อาหารเย็นถูกวางไว้ในห้องครัวโดยที่เจ้าของบ้านไม่ได้สนใจที่จะกินมันเลยสักนิด....
" ถอดเสื้อผ้าออก" บดินทร์สั่งสาวน้อยทันทีที่เท้าถึงพื้น วันนี้เขารู้สึกเพียงแค่ว่าเขาจะต้องทำหน้าที่ที่เขาต้องทำแล้ว สิ่งที่ท่านย่าต้องการก็คือการมีทายาทให้ท่านย่า และวันนี้เขาก็พร้อมแล้ว เขาไม่ได้ออกไปปลดปล่อยนานแล้วเพราะช่วงนี้เขาเบื่อๆ ออกไปก็เจอแต่หน้าเดิมๆที่เคยๆกันมาทั้งนั้นเขาไม่ชอบเพราะผู้หญิงพวกนี้มันจะชอบมาทำตัวว่าเขาเป็นของพวกหล่อน และหล่อนก็เป็นคนของเขา มันน่ารำคาญ
" คือ.... ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ...." ชะเอมพยายามประวิงเวลาออกไปให้มากที่สุดเธอยังไม่พร้อมเลย ไม่พร้อมเลยจริงๆ
" งั้นก็ไม่เป็นไร ฉันจะพาเธอไปอาบน้ำเอง..."
พูดจบบดินทร์ก็ก้าวขายาวๆของเขาไปยังสาวน้อยที่ท่านย่าให้เขาเอามาแก้ขัดเวลาที่เขากลัดมัน....
ว๊ายยยย
ร่างกายของสาวน้อยลอยหวือิดมือของเจ้าของห้องทันที เขาไม่อ่อนโยน เขาไม่ทะนุถนอมเธอเลย เขาหอบเธอพาดบ่าแล้วก็พาเธอตรงไปยังห้องน้ำทันที....
บดินทร์จัดการถอดเสื้อผ้าของสาวน้อยออกทีละชิ้นๆ เสื้อยืดที่ไม่รัดจนเกินพอดีถูกมือของเขาถอดออกไปทางหัวและโยนมันไปทิศทางใดทิศทางหนึ่ง... เพียงแค่เสื้อยืดตัวนั้นหายไป... มันก็ทำให้เขาเห็นรูปร่างที่แท้จริงของสาวน้อยคนนี้....
" ซ่อนรูปนิ... ไม่คิดว่ามันจะใหญ่ขนาดนี้.."
หมับ!!! อ๊ะ....
บดินทร์ใช้ฝ่ามือของเขาวางทาบลงไปที่หน้าอกนุ่มหยุ่น... เขานวดเบาๆที่บราสีครีมตัวนั้น... มือที่ทั้งบีบทั้งนวดมันช่วยกระตุ้นอารมณ์ให้เด็กน้อยคนนี้ได้เป็นอย่างดี... แววตาที่เขาใช้มองไปยังเด็กสาวคนนี้มันเป็นแววตาของเสือที่กำลังเจอกวางสาวเนื้อแน่นๆเด้งๆ เคี้ยวกำลังดี... สายตาคมมองไล่จากวงหน้าลงมายังเนินอกที่ล้นมือ เขาก่ะคร่าวๆหน้าอกนี้น่าจะประมาณCupฺB มันไม่ใหญ่จนยานหน้าเกลียด มันไม่เล็กจนหาไม่เจอ... แบบนี้คือกำลังพอดีมือ... บดินทร์ไม่รอช้าเขาปลดตะขอเสื้อในออกอย่างแผ่วเบา เพราะเขาเริ่มจับทิศทางถูกมันเลยทำให้สาวน้อยตกอยู่ในวงวันของเพลิงราคะ..
จ๊วบบบบ อืออออ
เสียงใสที่ดังออกมาจากปากเล็กๆของสาวน้อยมันทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะ... เสียงครางกระเส่าเพราะเขาดูดลงไปที่ยอดอกนั่น.. มันทำให้สาวน้อยด้อยประสบการณ์ถึงกับครางออกมาได้ขนาดนี้เลยเหรอ...
บดินทร์ไม่รอช้าเขาเริ่มลงมือดูดเลีย และหยอกล้อส่วนต่างๆของร่างกายเด็กสาวทันที... เสียงดูดจ๊วบจ๊าบดังออกมานับครั้งไม่ถ้วน... มือหนาค่อยๆล้วงเข้าไปที่กางเกงผ้านิ่มลายช้างที่กำลังนิยมใส่กัน...
