รถตู้ขับออกจากหน้าหอไปแล้ว คนที่ยืนแอบมองยิ้มให้กับตัวเอง ตั้งแต่ย้ายมาเรียนที่นี่ จนจะครบปี เค้าก็ยังไม่เคยกลับบ้านสักวัน เกรดเทอมแรกออก ก็ได้แต่ส่งไปให้ดูทางอีเมล ไม่คิดว่าจะต้องโผล่หน้าไปให้เห็น" เก่งมากนะ ที่ทำเกรดเทอมแรกได้ดีขนาดนี้ แผ่นดิน "พ่อโทรมาทันทีหลังจากได้รับอีเมลล์ เกรดเทอมแรกของชั้นปีที่1 ได้ดีสมกับความพยายามเมื่อเรียนได้ดีขนาดนี้แล้ว ข้ออ้างที่จะไม่กลับบ้าน ก็สมเหตุสมผลมากพอ" จะย้ายหอแล้วใช่ไหม ลองดูแถวมอให้ดีนะดิน รู้ใช่ไหมว่า ราคาไม่ใช่ประเด็น "ผู้เป็นพ่อบอก แล้ววางสายไป ลูกชายคนโตของบ้าน รับคำเพียงสั้นๆ เพียงเท่านั้น ครอบครัวไม่สมบูรณ์ ไม่อบอุ่น แตกต่างจากคนตรงหน้าเหลือเกินทุกสัปดาห์ ทรายจะมีคนที่บ้านมารอรับกลับเสมอ บางสัปดาห์อาจจะเป็นพ่อแม่และน้องชาย บางสัปดาห์ก็จะเป็นคุณตาคุณยาย ที่แย่งกันมารับหลานสาวคนโตของครอบครัว สัปดาห์นี้ก็เช่นกัน" ดินคุยกับพ่อแม่ให้เรียบร้อยนะ เรื่องออกค่าย สัญญาแล้วนะ ว่าจะไปด้วยกัน " เธอย้ำอีกครั้ง ก่อนจะขึ้นรถของพ่อแม่ที่จอดรออยู่แล้ว" ป๊าคะ ทรายมีเรื่องจะรบกวน " ลูกสาวเปิดกระเป๋าออก แล้วยื่นเอกสารให้ป๊าทันที" ทรายอยากไปค่ะ แล้วถ
" ไอ้บอย ไปทำอะไรให้น้องทรายเค้าอึดอัดหรือเปล่า เค้าถึงไม่เลือกห้องเรา "ผู้เป็นพ่อโทรมาถามด้วยความแปลกใจ ที่ห้องขายไม่ได้อย่างที่คาดเอาไว้ ทั้งที่ วันที่มาดูในตอนแรก ท่านอิทธิพัทธ์ก็ดูจะชอบมากด้วยซ้ำ" เปล่าเลยนะพ่อ บอยไม่รู้เรื่องเลย ไม่ได้ทำอะไรออกหน้าเลยด้วยซ้ำ "" เออไม่เป็นไร ช่างเถอะ ไม่แน่ อาจจะรอเวลาอีกสักนิดก็ได้ " คนเป็นพ่อบอกลูกชาย แล้ววางสายไปคนถูกตำหนิคิดถึงเรื่องน้องทรายต่อทันที ไม่รู้ว่า จะต้องทำยังไงแล้ว ถึงจะได้ใกล้ชิดมากกว่านี้ มันยากขนาดนั้นเลยรูมเมทสองสาวที่ไม่ค่อยกลับมานอนหอใน ย้ายของออกไปทันทีที่สอบเสร็จ ข้าวของที่ขนมามีไม่มากมาก ยิ่งย้ายไปอยู่กับแฟนด้วยแล้ว ของที่มีที่หอในยิ่งน้อย ต่างจากคนที่อยู่ประจำมา1ปีเต็ม มองของที่ต้องเก็บลงกล่อง แล้วถอนหายใจ" เสร็จวันนี้แน่นอนใช่ไหมทราย "กี้มองหนังสือของตัวเองแล้วขอกำลังใจจากเพื่อน เจ้าตัวย้ายไปอยู่ที่บ้านเช่า รวมกับเพื่อนเภสัชอีกหลายคน ที่แชร์บ้านกัน ติวหนังสือด้วยกันทำให้คนที่แทบไม่มีเพื่อนสนิท ต้องอยู่คนเดียว ที่ห้องใหม่" เสร็จ ไม่ยากหรอก "มือบางเก็บหนังสือลงกล่องกระดาษใบใหญ่ เก็บของทุกอย่าง ด้วยความรวดเร็ว แยกเ
รถขนส่งหลายคัน ขับเข้ามาจอดที่สนามโรงเรียนที่สุดแสนจะห่างไกลความเจริญ น้ำถัง น้ำแพ็ค นมกล่อง และ เครื่องใช้หลายอย่าง ถูกขนมาตามคำสั่ง ของคุณรุ้ง ภรรยาของท่านประธาน ที่เข้ามาช่วยเหลืองานนี้อย่างสุดกำลัง งานบุญที่ไม่เน้นออกชื่อออกนาม งานที่ไม่สร้างวัดวาวิหารใหญ่โต แต่เป็นงานสร้างคน งานที่ทำประโยชน์ให้แก่ผู้ยากไร้ ทางบ้านนี้ ไม่เคยขัดแม้แต่คำเดียว ยิ่งงานนี้ หลานสาวสุดที่รักเอ่ยปาก ทุกอย่างจึงมากกว่า ที่ใครจะคาดเอาไว้มากผู้ใหญ่บ้านมองรถบรรทุกที่ขนข้าวของมามากมาย ตกใจกับสิ่งที่เห็น นักศึกษาจะเดินทางพรุ่งนี้ แต่ของมาถึงก่อนแล้ว อุปกรณ์เครื่องใช้ไม้สอย จากร้านเครื่องก่อสร้างในเมือง มาลงเอาไว้ตั้งแต่เมื่อวาน วันนี้เป็นเครื่องอุปโภค บริโภค อีกต่างหาก" ผู้สนับสนุนโครงการ ส่งมาดูหน้างานก่อนครับ พ่อผู้ใหญ่ น้องๆ นักศึกษา จะพักกันที่โรงเรียนใช่ไหมครับ พวกผมก็เลยจะมาดูแลเบื้องต้นให้เด็กๆ ก่อน "หัวหน้าทีมงาน บอกอย่างสุภาพ ท่านเน้นย้ำแล้วว่า อย่าให้คุณทรายลำบากมากจนเกินไป อะไรที่พอจะช่วยได้ ให้ช่วยไปก่อน" ขอบคุณมากเลยครับ ที่มาช่วยเหลือ ผมขอบคุณแทนเด็กๆ ที่นี่เหลือเกิน "คนที่ตื่นเต้นจนแทบนอนไม่
รถกระบะขับตามรถบัสไปเรื่อยๆ เสียงคนในรถเงียบลง มีแต่เสียงเพลง สองสาวหลังจากกินกาแฟไปแล้ว ก็ยังเอาไม่อยู่หลับอยู่เบาะหลังด้วยความเพลียเพราะตื่นเต้นกันตั้งแต่เช้า"มองเค้าตาละห้อยเลยเพื่อน " คนขับรถมองคนข้างๆ แล้วแซวออกมา"ป่าวเลย " แผ่นดินปฏิเสธ เหลือบไปมองอีกที นอนยังน่ารักมากๆ เลย"งานหินนะ ไอ้พี่บอยแม่งกั้ก ถ้ามึงไม่ออกหน้าแสดงตัว รับรอง มันวอแวไม่จบ "คนที่ดูสนุกสนานเฮฮาไปวันๆ วิเคราะห์ปัญหาให้เพื่อน แผ่นดิน เป็นคนดี ดีแบบเนื้อแท้เลย จาก1ปีที่รู้จักมา เพียงพอที่จะเตือนกันได้"คนกลางเค้าไม่เอาอยู่แล้ว ยังหน้าด้านหน้าทนมาวอแวอีก กูว่า งานนี้ มึงต้องรุกเลย "อาคารเรียนข้างหน้าเป็นปูนเปลือยก่อยังไม่ได้ฉาบ สภาพเก่าทรุดโทรม แต่บริเวณที่ว่าง มีเหล็ก ปูน หินทราย กองเอาไว้รออยู่แล้ว เต็นท์ผ้าใบและห้องน้ำที่ขัดจนสะอาด พร้อมที่อาบน้ำที่สร้างเอาไว้ชั่วคราว ก็พร้อมสรรพสำหรับนักศึกษาเกือบสี่สิบคนที่มาในวันนี้" ขอบคุณพ่อผู้ใหญ่มากนะครับ ที่ช่วยดูแลทุกอย่าง " ประธานนักศึกษาบอกด้วยความเกรงใจ ที่ทุกอย่างพร้อมแล้ว" ไม่ใช่เลยครับ มีผู้ใหญ่ใจดีจากบริษัทขนส่ง กรุณาขนของมามอบให้ จัดทุกอย่างเอาไว้อย่างด
เสียงเพลงยังก้องอยู่ในหู สายตาของแผ่นดินชัดเจนมาก เค้าบอกรักเธอ ผ่านเสียงเพลง เพลงที่ตั้งใจจะร้องไห้ฟัง แต่ยังหาโอกาสไม่ได้ เพลงนี้ เป็นเพลงที่คิดว่า มันตรงที่สุด ภาพตอนกลางคืนที่แอบไปหาที่หอใน ยังติดในใจ อยากบอกมานานแล้ว ว่า ชอบทรายเหลือเกิน แต่ไม่กล้าสองสาวยืนแปรงฟันคุยกันตรงที่อาบน้ำชั่วคราวที่อยู่ด้านหลัง แสงพระจันทร์ส่องลงสว่างไสว ภาพแบบนี้ ไม่มีที่กรุงเทพให้ได้เห็น" ไม่น่าเชื่อเลย ว่าอีตาดินจะหวานได้ขนาดนี้ ถ้ากี้เป็นทรายนะ คงมุดหน้าลงไปแล้ว มันเขิน “เพื่อนสาวออกอาการเกินเรื่องไปมาก นัยตาระยิบระยับ อย่างมีความสุข" ดีใจด้วยนะจ๊ะที่มีแฟน อย่างแผ่นดิน สำหรับเสิร์ฟ กี้ก็ไม่แน่ใจว่าดินจะดีพอ สำหรับทรายหรือเปล่า แต่กี้อยากให้ทรายลองเชื่อมั่นคนตรงหน้าดู เติบโตไปด้วยกัน อนาคตข้างหน้า ใครจะไปรู้ แผ่นดินอาจจะเป็นพ่อบ้าน ล้างจานทำกับข้าว เลี้ยงลูก แล้วให้คุณภรรยา ออกไปทำงานหาเงิน " “ดีนะ ถ้าเค้ายอม เค้าจะยอมมาเป็นพ่อบ้านให้ไหมล่ะ” สองสาวเดินคุยกันมา ก่อนจะนิ่งไป เมื่อเห็นคนที่ถูกนินทา ยืนหน้าเครียดอยู่" คุยกันไปก่อนเลย กี้ขอตัวก่อน " คนที่รู้หน้าที่ชิ่งไปพร้อมกับอุปกรณ์แปรงฟัน ปล่อยให
อาหารกลางวันหมดเกลี้ยงสมใจคนทำ ทุกคนที่ได้กินเอ่ยปากชมเชยฝีมือการปรุงอาหารของสาวๆ ที่น้อยคน แต่มากความสามารถ คนที่หั่นผัก เด็ดพริก ยิ้มกว้าง รับคำชมไปด้วย" โน่น เค้าชมคนปรุง ไม่ได้ชมคนเด็ดกะเพรา " เค้าบอกยิ้มๆ วางมือตัวเองลงบนศีรษะแล้วลูบเบาๆ มันดีทำให้รู้สึกดีมาก" แล้วรู้ได้ไง ว่าทรายเด็ดผัก ทำไมไม่คิดว่า ทรายเป็นคนผัดกะเพรา ทอดไข่ บ้างละ "" ก็เพราะมองอยู่ไง ถึงรู้ " แผ่นดินตอบแล้วนั่งลงข้างๆ มองแก้มแดงๆ แล้วอยากจะจิ้มเล่น แต่กลัวสายตาคนอื่นจะมองไม่ดีชาวบ้านที่มาช่วยงาน เริ่มงานในช่วงบ่ายกันแล้ว ลูกมือทั้งหมดจึงเฮละโลกันลงไปอย่างพร้อมเพรียง ท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุในช่วงบ่ายจานชามและแก้วน้ำวางเรียงรายอยู่ในกะละมัง รอการทำความสะอาด รุ่นพี่สองสามคน ติดรถป้าๆ เข้าไปในหมู่บ้าน เพื่อซื้อหาผักสด มาปรุงอาหารในช่วงเย็น ขนมแห้งขนมปังที่เตรียมมา มากเกินพอที่จะต้องซื้อเพิ่ม ดังนั้น ขาดแต่ผักสดที่ต้องหาแบบวันต่อวัน" ทรายกับกี้ ล้างจานได้ไหม คนอื่นเค้าจะได้เตรียมอาหารเย็นต่อ "สองสาวมองจานนับร้อยใบ กับแก้วน้ำและหม้อใบใหญ่ที่วางอยู่ข้างๆ ก้อกน้ำ แล้วตอบรับพร้อมกัน" สบายมากจ้า " สองสาวเปิดเ
" วันนี้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ขอบใจทุกคนมากที่ช่วยกันคนละไม้คนละมือ พรุ่งนี้ ต้องเริ่มงานก่อฉาบแล้ว คงต้องยกทราย ยกหินกันหนักหน่อยทำได้ใช่ไหม " ประธานนักศึกษาที่เป็นหัวหน้าทีมครั้งนี้ บอกเสียงสุภาพ" ดิน พรุ่งนี้ช่วยคุมเรื่องผสมปูนได้ไหม เอาให้ทันกับความต้องการนะ จะดึงคนมาช่วยอีกสักสองสามคนก็ได้ " พี่บอยบอกในที่ประชุม เหมือนเป็นการมอบหมายงานแบบปกติ แต่คนที่รู้กัน มองหน้าแล้วถอนหายใจ" งั้น เดี๋ยวพวกผมสี่คน ช่วยแผ่นดินเอง รับรองว่าทัน " ทินยกมือขึ้นในที่ประชุม