เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่20
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-16 13:28:03
บทที่เกี่ยวข้อง
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่21
ซีหว่านชะเง้อคอรออันชิงเหมยอยู่หน้าจวน นางได้ข่าวว่าทุกคนที่ไปงานล่าสัตว์กลับมาแล้ว แม้แต่ท่านอ๋องก็กลับไปที่ค่ายแล้ว เหตุใดพระชายาของนางยังไม่กลับมาอีก มีแต่สตรีที่ใดก็ไม่รู้เชิดหน้าชูคอเข้าไปพักที่เรือนรับรอง เจ็บใจตัวเองนัก หากไม่เพราะนางไม่สบายเป็นระดูจนเจ็บไข้ ก็คงได้ติดตามไปด้วยแล้ว" พระชายา ท่านมาสักที เหตุใดจึงได้มาช้ากว่าคนอื่นเล่า แล้วนี่"เมื่อเห็นอันชิงเหมยลงจากรถม้า ซีหว่านรีบเดินไปรับทันที มองไปข้างหลังเห็นสตรีนางหนึ่งตามติดมาด้วยก็แปลกใจ" นี่หวังเหลียน จะมาดูแลข้าอีกคน พวกเจ้ารู้จักกันไว้สิ ซีหว่านพานางไปที่พักด้วย "" พระชายา ข้าจะไปต้มยาให้ท่านก่อน พอท่านกินยาแล้วข้าจึงจะไปที่พัก"" ยา พระชายาท่านไม่สบายตรงไหนหรือว่าบาดเจ็บ"" ไม่ใช่ มานี่ พาข้าไปที่โรงครัวเดี๋ยวข้าจะเล่าให้ฟัง"หวังเหลียนดึงมือซีหว่านไป " พระชายา พวกบ่าวเตรียมน้ำอุ่นให้ท่านอาบแล้ว"บ่าวรับใช้สองคนเดินเข้ามาบอก อันชิงเหมยเดินเข้าห้องไป หลังอาบน้ำเสร็จก็รู้สึกสบายตัวขึ้นมามาก ซีหว่านถือถ้วยยาร้อนๆเข้ามา" พระชายาแล้วนี่ท่านจะปิดท่านอ๋องไปอีกนานไหม บางทีถ้าท่านอ๋องรู้ "" ข้าจะไปจากที่นี่"" พระชายา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่22
" ซีหว่าน หวังเหลียน ไปกันเถอะ ส่วนเจ้าข้าให้เวลาแค่วันนี้เก็บของแล้วออกไปซะ พรุ่งนี้หวังว่าจะไม่เห็นเจ้าอยู่ที่จวนนี้อีก"อันชิงเหมยเดินออกไป หว่านลู่ซือรีบพูดขึ้นมา" ท่านอ๋องกับข้าผูกพันธ์กันมาตั้งแต่เด็ก ยังไงเขาก็ให้ความสำคัญกับข้า ถ้าข้าไม่ไปท่านก็ไม่มีสิทธิ์ไล่ข้า"อันชิงเหมยหันกลับมามองหน้านางแล้วแสยะยิ้ม" งั้นก็ลองดูว่าข้าจะมีสิทธิ์ไหม "หว่านลู่ซือวิ่งเข้ามาจะผลักอันชิงเหมยแต่นางเบี่ยงตัวหลบทัน จนทำให้หว่านลู่ซือเสียหลักพลัดตกน้ำ ตู้มมมมหว่านลู่ซือตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำ เฝิงชุ่ยร้องตะโกนเรียกให้คนช่วย สักพักบ่าวรับใช้ชายก็วิ่งมากระโดดลงไปช่วยหว่านลู่ซือขึ้นมา หว่านลู่ซือมองเห็นสวี่หานเดินตรงมาทางนี้พอดีก็แกล้งหมดสติ" เกิดอะไรขึ้น "" ท่านอ๋อง ท่านโปรดให้ความยุติธรรมกับลู่ซือด้วย นางถูกพระชายาผลักตกน้ำ "" เจ้าโกหก ก็เห็นๆอยู่ว่านางตกลงไปเองไม่เกี่ยวกับพระชายา "" เจ้าเป็นสาวใช้ของพระชายาย่อมเข้าข้างนาง"" เจ้าก็เป็นสหายของนางก็เข้าข้างนางเหมือนกัน"" ใครถูกใครผิดค่อยว่ากัน พานางกลับไปที่เรือนแล้วตามหมอมาดู"สวี่หานเดินไปจับตัวอันชิงเหมยสำรวจทั่วทั้งตัว" เหมยเหมยเป็นอะไร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่23