" อือออ อืมมม " ชะเอมถึงกับไปไม่เป็น.. ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าเธอจะป้องกันตัวเองจากทิศทางไหนก่อน ปากหยักหนาของเขาครอบลงมาที่ยอดอกของเธอ มือของเขาก็ล้วงเข้าไปในแพนตี้ของเธอพร้อมกับนิ้วร้ายที่หยอกล้อจุดซ่อนเร้นของเธออย่างบ้าคลั่ง... ร่างกายของเธอถึงกับแทบล่วงลงไปกับพื้น
" เธอพร้อมแล้ว.. เดี๋ยวค่อยมาอาบน้ำ..." บดินทร์ไม่รอช้าเขาอุ่มร่างสมส่วนซ่อนรูปนี้ก้าวออกไปยังเตียงกว้างของเขาทันที...
บดินทร์วางสาวน้อยลงไปบนเตียงอย่างเบามือ... เขารูดกางเกงผ้านิ่มพร้อมกับแพนตี้ออกไปในครั้งเดียวกัน... แต่ก่อนที่เขาจะปาเจ้าชิ้นส่วนอันน้อยนิดไปเขากลับหยิบมันขึ้นมาดอมดม... เขาทำให้สาวน้อยได้เห็น เพียงแค่สาวน้อยเห็นในสิ่งที่เขาทำมันก็ทำให้สาวน้อยคนนี้ถึงกับหน้าแดงเลยทีเดียว... ไม่บ่อยครั้งนักที่เขาจะหยิบชิ้นส่วนที่ใช้ปกปิดเนินสาวขึ้นมาสูดดม แต่สำหรับเธอคนนี้... เขามั่นใจว่าเธอยังคงบริสุทธิ์เพราะท่านย่าเล่นคุมเอง ดูแลเอง... ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะหยิบมันขึ้นมาดอมดม และก็เป็นอย่างที่เขาคิดไว้... กลิ่นสาวที่ติดอยู่ที่เป้าแพนตี้.. มันช่างหอมหวาน กลิ่นนี้มันกระตุ้นความยากให้เขามากขึ้นไปอีก... ภายในบ๊อกเซอร์ราคาแพงมันขยายผองขึ้นมาจนแทบจะระเบิดออกจากกัน....
0///0
ชะเอมเห็นในสิ่งที่เขากำลังทำมันก็ทำให้เธอรู้สึกกระดากอายขึ้นมาทันที.... เธอไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะทำแบบนี้.. เขาดูเหมือนคนที่มีปัญหาทางจิต เป็นโรคจิตที่ชอบเอาชุดชั้นในผู้หญิงไปดม... เธอกลัวอ่ะ...
บดินทร์โน้มกายของตัวเองลงไปหาสาวน้อยทันที... เขาดมกลิ่นที่ติดอยู่บนแพนตี้จนพอใจแล้วเขาก็กลับมาเร้าโลมสาวน้อยต่อ....บดินทร์ซุกลงไปที่ลำคอของสาวน้อย.. เธอไม่ได้มีผิวขาวราวผู้หญิงสมัยนี้... ผิวเธอเป็นผิวสีน้ำผึ้งแต่มันเนียนสวยไร้ที่ติ... เขาจูบลงไปที่ลำคอของหล่อนพร้อมกับดูดไปที่ติ่งหูเบาๆกัดเม้มนิดๆ.. แค่นั้นเองมันก็ทำให้สาวน้อยถึงกับต้องขนลุกและร่างกายอ่อนยวบลงแทบจะเหลวละลายไปกับเตียง.....
บดินทร์เร้าโลมไม่นานเขาก็ใช้นิ้วมือของเขาค่อยๆเขี่ยสะกิดลงไปที่จุดรวมความเป็นหญิง... ผืนหญ้าที่ปกคลุมประปรายมันไม่ได้รกรุงรังจนน่ารำคาญ มันเรียงตัวกันสวยงามเป็นระเบียบ... นิ้วยาวค่อยๆแทรกแซงเข้าไปทีละนิดๆ... ปลายนิ้วค่อยๆสอดเข้าไปทีละนิดทีละหน่อย.. จนในที่สุดนิ้วแรกก็ผ่านพ้นไปด้วยดี...
ความอุ่นชื้นที่นิ้วของเขาได้รับมันทำให้เขาต้องซุกหน้าลงไปที่เนินอกอวบใหญ่เกินตัวพร้อมกับกลั่นอารมณ์ดิบเถื่อนของตัวเองเอาไว้...
