ตารางเรียนของเทอมนี้ออกแล้ว คนที่เรียนหนักมากมาตลอดเห็นตารางเรียนแล้วถอนหายใจออกมา ตำราเรียนและอุปกรณ์การเรียน วางเป็นระเบียบอยู่ที่ชั้นหนังสือ มือบางหยิบหนังสือออกมา ไอแพด และกระเป๋าเครื่องเขียน ใส่กระเป๋าเป้ แล้วแต่งตัวให้สุภาพเรียบร้อย ก่อนจะเดินออกจากห้องมา นิติบุคคลสาว มองนักศึกษาที่เรียนแพทย์ด้วยความชื่นชม น้องทิวรูปหล่อ สุภาพ แถมยังเรียนดีอีกด้วย ใบหน้าหล่อเหลายิ้มอายๆ แทบทุกครั้งที่ได้เจอ " น้องทิว ไปอ่านหนังสือหรือคะ " " ครับ "เพราะมหาวิทยาลัยอยู่ไม่ไกลจากคอนโดเลย ดังนั้นการไปนั่งอ่านหนังสือ ที่นั่นก็ดีกว่าอยู่ที่นี่ วันหยุดแบบนี้ที่มหาวิทยาลัยมีคนน้อยมาก มีนักศึกษาที่มาเรียนปริญญาโท เป็นส่วนใหญ่ ชายหนุ่มยื่นบัตรนักศึกษาให้เจ้าหน้าที่ ก่อนจะเดินไปที่มุมหน้าต่าง ที่เป็นที่ประจำ ห้องสมุดหลายชั้นที่แบ่งแยกหนังสือเอาไว้หลายประเภท มุมนี้เป็นมุมด้านในที่เงียบสงบ มีหน้าต่างให้มองพักสายตาออกไปข้างนอกเวลาที่เครียดจัด คนที่ต้องอ่านหนังสือ เสียบหูฟังเอาไว้ แล้วเริ่มการทบทวนตำราทางวิชาการทันที " ไอ้เชื่ย มึงนะมึง เสือกมาใช้กู "คนที่ต้องเอาหนังสือมาคืนแทนเพื่อน เดินหอบหนัง
อาคารเรียนรวมวันนี้ มีจำนวนนักศึกษามากเป็นพิเศษ คนที่ลงวิชาตามเพื่อนไม่ทันจำใจต้องเรียนวิชาที่ตัวเองไม่ได้ชอบ ใบหน้าบึ้งตึง ในเสื้อช้อปสีเลือดหมู เดินตรงมาที่ห้องเรียน นักศึกษาชั้นปีที่4นับร้อยคนนั่งอยู่ในห้องเรียนรวม กันเต็มห้อง และทุกคนมีเพื่อนของตัวเองมาด้วยทั้งนั้น ใบหน้าขาวใสสวมแว่นสายตานั่งอยู่ข้างหลังสุด ชุดนักศึกษาที่เป็นเสื้อแขนยาวสีขาว กับกางเกงสีดำ ถูกระเบียบเรียบร้อยทุกอย่าง คนใจเต้นรัว เดินเข้าไปนั่งข้างๆ มุมในสุด ทีเอที่เป็นรุ่นพี่เพียงไม่กี่ปี เดินเข้ามาทักทายรุ่นน้อง แล้วเรียกชื่อตามลำดับ " เดี๋ยวพี่ขอเช็คชื่อก่อน น้องๆ ขานรับ แล้วรบกวนบอกคณะให้เพื่อนๆ ได้รู้จักกันนะครับ เพราะว่า วิชาเรียนรวม วิชานี้ อาจารย์ให้จับคู่กันเรียน เนื่องจากจำนวนนักศึกษาค่อนข้างมาก เกือบร้อยคน ดังนั้น เมื่อจับคู่กัน งานและคะแนนจะเท่ากัน ถ้าไม่อยากให้เพื่อนอีกคนเดือดร้อน เราต้องรับผิดชอบทุกอย่างให้ดีที่สุด "ทีเอบอกรายละเอียดคร่าวๆ แล้วเริ่มทันที เกือบทั้งหมดในคลาสนี้เป็นนักศึกษาคณะ มนุษยศาสตร์ บัญชี เศรษฐศาสตร์ มีเพียง " ทิวเขา " “แพทยศาสตร์ครับ" มานนท์ " " วิศวะครับ "สองชื่อที่ด
