"ยังไม่ตั้งครรภ์นะครับคุณเนตรดาว" คุณหมอวัยเกือบหกสิบปีพูดประโยคเดิมกับคน ๆ เดิมเป็นครั้งที่ห้าในรอบปี ในฐานะหมอเขาไม่ได้รู้สึกดีที่ใบหน้าสวยสดจืดเจื่อนด้วยความผิดหวัง แต่ความจริงอย่างไรก็คือความจริง "แล้วที่เนตรมีอาการอ่อนเพลีย อาเจียน ประจำเดือนขาดล่ะคะ" "เพราะความเครียดครับ" "....." "คุณเครียดมากเกินไปจนส่งผลให้ฮอร์โมนแปรปรวนและเกิดอาการดังกล่าว หมอแนะนำให้คุณเนตรหยุดคิดเรื่องนี้สักพัก พักผ่อนให้เพียงพอ กินอาหารให้ครบห้าหมู่ ร่างกายจะได้กลับมาแข็งแรงนะครับ" "เนตรสามารถท้องได้จริง ๆ ใช่ไหมคะคุณหมอ" เนตรดาวถามคล้ายกับไม่ได้ยินประโยคยาว ๆ จากคุณหมอ มือบางวางทาบบนหน้าท้องแบนราบ น้ำเสียงของเธอสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ มันตั้งห้าปีแล้วนะ ทำไมเธอยังไม่มีข่าวดีเหมือนคนอื่นเขา เนตรดาวแต่งงานตอนอายุยี่สิบห้า สามีของเธอเป็นเพื่อนร่วมคลาสสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่พัฒนามาเป็นคนรัก เขาคือผู้ชายที่ดีที่สุด ตลอดเวลาที่แต่งงานกันไม่มีวันไหนที่เนตรดาวไม่มีความสุข ยกเว้นเรื่องเดียว "ร่างกายคุณเนตรดาวพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์มากครับ" "แล้วทำไม..." ทำไมเธอยังไม่มีทายาทให้สามีเสียที . . "คุณเคร
"ไปไงมาไงถึงมาโผล่หน้าบ้านพี่ได้" ตรัยเอ่ยถามน้องชาย ผู้ชายทั้งสองที่กำลังนั่งประจันหน้ามีใบหน้าเหมือนกันอย่างกับแกะ ต่างที่รูปร่างเพราะตุลย์ตัวสูงใหญ่กว่านิดหน่อย ผิวคล้ำกว่า คงเพราะตุลย์ชอบเล่นกีฬากลางแจ้ง ส่วนตรัยนั้นชอบอยู่ในห้องแอร์ ตรัยและตุลย์เป็นแฝดที่เกิดห่างกันครึ่งชั่วโมง เหตุเพราะตุลย์ไม่ยอมคลอดออกมาง่าย ๆ เล่นเอาทั้งแม่และหมอเครียดจนแทบร้องไห้ตอนเกิดตุลย์ไม่แข็งแรง ตัวเล็ก ลีบ และมีภาวะตัวเหลืองต้องนอนในตู้อบนานหลายวัน ช่วงวัยเด็กตุลย์ขี้โรค ผอมแห้ง ถูกรังแกตลอดเวลา ตรัยที่เป็นพี่ชายคอยช่วยน้องทุกครั้ง ทำให้ตุลย์นับถือตรัยมากแม้จะเกิดห่างกันแค่ครึ่งชั่วโมง "มาเซอร์ไพร์ส" "แม่กับพ่อไปฮันนีมูนรอบที่สามสิบเอ็ดที่อิตาลี" "ใช่ครับ โดนเซอร์ไพร์สกลับเลยเพราะพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน ผมไม่อยากอยู่เหงา ๆ เลยมากวนพี่ชายกับพี่สะใภ้ โอ๊ะ! ขอบคุณครับพี่เนตร" ตุลย์ส่งยิ้มให้พี่สะใภ้คนสวย เนตรดาววางแก้วน้ำเย็น ๆ ลงตรงหน้าน้องสามี ก่อนจะทิ้งตัวนั่งข้างกับตรัย เพราะตุลย์นับถือตรัยมาก ดังนั้นชายหนุ่มจึงนับถือพี่สะใภ้ไม่ต่างกัน แม้ว่าเนตรดาวจะอายุเท่ากับเขา แต่ตุลย์ก็ติดเรียกพี่มาตั้งแต่
