หลังจากที่ฉันและเขาขับรถกลับเข้ามาที่บ้านตอนนี้ก็เป็นเวลา 3 ทุ่มกว่า ป่านนี้ป้าบัวกับพี่ก้อยก็คงจะเข้านอนกันหมดแล้ว ฉันจึงเดินขึ้นบรรไดเพื่อตรงไปยังห้องของตัวเอง ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำไม่นานเพราะวันนีัฉันเหนื่อยมากๆ จะได้นอนสบายไปซะทียังไม่ทันที่ฉันจะก้าวออกจากห้องน้ำดี ก็มีเสียงของสามีฉันพูดขึ้นมาว่า " วันนี้เธอทำดีมาก "" ทำอะไรคะ"" ก็แสดงละครไง เธอแสดงละครได้เก่งมากจนฉันคิดว่าเธอรักฉันจริงๆ "พอได้ยินแบบนั้นฉันก็ถึงกับจุก ใช่ฉันจุกค่ะฉันก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกตอนนี้มันคืออะไรรู้เพียงแค่ว่าวันนี้ฉันรู้สึกดีมากๆการที่เขาพูดจาดีๆกับฉัน การกระทำที่บ่งบอกว่าเขารักฉัน ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่ภาพลวงตา เป็นแค่การแสดงละครแต่มันก็ทำให้ฉันรู้สึกดีมากๆเหมือนกับว่าเป็นความฝัน ฝันที่ฉันไม่อยากจะตื่น ฉันไม่ตอบแต่เลือกที่จะถามคำถามกับเขาไปแทน" คุณไม่ออกไปดื่มเหรอค่ะ "" ทำไม อยากให้ฉันไป"" แล้วแต่คุณสิคะ คุณอยากจะไปก็ไปมันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน"" หึ ฉันขี้เกียจวันนี้เธอทำดีฉันควรจะให้รางวัลเธอ"รางวัลหรอรางวัลอะไรกัน ไม่รอให้ฉันเอ่ยถามเขาก็กระชากแขนฉันลงไปนอนพร้อมกับขึ้นคร่อมร่างของฉันตอนนี้เข้าใจ
หลังจากที่ผมเสร็จธุระจากที่บริษัทผมก็ตรงกลับมาบ้านทันที ผมกะว่าจะออกไปดื่มกับพวกเพื่อนๆแต่แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภาพที่อยู่ในหน้าจอคือภาพของเมียผมกับผู้ชายคนนึงกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่และผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากไอ้ภูมิ ใช่ครับผมรู้จักมันไอ้นี่มันเป็นเพื่อนผมเอง แต่ตอนนี้เรียกว่าเป็นศัตรูกันจะดีกว่า ผมนั่งมองดูนาฬิกาว่าเมื่อไหร่เธอจะกลับมาบ้านสักทีคงกินกันอร่อยน่าดูเลยสินะ เรื่องอาหารไม่ใช่ประเด็นประเด็นสำคัญมันอยู่ที่ว่า เธอกับมันไปรู้จักกันได้ยังไงและดูท่าเหมือนมันจะสนิทสนมกับเมียผมมาก บ้าน20:30 น." ไปไหนมา "" อุ้ย ตกใจหมดเลยค่ะ"" ฉันถามเธอว่าไปไหนมา "( น้ำเสียงเกรี้ยวโกรธ)" ฉันไปทานข้าวกับเพื่อนมาค่ะ"" หึ เพื่อน เธอไปรู้จักกับมันได้ยังไง"" คะ?"" ฉันถามว่าเธอไปรู้จักกับมันได้ยังไง ทำไมไม่ตอบวะ" ตอนนี้ผมโคตรหงุดหงิดเลยไม่รู้ว่ายัยนี่ไปรู้จักกับมันได้ยังไงแล้วไม่รู้หรอว่ามันเป็นศัตรูกับผมชายหนุ่มเดินไปกระชากแขนของหญิงสาวแล้วบีบเธอแน่นจนเป็นรอยแดงอารมณ์ของเขาตอนนี้มันยากที่จะควบคุม เขาหงุดหงิดที่เห็นภาพเมียของเขาไปนั่งกินข้าวกับศัตรู" อ๊ะ จะ เจ็บ ฉันเจ็บ ""