" พระชายา ท่านกำลังคิดอะไรอยู่รึ"อันชิงเหมยไม่ตอบแต่เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง" จริงสิข้าลืมบอกไป เฉาซื่อฝากมาบอกว่าท่านอ๋องให้พระชายาเตรียมตัวไว้ วันนี้ตอนค่ำกลับจากค่ายจะพาพระชายาไปเที่ยว"" เที่ยวที่ใดรึ"" เอ๋ พระชายาลืมไปแล้วรึว่าวันนี้เป็นเทศกาลหยวนเซียว "" จริงสิ ข้าลืมไปเลย "" งั้นข้ากับซีหว่านจะไปช่วยกันเตรียมชุดกับเครื่องประดับไว้ให้ท่าน"ยามซวี(19.00-20.59) สวี่หานกลับมาที่จวนก็เห็นหว่านลู่ซือยืนรออยู่" ท่านอ๋อง วันนี้มีงานเทศกาลท่านจะไปรึเปล่า"" อืม "" งั้นท่านซื้อโคมไฟให้ข้าเหมือนทุกปีได้หรือไม่"เฉาซื่อเห็นสวี่หานไม่ตอบ เอาแต่ชะเง้อหาอันชิงเหมยจึงตอบแทน" เห็นทีจะไม่ได้หรอกแม่นางหว่าน ปีนี้ท่านอ๋องมีพระชายาแล้วต้องซื้อให้พระชายาแค่คนเดียว แต่หากแม่นางหว่านต้องการให้บุรุษซื้อให้หล่ะก็ ข้ายินดีจะไปซื้อให้ แต่ต้องออกเงินเองนะ "" เจ้า ใครอยากให้เจ้าซื้อให้กันเล่า"อันชิงเหมยเดินออกมาพร้อมซีหว่านและหวังเหลียน ซีหว่านใส่ชุดสีกลีบบัวบนหัวปักด้วยปิ่นสีชมพูเข้ากับชุด จื่อโม่จ้องมองตาไม่กระพริบจนซีหว่านรู้ตัวฉีกยิ้มให้ เขารู้ตัวว่าถูกจับได้ว่ามองนางก็รับหันหน้าหลบสายตา ส่วนเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่24
อันชิงเหมยชำระล้างน้ำกามออกจากตัวแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ หันมาเห็นสวี่หานยืนถือโคมไฟรออยู่" แต่งตัวเสร็จแล้วเราไปปล่อยโคมกัน"เขาเดินจูงมือนางออกไปข้างนอก ส่งโคมไฟให้นางอธิษฐาน อันชิงเหมยมองดูโคมไฟรูปปลาในมือก็อดสงสัยไม่ได้ว่าเขาไปหามาจากที่ใดกัน เมื่อกี้ยังอยู่ด้วยกันอยู่เลย นางผละจากเขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแค่แป๊บเดียวเอง สวี่หานรู้ว่านางคิดอะไรอยู่จึงพูดขึ้นมา" ข้าให้คนไปซื้อโคมไฟมาให้ ตั้งแต่ตอนที่เหมยเหมยบอกว่าไม่ไปเที่ยวงานแล้ว "ก่อนที่เขาจะตามนางเข้าห้องก็สั่งให้คนไปหาซื้อโคมไฟรูปปลามาให้ ตั้งใจจะพานางปล่อยโคมไฟที่นี่แทน" สวยไหม ชอบหรือเปล่า"" อือ"" งั้นเรามาอธิษฐานด้วยกัน ข้าขอให้ข้าได้อยู่กับเหมยเหมยจนสิ้นลมหายใจ อยู่ด้วยกันรักกันตลอดไป "" ข้าขอให้ท่านรักข้าคนเดียว แม้วันนึงต้องจากกันก็ขอให้ท่านจดจำข้าไว้"" เหมยเหมยเหตุใดจึงอธิษฐานแบบนั้น ข้ารักเหมยเหมยคนเดียวอยู่แล้ว ในชีวิตนี้ข้าจะรักเหมยเหมยใส่ใจเหมยเหมยแค่คนเดียว หากข้าเปลี่ยนไปหรือสนใจสตรีอื่นขอให้ฟ้าลงโทษข้า ให้ข้าต้องทุกข์ทรมานอยู่เหมือนตายทั้งเป็นไม่มีความสุขตลอดชีวิต"" ดี ท่านสัญญากับข้าแล้ว "สวี่หานดึงอันชิงเห
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่25
