LOGINShare
ตอนที่ 24 ผมไม่หย่า
Last Updated:
2025-01-08 10:03:49Related chapters
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 25 หึงหวง
คเชนทร์ตวาดออกมาด้วยความเดือดดาล สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ ความหวาดกลัวว่าจะสูญเสียคนรักทำให้เขายิ่งพยายามแสดงความเป็นเจ้าของ คเชนทร์ดึงหญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนแสดงความหวงแหนแต่ใครจะรู้ว่าคนในอ้อมแขนนั้นกลับดิ้นขัดขืนอย่างไม่หยุด ทั้งยังกล่าวคำหักหน้าของเขาออกมาอีกด้วย“พี่เชน! ..ปล่อยนะ เราไม่ได้เป็น….สามีภรรยากันแล้วนะคะ” คำพูดของหญิงสาวทำให้คเชนทร์ที่กำลังเกรี้ยวกราดอยู่แล้ว ยิ่งโกรธจัดจนควบคุมสติตัวเองไม่อยู่“ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเหรอ ทะเบียนสมรสก็ยังมี จะไม่ได้เป็นได้ยังไง!” เขาโพล่งออกมาทันควัน น้ำเสียงแข็งกระด้าง ดวงตาวาวโรจน์จ้องที่หญิงสาวอย่างไม่ลดละ ทั้งที่ก่อนมาเขาตั้งใจจะขอโทษเธอกับสิ่งที่เขาทำผิดไป แต่พอเห็นหญิงสาวคุยหัวเราะกับผู้ชายคนอื่นทำให้เกิดหึงหวงออกมาโดยไม่รู้ตัวและเป็นครั้งแรกที่คเชนทร์ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ อัยย์วารินทร์มองหน้าคนที่กำลังอาละวาดด้วย ความไม่เข้าใจ ทั้ง ๆ ที่เธอถอยให้เขาขนาดนี้แล้วเขายังจะตามมารังควานเธออีกทำไม หญิงสาวเม้มปากแน่น ก่อนจะเอ่ยขึ้น..“...แต่อีกไม่นานอัยย์กับพี่เชนก็ต้องหย่ากันแล้ว” อัยย์วารินทร์พูดด้วยน้ำเสียงติดนิ่ง แต่เธอ
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 26 ผมรักอัยย์
อัยย์วารินทร์ที่กลับขึ้นไปห้องนอนของตัวเองแล้ว แต่จิตใจยังว้าวุ่น พอได้ยินเสียงพี่ชายกับสามีทะเลาะกันเสียงดังอยู่นานสองนาน จนเธอทนไม่ไหวต้องลงมาห้ามในที่สุดคเชนทร์ที่เห็นหญิงสาวก็รีบปล่อยมือจากคอเสื้อของคชาทันที เขาปรี่เข้าไปหาอัยย์วารินทร์ด้วยสายตาละห้อย อารมณ์โกรธที่มีเมื่อครู่หายไปจนหมดสิ้น“อัยย์….”“หยุดเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” น้ำเสียงเย็นชาจากปากเล็ก ทำให้ร่างรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกข้างซ้าย ‘น้ำเสียงแบบนี้สินะ ที่เขาเคยใช้พูดทำร้ายจิตใจของอัยย์ในเมื่อก่อน’“อัยย์จะลงมาทำไมอีก กลับขึ้นไปเถอะ” คชาเดินเข้าไปหาน้องสาว ก่อนจะเอ่ยตำหนิเล็กน้อย“อัยย์ได้ยินว่ากำลังจะมีใครบางคนทำร้ายพี่คชา อัยย์ก็เลยทนไม่ได้ต้องรีบมาห้ามไว้ค่ะ” คำพูดที่ฟังดูห่างเหินจากปากของหญิงสาวยิ่งทำให้คเชนทร์รู้สึกเจ็บช้ำ แต่เขาไม่เคยคิดโกรธเธอเลย เพราะเขาเองที่เคยทำไม่ดีกับเธอก่อนคชาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงยียวน “น้องไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก ก็แค่คนพาล พี่ไม่กลัวหรอก”“ไอ้คชา!” เชนคำรามด้วยความโกรธ แต่ยังไม่ทันพูดอะไร เสียงแหวก็ดังขึ้นอีกครั้ง“อย่านะคะ” คำพูดเพียงสั้น ๆ ของเธอ แต่กลับมีอำนาจมากพอที่จะระงับอารม
