บทที่ 9

ฉันค่อยๆ รู้สึกดีขึ้นและพูดว่า “ฉันเคยตรวจสอบรายงานของซูเหยาแล้ว มันเป็นความจริง ถ้าเด็กไม่ใช่ของคุณ งั้นข้อมูลที่เก็บไว้ในโรงพยาบาลน่าจะเป็นข้อมูลของพ่อของเด็ก คุณไปดูเถอะ ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับผลประโยชน์ที่ไม่คาดคิดก็ได้”

ตํารวจแบ่งออกเป็นสองทาง ทางหนึ่งตรวจสอบบ้านเก่าของรปภ.คนนั้นตามข้อมูลที่ให้ในการเซ็นสัญญา

เมื่อตํารวจมาถึง เขากําลังยุ่งกับการเก็บกระเป๋าอยู่

พอเห็นตํารวจก็ตกใจจนพูดได้ไม่เต็มปาก

ระหว่างทางตํารวจได้สอบปากคํารอบแรกไปแล้ว

แต่เขาปิดปากเงียบเกี่ยวกับที่อยู่ของซูเหยา

เขาไม่รู้ว่าอาชญากรรมทางเศรษฐกิจคืออะไร และไม่รู้ว่าอะไรผิดกฎหมาย

เขารู้แต่ว่าต้องหาเงินมารักษาอาการป่วยของลูกชายตัวเอง

อีกทีมหนึ่งไปโรงพยาบาลสูตินรีเวช

จดหมายเหตุของหญิงตั้งครรภ์จะอยู่กับเธอตลอดก่อนคลอด

ไม่นานหลังจากนั้น ทั้งสองทีมก็กลับไปที่สถานีตํารวจพร้อมกัน

เมื่อรวมข้อมูลทั้งหมดเข้าด้วยกัน กลับพบความจริงที่น่ากลัวอย่างหนึ่ง

รปภ.และซูเหรปภ.าจากอําเภอเล็กๆ แห่งเดียวกัน ทั้งสองคนเป็นคนบ้านเดียวกัน

เดิมทีอายุของเขาเกินเกณฑ์แล้ว เป็นเพราะซูเหยา เขาถึงสามารถเข้าบริษัทได้สําเร็จ

แต่เขาพูดเพียงเท่าน