หวังเหลียนพาหมอกลับมาซีหว่านก็จากไปแล้ว หลังจากหมอทำแผลให้อันชิงเหมยเสร็จก็กลับออกไป นางมองดูร่างไร้ลมหายใจของซีหว่าน ที่นอนอยู่บนเตียงด้วยสายตาที่เจ็บปวด น้ำตาไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เอ่ยออกมาเสียงแผ่วเบา" หวังเหลียน ไปเลือกชุดสวยๆมาเปลี่ยนให้นาง เราจะช่วยกันแต่งตัวให้นางเป็นครั้งสุดท้าย"" พระชายา แต่ท่านยังบาดเจ็บอยู่เรื่องของซีหว่านให้ข้าจัดการแทนเถอะ "" ข้า"นางกำลังจะบอกว่าไม่เป็นอะไรมากแต่พอลุกขึ้นก็เจ็บท้องหน่วงๆ นึกขึ้นมาได้ว่าตอนต่อสู้กับพวกชายชุดดำถูกถีบไปกระแทกขอบเตียง เพราะมัวแต่เสียใจเรื่องซีหว่านเลยลืมเรื่องนี้ไป แต่ตอนนี้นางรู้สึกเจ็บปวดมากขึ้นเรื่อยๆจนแทบทนไม่ไหว รู้สึกเหมือนอะไรจะหลุดออกมา " หวัง หวังเหลียน "" ว้าย พระชายา"หวังเหลียนรีบวิ่งไปประคองอันชิงเหมยพาไปที่เตียงนอนลงข้างๆซีหว่าน แล้วรีบวิ่งไปตามหมอ หมอที่พึ่งจะก้าวพ้นประตูจวนก็รีบวิ่งกลับเข้าไปดูอาการ เห็นเลือดที่ไหลออกมาก็ตกใจ" พระชายาไม่ทราบว่าท่าน"" ช่วย ช่วยลูกข้าด้วย"อันชิงเหมยทนเจ็บปวดไม่ไหวหมดสติไป ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม อันชิงเหมยลืมตาขึ้นมามือก็ลูบไปที่ท้อง เห็นหวังเหลียนนั่งน้ำตาคลออยู่ข้างๆ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-16เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่26
" ท่านอ๋อง ท่านอยู่เป็นเพื่อนข้าอย่าไปไหนได้หรือไม่ นึกถึงตอนที่เข่อเล่อจับข้าไป ข้ายังกลัวอยู่เลย"สวี่หานไม่ตอบแต่กลับถามหมอแทน" อาการนางเป็นยังไงบ้าง พิษถูกขับออกหมดหรือยัง "หมอดึงเข็มที่ฝังออกมาขึ้นมาดู อีกคนก็จับชีพจร อีกคนสังเกตุอาการอยู่ข้างๆ" ท่านอ๋องวางใจได้ เวลานี้ถึงพิษจะถูกขับออกมาไม่หมด แต่หลงเหลือส่วนน้อยเท่านั้น กินยาไปเรื่อยๆจนครบ10วันก็จะขับพิษที่เหลือออกจนหมด"" ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ดีที่ขับพิษออกได้เร็ว ที่เหลือก็มีอาการอ่อนเพลียเท่านั้น"" ข้าจะเขียนเทียบยาให้ แล้วก็จะจัดยาบำรุงช่วยเร่งฟื้นฟูร่างกายให้ด้วย"หมอทั้งสามออกไปหมดแล้ว สวี่หานก็ทำท่าจะตามออกไป หว่านลู่ซือแกล้งเจ็บหน้าอกขึ้นมา" โอ้ย"" เจ้าเป็นอะไรไป"" ข้า ข้าเจ็บหน้าอกหายใจไม่สะดวก"" เจ้าจะลุกทำไมหล่ะค่อยๆนอนลง ไม่มีอะไรแล้ว ข้าจะให้เฝิงชุ่ยเข้ามาดูแลเจ้า"" ไม่ ท่านอ๋อง ข้าขอร้องท่านอย่าพึ่งไป อยู่เป็นเพื่อนข้าก่อน นะ ข้าขอร้อง "เห็นสวี่หานมีสีหน้าลำบากใจก็พูดขึ้นมาอีก" แค่ข้าหลับ พอข้าหลับแล้วท่านค่อยไปได้หรือไม่"สวี่หานเห็นนางทำหน้าอ้อนวอนน่าสงสารก็ใจอ่อน พยักหน้าแล้วลากเก้าอี้มานั่งลงข้างๆอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่27
