เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่8
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-01 22:51:03
บทที่เกี่ยวข้อง
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่9
"ปกป้องกันจังเลยนะ อีพรีมมันเป็นเมียมึงเหรอไง?" ใบเตยชักสีหน้าถาม "ไม่ต้องยุ่งสักเรื่องจะได้ไหม? มึงเอาแต่อยากรู้เรื่องชาวบ้าน เรื่องของตัวเองรู้ดีแบบนี้บ้างไหม?" ร่างสูงถามด้วยใบหน้าถมึงทึง"ไอ้อคิราห์!!" ใบเตยตะโกนแล้วทำท่าจะกระโจนเข้าหาร่างสูง "โอ๊ย! ใบเตย พอๆ แยกๆ" กระต่ายวิ่งเข้ามาคั่นกลาง แล้วกอดใบเตยเอาไว้ "ปล่อยกูนะ!" ใบเตยดิ้น"พอเหอะ อย่าทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่" โดมพูดจบ ก็ดึงใบเตยไปสงบสติอารมณ์นอกห้อง โดยมีกระต่ายกับกระปุกวิ่งตามไป เมื่อเหตุการณ์สงบ เพื่อนคนอื่นๆในห้องจึงแยกย้ายไปนั่งที่ของตัวเอง "ไอ้คิ" ฉันเรียกเขา "อะไร?" "ขอบคุณนะ" ฉันกอดแขนเขาแล้วยิ้มกว้าง "เออ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ติดจะอารมณ์เสียอยู่หน่อยๆ หลังจากนั้นอาจารย์ก็เข้ามาสอน พอพักเที่ยงก็กินข้าวกลางวันและเข้าเรียนต่อจนถึงหกโมงเย็น ณ หน้าตึกคณะฯ "วันนี้กูมีธุระ มึงกลับเองนะ" เขาบอกฉัน "โอเค" ฉันตอบรับ "ให้กูไปส่งหน้ามอไหม?" เขาถาม "ไม่เป็นไร กูว่าจะเดินไปส่องผู้ชายอ่ะ" "โอเค งั้นกูกลับแล้ว ไว้เจอกันนะ" "ขับรถดีๆนะมึง" ฉันโบกมือลาเขา แล้วเดินไปทางตึกคณะวิศวะฯ ต้องไปเช็กเรตติ้งสักหน่อย อิอิ>.
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่10
ห้าวันต่อมา ร่างบางตื่นมาอาบน้ำแต่งตัว สวมใส่เสื้อนักศึกษาที่ค่อนข้างพอดีตัว กระโปรงทรงเอยาวคืบครึ่ง แต่งหน้าโทนสีส้มอมชมพู ทำผมดัดลอนมีวอลลุมแบบงุ้มปลาย จากนั้นจึงฉีดน้ำหอมเป็นอันเสร็จ "ถึงไม่ใช่พริก แต่ก็แซ่บนะ" ฉันพอใจกับลุคของตัวเองในวันนี้มาก "ครืด ครืด" เสียงเรียกเข้ามือถือดังขึ้นฉันจึงกดรับสาย "ว่าไงคะเพื่อนรัก~" ฉันกรอกเสียงลงไป "เสร็จยัง? กูรอมึงมาสิบนาทีแล้วนะ" ปลายสายเอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด "เสร็จแล้วๆ อย่าเพิ่งหงุดหงิดสิ นี่เพื่อนเอง" ฉันทำเสียงอ้อน "ก็เพราะเป็นเพื่อนไงถึงหงุดหงิด ถ้าเป็นเมียกูไม่บ่นหรอก" "งั้นถือซะว่ากูเป็นเมียมึงแล้วกัน" "มึงนี่นะ! ลงมาเร็วๆ แค่นี้แหละ" เขาส่งเสียงดุ แล้วตัดสายไป "คนอะไรขี้หงุดหงิดจริงๆ กูล่ะสงสารเมียในอนาคตของมึงจริงๆ" ฉันบ่นกระปอดกระแปด แล้วรีบเก็บของจากนั้นจึงลงไปหาเขา "ช้า" เขาบ่น "ขอโทษค่า~" "ใส่กระโปรงสั้นมาอีกแล้ว กูบอกแล้วใช่ไหมว่าเดือนนี้จะขับแต่มอเตอร์ไซค์" เขาจ้องหน้าฉันพลางทำหน้าดุ "เออว่ะ กูลืม" ฉันทำท่านึกก่อนจะเขกหัวตัวเองเบาๆ แล้วแลบลิ้น "เฮ้อ~ ภาระกูจริงๆ" เขาถอนหายใจ แล้วถอดเสื้อแจ็คเก็ตของตัวเองโยนมาให้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่11