@ทิวเขา@ ผมจีบม่อนได้ไหมล่ะ@ม่อน@ บ้าหรอ ตั้งใจเรียนนะ ไม่คุยแล้ว คนที่อ่านข้อความเขินจัด จีบบ้าจีบบออะไร วิศวะต้องจีบหมอสิวะ ทำไมหมอต้องมาจีบ ไอ้หมอบ้า คนที่อ่านข้อความไปมาเพียงไม่กี่บรรทัด แต่อมยิ้มออกมา จนเพื่อนถาม" อะไรรับไอ้ม่อน มึงคุยกับใครทำไมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่แบบนั้น สารภาพมา "เพื่อนเสียงดังลั่น เมื่อเห็นคนหล่อที่สุดในกลุ่มอมยิ้มอยู่คนเดียวกับโทรศัพท์" ป่าว มึงบ้าบออะไร กูป่าวยิ้ม " เสียงหนุ่มๆ ที่นั่งอยู่โห่เสียงดังลั่น " เฮ้ย มึงเบาๆ พวกหมอเค้าเรียนกันอยู่ " เพราะไม่อยากตกเป็นเป้าสายตา และเกรงใจนักเรียนแพทย์กลุ่มใหญ่ จึงได้แต่ปรามเพื่อน นักเรียนแพทย์หันมามองทางวิศวะเป็นตาเดียว คนที่กำลังรู้สึกอะไรบางอย่าง ฟุบหน้าลงทันที จะมองทำไมไอ้บ้าทิว ม่อนบ่นกับตัวเอง ทิวเขาเอากระดาษในมือปิดหน้าแล้วอมยิ้มป่านนี้เขินแย่แล้วมั้ง " มีอะไรหรือเปล่าทิว " เค้กถามแล้วมองคนข้างๆ " เปล่า ไม่มีอะไร " เค้าตอบกลับไป ชำเลืองมองอีกคนที่โผล่หน้าขึ้นมา ใบหน้าขาวแดงจัด แล้วก็แอบหลบต่อไปอีก เสียงบรรยายโรคต่างๆ ของเพื่อนที่ทำสรุปมา แล้วนำมาแยกโรคด้วยกันอีกครั้ง สมาธิของคนตรงหน้า โฟกัสที่เสียงเ
" ว่าไง " คนที่สวมกางเกงนอนขายาว เสื้อยืด เดินมาทางด้านข้าง ในมือมีไอแพดติดมือมาเครื่องเดียว " ไหนบอกจะมาอ่านหนังสือ " เจ้าของห้องถามแล้วกดลิฟต์กลับขึ้นไปห้องตัวเอง บรรยากาศในลิฟต์ทำเอาอึดอัด ทิวเขา ยืนอยู่ด้านหน้า โดยที่คนที่มาหา อยู่ข้างหลัง " สูงเท่าไหร่ " เค้าถามออกมา " 185 " คำตอบที่บอกออกไป แล้วหันกลับกักตัวเค้าให้ชิดผนัง " เฮ้ย " คนที่ตกใจที่อยู่ดีดีคนตรงหน้าก็หันมากักตัวเองเอาไว้ ระยะห่างแค่คืบเดียว " แล้วคุณละ สูงเท่าไหร่ " ทิวเขาย้อนถาม อมยิ้มกับภาพคนตรงใจ หน้าแดงไปหมด ยิ่งน่ารักน่าแกล้ง " 178 ขยับออกไปด้วย อึดอัด " " อึดอัด หรือ อาย " คนขี้แกล้งถาม แล้วเดินออกจากลิฟต์เดินมาที่ห้องของตัวเอง ห้องวีไอพีขนาดใหญ่ แอร์เย็นฉ่ำทันทีที่เปิดเข้าไป รองเท้าสลิปเปอร์วางอยู่หน้าประตู พร้อมกับที่เจ้าของห้อง วางรองเท้าคู่ใหม่ให้คนที่มา " จะมาอ่านหนังสือใช่ไหม ไม่ใช่มากวนนะ "คนที่อยากอ่านหนังสือของตัวเองถามเสียงดุ เปิดตู้เย็นหยิบน้ำเปล่าออกมาส่งให้ " อือ เอาหนังสือคุณมา ผมยืมก่อน แล้วจดลงไอแพด "เค้าบอกแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ของโต๊ะกินข้าว มองรอบๆ ห้อง ที่จัดตกแต่งอย่างสวย
" ทิว " เสียงเรียกชื่อสั่นไหว ร่างกายมันถูกปลุกเร้าแปลกๆ คนตรงหน้ามีเสน่ห์เกินต้าน แต่เพราะความไม่เคย ทำให้ต้องหยุดนิ่ง " รังเกียจหรอ " ทิวเขาถามออกมา หยุดการกระทำ มองใบหน้าของคนตรงหน้าใจสั่นรัว " ม่อนไม่เคย " เค้าบอกออกมา ตามตรง ทิวเขาลุกขึ้นยืน จับมือของคนที่นั่งอยู่ แล้วพาเดินมานั่งที่โซฟา " ทิว ก็ไม่เคยเหมือนกัน " เค้าบอกเสียงสั่น แต่เพราะหัวใจมันสั่งให้ทำ คนตรงหน้า น่ารักมีเสน่ห์เย้ายวน จนแทบทนไม่ไหว