ตอนที่ 5 ก้าวเข้าสู่วงการพริตตี้

ชีวิตการเป็นนักศึกษาเทอมแรกของสายป่านผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เธอเริ่มคุ้นเคยกับชีวิตในกรุงเทพบ้างแล้ว เริ่มรู้จักเส้นทางและสถานที่ต่าง ๆ มากขึ้น จนตอนนี้สายป่านคิดว่าเธอน่าจะพร้อมแล้ว ที่จะหางานพิเศษทำเสียที โดยเธอเลือกสมัครงานที่คาเฟ่แห่งหนึ่งไม่ไกลจากหอพักมากนัก โดยเลือกทำในช่วงห้าโมงเย็นจนถึงสามทุ่ม เจ้าของร้านชื่อพี่ลูกปัด เธอเป็นสาวสวยที่ใจดีมาก สายป่านจึงทำงานอย่างมีความสุข วันหนึ่งเธอได้เจอกับลูกค้าคนหนึ่ง ซึ่งเป็นสาวสองแสนสวย เธอเข้ามาดื่มกาแฟ และทานขนมในร้าน  พอมีจังหวะที่ลูกค้าซาลงเพราะร้านใกล้จะปิดแล้ว สาวสองแสนสวยก็เรียกเธอเข้าไปพูดคุยด้วยอย่างมีไมตรี

“สวัสดีค่ะน้อง พี่ชื่อพี่ปุ๊กกี้นะคะ น้องเป็นนักศึกษามาทำงานพิเศษเหรอคะ ขยันจังเลย เรียนอยู่ไหนคะเนี่ย” ปุ๊กกี้ยิ้มให้ร่างบางตรงหน้า สายตาจ้องมองอย่างพินิจพิจารณา ... “สวย ..หุ่นดี ผิวพรรณก็ดี ลุคหวานอมเปรี้ยว ดูมีเสน่ห์มากๆ” เธอคิดในใจ

“อ้อ..สวัสดีค่ะ หนูชื่อสายป่านค่ะ เรียนอยู่มหาลัย BB คณะบริหารธุรกิจ ปี1ค่ะพี่” เธอตอบรับพลางยิ้มให้อีกฝ่ายจนตาหยี  ดูน่ารักมาก ปุ๊กกี้รู้สึกถูกชะตากับคนตัวเล็กขึ้นมาทันที

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาพี่ปุ๊กกี้ก็มาที่ร้านบ่อย ๆ บางสัปดาห์มาเกือบทุกวัน จนทั้งสองคนเริ่มจะสนิทกัน โดยปุ๊กกี้เองก็เอ็นดูสายป่านมากขึ้น หลังจากได้รับรู้เรื่องราวชีวิตของสายป่าน ที่คนตัวเล็กได้เล่าให้เขาฟัง

“ป่าน พี่ว่างานที่หนูทำอยู่มันก็ดีหรอกนะ แต่ว่าเงินน้อยแบบนี้แล้วต่อไปป่านจะหาเงินเรียนทันเหรอ ไหนจะค่าใช้จ่ายกินอยู่อีก ไปทำงานกับพี่ที่โมโดลลิ่งไหม”

 “ขอบคุณค่ะพี่ แต่ว่า ..เอ่อ.. มันเป็นงานอะไรเหรอคะ?” เธอถามด้วยความสงสัย

“ที่โมเดลลิ่งพี่ เด็กในสังกัดพี่มีครบหมดค่ะ แล้วแต่คนที่เข้ามาจะเลือกว่าถนัดแบบไหน แล้วเหมาะสมกับงานหรือเปล่า มีทั้งนางแบบ พริตตี้ เด็กเอ็นฯ เพื่อนเที่ยว แล้วก็... เพื่อนนอน” ประโยคหลังเธอพูดด้วยน้ำเสียงเบาลงนิดหน่อย สายป่านถึงกับอ้าปากค้าง เหมือนพี่ปุ๊กกี้จะล่วงรู้ความคิดของเธอ เขารีบชิงตัดหน้าพูดกับสายป่านทันที

“พี่ไม่ได้หมายความว่าจะให้หนูไปทำงานอย่างว่านะ อย่าเพิ่งเข้าใจพี่ผิด สวย ๆ หุ่นดี พูดเก่งยิ้มเก่งอย่างหนู พี่ว่าเป็นพริตตี้น่าจะเหมาะสมที่สุด” ปุ๊กกี้อธิบายให้อีกฝ่ายเข้าใจ ซึ่งร่างบางตรงหน้าก็พยักหน้ารับเป็นอันว่าเข้าใจ

“หนูลองตัดสินใจดูก่อนก็ได้นะคะ ต้นทุนของหนูมีครบขนาดนี้ พี่ว่าน่าจะลองดูก็ไม่เสียหายนะ รายได้เดือนนึงหลายหมื่นเลยนะคะ เก็บเอาไว้เรียนหนังสือได้สบายเลย” ปุ๊กกี้บอกกับเด็กสาว

“ถ้าสนใจก็บอกพี่แล้วกันนะ เอาเก็บไปคิดดูก่อนก็ได้” ปุ๊กกี้เอ่ยพลางยิ้มให้ร่างบาง

ตอนนี้เริ่มเข้าสู่การเรียนในเทอมสองแล้ว งานที่อาจารย์มอบหมายก็มีมากขึ้น บางครั้งสายป่านก็ไม่สามารถปลีกเวลาไปทำงานที่คาเฟ่ได้ เพราะหลังเลิกเรียนก็มักจะมีกิจกรรม หรืองานกลุ่มมากมายที่ต้องทำ เธอเกรงใจพี่ลูกปัด จึงตัดสินใจขอลาออกจากร้าน ซึ่งพี่ลูกปัดก็เข้าใจดี แต่เธอเองก็แอบกังวลเพราะถ้าไม่มีงานทำแบบนี้ ภาระค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ไม่พ้นจะต้องเอาเงินเก็บออกมาใช้จนหมดแน่ ๆ เธออยากหางานใหม่ที่เลือกเวลาทำได้ หากวันไหนเลิกเรียนเร็ว หรือไม่มีเรียนเธอก็จะทำได้ทันที แต่งานแบบนั้นมันจะมีที่ไหนกันล่ะ...

