บทที่ 2

พอกลับมาถึงบ้าน ฉันก็พูดออกมาทันทีว่าเหนื่อยมาก แล้วอุ้มฮ่าวฮ่าวเข้าไปในห้องนอน

ที่จริงแล้ว ฉันแค่อยากจะคิดทบทวนเรื่องราวทั้งหมดให้แน่ชัด

ว่าทำไมฉินเฉินถึงอยากมีลูกกับฉัน เพียงแค่หาไขกระดูกที่เข้ากันได้แค่นั้นเองหรือ?

ตามหลักแล้ว โอกาสที่จะจับคู่ไขกระดูกให้สำเร็จนั้นมีน้อยมาก

งั้นฉันก็คิดได้แค่อย่างเดียวเท่านั้น—

ซินซินเป็นลูกสาวแท้ๆ ของเขาแน่นอน เพราะงั้นการที่เขาอยากมีลูกกับฉัน ก็จะทำให้เพิ่มโอกาสที่ไขกระดูกจะเข้ากันกับซินซินนั้นสูงขึ้น

ฉันมองไปที่รูปถ่ายของลูกทั้งสี่คนที่เคยมีชีวิตอยู่ ที่แขวนอยู่บนผนังห้อง

พร้อมปาดน้ำตาที่ไหลออกมาบนใบหน้า

ไม่ต้องห่วงนะลูกแม่ แม่จะล้างแค้นให้พวกหนูเอง

มีคนเคยบอกว่า เมื่อคนเราเลิกหลงรักหัวปักหัวปำแล้ว ก็จะเริ่มมีสติและฉลาดขึ้น

ดูเหมือนว่าคำพูดเหล่านั้นจะจริงอย่างที่เขาพูดกัน

นับจากนี้ ฉันจะดูแลร่างกายตัวเองให้แข็งแรงก่อน แล้วขอให้แม่ฉันช่วยดูแลฮ่าวฮ่าว โดยการบอกเหตุผลเกี่ยวกับงานแทน

และสิ่งแรกที่ฉันจะทำหลังจากผ่านช่วงเดือนแรกไปแล้ว คือการเข้าไปทำความรู้จักกับเจียงจือเนี่ยน

เจียงจือเนี่ยนคือคนที่ฉินเฉินเคยรักสุดหัวใจ

พวกเขาทั้งสองคนเคยคบกันมาสี่ปี

แต่กลับต้องเลิกรากันด้วยเหตุผลที่ไม่แน่ชัด จากนั้นฉินเฉินก็รีบมาแต่งงานกับฉันทันที

ดูเหมือนว่า เป้าหมายที่เขาแต่งงานกับฉันตั้งแต่แรกนั้นก็เพื่อหาไขกระดูกอยู่แล้ว

เจียงจือเนี่ยนยังคงอยู่ที่โรงพยาบาล

ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่าเธออยู่ที่โรงพยาบาลในเมืองไห่เฉิง ฉันเลยหาตัวเธอเจออย่างรวดเร็ว

ในตอนนั้นเอง ฉันเห็นเธอกอดและจูบซินซินอยู่ในห้องพักฟื้น

“ซินซิน ต่อไปนี้ลูกจะได้เป็นเด็กปกติธรรมดาคนหนึ่งแล้วนะ”

แต่ความปกติธรรมดาของลูกเธอ กลับต้องแลกมาด้วยการที่ฉันต้องตั้งครรภ์ถึงห้าครั้ง และเสียลูกไปถึงสี่คนน่ะสิ

ลูกคือหัวใจของแม่ทุกคน

แต่ฉันที่อายุยังไม่ถึงสามสิบปี ก็ต้องมาสูญเสียลูกถึงสี่คนแล้ว

ฉันกำหมัดแน่น ความเศร้าและความโกรธเกิดขึ้นล้นหัวใจฉัน

หลังจากที่ทำใจให้เย็นลง ฉันก็ถือของขวัญพร้อมกับเข้าไปในห้องพักฟื้น

เจียงจือเนี่ยนมองฉันด้วยความประหลาดใจ

“เธอมาทำอะไรที่นี่?”

“ได้ยินว่าซินซินเจอไขกระดูกที่เหมาะสมแล้ว การผ่าตัดก็สำเร็จไปด้วยดี ฉันเลยมาเยี่ยมดูหน่อยน่ะ”

ฉันพูดด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“เธอใจดีขนาดนั้นเชียวเหรอ?”