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 27 เข้าใจกัน
“พะ...พี่เชน พี่เชนพูดว่าอะไรนะคะ” อัยย์วารินทร์เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง เธอไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม เมื่อกี้นี้พี่เชนพูดว่า 'รัก' ออกมา...คำที่เธอเฝ้ารอมานาน และไม่เคยคิดว่าจะได้ยินมันจากปากของเขาคเชนทร์มองหญิงสาวด้วยสายตาเว้าวอน "อัยย์...พี่รักอัยย์จริง ๆ พี่ขอโทษที่รู้ตัวช้า ขอโทษที่เคยทำไม่ดีกับอัยย์ วันนี้พี่รู้แล้วว่าหัวใจของพี่มีแต่อัยย์ ให้อภัยคนโง่ ๆ อย่างพี่เถอะนะ”คำสารภาพที่เต็มไปด้วยความจริงใจของคเชนทร์ท่ามกลางสักขีพยานทั้งสองครอบครัว ทำให้อัยย์วารินทร์เริ่มมีสีหน้าที่อ่อนลง แววตาของเธอสั่นระริกด้วยความอ่อนไหว คำพูดของเขาทำให้หัวใจที่เคยแข็งกร้าวเริ่มอ่อนลงโดยไม่รู้ตัวเมื่อเคชนทร์เห็นความหวั่นไหวในดวงตาหญิงสาวความหวังเล็ก ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ“น้องอัยย์คิดเห็นว่ายังไงลูก” พริมาถามขึ้นอย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นลูกสาวนิ่งเงียบไป ก่อนจะพูดต่อ“ไม่ว่าลูกจะตัดสินใจยังไง แม่กับพ่อและพี่คชาก็จะเคารพการตัดสินใจของหนู” ดวงตาเอื้ออาทรของแม่พริมาส่งผ่านความห่วงใย พร้อมคำพูดที่เปรียบดั่งน้ำเย็นชโลมใจ ช่วยให้อัยย์กล้าตัดสินใจตามความรู้สึกของตัวเองตอนนี้อัยย์วารินทร์จ
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 1 สารภาพรัก
ลมราตรีพัดแผ่ว หอบเอากลิ่นดอกไม้จากสวนหน้าบ้านมาแตะจมูกจิ้มลิ้มของหญิงสาวผู้มีใบหน้าพริ้มเพรา โดดเด่นด้วยแก้มกลมเหมือนซาลาเปาน่ารัก เธอมีนามว่า "อัยย์วารินทร์ หรือ อัยย์" สาวน้อยวัย 22 ปีที่กำลังจะสำเร็จการศึกษาอีกไม่กี่เดือน หากเพียงผ่านการฝึกงานครั้งนี้ และเรียนจบเทอมสุดท้ายไปได้ ซึ่งตอนนี้เธออยู่ในช่วงฝึกงานบริษัทที่อัยย์วารินทร์ฝึกงานเป็นธุรกิจรับเหมาก่อสร้างของครอบครัวเพื่อนสนิทพ่อแม่ของเธอ และอีกเพียงสองวันเธอก็จะฝึกงานเสร็จ แต่สิ่งที่ทำให้เธอครุ่นคิดอยู่ตอนนี้คือการที่เธอดันไปแอบชอบลูกชายเจ้าของบริษัท เธอเรียกเขาว่า "พี่เชน" อย่างติดปาก และเธอตั้งใจว่าจะสารภาพรักกับเขาก่อนจบการฝึกงาน แต่ปัญหาใหญ่ก็คือ ความกล้าในใจของเธอที่ยังไม่พออัยย์วารินทร์สลัดความคิดในหัวออกไป รู้ตัวอีกทีว่าตัวเองยืนเหม่อลอยในสวนหน้าบ้านนานเกินไปแล้ว จึงเดินกลับเข้าไปในบ้าน พบพ่อแม่ที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์ยามเย็นเหมือนทุกวัน อัยย์วารินทร์ระบายยิ้มหวานให้กับพวกท่าน ก่อนจะเอื้อนเอ่ยรายงานตัวออกมา“พ่อคะ แม่คะ อัยย์กลับมาแล้วค่ะ” แล้วเข้าไปกอดพ่อกับแม่จากด้านหลัง ก่อนจะขโมยหอมแก้มท่านทั้งสองคนละฟอดอย่างที่ทำเป
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 2 อกหัก