“หนูลองตัดสินใจดูก่อนก็ได้นะคะ ต้นทุนของหนูมีครบขนาดนี้ พี่ว่าน่าจะลองดูก็ไม่เสียหายนะ รายได้เดือนนึงหลายหมื่นเลยนะคะ เก็บเอาไว้เรียนหนังสือได้สบายเลย”

เสียงของพี่ปุ๊กกี้แว่วเข้ามาในโสตประสาทของสายป่านทันที ... เอาวะ .. ลองดูสักตั้งก็น่าจะไม่มีอะไรเสียหาย เธอจึงตัดสินใจติดต่อกลับไปหาพี่ปุ๊กกี้เพื่อคุยรายละเอียดทันที

หลังจากนั้นเธอก็ตกลงทำงานเป็นพริตตี้ในสังกัดของพี่ปุ๊กกี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทำให้มีรายได้เพิ่มมากขึ้น จนเก็บเงินได้มาก ในแต่ละเดือน

ประเทศฝรั่งเศส

“แกว่าอะไรนะแอลตัน แกจะไปทำงานกับเซดริกที่มาร์ตินกรุ๊ปเหรอ”

เสียงแด๊ดปีแอร์ ดังขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าแปลกใจ หลังจากได้ยินลูกชายตัวดีของตนเองเข้ามาบอกว่าจะไปทำงานที่ประเทศไทย กับเซดริก ลูกชายของโนแอล เพื่อนรักของเขาที่สนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ ทำให้ลูกของพวกเขาซึ่งก็คือเซดริกและแอลตัน สนิทกันมาก เพราะเรียนด้วยกันมาตลอดตั้งแต่เด็ก ๆ เช่นกัน แต่ช่วงราว ๆ 2 ปีหลังที่ผ่านมา เซดริกได้เดินทางไปประจำที่มาร์ตินกรุ๊ป ซึ่งมีโรงแรมในเครือที่ประเทศไทยหลายสิบแห่ง เพื่อดูแลกิจการทั้งหมด โดยโรงแรมอีกหลายแห่งที่ฝรั่งเศสนั้น แด๊ดโนแอล มัมมาริสา และเออเนส น้องชายต่างมารดาของเซดริก ช่วยกันบริหาร โดยแด๊ดปิแอร์ นอกจากเป็นเจ้าของธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่แล้วก็เป็นหุ้นส่วนใหญ่ของมาร์ตินกรุ๊ปอีกด้วย

“ทำไมวะ ผู้หญิงที่ฝรั่งเศสแกคั่วจนหมดประเทศแล้วรึงัย ถึงต้องแร่ไปแสวงหาถึงเมืองไทย”

สายตาของแด๊ดปิแอร์จับจ้องไปยังชายหนุ่มรูปหล่อในตาสีทอง ซึ่งเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเองนิ่ง ๆ  แอลตันลูกชายคนเดียวของเขาที่ทำตัวเป็นหนุ่มเพลย์บอยเต็มขั้นมาได้เกือบห้าปีแล้ว ถึงแม้ว่าเรื่องหน้าที่การงานของเขาจะไม่เคยบกพร่อง แต่มันก็ไม่บกพร่องพอๆ กับความเจ้าชู้ของเขานั่นแหละ ล่าสุดเจ้าลูกชายตัวแสบก็แอบไปมีความสัมพันธ์กับเลขาของตัวเอง และเลขาของแด๊ดปิแอร์ ในเวลาเดียวกัน พอสองสาวรู้ระแคะระคายก็เกิดการทะเลาะตบตีกันนัว ร้อนถึงแด๊ดปิแอร์ต้องไปเจรจาหย่าศึก เสียงานเสียการ เสียระบบการบริหาร จนแด๊ดปิแอร์ต้องปวดขมับไปหลายวัน

“โธ่ .. แด๊ดก็พูดไป ผมไม่ใช่คนเจ้าชู้ขนาดนั้นสักหน่อย ที่ผมอยากไปเพราะอยากเปลี่ยนงานบ้าง อีกอย่างตอนนี้เซดริกมันก็ขยายสาขาของโรงแรมในไทยไปทุกภาคแล้ว เราเป็นหุ้นส่วนใหญ่ก็ควรจะไปช่วยงานเขาบ้าง เขาจะได้ไม่ว่าเราได้ไง จริงมั้ยครับแด๊ด” แอลตันกล่าวติดตลกกับแด๊ด จนชายสูงอายุถึงกับต้องส่ายหัวเบา ๆ

  “เออ..ใครเชื่อแกก็ออกลูกเป็นหมา เหมือนฉันที่ออกลูกมาเป็นหมาอย่างแกนี่งัย” แด๊ดปิแอร์กล่าวไม่จริงจังนัก ด้วยนึกหมั่นไส้ลูกชายคนเดียวของเขาเหลือทน

Write Talk : น้องสายป่านของเราก้าวเข้าสู่วงการพริตตี้แล้วจ้า ... ส่วนพ่อหนุ่มแอลตันน้านนนนน ... เห้อ.. แสบจังล่ะพ่อตัวดี