" จริงสิข้าลืมบอกไป ว่าตอนที่ข้าตามคนร้ายไป เจอรองแม่ทัพเซี่ยโดยบังเอิญจึงได้จับคนร้ายได้ รองแม่ทัพเซี่ยบังคับให้มันสารภาพว่าเหตุใดถึงได้บุกไปทำร้ายพระชายา"" มันเป็นใคร แล้วมันยอมสารภาพไหม"" มันเป็นโจรภูเขาถูกจ้างวานมาอีกที บอกแค่ว่าเป็นหญิงสาวสวมหน้ากากปิดบังหน้าตาจึงไม่รู้ว่าเป็นใคร"ในเวลานี้หวังเหลียนสงสัยอยู่คนเดียวคือหว่านลู่ซือ มีเพียงหว่านลู่ซือคนเดียวที่ต้องการกำจัดอันชิงเหมยให้พ้นทางรัก หากอันชิงเหมยเป็นอะไรไป ก็จะไม่มีใครมาเป็นขวากหนามระหว่างนางกับสวี่หานได้อีก ต้องใช่แน่ๆ" หวังเหลียน เจ้าคิดอะไรอยู่ "" ข้าคิดว่าหว่านลู่ซือต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แน่ "" จะเป็นไปได้ยังไง"" แล้วทำไมจะเป็นไม่ได้ ในเมื่อนางหลงรักท่านอ๋องหรือว่าเจ้าไม่รู้ "" ข้าไม่ได้สนใจว่าหว่านลู่ซือจะรักท่านอ๋องหรือไม่ แต่ข้า ข้าไม่อยากให้เจ้าไปไหน หวังเหลียน เจ้าไม่รู้จริงๆรึ ว่าข้าคิดเช่นไรกับเจ้า"" เฉาซื่อ ข้าต้องติดตามคุณหนู ส่วนเจ้าก็ต้องติดตามท่านอ๋อง ตอนนี้คุณหนูของข้าแยกทางกับท่านอ๋องของเจ้าแล้ว ทางเดินเป็นเส้นขนานไม่มีวันมาบรรจบกันได้ เจ้ากับข้าก็เช่นกัน "" ไม่ หวังเหลียนเหตุใดเจ้าถึ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่28
สวี่หานรีบเดินตรงไปที่เรือนใหญ่ผลักประตูเข้าไปก็พบแต่ความว่างเปล่า " เหมยเหมย เหมยเหมยอยู่ที่ใดข้ากลับมาแล้ว "เขากวาดสายตามองไปทั่วห้อง สะดุดเข้ากับม้วนกระดาษสีทอง เมื่อเปิดคลี่ดูใจของเขาก็ชาวาบ " ท่านอ๋อง ข้ายอมรับว่าข้าเป็นสตรีใจแคบไม่อาจใช้สามีร่วมกับผู้ใดได้ ในเมื่อท่านกับหว่านลู่ซือมีใจตรงกัน ท่านเองก็ใคร่อยากดูแลนาง ข้าจึงขอหลีกทางให้พวกท่านได้สมหวัง ข้าอันชิงเหมยขอตัดขาดวาสนากับท่าน ตั้งแต่บัดนี้เราทั้งสอง สิ้นสุดสถานะสามีภรรยา "สวี่หานมองดูชื่อของนางที่อยู่ข้างตราประทับของฮ่องเต้ มือไม้อ่อนแรงราชโองการในมือร่วงหล่น หัวใจบีบรัดอย่างแรง เจ็บปวดจนหายใจแทบไม่ออก เพียงแค่เขาไปเฝ้าดูอาการของหว่านลู่ซือ นางเลยหย่ากับเขาทิ้งเขาไป นางเข้าใจเขาผิดเขาไม่ได้คิดอะไรกับหว่านลู่ซือเลย ใจของเขามีแต่นางคนเดียวเท่านั้น นึกถึงคำพูดของจื่อโม่ ที่บอกว่าหากเขาไม่กลับไปหานางก็จะต้องเสียใจไปตลอด ที่แท้จื่อโม่รู้อยู่แล้วว่านางจะไปถึงได้พูดแบบนั้น ทำไมนะทำไมเขาถึงไม่รีบไปหานางตั้งแต่เมื่อคืน จื่อโม่ต้องรู้แน่ว่านางไปที่ใดสวี่หานควบม้าตรงไปหาจื่อโม่ เห็นจื่อโม่นั่งอยู่หน้าหลุมศพก็แปลกใจ เดินไปฉุดจื
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-17
บทล่าสุด
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่38
