อาหารเย็นถูกวางไว้ในห้องครัวโดยที่เจ้าของบ้านไม่ได้สนใจที่จะกินมันเลยสักนิด....
" ถอดเสื้อผ้าออก" บดินทร์สั่งสาวน้อยทันทีที่เท้าถึงพื้น วันนี้เขารู้สึกเพียงแค่ว่าเขาจะต้องทำหน้าที่ที่เขาต้องทำแล้ว สิ่งที่ท่านย่าต้องการก็คือการมีทายาทให้ท่านย่า และวันนี้เขาก็พร้อมแล้ว เขาไม่ได้ออกไปปลดปล่อยนานแล้วเพราะช่วงนี้เขาเบื่อๆ ออกไปก็เจอแต่หน้าเดิมๆที่เคยๆกันมาทั้งนั้นเขาไม่ชอบเพราะผู้หญิงพวกนี้มันจะชอบมาทำตัวว่าเขาเป็นของพวกหล่อน และหล่อนก็เป็นคนของเขา มันน่ารำคาญ
" คือ.... ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ...." ชะเอมพยายามประวิงเวลาออกไปให้มากที่สุดเธอยังไม่พร้อมเลย ไม่พร้อมเลยจริงๆ
" งั้นก็ไม่เป็นไร ฉันจะพาเธอไปอาบน้ำเอง..."
พูดจบบดินทร์ก็ก้าวขายาวๆของเขาไปยังสาวน้อยที่ท่านย่าให้เขาเอามาแก้ขัดเวลาที่เขากลัดมัน....
ว๊ายยยย
ร่างกายของสาวน้อยลอยหวือิดมือของเจ้าของห้องทันที เขาไม่อ่อนโยน เขาไม่ทะนุถนอมเธอเลย เขาหอบเธอพาดบ่าแล้วก็พาเธอตรงไปยังห้องน้ำทันที....
บดินทร์จัดการถอดเสื้อผ้าของสาวน้อยออกทีละชิ้นๆ เสื้อยืดที่ไม่รัดจนเกินพอดีถูกมือของเขาถอดออกไปทางหัวและโยนมันไปทิศทางใดทิศทางหนึ่ง... เพียงแค่เสื้อยืดตัวนั้นหายไป... มันก็ทำให้เขาเห็นรูปร่างที่แท้จริงของสาวน้อยคนนี้....
" ซ่อนรูปนิ... ไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้.."
หมับ!!! อ๊ะ....
บดินทร์ใช้ฝ่ามือของเขาวางทาบลงไปที่หน้าอกนุ่มหยุ่น... เขานวดเบาๆที่บราสีครีมตัวนั้น... มือที่ทั้งบีบทั้งนวดมันช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้เด็กน้อยคนนี้ได้เป็นอย่างดี... แววตาที่เขาใช้มองไปยังเด็กสาวคนนี้มันเป็นแววตาของเสือที่กำลังเจอกวางสาวเนื้อแน่นๆเด้งๆ เคี้ยวกำลังดี... สายตาคมมองไล่จากวงหน้าลงมายังเนินอกที่ล้นมือ เขาก่ะคร่าวๆหน้าอกนี้น่าจะประมาณCupฺB มันไม่ใหญ่จนยานหน้าเกลียด มันไม่เล็กจนหาไม่เจอ... แบบนี้คือกำลังพอดีมือ... บดินทร์ไม่รอช้าเขาปลดตะขอเสื้อในออกอย่างแผ่วเบา เพราะเขาเริ่มจับทิศทางถูกมันเลยทำให้สาวน้อยตกอยู่ในวงวันของเพลิงราคะ..
จ๊วบบบบ อืออออ
เสียงใสที่ดังออกมาจากปากเล็กๆของสาวน้อยมันทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ... เสียงครางกระเส่าเพราะเขาดูดลงไปที่ยอดอกนั่น.. มันทำให้สาวน้อยด้อยประสบการณ์ถึงกับครางออกมาได้ขนาดนี้เลยเหรอ...
บดินทร์ไม่รอช้าเขาเริ่มลงมือดูดเลีย และหยอกล้อส่วนต่างๆของร่างกายเด็กสาวทันที... เสียงดูดจ๊วบจ๊าบดังออกมานับครั้งไม่ถ้วน... มือหนาค่อยๆล้วงเข้าไปที่กางเกงผ้านิ่มลายช้างที่กำลังนิยมใส่กัน...
" อือออ อืมมม " ชะเอมถึงกับไปไม่เป็น.. ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอจะป้องกันตัวเองจากทิศทางไหนก่อน ปากหยักหนาของเขาครอบลงมาที่ยอดอกของเธอ มือของเขาก็ล้วงเข้าไปในแพนตี้ของเธอพร้อมกับนิ้วร้ายที่หยอกล้อจุดซ่อนเร้นของเธออย่างบ้าคลั่ง... ร่างกายของเธอถึงกับแทบล่วงลงไปกับพื้น
" เธอพร้อมแล้ว.. เดี๋ยวค่อยมาอาบน้ำ..." บดินทร์ไม่รอช้าเขาอุ่มร่างสมส่วนซ่อนรูปนี้ก้าวออกไปยังเตียงกว้างของเขาทันที...