คำตอบที่อัยย์วารินทร์ได้กลับมาจากคนที่เธอแอบรักทำเอาร่างเล็กชาวาบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ราวกับมีมือที่มองไม่เห็นบีบหัวใจจนแทบจะทรุด ขอบตาของเธอเริ่มร้อนผ่าว น้ำตาเอ่อคลอเตรียมจะไหลออกมา‘นี่สินะที่เขาเรียกกันว่าอกหัก’ เธอคิดในใจ ความรู้สึกเหมือนถูกดึงจมลงไปในบ่อน้ำลึก ความเศร้าท่วมท้นจนน้ำตาไหลซึมออกมาจากดวงตา การโดนปฏิเสธอย่างชัดเจนเป็นอะไรที่ช่างทรมานเหลือเกิน ตอนนี้เธอรู้สึกเจ็บแน่นหน้าอกแม้แต่หายใจก็ยังลำบาก รู้สึกเหมือนกำลังจะขาดอากาศ แต่เธอพยายามกลั้นน้ำตา ฝืนตัวเองไม่ให้แสดงความอ่อนแอออกมา เธอกดความเจ็บปวดไว้ให้ลึกที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนจะพยายามเอื้อนเอ่ยคำพูดออกมาอย่างยากลำบาก"อึก...อัยย์เข้าใจแล้วค่ะ ขอแค่ได้บอกความรู้สึกให้พี่เชนรับรู้ก็พอแล้วค่ะ เอ่อ...อัยย์ขอตัวก่อนนะคะ" เธอพูดพลางพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไว้ในลำคอ“อืม” เสียงตอบรับสั้น ๆ จากคเชนทร์ที่ฟังดูไร้เยื่อใย ยิ่งตอกย้ำความเจ็บปวดในใจของหญิงสาวให้ทวีคูณมากขึ้นไปอีกอัยย์พยายามฝืนยิ้มให้เขา แต่ทันทีที่เธอหันหลัง น้ำตาที่กลั้นไว้ก็พรั่งพรูออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ สายธารใสร่วงหล่นลงมาอาบสองแก้มในทันที ร่างเล็กรีบเดินออ
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 3 แขกสำคัญ
อัยย์วารินทร์พูดออกมาด้วยแววตาเศร้าหมอง แพขนตางอนสวยหลุบลงราวกับไม่อยากให้ใครเห็นความทุกข์ในใจ แจนที่ได้ยินถึงกับเลิกคิ้วด้วยความตกใจ“อะไรนะ? แกเนี่ยนะโดนปฏิเสธ?”“อื้ม...” อัยย์วารินทร์พยักหน้ายืนยันด้วยน้ำเสียงติดเศร้า ประโยคปฏิเสธจากพี่เชนยังคงก้องในหัวใจ ราวกับเพิ่งผ่านไปไม่นานแจนถึงกับถอนหายใจอย่างหนักก่อนจะกระแทกเสียงด้วยความขุ่นมัว“ผู้ชายคนนั้นต้องโง่แน่ ๆ เขารู้ไหมว่าแกมีคนรุมจีบเยอะแค่ไหน แต่แกก็ไม่เคยสนใจใคร ส่วนคนที่แกชอบกลับไม่สนใจแกซะอย่างนั้น เฮ้อ... สวรรค์กลั่นแกล้งแกจริง ๆ”อัยย์วารินทร์เงียบไปชั่วครู่ ก่อนจะตอบเพื่อนเสียงเบา “เขาคือลูกชายเจ้าของบริษัทที่ฉันไปฝึกงานนั่นแหละ”แจนทำหน้าครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะร้องอ๋อเสียงดัง “อ๋อ...คนที่แกเคยเล่าให้ฟังว่าแอบปลื้มตั้งแต่เด็กน่ะเหรอ?”อัยย์วารินทร์พยักหน้า “อืม...”แจนจ้องหน้าเพื่อนสนิทอย่างไม่อยากเชื่อสายตา“โอ้โห แกกล้าสารภาพรักพี่เขาด้วยเหรอเนี่ย! ทำไมกล้าล่ะ?” แจนจ้องใบหน้าเพื่อนสนิทพร้อมเขย่าแขนเบา ๆ ราวกับไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน เพราะโดยปกติแล้วอัยย์วารินทร์เป็นคนเงียบ ๆ ขี้อายจะตาย แม้จะหน้าตาสวยแต่ก็ขาดความมั่นใจมา
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 4 เกี่ยวดอง
