พ.ศ. นี้คงไม่มีใครไม่รู้จักมินาริหรือมีนา ลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นและเป็นนางเอกชื่อดังที่กำลังมาแรงที่สุด ด้วยใบหน้าอ่อนหวานน่ารัก ดวงตากลมโต แก้มป่อง ไว้ผมม้า ถ้าไม่บอกคงไม่มีใครเชื่อว่าเธออายุยี่สิบห้าปีแล้ว
เธอมีส่วนสูงร้อยหกสิบพอดีไม่ขาดไม่เกิน เรือนร่างจะเรียกว่าบอบบางก็ใช่ จะเรียกว่าอวบอิ่มก็ไม่เชิง เพราะเธอมีหุ่นที่ผอมเพรียวด้วยรอบเอวแค่ยี่สิบสองนิ้ว แต่กลับมีหน้าอกอวบอิ่มถึงสามสิบห้านิ้ว และส่วนนี้นี่เองที่มัดใจแฟนคลับได้อยู่มัด
"มินาริโคตรเอ็กซ์"
"นมใหญ่มาก"
"เสียงครางโคตรดี ฟังทีไรน้ำแตกทุกที"
"อยากลองเอาบ้างว่ะ"
"ฝันเปียกเอาเหอะมึง"
กลุ่มแฟนคลับของมินาริมีอายุตั้งแต่สิบแปดถึงห้าสิบปี ด้วยหน้าตาน่ารักแต่การแสดงที่แสนเร่าร้อนทำให้เธอถูกใจชายหนุ่มทุกวัยทุกเชื้อชาติ ใคร ๆ ก็ฝันอยากลองกับนางฟ้ามินาริสักครั้ง แต่ก็ได้แค่ฝัน
เพราะนางเอกสาวเลือกพระเอกสุด ๆ
ไม่หล่อ ไม่ล่ำ ไม่ใหญ่ มินาริไม่แสดงด้วยเด็ดขาด
"คนนี้ไม่สเปกค่ะ"
รูปนายแบบคนที่สิบถูกดันหนีอีกครั้ง ท่าทางเอาแต่ใจทำให้ผู้กำกับลอบถอนหายใจเบา ๆ
แต่สุดท้ายก็ไม่กล้าขัดใจ
เป็นครั้งแรกที่นางเอกชื่อดังยอมแสดงหนังไทย กว่าจะติดต่อมาได้เลือดตาแทบกระเด็น เวลานี้อยากได้อะไรทุกคนก็พร้อมประเคนให้
รวมถึงผู้ชายดี ๆ สักคน หรืออาจจะสองคน
"น้องมีนาชอบแบบไหนคะ มีตัวอย่างไหม"
"ไหน ๆ ก็มาไทยทั้งที มีนาอยากได้ผู้ชายผิวแทน กล้ามแน่น ๆ และที่สำคัญ...ต้องใหญ่ค่ะ"
"คนนี้เป็นไงคะ ผิวแทน กล้ามแน่น เป้าตุง"
"เอาอะไรมายัดหรือให้มันตุงหรือเปล่าคะ"
"ว๊าย! พูดอะไรแบบนั้นคะ ของจริงสิคะแบบนี้"
"ไม่เห็นของจริงมีนาก็ไม่เชื่อหรอกค่ะ"
สุดท้ายทุกคนก็ต้องตามใจนางเอกดัง แต่กว่าคนที่มินาริเลือกจะว่างก็อีกสองวัน ทีมงานเลยให้หญิงสาวไปถ่ายภาพหวิวไว้ขึ้นปกก่อน
มินาริใส่เพียงชั้นในลูกไม้สีดำเข้าไปในฉาก เธอโชว์เรือนร่างให้คนทั้งกองดูอย่างมั่นใจ ก่อนจะนั่งลงบนฟูกนุ่มแล้วแยกขาออก
อึก!
ทีมงานผู้ชายกลืนน้ำลายกันเสียงดัง ผู้หญิงบางคนเบือนหน้าหนี บางคนจ้องมองด้วยสายตาริษยา
มันยิ่งทำให้นางเอกสาวได้ใจ นอกจากสายตาหื่น ๆ ของผู้ชาย สิ่งที่มินาริชอบไม่ต่างกันคือสายตาอิจฉาของผู้หญิง
"ผมทำงาน อย่างี่เง่าสิ"
นางเอกสาวมองชายหญิงสองคนที่ยืนเถียงกันจนหน้าดำหน้าแดง ผู้ชายตัวใหญ่ถือกล้องติดมือไว้ ส่วนผู้หญิงมีป้ายชื่อห้อยคอว่าเป็นพนักงานบริษัทนี้แต่แผนกอื่น
"แต่ฉันไม่อยากให้คุณถ่ายผู้หญิงคนนั้น!"
หืม?
ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนนั้นจะไม่รู้ว่ามินาริฟังภาษาไทยออก เธอพูดเสียงดังไม่เกรงใจคนที่นั่งแหกขาอยู่เลย
พวกไม่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว น่ารำคาญ
"ขอโทษนะคะ"
เสียงหวาน ๆ เอ่ยเป็นภาษาญี่ปุ่น
"ถ้าไม่ถ่าย ฉันจะกลับ"
ล่ามที่บริษัทส่งมาดูแลมินาริรีบเดินเข้าไปเจรจากับสองหนุ่มสาว นานเกือบนาทีกว่าผู้หญิงคนนั้นจะยอมเดินออกไป แต่ยังไม่วายส่งสายตาไม่พอใจมาที่มินาริทิ้งท้าย
นิสัยไม่ดี เธอยังไม่ได้ทำอะไรให้ด้วยซ้ำ
มินาริเหลือบตามองตากล้องที่เดินหัวเสียเข้ามา
อ๋อ...มิน่า ถึงได้หวง
น่า กิน ขนาดนี้นี่เอง
.