" อ๊ะ... เจ็บค่ะ.. อือ...." ชะเอมรับรู้ได้ถึงสิ่งแปลกปลอมที่มันกำลังแทรกผ่านเข้ามาที่กายสาวของเธอ...มันคับแน่น และเจ็บเป็นอย่างมาก... แต่เพียงไม่นานความรู้สึกนั้นก็แปรเปลี่ยนไป... กลายเป็นความรู้สึกที่เธอก็อธิบายไม่ถูกมันร้อนวูบวาบในช่องท้องของเธอ... ภายในกายสาวของเธอมันรู้สึกแปลกๆ จั๊กจี้ๆ เสียวๆ คันๆจนเธออธิบายไม่ถูก...
บดินทร์เพิ่มนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งพร้อมกับขยับนิ้วมือของเขาเข้าออกพร้อมกับค่อยๆกางนิ้วมือของเขาทีละนิดๆเพื่อให้ทางเข้ากายสาวได้ขยายขึ้น... เขาทำอย่างใจเย็น เขาพยายามอยู่... และในที่สุดสาวน้อยก็บีบรัดนิ้วของเขาอย่างบ้าคลั่งจนสุดท้าย....
" อือออ อือออ"
ร่างกายของสาวน้อยเกร็งกระตุกปลายนิ้วเท้าจิกลงไปที่เตียงกว้าง... เพียงเท่านั้นมันก็ทำให้เขามั่นใจได้ว่าเธอเสร็จแล้ว... บดินทร์ไม่รอช้าเขาใช้น้ำลายของเขาเป็นสิ่งหล่อลื่นหลังจากนั้น....
สวบ!! โอ๊ยยยยย
เตียงที่โยกขยับไปตามแรงของชายตัวใหญ่มันดังเอี๊ยดอ๊าดๆสนั่นหวั่นไหว... เตียงหัวเตียงที่มันกระทบกับผนังห้องมันดัง ตึงๆๆ ราวกับมีคนกำลังทุบหรือก่อสร้างอาหาร..เสียงร้องโอดครวญของชายและหญิงดังแข่งกันอย่างไม่มีใครยอมแพ้ให้ใคร....
บดินทร์บดขยี้นิ้วแกร่งลงไปที่ติ่งร้ายกลางกายสาว... ทุกครั้งที่เขาบดขยี้มันทำให้สาวน้อยถึงกับตัวสั่นเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ.... ราตรีนี้อีกยาวไกลบดินทร์บอกกับตัวเองเอาไว้....
ตับตับตับ....
"อ๊าาาาา" บดินทร์อัดสะโพกหนาของเขาเข้าไปอีกสามสี่ครั้งและสุดท้าย... น้ำรักสีขาวขุ่นก็ถูกอัดฉีดเข้าไปอีกรอบ...
ฮึ่ม...... เสียงคำรามครั้งสุดท้ายของเขาดังก้องออกมา.. เขาควรจะพอได้แล้ว เพราะนี่ก็หลายรอบแล้วที่เขาแตกใน...
ป๊อก!!! แก่นชายที่ถูกถอดถอนออกมาจนส่งเสียงน่าอาย....ทำให้สาวน้อยที่ด้อยประสบการณ์อย่างชะเอมถึงกับต้องหน้าแดง.....
"ฉันทำหน้าที่ของฉันเสร็จแล้ว... ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของเธอคือการตั้งท้อง... ออกไปได้แล้ว..."
ชะเอมถึงกับงงงวยในสิ่งที่ได้ยิน เขามีอะไรกับเธอเพียงเพราะต้องทำตามหน้าที่อย่างนั้นเหรอ?
ชะเอมพยายามลุกออกจากเตียงนุ่มหลังใหญ่แต่มันก็สุดแสนจะลำบากแต่เธอก็ต้องออกไปในเมื่อเจ้าของห้องเขาไล่แล้ว...เธอก็ต้องออกไป....
