่อแม่และผู้หมวดไม่ได้ขัดใจหรือทักถามอะไร “พายขอเก็บเสื้อผ้าก่อนนะคะ อาภพ เราไปขี่ม้ากัน” เสียงหวานบอกเจ้าของบ้าน เมื่อมาถึงบ้านหลังใหญ่โตโอ่อ่าท้ายฟาร์ม ขณิกาคุ้นเคยกับทุกซอกมุมที่นี่เหมือนเป็นบ้านตัวเอง ลุงมิ่งสารถีประจำบ้านมาช่วยเธอยกกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก ๆ ไปแทน พิภพลอบมองผู้หมวดยกมือป้องปากหาวหวอด ๆ ก็รีบบอก “เออดีพาย... ไปขี่ม้ากับอาดีกว่า เสื้อผ้าให้ลุงมิ่งแกยกไปเก็บ หมวดแกจะได้นอนสักหน่อย เราค่อยกินข้าวเย็นอร่อย ๆ กัน” “ดีค่ะ... พี่พิน! ให้งีบแป้บเดียว ตามพายไปด้วยล่ะ” เสียงเรียกดังเกือบทำให้ผู้หมวดที่โหมงานหนักตื่นเต็มตา ตอบประชดประชัน “ครับ... ที่รัก” “Sweet dream” และเธอก็ทำอย่างเคย ๆ คือแตะริมฝีปากบนกรามแกร่งของพี่สาวที่กลายร่างเป็นพี่ชายไปเมื่อไรไม่รู้ได้ พิภพกำลังยืนมองพี่น้องต่างสายเลือดพลอดรักกัน ถลึงตามองปานจะกินเลือดเนื้อด้วยความริ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 37
“พายจะรีบไปไหน โกรธอะไรอาอีก หืม...?” เสียงทุ้มออดอ้อน ก่อนที่เขาจะซุกจมูกลงสูดกลิ่นหอมอ่อนจากเส้นผมสีน้ำตาลสลวยเข้าเต็มปอด มือกระชับกอดไว้แน่น อีกคนถึงกับเสียวสันหลังวูบวาบพอ ๆ กับที่สงสัย อาภพไม่เคยรุกหนักขนาดนี้! วงหน้าหวานตะลึงเอี้ยวมองตามเจ้าของร่างสูงที่ยืนซ้อนกอดเธออยู่ข้างหลัง... “อาภพทำอะไร?” “กอดพายไง... อาอยากกอดพายแบบนี้มานานแล้วรู้ไหม? ต่อไปนี้อาจะทำตัวดี ๆ นะครับ อาบอกพายแล้วว่าเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม” เขาเหมือนเป็นคนละคน ทำเอาคนตัวเล็กลอบกลืนน้ำลายลงคอปรับอารมณ์ตามไม่ทัน “ปล่อยพายก่อนนะคะ พายอาบน้ำแล้ว อาภพตัวเหม็นกับข้าว” “หมงเหม็นอะไรกัน ทีเมื่อก่อนอาขี่ม้า ทำงานในฟาร์มแดดร้อน ๆ เหงื่อเต็มตัว พายยังมานอนตักอาได้ ทำไมเดี๋ยวนี้อาจะทำอะไรก็ทำไม่ได้?” ในท่าทางน้อยอกน้อยใจหลุบมองคนในอ้อมแขนที่เปลี่ยนไป ดวงตาคู่สว่างใสไม่ได้เต็มไปด้วยความลุ่มหลงชื่นชมเขานักหนา ขณิกาแค่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเช่นเดียวกับตัวเขาที่คงไม่ยอมปล่อยเธอไปกับผู้ชายอื่นง่าย ๆ! “กลิ่นกับข้าวที่ติดตัวอาภพมันเหม็น ไม่เหมือน
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 38