ไม่นานธุรกิจของแม่เธอก็ล้มละลายนั่นจึงเป็นเหตุทำให้แม่ของเธอเส้นเลือดในสมองแตกตาย เธอจึงต้องสอบชิงทุนเพื่อที่จะได้มาศึกษาต่อ และค่าใช้จ่ายส่วนอื่นๆนั้นก็เป็นชายหนุ่มที่เป็นคนออกให้เธอ พวกเขาทั้ง 5 คนอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกันเพียงแต่อยู่กันคนละห้อง โดยที่ชายหนุ่มกับหญิงนั้นนอนอยู่ห้องเดียวกัน พวกเขาใช้ชีวิตอยู่ต่างประเทศเป็นระยะเวลากว่า 1 ปีและแล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อวันที่หญิงสาวไม่สบาย เธอจึงไม่สามารถไปเรียนได้ ความจริง ชายหนุ่มจะอยู่ดูแลเธอ แต่เพราะเธอไม่ยอมจึงทำให้หญิงสาวต้องอยู่ที่บ้านเพียงลำพัง ทั้ง 4 คนจึงออกไปเรียนกันตามปกติ แต่เมื่อเวลาผ่านไปได้สักพัก ภูมิ ภูวดล ก็ขอตัวกลับบ้านเนื่องจากเกิดอาการท้องเสีย จึงทำให้ทั้งสามคนต้องอยู่เรียนกันต่อ หลังจากเลิกเรียนพวกเขาทั้ง 3 ก็รีบตรงกับมายังบ้านทันที ด้วยความเป็นห่วงเพื่อนบวกกับชายหนุ่มที่เป็นห่วงแฟนสาว ทั้ง 3 เปิดประตูเข้ามากันตามปกติภายในบ้านเงียบสงัดเหมือนไม่มีใครอยู่ ชายหนุ่มตั้งใจจะเดินไปหาแฟนสาวที่นอนอยู่ในห้อง แต่แล้วภาพที่เขาเห็นนั้นก็ทำเอาเข่าแทบทรุด ภาพที่แฟนสาวนอนเปลือยกายอยู่กับเพื่อนรักบนเตียง ไม่รอช้าชา
แต่นั่นมันก็ผิดแผนไปสักนิดเมื่อเธอมารู้ทีหลังว่าชายหนุ่มได้แต่งงานแล้วเธอจึงคิดที่จะทำทุกวิถีทางให้ชายหนุ่มหย่ากับภรรยาของเขาให้จนได้ แต่แล้วฟ้าก็เป็นใจเมื่อเธอบังเอิญไปเห็นภรรยาของชายหนุ่มกำลังนั่งทานข้าวอยู่กับอดีตเพื่อนรักของเขานั่นก็คือภูมิ ภูวดล เธอจึงถ่ายรูปส่งไปให้เขาดู เพื่อให้คนทั้งคู่ได้ผิดใจกัน ใช่แล้วคนที่ส่งรูปชายหนุ่มกับหญิงสาวที่นั่งกินข้าวด้วยกันริมแม่น้ำเจ้าพระยานั่นก็เป็นฝีมือของเธอเอง " ทำไมเธอถึงเป็นหนี้พวกมันตั้ง 10 ล้าน" เขาไม่ได้ตอบคำถามของเธอแต่เลือกที่จะเป็นฝ่ายถามเธอกลับ " จริงๆแล้วมันไม่ได้เป็นหนี้ของรี่ค่ะแต่มันเป็นหนี้ของพ่อเลี้ยงรี่ เขาไปกู้เงินมาและสุดท้ายรี่ก็ต้องเป็นคนใช้คืนทุกที ถ้ารี่ไม่มีเงินให้เขาและไม่มีไปใช้หนี้เขาก็จะทำร้ายร่างกายรี่"" เธอยังอยู่กับพ่อเลี้ยงของเธออีกหรอ"เขาเอ่ยถามออกไปเพียงเพราะสงสัยว่าทำไมเธอถึงยังอยู่กับพ่อเลี้ยงของเธออีกในเมื่อแม่ของเธอก็ตายไปตั้งนานแล้วทั้งเธอและพ่อเลี้ยงก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกันแม้แต่น้อย" ใช่ค่ะรี่ยังอยู่กับเขา รี่ต้องทำตามที่แม่สั่งเพราะแม่บอกว่าเขามีพระคุณกับแม่และรี่มาก ช่างเถอะค่ะอย่าไ