เรื่องในคืนนั้นเธอต้องหอบร่างกายที่บอบช้ำของตัวเองลงมายังห้องนอนเล็กๆของเธอ เธอเสียใจนะ ตอนที่เขาอยู่บนตัวเธอสายตาที่เขามอบให้เธอมันทำเหมือนกับว่าเขาลุ่มหลงในตัวเธอ... แต่เพียงแค่เขาทำหน้าที่ของเขาเสร็จเขาก็เปลี่ยนเป็นคนละคนทันที... เธอโง่เอง... เธอคิดว่าสิ่งที่เขาแสดงออกมามันคือสิ่งที่ผู้หญิงคิดว่าเขารักเธอ เธอคิดบ้าอะไรอยู่ก็ไม่รู้เธอลืมไปได้ยังไงว่าเธอมาที่นี่เพื่ออะไร ดังนั้นเธอจะต้องเตือนตัวเองบ่อยๆว่าเขาทำตามหน้าที่ของเขา และเธอก็ต้องทำตามหน้าที่ของเธอที่เธอได้รับมอบหมายมาก....บดินทร์ที่พยายามมองหาเด็กสาวคนนั้นอยู่บ่อยครั้งจนนี่ก็เข้าวันที่5แล้วเขาก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของเด็กคนนั้นเลย มื้ออาหารส่วนใหญ่มักจะเป็นไหมที่ยกมาให้พร้อมกับจัดการเก็บกวาดล้างจานชามแทนคนที่เขาต้องการคุยด้วย..." คิดจะหนีก็หนีให้พ้นนะ... ถ้าฉันจับได้เมื่อไหร่... เธอไม่รอดแน่อารียา..." บดินทร์เค้นคำพูดของเขาออกมาจากลำคอ เสียงของเขาบ่งบอกได้ว่าเขารู้สึกโมโหเจ้าของต้นเหตุของความโมโหของเขาในครั้งนี้....ชะเอมเลือกที่จะช่วยอยู่ในครัวถึงแม้ว่าแม่อิ่มจะบอกไม่สิไล่ให้เธอกลับไปบ้านหลังนั้นแต่เธอก็พยายามที่จะยืดเวลา
หลายวันที่ผ่านมาชะเอมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนแมวขโมยยังไงก็ไม่รู้เพราะพอเช้าปุ๊บเธอก็จะรีบย่องออกไปจากห้องทันที.. และก็พาตัวเองไปหมกมุ่นอยู่ที่ห้องครัวใหญ่ แต่ก็จะมีบ้างที่เธอได้ทำอย่างอื่น อย่างเช่นอ่านหนังสือให้คุณท่านฟัง บางครั้งก็ช่วยแม่อิ่มแกะสลักผักผลไม้บ้าง เธอชอบนะงานประดิษฐ์ประดอยแบบนี้มันทำให้เธอมีสมาธิมากขึ้น วันนี้ก็เช่นกันเธอขลุกตัวอยู่ในกลัวใหญ่เพราะว่าวันนี้แม่อิ่มจะทำขนมบุหลันดั้นเมฆ เธอยังไม่เคยลองทำเลยวันนี้เธอเลยขออยู่เป็นลูกมือของแม่อิ่มช่วงหลังๆมานี้ทุกคนในบ้านต่างก็พูดจากกับเธอดีขึ้นกว่าเก่าเยอะยกเว้นแต่พี่ไหม เพราะพี่ไหมไม่ค่อยชอบเธอเท่าไรนัก แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำยังไงให้พี่ไหมคุยกับเธอดีๆ คนอื่นๆบอกว่าไม่ต้องไปสนใจพี่ไหมหรอก เพราะพี่ไหมน่ะเป็นคนขี้อิจฉา พี่ไหมรักคุณบดินทร์ดังนั้นพี่ไหมเลยไม่พอใจที่เธอเข้ามา.. มันก็น่ะถ้าไม่มีเรื่องบุญคุณต้องตอบแทนล่ะก็... เธอก็ไม่ได้อยากจะก้าวเข้ามาที่นี่และทำหน้าที่นี่เลย....ตึกตึกตึก....บดินทร์เดินมายังเรือนใหญ่ของท่านย่าเพราะเขาก็พอจะรู้ว่าเขาสามารถเจอเด็กของท่านย่าได้ที่ไหน และก็เป็นอย่างที่เขาคิดเอ
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
หลังจากวันที่ทั้งคู่ได้พากันไปซื้อของที่ห้างกันแค่สองคนตอนนี้ดูเหมือนว่าบดินทร์และชะเอมพูดคุยกันมากขึ้นกว่าเก่าถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดคุยกันมากนักแต่ก็ยังถือว่ามากกว่าช่วงแรกๆ... ตอนนี้ชะเอมมาอยู่กับคุณท่านได้สองเดือนแล้วแต่เธอก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะท้องเพราะต้นเดือนที่ผ่านมาเธอพึ่งจะมีรอบเดือน...เสียงพูดคุยของผู้ชายสองคนที่คนนึงเธอคุ้นเคยส่วนอีกคนเธอไม่เคยได้ยินมาก่อน..." นี่แม่ชะเอมเอาของว่างไปให้คุณเอิร์ธที วันนี้น่าจะมีเพื่อนมาหาด้วย...." แม่อิ่มได้ยินเสียงคุณเอิร์ธกับเพื่อนของคุณเขาพูดคุยกันมาตลอดทาง และด้วยน้ำเสียงที่เธอได้ยินน่าจะเป็นคุณก้องเพื่อนสนิทของคุณเอิร์ธนั่นเอง..." ให้ฉันเอาไปให้ก็ได้นี่ป้า... ไม่เห็นต้องให้แม่นี่ถือไปให้เลย.. ดีไม่ดีสุ่มส่ามทำหกหมดคุณเอิร์ธอดกินอีก...