ทางตำรวจยังได้สรุปว่าม้าที่ล้มป่วยไปทั้งคอกตรวจพบว่าสารเคมีบางตัวที่มีฟอสฟอรัสเป็นส่วนประกอบซึ่งพบในยาฆ่าแมลงเจือปนอยู่ในน้ำ ในเมื่อไม่มีพยานรู้เห็น ไม่สามารถบ่งชี้ได้ว่าเป็นฝีมือใคร มันอาจเกิดขึ้นเองจากสารปนเปื้อน การตกตะกอนตามธรรมชาติ ระบบการจัดการดูแลฟาร์มที่ไม่รัดกุม ทำให้พวกมันไม่สบาย... “พี่พินลองไปดูนะ ทำเป็นขี่ม้าเล่นหลงทางแบบพายก็ได้ ถ้าไปชุดคุณตำรวจคงไม่มีใครต้อนรับ วานด้วยนะคะ คุณเมฆของพายบริสุทธิ์ผุดผ่อง” ปลายเสียงย้ำชัดว่า ‘บริสุทธิ์ผุดผ่อง’ ได้รับคำโต้แย้งในสีหน้าจริงจัง “พี่ว่าไม่นะ รายนั้นน่าจะผ่านมือผ่านปากสาวมาเยอะ ไม่น่าซิงแน่นอน” “พี่พิน! พายไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น... พี่ก็” ต่อว่าทันที เธอดันเพิ่งมาคิดตามเป็นฉาก ๆ ว่ามือปากนี่มันอะไร พิมฐาส่งสายตากรุ้มกริ่ม “แกไปลองเช็คดูสิว่าสมรรถภาพเขาหย่อนจริงหรือเปล่า ผลงานดี ๆ ของแกวันนี้ พี่จะปล่อยให้ไปใช้ความแรดเต็มที่เลยไอ้น้อง” “จริงป่ะ? อุ๊ย...” เสียงแผ่วลงเพราะลืมตัวทำตาโต นิสัยเดิมของเธอบางทีมันก็ยากสำรวม “จริงสิ พี่อนุญาตให้ไปได้ เอาเป็นว่าแกมีอะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 39
หลังจากที่ขับรถออกจากฟาร์มมาสักพัก ตามตั้งใจไว้ว่าพอได้มีโอกาสพ้นจากสายตาจากอาภพและหมวดพิน เธอจะเดินทางไปที่ ๆ หนึ่งตามลำพัง แผนการทั้งหมดพังทลายลงไม่มีชิ้นดี... เหมือนท้ายรถของเธอที่ถูกชนยับเยินหน้าฟาร์มม้า! ด้วยฝีมือไอ้ผู้ชายบ้าคนหนึ่ง ชายหนุ่มยังใจดีโทรเรียกประกันให้แล้วทิ้งมินิคาร์สีขาวไว้ตรงนั้น ก่อนสาดอารมณ์เกรี้ยวกราดด้วยการจับเธอขึ้นพาดบ่า โยนขึ้นแลมโบกินี่สีดำ ปล่อยให้วิทยาเป็นคนขับ ส่วนตัวเองก็ไปนั่งในรถตู้อีกคันหนึ่ง ถ้าเธอไม่ถามก็คงไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไร จนมาถึงเพนท์เฮ้าส์กว้างขวางโอ่อ่า แต่ละห้องมีความสูงจรดเพดานถึงหกเมตร ชายหนุ่มยังออกคำสั่งด้วยคำสั้น ๆ ‘ตามมา...’ ในสีหน้าเย็นยะเยือก บอกกับเธอว่าจะพาไปเซ็นสัญญาโง่ ๆ คำก็โง่... สองคำก็โง่... คนใจเย็นอย่างขณิกาพยายามสงบสติอารมณ์จนถึงที่สุด เข้าข้างตัวเองว่าเขากำลังโมโหหึง! ตามที่ลูกน้องคนสนิทของเขาบอกว่านายหัวเป็นคนโมโหร้าย “ผมว่าคุณหาผัวใหม่เถอะ ไอ้พิภพมันรักเมียเก่าแค่ไหนไม่รู้เลยรึไง หน้าสวย ๆ เรียนก็สูง เป็นเจ้านายเขาเสียเปล่า ไม่น่าโง่... ฮึ!”