หลังจากที่ฉันคุยกับคุณป้าวิไลเสร็จฉันก็ขอตัวกลับระหว่างนั้น ฉันเห็นชายหญิงคู่หนึ่งเดินโอบไหล่กันมาจากด้านในของโรงแรม และผู้ชายคนนั้นก็คือ "สามี"ใช่ค่ะเขาคือสามีของฉันแต่ข้างๆเขามีผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสะสวยเดินเคียงคู่กันมาด้วย นี่สินะคือเหตุผลที่เมื่อคืนเขาไม่กลับบ้านเขามานอนกับผู้หญิงคนนี้หรอ ความรู้สึกของฉันที่คิดไปเองว่าเขาโกรธเรื่องฉันกับคุณภูมิ จนทำให้เขาไม่กลับมานอนบ้านพอมาเห็นภาพแบบนี้ความคิดนั้นพังทลายลงไปเลย "เจ็บดีจัง"ฉันมองคนทั้งคู่กำลังนั่งลงตรงโซฟาหรูท่าทีสนิทสนม พูดคุยกันถูกปากถูกคอ ทำไมฉันต้องมาเห็นภาพอะไรแบบนี้ด้วยนะ ทั้งที่ก่อนหน้านี้ความสัมพันธ์ของเรามันเหมือนกำลังจะเป็นไปได้ด้วยดีหรือเป็นเพราะว่าเขาโกรธฉันเรื่องที่ฉันไปกินข้าวกับคุณภูมิ แต่นั่นมันก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่เขาจะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น หรือที่ผ่านมาเขาก็ทำแบบนี้มาโดยตลอดหลังจากตั้งสติได้ฉันก็รีบสาวเท้าเดินออกมาทะว่าจู่ๆฉันก็เดินไปชนกับผู้ชายร่างสูงคนนึง ฉันก้มหัวขอโทษเขาก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา ปรากฏว่าผู้ชายคนนั้นก็คือคุณภูมิ ข้างกายเขามีผู้ช
อีกด้านพลั๊ก" โอ้ย จะ เจ็บนะ"ฉันเอ่ยบอกก็พอตอนที่เขาเข้ามายังห้องนอนเขาก็ผลักฉันลงไปกับเตียงแต่หารู้ไม่ว่าตัวฉันไปกระแทกกับขอบเตียงเจ็บเป็นบ้าเลย"หึ เจ็บเหรอ สำออย"เอาอีกแล้ว คำก็สำออยสองคำก็สำออยลองมาโดนแบบฉันบ้างไหมล่ะ คำพูดถากถางแบบนี้ฉันฟังมาจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว นี่ตกลงเขาเป็นผู้ชายจริงๆหรือเปล่าปากจัดยิ่งกว่าผู้หญิงสะอีก" อะ โอ้ย โอ้ย เจ็บ ปล่อยฉันนะ"เจ็บจากเมื่อกี้ยังไม่ทันหายเขาก็มาจับข้อมือฉันบีบแรงๆอีก มันแรงมากในขณะที่ฉันยังไม่ทันได้ตั้งตัวความรู้สึกมันเจ็บมากก็ข้อมือของฉันมันเล็กนิดเดียวส่วนมือของเขาสิออกจะใหญ่โต ยังกะใบลาน" ฉันบอกเธอไว้ว่ายังไง"ตอนนี้ชายหนุ่มอารมณ์เริ่มเดือดดาลเพราะเขาเคยเตือนเธอแล้วแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ฟังพี่เขาพูดเลยสักนิด"บอกอะไรคะ เคสไม่เห็นจะจำได้เลย คุณมาบอกอะไรเคสตอนไหนคะ"&n