“แม่!!” อัยย์เบิกตากว้าง น้ำเสียงของเธอตื่นตระหนกเกินกว่าเหตุ พริมาถึงกับสะดุ้งและอดที่จะเอ็ดลูกสาวไม่ได้ “อะไรกันลูก อยู่ดี ๆ ก็ตะโกนเสียงดัง ทำแม่ตกใจหมด”“ทำไมแม่ถึง...” อัยย์พูดตะกุกตะกัก สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวลอย่างเห็นได้ชัด ดวงตาของเธอคาดคั้นถามถึงเหตุผลว่าแม่กำลังทำอะไรอยู่พริมาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ “แม่บอกแล้วไงว่าแม่จะช่วยให้ลูกสมหวังเอง” พริมาพูดอย่างมีเลศนัย“สมหวัง..นี่แม่กำลังจะทำอะไรคะ” อัยย์ถามด้วยความตกใจปนสับสน เพราะเธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมแม่ถึงคิดจะทำอะไรแบบนี้ ทั้งที่เธอเพิ่งถูกปฏิเสธจากพี่เชนไปหมาด ๆ ตอนนี้เธอรู้สึกถึงหายนะกำลังมาเยือนในไม่ช้า“แม่ไม่ได้ทำอะไรเลย ความจริงลูกกับพี่เชนเป็นของกันและกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว”“แม่หมายความว่ยังไงคะ” อัยย์วารินทร์เอียงคอถามด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสนที่มากขึ้น คำพูดของแม่ทำให้เธอรู้สึกสะดุดใจเป็นพิเศษ โดยเฉพาะประโยคที่ว่า ‘ความจริงลูกกับพี่เชนเป็นของกันและกันตั้งแต่แรกอยู่แล้ว’ มันหมายความว่าอะไรกันแน่!พริมามองลูกสาวด้วยรอยยิ้มที่แฝงความลับบางอย่างที่ยังไม่ต้องการเฉลยตอนนี้ “เดี๋ยวน้องอัยย์ก
Last Updated : 2025-01-08เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 5 เพื่อธุรกิจ
“เอ่อ….พ่อกับแม่ และคุณลุงคุณป้าครับ เรื่องแบบนี้พวกเราควรจะถามไอ้เชนกับยัยอัยย์ก่อนดีไหมครับ ว่าพวกเขาอยากแต่งงานกันหรือเปล่า” เสียงของคชาเหมือนกับสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้น อัยย์วารินทร์หันไปมองพี่ชายด้วยสายตาขอบคุณ“อืม...นั่นสิ ตาเชน คิดเห็นอย่างไรถ้าพ่อกับแม่จะให้ลูกแต่งงานกับน้องอัยย์” ธมลวรรณเอ่ยถามลูกชายด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง สายตาของเธอจ้องมองลูกชายอย่างตั้งใจ และรอคอยคำตอบที่เธอเชื่อว่าลูกชายจะไม่ขัดใจคนเป็นแม่อย่างเธอคเชนทร์มองหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชา ราวกับตั้งใจสื่อบางอย่าง ก่อนจะตอบแม่ด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย“แล้วแต่พ่อกับแม่เถอะครับ”คำตอบนี้ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายยิ้มออกมาอย่างพอใจไม่น้อย ส่วนอัยย์วารินทร์รู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อยที่เขาไม่ปฏิเสธ แต่สำหรับคเชนทร์แล้วเขารู้ดีว่า แม้จะปฏิเสธไป ก็ไม่มีประโยชน์ พ่อแม่ของเขายังไงก็จะบังคับให้เขาแต่งงานอยู่ดี เขาจึงเลือกที่จะยอมแต่งไปก่อน และค่อยทำให้เห็นว่า ชีวิตคู่ที่ถูกคลุมถุงชนนี้ไปกันไม่รอดจริง ๆเวลาผ่านไปหลายวัน ตั้งแต่วันนั้นที่อัยย์วารินทร์ตัดสินใจสารภาพรักกับคเชนทร์เธอก็ไม่เคยพบเจอกับความสุขที่แท้จริงอีกเลย
Last Updated : 2025-01-08
Latest chapter
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 27 เข้าใจกัน