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 40
ความจริงจากปากสู้ให้เธอตบหน้าเสียยังจะดีกว่า! ไม่มีทางที่คนทำธุรกิจเทา ๆ อย่างเขาจะไม่รู้ โดยเฉพาะเรื่องของนายทินกรส่งยาให้ใคร ทั้งพ่อค้าลูกค้าพวกนั้นก็ไปฟอกเงินตามบ่อนชายแดน และที่กบดาน นายทุนใหญ่หลายคนรวมถึงตัวเขาเองต้องแกล้งทำปิดหูปิดตาข้างหนึ่ง ทำไม่รู้ไม่เห็น และไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว “คุณไม่ควรไปที่นั่น... พ่อคุณรู้ไหม?” “พ่อไม่รู้ว่าฉันรู้... ฉันไม่เคยยุ่งเรื่องงานของพ่อ ฉันแค่... ให้ใครมาว่าคุณเป็นคนทำไม่ได้ ฉันจะไม่ชอบให้ใครเรียกคุณว่าไอ้...” ในท่าทีเย็นชาราวกับว่าเป็นคนละคนของขณิกา ร่างบางในเดรสสีขาวเข้ารูปมีกระดุมผ่ากลางตัวสไตล์คุณหนูลุกจากโซฟาที่นั่งอยู่ด้วยแววตาแน่วแน่ เธอจะใส่ชุดนั่นตามคำขอของเขา! มือล้วงหยิบหนังยางรัดผมสีดำออกมาจากกระเป๋าเสื้อเล็ก ๆ บนหน้าอก ยกขึ้นรวบมวยผมหยักเป็นลอนเอาไว้กลางศีรษะ ดวงตาคู่คมมองตาม พลันกลืนน้ำลายลงคออย่างหื่นกระหาย ขณะเส้นผมสีน้ำตาลสวยลู่สยายลงกระเซิงอยู่น้อย ๆ มันทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงเรียบร้อยที่แอบแฝงความซุกซนแบบไม่ตั้งใจ ที่น่ากลัวมากที่สุดคงจะเป็นตัวของเขาเอง...
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 41
“...” ไม่มีคำตอบจากตัวเธอที่อยากทำตามคำขอของเขา เรื่องบางเรื่องยากจะบังคับ... เหมือนว่าต่อมน้ำตาอยู่นอกเหนือการควบคุม พอมือหนาปล่อยใบหน้าที่ถูกบีบจนแดง หญิงสาวพลิกตัวคว่ำหน้าลง ซบแก้มเปียกปอนบนที่นอน “พาย...” เรียกไปก็เท่านั้น ใบหน้าเครียดเข้มหลุบมองแผ่นหลังสั่นเทาของคนที่เริ่มละเลงความเศร้าลงบนนั้น ความน้อยเนื้อต่ำใจของคนที่พร้อมให้ช่วงชิงความบริสุทธิ์ ไม่ต่างจากว่าเธอกำลังพุ่งเข้ามาฉีกกระชากวิญญาณร้ายไปจากร่าง นายหัวคาสโนว่าไม่เคยทำผู้หญิงร้องไห้ มีแต่ร้องครวญครางเพราะความเสียวซ่านจากแรงกระแทกหนัก ๆ! “พาย... เงียบ... ไม่เอาไม่ร้อง ผมไม่ชอบนะ” เสียงทุ้มสั่นปราม ชายหนุ่มเริ่มที่จะทำอะไรไม่ถูก ครั้นจะยื่นมือไปกอดปลอบ เขาก็รั้งมันกลับ และอีกครั้งหากยื่นมือไปแตะต้องส่วนไหน จะถูกสะบัดออกอย่างไร้เยื่อใยเช่นเดียวกับการกระทำของเขาที่ปฏิบัติต่อเธอ ร่างสูงจึงค่อย ๆ ลุกจากคนที่นอนซุกหน้าสะอึกสะอื้นไห้ นั่งถอนหายใจอยู่ข้าง ๆ “คุณเมฆ... ใจร้าย...” หยดน้ำใสหลั่งไหลจากดวงตาช้ำหมองเหมือนเขื่อนแตก ต่อให้ปลอบไปเท่าไรไม่มีประโยชน์
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 42