มื้อเช้าวันนี้มีแขกร่วมโต๊ะเพิ่มมาหนึ่งคน เนตรดาวเป็นคนเข้าครัวทำข้าวต้มหมูทรงเครื่องเอง ส่วนแม่บ้านที่จ้างเช้าเย็นกลับขึ้นทำความสะอาดห้องนอนแขกให้ตุลย์ ตรัยมีสีหน้าสดชื่นกว่าทุกวัน ชายหนุ่มยิ้มแย้มอย่างอารมณ์ดี พลอยให้ภรรยาอย่างเนตรดาวมีความสุขไปด้วย "วันนี้จะไปเที่ยวไหนหรือเปล่า ไม่ได้กลับไทยตั้งนานประเทศเราเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ" "ไปครับ ผมนัดเพื่อนไว้ช่วงบ่าย คงกลับมาดึก ๆ" "งั้นกินข้าวเช้าเสร็จก็ขึ้นไปนอนพัก หน้าตาดูโทรมนะ เมื่อคืนแปลกที่แล้วนอนไม่หลับใช่ไหม" ตุลย์หัวเราะเบา ๆ แล้วพยักหน้ารับ "ครับ หลับ ๆ ตื่น ๆ ทั้งคืนเลย" สองพี่น้องพูดคุยกันตามประสาจนมื้อเช้าจบลง เนตรดาวและตุลย์ลุกขึ้นไปส่งเจ้าบ้านที่เตรียมตัวไปทำงาน ตรัยวางมือบนเอวบางและเดินเคียงข้างกันไปจนถึงหน้าประตูบ้าน "วันนี้ผมคงกลับดึกหน่อยนะ" "มีกินเลี้ยงเหรอคะ" เนตรดาวถามพลางจัดเนคไทให้สามี เมื่อเรียบร้อยก็ส่งยิ้มหวานให้ตรัย "อย่าดื่มเยอะนะคะ" "ครับที่รัก" ตรัยก้มลงมาจูบปากอิ่มเบา ๆ เนตรดาวแก้มแดงขึ้นทันตา สามีเธอแสดงความรักแบบนี้เสมอ แต่ครั้งนี้เราไม่ได้อยู่กันแค่สองคน "อายคุณตุลย์เขานะคะ" เธอต่อว่าไม่จริงจัง
"อะ...อ๊าาาา" เนตรดาวแอ่นเนินสวาทขึ้นรับลิ้นหนาที่แลบเลีย ขนอ่อนลุกชูชันไปทั่วตัว รวมถึงจุดอ่อนไวที่ชูช่อด้วยความซ่านสยิว ตรัยกดลิ้นลงมาหนัก ๆ ขยี้เน้นแรง ๆ โดยเฉพาะส่วนที่แข็งเป็นไตและสั่นระริกเพราะความกระสั่น "ตรัยคะ อ๊า" เธอไม่ได้คิดไปเอง วันนี้สามีร้อนแรงผิดปกติ และเธอก็ยอมรับว่าเธอชอบ ชอบมาก... "อ๊าาา ตรงนั้น" ลิ้นหนาปาดเลียทั่วร่องเสียวอย่างช่ำชอง พอเนตรดาวร้องครางตรงไหนมากกว่าปกติสามีก็จะขยี้เน้นให้ภรรยาครางจนหอบ ต่างจากปกติที่เขามักจะปาดมั่ว ๆ โดนจุดเสียวบ้างไม่โดนบ้าง ใช้ลิ้นสักพักก็ขึ้นคล่อมแล้วสอดท่อนกายเข้ามา ตรัยเป็นคนดี แต่เรื่องบนเตียงเขาทำหน้าที่ได้แย่จริง ๆ "อืม...เสียวจัง" เนตรดาวครางกระเส่า แอ่นเนินสาวเข้าหาลิ้นนุ่มที่ฉกกลับมาอย่างไม่ยอมแพ้ เม็ดสวาทของเธอถูกดูดดึงขบกัดเบา ๆ น้ำหวานที่ไหลอาบถูกดื่มกินจนแห้ง แต่สักพักมันก็ไหลย้อยลงมาตามเดิมและสามีเธอก็เลียกินมันซ้ำ ๆ อย่างคนไม่รู้ยังอิ่ม ดื่มกินน้ำหวานจนพอใจสามีก็เคลื่อนกายขึ้นมาหา ในเงามืดสลัวเนตรดาวเห็นผู้ชายที่รักมากที่สุดจ้องมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย ตรัยในเวลานี้ไม่เหมือนตรัยเลย แต่ใบหน้านั่นก็ทำให้เธอไม