บดินทร์วางสาวน้อยลงไปบนเตียงอย่างเบามือ... เขารูดกางเกงผ้านิ่มพร้อมกับแพนตี้ออกไปในครั้งเดียวกัน... แต่ก่อนที่เขาจะปาเจ้าชิ้นส่วนอันน้อยนิดไปเขากลับหยิบมันขึ้นมาดอมดม... เขาทำให้สาวน้อยได้เห็น เพียงแค่สาวน้อยเห็นในสิ่งที่เขาทำมันก็ทำให้สาวน้อยคนนี้ถึงกับหน้าแดงเลยทีเดียว... ไม่บ่อยครั้งนักที่เขาจะหยิบชิ้นส่วนที่ใช้ปกปิดเนินสาวขึ้นมาสูดดม แต่สำหรับเธอคนนี้... เขามั่นใจว่าเธอยังคงบริสุทธิ์เพราะท่านย่าเล่นคุมเอง ดูแลเอง... ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะหยิบมันขึ้นมาดอมดม และก็เป็นอย่างที่เขาคิดไว้... กลิ่นสาวที่ติดอยู่ที่เป้าแพนตี้.. มันช่างหอมหวาน กลิ่นนี้มันกระตุ้นความยากให้เขามากขึ้นไปอีก... ภายในบ๊อกเซอร์ราคาแพงมันขยายผองขึ้นมาจนแทบจะระเบิดออกจากกัน....
0///0
ชะเอมเห็นในสิ่งที่เขากำลังทำมันก็ทำให้เธอรู้สึกกระดากอายขึ้นมาทันที.... เธอไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะทำแบบนี้.. เขาดูเหมือนคนที่มีปัญหาทางจิต เป็นโรคจิตที่ชอบเอาชุดชั้นในผู้หญิงไปดม... เธอกลัวอ่ะ...
บดินทร์โน้มกายของตัวเองลงไปหาสาวน้อยทันที... เขาดมกลิ่นที่ติดอยู่บนแพนตี้จนพอใจแล้วเขาก็กลับมาเร้าโลมสาวน้อยต่อ....บดินทร์ซุกลงไปที่ลำคอของสาวน้อย.. เธอไม่ได้มีผิวขาวราวผู้หญิงสมัยนี้... ผิวเธอเป็นผิวสีน้ำผึ้งแต่มันเนียนสวยไร้ที่ติ... เขาจูบลงไปที่ลำคอของหล่อนพร้อมกับดูดไปที่ติ่งหูเบาๆกัดเม้มนิดๆ.. แค่นั้นเองมันก็ทำให้สาวน้อยถึงกับต้องขนลุกและร่างกายอ่อนยวบลงแทบจะเหลวละลายไปกับเตียง.....
บดินทร์เร้าโลมไม่นานเขาก็ใช้นิ้วมือของเขาค่อยๆเขี่ยสะกิดลงไปที่จุดรวมความเป็นหญิง... ผืนหญ้าที่ปกคลุมประปรายมันไม่ได้รกรุงรังจนน่ารำคาญ มันเรียงตัวกันสวยงามเป็นระเบียบ... นิ้วยาวค่อยๆแทรกแซงเข้าไปทีละนิดๆ... ปลายนิ้วค่อยๆสอดเข้าไปทีละนิดทีละหน่อย.. จนในที่สุดนิ้วแรกก็ผ่านพ้นไปด้วยดี...
ความอุ่นชื้นที่นิ้วของเขาได้รับมันทำให้เขาต้องซุกหน้าลงไปที่เนินอกอวบใหญ่เกินตัวพร้อมกับกลั่นอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเองเอาไว้...
" อ๊ะ... เจ็บค่ะ.. อือ...." ชะเอมรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่มันกำลังแทรกผ่านเข้ามาที่กายสาวของเธอ...มันคับแน่น และเจ็บเป็นอย่างมาก... แต่เพียงไม่นานความรู้สึกนั้นก็แปรเปลี่ยนไป... กลายเป็นความรู้สึกที่เธอก็อธิบายไม่ถูกมันร้อนวูบวาบในช่องท้องของเธอ... ภายในกายสาวของเธอมันรู้สึกแปลกๆ จั๊กจี้ๆ เสียวๆ คันๆจนเธออธิบายไม่ถูก...
บดินทร์เพิ่มนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งพร้อมกับขยับนิ้วมือของเขาเข้าออกพร้อมกับค่อยๆกางนิ้วมือของเขาทีละนิดๆเพื่อให้ทางเข้ากายสาวได้ขยายขึ้น... เขาทำอย่างใจเย็น เขาพยายามอยู่... และในที่สุดสาวน้อยก็บีบรัดนิ้วของเขาอย่างบ้าคลั่งจนสุดท้าย....
" อือออ อือออ"
ร่างกายของสาวน้อยเกร็งกระตุกปลายนิ้วเท้าจิกลงไปที่เตียงกว้าง... เพียงเท่านั้นมันก็ทำให้เขามั่นใจได้ว่าเธอเสร็จแล้ว... บดินทร์ไม่รอช้าเขาใช้น้ำลายของเขาเป็นสิ่งหล่อลื่นหลังจากนั้น....