.
.
.
.
TBC
แช๊ะ!"หันซ้ายหน่อยครับ""น้องมีนาหันซ้ายนิดนึงค่ะ"แช๊ะ!"ดีครับ ต่อไปคุกเข่า แล้วปล่อยสายบราให้ตกมาข้างหนึ่ง...""เดี๋ยวค่ะ"มินาริเอ่ยขัดเป็นภาษาญี่ปุ่นก่อนช่างภาพหนุ่มพูดจบ นางเอกสาวส่งสายตาให้ล่ามเดินเข้าไปหา"บอกให้ทุกคนออกไปก่อนได้ไหมคะ""เอ๋?? ทำไมล่ะคะ""มีนาทำงานไม่สะดวก ไม่ชอบสายตาที่มองมา"ล่ามวัยกลางคนทำสีหน้าลำบากใจ ในใจนึกค่อนขอดว่ามินาริมานึกอายอะไรตอนนี้ เล่นหนังมาเป็นสิบ ๆ เรื่องแล้วแท้ ๆ"ถ้าไม่ออกก็พอแค่นี้ค่ะ ที่จริงก็ถ่ายไปเยอะแล้วนี่""เอ่อ...เดี๋ยวพี่จัดการให้ค่ะ"ล่ามรีบวิ่งไปจัดการตามคำขอของมินาริ เพียงไม่นานห้องทั้งห้องก็ไร้ผู้คนเหลือเพียงแค่นางแบบรูปร่างอรชร กับช่างภาพหนุ่มผิวขาวหน้าตี๋แต่กล้ามแน่น"ล่ามก็ไปด้วย แล้วกูจะสื่อสารยังไงวะ"ช่างภาพเกาหัวแกรก เรียกเสียงหัวเราะคิกจากนางเอกสาวเบา ๆ"คิก~ ฉันพูดและฟังไทยได้ค่ะ""ห๋า!!...เอ่อ...ครับ"มินาริหัวเราะเสียงใส เธอช้อนตามองช่างภาพอย่างมีจริต ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนสายบราลงจนอกอวบใหญ่สีน้ำนมล้นทะลัก"ถ่ายต่อสิคะ"ช่างภาพหนุ่มกลืนน้ำลายลงคอ มือไม้สั่นจนน่ารำคาญ ตอนที่มีคนอยู่เยอะ ๆ เขาไม่รู้สึกอะไรกับนางเอกคนนี้
"ขอบคุณทุกคนที่ทำงานหนักค่ะ น้องมีนาเปลี่ยนชุดได้เลยนะคะ รถพร้อมแล้ว""ขอบคุณค่ะ"นางเอกสาวรับชุดคลุมมาคลุมตัวอย่างมิดชิด ดวงตากลมช้อนมองช่างภาพที่กำลังมองมาไม่ต่างกัน พอหลุบตาลงต่ำก็เจอกับเป้าตุง ๆ เต็มสองตาคงน่าเสียดายแย่ถ้าวันนี้ไม่โดน..."มีนาอยากอาบน้ำจังค่ะ เหนียวตัวไปหมด""อ๋อ ห้องอาบน้ำเชิญทางนี้เลยค่ะ แต่ไม่ใช่ห้องส่วนตัวนะคะ พนักงานสาว ๆ ก็ใช้ห้องนี้กัน พี่ไม่รู้ว่าน้องมีนาจะอาบน้ำเลยไม่ได้เตรียมไว้ให้""ไม่เป็นไรค่ะ มีนาอาบได้"หญิงสาวพูดจบก็ช้อนตามองช่างภาพหน้าตี๋ด้วยสายตาสื่อความนัยย์บางอย่างก่อนจะเดินจากไปทีมงานหันกลับไปทำงานของตัวเองต่อเพราะอยากกลับบ้านเต็มแก่ ต่างจากช่างภาพหนุ่มที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่ไม่ไหวติง"พี่ ยืนทำอะไร""ปละ...เปล่า""งั้นก็รีบเคลียร์งานเถอะพี่ ผมอยากกลับบ้านจะแย่"ช่างภาพพยักหน้ารับ มือทำงานตรงหน้า แต่จิตใจกลับล่องลอยไปไกล ภาพในความคิดของเขาคือร่างขาวโพลนของนางเอกสาว ใบหน้าน่ารักแต่ดวงตากลับเย้ายวน นมใหญ่เต็มมือ หัวนมสีชมพู กลีบเนื้ออวบ ๆ ที่มีรสชาติอร่อยเหาะอย่าบอกใครไม่ไหวว่ะ"เดี๋ยวกูมานะ""ไปไหนพี่""กูปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำ มึงทำไปก่อน ถ
วันถ่ายทำมาถึง มินาริถูกคนดูแลชั่วคราวโทรปลุกตั้งแต่เช้าพร้อมกับบอกว่าส่งคนมารับแล้ว ส่วนเจ้าตัวนั้นไปเตรียมตัวที่กองถ่ายแต่เช้ามืดจึงไม่ได้มาด้วยนางเอกสาวลุกขึ้นอย่างเกียจคร้าน เธอแต่งตัวด้วยชุดเดรสสั้นสีหวาน แต่งหน้าอ่อน ๆ ปล่อยผมที่หยักเป็นลอนคลื่นให้สยายเต็มแผ่นหลัง เธอไม่คิดแต่งอะไรมาก เพราะอย่างไรก็ต้องไปแต่งอีกอยู่ดีหน้าโรงแรมมีรถตู้สีดำจอดอยู่ มินาริเดินเข้าไปอย่างคุ้นเคย รถตู้คันนี้เธอใช้โดยสารตลอดเวลาที่อยู่ประเทศไทย