ชี้เพื่อนอีก3คนที่นั่งด้วยกัน ก็ตอนแรกบอกให้สองสามคน รวมกันก็เป็นห้าคน ใครจะทำไมแผ่นดิน พยักหน้าให้เพื่อน อย่างเข้าใจกันดี" โอเคครับ ตกลงตามนี้ แยกย้ายกันพักผ่อนนะครับ ยังมีงานรออีกเยอะมาก "พี่บอยปิดการประชุม หลายคนแยกย้ายไปคุยกันเอง เหลือเพียง4-5คนที่ยังนั่งอยู่" ดิน มึงโดนซะแล้ว แบกขนไม่เท่าไหร่ ผสมปูนนี่แหละงานหนักปวดไปหมดทั้งตัว " คนที่เคยทำแล้ว บอกยิ้มๆ" มึงอย่าไปกลัวเราตั้ง5คน สลับกันช่วยกันทำ แป๊บเดียวก็ได้แล้ว แม่งกวนประสาท ขี้แพ้กวนตีน ชิบหาย " " เค้ามีแต่ขี้แพ้ชวนตี " หมอยาค้อนแล้วแก้สำนวน" มันกวนตีน ไม่ใช่ชวน
เสียงปรบมือขอบคุณดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ นักศึกษากว่าสี่สิบชีวิตและผู้ใหญ่ในพื้นที่ที่ช่วยกันทำงาน ยิ้มให้กับภาพตรงหน้า ห้องสมุดและห้องน้ำ ที่เสร็จสมบูรณ์ภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน เพราะความสามัคคีของทุกคนที่นี่ ทำให้ทุกอย่างเรียบร้อย โดยไร้ปัญหา แม้บางคนจะบาดเจ็บจากการทำงาน แต่ก็ยังยิ้มสู้กันทุกคน ขนมและเครื่องเขียนที่ขนกันมาเต็มท้ายรถกระบะถูกแจกจ่ายให้เด็กๆ ในพื้นที่ ได้กินได้ใช้ระหว่างปิดภาคเรียน หนังสือ สมุดและเครื่องเขียน ที่ผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม ส่งมาให้1คันรถ ทำให้ทุกคนยิ้มกว้าง น้ำใจที่คนไทยช่วยเหลือกันเอง เป็นสิ่งที่ทำให้คนในพื้นที่ไม่รู้สึกว่าตัวเอง ถูกทอดทิ้ง เพราะยังมีคนดีในสังคมอีกมาก ที่พร้อมจะหยิบยื่น ความหวังดี ส่งต่อความช่วยเหลือมาให้ ภาพหมู่ที่ถ่ายรวมกันกว่าเจ็ดสิบคน นับสิบภาพ ทั้งชาวบ้านและนักศึกษาจับไม้จับมือกัน ก่อนที่จะแยกย้ายกันไป "เราเหนื่อยกันมามากแล้ว บ่ายนี้ก็พักผ่อนกันตามสบาย ข้างในหมู่บ้าน มีน้ำตกเล็กๆ ให้เที่ยวชม ถ้าใครจะไป ก็เตรียมตัวให้พร้อมเลย " พี่บอยบอกทุกคนที่นั่งพักเหนื่อย ไม่มองมาทางที่เธอนั่งอีกแล้ว หลังจากที่ดินและเพื่อนช่วยกันทำงานหนักอย่างไร้
ทิวเขามองหน้าท้องของน้องสะใภ้แล้ว ใช้เครื่องช่วยฟัง ลูบคลำไปด้วย ก่อนจะดึงมือน้องชาย ที่นั่งอยู่ข้างๆ ให้สัมผัสกับความรู้สึก " ตรงนี้คนหนึ่ง ตรงนี้คนหนึ่ง " พี่ชายที่เป็นหมอ บอกคุณพ่อที่น้ำตาคลอหน่วย แล้วสัมผัสกับความปูดนูน " ดื้อไม่เบาแน่นอน " คนฟังยิ้มกว้างกันหมด มองคุณแม่ที่นอนเอนกายบนเตียง " ตอนนี้ระยะปลอดภัยแล้ว จะไปไหน ก็ไปได้ จะทำอะไร ก็ทำได้ แต่ต้องเบาๆ นะ " พี่ชายมองน้อง สบตารู้กัน คุณพ่อพยักหน้า แล้วมองหน้าภรรยา ที่ยิ้มเขิน " ต้องนั่งรถเข็นก่อนไหมพี่ทิว " คุณหมอแนะนำให้นั่งรถเข็นไปก่อนช่วงแรก แต่ตอนนี้ ทุกอย่างดีขึ้นแล้ว " อึดอัดไหม อยากเดินหรือเปล่า " คุณหมอถามว่าที่คุณแม่ ที่ตอนนี้ พักผ่อนอยู่บ้านเป็นส่วนใหญ่ และเดินน้อยมาก สามหนุ่มยกขบวนเป็นบอร์ดี้การ์ดอารักขาคุณแม่คนใหม่ ม่อนเข็นรถเข็น เดินเคียงคู่มากับ แฟนหนุ่มที่ลงเวรมาก็มาหาหลานก่อน คุณพ่อคุณแม่มือใหม่ เดินตรงดิ่งไปที่แผนก แม่และเด็ก เพื่อช้อปปิ้ง เตรียมของให้เด็กๆ ก่อนที่ท้องจะใหญ่กว่านี้ สามหนุ่มตาเป็นประกายกับเสื้อผ้าตัวเล็กตัวน้อย หลายสิบแบบที่พนักงานนำมาให้เลือก เสื้อผ้าเด็กอ่
หลานชายของท่านประธาน เดินควงคู่มากับภรรยาที่ตึกที่ทำงาน เพราะตำแหน่งและความสำคัญ ของคุณเมฆ ทำเอาคนที่เคียงข้าง ในตำแหน่งทีมเลขา ได้รับความเกรงใจไปด้วย ภาพข่าวงานแต่งงานสุดพิเศษที่ผู้บริหารบางคน ได้รับเชิญไปร่วม กระซิบบอกว่า หญิงสาวร่างบอบบางที่เป็นเจ้าสาว คือ คุณเขมจิรา ที่มาทำงานก่อนคุณเมฆ ได้ไม่เท่าไหร่ " วันนี้มีประชุม2วาระนะคะ แล้วก็มีนัดทานมื้อเที่ยงกับคุณพ่อคุณแม่ด้วย " รักษาการณ์รองประธานพยักหน้ารับรู้ แล้วเดินจับมือภรรยาขึ้นไปห้องทำงานด้วยกัน ทำเอาสาวๆ ที่ตั้งใจจะแอบมอง คุณเมฆ หลังทราบข่าวว่า จะเข้ามาทำงานที่นี่ ต้องทำหน้าจืดเจื่อนทันที พ่อสายมองลูกชายและลูกสะใภ้แล้วยิ้มกว้างออกมา นัดมื้อสำคัญที่จะขอคำปรึกษาเบื้องต้น ต้องถามผู้มีความรู้ก่อน " หนูเข็มบำรุงร่างกายมาอย่างดีแล้ว ก็ไม่ยากเท่าไหร่ อย่ากังวลไปเลยลูก พี่ทิวเค้าก็เรียนอาจารย์หมอให้แล้วว่าจะพาน้องชายไปปรึกษาใช่ไหม " พ่อสายหยิบวิตามิน และ เอกสารต่างๆ ขึ้นมาส่งให้ลูกชาย ที่กำลังเตรียมจะทำหลานให้ " เมฆอยากได้ผู้ชายผู้หญิงทีเดียว แต่กลัวเข็มจะเจ็บมากครับ " คนที่เข้าใจดี พยักหน้า แล้วยิ้มให้กำลังใจ แม่ชมจับมือลูกสะ
เรือนไทยในโรงแรมชื่อดังใจกลางกรุงเทพ ตกแต่งด้วยไม้ไทยที่มีกลิ่นหอมละมุนไปทั่วทั้งงาน งานแต่งงานของลูกสาวคนโต ของไทยแมนสตีลก็เพิ่งเรียบร้อยไปเมื่อสองเดือนก่อน ร้านเว็ดดิ้งแพลนเนอร์ก็ได้งาน ใหญ่ยักษ์ที่เป็นของลูกชายคนเล็กต่อเลย ดอกพุดซ้อน ดอกมะลิ ที่หาได้ยากยิ่งกว่าดอกไม้ต่างประเทศ ถูกลำเลียงเข้ามาที่สถานที่จัดงาน ดอกไม้ไทย บอบบางและดูแลได้ยากยิ่งกว่า ทำให้คนที่ทำงานรับรู้ถึงความใส่ใจ " เข็มชอบดอกไม้หอมๆ สีขาวกับสีเขียว เหมาะสมดีแล้วครับ " ธีมงานที่เจ้าบ่าวเลือกมา ทำเอาคนฟังตาเยิ้มตามไปด้วย น้องเมฆ ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นที่เพิ่งเรียนจบ แล้วไม่ประสีประสา แต่ความคิดความอ่าน ดีเหลือเกิน " เข็มอยากให้เรียบง่ายที่สุด เพราะรู้ดีว่า ทุกอย่างมันยุ่งมากจริงๆ แต่บ้านผม อยากให้เกียรติบ้านเข็มที่สุดครับ " เสียงของเจ้าบ่าวสุภาพอ่อนโยน ใบหน้าหล่อเหลายิ้มอบอุ่น สายตาเป็นประกาย ยิ่งทำเอาคนมอง อิจฉาหนักมาก พานดอกไม้ และ ชุดโต๊ะรับน้ำสังข์ เป็นดอกไม้สด ที่เลือกสรรมาเป็นอย่างดี ช่างดอกไม้ทุ่มสุดตัว ตลอด5วันที่ผ่านมา ตกแต่งสถานที่แห่งนี้ เนรมิตเป็นศาลาดอกไม้ ริมแม่น้ำเจ้าพระยา แขกผู้มีเกียรติที่มา มี