สวบ!! โอ๊ยยยยย
เตียงที่โยกขยับไปตามแรงของชายตัวใหญ่มันดังเอี๊ยดอ๊าดๆสนั่นหวั่นไหว... เตียงหัวเตียงที่มันกระทบกับผนังห้องมันดัง ตึงๆๆ ราวกับมีคนกำลังทุบหรือก่อสร้างอาหาร..เสียงร้องโอดครวญของชายและหญิงดังแข่งกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ให้ใคร....
บดินทร์บดขยี้นิ้วแกร่งลงไปที่ติ่งร้ายกลางกายสาว... ทุกครั้งที่เขาบดขยี้มันทำให้สาวน้อยถึงกับตัวสั่นเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ.... ราตรีนี้อีกยาวไกลบดินทร์บอกกับตัวเองเอาไว้....
ตับตับตับ....
"อ๊าาาาา" บดินทร์อัดสะโพกหนาของเขาเข้าไปอีกสามสี่ครั้งและสุดท้าย... น้ำรักสีขาวขุ่นก็ถูกอัดฉีดเข้าไปอีกรอบ...
ฮึ่ม...... เสียงคำรามครั้งสุดท้ายของเขาดังก้องออกมา.. เขาควรจะพอได้แล้ว เพราะนี่ก็หลายรอบแล้วที่เขาแตกใน...
ป๊อก!!! แก่นชายที่ถูกถอดถอนออกมาจนส่งเสียงน่าอาย....ทำให้สาวน้อยที่ด้อยประสบการณ์อย่างชะเอมถึงกับต้องหน้าแดง.....
"ฉันทำหน้าที่ของฉันเสร็จแล้ว... ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของเธอคือการตั้งท้อง... ออกไปได้แล้ว..."
ชะเอมถึงกับงงงวยในสิ่งที่ได้ยิน เขามีอะไรกับเธอเพียงเพราะต้องทำตามหน้าที่อย่างนั้นเหรอ?
ชะเอมพยายามลุกออกจากเตียงนุ่มหลังใหญ่แต่มันก็สุดแสนจะลำบากแต่เธอก็ต้องออกไปในเมื่อเจ้าของห้องเขาไล่แล้ว...เธอก็ต้องออกไป....
เรื่องในคืนนั้นเธอต้องหอบร่างกายที่บอบช้ำของตัวเองลงมายังห้องนอนเล็กๆของเธอ เธอเสียใจนะ ตอนที่เขาอยู่บนตัวเธอสายตาที่เขามอบให้เธอมันทำเหมือนกับว่าเขาลุ่มหลงในตัวเธอ... แต่เพียงแค่เขาทำหน้าที่ของเขาเสร็จเขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนทันที... เธอโง่เอง... เธอคิดว่าสิ่งที่เขาแสดงออกมามันคือสิ่งที่ผู้หญิงคิดว่าเขารักเธอ เธอคิดบ้าอะไรอยู่ก็ไม่รู้เธอลืมไปได้ยังไงว่าเธอมาที่นี่เพื่ออะไร ดังนั้นเธอจะต้องเตือนตัวเองบ่อยๆว่าเขาทำตามหน้าที่ของเขา และเธอก็ต้องทำตามหน้าที่ของเธอที่เธอได้รับมอบหมายมาก....บดินทร์ที่พยายามมองหาเด็กสาวคนนั้นอยู่บ่อยครั้งจนนี่ก็เข้าวันที่5แล้วเขาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเด็กคนนั้นเลย มื้ออาหารส่วนใหญ่มักจะเป็นไหมที่ยกมาให้พร้อมกับจัดการเก็บกวาดล้างจานชามแทนคนที่เขาต้องการคุยด้วย..." คิดจะหนีก็หนีให้พ้นนะ... ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่... เธอไม่รอดแน่อารียา..." บดินทร์เค้นคำพูดของเขาออกมาจากลำคอ เสียงของเขาบ่งบอกได้ว่าเขารู้สึกโมโหเจ้าของต้นเหตุของความโมโหของเขาในครั้งนี้....ชะเอมเลือกที่จะช่วยอยู่ในครัวถึงแม้ว่าแม่อิ่มจะบอกไม่สิไล่ให้เธอกลับไปบ้านหลังนั้นแต่เธอก็พยายามที่จะยืดเวลา