หลังจากพายุสวาทผ่านพ้นไป ก้อนความรู้สึกผิดก็แล่นมาจุกที่คอ เนตรดาวพลิกตัวหนีน้องชายสามี ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาเงียบ ๆ "พี่เนตร" "ออกไป" "พี่..." "ขอร้องเถอะนะคุณตุลย์ ออกไป" ตุลย์ทอดสายตามองไหล่เปลือยที่ไหวสะท้านจากแรงสะอื้น ชายหนุ่มก้มหน้ารับความผิด เขาหยิบเสื้อผ้าขึ้นสวมใส่ ก่อนจะเดินไปที่หน้าประตู "พี่เนตรปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าเมื่อกี้พี่มีความสุข" "....." "ร่างกายเราเข้ากันได้ดี พี่รู้ดีกว่าใคร" ปัง เนตรดาวพยุงตัวขึ้นนั่ง ตามองประตูห้องที่ปิดสนิทด้วยความสับสน เธอเสียใจ เสียใจจริง ๆ ที่ทรยศสามีที่แสนดี แต่เซ็กส์เมื่อกี้ก็ทำให้เธอมีความสุขอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ตุลย์พูดถูก ร่างกายของเธอและเขาเข้ากันได้ดีจนน่ากลัว ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกเธอเจ็บมาก แต่สุดท้ายตุลย์ก็สร้างความสุขให้เธอถึงสองครั้งสองครา ไม่ หญิงสาวส่ายหน้าเบา ๆ ก็แค่เซ็กส์ แค่ครั้งเดียว พรุ่งนี้เธอจะลืมมันไปให้หมด มันก็แค่ความฝัน "อ๊ะ..." ทว่าในตอนที่ร่างบอบบางลุกขึ้นยืน น้ำข้นเหนียวที่ยังคั่งค้างอยู่ในตัวก็ไหลย้อยลงมาตามเรียวขา เนตรดาวก้มมอง ภาพแสนลามกทำให้เธอคิดถึงเซ็กส์เร่าร้อนที่เพิ่งผ่านพ้นไป กลิ่นคาวสวาท เหง
"มะ...ไม่นะ" เนตรดาวปฏิเสธเสียงสั่น พยายามดึงสะโพกออกห่างฝ่ามืออันตรายแต่ก็ไม่เป็นผล เพียงแค่นิ้วแข็งขยี้เข้ากับจุดกระสั่น ร่างกายก็อ่อนปวกเปียกเหมือนขี้ผึ้งลนไฟ "อะ...อาาาา" "อย่าปฏิเสธความต้องการของตัวเองเลยครับ" ตุลย์ขยี้ปลายนิ้วหนัก ร่างบางทรุดลงและสั่นสะท้าน ชายหนุ่มยกยิ้มพอใจที่ทำให้พี่สะใภ้แพ้ราบคาบได้ "ตรงนี้ของพี่อยากให้ผมเข้าไปจะแย่" "มะ...อ๊าาา ตรงนั้น" ตุลย์ขยี้นิ้วเป็นวงกลม ใจกลางความสาวสั่นระริกและแข็งขืนขึ้นสู้มือ ตุลย์เบียดแผ่นอกเข้าหาพี่สะใภ้ จมูกโด่งซุกซอกคอหอมกรุ่น สูดกลิ่นความสาวเข้าเต็มปอด "อ่าส์ หอม" เนตรดาวส่งเสียงครางแผ่วรับเสียงแหบพร่า เธอแอ่นเนินสาวเข้าหาน้องชายสามี หลงลืมไปว่าสิ่งที่ทำเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง "อ๊ะ...ตุลย์" ตุลย์สัมผัสได้ถึงความเปียกหยาดเยิ้มที่เปื้อนนิ้ว กางเกงในพี่สะใภ้เปียกแฉะไปทั้งเป้า ผ้าบางนั่นกักเก็บความต้องการของเธอไม่ได้ด้วยซ้ำ "อ่าส์ พี่เนตรเปียกมากเลย เปื้อนนิ้วผมไปหมด" "อื้อ...อ๊ะ" ชายหนุ่มเขี่ยเนื้อผ้าไปด้านข้างเพื่อสัมผัสร่องแฉะด้วยนิ้วโดยไม่ต้องผ่านผ้าอีกต่อไป ทันทีที่นิ้วร้อนทาบทับเนตรดาวก็กระตุกกาย ร่องรักขับน้ำหล่