มือที่ลูบแก้มสัมผัสเบาๆ ที่คอขาว ไ่มาที่กระดูกไหปลาร้า แล้วลูบตรงเสื้อยืด ที่สวมอยู่ " ถอดได้ไหม "เค้าถามแบบไม่ต้องการคำตอบ ทิวเขาลุกขึ้นยืน ถอดเสื้อของคนตรงหน้า แล้วนั่งลงที่พื้นหน้าโซฟา เลียริมฝีปากของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอ อย่างยากลำบาก มือที่ลูบไล้ที่ขาเล็ก ที่มีกางเกงขายาวสวมอยู่ ก่อนจะขยับตัวเข้าไป ประคองใบหน้าของคนตรงหน้าเอาไว้ ม่อนน่ารักเหลือเกิน ใบหน้าเล็ก จมูกโด่ง ปากแดง นิ้วโป้งที่อยู่ตรงหน้า ไล้ไปที่ริมฝีปากแดงเบาๆ " ม่อนครับ ทิวจูบม่อนนะ "เค้าไม่รอแล้ว ริมฝีปากบางสัมผัสเบาๆ กับคนตรงหน้า แว่นตาที่สวมอยู่ถูกถอดออก แล้ววางบนโต๊ะ ความจริงก็ไม่ได้สายตาสั้นอะไร
" ม่อนเป็นเมียทิวนะครับ " คนตรงหน้าถามย้ำอีกที แล้วจูบที่ริมฝีปากบางเบาๆ สัมผัสของร่างกายเปลือยเปล่าเสียดสีกัน อวัยวะของคนสองคนแนบชิด แม้จะเป็นความไม่คุ้นเคยแปลกใหม่ แต่ไม่น่ารังเกียจสักนิด แต่กลับยิ่งกระตุ้นอารมณ์ทางเพศที่ไม่เคยได้รับรู้มาก่อน ให้มีชีวิตมีพลัง มือเรียวยาวที่เคยจับแต่ปากกา สัมผัสอวัยวะของคนตรงหน้า อาวุธอวบใหญ่ คงจะทำให้มีความสุขได้ ด้วยร่างกายบางอย่าง " ทิว " เสียงเรียกชื่อดังออกมา เมื่อปลายลิ้นอุ่นร้อน สัมผัสที่ปลายยอดของอาวุธประจำกาย คนที่นอนอยู่ใจสั่นรัว ปากแดงๆ ใบหน้าหล่อเหลา ดูดชิมร่างกายของตัวเองอย่างไม่รังเกียจ มือที่ว่างอยู่ ลูบผมเอาไว้แล้วร้องเสียงหวานออกมา สัมผัสแบบนี้ไม่ใช่เพิ่งเคยเกิดขึ้น แต่มันสุขยิ่งกว่าครั้งไหน เมื่อได้รับสัมผัสจากทิวเขาที่มอบให้มา ลิ้นอุ่นตวัดชิมลงมาข้างล่างเลียไล้อย่างไม่รังเกียจ ก่อนจะใช้มือขยับรูด สัมผัส ร่างกายถูกปลุกเร้าอย่างเต็มที่จนนอนอยู่ไม่ได้ต้องลุกขึ้นมานั่ง แล้วปล่อยให้เค้าใช้มือทำให้ต่อ ริมฝีปากอ่อนนุ่มจูบกันแลกเปลี่ยนน้ำลายอย่างไม่มีใครรังเกียจ กลิ่นฟีโรโมนฟุ้งกระจายไปทั่ว ก่อนที่ปากของทิวเขาจะไล่ลงมาที่คอขาว ดูดทำ
นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่4กลุ่มใหญ่ เดินลงมาจากห้องเรียนพร้อมกับใบหน้าเคร่งเครียด การเรียนยากขึ้น ยากขึ้นทุกวัน การเรียนรู้ไม่มีจบไปง่ายๆ " กินข้าว เสร็จแล้วไปเรียน เรียนเสร็จ ลงมา อ่านหนังสือ " คนที่นั่งหน้ายุ่ง ทำหน้าเครียด เพราะเวลามันบีบคั้นไปหมด " พูดเยอะนะ ไปซื้อข้าว กินข้าวแล้วไปเรียน " ทุกคนต้องทำเวลาของตัวเอง ก่อนจะเดินแยกย้ายไปหาซื้ออาหารกลางวัน @ม่อน@หน้าบึ้งเชียว @ม่อน@แต่น่ารักอยู่ คนที่เพิ่งได้หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดอ่านข้อความที่เค้าส่งมา แล้วอมยิ้มก่อนจะเดินไปต่อแถว ซื้ออาหารกลางวัน " ไข่เจียวกับหมูทอดครับ " นักเรียนแพทย์สั่งอาหาร