ที่นอนเปียกชื้นหยาดน้ำตาที่แห้งเหือดใต้แก้มร้อนผ่าวปลุกหญิงสาวจากนิทรา เปลือกตาบวมช้ำปรือขึ้นลงเบา ๆ “ตื่นแล้วเหรอ..?” ในน้ำเสียงแอบแฝงความห่วงใย เพราะเกิดสำนึกผิดหรืออย่างไรไม่รู้ได้กับร่องรอยความโศกบนดวงหน้าแดงก่ำ ฝีมือของเขาล้วน ๆ หญิงสาวหยัดกายลุกขึ้นนั่งสะลึมสะลือมองไปรอบ ๆ ก่อนจะก้มหน้าลงหาชายในชุดคลุมอาบน้ำที่นอนเท้าแขนนอนอยู่ข้างกาย “ไป... ทำคุกกี้กันไหม?” “ค่ะ...” เธอตอบเขาในทันที ด้วยยังจำคำพูดของตัวเองได้และก็จำได้ว่าตัวเองร้องไห้อย่างหนักจนหลับไปเพราะอะไร เธอตั้งใจจะทำอย่างที่พูด... ทว่าความคิดทั้งหมดดันหายไปกับอากาศ เมื่อชายหนุ่มเข้ารวบเอวของเธอไว้ในอ้อมแขน เกยคางไว้บนไหล่อย่างออดอ้อน “ไป... ทำอะไรทานกันนะ... พายปวดตาไหม?” “ตามใจคุณเมฆค่ะ” เสียงหวานตอบ ก่อนเบือนหน้าไปอีกทาง บาดแผลในใจที่ยังไม่หายดีทำให้เธอไม่กล้าสบตาเขาเหมือนเดิม “ออ... ไม่มีอารมณ์ทำคุกกี้สินะ... งั้นคงจะต้องทำอย่างอื่น...” สีหน้าของคนฟังเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง พอเรือนกายรุ่มร้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05เล่ห์ทศกัณฐ์ 43
“คุณเมฆ...” เสียงหวานพร่าค่อยหายไปกับริมฝีปากร้อนที่มอบจุมพิตไปทั่วลำคอเพรียวระหง ขณะมือหนาหยาบร้อนกำลังปัดป่าย บีบเคล้นสองเต้าอวบอัดอย่างเท่าเทียม ก่อนที่วงหน้าคร้ามคมจะก้มลงซุกหาเสื้อซึ่งสายเล็ก ๆ ของมันถูกดึงลงจากบ่ามน ปากร้อนเข้าครอบครองปลายยอดสีหวานลุกชูชัน “อ๊ะ...! คุณเมฆ... พาย... อือ...” จากที่ได้แต่หลับตาส่งเสียงประหลาด ๆ อย่างคนไร้สติ ใบหน้าสะสวยเครียดจัดยกขึ้นหลุบมองสิ่งที่เขากระทำอุกอาจ ร่างกายไร้การควบคุมสู้ปลายลิ้นหนาที่กระหวัดอย่างช่ำช่อง มือของเธอยกขึ้นสอดปลายนิ้วเข้าขยุ้มเส้นผมดำเป็นกลุ่มหนาขยับไหวไปมา ผู้ชายเย็นชากลายเป็ยพวกหิวโหยอดอยากมาแรมปีได้ไม่ยาก... ทุกคราวปลายลิ้นร้อนและปากดูดดึงยอดกายสีชมพูสวย มือขยำบีบมันป้อนเข้าปาก พาความหวานอย่างที่เขาไม่เคยพบพานมาก่อน เขาไม่คิดว่าเธอจะหวานไปทั้งตัวกระทั่งซุ่มเสียงเล็กรัญจวน คืออาหารเสียงชั้นเลิศสำหรับเขาที่ไม่อยากให้เธอหยุด... “อ๊า... คุณเมฆ... พายไม่ไหวแล้วค่ะ... พอก่อน...” “อืม...” ตอบพลันเคลื่อนใบหน้าออกด้วยรอยยิ้มร้ายกาจอย่างเคย ๆ “ชอบผมมากขนาดนั้
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-05
บทล่าสุด
เล่ห์ทศกัณฐ์ 57