" ท่านแม่ ท่านแม่ทิ้งข้าไปอีกแล้ว"เซี่ยจิ่งเทียนดึงนางเข้ามากอด มือหนาลูบหลังนางเบาๆปลอบโยน" บางทีท่านไม่ได้ทิ้งเจ้าไปไหน ท่านอาจกำลังมองดูเจ้าอยู่ จากที่ไหนสักแห่ง"สตรีชุดแดงยืนอยู่นอกกระท่อมเผยรอยยิ้มบางๆ ภาพในอดีตผุดขึ้น นางเป็นเทพเซียนปลา วันหนึ่งหนีมาเที่ยวเล่นเมืองมนุษย์ได้เจออันซูหลุนบาดเจ็บ หมดสติอยู่ริมน้ำ ลมหายใจรวยรินชีพจรอ่อน หากปล่อยไว้ไม่ถึงชั่วยามเขาต้องตายแน่ จึงใช้พลังช่วยเหลือจนฟื้นคืน แล้วคอยดูแลจนเขาหายดีความใกล้ชิดทำให้เกิดความรักต่อกัน นางจึงติดตามอันซูหลุนกลับไป แล้วใช้ชีวิตด้วยกันจนมีบุตรชายและบุตรสาว แต่เทพกับมนุษย์ไม่อาจใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันได้ ในแต่ละวันที่ผ่านไปบนโลกมนุษย์ พลังเซียนของนางจะค่อยๆลดลง หลังจากคลอดอันชิงเหมยพลังเซียนของนางก็ลดน้อยลงจนเกือบหมดไป หากพลังหมดนางจะต้องคืนร่างเป็นปลาตลอดชีวิตกลับไปเป็นเทพเซียนไม่ได้อีกแต่เพื่อความรักที่มีต่อสามีและลูกๆ เพื่อให้อยู่กับพวกเขานางยอมสละพลังที่มีอยู่ทั้งหมด จนอันชิงเหมยได้4หนาว พี่สาวของนางได้ตามตัวนางจนเจอและพานางกลับไป ตอนนั้นนางกำลังจะคืนร่างเป็นปลาจึงทำให้นางต้องจากพวกเขาไปโดยไม่มีแม้คำบอกลา จิ่งหย
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่37
" คุณหนูไม่เห็นต้องมาเองให้ลำบากเลยนะเจ้าคะ ให้ข้ามาคนเดียวก็ได้"" ข้าอยากรู้เร็วๆว่าพวกมันตายรึยัง ได้ยินเองกับหูมันรู้สึกดีกว่าฟังจากปากเจ้าเป็นไหนๆ ใกล้ถึงหรือยังเนี่ย"" เจ้าค่ะๆ ใกล้แล้วเจ้าค่ะอีกนิดเดียว นู่นไงเจ้าค่ะทางชายป่าด้านนู้น"รออยู่สักพักก็ไม่เห็นวี่แววของนักฆ่าโผล่มาสักคน" ไหนหล่ะไม่เห็นมีใครโผล่หัวมา เจ้าแน่ใจนะว่านัดพวกมันที่นี่"" แน่ใจเจ้าค่ะ รออีกนิดเถอะเจ้าค่ะ มันต้องมาเอาเงินอีกครึ่งแน่"" หรือพวกมันจะตายกันหมดแล้ว"" เป็นไปไม่ได้หรอกเจ้าค่ะ นักฆ่ามีเป็นสิบแต่พวกนั้นมีแค่4คน คนที่มีวรยุทธ์มีเพียงแค่คุณชายเซี่ยคนเดียว ต่อให้เก่งยังไงถูกนักฆ่าเป็นสิบรุมขนาดนั้นยังไงก็ไม่รอดหรอกเจ้าค่ะ"" ให้จริงอย่างที่เจ้าพูดเถอะ"" ว้าว เทพธิดาที่ไหนเนี่ย มายืนอยู่ที่เปลี่ยวแบบนี้"พวกขอทานสี่คนเดินตรงเข้ามาจ้องมองฮวาจื่อกับชิงชิงด้วยสายตาหื่นกระหาย ชิงชิงดึงฮวาจื่อไปไว้ข้างหลังนาง" อย่าเข้ามานะไอ้พวกขอทานสกปรก ไปให้พ้น"" บอกว่าอย่าเข้ามาไงหล่ะ นี่คือคุณหนูฮวาจื่อบุตรสาวของท่านเจ้าเมืองนะ"" โอ๊ะ ที่แท้ก็เป็นบุตรสาวท่านเจ้าเมืองนี่เอง"" รู้แล้วก็ไสหัวไปให้ไกลๆ ขอทานสกปรกอย
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่36
" เจ้า เจ้าโกหก ไม่จริง "" ข้าพูดความจริงขอรับ"" ไม่จริง ไม่จริง กรี๊ดดดดด"ยามอู่ บ่าวรับใช้วิ่งเข้ามา" ฮูหยินขอรับคุณชาย คุณชายเซี่ยกับคุณหนูอันกำลังจะไปจากที่นี่แล้วขอรับ"เฮ่อหลันที่กำลังจิบชาตกใจจนจอกชาหลุดมือรีบลุกออกไปทันที ไปถึงหน้าจวนเห็นเซี่ยจิ่งเทียนกำลังประคองพาอันชิงเหมยขึ้นรถม้า" ช้าก่อน จิ่งเทียนเหตุใดต้องทำเช่นนี้ พวกเจ้าจะไปก็ไปไม่คิดจะบอกกล่าวข้าสักคำไม่เห็นข้าอยู่ในสายตาเลยรึ"" ข้าได้ฝากบ่าวรับใช้ไปบอกท่านแล้ว