"ตุลย์จะอยู่ที่นี่เหรอ ดีจริง พี่จะได้มีเพื่อนคุย เนตรเขาทำงานเยอะไม่ค่อยว่างคุยกับพี่" ตรัยหัวเราะร่วนเมื่อภรรยาหันมาส่งค้อนให้ วันนี้น้องชายกลับมาจากบ้านพ่อกับแม่หลังจากกลับไปอ้อนเอาใจคนแก่เกือบอาทิตย์ เป็นช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ที่บ้านเงียบเหงาลงถนัดตา ตรัยไม่เคยรู้มาก่อนว่าบ้านที่มีกันแค่สองคนจะเหงาได้ขนาดนี้ ไม่ใช่แค่ตรัย เนตรดาวเองก็ไม่ต่างกัน หลังจากตุลย์กลับบ้านพ่อกับแม่ไปเธอก็รู้ใจหาย ช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกันเนตรดาวมีความสุขมาก รสรักที่ตุลย์ปรนเปรอให้มันเต็มอิ่มแต่ก็ชวนให้ต้องการซ้ำ ๆ แต่เพราะเธอไม่ได้สนิทกับตุลย์มากนักในสายตาของสามี เนตรดาวจึงไม่เคยแสดงอาการอะไรออกมา ดีจริง ๆ ที่ตุลย์กลับมา "พรุ่งนี้ผมว่าจะเข้าบริษัท" "หืม?" ตรัยเลิกคิ้วขึ้นสูง มองคนที่หน้าเหมือนกันอย่างกับแกะด้วยความฉงน ตุลย์เนี่ยนะจะเข้าบริษัท เข้าไปทำไมกัน ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นจะสนใจกิจการของครอบครัว "ผมอยากแบ่งเบางานของพี่" "หมายความว่า ตุลย์จะอยู่เมืองไทยถาวร?" "...ครับ" เนตรดาวรีบก้มหน้าลงซ่อนรอยยิ้มไว้ คำพูดของตุลย์ทำให้หัวใจเธอพองโต เธอยอมรับว่ากังวลเรื่องที่ตุลย์จะกลับออสเตรเลีย ซึ่งน้องชายสามี
"อ๊าาาา" เนตรดาวเกร็งกระตุก ช่องทางตอดรัดเอ็นใหญ่แนบแน่น หญิงสาวหลับตาพริ้ม ซึมซับน้ำอุ่นจัดที่ตุลย์ถ่ายทอดเข้ามาในร่างกาย "น้ำเยอะจัง" "ก็ผมเสียว" ตุลย์จูบปากอิ่มดูดดื่ม ท่อนเอ็นใหญ่ฝังแน่นอยู่ที่เดิม เขาไม่ขยับออกจนกว่าจะมั่นใจว่าน้ำเชื้อทั้งหมดจะไม่ไหลย้อนออกมา และเพราะยังฝังตัวอยู่ในรูแคบ ส่วนแข็งขืนจึงไม่หดตัวลงง่าย ๆ "อ๊ะ! ตุลย์" "ครับ ซี๊ดด" ตุลย์กระเด้าเอวเบา ๆ ท่อนเอ็นไหลลื่นเข้าออกง่ายดายเพราะน้ำกามของทั้งตุลย์และเนตรดาวเป็นตัวช่วย ชักเข้าชักออกเล่น ๆ กลายเป็นมีอารมณ์จริง ๆ ตุลย์หมุนคว้านเอว สบตาพี่สะใภ้ด้วยความลุ่มหลง "เหนื่อยยังครับ" "จะเอาอีกเหรอ รอบที่สามแล้วนะ" "ก็มันยังแข็ง" ตุลย์กระเด้าเอวให้เนตรดาวรู้ว่ากำลังพูดถึงส่วนไหน "อยากเอาพี่ทั้งวันเลย" "เนตรต้องกลับบ้าน ตรัยใกล้กลับแล้ว" "อีกตั้งชั่วโมง บ้านเราอยู่ใกล้กันแค่นี้ ทำต่อเถอะนะครับ" "แต่ว่า..." "นะครับที่รัก" เนตรดาวเอียงใบหน้าด้วยความเขินอาย นับวันตุลย์ยิ่งปากหวาน สองเดือนกว่าแล้วที่เรามีสัมพันธ์กันอย่างลับ ๆ แต่ทั้งเธอและตุลย์กลับต้องการกันมากขึ้นไม่รู้จักพอ "อื้อ" ตุลย์จูบแก้มใส เอวสอบตั้งท่า
ชึ่บ... ซิบกางเกงถูกรูดลงด้วยฟันขาวจนสุด ผ้าทั้งสองด้านดีดผึงออกจากกัน เผยให้เห็นชั้นในสีเข้มที่อัดแน่นไปด้วยความต้องการของคนวัยหนุ่ม "ใหญ่จัง" พลอยไพลินส่งเสียงอ้อแอ้ ดวงตาหยาดเยิ้มจ้องมองเป้าตุงแน่น ก่อนจะค่อย ๆ อ้าปากออก "พี่พลอย อืม" ฟันขาวงับขอบกางเกงใน เธอช้อนตาขึ้นมองแฟนเด็ก ระหว่างที่ค่อย ๆ ดึงชั้นในที่ห่อหุ่มความเป็นชายออกช้า ๆ "พี่ อึก!" "อ๊ะ!" ท่อนลำขนาดใหญ่ตีเข้าที่ใบหน้าคุณแม่ลูกหนึ่งเบา ๆ เพียงแค่นั้นความชุ่มฉ่ำบริเวณหัวหยักก็เปียกเยิ้มติดกลีบปากและปลายจมูกรั้น