เสียงปรบมือดังกึกก้องทั่วทั้งโรงละครกว้างขวาง ครอบคลุมด้วยระบบเสียงดิจิตัลรอบทิศทาง ตกแต่งด้วยลวดลายงามแบบไทย โขนละครรามเกียรติ์ตอนยกทัพไปรบ หนุมานชูกล่องดวงใจ หนุมานรบมัจฉานุ ลักสีดา พิเภกสวามิภักดิ์ อีกหลากหลายตอนที่เธอมารอชม ไม่มีรอบไหนพลาด ซื้อตั๋วไม่มีขาด FC แฟนพันธุ์แท้ กดจองได้เร็วเสียยิ่งกว่าตั๋วงานคอนฯ BTS ในที่สุดเธอก็กลายเป็นเจ้าแม่จนต้องได้ที่นั่งด้านหน้าสุดทุกครั้ง! ขณิกากลายเป็นหนึ่งคนที่อนุรักษ์วัฒนธรรมไทย บางครั้งยังนุ่งซิ่นมานั่งชมละครโขน ละครเพลง กับพี่สาวคนสนิทและคุณอา ทว่าสิ้นสุดงานแสดงจบลงมีสิ่งเดียวที่เธอไม่เคยนึกชอบ! คือตอนถอดหัวโขน มักจะมีเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาว ๆ เบา ๆ ‘นายหัวเมฆแห่งไร่องุ่น พีควัลเลย์’ กลายเป็นคนดังในวงการเซเลบด้วยความหล่อเหลากระชากใจด้วยรอยยิ้มตรงมุมปาก ชายหนุ่มยังได้ตำแหน่งครองใจสาวน้อยใหญ่เป็น ‘ทศกัณฐ์ที่หล่อที่สุด!’ ทั้งโลกโซเชียลแชร์กันแค่ข้ามคืน เรื่องที่เขาถูกใส่ร้ายได้รับการเปิดเผยความจริง สาวไหน ๆ มาต่อคิวรอเสนอตัวให้ด้วยความอยากจะเป็นนางสีดากันทั้งนั้น
เล่ห์ทศกัณฐ์ 56
แผนการร้ายของทินกรนั้นคาเดาได้ไม่ยาก เขาคงคิดจะสั่งสอนผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เพื่อที่จะได้นำเงินก้อนนี้ไปตั้งตัว หนีไปกบดานประเทศอื่น ทว่าทันใดนั้นเอง หมับ! แรงหนักแน่นจับเข้าต้นแขนพาความรู้สึกเย็นวาบ เมื่อทินกรหันกลับไปมองชายหนุ่มที่ปกปิดใบหน้าเกรี้ยวโกรธไว้ด้วยผ้าปิดปากสีดำลายยักษ์! ไม่มีใครรู้ว่าชายแปลกหน้าเป็นใคร เว้นเพียงหญิงสาวที่จับจ้องมองเขาด้วยสีหน้าตื่นตะลึง “ของผัวเขาให้เมียไว้ใช้ ส่วนของเมียมันต้องเยอะกว่าสิวะ ไอ้น้องชาย...” “พะ... พี่ยักษ์” เสียงสั่นขลาดกลัว ทินกรยืนตัวสั่นเทาหลังจากที่เขาพยายามหลบชายตรงหน้ามาตลอดหลายเดือนหลังทุบตีครูนพ นำเงินไปใช้หนี้บ่อน ที่น่ากลัวกว่าติดคุกน่าจะเป็น ‘ไอ้เมธพนธ์’ “มึงหนีหน้ากูทำไม ไอ้ถิน... กลัวตายอย่างนั้นเหรอ? เจ้าหนี้มึงโดนตำรวจรวบเมื่อเช้า... อย่าบอกนะว่าไม่รู้?” เสียงหัวเราะร่าอย่างอารมณ์ดีดังพร้อมกับนายตำรวจใหญ่อีกคน ปรีชาได้สั่งให้ผู้หมวดผู้กองติดตามนายทินกรจนรวบตัวเจ้าหนี้ ซึ่งก็คือเจ้าของยาเสพติดล็อตใหญ่ได้สำเร็จที่หน้าบ่อน เป็นข่าวดังประจำวันแต่ดูเหม
เล่ห์ทศกัณฐ์ 55
เรื่องที่ได้ยินจากปากของขณิกานับว่าช่วยตำรวจได้ไม่น้อย วิทยาไม่ลืมบอกเรื่องสำคัญอีกอย่าง “ฟาร์มองุ่น... บ้าน ที่ดิน เพนท์เฮ้าส์ศรีราชา นายหัวเคยบอกผมว่ายกให้คุณพาย...” “เขา... ให้พายเหรอ? ให้... ทำไม...” ทั้งน้ำเสียงและแววตาตัดพ้อมองวิทยาอย่างต้องการคำตอบที่เขาไม่สามารถให้เธอได้ แม้แต่ปรีชาเองก็ส่ายหน้าไปมาว่าไม่รู้... “คุณเมฆ... ไม่สิ เขายังไม่ตาย... ไหนศพคุณเมฆ?” นั่นคือที่เธอไม่เชื่อคนตรงหน้ากับภาพที่เห็น ก่อนจะเริ่มส่งเสียงดังร้องไห้ฟูมฟายเหมือนคนเสียสติ ขณะที่กนิษฐามาถึงในอีกไม่นานด้วยความเป็นห่วงลูกสาว ในห้องผู้ป่วยพิเศษ คนเป็นพ่อจำต้องหันหลังให้ลูกสาวในคราวนี้ นายตำรวจใหญ่อย่างเขามีจิตใจเข้มแข็งมากพอ เพราะอีกหลายชีวิตบริสุทธิ์ยังเฝ้ารอแสงแห่งความหวัง ท่ามกลางความมืดมิดมัวเมาของการเป็นทาสยาเสพติด วิทยาปิดประตูปิดลงด้วยท่าทางเป็นห่วง ปล่อยให้สองแม่ลูกอยู่กันตามลำพัง ก่อนเดินตามนายตำรวจในชุดลำลอง อึกอักถาม “เอ่อ... ไหวไหมครับท่านรอง? ฝั่งผมน่ะไหว... แต่ลูกสาวท่าน...” “ไม่... ต้องจับมันกับเจ้าหนี้มันให้ได้... ฉันจะต้องปิดค
เล่ห์ทศกัณฐ์ 54
การหายตัวอย่างไร้ร่องรอยของนายทินกรที่ไม่ยอมมาตามหมายศาล เดือดร้อนถึงพลตำรวจเอกปรีชาและนายหัวไร่องุ่น ตำรวจยังไม่สามารถทำการเข้าจับกุมในเมื่อเป็นสิทธิ์ของผู้ต้องหาในการประกันตัวสู้คดี จำเลยยังไม่ยอมรับสารภาพตามหลักฐานการจับกุมพร้อมของกลางทั้งหมด และซัดทอดไปที่นายเมธพนธ์ว่าเป็นคนบงการ แม้ไม่มีหลักฐานบางครั้งศาลอาจรับฟังคำซัดทอดลงโทษได้เช่นกัน ปัญหานี้คงจะมีแต่เขาสามารถจัดการกับนายถิน ร้อยตำรวจตรีพิมฐาติดต่อมาขอเจรจากับเขาว่าท่านอยากลงตำแหน่งอย่างสวย ๆ ในวัยใกล้เกษียณ แผนการนี้อาจจับตัวการใหญ่ได้แบบไม่ต้องมีใครเสียเลือดเนื้อ... ตัวเขาเองก็จะไม่ต้องเดือดร้อนยังเป็นการจับแก๊งค้ายานรกแบบละมุนละม่อมที่สุด “นายหัวจะทำตามที่ท่านรองฯ ขอไหม?” วิทยาถามนายที่มีท่าทีหงุดหงิด ทว่าเขาและนายเห็นด้วยกับนายตำรวจกับวิธีการนี้ “มันมีทางเลือกไหมล่ะ?” “ผมจะคุ้มกันความปลอดภัยของคุณพายให้ นายลุยได้เลย ไม่ต้องห่วง เรื่องทนายของเราผมเตรียมไว้แล้วครับ” เมื่อลูกน้องคนสนิทรับปากเป็นมั่นเหมาะ เจ้าของร่างสูงในเสื้อแขนยาวคอเต่าตามสภา
เล่ห์ทศกัณฐ์ 53
หญิงสาวส่ายหน้าไปมาไว ๆ “ไม่ดีค่ะ... พายไม่อยากกอด ตัวพาย เส้นผมของพาย... หัวใจพายมีเจ้าของ... จะทำอะไรต้องขออนุญาต ห้ามไม่ให้ผู้ชายคนไหนแตะเป็นคำสั่ง แฟนพายดุมาก อาภพจะเดือดร้อนเอา” ขณิกาทวนคำพูดของบางคนครบถ้วนทุกคำ เธอเป็นคนตรงพอ ๆ กับอริสา ลูกสาวของพิภพ เสียงผ่อนลมหายใจหนัก ๆ ดัง “อาขอโทษนะ... อาเคยเห็นแก่ตัวเพราะเรื่องเมียเก่า ทั้งที่แก้วตายไปตั้งนานแล้ว อารู้ว่าอารัก... อาหวงพายมากแต่อาโง่เอง” “ไม่เป็นไรค่ะ พายไม่โกรธอาภพเลย ถ้าพายไม่วิ่งหนีอาวันนั้น พายคงไม่ได้เจอคุณเมฆ... เขาดูแลพายดีมาก ๆ เขารักพายอย่างที่พายรักเขาคนเดียว” ในแววตาคู่สวยเต็มไปด้วยความชื่นชมในตัวชายหนุ่ม แม้ว่าเขาจะเคยเป็นเพลย์บอย เธอกลับแน่ใจว่าความรักของเธอและเขาเป็นเรื่องที่มีอยู่จริง หญิงสาวก้าวเข้าไปก้าวหนึ่ง เผชิญหน้ากับคุณอาที่เธอเคยปันหัวใจให้... “อาภพดูแลตัวเองนะคะ นายหัวฟาร์มม้าเป็นคนดีต้องเจอคนศีลเสมอกันแน่ค่ะ ถ้าไม่เจอก็แก่ตายไปคนเดียวเนอะ อายุเยอะแล้ว... ปลงค่ะปลง” และเป็นอีกครั้งที่เธอส่งยิ้มให้เขาอย่างจริงใจ พิภพพอจะยิ้มออกบ้างพอเห็นว่าอด
เล่ห์ทศกัณฐ์ 52
“คุยอะไรกันคะ? หน้าตาคร่ำเครียดเชียว พายพลาดอะไรไปหรือเปล่า?” “นายหัวกำลังพูดถึงงานโฆษณาของคุณพายน่ะครับ” วิทยาหันไปตอบทำเหมือนว่าเขาไม่ได้คุยอะไรกับเจ้านายมาก่อนเลย แผนเซอร์ไพรส์สาวครั้งนี้คงไปได้ด้วยดีถ้าเขาไม่ยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ วงหน้าหวานขมวดมุ่นมองถ้วยมีหูที่ว่างเปล่า ถามด้วยความหวังดี “คุณวิทย์... กาแฟอีกแก้วไหมคะ? พายไปซื้อให้... มันหมดแล้วนะ” “ไม่เป็นไรครับ...” เจ้านายส่ายหน้าไปมากับความไม่เนียนของลูกน้อง ก่อนที่หญิงสาวจะนั่งลงข้าง ๆ เขาหยิบแท็บเล็ตส่งให้ “ตัวอย่างโฆษณาเสร็จเรียบร้อยแล้วนะคะ ตรวจดูความเรียบร้อยก่อนได้ คุณลูกค้าไม่ชอบตรงไหน แก้ไขได้ค่ะ” ได้ยินคำว่าตรวจตรา... ดวงตาคู่คมหรี่เล็กลงมองเดรสสีขาวแขนยาวความความยาวคลุมเข่าดูเรียบร้อยแฝงความเย้ายวนไว้ตรงหน้าอกอวบอัดคับแน่นในเสื้อคอลึกกว้างทรงสี่เหลี่ยม “แต่งตัวให้มันดี ๆ เสื้อ... คอลึกเอาผ้าพันคอคลุมไว้ด้วยครับ” “แหม... คุณเมฆหวงพายเหรอ? เมื่อก่อนไม่เห็นจะบ่น... งานจะเอาไหมคะ?” เธอย้ำอีกรอบให้ผู้ชายขี้บ่นรับงานไป ปั
เล่ห์ทศกัณฐ์ 51
“อะไรนะ!? ไอ้ยักษ์มันเล่นหัวผู้กองเรอะ?” เสียงโวยวายของนายตำรวจใหญ่ ในห้องผู้ป่วยพิเศษที่มีกระเช้าเยี่ยมไข้เต็มโต๊ะ คนไข้เจ้าของห้องนั่งมองหนุ่มวัยหกสิบปีสาดอารมณ์ใส่โทรศัพท์นานหลายนาที เรื่องลูกสาวถูกลักพาเข้าซอยเล็กซอยน้อยในหมู่บ้านสลัมย่านบางยี่เรือ ทะลุออกถนนใหญ่ได้ แต่ละเส้นทางลึกลับงุนงงจนผู้กองหาทางออกไม่เจอ และก็คลาดกับเป้าหมายจนได้ ขณะที่อริสากำลังคิดว่าน้องสาวคนสนิทไม่มาเยี่ยม ไม่รับสาย ไม่ตอบข้อความเธอเลยเป็นเพราะคำพูดเมื่อหลายวันก่อน มันเคยเป็นเรื่องปกติธรรมดาของเธอและพ่อกับการว่าสาดเสียเทเสียนายหัวไร่องุ่น กลั่นแกล้งกันมานานนับหลายปี ไม่ใช่ตอนนี้... ‘คุณเมฆไม่ได้ทำอะไรผิด ถ้าพี่อริสจะเกลียดเขาอย่างคนไม่มีเหตุผล แล้วแต่พี่เลย... แต่พี่อย่าด่าว่าเขาให้พายฟัง พายไม่อยากฟังค่ะ’ คนเคยสนิทกันคงไม่สบายใจ หลายวันก่อนรุ่นพี่อย่างชินดนัยมาเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังพร้อมด้วยหลักฐานของร้อยตำรวจตรีพิมฐา ใบหน้าสดสวยซีดขาวราวกระดาษคร่ำเครียดจัด บนเตียงผู้ป่วยที่ถูกปรับให้เอนขึ้นเล็กน้อย ด้วยแผลจากลูกกระสุนที่ทะลุผ่