ก่อนหน้าข้าช่วยท่านเอาไว้ ท่านให้ที่พักแก่พวกข้าก็ถือว่าเราไม่มีอะไรติดค้างกัน"" จิ่งเทียน ข้ารู้ว่าข้าผิด ข้ายอมรับว่าข้าให้คนจุดกำยานปลุกกำหนัด แล้วลวงเจ้าไปที่ห้อง แต่ข้า ข้าหวังดีกับเจ้า อยากให้เจ้าได้มีคู่ครองที่ดี คุณหนูฮวาเหมาะสมกับเจ้าที่สุด"เซี่ยจิ่งเทียนกุมมืออันชิงเหมยแน่นมองเฮ่อหลันด้วยสายตาแข็งกร้าว" ท่านมีสิทธิ์อะไรมาตัดสินว่าใครเหมาะสมไม่เหมาะสมกับข้า เรื่องส่วนตัวของข้าใครก็ไม่มีสิทธิ์มาก้าวก่าย ภรรยาของข้าข้าเลือกเองได้ ต่อให้พ่อบุญธรรมของข้ายังอยู่ หรือแม้กระทั่งพ่อแม่แท้ๆของข้ายังอยู่ พวกเขาก็จะไม่หักหาญน้ำใจบังคับข้า แล้วท่านหล่ะท่า
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่35
" ข้าขอโทษ แต่ข้าช่วยท่านไม่ได้จริงๆ "" ไม่ ไม่ต้องขอโทษ ไม่ใช่ความผิดของเจ้า เป็นข้าที่ไม่ระวังเอง"" มีวิธีอื่นอีกไหม"เซี่ยจิ่งเทียนส่ายหน้า เขาทรุดตัวนั่งลงกับพื้นกอดตัวเองด้วยความทรมาน" เจ้าไปซะ ก่อนที่ข้าจะควบคุมตัวเองไม่อยู่ข้าขออยู่ที่นี่ก่อน เพราะข้ากลับไปที่ห้องตัวเองไม่ไหวแล้ว"" พี่เซี่ยข้า ข้าจะออกไปหาวิธีช่วยท่าน"เสียงประตูปิดลง เซี่ยจิ่งเทียนมองไปที่ประตูด้วยความผิดหวังแววตาเศร้าสร้อยแล้วลุกขึ้นยืน อาการก่อนหน้าที่มีหายไปหมด ความจริงเขาไม่ได้เป็นอะไรเลย ยาปลุกกำหนัดแบบไหนก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ เขาฝึกวรยุทธ์ตั้งแต่เด็กกับอาจารย์ฝู พอ15ปีอาจารย์ฝูได้ฝังยาวิเศษเข้ากับร่างกายของเขา ไม่ว่าจะเป็นยาปลุกกำหนัดหรือมนต์ดำไสยศาสตร์ใดๆก็ไม่อาจทำอะไรเขาได้ เสียงฝีเท้ารีบเร่งใกล้เข้ามา เขารีบวิ่งไปนอนขดตัวบนเตียง อันชิงเหมยเปิดประตูเข้ามาเดินเข้าไปหา" เจ้า กลับมาทำไม"" พี่เซี่ย ข้ารู้ว่าท่านทรมาน ข้า ข้าจะช่วยท่านเอง"" เจ้า เจ้าพูดว่าอะไรนะ"" ข้าจะช่วยท่าน"" จะไม่เสียใจภายหลังใช่ไหม"อันชิงเหมยพยักหน้า เซี่ยจิ่งเทียนรีบคว้าตัวนางมาบดจูบอย่างหื่นกระหาย แล้วขึ้นคร่อมนางซุกไซร
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่34
เห็นท่าทีเย็นชาของเซี่ยจิ่งเทียน เฮ่อหลันก็เจ็บปวดใจ นางต้องทำทุกวิธีเพื่อให้เขาอยู่กับนาง เป็นทายาทสืบทอดสกุลให้ได้ ส่วนเรื่องภรรยาของเขา ยังไงก็ต้องเป็นสตรีที่เพียบพร้อมเป็นคุณหนูสูงศักดิ์ชาติตระกูลดี ไม่มีทางที่นางจะยอมรับอันชิงเหมย ลำพังเคยมีสามีผ่านการหย่าร้างมาก็ทำใจยอมรับยากอยู่แล้ว ยังจะเป็นคนไม่มีหัวนอนปลายเท้าอีก แต่ตอนนี้นางต้องตามน้ำไปก่อน แล้วค่อยคิดหาทางอีกที" ก็ได้ หากเจ้าจะไปจริงๆข้าก็ไม่ขัดขวางแต่อีกไม่กี่วันจะเป็นวันเกิดครบรอบ68ปีของข้า ข้าอยากให้พวกเจ้าอยู่ร่วมงานของข้าก่อนแล้วค่อยไป ได้ไหม"เห็นอันชิงเหมยตอบตกลงเซี่ยจิ่งเทียนก็คล้อยตาม