หลายวันที่ผ่านมาชะเอมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนแมวขโมยยังไงก็ไม่รู้เพราะพอเช้าปุ๊บเธอก็จะรีบย่องออกไปจากห้องทันที.. และก็พาตัวเองไปหมกมุ่นอยู่ที่ห้องครัวใหญ่ แต่ก็จะมีบ้างที่เธอได้ทำอย่างอื่น อย่างเช่นอ่านหนังสือให้คุณท่านฟัง บางครั้งก็ช่วยแม่อิ่มแกะสลักผักผลไม้บ้าง เธอชอบนะงานประดิษฐ์ประดอยแบบนี้มันทำให้เธอมีสมาธิมากขึ้น วันนี้ก็เช่นกันเธอขลุกตัวอยู่ในกลัวใหญ่เพราะว่าวันนี้แม่อิ่มจะทำขนมบุหลันดั้นเมฆ เธอยังไม่เคยลองทำเลยวันนี้เธอเลยขออยู่เป็นลูกมือของแม่อิ่มช่วงหลังๆมานี้ทุกคนในบ้านต่างก็พูดจากกับเธอดีขึ้นกว่าเก่าเยอะยกเว้นแต่พี่ไหม เพราะพี่ไหมไม่ค่อยชอบเธอเท่าไรนัก แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำยังไงให้พี่ไหมคุยกับเธอดีๆ คนอื่นๆบอกว่าไม่ต้องไปสนใจพี่ไหมหรอก เพราะพี่ไหมน่ะเป็นคนขี้อิจฉา พี่ไหมรักคุณบดินทร์ดังนั้นพี่ไหมเลยไม่พอใจที่เธอเข้ามา.. มันก็น่ะถ้าไม่มีเรื่องบุญคุณต้องตอบแทนล่ะก็... เธอก็ไม่ได้อยากจะก้าวเข้ามาที่นี่และทำหน้าที่นี่เลย....ตึกตึกตึก....บดินทร์เดินมายังเรือนใหญ่ของท่านย่าเพราะเขาก็พอจะรู้ว่าเขาสามารถเจอเด็กของท่านย่าได้ที่ไหน และก็เป็นอย่างที่เขาคิดเอ
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
หลังจากวันที่ทั้งคู่ได้พากันไปซื้อของที่ห้างกันแค่สองคนตอนนี้ดูเหมือนว่าบดินทร์และชะเอมพูดคุยกันมากขึ้นกว่าเก่าถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดคุยกันมากนักแต่ก็ยังถือว่ามากกว่าช่วงแรกๆ... ตอนนี้ชะเอมมาอยู่กับคุณท่านได้สองเดือนแล้วแต่เธอก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะท้องเพราะต้นเดือนที่ผ่านมาเธอพึ่งจะมีรอบเดือน...เสียงพูดคุยของผู้ชายสองคนที่คนนึงเธอคุ้นเคยส่วนอีกคนเธอไม่เคยได้ยินมาก่อน..." นี่แม่ชะเอมเอาของว่างไปให้คุณเอิร์ธที วันนี้น่าจะมีเพื่อนมาหาด้วย...." แม่อิ่มได้ยินเสียงคุณเอิร์ธกับเพื่อนของคุณเขาพูดคุยกันมาตลอดทาง และด้วยน้ำเสียงที่เธอได้ยินน่าจะเป็นคุณก้องเพื่อนสนิทของคุณเอิร์ธนั่นเอง..." ให้ฉันเอาไปให้ก็ได้นี่ป้า... ไม่เห็นต้องให้แม่นี่ถือไปให้เลย.. ดีไม่ดีสุ่มส่ามทำหกหมดคุณเอิร์ธอดกินอีก...นี่เป็นของโปรดของคุณเอิร์ธด้วย..." ไหมเสนอตัวด้วยความเร็วแสง.. เธออยากจะถือไปเสิร์ฟเอง เธอจะได้เจอคนหล่อตั้งสองคนคุณห้องก็หล่อเหลาทรงโอปป้าขนาดนั้น.. ถึงแม้ว่าจะหล่อขนาดไหนแต่ก็สู้คนเอิร์ธของเธอไม่ได้หรอก หล่อดิบเถื่อน... กร้าวใจมากแม่...." สาระแน งานของหล่อนทำให้เสร็จก่อน แม่ชะเอมมีหน้าที่คอยดูแลคุณเอิร์ธ
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
จากวันนั้นคุณบดินทร์ก็คอยจับผิดเธอเสมอเวลาเพื่อนของคุณเขามาที่บ้าน.. เธอไม่ได้อยากที่จะพูดคุยหรือว่าต้องการที่จะอยู่เจอเพื่อนคุณเขาเลยสักนิด แต่เธอก็เลี่ยงไม่ได้เพราะทุกครั้งที่เพื่อนคุณเขามาเธอก็มักจะต้องคอยถือของว่างมาให้คุณบดินทร์และเพื่อนของคุณบดินทร์...