เธอพูดได้เพียงแค่นั้นก่อนที่ชายหนุ่มจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปสัมผัสยังกลีบกุหลาบสีสวย เขาหยุดมองดูภาพตรงหน้าด้วยความพึงพอใจ ร่องสวาทสีแดงระเรื่อที่เขามักจะได้ใช้อยู่ในทุกๆค่ำคืน มันช่างสวยตราตรึงใจเขายิ่งนัก" เธอเป็นของฉันเคส เธอไม่มีทางไปจากฉันได้"นิ้วใหญ่สอดแทรกเข้าไปยังกลีบกุหลาบสีสวยก่อนจะทำการชักเข้าชักออก ภายในโพรงนุ่มตอดรัดนิ้วแก่งถี่ยิบ ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกปวดหนึบไปยังบริเวณแก่นกาย ขณะที่นิ้วใหญ่ยังคงสอดแทรกอยู่นั้น ลิ้นร้อนก็ทำหน้าที่ตวัดไล่เลียติ่งเนื้อสาว ร่างกายของเธอบิดเบี้ยวไปมา พร้อมกับส่งเสียงครางเพื่อระบายความเสียวซ่าน" อ๊ะ อ๊ะ คะ คุณเวย์ "ไม่นานหญิงสาวก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำสีขาวใสออกมาทุกหยาดหยด ชายหนุ่มไม่รอช้าจัดการดูดกลืนน้ำรักของเธอ ก่อนจะผละใบหน้าออกเอ่ยชมหญิงสาวใต้ล่าง ด้วยความพึงพอใจ" อืม หวาน เธอหวานไปทั้งตัว"แฮก แฮก แฮก แฮก" เหนื่อยแล้วเหรอ อย่าพึ่งเหนื่อยสิ เพราะนี่
ภายในห้องทำงานหญิงสาวนั่งเคลียร์งานที่กองอยู่บนโต๊ะอย่างตั้งอกตั้งใจ เธอต้องรีบออกแบบเครื่องเพชร collection ใหม่ให้เสร็จก่อนจะถึงวันงานเปิดตัวงานนี้เธอตั้งใจเป็นอย่างมาก และเธอก็ไม่อยากให้มีข้อผิดพลาดใดๆเกิดขึ้น เวลาล่วงเลยผ่านไปสักพักจนกระทั่ง มีสายโทรศัพท์ภายในจากเลขาสาวดังขึ้น" คุณเคสค่ะ มีผู้หญิงคนหนึ่งมาขอพบคุณเคสค่ะเธอบอกว่าเธอชื่อเชอรี่"หญิงสาวนั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง เพราะเธอเองไม่ได้รู้จักกับผู้หญิงที่ชื่อเชอรี่ไม่ทราบว่าเขาเป็นใครแล้วก็มาหาเธอด้วยเหตุอันใด แต่ก็นั่นแหละเธอได้แต่คิดพร้อมกับเอ่ยอนุญาติให้เขาเข้ามาพบได้" จ๊ะ เชิญเข้ามาได้เลย"" ค่ะ"หลังจากเลขาสาววางสายจากผู้เป็นเจ้านายเธอก็ทำการเปิดประตูเชื้อเชิญให้ผู้ที่มาเยือนใหม่เข้าไปพบทันที" เชิญค่ะ" (เลขา)" อืมขอบใจ"(เชอรี่)ฉันวางสายจากเลขาและนั่งครุ่นคิดอยู่ค