นี่เป็นของโปรดของคุณเอิร์ธด้วย..." ไหมเสนอตัวด้วยความเร็วแสง.. เธออยากจะถือไปเสิร์ฟเอง เธอจะได้เจอคนหล่อตั้งสองคนคุณห้องก็หล่อเหลาทรงโอปป้าขนาดนั้น.. ถึงแม้ว่าจะหล่อขนาดไหนแต่ก็สู้คนเอิร์ธของเธอไม่ได้หรอก หล่อดิบเถื่อน... กร้าวใจมากแม่...." สาระแน งานของหล่อนทำให้เสร็จก่อน แม่ชะเอมมีหน้าที่คอยดูแลคุณเอิร์ธ
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
จากวันนั้นคุณบดินทร์ก็คอยจับผิดเธอเสมอเวลาเพื่อนของคุณเขามาที่บ้าน.. เธอไม่ได้อยากที่จะพูดคุยหรือว่าต้องการที่จะอยู่เจอเพื่อนคุณเขาเลยสักนิด แต่เธอก็เลี่ยงไม่ได้เพราะทุกครั้งที่เพื่อนคุณเขามาเธอก็มักจะต้องคอยถือของว่างมาให้คุณบดินทร์และเพื่อนของคุณบดินทร์...และที่สำคัญช่วงนี้คุณบดินทร์ก็จัดหนักเธอแทบทุกวัน ทุกครั้งที่คุณเขาจับเธอกินคุณเขามักจะบอกว่าให้เธอรีบท้องสักที คุณเขาจะได้เลิกทำเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้สักที เพราะสิ่งที่คุณท่านทำกับคุณบดินทร์นั้นมันคือการลิดรอนสิทธิเสรีภาพของคุณบดินทร์ เพียงแค่เธอได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของคุณบดินทร์... เธอก็รู้สึกว่าตัวเองมันไม่มีคุณค่าอะไรเลยสักนิด ความเป็นคนของเธอมันก็ดูต่ำลงไปเรื่อยๆ เธอจะทำอะไรได้ล่ะในเมื่อเธอเลือกเกิดไม่ได้แต่เธอเลือกที่จะเป็นคนดี เธอเลือกที่จะทำตัวให้ตัวเองอยู่ในกรอบในรอย...วันนี้คุณก้องมาขอร้องให้เธอออกไปช่วยเลือกของวันเกิดให้คุณแม่ของเขาเธอที่ปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่ฟัง จนคุณก้องนั้นโทรไปขอคุณบดินทร์ว่าจะให้เธอไปช่วยเลือกของขวัญให้แม่ของคุณก้อง คุณก้องบอกว่าจะไม่พามาส่งช้าและที่สำคัญคุณท่านก็อนุญาตแล้วคุณบดินทร์จึงไม่มีสิทธ์ปฏิ
เมื่อชะเอมฟื้นขึ้นมาเธอก็รับรู้ถึงแรงกดดันที่คุณบดินทร์ส่งออกมา... มันเกิดอะไรขึ้น.. ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่..."ทำไมดิฉันมาอยู่ที่นี่ได้คะ..." ชะเอมจำได้ว่าเธอเดินทอดน่องไปเรื่อยๆที่ทางเดิน.... แล้วทำไม ทำไมเธอถึงมาอยู่โรงพยาบาลได้...." มึงกลับไปก่อนไอ้ก้อง... ตอนนี้คนขับรถที่บ้านมาถึงแล้ว... " บดินทร์เลือกที่จะไล่เพื่อนของเขาให้พ้นหน้าทันทีที่คนของท่านย่าตื่น...." อืม... ชะเอม.. เดี๋ยวว่างๆพี่มาเยี่ยมนะ..." ก้องลูบหัวของชะเอมด้วยความแผ่วเบา... เขาช้าไปหนึ่งก้าว... น้องชะเอมท้อง น้องชะเอมท้องกับใคร... กับไอ้คุณชายเหรอ? เป็นไปไม่ได้หรอก มันไม่น่าจะกินเด็กในบ้านหรอก... ก้องเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจ.. ยังไงเขาก็ต้องได้เจอน้องชะเอมอีก.. เอาไว้ถ้าเจอรอบหน้าเขาค่อยถามก็แล้วกันว่าใครเป็นพ่อ...เมื่อก้องออกไปจากห้องพัก ภายในห้องก็ตกอยู่ในความเงียบ... ชะเอมก็ไม่รู้ว่าเธอจะพูดอะไรเพราะตอนนี้คุณบดินทร์เขาดูเหมือนว่าจะอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ....บดินทร์ได้รับข้อความจากคนขับรถของที่บ้านว่ามาถึงแล้ว...กลับ!!!ชะเอมถึงกับตกใจเพราะคุณบดินทร์ถึงกับตะคอกออกมาซะเสียงดัง... เธอทำอะไรให้คุณบดินทร์โกรธอีกหน๊อ.