“พะ...พี่เชน พี่เชนพูดว่าอะไรนะคะ” อัยย์วารินทร์เงยหน้าขึ้นด้วยความตกใจดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกตะลึง เธอไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม เมื่อกี้นี้พี่เชนพูดว่า 'รัก' ออกมา...คำที่เธอเฝ้ารอมานาน และไม่เคยคิดว่าจะได้ยินมันจากปากของเขาคเชนทร์มองหญิงสาวด้วยสายตาเว้าวอน "อัยย์...พี่รักอัยย์จริง ๆ พี่ขอโทษที่รู้ตัวช้า ขอโทษที่เคยทำไม่ดีกับอัยย์ วันนี้พี่รู้แล้วว่าหัวใจของพี่มีแต่อัยย์ ให้อภัยคนโง่ ๆ อย่างพี่เถอะนะ”คำสารภาพที่เต็มไปด้วยความจริงใจของคเชนทร์ท่ามกลางสักขีพยานทั้งสองครอบครัว ทำให้อัยย์วารินทร์เริ่มมีสีหน้าที่อ่อนลง แววตาของเธอสั่นระริกด้วยความอ่อนไหว คำพูดของเขาทำให้หัวใจที่เคยแข็งกร้าวเริ่มอ่อนลงโดยไม่รู้ตัวเมื่อเคชนทร์เห็นความหวั่นไหวในดวงตาหญิงสาวความหวังเล็ก ๆ ก่อตัวขึ้นในใจ“น้องอัยย์คิดเห็นว่ายังไงลูก” พริมาถามขึ้นอย่างอ่อนโยน เมื่อเห็นลูกสาวนิ่งเงียบไป ก่อนจะพูดต่อ“ไม่ว่าลูกจะตัดสินใจยังไง แม่กับพ่อและพี่คชาก็จะเคารพการตัดสินใจของหนู” ดวงตาเอื้ออาทรของแม่พริมาส่งผ่านความห่วงใย พร้อมคำพูดที่เปรียบดั่งน้ำเย็นชโลมใจ ช่วยให้อัยย์กล้าตัดสินใจตามความรู้สึกของตัวเองตอนนี้อัยย์วารินทร์จ
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 26 ผมรักอัยย์
อัยย์วารินทร์ที่กลับขึ้นไปห้องนอนของตัวเองแล้ว แต่จิตใจยังว้าวุ่น พอได้ยินเสียงพี่ชายกับสามีทะเลาะกันเสียงดังอยู่นานสองนาน จนเธอทนไม่ไหวต้องลงมาห้ามในที่สุดคเชนทร์ที่เห็นหญิงสาวก็รีบปล่อยมือจากคอเสื้อของคชาทันที เขาปรี่เข้าไปหาอัยย์วารินทร์ด้วยสายตาละห้อย อารมณ์โกรธที่มีเมื่อครู่หายไปจนหมดสิ้น“อัยย์….”“หยุดเดี๋ยวนี้เลยค่ะ” น้ำเสียงเย็นชาจากปากเล็ก ทำให้ร่างรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกข้างซ้าย ‘น้ำเสียงแบบนี้สินะ ที่เขาเคยใช้พูดทำร้ายจิตใจของอัยย์ในเมื่อก่อน’“อัยย์จะลงมาทำไมอีก กลับขึ้นไปเถอะ” คชาเดินเข้าไปหาน้องสาว ก่อนจะเอ่ยตำหนิเล็กน้อย“อัยย์ได้ยินว่ากำลังจะมีใครบางคนทำร้ายพี่คชา อัยย์ก็เลยทนไม่ได้ต้องรีบมาห้ามไว้ค่ะ” คำพูดที่ฟังดูห่างเหินจากปากของหญิงสาวยิ่งทำให้คเชนทร์รู้สึกเจ็บช้ำ แต่เขาไม่เคยคิดโกรธเธอเลย เพราะเขาเองที่เคยทำไม่ดีกับเธอก่อนคชาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงยียวน “น้องไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอก ก็แค่คนพาล พี่ไม่กลัวหรอก”“ไอ้คชา!” เชนคำรามด้วยความโกรธ แต่ยังไม่ทันพูดอะไร เสียงแหวก็ดังขึ้นอีกครั้ง“อย่านะคะ” คำพูดเพียงสั้น ๆ ของเธอ แต่กลับมีอำนาจมากพอที่จะระงับอารม
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 25 หึงหวง
คเชนทร์ตวาดออกมาด้วยความเดือดดาล สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ ความหวาดกลัวว่าจะสูญเสียคนรักทำให้เขายิ่งพยายามแสดงความเป็นเจ้าของ คเชนทร์ดึงหญิงสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนแสดงความหวงแหนแต่ใครจะรู้ว่าคนในอ้อมแขนนั้นกลับดิ้นขัดขืนอย่างไม่หยุด ทั้งยังกล่าวคำหักหน้าของเขาออกมาอีกด้วย“พี่เชน! ..ปล่อยนะ เราไม่ได้เป็น….