บางส่วนเลอะแก้มเนียนเป็นคราบเหนียว "พี่พลอย ผมไม่ไหว" "เดี๋ยวสิ" พลอยไพลินไม่ยอมให้กฤตลุกขึ้นมา เธอนั่งคล่อมขาแฟนเด็ก ใช้หัวเข่าของกฤตเป็นจุดเร้าอารมณ์ให้ตัวเองไม่ต่างจากผู้หญิงร่านรัก "อ๊าาา ดีจัง" หัวเข่าเสียดสีกับเนื้อนุ่มเป็นจังหวะ ไม่นานกฤตก็รู้สึกได้ถึงความเปียกที่ไหลซึมกางเกงลงมา จากนั้นพลอยไพลินก็เร่งจังหวะขึ้นถี่ ๆ ไม่ถึงนาทีร่างกายก็กระตุกเฮือกพร้อมกับส่งเสียงครางหวานออกมา "อ๊างงง" พลอยไพลินเสร็จสมคาหัวเข่าของกฤต เธอหอบหายใจให้อารมณ์กลับมาคงที่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วส่งยิ้มหวานให้แฟนเด็ก "
(พี่พลอยกินข้าวหรือยังครับ) "กินแล้ว กฤตล่ะ" (กินแล้วเหมือนกัน พี่พลอย... ผมต้องไปทำงานอีกแล้วอะ) "เหรอ" พลอยไพลินบังคับไม่ให้น้ำเสียงดูเหงาหงอยเกินไป "งั้นกฤตไปทำงานเถอะ ตั้งใจทำงานนะ" (ครับ รักพี่นะ) "อืม" คำบอกรักทำให้พลอยไพลินใจชื้นขึ้นมาได้บ้าง เธอวางสายจากแฟนหนุ่มแล้วหันกลับมาจัดการงานของตัวเองต่อ แต่สมาธิทั้งหมดกลับแตกกระเจิงเพราะเอาแต่คิดถึงกฤตซ้ำ ๆ สองเดือนกว่าแล้วที่กฤตไปฝึกงานที่ระยอง และมันก็เป็นเวลาสองเดือนกว่าที่เราทั้งคู่ไม่ได้เจอหน้ากันเลย "เฮ้อ..." กฤตนั้นงานยุ่งมาก เพชรเองก็ไม่ต่างกัน ยุ่งถึงขั้นที่ระยองใกล้กับกรุงเทพแค่นี้ยังกลับมาหากันไม่ได้ ยุ่งจนแทบไม่ได้คุยกัน บางวันไม่มีแม้แต่สายเดียวจากกฤตและเพชรเลยด้วยซ้ำ กฤตเป็นลูกชายคนสุดท้องของบริษัทก่อสร้างยักษ์ใหญ่ เขาเลือกไปฝึกงานกับบริษัทอื่นเพื่อลดคำครหาว่าใช้เส้นสาย แต่ขนาดหนีจากบริษัทตัวเองไปแล้วกฤตก็ยังถูกนินทาว่าใช้เส้นพ่อ แม่ และพี่ ๆ ถึงได้สอบสัมภาษณ์ผ่าน ลามมาถึงเพชรว่ากฤตฝากเพชรเข้าไปด้วย ทั้งคู่ก็เลยต้องการลบคำสบประมาทด้วยการสร้างผลงานให้เห็น ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่เด็กฝึกงานทั้งสองคนจะยุ่งเกินเด็กฝ
"มึง!" นิ้วสั่นระริกชี้หน้าเพื่อนสนิท เพชรพยายามห้ามตัวเองอย่างหนักไม่ให้พุ่งเข้าไปต่อยหน้าหล่อ ๆ ของเพื่อน กล้าดียังไงถึงได้หลอกเขาว่าป่วย แถมใช้แฟนสาวของเขาเป็นเครื่องมือแบบนี้อีก "อะไร ไม่ชอบเหรอ" "มึงมัน...แม่ง!" เพชรจำใจลดมือลง จะว่าไปที่กฤตทำก็ไม่ได้แย่เสียทีเดียว เพชรไม่ค่อยได้ใช้เวลากับแฟนเพราะแฟนเรียนหนักและเรียนคนละมหาวิทยาลัย เมื่อวานพอเธอโทรหา ออดอ้อนไม่กี่คำเขาก็พุ่งไปคอนโดเธอทันที หลังจากนั้นก็จับแฟนกินจนลืมเวลา พอกลับบ้านมาตอนสาย ๆ แทนที่คนเปิดประตูบ้านจะเป็นแม่ แต่กลับเป็นเพื่อนสนิทที่ส่งยิ้มกวนประสาทมาให้ พลาดแล้ว เพชรพลาดไปแล้ว "มึงไม่รักษาคำพูด