หลังจากวันนั้นชะเอมเลือกที่จะหลบหน้าทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคุณท่าน คุณบดินทร์ และพี่ไหม เธอยังทำใจไม่ได้ เพียงแค่เธอเห็นหน้าพวกเขามันก็ทำให้ร่างกายของเธอมีปฏิกิริยาขึ้นมาทันที หน้าอกของเธอมันรู้สึกถึงความอัดแน่นไปด้วยมวลของความเสียใจ... ถ้าเธอเผลอสบตาพวกเขาเหล่านั้น... มันก็ทำให้ต่อมน้ำตาของเธอทำหน้าที่ของมันทันที....นี่ก็เป็นเวลาเกือบสองอาทติย์แล้วที่เธอหลบเลี่ยงคนพวกนั้น แต่วันนี้เป็นวันที่โชคร้ายที่สุดของเธอ เพราะวันนี้คุณก้องมาหาคุณบดินทร์ที่บ้านและนั่นจึงทำให้เธอไม่สามารถหลบหลีกได้ เธอได้เจอหน้าคุณเขาอีกครั้งหลังจากที่เธอพยายามอยู่ถึงสองอาทิตย์...." น้องชะเอม.."ชะเอมมองไปตามเสียงที่ดังขึ้น เธอที่ยืนจัดของว่างอยู่ก็ต้องชะงักหยุดกับการกระทำของตัวเองชั่วคราว..." คุณก้อง... อยากได้อะไรรึเปล่าคะทำไมถึงเข้ามาในครัว..." เธอจัดจานใกล้จะเสร็จแล้วแต่ดูเหมือนว่าเธอยังช้าอยู่ดีสินะไม่งั้นคุณก้องก็คงไม่เดินเข้ามาในนี้หรอก..." ไม่ๆพี่ได้อยากได้อะไร แค่มาดูน่ะว่าชะเอมทำอะไร ว่าแต่.. ชะเอมได้ใช้ของที่พี่ให้บ้างรึเปล่าเนี่ย..." พูดจบก้องก็ก้มหน้าของเขาลงมาและทำท่าดมหากลิ่นน้ำหอมที่เขาเป็นคนเลือกใ
จากวันนั้นคุณบดินทร์ก็คอยจับผิดเธอเสมอเวลาเพื่อนของคุณเขามาที่บ้าน.. เธอไม่ได้อยากที่จะพูดคุยหรือว่าต้องการที่จะอยู่เจอเพื่อนคุณเขาเลยสักนิด แต่เธอก็เลี่ยงไม่ได้เพราะทุกครั้งที่เพื่อนคุณเขามาเธอก็มักจะต้องคอยถือของว่างมาให้คุณบดินทร์และเพื่อนของคุณบดินทร์...และที่สำคัญช่วงนี้คุณบดินทร์ก็จัดหนักเธอแทบทุกวัน ทุกครั้งที่คุณเขาจับเธอกินคุณเขามักจะบอกว่าให้เธอรีบท้องสักที คุณเขาจะได้เลิกทำเรื่องปัญญาอ่อนแบบนี้สักที เพราะสิ่งที่คุณท่านทำกับคุณบดินทร์นั้นมันคือการลิดรอนสิทธิเสรีภาพของคุณบดินทร์ เพียงแค่เธอได้ยินคำนั้นออกมาจากปากของคุณบดินทร์... เธอก็รู้สึกว่าตัวเองมันไม่มีคุณค่าอะไรเลยสักนิด ความเป็นคนของเธอมันก็ดูต่ำลงไปเรื่อยๆ เธอจะทำอะไรได้ล่ะในเมื่อเธอเลือกเกิดไม่ได้แต่เธอเลือกที่จะเป็นคนดี เธอเลือกที่จะทำตัวให้ตัวเองอยู่ในกรอบในรอย...วันนี้คุณก้องมาขอร้องให้เธอออกไปช่วยเลือกของวันเกิดให้คุณแม่ของเขาเธอที่ปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่ฟัง จนคุณก้องนั้นโทรไปขอคุณบดินทร์ว่าจะให้เธอไปช่วยเลือกของขวัญให้แม่ของคุณก้อง คุณก้องบอกว่าจะไม่พามาส่งช้าและที่สำคัญคุณท่านก็อนุญาตแล้วคุณบดินทร์จึงไม่มีสิทธ์ปฏิ
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