ผู้ช่วยผู้จัดการแกนบัตรพนักงาน หน้าตึก ก่อนจะเดินไปซื้อกาแฟ แล้วกดลิฟต์ขึ้นไปทำงาน หญิงสาวหลายต่อหลายคนยิ้มหวานให้กับคุณม่อน ด้วยความใส่ใจ ตลอดเกือบสองปีที่ทำงานมา ไม่เคยเห็นคุณม่อน จีบใครเลยสักคน ทั้งที่มีหลายต่อหลายคน สร้างสะพานเสริมคอนกรีต ให้เจ้าตัวข้ามมา แต่ก็ไม่แม้แต่ยืนมองที่หน้าสะพานด้วยซ้ำ ชายหนุ่มสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาว สวมเสื้อช้อปพนักงานคลุมอีกตัว แล้วถือกาแฟ เดินเข้ามาในลิฟต์เป็นคนสุดท้าย หญิงสาวที่ยืนอยู่ใกล้ที่สุด แอบเห็นแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายโดยบังเอิญ แล้วสะกิดเพื่อนที่ยืนข้างๆ ให้ได้เห็นด้วย เงาสะท้อนของลิฟต์ทำให้เห็นอากัปกิริยาของคนข้างๆ ชายหนุ่มมองแหวน แล้วยิ้มออกมาเมื่อนึกถึง คนที่ให้ตีตราจองเอาไว้ ทิวเขามอบแหวนแทนใจ ในวันพิเศษให้ท่ามกลางพระจันทร์ดวงโต " คุณม่อน มีแฟนแล้วหรอคะ " คนกล้าพูด ถามขึ้นมาอย่างเสียมารยาท " ครับ ผมมีแฟนแล้ว คบกันตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัย " เค้าบอกเสียงสุภาพ แล้วเดินออกจากลิฟต์ไปทันทีที่ประตูเปิด ใบหน้าคมเข้มยิ้มกว้างให้กับรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ แล้วเอ่ยทักทาย ตามปกติ " วันนี้มีพนักงานใหม่ มาอยู่ข้างบน หน้าตาน่ารักเชียวค่ะ คุณม่อน " คน
รถเก๋งคันสีขาว จอดในบ้านของคุณปู่กับคุณย่า ชายชราที่ยังแข็งแรง อ้าแขนกว้างให้หลานชายเข้ามากอด คุณหมอทิวกอดคุณปู่ ที่ไม่ได้เจอกันมานานหลายสัปดาห์ ยิ้มกว้างออกมา “คุณปู่ครับ ผลตรวจร่างกายแข็งแรงดีมากๆ เลย เก่งมากครับ” ชายชรา พยักหน้า แล้วยิ้มออกมา " ดีใช่ไหม หมอทิวบอกว่า ปู่แข็งแรงดีใช่ไหม " คุณหมอยิ้มให้คุณปู่ แล้วประคองผู้เป็นปู่ขึ้นรถตู้ โดยมีม่อน ประคองคุณย่า เดินตามมา คุณปู่กับคุณย่า ไปตรวจสุขภาพทุก6เดือนตามปกติ พยาบาลประจำตัว รายงานผลการตรวจสุขภาพแก่หลานชายคนโต ที่เป็นนายแพทย์หนุ่ม ข้อมูลทุกอย่างที่ออกมา เป็นที่น่าพอใจเหลือเกิน " ปู่กับย่าอยากอยู่นานๆ อีกหลายสิบปี ต้องระวังตัวเองให้มาก อยากจะอุ้มเหลนก่อน " " ครับ พี่ทรายคงสักพัก ใช่ไหม " หลานชายบอกเสียงอ่อนโยน" ยัง ทรายเค้ายังไม่มีหรอก เจ้าเมฆ นั่นแหละตัวดี มาขอปู่แล้ว ว่าจะมีเหลนให้ปู่ " คุณหมอพยักหน้านับรู้ น้องชายตัวแสบโทรมาขอคำแนะนำต่างๆ สารพัด แถมยังโทรไปหาพ่อกับแม่ ให้จัดวิตามินมาบำรุงแฟนขนานใหญ่ เพื่อจะให้ เข็ม ตั้งท้องลูกได้อย่างดีที่สุด " คุณปู่ไม่เสียใจนะครับ ที่ทิวไม่มีหลานปู่ " คุณหมอถามขึ้นมา แล้วจับมื
