ตอนที่15 ดำเนินตามแผนการ 1

แผนการนี้คือยั่วให้อยากแล้วจากไป...

บ้านหลังใหญ่ ตู้เย็นจึงใหญ่

ประตูตู้เย็นยังช่วยบดบังสองร่างซึ่งกำลังซ้อนหลังกันเอาไว้ได้อย่างดีเยี่ยม

นิรัชดันร่างของณภัทรขยับไปด้านข้างตู้เย็นเล็กน้อย ตรงนี้เป็นห้องเก็บของซึ่งอยู่ด้านในถัดจากมุมเล็กๆ ที่ตั้งฉากกับเคาเตอร์ทำอาหาร ด้านข้างเป็นซิงค์ล้างจาน ซึ่งมองผิวเผินจะเห็นเหมือนห้องเก็บของเรียบเนียนไปกับกำแพง

ต้องขอบคุณที่พ่อสร้างบ้านและออกแบบห้องครัวได้ซิกแซ็กล้ำสมัย มีซอกมีหลืบ มีมุมพิเศษเผื่อเอาไว้อย่างเหลือเชื่อ

ชายหนุ่มเอื้อมมือเปิดประตูห้องเก็บของรวดเร็ว สองร่างเข้าไปยืนเบียดเสียดแนบชิดกันอยู่ในนั้น มือหนาปิดประตูลงกลอนก่อนวกกลับมาหาคนตัวนุ่มหอม

กระโปรงสีฟ้าถูกเปิดขึ้นจนเผยบั้นท้ายขาวเนียน กางเกงในสีชมพูถูกดึงร่นลงก่อนที่ซิปกางเกงของเขาจะถูกรูดต่ำ เพื่อเปิดออกให้พยัคฆ์ร้ายตัวเขื่องได้ประกาศศักดา

ท่ามกลางความเงียบภายในห้องเก็บของซึ่งมีเสียงคนอื่นๆ ที่พูดคุยเคล้าเสียงหัวเราะดังจากนอกบ้านเล็ดลอดเข้ามาน้อยนิด  นิรัชโน้มใบหน้าหล่อเหลาร้ายกาจลงมาพร้อมลมหายใจร้อนผะผ่าวพ่นลงที่กกหูของณภัทร ลำตัวอุ่นจัดแนบชิดลงมาโอบล้อมแผ่นหลังตามด้วยบางสิ่งผงาดกล้าร้อนฉ่าไล้วนเบาๆ ที่ร่องงามฉ่ำเยิ้มก่อนจะสอดแทรกเข้ามาอย่างอึดอั้นจนจมหายมิดบั้นท้าย

“อื้อ...”

หญิงสาวร้องครวญออกมา สะกดความรัญจวนเอาไว้สุดใจเพื่อไม่ให้ปลดปล่อยความเสียวด้วยเส้นเสียงอันหวีดหวิวออกไปกระทั่งดังให้ใครต่อใครที่บังเอิญเดินผ่านมาได้ยินสำเนียงน่าอาย

เธอถามอย่างลังเลไม่แน่ใจ “พี่รัช ตรงนี้ มัน...”

ชายหนุ่มครางเสียงพร่าในลำคอ ค่อยๆ ขยับกายเป็นจังหวะลึกล้ำ “นิดเดียว...”

สัมผัสอันตรายสะท้านลึกเข้ามาในกาย เป็นจังหวะที่อึดอัดและผ่อนคลายสลับกัน จนณภัทรแยกไม่ออกว่าระหว่างสุขสันต์กับทรมาน ปวดร้าวกับต้องการ อย่างไหนมีมากกว่ากัน

ความสงสัยทำให้สาวน้อยขยับบั้นท้ายตอบรับเมื่อรู้สึกได้ถึงการมีเขาอยู่ในตัว ทั้งซาบซ่านหวามไหวและเสียดเสียวสุดสะเทิ้น เพลิงปรารถนาตอดรับความร้อนระอุนั้นจนปวดหนึบบิดรัดจนร่างกระตุกเกร็ง สร้างความหวามหวิวเกินทานทน