หลังจากวันที่ทั้งคู่ได้พากันไปซื้อของที่ห้างกันแค่สองคนตอนนี้ดูเหมือนว่าบดินทร์และชะเอมพูดคุยกันมากขึ้นกว่าเก่าถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดคุยกันมากนักแต่ก็ยังถือว่ามากกว่าช่วงแรกๆ... ตอนนี้ชะเอมมาอยู่กับคุณท่านได้สองเดือนแล้วแต่เธอก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะท้องเพราะต้นเดือนที่ผ่านมาเธอพึ่งจะมีรอบเดือน...เสียงพูดคุยของผู้ชายสองคนที่คนนึงเธอคุ้นเคยส่วนอีกคนเธอไม่เคยได้ยินมาก่อน..." นี่แม่ชะเอมเอาของว่างไปให้คุณเอิร์ธที วันนี้น่าจะมีเพื่อนมาหาด้วย...." แม่อิ่มได้ยินเสียงคุณเอิร์ธกับเพื่อนของคุณเขาพูดคุยกันมาตลอดทาง และด้วยน้ำเสียงที่เธอได้ยินน่าจะเป็นคุณก้องเพื่อนสนิทของคุณเอิร์ธนั่นเอง..." ให้ฉันเอาไปให้ก็ได้นี่ป้า... ไม่เห็นต้องให้แม่นี่ถือไปให้เลย.. ดีไม่ดีสุ่มส่ามทำหกหมดคุณเอิร์ธอดกินอีก...นี่เป็นของโปรดของคุณเอิร์ธด้วย..." ไหมเสนอตัวด้วยความเร็วแสง.. เธออยากจะถือไปเสิร์ฟเอง เธอจะได้เจอคนหล่อตั้งสองคนคุณห้องก็หล่อเหลาทรงโอปป้าขนาดนั้น.. ถึงแม้ว่าจะหล่อขนาดไหนแต่ก็สู้คนเอิร์ธของเธอไม่ได้หรอก หล่อดิบเถื่อน... กร้าวใจมากแม่...." สาระแน งานของหล่อนทำให้เสร็จก่อน แม่ชะเอมมีหน้าที่คอยดูแลคุณเอิร์ธ
นี่เป็นครั้งแรกที่บดินทร์ให้เด็กของท่านย่านอนบนเตียงของเขา เพราะเขากินแรงเด็กคนนี้ไปเยอะหรอกไม่งั้น.. คงจะไม่มีใครหน้าไหน หรือว่าใครคนใดมานอนบนเตียงเขาได้แบบนี้... เด็กคนนี้ก็เช่นกัน เตียงนี้เขายังหาคนที่จะมาเป็นเจ้าของผู้ใช้ร่วมกับเขาได้เขายังไม่เจอใครสักคน ใครคนนั้น.. คนที่เขาคิดว่าใช่เขายังไม่เจอ ดังนั้นวันนี้เด็กคนนี้ของท่านย่าเลยมีสิทธิ์ใช้ชั่วคราวก็ในเมื่อเขาเล่นกับเจ้าหล่อนจนแทบขาดใจตายไปถึงขนาดนั้นแล้วนี่.. ถือซะว่าเป็นค่าชดใช้ก็แล้วกัน....บดินทร์ลุกขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหลังจากที่เขาเสร็จกิจกับเด็กของท่านย่านี่ก็เย็นมากแล้วดังนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนเลยก็แล้วกัน... เขาเลือกลงไปยังด้านล่างเพื่อลงไปดูว่ากับข้าวมื้อเย็นนั่นมาส่งรึยัง และเมื่อเขาลงไปเขาก็เห็นเด็กไหมที่ยืนรออยู่ในห้องนั่งเล่นอยู่ก่อนแล้ว...." กลับไปได้แล้ว หมดธุระแล้วไม่ใช่เหรอ?" บดินทร์ไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายพื้นที่ส่วนตัวของเขามากนัก แต่เรื่องของเด็กคนนั้น คนที่นอนเหมือนซ้อมตายอยู่บนเตียงของเขาเป็นข้อยกเว้นเพราะท่านย่าเป็นคนนั่งและเป็นคนจัดหามาให้เขา..." ให้ไหมอยู่เป็นเพื่อนก่อนก็ได้ค่ะ ไม่รู้ว่าแม่เด็ก