ห้องนอนของลูกชายคนเล็กของบ้านตกแต่งด้วยของเล่นหลายอย่างที่บ่งบอกตัวตน แขกคนสำคัญวางกระเป๋าใบเล็กราคาแพง เอาไว้บนโต๊ะ แล้วมองดูรอบๆ ห้อง นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้เข้ามานอนในห้องนี้ ตามปกติทุกครั้งที่มา จะนอนที่ห้องพักแขกข้างล่าง แต่เนื่องจากงานสำคัญแบบนี้ ห้องพักแขก จึงยกให้กับ พี่หมอกี้ กับสามี และสาวน้อยตัวอ้วนกลม ที่ทำเอาน้าเมฆ หลงหัวปักหัวปำ เด็กหญิงตัวอ้วนกลม ยิ้มอย่างอารมณ์ดีเรียกหา พ่อพ่อ ตลอดเวลา สายตาของเมฆที่มอง เต็มไปด้วยความหลงรัก เต็มเปา พี่ทินยิ้มกว้าง เมื่อน้องชายเพื่อน เกาะติดลูกสาวตัวเองแจ พาไปเดินเล่น ดูดอกไม้ ไปนั่งเล่นกับคุณทวด ได้เป็นครึ่งค่อนวัน ไม่ร้องไม่กวนสักนิด เขมจิรามองภาพนั้นแล้วเต็มตื้นในหัวใจ เมฆไม่ใช่เด็กอย่างที่ใครๆ คิด เค้าอยากมีครอบครัว อยากสร้างครอบครัว ด้วยตัวเอง อยากมีลูกน้อยหน้าตาน่ารัก ที่เป็นแก้วตาดวงใจ " คุณทวดหลงเหลนไหมครับ " คุณย่ามองเด็กตัวอ้วนกลม แล้วพยักหน้า เรียกให้เข้ามาใกล้ๆ " ย่ายังไม่ได้รับขวัญหลานเลยลูก " ย่าวุ้นหยิบห่อสีแดงออกมาจากข้างตัว แล้วยิ้มกับเหลนตัวน้อย " ขอให้แข็งแรง โตวันโตคืนนะลูก อารมณ์ดี เป็นเด็กดีของพ่อแม่เจ้านะลูก
เสียงเปียโน และ ไวโอลิน ดังขึ้นตั้งแต่ช่วงบ่ายแก่ เต็นท์สีขาว หลายสิบเต็นท์ตั้งตรงลานกลางบ้านหลังใหญ่ สามหลังที่ปลูกติดกัน รถขนของวิ่งเข้าออกตั้งแต่สองวันก่อน เพื่อจัดงานแต่งงาน ของลูกสาวคนโต ทายาทไทยแมนสตีล กับ นักแสดงหนุ่มชื่อดัง ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากต่างประเทศ ได้ไม่ทันครบเดือน ทุกอย่างที่เตรียมการเอาไว้ เรียบร้อยและสวยงามเพื่อนเจ้าสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ากระจก กับมือของเพื่อนรักเอาไว้แน่น มือบอบบางสองมือ เกาะกุมกัน เอาไว้ " สวยไม่มีที่ติเลยทราย สวยมากจริงๆ " หมอกี้บอกกับเพื่อนรัก แล้วกอดเจ้าสาว ที่สวมเดรสยาวสีขาว เรียบง่าย ที่หอบหิ้วมาจากต่างประเทศ ผมยาวสยาย ทำเป็นเกลียวใหญ่ ติดดอกไม้หอมละมุน ลำคอขาว สวมสร้อยคอเส้นเล็ก เพชรเม็ดเดี่ยว งามแทบลืมหายใจ ช่างแต่งหน้าช่างทำผม ถ่ายภาพคู่กับเจ้าสาว เพื่อเป็นผลงานของตัวเอง เสียงเคาะประตูหน้าห้อง พร้อมกับเด็กหญิงวัยขวบกว่า ยิ้มกว้างโผเข้ามาหา แมะ แมะ ทันทีที่ เห็นหน้า ผู้เป็นพ่อยิ้มกว้าง แล้วมองเพื่อนที่เห็นกันมาหลายปี ด้วยความดีใจเหลือเกิน " ขอบคุณนะคุณพ่อ ที่ช่วยเลี้ยงลูกให้ กี้เลยได้เม้าส์ยาวๆ ทั้งคืน " ทินพยัก