คนขับเป็นชายอายุราวห้าสิบปีชื่อลุงเขมลุงเขมเป็นชายไทยที่สูงไม่มากเท่าไหร่ ร่างกายกำยำ ผิวสีแทนเข้ม ไว้หนวดรอบริมฝีปากดูน่ากลัว แต่นิสัยใจคอกลับขี้เกรงใจ พูดจาสุภาพผิดกับหน้าตาลิบลับ"เชิญครับคุณมีนา"ลุงเขมลงมาเปิดประตูรถให้นางเอกสาว ใบหน้าก้มต่ำไม่กล้าสบตากับคนน่ารักเหมือนกับทุก ๆ ครั้ง"ขอบคุณค่ะลุงเขม"เสียงหวานเพราะพริ้งทำเอาคนแก่ใจสั่น เขมปิดประตูลงแล้วรีบไปประจำที่คนขับ รอจนกระทั่งนางเอกสาวนั่งเรียบร้อยจึงออกรถขับออกมาได้ไม่เท่าไหร่รถตู้คันใหญ่ก็จอดนิ่ง สภาพการจราจรตอนเช้าของกรุงเทพฯ เข้าขั้นย่ำแย่ ขยับได้สองเมตรก็ต้องหยุดอีกครั้ง เป็นแบบนี้มากว่าครึ่ง
"ผมดีใจที่ได้ร่วมงานกับนางเอกเก่ง ๆ แบบคุณนะครับ""ขอบคุณค่ะ"มินาริตอบรับด้วยรอยยิ้มเขินอาย นิ้วเกี่ยวเส้นผมขึ้นทัดหูเขิน ๆ แต่ก็ไม่วายทิ้งหางตาให้ชายหนุ่มกล้ามปูถือว่าพระเอกคนนี้ตรงปกทีเดียว หน้าตาหล่อคม ผิวสีน้ำผึ้ง กล้ามใหญ่ ท่าทางเป็นงาน เหลือแค่เรื่องเดียวที่ยังไม่รู้จะใหญ่จริงหรือเปล่าทั้งสองคนนั่งคุยกันเพื่อให้ร่วมงานกันได้ไม่เคอะเขิน บทบาทของวันนี้เป็นบทที่มินาริเจอบ่อยครั้ง 'เด็กสาวไร้เดียงสากับหนุ่มหล่อเซ็กส์จัด' อาจจะเพราะหน้าตาเธอน่ารักจึงได้รับแต่บทสาวน้อยซื่อ ๆ แต่ก็ยอมรับว่ามันคือจุดขายที่ทำให้เธอโด่งดังมาจนถึงทุกวันนี้"สาวบริสุทธิ์เหรอคะ"มินาริอ่านบทแล้วแปลกใจไม่น้อย สาวบริสุทธิ์? ถึงเธอจะเล่นบทสาวน้อยไร้เดียงสาเป็นประจำ แต่ก็ไม่เคยมีบทที่เน้นย้ำขนาดนี้แปลว่าจุดขายของเรื่องนี้คือการแสดงตอนเธอถูกเปิดบริสุทธิ์ สมกับเป็นรสนิยมของชายไทยที่ชอบสาวบริสุทธิ์ ให้ค่ากับพรหมจรรย์ทั้ง ๆ ที่ตัวเองผ่านมาไม่รู้กี่คน"ยากไปไหมครับ""ท้าทายดีค่ะ"มินาริส่งยิ้มให้พระเอกในวันนี้ อีกฝ่ายส่งยิ้มกลับมาพร้อมสายตาเจ้าชู้กรุ้มกริ่มทั้งคู่แยกย้ายกันไปแต่งหน้าแต่งตัว โลเคชั่นวันนี้เป็นบ้
"อ๊ะ! เจ็บ"ใบหน้าน่ารักบิดเบี้ยว มือเล็กพยายามดันสิ่งแปลกปลอมออกจากร่างกาย มินาริส่ายหน้าไปมา น้ำตาคลอเต็มสองตาจวนเจียนจะไหลเต็มแก่"ไม่เอา เจ็บ... พี่เคนหนูเจ็บ"มินาริตีบทแตกกระจาย ถ้าใครไม่รู้จักเธอมาก่อนคงคิดว่าเธอเป็นสาวบริสุทธิ์จริง ๆ ทั้งเนื้อตัวที่สั่นระริก ดวงตากลมที่เต็มไปด้วยน้ำตา และสีหน้าที่ดูเจ็บปวดและหวาดกลัว"ชู่วว พี่ไม่ใส่แล้ว"เคนจูบหน้าผากน้องสาว เขาไม่ดึงดันสอดนิ้วเข้าไปอีก ริมฝีปากไล่จูบตั้งแต่หน้าผากลงมาที่ริมฝีปาก แลกลิ้นกันสักพักก็เลื่อนลงมาที่ซอกคอระหง"อะ...อืม"สาวน้อยแหงนคอขึ้น เธอครางแผ่วรับสัมผัสอ่อนโยนทว่าเสียวซ่านเหลือเกินเคนไล่ริมฝีปากลงมาตามร่างกายงดงาม เขาแวะหยอกล้อหัวนมตั้งชันทั้งสองข้าง กดจูบหนัก ๆ ลงบนหน้าท้องแบนราบหลายครั้ง ก่อนจะเคลื่อนลงมาที่ระหว่างขาขาวผ่อง"ว๊าย! พะ...พี่เคน ทำอะไรคะ""พี่จะทำให้มินาริไม่เจ็บ""มะ...ไม่เอา มันสกปรก""ไม่เห็นสกปรกตรงไหน"เคนบังคับให้ขาเรียวอ้าออก เขามองเนินนูนตรงหน้าอย่างชื่นชม สวยไม่มีที่ติดจริง ๆ"พี่เคน หนูอาย""ไม่เห็นต้องอายเลย มินาริของพี่สวยขนาดนี้"สาวน้อยเมื่อถูกชมมาก ๆ เข้าก็เริ่มไม่เป็นตัวเอง มือ