สามีภรรยากันแล้วนะคะ” คำพูดของหญิงสาวทำให้คเชนทร์ที่กำลังเกรี้ยวกราดอยู่แล้ว ยิ่งโกรธจัดจนควบคุมสติตัวเองไม่อยู่“ไม่ได้เป็นอย่างนั้นเหรอ ทะเบียนสมรสก็ยังมี จะไม่ได้เป็นได้ยังไง!” เขาโพล่งออกมาทันควัน น้ำเสียงแข็งกระด้าง ดวงตาวาวโรจน์จ้องที่หญิงสาวอย่างไม่ลดละ ทั้งที่ก่อนมาเขาตั้งใจจะขอโทษเธอกับสิ่งที่เขาทำผิดไป แต่พอเห็นหญิงสาวคุยหัวเราะกับผู้ชายคนอื่นทำให้เกิดหึงหวงออกมาโดยไม่รู้ตัวและเป็นครั้งแรกที่คเชนทร์ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ อัยย์วารินทร์มองหน้าคนที่กำลังอาละวาดด้วย ความไม่เข้าใจ ทั้ง ๆ ที่เธอถอยให้เขาขนาดนี้แล้วเขายังจะตามมารังควานเธออีกทำไม หญิงสาวเม้มปากแน่น ก่อนจะเอ่ยขึ้น..“...แต่อีกไม่นานอัยย์กับพี่เชนก็ต้องหย่ากันแล้ว” อัยย์วารินทร์พูดด้วยน้ำเสียงติดนิ่ง แต่เธอ
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 24 ผมไม่หย่า
“แม่ยอมรับว่าตอนแรกแม่อยากให้ลูกแต่งงานกับพี่เชนมาก เพราะแม่คิดว่าเขาจะดูแลลูกได้ดี แต่พ่อกับแม่ไม่คิดเลยว่าเขาจะทำให้ลูกของแม่เสียใจขนาดนี้ สิ่งที่ตาเชนทำกับหนู..พวกเรารับไม่ได้จริง ๆ” น้ำตาของคนเป็นแม่ไหลลงอย่างกลั้นไม่อยู่“แม่ขอโทษนะลูก แม่ขอโทษที่ไม่ฟังลูก ไม่ถามความรู้สึกของลูกให้ดี เอาแต่จะบีบบังคับลูกอย่างเดียว” น้ำเสียงของแม่สั่นเครือ ขณะที่เธอก้าวเข้ามากอดลูกสาวสุดที่รักไว้แน่น เพราะความเชื่อมั่นในใจตัวเองแท้ ๆ ที่ทำให้ลูก ทุกข์ระทมได้ถึงขนาดนี้ พริมาต่อว่าตัวเองอยู่ในใจเมื่อได้ยินดังนั้น คนเป็นลูกสาวก็ยิ่งหลั่งน้ำตาออกมา สองแม่ลูกพากันร้องไห้ออกมาด้วยความทุกข์ใจไม่ต่างกันอัยย์วารินทร์ไม่ได้พูดอะไรออกมา เพราะคำว่าหย่าที่ได้ยินมันทำให้เธอจุกและเจ็บจนพูดไม่ออกและเมื่อเห็นแม่ของตัวเองร้องไห้ด้วยความทุกข์ใจ น้ำตาของเธอก็ไหลพรั่งพรูออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ร่างเล็กสะอึกสะอื้นไห้จนไหล่เล็กสะท้านอย่างน่าสงสารในตอนนี้ อัยย์วารินทร์รู้สึกสับสนไปหมด ทั้งรัก ทั้งเจ็บ และเห็นใจครอบครัวของตัวเอง ความคิดในหัวของเธอวุ่นวายไม่หยุดความรักที่เธอมีต่อคเชนทร์ ความเจ็บปวดที่ได้รับ และความรู้สึก
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 23 หย่าดีไหม
ในขณะที่คเชนทร์ประสบความยุ่งยากในใจอยู่นั้น อีกฟากหนึ่งของบ้านภรรยาก็เกิดความวุ่นวายใจไม่แพ้กัน หลังจากกลับจากกินข้าวนอกบ้าน คชาส่งอัยย์วารินทร์เข้าห้องนอนทันที เพราะตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะเจอหน้าพ่อแม่ เมื่อพาน้องสาวไปพักผ่อนเรียบร้อยแล้ว คชาจึงเรียกพ่อกับแม่มารวมตัวกันที่ห้องโถงใหญ่ของบ้าน เพื่อหารือเรื่องปัญหาครอบครัว เมื่อหนึ่งคนมีปัญหา คนอื่นในครอบครัวก็ต้องช่วยกันหาทางออก“พ่อครับ แม่ครับ ผมมีเรื่องต้องขอคำปรึกษามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับยัยอัยย์.."