เฮ่อหลันก็ยิ้มทั้งน้ำตามองดูทั้งสองเดินจากไปก่อนจะยกมือขึ้นมาซับน้ำตา ไม่ใช่วันเกิดอะไรของนางทั้งนั้นแหละ นางแค่หาทางถ่วงเวลาก็เท่านั้น" ฮูหยินเจ้าคะวันเกิดปลอมๆของฮูหยินจะกำหนดขึ้นอีกกี่วันดีเจ้าคะ"" อีก3วันข้างหน้า"" แค่3วันเองจะทันคิดแผนหรือเจ้าคะ "" ไม่ต้องคิด ข้ามีแผนเอาไว้แล้ว เดี๋ยวเจ้าไปนัดคุณหนูฮวาให้ข้า ให้ไปพบกันที่ร้านน้ำชาที่เดิม"" เจ้าค่ะฮูหยิน"" คุณหนู ท่านไม่น่าอยู่ต่อเลยดูก็รู้ว่าฮูหยินเฮ่อไม่น่าไว้ใจ ข้าว่าเร
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่ 33
" เฮ่อฮูหยินเรียกข้า ไม่ทราบมีเรื่องอันใด"" จิ่งเทียน ทำไมไม่ยอมเรียกป้าสักทีหล่ะ "เห็นสีหน้าเย็นชาของเขาเฮ่อหลันก็ไม่เซ้าซี้ไม่เรียกป้าก็ไม่เป็นไร จะเรียกอะไรก็ช่าง ยังไงเขาก็เป็นหลานของนาง ต้องอยู่กับนางที่นี่ตลอดไป แม้เขาไม่เต็มใจอยู่นางก็จะทำให้เขาอยู่" เอาหล่ะ ช่างเถอะ จิ่งเทียนนี่คุณหนูฮวาจื่อบุตรสาวคนเล็กของท่านเจ้าเมือง คุณหนูฮวา นี่ไงหลานชายของข้าที่เล่าให้ฟัง เซี่ยจิ่งเทียน"ฮวาจื่อหันมามอง เห็นบุรุษสีหน้าเย็นชาที่เหลือบมองนางด้วยหางตา อกข้างซ้ายก็เกิดเต้นแรงขึ้นมา รูปงามอย่างที่เฮ่อหลันบอกไม่มีผิด สง่างามราวกับเทพเซียนน่าเกรงขามน่าหลงใหลเป็นที่สุด แต่พอมองลงไปข้างล่างเห็นมือของเขากอบกุมมือของสตรีที่ยืนข้างๆก็ขมวดคิ้ว สตรีนางนี้เป็นใครกัน ไหนเฮ่อหลันบอกว่าเขายังไม่ได้แต่งงานไง ทำไมมายืนกุมมือกันแบบนี้" ยินดีที่ได้รู้จักเจ้าค่ะ ไม่ทราบว่าแม่นางท่านนี้"" นางเป็นแค่สหายของจิ่งเทียนเท่านั้น"เฮ่อหลันรีบตอบแทน อันชิงเหมยพยายามจะเอามือออกแต่เซี่ยจิ่งเทียนยิ่งกุมมือแน่นทั้งห้านิ้วสอดประสานกับนิ้วของนาง" หากไม่มีอะไรแล้วข้าขอตัวก่อน"ฮวาจื่อมองตามเซี่ยจิ่งเทียนด้วยความเสียดาย
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่32
วันต่อมาเฮ่อหลันสั่งให้ทำอาหารเต็มโต๊ะเพื่อเลี้ยงฉลองที่นางได้พบเจอหลานชายเพียงคนเดียว นางคีบอาหารใส่ถ้วยให้เซี่ยจิ่งเทียนอย่างเอาอกเอาใจ เดิมทีนางคิดว่าชาตินี้คงไม่มีผู้สืบทอดสกุลแล้ว แต่สวรรค์ก็เมตตานาง ส่งเซี่ยจิ่งเทียนมาให้นาง ไม่ว่าต้องทำยังไง นางก็จักหาวิธีให้เขาอยู่กับนางที่นี่ตลอดไปให้ได้เซี่ยจิ่งเทียนมองดูอาหารที่ล้นชามจนมองไม่เห็นข้าว จึงรีบหยุดเฮ่อหลัน ก่อนที่นางจะคีบอาหารมาให้เขาอีก" พอเถอะ แค่นี้ข้าก็กินไม่หมดแล้วท่านกินเถอะข้าคีบเองได้"" ฮ่าฮ่า ข้าแค่ดีใจมากไปหน่อยที่สวรรค์ส่งหลานชายมาให้ข้า ต่อไปนี้สกุลของข้าก็มีผู้สืบทอดแล้ว เจ้าเปลี่ยนมาใช้แซ่เฮ่อดีไหม"เซี่ยจิ่งเทียนถือตะเกียบค้างจ้องมองเฮ่อหลันด้วยแววตาเย็นชา เขาไม่มีวันเปลี่ยนแซ่เด็ดขาด กำลังจะบอกว่าเขาไม่ใช่บุตรแท้ๆของเซี่ยอันเหอ แต่เป็นเด็กที่ถูกทอดทิ้งถูกขายเป็นทาสแรงงาน ที่เซี่ยอันเหอซื้อเขามา แล้วรับเป็นลูกบุญธรรมแต่เฮ่อหลันก็พูดขึ้นมาก่อน" บุรุษเปลี่ยนแซ่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ ข้าลืมคิดเรื่องนี้ ไม่เป็นไรงั้นข้าจะเปลี่ยนกลับไปใช้แซ่เดิมเอง ทีนี้เราก็จะแซ่เซี่ยเหมือนกันแล้วเจ้าก็จะได้สืบทอดสกุลเซี่ยได้โดยไม่