เจียงจือเนี่ยนดูระแวดระวังมาก

จริงๆก่อนหน้านี้ เราเคยทะเลาะกันหลายต่อหลายครั้ง เพราะฉันหึงที่เธอกับฉินเฉินดูใกล้ชิดกันเกินไป

ฉันเคยเห็นพวกเขาทานข้าวด้วยกัน เลยเกิดปากเสียงกับเธอหลายครั้ง

“ฉันคิดได้แล้วล่ะ ว่าในใจของฉินเฉินมีแค่เธอคนเดียว ฉันเลยไม่คิดจะฝืนอะไรอีกแล้ว”

“ถ้าเธออยากเป็นคุณนายฉิน ฉันจะยกให้เธอเอง”

ขณะที่ฉันพูด ฉันก็แอบดึงผมของซินซินออกมาโดยที่เธอไม่ทันได้สังเกต

เธอยังคงไม่เชื่อคำพูดฉัน

“เมื่อก่อนเธอรักฉินเฉินมากขนาดนั้น แล้วทำไมจู่ๆ ถึงจะปล่อยเขาไปล่ะ?”

“เพราะเขาไม่ได้รักฉัน แล้วฉันก็เหนื่อยมากแล้ว ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็ลองย้ายมาอยู่ที่บ้านฉันสักพักได้เลย ฉันจะไม่ไปขัดขวางอะไรเธอ”

พูดจบฉันก็เดินออกมา

ฉันรู้ว่าเธอต้องย้ายเข้ามาอยู่อย่างแน่นอน

ก่อนหน้านี้ฉินเฉินเคยขอให้เธอย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน

เพราะบอกว่า ผู้หญิงคนเดียวเลี้ยงลูกลำบาก

แต่เพราะฉันคัดค้านอย่างหนัก เรื่องนี้เลยไม่ได้เกิดขึ้น

ฉันเอาเส้นผมของซินซินไปที่สถาบันตรวจดีเอ็นเอ แล้วทำการตรวจเทียบกับผมของฉินเฉินด้วยกัน

หนึ่งชั่วโมงต่อมาผลตรวจก็ออกมา

ผลลัพธ์ไม่ผิดไปจากที่ฉันคิดเลย ซินซินเป็นลูกสาวแท้ๆ ของเขาจริงๆ

ฉันกำกระดาษผลตรวจแน่น หัวใจของฉันเอ่อล้นไปด้วยความเจ็บปวด

ฉันรักฉินเฉินมาตั้งหลายปี แต่เขากลับเห็นฉันเป็นแค่เครื่องมือสำหรับคลอดลูกเท่านั้น

ยังดีที่สวรรค์ช่วยให้ฉันมองเห็นธาตุแท้ของเขาได้ทันเวลา

พอกลับมาถึงบ้าน ฉินเฉินก็เตรียมอาหารรอไว้เรียบร้อยแล้ว

เขาดีใจมากจนรีบโผเข้ามากอดฉัน

“ได้ยินว่าเธอยอมให้เนี่ยนเนี่ยนย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านของเราแล้ว ขอบคุณนะชิงเกอที่เข้าใจผม”

นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นรอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของเขา

ฉันกอดตอบเขา

“งั้นคุณก็ต้องดูแลเธอให้ดีๆ นะ ในฐานะผู้หญิงด้วยกัน ฉันรู้ว่ามันคงไม่ง่ายเลย”

“แน่นอน”

เขายิ้มอย่างมีความสุข

ขณะนั้นเจียงจือเนี่ยนก็พาซินซินมาถึงพอดี

ฉินเฉินดีใจมากจนรีบเข้าไปอุ้มซินซินขึ้นมา

“ซินซิน ลุงเตรียมของอร่อยรอไว้แล้ว มากินกันเร็ว”

เขาใส่ใจกับลูกของเจียงจือเนี่ยนมาก แต่ไม่เคยใส่ใจกับลูกทั้งห้าคนของฉันเลย

ตอนนี้ หัวใจของฉันมันแตกสลายไปหมดแล้ว

เจียงจือเนี่ยนมองฉันแวบหนึ่ง ก่อนจะกระซิบกับฉันเบาๆ “ถือว่าเธอรู้จักที่ของตัวเองได้ดีเลยนะ”

ฉันยิ้มตอบเล็กน้อย “เธอก็ต้องพยายามเข้านะ รีบๆคว้าฉินเฉินไว้ให้ได้ล่ะ ...”