อีกด้าน# เซอร์เวย์หลังจากวันนั้น ผมก็ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านหลังเดียวกับเคสตลอดระยะเวลา 3 สัปดาห์ ที่ผ่านมาจริงอยู่ที่ว่าเคสก็ยังทำเหมือนเดิม ส่วนผมก็ทำหน้าที่แบบเดิมถึงแม่ว่าเคสอาจจะมี เหวี่ยง วีน อารมณ์ร้อน ขี้หงุดหงิด แต่ผมก็ไม่ถือสา ขอเพียงแค่ได้อยู่กับเธอ แค่นี้ผมก็มีความสุขมากพอแล้ว วันนี้เป็นวันที่คุณหมอนัด เนื่องจากว่าครบกำหนดที่จะต้องไปหาหมอเป็นรายเดือน ผมจึงอาสาที่จะขับรถพาเธอไป แต่ก็ไม่รู้ว่าแม่ของลูกผมจะยอมหรือเปล่าตอนนี้เธอสวมใส่ชุดเดรสกระโปรงสั้นสีชมพูหวานแหวว ให้ตายเถอะมันช่างดูน่ารักน่าทะนุถนอมเหลือเกิน ผิวขาวๆตัดกับชุดสีหวานๆ หน้าตาน่ารัก จมูกนิด ปากหน่อย ดวงตากลมโต ทำไมเมียผมถึงได้น่ารักขนาดนี้วะ ผมยืนมองเธออยู่แบบนั้นก่อนจะได้สติสายตาเหลือบไปมองยังบริเวณหน้าท้องที่ตอนนี้มันขยายใหญ่มากขึ้นกว่าเดิม ผมก็รู้สึกแปลกใจตั้งแต่รอบที่แล้ว ทั้งๆที่เป็นท้องสาว แต่เธอมีขนาดหน้าท้องที่ใหญ่มาก ใหญ่อย่างกับคนท้องได้หกถึงเจ็ดเดือนเลย" มองอะไร "ในขณะที่ชายหนุ่มกำลัง
หลังจากที่เคสไล่ผมออกมาจากห้องผมก็เดินลงมาชั้นล่าง เพื่อที่จะมาหายาทาเนื่องจากตอนนี้ตามแขนของผมมีแต่รอยพุพองจากการโดนน้ำมันกระเด็นใส่เมื่อตอนช่วงเย็น บอกตามตรงเลยว่ามันแสบมากแสบมากจริงๆ ผมก็เพิ่งรู้นะว่า การเป็นแม่บ้านแม่เรือนมันช่างเหนื่อยแสนเหนื่อยซะเหลือเกิน ไหนจะต้องซักผ้า ล้างจานล้างห้องน้ำ กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำกับข้าวอีกสารพัด โชคดีที่ผมเกิดมามีฐานะค่อนข้างรวยจึงทำให้ไม่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ เพราะมีแม่บ้านคอยทำให้ตลอด ไม่อยากจะคิดเลยว่าครอบครัวที่เขามีฐานะไม่ค่อยจะดี พวกเขาต้องทำกันเองล่ะ มันจะเหนื่อยมากแค่ไหนพูดแล้วผมก็นึกไปถึงตอนที่ผมแต่งงานอยู่กับเคสใหม่ๆ ช่วงนั้นป้าบัวกับพี่ก้อยยังไม่ได้เข้ามาอยู่ เธอต้องทำงานบ้านคนเดียวทุกอย่าง ไหนจะต้องออกไปทำงานที่บริษัทของเธออีก แล้วยังต้องมาคอยรับมือกับผู้ชายปากร้ายอย่างผม เฮ้อๆๆเธอคงจะเหนื่อยน่าดูเลยหลังจากที่ผมทายาเสร็จ ผมก็ได้ไปอาบน้ำเพื่อที่จะเข้านอน ผมเลือกห้องนอนที่อยู่ข้างล่างไม่ได้ขึ้นไปนอนห้องชั้นบน เนื่องจากว่าไม่อยากให้เคสต้องมาหงุดหงิดใจ ถึงแม้ว่าห้องข้างบนจะอยู่ติดกันแต่ก็นั่นแห