เล่ห์ทศกัณฐ์ 50
ร้านอาหารมากมายขายกันแข่งหลายซุ้ม มีกิจกรรมยิงปืน ตักปลา เวทีการแสดงในแบบของวัดไทย ๆ ผู้คนต่างมาเที่ยวกันคึกคัก มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนกลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง ด้วยความเป็นลูกหลานบ้านเศรษฐีนีต้องแอบหนีเที่ยวอยู่บ่อย ๆ เพราะบ้านของคุณยายเองก็มีกฎกติกา ท่านคงกลัวว่าหลานสาวจะไปคบเด็กเกเรจนเสียผู้เสียคน แต่จนถึงทุกวันนี้เธอยังไม่เคยทำตัวออกนอกลู่นอกทางให้พ่อแม่หรือคุณยายต้องน้ำตาตกในสักครั้ง “เรื่องงานโฆษณา ฝ่ายทีมงานยังต้องตัดต่ออีกหน่อยนะคะ เดี๋ยวพายส่งให้นะ” เธอบอกเขาพอจะเดินเข้าไปหาซื้อของกิน ชายหนุ่มไหวไหล่ตอบหน้าตาเฉย “ครับ... ไม่รีบอยู่แล้ว ผมแค่ตั้งใจไปหาน้องพาย... ไปจีบ” “พายรู้... คุณเมฆอยากแค่แก้เผ็ดอาภพเท่านั้นแหละ ดูตอนหัวเราะเวลาอาภพโมโหเข้าสิ สะใจเหลือเกินนะคะ” คนฟังจำได้ว่าเคยปรับความเข้าใจในเรื่องนี้กับเธอแล้วว่าทีแรกก็เป็นอย่างนั้น เมธพนธ์ไม่ใช่คนพูดอะไรซ้ำซาก ยิ่งวันก่อนนายพิภพโทรมาบอกเรื่องนายตำรวจใหญ่ด้วยตัวเองเมอร์เซเดสเบนซ์สีดำสนิทรุ่นกันกระสุนของท่านนายพลอยู่ในสภาพยับเยิน ตัวท่านเองต
เล่ห์ทศกัณฐ์ 49
หมดชั่วโมงสุดท้ายของคาบเรียนบางอาทิตย์ หากว่ามีเจ้ามืออย่างเศรษฐินีประจำหมู่บ้านหรือคนรวยคนอื่น ๆ บริจาคเงินพิเศษมา บ้านหลังนี้ยังมีกับข้าวและขนมฟรีให้เด็ก ๆ และคนทั่วไป พอเห็นว่าชายหนุ่มเริ่มสอนเด็ก ๆ ครูจึงนั่งดูว่าไม่มีตรงไหนผิด “ท่าซึ่งใช้แทนคำพูดของตัวพระ รับ ปฏิเสธ สั่ง เรียก พี่จะทำให้ดูก่อน” “ลิง ๆ พี่ ผมอยากรำท่าลิง ท่านิลพัทรบหนุมาน หกกระบวนท่า...” “เป็นลิง... ต้องเข้มแข็งและว่องไว...” ว่าพลันกระโดดกระทบขา โบกมือไปมาที่ปากพยักหน้าหัวเราะร่า ในสายของคุณครูชื่นชมสิ่งที่พร่ำสอนไปนับสิบปีแต่นักเรียนยังไม่ลืม ทว่าพอศิษย์เอกเปลี่ยนอิริยาบถเป็นอีกตัวละครหนึ่ง ที่มักวิ่งตามนางเอกอยู่เสมอแม้ว่าเขาจะไม่เคยสมหวังในความรักต้องแย่ง! “เป็นยักษ์! ต้องรักนางให้ได้เท่ากู...!” “กูไม่ได้ให้มึงมาจีบแฟนโว๊ย! สักทีวะ ไอ้ยักษ์... ลีลาเยอะแยะมากมาย” เสียงโวยวายของครูนพเรียกอาการหัวเราะกลิ้งของเด็กน้อยทั้งหลายคนในห้องกว้าง พี่ยักษ์! เร็ว ๆ เลย... กว่าที่ชายหนุ่มจะกรีดกรายร่ายรำกระบวนท่าลิงและย