และที่สำคัญช่วงนี้คุณบดินทร์ก็จัดหนักเธอแทบทุกวัน ทุกครั้งที่คุณเขาจับเธอกินคุณเขามักจะบอกว่าให้เธอรีบท้องสักที คุณเขาจะได้เลิกทำเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้สักที เพราะสิ่งที่คุณท่านทำกับคุณบดินทร์นั้นมันคือการลิดรอนสิทธิเสรีภาพของคุณบดินทร์ เพียงแค่เธอได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของคุณบดินทร์... เธอก็รู้สึกว่าตัวเองมันไม่มีคุณค่าอะไรเลยสักนิด ความเป็นคนของเธอมันก็ดูต่ำลงไปเรื่อยๆ เธอจะทำอะไรได้ล่ะในเมื่อเธอเลือกเกิดไม่ได้แต่เธอเลือกที่จะเป็นคนดี เธอเลือกที่จะทำตัวให้ตัวเองอยู่ในกรอบในรอย...วันนี้คุณก้องมาขอร้องให้เธอออกไปช่วยเลือกของวันเกิดให้คุณแม่ของเขาเธอที่ปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่ฟัง จนคุณก้องนั้นโทรไปขอคุณบดินทร์ว่าจะให้เธอไปช่วยเลือกของขวัญให้แม่ของคุณก้อง คุณก้องบอกว่าจะไม่พามาส่งช้าและที่สำคัญคุณท่านก็อนุญาตแล้วคุณบดินทร์จึงไม่มีสิทธ์ปฏิ
ชะเอมขยับตัวเข้าไปหาพี่เอิร์ธทันที.. เธอก็สงสารพี่เอิร์ธอยู่นะตั้ง5ปีเลยนะที่เธอให้บทเรียนกับพี่เอิร์ธและพี่เอิร์ธก็ทำได้ดีด้วยสิ... ถึงแม้ว่าพี่เอิร์ธสามารถที่จะหาเศษหาเลยจากข้างนอกได้แต่พี่เอิร์ธก็ไม่ทำ.. พี่เอิร์ธเคยให้คำมั่นสัญญาทั้งต่อหน้าอัฐิแม่ขวัญและในงานแต่งต่อหน้าคนหมู่มากว่าเขาจะรักและให้เกรียติเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะให้เกรียติเธอทุกอย่างและทุกเรื่อง.. เรื่องผู้หญิงเขาสัญญาและสาบานว่าเขาจะไม่มีใครและจะไม่ทำให้ชะเอมต้องเจ็บช้ำน้ำใจอีก.. ถ้าเกิดว่าวันไหนเขาเผลอทำเรื่องนั้นไป ขอให้เขาไม่ตายดี.. ทุกคนในงานแต่งถึงกับส่งเสียงฮือออกมาอย่างดัง.... ในตอนนั้นเธอแค่รู้สึกว่าเธอต้องให้เวลาเป็นตัวพิสูจน์และเขาก็พิสูจน์ใหเธอเห็นแล้ว... เขาทำได้.. เขาทำได้ดีเลยทีเดียว... แต่เธอนี่สิ เธอเรียกร้องมากเกินไป เธออยากเรียนเธอขอเรียนต่อพี่เอิร์ธก็ให้เธอเรียนจนจบ เธออยาช่วยดูแลร้านคาเฟ่แมวพี่เอิร์ธก็ไม่ห้ามและสนับสนุนเธออีกด้วย.. แต่ดูพี่เอิร์ธในตอนนี้สิ.. เขาน่าสงสารจัง เธอทบสอบพี่เอิร์ธแรงเกินไปไหม..."อืมมมม อ่าส์~~~ ชะเอม... จะทำอะไร.. อู้ว...." บดินทร์ถึงกับตัวงอเลยทีเดียวเพราะตอนนี้เมี
บดินทร์และชะเอมแต่งงานกันมาได้5ปีแล้วแต่ชะเอมก็ยังไม่ยอมท้องให้กับบดินทร์เลย.. จะเพราะอะไรล่ะก็เจ้าตัวบอกว่ายังไม่พร้อม รอให้น้องอ้ายโตก่อน.. ดูสิตอนนี้น้องอ้ายก็6ขวบกว่าแล้วนะ และแม่คุณก็เรียนจบแล้วเถอะ แต่ก็ยังไม่ยอมีลูกให้เขาอีกสักคนสองคนเลย..ตอนนี้ไอ้ก้องมันมีไปแล้วสอง ดูเขาสิ.. ยังมีแค่น้องอ้ายคนเดียวอยู่เลย..." ชะเอม.. เมื่อไรจะมีน้องให้พี่สักที.. ชะเอมก็เรียนจบแล้วนะ.. น้องอ้ายก็6ขวบแล้วนะ.. และดูสิไอ้ก้องมันมีลูกคนที่สองแล้วนะ.. ชะเอมรู้ไหมว่ามันบอกว่าพี่ไม่มีน้ำยา.. จะไปมีน้ำยาได้ยังไงกันก็ชะเอมเล่นบล็อกพี่ทุกทาง.. นางฟ้าทั้งห้าของพี่มันถลอกไปหมดแล้วเนี่ย.. ไม่สงสารผัวบ้างเหรอครับ? ถ้าคนอื่นรู้ว่าพี่แต่งเมียแล้วยังต้องใช้มือช่วยตัวเองเหมือนคนโรคจิตแบบนี้.. โดนล้อจนตายแน่เลยชะเอม.. ชะเอมจ๋า..." อือ.. ก็ตามนั้นแหละ ตั้งแต่คืนแรกที่แต่งงานเขาก็โดนไอ้หมาขี้เรื้อนก้องกับเพื่อนคนอื่นมอมเหล้าจนเรื้อน และพวกมันก็ถ่ายวีดีโอเอาไว้ด้วย.. และทุกครั้งพวกมันก็เอาคลิปนั่นมาข่มขู่เขาตลอด ถ้าพวกมันอยากได้อะไรเขาก็ต้องหามาให้พวกมัน..และเมียของเขาก็ไม่ยอมให้เขามีอะไรๆโบ๊ะบ๊ะๆก็ไม่มี มีเพียงแค่