“อา...พี่รัช”

ใบหน้างามหวานผสานความน่ารักอย่างลงตัวแหงนหงายเพราะถูกความรัญจวนรุมเร้า สองตาเข้มลึกของนิรัชทอดมองนิ่ง ขบเม้มลำคอเนียนนุ่มเบาๆ ใช้ปลายลิ้นไล้เลียอย่างนุ่มนวลเอาใจ

“อ๊ะ! อา...พี่รัช”

เจ้าของชื่อถูกเรียกขานด้วยน้ำเสียงอย่างนั้นจึงอมยิ้มอย่างเอ็นดูขณะขยับสะโพกอย่างช้าๆ พาคลื่นแห่งความเสียวซ่านแผ่ลามไปทั่วร่างกระจายไปสู่กลางกายถึงใครอีกคน

“รู้สึกดีไหม?” เขาถามเสียงแตกพร่า

“อ่ะ...อืม”

ณภัทรครางรับแทบจะในทันทีทว่ากลับโอดครวญในใจ พี่ชายจะตามใจน้องสาวทุกที่ทุกเวลาแบบนี้ไม่ได้นะ

ความเสียวกระสันซัดซาดราวคลื่นยักษ์ร้อนฉ่าราวลาวาเข้าถาโถมจากปลายยอดภูเขาไฟ ทั้งเดือดระอุและเร่งเร้ายามกายของสองเราแนบชิดสอดประสานและกระแทกกระทั้นในจังหวะที่เร้าใจ

ชายผู้กอบกุมบั้นท้ายส่งตัวตนเข้าออกเร่าร้อนมากกว่าเดิม วาบหวิวเกินข่มกลั้น กระทั่งเจ้าของบั้นท้ายต้องสูดหายใจถี่กระชั้น

ทว่าเมื่อความเสียวสะท้านไต่ระดับฉีดพล่านอัดแน่นไปด้วยเพลิงปรารถนาจนเกือบถึงปลายทางฝันที่พูดได้ว่าดีแล้ว อีกนิด            ...อีกนิดเดียว เจ้าของแท่งกายแห่งความทรมานผู้ครอบงำอีกคนด้วยความเสียวสยิวหวิวซ่านกลับหยุดชะงัก ก่อนถอนความแข็งร้อนออกไปจากร่องอุ่นในวินาทีถัดมา

ทั้งๆ ที่ความเสร็จสมยังไม่ทันมาเยือนคนทั้งสอง น้ำรักยังคงร้อนระอุอยู่ทุกอณูกายแกร่งไม่ได้ส่งผ่านร่างนุ่มแต่อย่างใด

ณภัทรคล้ายร่วงดิ่งจากสรวงสวรรค์แล้วถูกถีบลงก้นเหว

นิรัชกัดฟันบดกรามข่มกลั้นความต้องการอันท่วมท้นล้นใจจนไหล่สั่น ปิดกั้นความปรารถนาที่ต้องการปลดปล่อย สะกดความดิบเถื่อนเอาไว้จนกายแกร่งไหวระริก อดทนกับความรู้สึกสุดทรมาน เขากระซิบเสียงแหบกระเส่า

“เราจะได้ทำมันต่อเมื่อถึงเวลาเหมาะสม ตกลงไหม?”

ณภัทรหันมามองด้วยสองตาฉ่ำหวานน่าสงสาร แทบร้องไห้ เธอก็รอเวลาอันเหมาะสมอย่างเช่นเรียนจบมีงานทำแล้วนั่นไง ทำไมพี่รัชชอบเร่งให้อยากทำเร็วขึ้นอยู่เรื่อย

น่าแปลกที่นิรัชเข้าใจความหมายจากสายตานั่นชัดเจน  เขานึกขำจนกลั้นยิ้มพลางก้มหน้ากดจูบหนักๆ ที่กลีบปากสั่นเทา ขบเม้มเบาๆ ที่ลำคอเธออย่างต้องการปลอบใจแต่คำพูดกลับตัดพ้อและคาดโทษ