หลังจากที่พวกมันกลับไปผมก็จัดการเก็บข้าวของที่พวกมันซื้อมาให้เข้าที่เข้าทาง และตอนนี้ผมก็กำลังจะย่องเข้าไปหาเมีย โดยที่ตัวประกันนั้นก็คือพวกเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จตอนนี้ผมกำลังยืนมองแม่ของลูกนอนหลับอย่างสบายใจ เมียผมเวลานอนหลับโคตรจะน่ารักเลย ผมจัดการเดินอ้อมไปข้างๆเตียง ยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ๆ และทำการจุ๊บไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ กลิ่นกายหอมๆมันช่างยั่วยวนผมดีซะเหลือเกิน ให้ตายเถอะผมโคตรคิดถึงเธอเลย ในใจอยากจะกระโดดเข้าไปกอด หอม ฟัด ให้หายคิดถึง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่านี้เอาล่ะได้แค่นี้ผมก็โคตรดีใจแล้ว ผมจัดการสาวเท้าลงมาจากบันได เพราะตอนนี้ก็เป็นเวลาเย็นมากๆแล้ว ผมต้องจัดการทำอาหารให้เคสกินก่อนที่เธอจะตื่น ป่านนี้ลูกของผมคงจะหิวแย่แล้วล่ะผมลงมือทำอาหารโดยเปิดวิธีการทำจากอินเตอร์เน็ตเมนูวันนี้ก็จะเป็นแกงจืดเต้าหู้หมูสับผัดบล็อกโคลี่และก็ปลาทอด ซึ่งเมนูพวกนี้ล้วนแล้วแต่เป็นอาหารบำรุงครรภ์ทั้งสิ้น ผมจัดการต้มจืดก่อนเลยอย่างแรกและตามด้วยผัดบล็อคโคลี่ซึ่งสองอย่างนี้ มันก็ไม่ได้ยากอะไรเพราะผมเคยต้มมาม่า
ผมรู้สึกแปลกใจอยู่ไม่น้อยที่อยู่ๆเคสก็ยอมให้ผมอยู่กับเธอง่ายๆแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละถือว่าเป็นความโชคดีของผม ไม่แน่เคสอาจจะใจอ่อนให้ผมแล้วก็ได้" ไหนๆคุณก็จะอยู่ที่นี่แล้ว กรุณาช่วยทำงานบ้านด้วย "" แน่นอน ฉันบอกจะอยู่ดูแลเธอ นั่นหมายความว่าทุกๆอย่างฉันจะเป็นคนทำเอง "" ก็ดี เริ่มจาก กวาดบ้าน ถูบ้าน ดูดฝุ่น ล้างห้องน้ำ ล้างจาน ซักผ้า แค่นี้ก่อนฉันยังนึกไม่ออก ถ้านึกออกเมื่อไหร่แล้วจะบอก ""...."" ทำไม ทำไม่ได้หรอ ถ้าทำไม่ได้ก็กลับไป "" ทำได้ครับ ทำได้ จะไปเดี๋ยวนี้แหละครับ "ผมว่าแล้วเชียวว่าทำไมถึงให้ผมอยู่ง่ายจัง ที่ไหนได้จะหลอกใช้ผมนี่เอง แต่ก็ไม่เป็นไรครับผมยินดีและเต็มใจให้หรอก ขนาดโง่กับคนอื่นยังโง่มาแล้วเลย นี่กับเมียสบายมาก เป็นขี้ข้ารองมือรองเท้าเมียก็ยอมว่าแล้วผมก็จัดการกวาดบ้าน ถูบ้านก่อนเลยอย่างแรกเกิดมาทั้งชีวิตยังไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้เลย แต่ก็นั่นแหละครับ คำสั่งเมียถือเ
3 วันผ่านไปโรงพยาบาลตอนนี้ผมกำลังเตรียมตัวที่จะกลับรีสอร์ท เพราะอาการดีขึ้นมากแล้ว หลังจากที่ผมพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นระยะเวลา 3 วัน และตลอด 3 วันมานี้เคสไม่เคยมาหาผมเลย ก็อย่างที่บอกเธอก็คงไม่ได้สนใจอะไรผม ต่อให้ผมตายเธอก็ไม่สนใจอยู่ดี" ไหวไหมมึง "" เออกูดีขึ้นมากแล้ว "" ไปกลับ "" พากูไปหาเคสหน่อย "" มึงพึ่งจะหายไข้ กูว่ามึงกลับไปพักผ่อนก่อนดีกว่าไหมวะ "" ไม่กูคิดถึงเคส กูอยากเจอหน้าเคส แค่แปปเดียวก็ยังดี "ผมพูดจริงๆครับตลอดระยะเวลา 3 วันที่ผ่านมาเคสไม่ได้มาหาผมเลย ผมคิดถึงเธอ อยากกอด อยากหอม อยากคุยกับเธอและก็ลูก ขอแค่ได้เห็นหน้าก็ยังดี" มึงนี่นะ "บ้านพักตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่หน้าบ้านพักของเคส และดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่เลย เพราะบ้านมันช่างเงียบสะเหลือเกิน ผ
หลังจากที่ชายหนุ่มโดนหญิงสาวไล่ออกมา เขาจึงต้องหยุดยืนอยู่บริเวณหน้าบ้านพักและดูเหมือนว่าฟ้าก็ช่างเป็นใจดีซะเหลือเกินเพราะตอนนี้ฝนได้ตกลงมาอย่างหนัก นั่นจึงทำให้ชายหนุ่มเปียกซกไปทั้งตัว ตอนนี้เขาไม่ต่างอะไรไปจากหมาตัวนึงหญิงสาวเห็นอย่างนั้นเธอก็ไม่ได้มีท่าทีสนใจเพราะเธอคิดว่าไม่ได้ใช้ให้เขามาตั้งแต่แรก คิดดูเถอะขนาดฟ้าฝนยังเป็นใจ ท่านยังลงโทษคนนิสัยไม่ดีอย่างเขาเลย นับประสาอะไรกับที่เธอทำแค่นี้มันยังน้อยไป" เคสเปิดประตูให้ฉันเถอะนะ ฉันหนาว ""......"" เธอไม่สงสารฉันหรอ ฉันเปียกฝนขนาดนี้อาจจะไม่สบายได้เลยนะ "" นั่นมันก็เรื่องของคุณ เปียกฝนจนหนาวตาย ไปได้เลยยิ่งดี "หญิงสาวพูดจบก็ได้ทำการสาวเท้าขึ้นไปบนห้องทันทีเพราะตอนนี้เธอได้รับประทานอาหารเช้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่อาหารที่เธอรับประทานนั้นไม่ใช่ของชายหนุ่มที่ซื้อมา เธอเข้าครัวที่จะทำอาหารของเธอกินเอง โดยไม่ได้แตะต้องอาหารของเขาเลยแม้แต่น้อย ส่วนชายหนุ่มนั้นเธอก็ไม่ไ
เช้าวันต่อมาวันนี้ผมให้ไอ้วอร์มขับรถมาส่งที่บ้านพักของเคสแต่เช้า ผมคิดถึงเธอมาก อยากอยู่ดูแลเธออยากคุย อยากกอด อยากหอม เนื่องจากเราไม่ได้เจอกันเลยตลอดเกือบสามสัปดาห์ ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอกำลังจะทำอะไรอยู่ ผมจัดการแวะซื้อผัก ผลไม้และของมีประโยชน์ทั้งหลายเพื่อที่จะเอาไปให้ลูกกับเมียได้ทาน วันนี้บรรยากาศอึมครึมคล้ายๆเหมือนฝนจะตก ผมจึงรีบจัดการซื้อของให้เสร็จจะได้รีบกลับไปหาแม่ของลูกในตอนที่ผมมาถึงก็เจอเข้ากับคุณเมนี่เธอกำลังจะออกไปทำงานข้างนอกพอดี ผมจึงขออนุญาตเข้าไปในบ้าน เพื่อจัดการเตรียมอาหารเช้าให้กับเคสได้ทาน และก็จะขออนุญาตอยู่พักที่นี่กับเคสจนกว่าเราทั้งคู่จะคืนดีกัน ก็ไม่รู้ว่าคุณเมนี่จะตอบตกลงหรือเปล่า เพราะผมก็ทำกับเพื่อนของเธอไว้เยอะเหมือนกัน แต่ไม่ว่ายังไงผมก็จะสู้ สู้เพื่อลูกเพื่อเมียของผม" คุณเซอร์เวย์ "" สวัสดีครับ คุณเมนี่ผมขออนุญาตเข้าไปได้ไหมคะ "" อะ เอ่อ "" ผมรู้ครับว่าที่ผ่านมาผมทำผิดต่