ก่อนจะสะดุ้ง เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสเบาๆ ที่เอว " อ้าวตกใจอะไร " คนที่สวมเสื้อช้อปสีเลือดหมู ยืนอยู่ข้างหลัง สวมเสื้อยืดข้างในสีดำ อมยิ้มอยู่ " มาได้ไง " เค้าถามเสียงเบา แล้วรับอาหารตรงหน้า " เอาเหมือนกันอีกจานครับ "ทิวเขาเดินเลี่ยงมาที่โต๊ะเครื่องปรุง เทซอสพริก แล้วหยิบช้อนมา2คู่ เดินนำมาที่โต๊ะที่มีเพื่อนกลุ่มใหญ่นั่งอยู่ " อ้าว " เค้กที่ตั้งใจจะไปนั่งกับทิวเขามองเพื่อนต่างคณะ แล้วยิ้มให้ " เพื่อนทิว ชื่อ ม่อน " เค้าแนะ
กระเป๋าเป้และหนังสือเรียนถูกวางเอาไว้บนโต๊ะ คนที่เรียนหนักมาตลอดทั้งวัน นั่งหลับตาบนโซฟา ก่อนที่น้ำเย็นๆ จะมาแนบที่แก้ม " เหนื่อยใช่ไหม "คนที่เพิ่งมาห้องคนอื่นแค่สองครั้ง เดินวนเวียนเหมือนห้องตัวเอง น้ำเย็นที่หยิบออกมาถูกยื่นให้ " ครับ เหนื่อย "ทิวเขารับน้ำมาดื่มแล้ววางเอาไว้ที่โต๊ะมองคนที่มาหาตัวเอง แล้วยิ้มออกมา ม่อนสวมกางเกงขาสั้น กับเสื้อยืดธรรมดา แต่ทำไมน่ารักแบบนี้ " คิดถึงทิวหรอ " คุณหมอถามแล้วดึงมือมาจูบเบาๆ ไอ้การทำอะไรแบบนี้ มันโคตรดีเลย " ก็เป็นห่วง เป็นยังไง กินอะไรหรือยัง" ม่อนบอกเสียงเบาแล้วเตรียมจะเดินมานั่งข้างๆ แต่เค้ากลับดึงให้นั่งลงที่ตัก " อะไร " คนที่ถูกดึงตัวลงไปไม่ทันตั้งตัว " เปล่า แต่อยากกอดครับ " เสียงอ้อนแบบนี้ ทำเอาใจเต้นรัว มองอีกคนที่อยู่ห่างไม่ถึงคืบ " ทำไมอ้อนเก่งขนาดนี้ครับ " คนที่นั่งตักถามแล้วขยับตัวให้แนบชิด ร่างกายเสียดสีกัน" ทิวคิดถึงม่อนมากนะรู้มั้ย อยากจูบปากแดงๆ นี้จะแย่แล้ว "เค้าประคองใบหน้าเอาไว้ แล้วจูบเบาๆ ที่ริมฝีปาก ก่อนจะกดย้ำลงไปอีกที " ชื่นใจหายเหนื่อย " เค้าบอกเสียงอ้อน รู้สึกดีเหลือเกิน ที่ได้ใช้เวลาด้วยกันแบบนี้
ทิวเขามองหน้าท้องของน้องสะใภ้แล้ว ใช้เครื่องช่วยฟัง ลูบคลำไปด้วย ก่อนจะดึงมือน้องชาย ที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้สัมผัสกับความรู้สึก " ตรงนี้คนหนึ่ง ตรงนี้คนหนึ่ง " พี่ชายที่เป็นหมอ บอกคุณพ่อที่น้ำตาคลอหน่วย แล้วสัมผัสกับความปูดนูน " ดื้อไม่เบาแน่นอน " คนฟังยิ้มกว้างกันหมด มองคุณแม่ที่นอนเอนกายบนเตียง " ตอนนี้ระยะปลอดภัยแล้ว จะไปไหน ก็ไปได้ จะทำอะไร ก็ทำได้ แต่ต้องเบาๆ นะ " พี่ชายมองน้อง สบตารู้กัน คุณพ่อพยักหน้า แล้วมองหน้าภรรยา ที่ยิ้มเขิน " ต้องนั่งรถเข็นก่อนไหมพี่ทิว " คุณหมอแนะนำให้นั่งรถเข็นไปก่อนช่วงแรก แต่ตอนนี้ ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว " อึดอัดไหม อยากเดินหรือเปล่า " คุณหมอถามว่าที่คุณแม่ ที่ตอนนี้ พักผ่อนอยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ และเดินน้อยมาก สามหนุ่มยกขบวนเป็นบอร์ดี้การ์ดอารักขาคุณแม่คนใหม่ ม่อนเข็นรถเข็น เดินเคียงคู่มากับ แฟนหนุ่มที่ลงเวรมาก็มาหาหลานก่อน คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ เดินตรงดิ่งไปที่แผนก แม่และเด็ก เพื่อช้อปปิ้ง เตรียมของให้เด็กๆ ก่อนที่ท้องจะใหญ่กว่านี้ สามหนุ่มตาเป็นประกายกับเสื้อผ้าตัวเล็กตัวน้อย หลายสิบแบบที่พนักงานนำมาให้เลือก เสื้อผ้าเด็กอ่