กูบอกว่าสองอาทิตย์" "กูสั่งให้มึงห่างกับแฟนมึงสองอาทิตย์บ้างไหมล่ะ" "ไอ้กฤต" "ทะเลาะอะไรกันเด็ก ๆ" พลอยไพลินเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมคุกกี้หวานน้อยของโปรดของเพชร ในตอนที่เธอจะนั่งลงบนโซฟาเอวก็ถูกแขนแกร่งรวบไปนั่งบนตักหน้าตาเฉย "กฤต!" "ไอ้กฤต! ลามปามนะมึง" "ทำไม นี่เมียกู" ฟอด! "แก้มนี้ก็ของกู" "กฤต!!" "ไอ้!!" เพชรชี้หน้าเพื่อน ทั้งโกรธทั้งหมั่นไส้ อยากลุกไปต่อยหน้ามันซักทีให้หายกวนประสาท ติดที่แม่ของเขาถูกจั
กฤตยันตัวขึ้น จับขาเรียวขึ้นพาดบ่าหนึ่งข้าง มันเป็นท่าโปรดของกฤต ส่วนพลอยไพลินนั้นตาโต ตื่นเต้นกับสิ่งที่กฤตทำทุกอย่าง เธอเป็นแม่ลูกหนึ่งที่อ่อนประสบการณ์ ครั้งแรกของเธอไม่มีอะไรน่าจดจำ แต่ครั้งนี้มันต่าง เธออยากเฝ้ามองทุกขั้นตอนที่กฤตทำ อยากจดจำทุกท่วงท่าและลีลาของเด็กคนนี้ "พี่พลอย" "หืม" "ถ้ารอบนี้ผมแตกเร็วห้ามแซวกันนะครับ พี่โคตรแน่นเลย ผมเหมือนจะตาย" พลอยไพลินพยักหน้ารับ กฤตเมื่อได้ท่าก็ค่อย ๆ ดึงท่อนเอ็นออกจากรูสวาทคับแคบ เสียงซี๊ดปากเบา ๆ ดังขึ้นจากเด็กหนุ่มเพราะเนื้อนุ่มดูดตอดเหมือนไม่ต้องการให้เขาออกไปไหน กฤตก้มลงมอง ดวงตาวาววับจ้องมองปากทางที่อ้าขยายอมท่อนเอ็นอวบใหญ่ไว้แทบปริขาด "พี่พลอย" "กฤต อื้อ" แม่ลูกหนึ่งรู้สึกเหมือนถูกดึงวิญญาณออกจากร่าง ทั้งอึดอัด ทั้งเจ็บ แล้วก็เสียวในเวลาเดียวกัน เธออยากให้กฤตขยับทำอะไรให้ความอึดอัดนี้หายไป แต่พอกฤตขยับตัวร่างกายเธอกลับดูดรั้งกฤตเอาไว้อย่างตะกละตะกราม "ผ่อนคลายหน่อยครับ ผมอยากกระแทกพี่จะแย่" "พี่ อ๊ะ พยายามอยู่" กฤตดึงท่อนเอ็นออกไปเกือบสุด มีเพียงแค่หัวหยักบานใหญ่ที่แช่คาในรูฉ่ำน้ำ เขามองภาพสวยงามนั้นอึดใจ ก่อนสะโพกสอบจะ
"พี่พลอย" "หืม?" กฤตกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ดวงตาไล่มองเรือนร่างเล็กตามสไตล์หญิงเอเชียแต่ไม่ได้ผอมแห้ง พลอยไพลินมีเนื้อให้บีบจับ แต่ก็มีกล้ามเนื้อน้อย ๆ บ่งบอกว่าเป็นคนรักสุขภาพ หุ่นโค้งเว้าไม่ต่างจากนาฬิกาทราย อกอวบ สะโพกผายและเอวคอด ร่องสิบเอ็ดตรงหน้าท้องเสริมให้เธอดูเซ็กซี่เย้ายวน "พี่พลอยไม่เหมือนคนอายุสามสิบห้า" "ทำไม" "พี่โคตรสวย" กฤตวางมือลงบนหน้าท้องที่มีกล้ามน้อย ๆ "เซ็กซี่โคตร ๆ เลย" "กฤตเอาเปรียบนะ เห็นพี่ทั้งตัวแล้วแต่กฤตยังเสื้อผ้าครบอยู่เลย" "อ่า..." กฤตได้ยินแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ได้เห็นเรือนกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเด็กหนุ่มพลอยไพลินก็หน้าร้อนผ่าว แต่นั่นไม่เท่ากับตอนที่กางเกงในสีเข้มถูกรูดออก ส่วนกลางลำตัวอวบใหญ่เหยียดตรงและชี้มาที่หน้าเธอ กฤตผิวขาว ตรงนั้นก็เลยขาวสะอาด ส่วนหัวสีแดงระเรื่อ พลอยไพลินเอนหน้าหนี เธอไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์แต่ก็ไม่ต่าง เซ็กส์ครั้งเดียวแถมตอนนั้นไม่ได้ทำอะไรนอกจากนอนให้ผู้ชายคนนั้นกระทำย่ำยี มันต่างกับตอนนี้ที่ได้เห็นร่างกายของกฤตทุกสัดส่วน "พี่พลอยครับ" กฤตคร่อมทับลงมาอีกครั้ง ริมฝีปากนุ่มพรมจูบข้า