ตอนนี้อากาศที่เชียงใหม่ดีมาก.. เธอไม่เคยไปไหนไกลๆเลยสักครั้ง ตั้งแต่เกิดมาจนตอนนี้เธออายุ23ปีแล้ว นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่เธอได้ไปไหนไกลๆ นอกเสียจากว่าครั้งนั้น.. ครั้งที่เธออยู่อยุธยา.. แต่ตอนนี้เธอได้มาไกลถึงเชียงใหม่และขึ้นเครื่องบินมาด้วยนะ เธอเคยฝันว่าเธออยากจะมีโอากาสสักครั้งที่จะขึ้นมัน.. และวันนี้มันก็สมหวังแล้วเธอได้ขึ้นเครื่องบินแล้ว...เมื่อเธอมาถึงสนามบินเชียงใหม่คุณลุงณรงค์วิทย์ก็มายืนรอรับเธอพร้อมกับน้องขิมและน้องคิม.. ทุกคนโบกมือเรียกเธอเพื่อให้เธอได้เห็นว่าพวกเขาอยู่ตรงไหน.. และที่สำคัญเธอไม่ได้มาแค่คนเดียว น้องอ้ายและคุณบดินทร์ก็มาด้วย..." ไม่อยากให้มาเลยฉันกลัวเธอจะติดใจที่นี่แล้วไม่ยอมกลับบ้านของเรา..." บดินทร์บ่นกระปอดกระแปดตลอดทาง ตั้งแต่วันที่ชะเอมตัดสินใจว่าจะลองมาที่เชียงใหม่สักครั้ง เธอไม่ได้ต้องการมรดกอะไรทั้งนั้นเธอแค่อยากจะมาดูให้แน่ใจว่าเธอนั้นมีแม่กับเขาจริงๆ เธอมีครอบครัวกับเขาจริงๆ... เธอต้องการแค่นั้นเอง...." คุณจะตามมาทำไมล่ะคะ? ฉันบอกแล้วว่าจะมาแค่ไม่กี่วัน.."ชะเอมเบื่อที่จะฟังคุณเขาบ่นแล้วอ่ะ หลังจากที่คุณลุงณรงค์วิทย์บอกว่าเธอสามารถบินมาหาคุณตาค
" สวัสดีครับผม บดินทร์ เจริญภิภักดิ์ เป็นสามีและเป็นพ่อของน้องอ้าย... ส่วนนี่ก็แม่จ๋าของน้องอ้ายครับหรือเรียกกันตามประสาคนกันเองก็เมียของผมเอง... ครับทุกคนได้ยินไม่ผิดชะเอมคือภรรยาของผม และเราสองคนก็มีลูกด้วยกันแล้วหนึ่งคนแต่วันนี้ไม่ได้มาด้วยเพราะว่าน้องอ้ายติดแมวมากกว่าแม่จ๋าครับ..."เสียงหัวเราะของคนในงานดังขึ้นทันที่ได้ยินเพราะทุกคนไม่เคยคิดเลยว่าคนอย่างบดินทร์จะเป็นคนขี้เล่นแบบนี้.. ดูสิแล้วดูท่าทางที่คุณบดินทร์ที่มองภรรยาของตัวเองแล้วมันก็แสดงให้เห็นว่าเจ้าตัวจะดูเป็นคนหลงเมียขนาดหนัก.. หรือว่าคุณบดินทร์เมา?"แล้วว่าที่ภรรยาล่ะครับ.. เป็นใครมาจากไหน.."ชะเอมถึงกับไปไม่เป็นเลยทีนี่เธอจะต้องตอบยังไงดี เธอต้องตอบความจริงสินะ..." เอ่อ.. สวัสดีค่ะดิฉันชื่อ อารียา กล้ามี เป็นคนที่ท่านผู้หญิงอุปถัมภ์ค่ะ..."เพียงเท่านั้นคนในฮอลล์ก็ส่งเสียงฮือฮากันออกมาจำทำให้เธอรู้สึกประหม่า..."เอ่อ... หมายความว่ายังไงครับ? ที่ว่าอุปถัมภ์" "อ่อ... ท่านย่ารักและเอ็นดูชะเอมมากน่ะครับท่านเลยทำเหมือนกับว่าท่านอุปถัมภ์ชะเอมให้เป็นหลานตัวเองคนนึงทั้งที่ครอบครัวของชะเอมก็มีแต่ท่านย่าก็รักชะเอมจนแทบจะเอาชะเ
เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างบดินทร์และชะเอมมันก็ผ่านพ้นไปราวสองเดือนได้.. ตอนนี้ชะเอมได้มาอยู่ในงานแต่งงานของคุณก้องและคุณแก้วนางแบบแถวหน้าของเมืองไทยที่ท้องอ่อนๆและถือว่าโชคดีที่ทางฝั่งเจ้าบ่าวรักและเอ็นดูคุณแก้วเป็นอย่างมาก... ดูสิทั้งคู่ถึงแม้ว่าจะมีการ บ่นๆกันบ้างเป็นบางครั้งแต่มันก็ดูน่ารักดี เพราะคุณก้องเขาชอบแหย่ให้เข้าสาวโมโหเพื่อที่จะให้เจ้าสาวบ่นคุณก้องเขา และบ่อยครั้งที่เธอแอบเห็นคุณก้องยกผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อให้กับคุณแก้วอย่างทะนุถนอม... ถ้าจะบอกว่าคุณก้องไม่ได้รักคุณแก้ว... เธอขอเถียงเลยเพราะเท่าที่ดูจากสายตาของคุณก้องแล้วนั้น... มันมีแค่คำว่าเป็นห่วง หลงไหล และคลั่งรักในตัวของคุณแก้วแค่ไหน...."มองแบบนั้นอิจฉาแก้วเหรอ? " บดินทร์ที่เห็นว่าชะเอมมองเจ้าบ่าวเจ้าสาวอยู่นานสองนานเขาก็อยากจะรู้ว่าชะเอมกำลังคิดอะไรอยู่..." ใครอิจฉากันคะ ฉันก็แค่สังเกตุอาการของคุณก้องที่มีให้คุณแก้วก็เท่านั้นเอง... ดูสิถ้าใครบอกว่าคุณก้องไม่รักคุณแก้วฉันขอเถียงนะคะดูสิคะ ดูสายตาคุณก้องที่มองคุณแก้วและไหนจะเอาอกเอาใจหยอกล่อคุณแก้วอยู่ตลอดเวลาด้วย... ดูยังไงก็รู้ค่ะว่าคุณก้องหลงไหลในตัวคุณแก้ว
ย้อนกลับมาเรื่องของแก้วและก้อง.. ก้องที่รู้ว่าแก้วเป็นคนที่ไอ้คุณชายคุยอยู่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากในตอนนั้นแต่เป็นเขาเองที่รู้สึกงงนิดๆ เพราะในช่วงนั้นก่อนที่เขาจะไปช่วยงานคุณลุงน้องเอมท้องเรื่องนั้นเขาจำได้แต่เขาก็ไม่รู้ว่าน้องเอมท้องกับใครและเขาก็ไม่รอยู่ที่ไทยแล้ว กว่าเขาจะกลับมามันก็ผ่านไปเกือบสองปีแล้ว วันนั้นเขาจำได้ดีเลยเขาพาคู่ค้าของทางคุณลุงไปเดินห้างสรรพสินค้าชื่อดังและเขาเองก็กำลังที่จะพาสาวคนนั้นไปหาของกินอยู่ๆไอ้คุณชายมันก็เดินมาหาเขาและถามเขาด้วยคำถามแปลกๆ... ถามว่าเขาเอาลูกกับเมียไปไว้ที่ไหน? What? คืออะไร? ลูก? เมีย? ใครคือลูก? และใครคือเมีย? เขาก็งงสิ เขาก็ไม่เข้าใจในคำถามของมันนัก และมันก็เริ่มด่าเขา ทั้งด่าทั้งต่อยเขาก็ยิ่งงงเข้าไปใหญ่สิ.. เขาเถียงกับไอ้คุณชายอยู่นานสองนานจนมันพูดออกมาและกล่าวหาว่าเขาเป็นคนทำให้น้องเอมท้อง เขาเป็นพ่อของเด็กในท้องของน้องเอม.. เฮ้ย.. บ้าบอสิ เขาไม่เคยมีอะไรกับน้องเอมเลยเขาเคยคิดอยู่บ่อยครั้งเวลาที่เขาพาน้องเอมออกไปข้างนอกด้วยกันสองต่อสอง แต่มันเป็นแค่ความคิดที่เกิดขึ้นชั่ววูบก็เท่านั้นเพราะแค่เขาได้พูดคุยกับน้องเอมแล้วมันทำให้เขารู้สึกว
บดินทร์อุ้มน้องอ้ายมายังห้องอาหารวันนี้อาหารถูกนำมาวางเยอะแยะมากมาย แล้วเจ้าตัวอวบของเขาเองก็เริ่มอยากจะไปเล่นกับแมวไอ้หมาขี้เรื้อนแล้วนี่สิ... จะทำยังไงดีนะ.. ถ้าเอาแมวไปปล่อยวัดเขาจะบาปไหมอ่ะ..." เอ่อ.. คุณบดินทร์มีอะไรรึเปล่าคะ? ทำไมถึงมองลูกแมวแล้วทำหน้าแบบนั้น คุณแพ้ขนแมวเหรอคะ?" ชะเอมเห็นสีหน้าของคุณบดินทร์เธอก็รู้สึกแปลกๆเพราะอยู่ๆคุณบดินทร์ทำหน้าซีเรียสขึ้นมาราวกับว่าคุณบดินทร์มีปัญหากับเจ้าแมวตัวน้อยๆยังไงยังงั้น..." ไม่มีอะไรแค่ไม่ชอบคนที่ให้มาน่ะไปกินข้าวเถอะรีบกินก่อนที่ต้าวอ้วนจะไม่ยอมกินข้าวและจะดิ่งไปเล่นกับลูกแมว..." ใช่เขาไม่ชอบหน้าไอ้คนที่ให้ลูกแมวน้องอ้ายเลย เกลียดมัน...." มันออกจะน่ารัก.. จริงไหมคะน้องอ้าย... มากินข้าวดีกว่านะ กินเสร็จก็ค่อยไปเล่นกับน้องแมวนะคะ ถ้าน้องอ้ายกินข้าวเยอะๆแม่จ๋าจะให้อุ้มน้องแมวเอาไหม..." ตอนนี้ชะเอมก็ต้องหาอะไรมาล่อลูกของเธอเพื่อทำให้น้องอ้ายกินข้าวก่อนเพราะเธอคิดว่าถ้าไม่ล่อน้องอ้ายแบบนั้นมีหวังน้องอ้ายไม่กินข้าวแล้วเอาเวลาไปเล่นกับน้องแมวอย่างเดียวนี่สิ...บดินทร์ที่นั่งมองลูกสาวของเขาด้วยสายตาที่สุดแสนจะหลงไหลเพราะเจ้าตัวก็กินไปมอ