" ทิว เมฆ มีเรื่องอยู่ที่โรงพัก ทิวมาได้ไหมคะ " คุณหมอหนุ่มมาถึงสถานีตำรวจแทบจะทันทีที่รับโทรศัพท์ แพทย์หนุ่มที่กำลังจะออกเวร วิ่งมาที่รถเก๋งของแฟนหนุ่มด้วยความตกใจ แล้วบอกคนข้างๆ " เข็มโทรมา เจ้าเมฆมีเรื่อง ไปหาน้องก่อน แล้วค่อยบอกผู้ใหญ่อีกที " คนขับรถกำพวงมาลัยแน่น ไอ้ชิบหายตัวไหนมันกล้าทำน้องกู “เข็มดูตกใจมาก แต่ทิวยังไม่ได้คุยกับน้อง น้องคงไม่เป็นอะไรใช่ไหม” มือบอบบางถูกดึงไปกุมมือเอาไว้แน่น " ม่อนอยู่นี่แล้ว ดูท่าทีถ้ามันไม่จบ ทิวก็ประกันตัวม่อนไปพร้อมๆ กันเลยละกัน " เลือดวิศวะมันเข้มข้นไหลพล่านในตัว เมฆไม่ใช่คนเกเร ถ้าไม่เหลืออด เมฆไม่ทำ แล้วถ้าทำน้องเจ็บ พี่จะอยู่นิ่งได้อย่างไร " อย่าใจร้อนนะม่อน เดี๋ยวคอยดูสถานการณ์ก่อน ถ้ายังไง ทิวจะโทรหาพ่อแม่เอง " คนที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดตอนนี้ คือพ่อสายกับแม่ชม อย่างน้อย ก็ยังเป็นผู้ใหญ่มากกว่าตัวเอง รถเก๋งสีขาวจอดที่หน้าโรงพัก พอร์ชคันสวยจอดอยู่ด้านหน้าแล้ว คุณหมอหนุ่มเดินดุ่มๆ ไปที่ด้านใน ก่อนจะเห็นแฟนน้องชายนั่งหน้าซีดอยู่ " ทิว " คุณหมอพยักหน้า ว่าตัวเองมาแล้ว ม่อนเดินตามหลังมาติดๆ แล้ววิ่งไปข้างใ
นักศึกษาฝึกงานหลายคนเดินมากับพี่ๆ ที่แผนกที่ดูแลรุ่นน้องสัปดาห์นี้ ก่อนที่กลุ่มคนที่นั่งอยู่ก่อน จะบอกเสียงเบา “เมฆ เค้าขับพอร์ช นะจ๊ะ สาวๆ” ข่าวลือที่ออกมาจากปากพนักงานฝ่ายHR บอกกับเพื่อนๆ ระหว่างที่เห็น รุ่นน้องเดินมาทานข้าวกลางวัน " ข่าวลือหรือข่าวจริง " " ฉันอ่านเอกสารกับตา เอกสารที่เขียนคำร้อง บัตรจอดรถไงเธอ " คนที่รู้ถึงเอกสารพยักหน้า " คือ น้องหล่อ พี่ก็ยอมใจแล้ว น้องยังสุภาพ น่ารัก แถมยังรวยเว่อร์ๆ แบบนี้ พี่จะทำยังไงได้ " พนักงานสาวๆ ที่ยังโสดสนิท หันไปมองคนที่ตกเป็นเป้าสายตา รุ่นน้องผู้หญิงที่มาพร้อมกัน ชวนชายหนุ่มคุย ตลอด แต่คนที่ยืนเชิด ก็เชิดอยู่อย่างนั้น ไม่สนใจอะไรเลย " คุณน้องพีพี เค้าก็คอยเฝ้าของเค้าอยู่ แกเห็นไหมละ " หนึ่งในนั้นพูดขึ้นมา คนที่นิ่งฟังอยู่ ยกน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วดับฝันสาวๆ ตรงหน้าก่อนจะมโนไปไกล " ลูกชายคนเดียวของไทยแมนสตีล จะขับพอร์ช ก็ไม่แปลก แล้วเค้าก็มีแฟนแล้ว ชื่อน้องเข็ม พี่เคยเจอมากับตา ดับฝันนะจ้ะ สาวๆ แล้วมองจากทางนี้ ก็ดูออกว่า พีพีอะชอบเค้า แต่เค้าไม่เล่นด้วย " คนอ่านเกมขาด ลุกขึ้นถือจานข้าวไปเก็บ เบื่อข่าวเมาส์ ทั้งหลายแหล่ ไม