คุณแม่ลูกหนึ่งเดินเข้าห้องน้ำพร้อมผ้าเช็ดตัวเพื่อชำระคราบเหงื่อไคล บ้านของพลอยไพลินเป็นทาวน์โฮมสองชั้นขนาดเล็กกระทัดรัด สองห้องนอน สองห้องน้ำ ชั้นล่างมีห้องรับแขกที่เป็นห้องนั่งเล่นไปในตัว ห้องครัวและโต๊ะกินข้าว ห้องน้ำหนึ่งห้องสำหรับแขก ส่วนชั้นบนเป็นห้องนอนสองห้อง และห้องน้ำหนึ่งห้อง ดังนั้นพลอยไพลินจึงไม่มีห้องน้ำส่วนตัว แต่เธอก็ไม่เคยเดือดร้อนเพราะอยู่กับลูกชายแค่สองคน ไม่เคยมีปัญหาประเภทแย่งห้องน้ำกันให้ปวดหัว หญิงสาวฮัมเพลงในลำคอเบา ๆ ระหว่างลูบไล้ใยบวบไปทั่วร่างกายอวบอิ่ม พลอยไพลินเป็นแม่ลูกหนึ่งที่มีหุ่นเว้าโค้งน่าอิจฉา ผิวขาวผ่อง หน้าอกหน้าใจอวบใหญ่เกินตัว เอวคอดบาง สะโพกผาย หน้าท้องมีกล้ามเนื้อนิด ๆ เพราะเธอชอบออกกำลังกาย พลอยไพลินตั้งท้องเพชรตั้งแต่อายุสิบสี่ พ่อของเพชรชื่ออะไรเธอไม่อยากจำ จำได้แค่ว่าเขาเป็นรุ่นพี่มอหกที่โรงเรียนเดียวกัน เป็นนักกีฬา ประธานนักเรียน หล่อ และรวย ส่วนพลอยไพลินนั้นเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก เรียบร้อย เรียนเก่ง ฐานะกลาง ๆ และไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เด็กสาวที่อายุยังน้อยและไม่มีประสบการณ์มากมายถูกรุ่นพี่คนดังจีบ ตอนนั้นพลอยไพลินเหมือนอยู่ในทุ่งดอกไ
"แม่ครับ วันนี้ไอ้กฤตจะมานอนบ้านนะ" เสียงตะโกนดังแว่วมาจากหน้าบ้าน พลอยไพลินล้างมือเช็ดกับผ้าสะอาดจนแห้งแล้วเดินออกไปหาลูกชายที่กำลังก้าวออกจากบ้านพอดี "เพชร มาให้แม่หอมหน่อย" "ไม่เอาครับ เพชรโตแล้ว อีกแค่ปีเดียวก็เรียนจบแล้วแต่แม่ยังไม่เลิกหอมเพชรอีก" "ก็แม่รักเพชรนี่" "เพชรก็รักแม่ แต่เพชรอายคนอื่น เพื่อนล้อว่าเพชรเป็นลูกแหง่" พลอยไพลินหน้างอ ลูกชายเห็นแบบนั้นก็เดินมากอดเอวคอดบางที่แทบไม่อยากจะเชื่อว่าผู้ชายตัวโตขนาดนี้เคยนอนอยู่ในนั้นตั้งเก้าเดือน "แค่กอดเพชรไม่ว่า แต่หอมแก้มเพชรไม่อยากให้ทำแล้ว" คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวพยักหน้าเข้าใจ เพชรอายุยี่สิบเอ็ดปีแล้ว สูงกว่าเธอตั้งยี่สิบเซน เจ้าตัวคงอายที่ถูกแม่หอมแก้มเป็นเด็ก ๆ "เพชรกลัวว่าคนจะเข้าใจผิดว่าแม่เป็นแฟนเพชร" "ใครคิดแบบนั้น" "เยอะแยะ เวลาไปไหนมาไหนไม่มีใครคิดว่าเราเป็นแม่ลูกหรอก ก็แม่เพชรหน้าเด็กขนาดนี้ ลำพังตัวเพชรไม่เท่าไหร่ แต่เพชรกลัวคนเอาแม่ไปนินทา" พลอยไพลินลูบหัวทุย พอได้ฟังเหตุผลของลูกก็พอจะเข้าใจได้ว่าทำไมลูกชายถึงไม่ยอมให้หอมเหมือนเมื่อก่อน "ลูกแม่โตเป็นหนุ่มแล้วสินะ" . . พลอยไพลินปีนี้มีอายุสามสิบห้าปีเต็ม