“มีเรื่องอะไร..!” ทั้งสองคนถามขึ้นพร้อมกัน เมื่อเห็นใบหน้าเคร่งเครียดและท่าทีจริงจังของลูกชาย หัวใจของพ่อแม่เริ่มรู้สึกกังวล กลัวว่าสิ่งที่กำลังจะได้ยินเป็นเรื่องร้ายแรงคชาอึกอักอยู่ครู่หนึ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน มันไม่ง่ายเลยที่จะพูดออกไป แต่ด้วยความเป็นพี่ชาย หากเขายังทำไม่รู้ไม่เห็นแล้วปล่อยไป เขาคงเป็นพี่ชายที่แย่มาก ๆ และเรื่องนี้ก็ถือเป็นเรื่องใหญ่ อันที่จริงถ้ามันไม่รักน้องสาวเขา ๆ ก็ไม่ว่าอะไร แต่ในเมื่อคนเราแต่งงานกันแล้วแทนที่มันจะซื่อสัตย์ต่อภรรยาแต่มันกลับนอกใจ แบบนี้ไม่มีวันที่เขาจะยอมให้น้องสาวต้องไปทนทุกข์กับมั
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 22 ลาออกไป
เมื่อได้ยินอย่างนั้นจากพี่ชาย หญิงสาวที่ก้มหน้าอยู่ก็หันขวับไปมองอีกฝ่ายทันที เมื่อกี้พี่ชายเธอถามว่ายังไงนะ"พี่ถามว่าไอ้เชนมันนอกใจอัยย์ใช่มั้ย!" เสียงเข้มตอกย้ำคำถามอีกครั้งตอนแรกไอ้วรินคิดว่าหูเพี้ยน ที่ได้ยินพี่ชายถามเรื่องที่ไม่คาดคิด แต่พอเห็นใบหน้าและท่าทางที่จริงจังของพี่ชายอัยย์วารินทร์ก็ถึงกับไปไม่ “พะ พี่คชา” เธอเริ่มอึกอักตอบไม่ถูก ใบหน้าฉงนด้วยความประหลาดใจ ไม่รู้ว่าพี่ชายรู้เรื่องนี้ได้ยังไง ส่วนคชาก็ไม่ทำให้น้องได้สงสัยอีกต่อไปเขาสบตาน้องสาวก่อนจะตอบเสียงเรียบ“วันนี้พี่ไปหาไอ้เชนที่บริษัท แล้วเจอผู้หญิงคนหนึ่ง ท่าทางสนิทสนมกับมันมาก และถ้าพี่จำไม่ผิด ผู้หญิงคนนั้นก็คือลิลลี่ แฟนเก่าของมัน”“ฟะ... แฟนเก่าเหรอคะ? ” อัยย์วารินทร์ถามเสียงสั่น ความจริงที่ได้ยินทำให้เธอแทบหยุดหายใจ ลำคอตีบตันไปด้วยก้อนสะอื้นที่ไหลมาจุกอยู่ที่คอ‘ผู้หญิงคนนั้นคือแฟนเก่าที่พี่เชนรักมากอย่างนั้นเหรอ... แล้วฉันควรทำยังไง จะเอาอะไรไปสู้กับเขาได้ ตอนนั้นจำได้ว่าคุณลุงกับคุณป้าเคยพูดว่าพี่เชนถูกคนรักบอกเลิกไป โดยที่ไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงและตอนนั้นพี่เชนก็เสียศูนย์มากกว่าจะกลับมาตั้งหลักได้อีกครั
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 21 นอกใจ
คำถามตรง ๆ ทำให้คเชนทร์ตอบไม่ถูก ราวกับคนที่มีความผิดติดตัว แม้พยายามแสร้งทำเป็นปกติ แต่ภายในใจกลับรู้สึกถึงความร้อนรนแต่ก็ต้องแสร้งปั้นหน้าทำเหมือนว่าทุกอย่างปกติดี ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าตัวเองนั้นมีความลับซ่อนอยู่“ก็ดี”คชามองหน้าเพื่อนด้วยความสงสัย ก่อนจะถามซ้ำ “แน่ใจเหรอวะ”คเชนทร์รู้สึกว่าคำถามนี้เหมือนคมมีดที่จ่ออยู่ที่คอหอย สายตาแน่วแน่ของคชาดูเหมือนจะต้องการคำตอบที่ชัดเจน ไม่ใช่การหลีกเลี่ยงหรือคำตอบเลี่ยง ๆ ร่างสูงรู้สึกคอแห้งผากขึ้นมาทันที เขารีบหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม สายตาเหลือบมองไปทางพ่อของอัยย์วารินทร์ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ แม้ท่าทางของพ่อภรรยาจะดูนิ่งเหมือนไม่ใส่ใจในบทสนทนาของลูกชาย แต่คเชนทร์รู้สึกได้ว่าบรรยากาศรอบตัวดูเปลี่ยนไปอย่างบอกไม่ถูกเมื่อวางแก้วน้ำลง คเชนทร์กระแอมออกมาหนึ่งครั้งเพื่อกลบเกลื่อนความไม่สบายใจ“แน่ใจสิ มีอะไรเหรอ ทำไมถึงถามแบบนี้?”“ไม่ได้มีอะไร ก็แค่อยากรู้ความสัมพันธ์ของน้องสาวกับเพื่อนรักเฉย ๆ ว่าราบรื่นดีไหมกับชีวิตหลังแต่งงาน”“พะ…พี่เชน” เสียงใสของอัยย์วารินทร์ทำให้บทสนทนาระหว่างคเชนทร์และคชาหยุดลงทันที ทั้งสองชายหนุ่มหันมองไปที่ต้นเสียงพร้อม ๆ กั