"เฮ้อ!"เขมมองเจ้าของเสียงถอนหายใจหนัก ๆ ผ่านกระจกมองหลัง ใบหน้าสวยน่ารักดูยุ่งยากไม่สบอารมณ์บ่งบอกว่ากำลังหงุดหงิดกับอะไรบางอย่างอยู่"เหนื่อยหรือครับ"ชายแก่ถามตามประสา เห็นเด็กสาวอายุน้อยกว่าหนึ่งเท่าตัวดูเหนื่อยอ่อนก็เป็นห่วงถ่ายหนังติดต่อกันสามวันแล้ว เขมไม่รู้ว่ากองถ่ายหนังแบบนี้เขาทำงานกันอย่างไร แต่ก็น่าจะเหนื่อยน่าดูขึ้นชื่อว่างาน ไม่มีคำว่าสบายหรอก"แค่มีเรื่องยุ่งยากน่ะค่ะ""ถ้าไม่ใช่ความลับ ระบายให้ลุงฟังก็ได้นะครับ เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้น""มันไม่ใช่ความลับหรอกค่ะ แต่..." นางเอกสาวกัดริมฝีปากอย่างชั่งใจ "หนังที่ถ่าย มีนาแทบไม่ได้ถึงจุดสุดยอดเลย"เขมเบิกตากว้าง ชายแก่ไม่คิดว่าเรื่องที่มินาริหงุดหงิดคือเรื่องนี้เลยไม่ได้เตรียมใจไว้"ได้ยินแบบนี้แล้วลุงเขมยังอยากให้มีนาระบายอยู่ไหมคะ"เขมนิ่งคิดชั่วอึดใจ ไหน ๆ ก็ ไหน ๆ ถ้าปฏิเสธไปนางเอกคนสวยคงเสียหน้าน่าดู"ครับ""เขาเป็นผู้ชายที่เรื่องบนเตียงห่วยมากค่ะ" มินาริจงใจไม่เอ่ยชื่อเคนตรง ๆ "แรก ๆ ก็ดีค่ะ เล้าโลมดี ดูใส่ใจ แต่พอหลัง ๆ กลับทำแบบขอไปที มีนาไม่เสร็จเลยนอกจากครั้งแรก แต่ต้องทำเป็นมีความสุขเพราะหน้าที่""แย่เลยนะครับ""แย
มินาริส่ายหน้าเบา ๆ ปากพร่ำบอกว่าไม่ตลอดเวลา ร่างกายสั่นระริก ดวงตากลมโตมีน้ำใสคลอเอ่อน่าสงสาร แต่ไม่ได้ทำให้เขมเปลี่ยนใจชายแก่ปรับเบาะนั่งให้กลายเป็นเบาะกึ่งนอน มือหยาบดันร่างเล็กลงเมื่อมินาริพยายามดิ้นหนี เขมใช้ผ้าที่ฉีกขาดกับมือมัดนางเอกสาวไว้ ก่อนจะทรุดกายลงกับพื้นรถระหว่างขาเรียว"ลุงเขม ยะ...อย่าค่ะ"เขมจับขาขาวนวลตั้งชัน แหกออกกว้างจนเห็นเนื้อนูนที่ซ่อนอยู่ใต้กางเกงในเปียกแฉะ"กลิ่นดี"เขมสูดดมกลิ่นสาวอย่างหื่นกระหาย เสียงลมหายใจฟืดฟาดเล่นเอานางเอกที่ผ่านผู้ชายมาไม่น้อยขนลุกเกรียว"แฉะเชียว"เขมถูท้องนิ้วกับใจกลางเนื้อนูน มินาริกระตุกเบา ๆ เม็ดกระสั่นขยายใหญ่ขึ้นเพราะความเสียวซ่าน"อะ...อย่า""บอกว่าอย่าแต่แอ่นตามนิ้วไม่หยุด นี่แหนะ!"เขมขยี้นิ้วกับเม็ดเสียวแรง ๆ ส่งผลให้ร่างเล็กดิ้นพล่าน"อ๊าาา อย่า อ๊าาา""ร้องอีก ร้องดัง ๆ""ไม่ อย่า อ๊าาาา"เขมขยี้นิ้วอย่างชอบใจ ตามองเอวคอดกิ่วที่ร่อนตามนิ้วทั้ง ๆ ที่ปากร้องห้ามไม่หยุด เป้ากางเกงในนางเอกคนสวยเปียกชื้นกว่าตอนแรก เขมละมือออก ชูนิ้วที่เปียกลื่นให้มินาริดู"คุณนางเอก อยากมากเลยเหรอ น้ำเต็มนิ้วผมเชียว""ทุเรศ!""เอ้า น้ำตัวเองน
"ยังไม่ตั้งครรภ์นะครับคุณเนตรดาว" คุณหมอวัยเกือบหกสิบปีพูดประโยคเดิมกับคน ๆ เดิมเป็นครั้งที่ห้าในรอบปี ในฐานะหมอเขาไม่ได้รู้สึกดีที่ใบหน้าสวยสดจืดเจื่อนด้วยความผิดหวัง แต่ความจริงอย่างไรก็คือความจริง "แล้วที่เนตรมีอาการอ่อนเพลีย อาเจียน ประจำเดือนขาดล่ะคะ" "เพราะความเครียดครับ" "....." "คุณเครียดมากเกินไปจนส่งผลให้ฮอร์โมนแปรปรวนและเกิดอาการดังกล่าว หมอแนะนำให้คุณเนตรหยุดคิดเรื่องนี้สักพัก พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารให้ครบห้าหมู่ ร่างกายจะได้กลับมาแข็งแรงนะครับ" "เนตรสามารถท้องได้จริง ๆ ใช่ไหมคะคุณหมอ" เนตรดาวถามคล้ายกับไม่ได้ยินประโยคยาว