บดินทร์ท้าให้แก้วไปโรงพยาบาลเพื่อที่จะตรวจดูว่าแก้วนั้นท้องจริงๆรึเปล่า เขามั่นใจล้านเปอร์เซ็นว่าเขาไม่ใช่พ่อของเด็กในท้อง ถึงแม้ว่าถ้าแก้วจะท้องจริงๆก็ตาม แต่เขาก็ไม่ใช่พ่อของเด็กในท้องอย่างแน่นอน..."แต่พี่เอิร์ธค่ะ.. ฮึก... ได้โปรด... ฮึก.. ช่วยแก้วด้วย พี่เอิร์ธต้องช่วยแก้วนะคะ..."นางแบบแถวหน้าถึงกับต้องปล่อยโฮออกมาเธอหาทางออกให้กับชีวิตเธอในตอนนี้ไม่ได้จริงๆ... เธอไม่รู้ว่าใครคือพ่อของเด็กในท้องเธอไม่รู้จริงๆ... วันนั้นเธอเมา เธอเมามากๆและเพียงแค่เธอตื่นขึ้นมาเธอก็พอจะรู้ว่าเธอไม่ได้อยู่ในห้องเธอ เธอไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยสักชิ้นและเสื้อผ้าผู้ชายที่มันกระจัดกระจายไปทั่วห้อง.. มันก็เป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอรู้ว่าเธอพลาดไปมีอะไรกับคนแปลกหน้าเข้าให้เมื่อรู้ว่าเธอพลาดพลั้งไปเธอจึงรีบแต่งตัวและรีบหนีออกมาทันทีเธอได้ยินเสียงของการอาบน้ำของบุคคลที่เธอไม่รู้จักเธอจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำว่าหน้าตาของคนคนนั้นเป็นยังไง..."แก้ว.. แต่สิ่งที่แก้วทำมันไม่แฟร์กับพี่เลยนะ แล้วลูกกับเมียของพี่ล่ะแก้ว... แก้วไม่คิดถึงหัวอกทั้งสองคนบ้างเลยรึยังไง นั่นเมียพี่ และนี่ก็ลูกพี่.. แก้ว.. แก้วท้องกับใครพอจะบอกพี
ชะเอมได้พูดคุยกับคุณบดินทร์เรื่องที่เขาจะให้เธอหอบน้องอ้ายไปที่ทำงานของเขาเธอไม่อยากทำแล้ว เธอรู้ว่าถ้าขืนเธอไปคุณบดินทร์ได้ไล่พนักงานออกหมดบริษัทแน่ๆ แค่สองคนนั้นก็ปลิวไปแล้ว.. ดีไม่ดีจะเอาคุณบดินทร์ไปพูดในทางไม่ดีอีก ทำให้ชื่อเสียงของคุณบดินทร์เสียหายอีกเธอไม่อยากให้มันเป็นแบบนั้นเลย..."จะไม่ไปด้วยกันจริงๆเหรอ? ฉันคงจะคิดถึงเธอกับน้องอ้ายมากแน่ๆเลย.. เพราะฉันเห็นน้องอ้ายอยูในสายตาอยู่ทุกวันๆในช่วงเวลาที่ฉันทำงาน.. เธอคิดอีกทีจะได้ไหม..." บดินทร์อยากให้ชะเอมกับน้องอ้ายไปทำงานด้วยเพราะเวลาที่เขาเหนื่อยเขาก็จะลงไปนั่งเล่นกับน้องอ้ายและน้องอ้ายคือกำลังใจของเขาให้เขามีแรงในการทำงานต่อไป..." ไม่ค่ะ ฉันไม่อยากทำให้คุณเสียงาน น้องอ้ายกับฉันหนีคุณไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว.. ให้ฉันกับน้องอ้ายรอคุณที่บ้านจะดีกว่านะคะ ฉันไม่อยากทำให้คุณต้องโดนนินทาเอา ฉะนั้นคุณช่วยเข้าใจฉันด้วยนะคะ.." ทำไม่คุณบดินทร์ถึงทำตัวราวกับว่าตัวเองเป็นเด็กน้อย5ขวบไปได้ เขาไม่ได้ดูน่ารักเลยนะในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ เขาดูเหมือนเด็กโข่งเสียมากกว่า..." ขอกอดหน่อยสิ.. ถือว่าเป็นการชาร์จพลัง... น้องอ้ายจ๋า.. พ่อจ๋าขอหอมหน่อยได้ไ