"ขอโทษด้วยนะคะที่เมื่อตอนกลางวันปล่อยให้คุณรอเก้อ" ทอปัดหน้าเสีย ยิ่งเห็นว่าแพททริคส่งยิ้มไม่ถือสามาให้เธอยิ่งรู้สึกผิด เมื่อกลางวันเธอกลับมาไม่ทัน เหตุผลก็ไม่ใช่เพราะใครเลย "ไม่เป็นไรครับ คุณขอโทษผมหลายครั้งแล้วนะ แถมยังชดเชยด้วยดินเนอร์บรรยากาศดี ๆ แบบนี้อีก" "แต่ฉันก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดี" "เขาบอกว่าไม่เป็นไรก็ไม่เป็นไรสิ" เสียงของบุคคลที่สามเอ่ยขัดขึ้นโดยไม่สนมารยาท "มิสเตอร์แพททริค แม่ครัวของเราฝีมือดีมาก ผมอยากให้คุณลองทานปลาเนื้ออ่อนผัดฉ่าดู ไม่เผ็ด คุณทานได้" ราเมศพูดเองเออเองพลางตักเนื้อปลาขาว ๆ ราดด้วยน้ำสีส้มสดใสไปใส่ในจานของว่าที่คู่ค้า ฉีกยิ้มให้แล้วพยักเพยิดให้แพททริคกินมันเข้าไป ทอปัดมองทั้งสองคนด้วยท่าทางหนักใจ ตัวแพททริคไม่เท่าไหร่ แต่ราเมศนี่สิ ไม่รู้วันนี้ผีอะไรเข้าสิงถึงได้ทำตัวแปลก ๆ ตั้งแต่ตั้งใจมีอะไรกับเธอจนเลยเวลาอาหารเที่ยง ไม่ว่าทอปัดจะร้อง(คราง)ห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง จับเธอเปลี่ยนท่าไปหลายท่าจนน้ำตกที่เคยใสขุ่นมัวถึงยอมพาเธอกลับบ้าน แต่นั่นก็เลยเวลาอาหารเที่ยงมาชั่วโมงกว่าแล้ว ทอปัดรีบติดต่อหาแพททริค นักธุรกิจตาน้ำข้าวไม่ได้ต่อว่าอะไร เขาบอกว่าเข้าใจและ
ไร่ราเมศเข้าสู่ฤดูเก็บเกี่ยวผลผลิต ช่วงนี้เจ้าของไร่จึงยุ่งเป็นพิเศษ เขาต้องตื่นไปไร่แต่เช้ามืด และกลับบ้านหลังจากตะวันตกดินไปแล้ว ส่วนทอปัดเองก็งานหนัก หลังจากผ่านฝึกงานมาได้เธอก็ได้ทำงานในส่วนของการส่งออกสินค้า หลายครั้งเธอต้องเข้าเมืองไปติดต่องาน หรือไม่ก็ต้องต้อนรับลูกค้าที่เข้ามาชมไร่ก่อนตัดสินใจลงทุน ทอปัดนั้นจบภาษามา เธอพูดได้ทั้งอังกฤษและจีน ลูกค้าส่วนใหญ่ที่เจอก็เป็นชาวต่างชาติ พวกเขาค่อนข้างเฟรนลี่ไม่ถือตัว พูดคุยหยอกล้อกับทอปัดเป็นประจำ "วันนี้คุณสวย" แพททริค หนุ่มตาน้ำข้าวชาวอังกฤษวัยสามสิบกลาง ๆ คือลูกค้าที่ทอปัดต้องดูแลตลอดทั้งอาทิตย์นี้ เขามาพักที่ไร่ในบ้านสำหรับแขก ชมไร่ ขี่ม้า และทำกิจกรรมทุกอย่างในไร่อย่างสนุกสนาน ผ่านมาสามวันเขาเริ่มสนิทกับทอปัด พูดคุยหยอกล้อตามนิสัยหนุ่มเจ้าชู้ ทอปัดไม่ถือสาเพราะผลเรื่องการลงทุนกำลังไปในทางที่ดี ถ้ามีแพททริคมาช่วยลงทุนไร่ราเมศคงขยายไปได้ไกลกว่านี้ รวมถึงจะได้กลุ่มลูกค้าจากอังกฤษด้วย "ขอบคุณค่ะ คุณเองก็หล่อนะคะ" ทอปัดยกนิ้วโป้งให้ แพททริคหัวเราะจนตาปิด รู้สึกรักประเทศไทยมากกว่าเดิม ประเทศไทยมีทั้งที่เที่ยวสวย อาหารอร่อย และคน