หลานชายของท่านประธาน เดินควงคู่มากับภรรยาที่ตึกที่ทำงาน เพราะตำแหน่งและความสำคัญ ของคุณเมฆ ทำเอาคนที่เคียงข้าง ในตำแหน่งทีมเลขา ได้รับความเกรงใจไปด้วย ภาพข่าวงานแต่งงานสุดพิเศษที่ผู้บริหารบางคน ได้รับเชิญไปร่วม กระซิบบอกว่า หญิงสาวร่างบอบบางที่เป็นเจ้าสาว คือ คุณเขมจิรา ที่มาทำงานก่อนคุณเมฆ ได้ไม่เท่าไหร่ " วันนี้มีประชุม2วาระนะคะ แล้วก็มีนัดทานมื้อเที่ยงกับคุณพ่อคุณแม่ด้วย " รักษาการณ์รองประธานพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินจับมือภรรยาขึ้นไปห้องทำงานด้วยกัน ทำเอาสาวๆ ที่ตั้งใจจะแอบมอง คุณเมฆ หลังทราบข่าวว่า จะเข้ามาทำงานที่นี่ ต้องทำหน้าจืดเจื่อนทันที พ่อสายมองลูกชายและลูกสะใภ้แล้วยิ้มกว้างออกมา นัดมื้อสำคัญที่จะขอคำปรึกษาเบื้องต้น ต้องถามผู้มีความรู้ก่อน " หนูเข็มบำรุงร่างกายมาอย่างดีแล้ว ก็ไม่ยากเท่าไหร่ อย่ากังวลไปเลยลูก พี่ทิวเค้าก็เรียนอาจารย์หมอให้แล้วว่าจะพาน้องชายไปปรึกษาใช่ไหม " พ่อสายหยิบวิตามิน และ เอกสารต่างๆ ขึ้นมาส่งให้ลูกชาย ที่กำลังเตรียมจะทำหลานให้ " เมฆอยากได้ผู้ชายผู้หญิงทีเดียว แต่กลัวเข็มจะเจ็บมากครับ " คนที่เข้าใจดี พยักหน้า แล้วยิ้มให้กำลังใจ แม่ชมจับมือลูกสะ
เรือนไทยในโรงแรมชื่อดังใจกลางกรุงเทพ ตกแต่งด้วยไม้ไทยที่มีกลิ่นหอมละมุนไปทั่วทั้งงาน งานแต่งงานของลูกสาวคนโต ของไทยแมนสตีลก็เพิ่งเรียบร้อยไปเมื่อสองเดือนก่อน ร้านเว็ดดิ้งแพลนเนอร์ก็ได้งาน ใหญ่ยักษ์ที่เป็นของลูกชายคนเล็กต่อเลย ดอกพุดซ้อน ดอกมะลิ ที่หาได้ยากยิ่งกว่าดอกไม้ต่างประเทศ ถูกลำเลียงเข้ามาที่สถานที่จัดงาน ดอกไม้ไทย บอบบางและดูแลได้ยากยิ่งกว่า ทำให้คนที่ทำงานรับรู้ถึงความใส่ใจ " เข็มชอบดอกไม้หอมๆ สีขาวกับสีเขียว เหมาะสมดีแล้วครับ " ธีมงานที่เจ้าบ่าวเลือกมา ทำเอาคนฟังตาเยิ้มตามไปด้วย น้องเมฆ ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นที่เพิ่งเรียนจบ แล้วไม่ประสีประสา แต่ความคิดความอ่าน ดีเหลือเกิน " เข็มอยากให้เรียบง่ายที่สุด เพราะรู้ดีว่า ทุกอย่างมันยุ่งมากจริงๆ แต่บ้านผม อยากให้เกียรติบ้านเข็มที่สุดครับ " เสียงของเจ้าบ่าวสุภาพอ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลายิ้มอบอุ่น สายตาเป็นประกาย ยิ่งทำเอาคนมอง อิจฉาหนักมาก พานดอกไม้ และ ชุดโต๊ะรับน้ำสังข์ เป็นดอกไม้สด ที่เลือกสรรมาเป็นอย่างดี ช่างดอกไม้ทุ่มสุดตัว ตลอด5วันที่ผ่านมา ตกแต่งสถานที่แห่งนี้ เนรมิตเป็นศาลาดอกไม้ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แขกผู้มีเกียรติที่มา มี