ชะเอมถูกลากเข้าไปยังห้องแต่งตัวทันที ตอนนี้เธอแทบจะโป๊เปือยเพราะพี่ๆพนักงาน3คนต่างกรูกันเข้ามาหาเธอพร้อมกับกระชากลากถูเธอไปทำอะไรต่อมิอะไร ไม่เพียงแค่เสื้อผ้าที่พี่เขาเลือกให้เธอ แต่ยังมีชุดชั้นในอีก พี่เขาสั่งให้พนักงานหนึ่งใน3คนไปเรียกพนักงานที่อยู่แผนกชุดชั้นในชื่อดังมาที่ร้านพร้อมกับวัดขนาดหน้าอกของเธอ..เพียงไม่นานชุดชั้นในแสนสวยราคาแพงก็เริ่มถยอยยกมาให้เธอเลือก... แต่เธอไม่ต้องการชุดชั้นในใหม่เลยสักนิด... แต่แล้วยังไงพี่ๆเขาไม่สนใจคำคัดค้านของเธอเลยสักนิด..." ถ้าคุณน้องไม่เปลี่ยนเอง... พี่ช่วยนะคะ..จะเอายังไง จะทำเองหรือว่าให้พี่ๆเป็นคนช่วย..." พนักงานแผนกชุดชั้นในพูดออกมาพร้อมกับส่งสายตากดดันมาทางเธอ... ไม่เพียงแค่คนเดียวแต่เป็นทุกคนเลย... เธอกลัวอ่ะ..." ได้ค่ะได้... งั้นออกไปรอด้านนอกได้ไหมคะ.. ถ้าพี่ๆอยู่กันตรงนี้.. หนูอายค่ะ " พี่ๆเขาต้องการแกล้งเธอรึเปล่าเนี่ย ทำไมทุกคนถึงดูสนุกกับการจับเธอหันซ้ายหันขวากันจัง.." ได้ๆถ้าเสร็จก็เรียกพวกพี่นะ..."ชะเอมค่อยๆถอดชุดชั้นในตัวเก่าของเธอออกพร้อมกับค่อยๆบรรจงใส่ตัวใหม่ที่ยังไม่ได้ซักเข้าไปเธอก็งงนะ ชุดชั้นในชุดนี้มันดูโป๊ม๊าก... ด
หลายวันที่ผ่านมาชะเอมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนแมวขโมยยังไงก็ไม่รู้เพราะพอเช้าปุ๊บเธอก็จะรีบย่องออกไปจากห้องทันที.. และก็พาตัวเองไปหมกมุ่นอยู่ที่ห้องครัวใหญ่ แต่ก็จะมีบ้างที่เธอได้ทำอย่างอื่น อย่างเช่นอ่านหนังสือให้คุณท่านฟัง บางครั้งก็ช่วยแม่อิ่มแกะสลักผักผลไม้บ้าง เธอชอบนะงานประดิษฐ์ประดอยแบบนี้มันทำให้เธอมีสมาธิมากขึ้น วันนี้ก็เช่นกันเธอขลุกตัวอยู่ในกลัวใหญ่เพราะว่าวันนี้แม่อิ่มจะทำขนมบุหลันดั้นเมฆ เธอยังไม่เคยลองทำเลยวันนี้เธอเลยขออยู่เป็นลูกมือของแม่อิ่มช่วงหลังๆมานี้ทุกคนในบ้านต่างก็พูดจากกับเธอดีขึ้นกว่าเก่าเยอะยกเว้นแต่พี่ไหม เพราะพี่ไหมไม่ค่อยชอบเธอเท่าไรนัก แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำยังไงให้พี่ไหมคุยกับเธอดีๆ คนอื่นๆบอกว่าไม่ต้องไปสนใจพี่ไหมหรอก เพราะพี่ไหมน่ะเป็นคนขี้อิจฉา พี่ไหมรักคุณบดินทร์ดังนั้นพี่ไหมเลยไม่พอใจที่เธอเข้ามา.. มันก็น่ะถ้าไม่มีเรื่องบุญคุณต้องตอบแทนล่ะก็... เธอก็ไม่ได้อยากจะก้าวเข้ามาที่นี่และทำหน้าที่นี่เลย....ตึกตึกตึก....บดินทร์เดินมายังเรือนใหญ่ของท่านย่าเพราะเขาก็พอจะรู้ว่าเขาสามารถเจอเด็กของท่านย่าได้ที่ไหน และก็เป็นอย่างที่เขาคิดเอ