ๆ จากคุณหมอ มือบางวางทาบบนหน้าท้องแบนราบ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ มันตั้งห้าปีแล้วนะ ทำไมเธอยังไม่มีข่าวดีเหมือนคนอื่นเขา เนตรดาวแต่งงานตอนอายุยี่สิบห้า สามีของเธอเป็นเพื่อนร่วมคลาสสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่พัฒนามาเป็นคนรัก เขาคือผู้ชายที่ดีที่สุด ตลอดเวลาที่แต่งงานกันไม่มีวันไหนที่เนตรดาวไม่มีความสุข ยกเว้นเรื่องเดียว "ร่างกายคุณเนตรดาวพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์มากครับ" "แล้วทำไม..." ทำไมเธอยังไม่มีทายาทให้สามีเสียที . . "คุณเคร
ชึ่บ... ซิบกางเกงถูกรูดลงด้วยฟันขาวจนสุด ผ้าทั้งสองด้านดีดผึงออกจากกัน เผยให้เห็นชั้นในสีเข้มที่อัดแน่นไปด้วยความต้องการของคนวัยหนุ่ม "ใหญ่จัง" พลอยไพลินส่งเสียงอ้อแอ้ ดวงตาหยาดเยิ้มจ้องมองเป้าตุงแน่น ก่อนจะค่อย ๆ อ้าปากออก "พี่พลอย อืม" ฟันขาวงับขอบกางเกงใน เธอช้อนตาขึ้นมองแฟนเด็ก ระหว่างที่ค่อย ๆ ดึงชั้นในที่ห่อหุ่มความเป็นชายออกช้า ๆ "พี่ อึก!" "อ๊ะ!" ท่อนลำขนาดใหญ่ตีเข้าที่ใบหน้าคุณแม่ลูกหนึ่งเบา ๆ เพียงแค่นั้นความชุ่มฉ่ำบริเวณหัวหยักก็เปียกเยิ้มติดกลีบปากและปลายจมูกรั้น บางส่วนเลอะแก้มเนียนเป็นคราบเหนียว "พี่พลอย ผมไม่ไหว" "เดี๋ยวสิ" พลอยไพลินไม่ยอมให้กฤตลุกขึ้นมา เธอนั่งคล่อมขาแฟนเด็ก ใช้หัวเข่าของกฤตเป็นจุดเร้าอารมณ์ให้ตัวเองไม่ต่างจากผู้หญิงร่านรัก "อ๊าาา ดีจัง" หัวเข่าเสียดสีกับเนื้อนุ่มเป็นจังหวะ ไม่นานกฤตก็รู้สึกได้ถึงความเปียกที่ไหลซึมกางเกงลงมา จากนั้นพลอยไพลินก็เร่งจังหวะขึ้นถี่ ๆ ไม่ถึงนาทีร่างกายก็กระตุกเฮือกพร้อมกับส่งเสียงครางหวานออกมา "อ๊างงง" พลอยไพลินเสร็จสมคาหัวเข่าของกฤต เธอหอบหายใจให้อารมณ์กลับมาคงที่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วส่งยิ้มหวานให้แฟนเด็ก "
(พี่พลอยกินข้าวหรือยังครับ) "กินแล้ว กฤตล่ะ" (กินแล้วเหมือนกัน พี่พลอย... ผมต้องไปทำงานอีกแล้วอะ) "เหรอ" พลอยไพลินบังคับไม่ให้น้ำเสียงดูเหงาหงอยเกินไป "งั้นกฤตไปทำงานเถอะ ตั้งใจทำงานนะ" (ครับ รักพี่นะ) "อืม" คำบอกรักทำให้พลอยไพลินใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง เธอวางสายจากแฟนหนุ่มแล้วหันกลับมาจัดการงานของตัวเองต่อ แต่สมาธิทั้งหมดกลับแตกกระเจิงเพราะเอาแต่คิดถึงกฤตซ้ำ ๆ สองเดือนกว่าแล้วที่กฤตไปฝึกงานที่ระยอง และมันก็เป็นเวลาสองเดือนกว่าที่เราทั้งคู่ไม่ได้เจอหน้ากันเลย "เฮ้อ..." กฤตนั้นงานยุ่งมาก เพชรเองก็ไม่ต่างกัน ยุ่งถึงขั้นที่ระยองใกล้กับกรุงเทพแค่นี้ยังกลับมาหากันไม่ได้ ยุ่งจนแทบไม่ได้คุยกัน บางวันไม่มีแม้แต่สายเดียวจากกฤตและเพชรเลยด้วยซ้ำ กฤตเป็นลูกชายคนสุดท้องของบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ เขาเลือกไปฝึกงานกับบริษัทอื่นเพื่อลดคำครหาว่าใช้เส้นสาย แต่ขนาดหนีจากบริษัทตัวเองไปแล้วกฤตก็ยังถูกนินทาว่าใช้เส้นพ่อ แม่ และพี่ ๆ ถึงได้สอบสัมภาษณ์ผ่าน ลามมาถึงเพชรว่ากฤตฝากเพชรเข้าไปด้วย ทั้งคู่ก็เลยต้องการลบคำสบประมาทด้วยการสร้างผลงานให้เห็น ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่เด็กฝึกงานทั้งสองคนจะยุ่งเกินเด็กฝ