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 20 ความจริง
อัยย์วารินทร์ที่เห็นท่าทีเช่นนั้นจึงตัดสินใจพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน“พี่กันยาบอกความจริงอัยย์มาเถอะค่ะ ถือว่าสงสารอัยย์นะคะ”หลังจากคำพูดของภรรยาเจ้านาย กันยาก็พูดออกมาจนหมด ด้วยความเป็นผู้หญิงด้วยกันเธออดสงสารอัยย์วารินทร์ไม่ได้จริง ๆ ทั้งเรื่องที่คเชนทร์พา ลิลลี่ไปอยู่ที่คอนโดเดียวกันและเรื่องที่รับมาเป็นเลขาชั่วคราวทั้งที่งานที่นี่ก็ไม่ได้ล้นมืออะไร และยังเรื่องที่ลิลลี่ชอบไปป่าวประกาศว่าตนเองเป็นคนรักเก่าของเจ้านาย และสิ่งที่พูดมาเหล่านี้จะเป็นเพราะลิลลี่เป็นคนตามประกาศออกมาทั้งหมด หลังจากได้รับรู้ความจริงทั้งหมดจากปากของเลขาส่วนตัวของคเชนทร์ อัยย์วารินทร์รู้สึกเหมือนโลกทั้งใบพังทลายลงมาต่อหน้า ร่างเล็กของเธอทรุดลงตรงหน้าพี่กันยาอย่างหมดเรี่ยวแรงกันยาเองก็ตกใจเธอรีบพาร่างเล็กของภรรยาเจ้านายมานั่งนั่งบนเก้าอี้พร้อมกับยาดมที่จ่อปลายจมูก หากถามว่าทำไมกันยาที่เป็นเลขาได้เงินเดือนจากคเชนทร์ทำไมถึงยอมเล่า ก็เพราะความเป็นผู้หญิง และโดยเนื้อแท้กันยานั้นเกลียดการนอกใจเป็นที่สุด เธอโตมากับแม่เพราะพ่อเจ้าชู้นอกใจแม่ เธอเห็นแม่ร้องไห้ทุกคืน กว่าจะเลิกรากันได้ก็เจ็บช้ำน้ำใจมาเยอะแล้วดู
เมื่อไม่รักก็อย่าฝืน ตอนที่ 19 หาคำตอบ
“นั่นมัน….”“เราไปร้านอื่นกันเถอะ” อัยย์วารินทร์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบา ๆ ก่อนจะดึงแขนของแจนไว้แน่น แจนมองหน้าตัวเองอย่างไม่เข้าใจ พยายามคาดเดาว่าเพื่อนรักกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เมื่อเห็นว่าอัยย์วารินทร์ไม่ต้องการอธิบายอะไรมากในตอนนี้เธอก็พยักหน้าแล้วเดินตามออกไปนอกร้านเมื่อเดินออกมาไกลจากร้านอาหารร้านนั้นแล้ว แจนก็อดไม่ไหว รีบคว้ามือเพื่อนให้หยุดเดิน“หยุดก่อนสิ” อัยย์วารินทร์หยุดเดินและหันกลับมามองหน้าเพื่อน พยายามฝืนยิ้มออกมาให้เพื่อนสบายใจ แต่ในใจทุกตรมขมขื่น“มีอะไรเหรอ” “ทำไมแกไม่เข้าไปหาพี่เชนล่ะ เขานั่งอยู่กับผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้ ท่าทางดูสนิทสนมกันเกินไป” ดูไม่เหมือนเพื่อนไม่เหมือนคนรู้จักแต่มันเหมือนคนรักกันมากกว่า แต่นั่นแจนไม่ได้พูดออกไป เพียงแค่นี้เพื่อนของเธอก็เหมือนจะร้องไห้ออกมาแล้ว ถึงใบหน้าจะมีรอยยิ้ม แต่เธอรู้ว่าเพื่อนพยายามทำให้เธอสบายใจ และดูสิ ยังจะมาพูดแก้ตัวให้อีก“ฉันกลัวว่าเขาจะกำลังคุยงานหรือธุระสำคัญอยู่ ก็เลยไม่อยากเข้าไปทัก มันจะเป็นการเสียมารยาทเอาได้”“ตามใจแกก็แล้วค่ะ สามีของแก ไม่ใช่สามีของฉัน” แจนพูดพร้อมกับทำแก้มพอง หงุดหงิดที่เพื่อน อ่อนแอยอมไปเสียทุ