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่31
" เดี๋ยวนะ เมื่อกี้แม่นางเรียกพี่เซี่ย ท่านแซ่เซี่ยหรือ แล้วยังมาจากแดนใต้อีก ท่านชื่ออะไร"" ข้าแซ่เซี่ยชื่อจิ่งเทียน"" ท่านรู้จักชายที่ชื่อเซี่ยอันเหอหรือไม่ เขาเป็นทหารอยู่ที่ชายแดนใต้"เซี่ยจิ่งเทียนสีหน้าเย็นชาจ้องหน้าหญิงชราตรงหน้าไม่พูดอะไร เฮ่อหลันรู้สึกผิดหวังนางคงจะคิดไปเอง คนแซ่เดียวกันมีตั้งมากมายคงไม่ใช่อย่างที่นางคิดหรอก แต่แล้วเมื่อได้ยินคำตอบจากเซี่ยจิ่งเทียนจอกน้ำชาในมือถึงกับร่วงหล่น" เซี่ยอันเหอเป็นบิดาของข้าเอง ท่านเคยเป็นรองแม่ทัพอยู่ในค่ายต้าเป่ยที่ชายแดนใต้"" งั้นเจ้า เจ้าก็ "เฮ่อหลันลุกขึ้นเดินเข้าไปหาเซี่ยจิ่งเทียนเอื้อมมือจะสัมผัสเขาแต่ก็ชักมือกลับ" หยูเยี่ยนเจ้าไปเอาภาพวาดที่อยู่ข้างในหีบในห้องของข้ามา รีบไปเร็ว"หยูเยี่ยนบ่าวรับใช้ชราวัยใกล้กัน รีบสาวเท้าเดินออกไป" เมื่อครู่เจ้าบอกว่าเขาเคยเป็นรองแม่ทัพเหรอ ดี ดีจริงๆ เคยเป็นถึงรองแม่ทัพตอนนี้เขาคงลาออกไปพักผ่อนแล้วสินะ อายุเยอะแล้ว กรำศึกมามากถึงเวลาพักผ่อนแล้ว"" ท่านเสียชีวิตในสนามรบตั้งแต่ข้ายังเด็ก"เฮ่อหลันเซแทบทรุด อันชิงเหมยประคองพาไปนั่งที่เก้าอี้" เจ้า เจ้าว่าเขาตายแล้วงั้นเหรอ โธ่น้องชายขอ
เมื่อหิมะโปรยปราย ตอนที่30
หลายเดือนผ่านไป ไม่ว่าจะค้นหาเท่าไหร่ก็ไม่มีวี่แววของอันชิงเหมย สวี่หานจำต้องกลับแดนใต้ แม่ทัพที่ท่าทางองอาจน่าเกรงขาม บัดนี้กลับผอมโซ หน้าตอบผิวดำคล้ำแววตาเศร้าหมอง เขาลงจากหลังม้าอย่างร่างไร้วิญญาณ เดินโซเซเข้าไปในจวน หลายเดือนที่ผ่านมาเขาออกตามหาอันชิงเหมยไปทั่วแต่ก็ไม่พบ เขาทรุดตัวนั่งลงบนเตียงของเขากับนาง กอดหมอนที่นางหนุนนอน กลิ่นหอมอ่อนๆของนางยังคงติดอยู่บนหมอน ด้วยความเหนื่อยล้าสะสม บวกกับที่ไม่ได้กินไม่ได้นอนมาหลายวันหลายคืนติดกันจึงเผลอหลับไป อันชิงเหมยยืนร้องไห้อยู่ริมหน้าผา สวี่หานรีบเข้าไปหา นางหันมามองด้วยแววตาตัดพ้อน้ำตาอาบสองแก้ม" ท่านไม่รักข้าแล้ว "" ไม่จริง เหมยเหมยข้ารักเจ้า รักเจ้าแค่คนเดียว"" รักข้า รักข้าแล้วทำไมไม่อยู่กับข้า ทำไมถึงไปดูแลหญิงอื่น"" ข้าขอโทษ เหมยเหมยอย่า ออกมาจากตรงนั้นมันอันตราย มาหาข้า เหมยเหมยมานี่"" เพราะท่าน ท่านทำให้ลูกของข้าต้องตาย เพราะท่าน"" ข้าขอโทษ ข้าผิดต่อเจ้า ผิดต่อลูกของเรา ข้าขอโทษ "" ข้าเกลียดท่าน ถึงต่อให้ข้าตายท่านก็ไม่มีวันได้เจอศพข้า"อันชิงเหมยหันหลังกลับกระโดดหน้าผาลงไป" ไม่ เหมยเหมย ไม่"สวี่หานสะดุ้งตื่นขึ้น น้ำต