"มึง!" นิ้วสั่นระริกชี้หน้าเพื่อนสนิท เพชรพยายามห้ามตัวเองอย่างหนักไม่ให้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าหล่อ ๆ ของเพื่อน กล้าดียังไงถึงได้หลอกเขาว่าป่วย แถมใช้แฟนสาวของเขาเป็นเครื่องมือแบบนี้อีก "อะไร ไม่ชอบเหรอ" "มึงมัน...แม่ง!" เพชรจำใจลดมือลง จะว่าไปที่กฤตทำก็ไม่ได้แย่เสียทีเดียว เพชรไม่ค่อยได้ใช้เวลากับแฟนเพราะแฟนเรียนหนักและเรียนคนละมหาวิทยาลัย เมื่อวานพอเธอโทรหา ออดอ้อนไม่กี่คำเขาก็พุ่งไปคอนโดเธอทันที หลังจากนั้นก็จับแฟนกินจนลืมเวลา พอกลับบ้านมาตอนสาย ๆ แทนที่คนเปิดประตูบ้านจะเป็นแม่ แต่กลับเป็นเพื่อนสนิทที่ส่งยิ้มกวนประสาทมาให้ พลาดแล้ว เพชรพลาดไปแล้ว "มึงไม่รักษาคำพูด กูบอกว่าสองอาทิตย์" "กูสั่งให้มึงห่างกับแฟนมึงสองอาทิตย์บ้างไหมล่ะ" "ไอ้กฤต" "ทะเลาะอะไรกันเด็ก ๆ" พลอยไพลินเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมคุกกี้หวานน้อยของโปรดของเพชร ในตอนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาเอวก็ถูกแขนแกร่งรวบไปนั่งบนตักหน้าตาเฉย "กฤต!" "ไอ้กฤต! ลามปามนะมึง" "ทำไม นี่เมียกู" ฟอด! "แก้มนี้ก็ของกู" "กฤต!!" "ไอ้!!" เพชรชี้หน้าเพื่อน ทั้งโกรธทั้งหมั่นไส้ อยากลุกไปต่อยหน้ามันซักทีให้หายกวนประสาท ติดที่แม่ของเขาถูกจั
กฤตยันตัวขึ้น จับขาเรียวขึ้นพาดบ่าหนึ่งข้าง มันเป็นท่าโปรดของกฤต ส่วนพลอยไพลินนั้นตาโต ตื่นเต้นกับสิ่งที่กฤตทำทุกอย่าง เธอเป็นแม่ลูกหนึ่งที่อ่อนประสบการณ์ ครั้งแรกของเธอไม่มีอะไรน่าจดจำ แต่ครั้งนี้มันต่าง เธออยากเฝ้ามองทุกขั้นตอนที่กฤตทำ อยากจดจำทุกท่วงท่าและลีลาของเด็กคนนี้ "พี่พลอย" "หืม" "ถ้ารอบนี้ผมแตกเร็วห้ามแซวกันนะครับ พี่โคตรแน่นเลย ผมเหมือนจะตาย" พลอยไพลินพยักหน้ารับ กฤตเมื่อได้ท่าก็ค่อย ๆ ดึงท่อนเอ็นออกจากรูสวาทคับแคบ เสียงซี๊ดปากเบา ๆ ดังขึ้นจากเด็กหนุ่มเพราะเนื้อนุ่มดูดตอดเหมือนไม่ต้องการให้เขาออกไปไหน กฤตก้มลงมอง ดวงตาวาววับจ้องมองปากทางที่อ้าขยายอมท่อนเอ็นอวบใหญ่ไว้แทบปริขาด "พี่พลอย" "กฤต อื้อ" แม่ลูกหนึ่งรู้สึกเหมือนถูกดึงวิญญาณออกจากร่าง ทั้งอึดอัด ทั้งเจ็บ แล้วก็เสียวในเวลาเดียวกัน เธออยากให้กฤตขยับทำอะไรให้ความอึดอัดนี้หายไป แต่พอกฤตขยับตัวร่างกายเธอกลับดูดรั้งกฤตเอาไว้อย่างตะกละตะกราม "ผ่อนคลายหน่อยครับ ผมอยากกระแทกพี่จะแย่" "พี่ อ๊ะ พยายามอยู่" กฤตดึงท่อนเอ็นออกไปเกือบสุด มีเพียงแค่หัวหยักบานใหญ่ที่แช่คาในรูฉ่ำน้ำ เขามองภาพสวยงามนั้นอึดใจ ก่อนสะโพกสอบจะ