ผู้ช่วยผู้จัดการแกนบัตรพนักงาน หน้าตึก ก่อนจะเดินไปซื้อกาแฟ แล้วกดลิฟต์ขึ้นไปทำงาน หญิงสาวหลายต่อหลายคนยิ้มหวานให้กับคุณม่อน ด้วยความใส่ใจ ตลอดเกือบสองปีที่ทำงานมา ไม่เคยเห็นคุณม่อน จีบใครเลยสักคน ทั้งที่มีหลายต่อหลายคน สร้างสะพานเสริมคอนกรีต ให้เจ้าตัวข้ามมา แต่ก็ไม่แม้แต่ยืนมองที่หน้าสะพานด้วยซ้ำ ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาว สวมเสื้อช้อปพนักงานคลุมอีกตัว แล้วถือกาแฟ เดินเข้ามาในลิฟต์เป็นคนสุดท้าย หญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุด แอบเห็นแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายโดยบังเอิญ แล้วสะกิดเพื่อนที่ยืนข้างๆ ให้ได้เห็นด้วย เงาสะท้อนของลิฟต์ทำให้เห็นอากัปกิริยาของคนข้างๆ ชายหนุ่มมองแหวน แล้วยิ้มออกมาเมื่อนึกถึง คนที่ให้ตีตราจองเอาไว้ ทิวเขามอบแหวนแทนใจ ในวันพิเศษให้ท่ามกลางพระจันทร์ดวงโต " คุณม่อน มีแฟนแล้วหรอคะ " คนกล้าพูด ถามขึ้นมาอย่างเสียมารยาท " ครับ ผมมีแฟนแล้ว คบกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย " เค้าบอกเสียงสุภาพ แล้วเดินออกจากลิฟต์ไปทันทีที่ประตูเปิด ใบหน้าคมเข้มยิ้มกว้างให้กับรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ แล้วเอ่ยทักทาย ตามปกติ " วันนี้มีพนักงานใหม่ มาอยู่ข้างบน หน้าตาน่ารักเชียวค่ะ คุณม่อน " คน
รถเก๋งคันสีขาว จอดในบ้านของคุณปู่กับคุณย่า ชายชราที่ยังแข็งแรง อ้าแขนกว้างให้หลานชายเข้ามากอด คุณหมอทิวกอดคุณปู่ ที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายสัปดาห์ ยิ้มกว้างออกมา “คุณปู่ครับ ผลตรวจร่างกายแข็งแรงดีมากๆ เลย เก่งมากครับ” ชายชรา พยักหน้า แล้วยิ้มออกมา " ดีใช่ไหม หมอทิวบอกว่า ปู่แข็งแรงดีใช่ไหม " คุณหมอยิ้มให้คุณปู่ แล้วประคองผู้เป็นปู่ขึ้นรถตู้ โดยมีม่อน ประคองคุณย่า เดินตามมา คุณปู่กับคุณย่า ไปตรวจสุขภาพทุก6เดือนตามปกติ พยาบาลประจำตัว รายงานผลการตรวจสุขภาพแก่หลานชายคนโต ที่เป็นนายแพทย์หนุ่ม ข้อมูลทุกอย่างที่ออกมา เป็นที่น่าพอใจเหลือเกิน " ปู่กับย่าอยากอยู่นานๆ อีกหลายสิบปี ต้องระวังตัวเองให้มาก อยากจะอุ้มเหลนก่อน " " ครับ พี่ทรายคงสักพัก ใช่ไหม " หลานชายบอกเสียงอ่อนโยน" ยัง ทรายเค้ายังไม่มีหรอก เจ้าเมฆ นั่นแหละตัวดี มาขอปู่แล้ว ว่าจะมีเหลนให้ปู่ " คุณหมอพยักหน้านับรู้ น้องชายตัวแสบโทรมาขอคำแนะนำต่างๆ สารพัด แถมยังโทรไปหาพ่อกับแม่ ให้จัดวิตามินมาบำรุงแฟนขนานใหญ่ เพื่อจะให้ เข็ม ตั้งท้องลูกได้อย่างดีที่สุด " คุณปู่ไม่เสียใจนะครับ ที่ทิวไม่มีหลานปู่ " คุณหมอถามขึ้นมา แล้วจับมื