" คุณเคสครับ "" อ้าวคุณภูมิ แล้วยัยเมนี่ล่ะคะ "ฉันเอ่ยถามคุณภูมิออกไปเพราะเห็นว่าคุณภูมิเดินเข้ามาที่บ้านเพียงคนเดียว ตั้งแต่ฉันมาอยู่ที่นี่คุณภูมิกับยัยเมนี่ก็ดูแลฉันดีมากๆ ก็นะในเมื่อทั้งคู่ก็รู้แล้วว่าฉันกำลังท้องอยู่ ยิ่งเป็นคุณภูมิยิ่งดูแลฉันดีมากๆเลย อันที่จริงเมื่ออาทิตย์ก่อนคุณภูมิได้มาสารภาพรักกับฉัน ฉันตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะรู้สึกดีกับฉันแบบนี้ แต่ก็นั่นแหละฉันไม่สามารถที่จะรักเขาแบบชู้สาวได้ ฉันคิดกับเขาแค่เพื่อนคนนึงเท่านั้น ในใจของฉันตอนนี้ไม่สามารถที่จะรักใครได้อีกแล้ว" คุณเมนี่ต้องเคลียร์งานที่รีสอร์ทนะครับ ผมก็เลยมาก่อน กลัวว่าคุณเคสจะหิว เดี๋ยวไอ้ต้าวตัวน้อยในท้องจะงอแงคุณเคสจะลำบากเอาอีก "เห็นไหมล่ะฉันบอกแล้วคุณภูมิเขาดูแลฉันดีมากๆเลย เป็นห่วงเป็นใยลูกในท้องของฉันตลอด" ขอบคุณนะคะ แต่ช่วงนี้เคสไม่ค่อยแพ้ท้องเท่าไหร่แล้วค่ะ แต่ก็ยังคงมีอาการบ้าง ไม่ถึงกับหายไปเลย ว่าแต่วันนี้ซื้ออะไรมาเยอะแยะเลยคะเนี่ย มีแต่ของหน้าทานทั้งนั้นเลยค่ะ "&n
ดูเสียงเรียกเข้าของไอ้วอร์มมันดิครับ แม่งโคตรซ้ำเติมความรู้สึกของผมในตอนนี้เลย เสียงนั่นมันบ่งบอกว่ามันเป็นเรื่องจริงทั้งหมด เพราะตอนมีเธออยู่ผมไม่คิดที่จะรักษา มาเห็นค่าตอนนี้มันก็สายไปแล้ว เธอไม่อยู่อีกต่อไป เธอหอบลูกหนีผมไปแล้ว" แล้วมึงจะเอายังไงต่อ "" กูจะไปตามหาลูกเมียกู "" แต่มึงหย่าแล้วนะ "" ยัง กูยังไม่ได้เซ็นมีแต่เคสคนเดียวที่เซ็น อีกอย่างกูก็ยังไม่ได้เอาไปทำให้มันถูกต้องตามกฎหมาย เพราะฉะนั้นกูกับเคสก็ยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ "" แต่มึงลืมอะไรไปหรือเปล่า "" อะไร "" มึงจำที่คุณเคสพูดไม่ได้หรอ "งั้นเราก็หย่ากันเถอะค่ะ ฉันคืนอิสระให้คุณ คุณจะได้กลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมเหมือนที่คุณต้องการ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณกับฉันเราไม่เคยรู้จักกัน เราจะเหมือนคนแปลกหน้าคนนึงไม่ต้องมาเจอะเจอกันอีก แต่ถ้าบังเอิญเจอก็ไม่ต้องทัก เอาแหวนของคุณคืนไป แล้วก็ไม่ต้องฟ้องหย่าให้เสียเวลานะค่ะ เดี๋