"พี่พลอย" "หืม?" กฤตกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ดวงตาไล่มองเรือนร่างเล็กตามสไตล์หญิงเอเชียแต่ไม่ได้ผอมแห้ง พลอยไพลินมีเนื้อให้บีบจับ แต่ก็มีกล้ามเนื้อน้อย ๆ บ่งบอกว่าเป็นคนรักสุขภาพ หุ่นโค้งเว้าไม่ต่างจากนาฬิกาทราย อกอวบ สะโพกผายและเอวคอด ร่องสิบเอ็ดตรงหน้าท้องเสริมให้เธอดูเซ็กซี่เย้ายวน "พี่พลอยไม่เหมือนคนอายุสามสิบห้า" "ทำไม" "พี่โคตรสวย" กฤตวางมือลงบนหน้าท้องที่มีกล้ามน้อย ๆ "เซ็กซี่โคตร ๆ เลย" "กฤตเอาเปรียบนะ เห็นพี่ทั้งตัวแล้วแต่กฤตยังเสื้อผ้าครบอยู่เลย" "อ่า..." กฤตได้ยินแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ได้เห็นเรือนกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเด็กหนุ่มพลอยไพลินก็หน้าร้อนผ่าว แต่นั่นไม่เท่ากับตอนที่กางเกงในสีเข้มถูกรูดออก ส่วนกลางลำตัวอวบใหญ่เหยียดตรงและชี้มาที่หน้าเธอ กฤตผิวขาว ตรงนั้นก็เลยขาวสะอาด ส่วนหัวสีแดงระเรื่อ พลอยไพลินเอนหน้าหนี เธอไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์แต่ก็ไม่ต่าง เซ็กส์ครั้งเดียวแถมตอนนั้นไม่ได้ทำอะไรนอกจากนอนให้ผู้ชายคนนั้นกระทำย่ำยี มันต่างกับตอนนี้ที่ได้เห็นร่างกายของกฤตทุกสัดส่วน "พี่พลอยครับ" กฤตคร่อมทับลงมาอีกครั้ง ริมฝีปากนุ่มพรมจูบข้า
คุณแม่ลูกหนึ่งเดินเข้าห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวเพื่อชำระคราบเหงื่อไคล บ้านของพลอยไพลินเป็นทาวน์โฮมสองชั้นขนาดเล็กกระทัดรัด สองห้องนอน สองห้องน้ำ ชั้นล่างมีห้องรับแขกที่เป็นห้องนั่งเล่นไปในตัว ห้องครัวและโต๊ะกินข้าว ห้องน้ำหนึ่งห้องสำหรับแขก ส่วนชั้นบนเป็นห้องนอนสองห้อง และห้องน้ำหนึ่งห้อง ดังนั้นพลอยไพลินจึงไม่มีห้องน้ำส่วนตัว แต่เธอก็ไม่เคยเดือดร้อนเพราะอยู่กับลูกชายแค่สองคน ไม่เคยมีปัญหาประเภทแย่งห้องน้ำกันให้ปวดหัว หญิงสาวฮัมเพลงในลำคอเบา ๆ ระหว่างลูบไล้ใยบวบไปทั่วร่างกายอวบอิ่ม พลอยไพลินเป็นแม่ลูกหนึ่งที่มีหุ่นเว้าโค้งน่าอิจฉา ผิวขาวผ่อง หน้าอกหน้าใจอวบใหญ่เกินตัว เอวคอดบาง สะโพกผาย หน้าท้องมีกล้ามเนื้อนิด ๆ เพราะเธอชอบออกกำลังกาย พลอยไพลินตั้งท้องเพชรตั้งแต่อายุสิบสี่ พ่อของเพชรชื่ออะไรเธอไม่อยากจำ จำได้แค่ว่าเขาเป็นรุ่นพี่มอหกที่โรงเรียนเดียวกัน เป็นนักกีฬา ประธานนักเรียน หล่อ และรวย ส่วนพลอยไพลินนั้นเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก เรียบร้อย เรียนเก่ง ฐานะกลาง ๆ และไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เด็กสาวที่อายุยังน้อยและไม่มีประสบการณ์มากมายถูกรุ่นพี่คนดังจีบ ตอนนั้นพลอยไพลินเหมือนอยู่ในทุ่งดอกไ
"แม่ครับ วันนี้ไอ้กฤตจะมานอนบ้านนะ" เสียงตะโกนดังแว่วมาจากหน้าบ้าน พลอยไพลินล้างมือเช็ดกับผ้าสะอาดจนแห้งแล้วเดินออกไปหาลูกชายที่กำลังก้าวออกจากบ้านพอดี "เพชร มาให้แม่หอมหน่อย" "ไม่เอาครับ เพชรโตแล้ว อีกแค่ปีเดียวก็เรียนจบแล้วแต่แม่ยังไม่เลิกหอมเพชรอีก" "ก็แม่รักเพชรนี่" "เพชรก็รักแม่ แต่เพชรอายคนอื่น เพื่อนล้อว่าเพชรเป็นลูกแหง่" พลอยไพลินหน้างอ ลูกชายเห็นแบบนั้นก็เดินมากอดเอวคอดบางที่แทบไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายตัวโตขนาดนี้เคยนอนอยู่ในนั้นตั้งเก้าเดือน "แค่กอดเพชรไม่ว่า แต่หอมแก้มเพชรไม่อยากให้ทำแล้ว" คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวพยักหน้าเข้าใจ เพชรอายุยี่สิบเอ็ดปีแล้ว สูงกว่าเธอตั้งยี่สิบเซน เจ้าตัวคงอายที่ถูกแม่หอมแก้มเป็นเด็ก ๆ "เพชรกลัวว่าคนจะเข้าใจผิดว่าแม่เป็นแฟนเพชร" "ใครคิดแบบนั้น" "เยอะแยะ เวลาไปไหนมาไหนไม่มีใครคิดว่าเราเป็นแม่ลูกหรอก ก็แม่เพชรหน้าเด็กขนาดนี้ ลำพังตัวเพชรไม่เท่าไหร่ แต่เพชรกลัวคนเอาแม่ไปนินทา" พลอยไพลินลูบหัวทุย พอได้ฟังเหตุผลของลูกก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไมลูกชายถึงไม่ยอมให้หอมเหมือนเมื่อก่อน "ลูกแม่โตเป็นหนุ่มแล้วสินะ" . . พลอยไพลินปีนี้มีอายุสามสิบห้าปีเต็ม
"ขอโทษด้วยนะคะที่เมื่อตอนกลางวันปล่อยให้คุณรอเก้อ" ทอปัดหน้าเสีย ยิ่งเห็นว่าแพททริคส่งยิ้มไม่ถือสามาให้เธอยิ่งรู้สึกผิด เมื่อกลางวันเธอกลับมาไม่ทัน เหตุผลก็ไม่ใช่เพราะใครเลย "ไม่เป็นไรครับ คุณขอโทษผมหลายครั้งแล้วนะ แถมยังชดเชยด้วยดินเนอร์บรรยากาศดี ๆ แบบนี้อีก" "แต่ฉันก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี" "เขาบอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรสิ" เสียงของบุคคลที่สามเอ่ยขัดขึ้นโดยไม่สนมารยาท "มิสเตอร์แพททริค แม่ครัวของเราฝีมือดีมาก ผมอยากให้คุณลองทานปลาเนื้ออ่อนผัดฉ่าดู ไม่เผ็ด คุณทานได้" ราเมศพูดเองเออเองพลางตักเนื้อปลาขาว ๆ ราดด้วยน้ำสีส้มสดใสไปใส่ในจานของว่าที่คู่ค้า ฉีกยิ้มให้แล้วพยักเพยิดให้แพททริคกินมันเข้าไป ทอปัดมองทั้งสองคนด้วยท่าทางหนักใจ ตัวแพททริคไม่เท่าไหร่ แต่ราเมศนี่สิ ไม่รู้วันนี้ผีอะไรเข้าสิงถึงได้ทำตัวแปลก ๆ ตั้งแต่ตั้งใจมีอะไรกับเธอจนเลยเวลาอาหารเที่ยง ไม่ว่าทอปัดจะร้อง(คราง)ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง จับเธอเปลี่ยนท่าไปหลายท่าจนน้ำตกที่เคยใสขุ่นมัวถึงยอมพาเธอกลับบ้าน แต่นั่นก็เลยเวลาอาหารเที่ยงมาชั่วโมงกว่าแล้ว ทอปัดรีบติดต่อหาแพททริค นักธุรกิจตาน้ำข้าวไม่ได้ต่อว่าอะไร เขาบอกว่าเข้าใจและ
ไร่ราเมศเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยวผลผลิต ช่วงนี้เจ้าของไร่จึงยุ่งเป็นพิเศษ เขาต้องตื่นไปไร่แต่เช้ามืด และกลับบ้านหลังจากตะวันตกดินไปแล้ว ส่วนทอปัดเองก็งานหนัก หลังจากผ่านฝึกงานมาได้เธอก็ได้ทำงานในส่วนของการส่งออกสินค้า หลายครั้งเธอต้องเข้าเมืองไปติดต่องาน หรือไม่ก็ต้องต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาชมไร่ก่อนตัดสินใจลงทุน ทอปัดนั้นจบภาษามา เธอพูดได้ทั้งอังกฤษและจีน ลูกค้าส่วนใหญ่ที่เจอก็เป็นชาวต่างชาติ พวกเขาค่อนข้างเฟรนลี่ไม่ถือตัว พูดคุยหยอกล้อกับทอปัดเป็นประจำ "วันนี้คุณสวย" แพททริค หนุ่มตาน้ำข้าวชาวอังกฤษวัยสามสิบกลาง ๆ คือลูกค้าที่ทอปัดต้องดูแลตลอดทั้งอาทิตย์นี้ เขามาพักที่ไร่ในบ้านสำหรับแขก ชมไร่ ขี่ม้า และทำกิจกรรมทุกอย่างในไร่อย่างสนุกสนาน ผ่านมาสามวันเขาเริ่มสนิทกับทอปัด พูดคุยหยอกล้อตามนิสัยหนุ่มเจ้าชู้ ทอปัดไม่ถือสาเพราะผลเรื่องการลงทุนกำลังไปในทางที่ดี ถ้ามีแพททริคมาช่วยลงทุนไร่ราเมศคงขยายไปได้ไกลกว่านี้ รวมถึงจะได้กลุ่มลูกค้าจากอังกฤษด้วย "ขอบคุณค่ะ คุณเองก็หล่อนะคะ" ทอปัดยกนิ้วโป้งให้ แพททริคหัวเราะจนตาปิด รู้สึกรักประเทศไทยมากกว่าเดิม ประเทศไทยมีทั้งที่เที่ยวสวย อาหารอร่อย และคน