ห้องนอนของลูกชายคนเล็กของบ้านตกแต่งด้วยของเล่นหลายอย่างที่บ่งบอกตัวตน แขกคนสำคัญวางกระเป๋าใบเล็กราคาแพง เอาไว้บนโต๊ะ แล้วมองดูรอบๆ ห้อง นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้เข้ามานอนในห้องนี้ ตามปกติทุกครั้งที่มา จะนอนที่ห้องพักแขกข้างล่าง แต่เนื่องจากงานสำคัญแบบนี้ ห้องพักแขก จึงยกให้กับ พี่หมอกี้ กับสามี และสาวน้อยตัวอ้วนกลม ที่ทำเอาน้าเมฆ หลงหัวปักหัวปำ เด็กหญิงตัวอ้วนกลม ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเรียกหา พ่อพ่อ ตลอดเวลา สายตาของเมฆที่มอง เต็มไปด้วยความหลงรัก เต็มเปา พี่ทินยิ้มกว้าง เมื่อน้องชายเพื่อน เกาะติดลูกสาวตัวเองแจ พาไปเดินเล่น ดูดอกไม้ ไปนั่งเล่นกับคุณทวด ได้เป็นครึ่งค่อนวัน ไม่ร้องไม่กวนสักนิด เขมจิรามองภาพนั้นแล้วเต็มตื้นในหัวใจ เมฆไม่ใช่เด็กอย่างที่ใครๆ คิด เค้าอยากมีครอบครัว อยากสร้างครอบครัว ด้วยตัวเอง อยากมีลูกน้อยหน้าตาน่ารัก ที่เป็นแก้วตาดวงใจ " คุณทวดหลงเหลนไหมครับ " คุณย่ามองเด็กตัวอ้วนกลม แล้วพยักหน้า เรียกให้เข้ามาใกล้ๆ " ย่ายังไม่ได้รับขวัญหลานเลยลูก " ย่าวุ้นหยิบห่อสีแดงออกมาจากข้างตัว แล้วยิ้มกับเหลนตัวน้อย " ขอให้แข็งแรง โตวันโตคืนนะลูก อารมณ์ดี เป็นเด็กดีของพ่อแม่เจ้านะลูก
เสียงเปียโน และ ไวโอลิน ดังขึ้นตั้งแต่ช่วงบ่ายแก่ เต็นท์สีขาว หลายสิบเต็นท์ตั้งตรงลานกลางบ้านหลังใหญ่ สามหลังที่ปลูกติดกัน รถขนของวิ่งเข้าออกตั้งแต่สองวันก่อน เพื่อจัดงานแต่งงาน ของลูกสาวคนโต ทายาทไทยแมนสตีล กับ นักแสดงหนุ่มชื่อดัง ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ ได้ไม่ทันครบเดือน ทุกอย่างที่เตรียมการเอาไว้ เรียบร้อยและสวยงามเพื่อนเจ้าสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ากระจก กับมือของเพื่อนรักเอาไว้แน่น มือบอบบางสองมือ เกาะกุมกัน เอาไว้ " สวยไม่มีที่ติเลยทราย สวยมากจริงๆ " หมอกี้บอกกับเพื่อนรัก แล้วกอดเจ้าสาว ที่สวมเดรสยาวสีขาว เรียบง่าย ที่หอบหิ้วมาจากต่างประเทศ ผมยาวสยาย ทำเป็นเกลียวใหญ่ ติดดอกไม้หอมละมุน ลำคอขาว สวมสร้อยคอเส้นเล็ก เพชรเม็ดเดี่ยว งามแทบลืมหายใจ ช่างแต่งหน้าช่างทำผม ถ่ายภาพคู่กับเจ้าสาว เพื่อเป็นผลงานของตัวเอง เสียงเคาะประตูหน้าห้อง พร้อมกับเด็กหญิงวัยขวบกว่า ยิ้มกว้างโผเข้ามาหา แมะ แมะ ทันทีที่ เห็นหน้า ผู้เป็นพ่อยิ้มกว้าง แล้วมองเพื่อนที่เห็นกันมาหลายปี ด้วยความดีใจเหลือเกิน " ขอบคุณนะคุณพ่อ ที่ช่วยเลี้ยงลูกให้ กี้เลยได้เม้าส์ยาวๆ ทั้งคืน " ทินพยัก
" ทิว เมฆ มีเรื่องอยู่ที่โรงพัก ทิวมาได้ไหมคะ " คุณหมอหนุ่มมาถึงสถานีตำรวจแทบจะทันทีที่รับโทรศัพท์ แพทย์หนุ่มที่กำลังจะออกเวร วิ่งมาที่รถเก๋งของแฟนหนุ่มด้วยความตกใจ แล้วบอกคนข้างๆ " เข็มโทรมา เจ้าเมฆมีเรื่อง ไปหาน้องก่อน แล้วค่อยบอกผู้ใหญ่อีกที " คนขับรถกำพวงมาลัยแน่น ไอ้ชิบหายตัวไหนมันกล้าทำน้องกู “เข็มดูตกใจมาก แต่ทิวยังไม่ได้คุยกับน้อง น้องคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม” มือบอบบางถูกดึงไปกุมมือเอาไว้แน่น " ม่อนอยู่นี่แล้ว ดูท่าทีถ้ามันไม่จบ ทิวก็ประกันตัวม่อนไปพร้อมๆ กันเลยละกัน " เลือดวิศวะมันเข้มข้นไหลพล่านในตัว เมฆไม่ใช่คนเกเร ถ้าไม่เหลืออด เมฆไม่ทำ แล้วถ้าทำน้องเจ็บ พี่จะอยู่นิ่งได้อย่างไร " อย่าใจร้อนนะม่อน เดี๋ยวคอยดูสถานการณ์ก่อน ถ้ายังไง ทิวจะโทรหาพ่อแม่เอง " คนที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดตอนนี้ คือพ่อสายกับแม่ชม อย่างน้อย ก็ยังเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตัวเอง รถเก๋งสีขาวจอดที่หน้าโรงพัก พอร์ชคันสวยจอดอยู่ด้านหน้าแล้ว คุณหมอหนุ่มเดินดุ่มๆ ไปที่ด้านใน ก่อนจะเห็นแฟนน้องชายนั่งหน้าซีดอยู่ " ทิว " คุณหมอพยักหน้า ว่าตัวเองมาแล้ว ม่อนเดินตามหลังมาติดๆ แล้ววิ่งไปข้างใ
นักศึกษาฝึกงานหลายคนเดินมากับพี่ๆ ที่แผนกที่ดูแลรุ่นน้องสัปดาห์นี้ ก่อนที่กลุ่มคนที่นั่งอยู่ก่อน จะบอกเสียงเบา “เมฆ เค้าขับพอร์ช นะจ๊ะ สาวๆ” ข่าวลือที่ออกมาจากปากพนักงานฝ่ายHR บอกกับเพื่อนๆ ระหว่างที่เห็น รุ่นน้องเดินมาทานข้าวกลางวัน " ข่าวลือหรือข่าวจริง " " ฉันอ่านเอกสารกับตา เอกสารที่เขียนคำร้อง บัตรจอดรถไงเธอ " คนที่รู้ถึงเอกสารพยักหน้า " คือ น้องหล่อ พี่ก็ยอมใจแล้ว น้องยังสุภาพ น่ารัก แถมยังรวยเว่อร์ๆ แบบนี้ พี่จะทำยังไงได้ " พนักงานสาวๆ ที่ยังโสดสนิท หันไปมองคนที่ตกเป็นเป้าสายตา รุ่นน้องผู้หญิงที่มาพร้อมกัน ชวนชายหนุ่มคุย ตลอด แต่คนที่ยืนเชิด ก็เชิดอยู่อย่างนั้น ไม่สนใจอะไรเลย " คุณน้องพีพี เค้าก็คอยเฝ้าของเค้าอยู่ แกเห็นไหมละ " หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา คนที่นิ่งฟังอยู่ ยกน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วดับฝันสาวๆ ตรงหน้าก่อนจะมโนไปไกล " ลูกชายคนเดียวของไทยแมนสตีล จะขับพอร์ช ก็ไม่แปลก แล้วเค้าก็มีแฟนแล้ว ชื่อน้องเข็ม พี่เคยเจอมากับตา ดับฝันนะจ้ะ สาวๆ แล้วมองจากทางนี้ ก็ดูออกว่า พีพีอะชอบเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วย " คนอ่านเกมขาด ลุกขึ้นถือจานข้าวไปเก็บ เบื่อข่าวเมาส์ ทั้งหลายแหล่ ไม