ณ หอพัก หลังจากกลับจากมหาลัย ฉันก็นอนหลับไปงีบนึง ตื่นอีกทีก็ประมาณสี่ทุ่มกว่า "ครืด ครืด" เสียงแจ้งเตือนจากแอป only live jing 18+ ดังขึ้น ฉันจึงหยิบมือถือขึ้นมาดู ก็พบว่าเป็นการแจ้งเตือนว่ามีคลิปใหม่ของkira58 "มีคลิปใหม่แล้วเหรอ ไหนดูซิ~" ฉันรีบกดดูคลิปวีดีโอในทันที ในคลิปวีดีโอ ร่างสูงนั่งอยู่บนเก้าอี้ โดยถ่ายตั้งแต่ช่วงคอลงมา เขาสวมใส่เสื้อนักศึกษา นิ้วแกร่งค่อยๆปลดกระดุมทีละเม็ด เผยให้เห็นร่องกล้ามที่ขึ้นอยู่หน่อยๆพอเซ็กซี่ "หูย หุ่นได้อ่า~" ฉันมองด้วยความชื่นชม จากนั้นร่างสูงในคลิปจึงถอดกางเกงออก เผยให้เห็นแท่งเอ็นที่ผงาดขึ้นมาเป็นลำ "อึก" ฉันกลืนน้ำลายลงคอ ร่างสูงในคลิปจับแท่งเอ็นของตัวเอง แล้วใช้นิ้วโป้งถูวนรอบปลายหัวสีชมพูนั่นช้าๆ จนมีน้ำใสไหลเยิ้มออกมา "โอ๊ย หัวใจจะวาย~" ฉันรู้สึกถึงความเปียกแฉะที่บริเวณกลีบกุหลาบ จากนั้นร่างสูงในคลิป จึงรูดชักแท่งเอ็นของตัวเอง ช้าบ้าง เร็วบ้าง สลับกันไป เสียงครางต่ำที่ดังออกมายิ่งทำให้กลีบกุหลาบของฉันคายน้ำหวาน ตอนนี้สัมผัสถึงความเปียกแฉะยิ่งกว่าเดิมเสียอีก "อืม~" เสียงครางต่ำ พร้อมกับน้ำกามสีขาวขุ่นที่พุ่งออกมารดหน้ากล้องทำฉันใจแ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่12
ร่างสูงกวาดสายตามองกองผ้าสีขาวและของประดับตกแต่งที่วางกองรวมกันบวกกับแท่งแก้วที่เห็นก่อนหน้า ก็รู้สึกว่ามันคุ้นๆ แต่นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน "คร่อกฟี้Zzz" เสียงร่างบางนอนกรนทำให้ร่างสูงสลัดความคิดนั้นทิ้งไป "มึงก็นอนสบายเกิน" ร่างสูงบ่นเบาๆ แล้วหันมามองร่างบางที่นอนอ้าปากน้ำลายไหลยืด เสื้อนอนเลิกขึ้นมาครึ่งเต้า เผยให้เห็นเนื้อใต้อกที่ขาวเนียนขนาดล้นฝ่ามือ ส่วนผ้าห่มโดนเตะไปกองอยู่ตรงข้อเท้า "ดูท่านอนมัน...แล้วทำไมไม่ใส่เสื้อในวะนั่น" ร่างสูงรีบดึงผ้าห่มมาคลุมร่างบางทั้งร่าง ถึงจะสนิทกันแค่ไหนแต่เขาก็ยังเป็นผู้ชาย "ไว้ใจกูขนาดนั้นเลย?" ร่างสูงส่ายศีรษะแล้วยิ้มมุมปาก จากนั้นจึงนั่งเล่นมือถือ อีกสักพักก็เล่นเกมส์ จนเวลาล่วงเลยไปตอนเที่ยง "ตื่นๆ" ร่างสูงปลุกร่างบาง "อื้อ~" ร่างบางผลักมือเขาออกด้วยความรำคาญ แล้วจึงพลิกตัวไปอีกด้าน "มึงจะตื่นไหมเนี่ย? ขี้เซาเกิน" เขาบ่นแล้วใช้มือสะกิดปลุกร่างบางต่อ "โอ๊ย~" ร่างบางส่งเสียงรำคาญแล้วพลิกตัวหันกลับมา เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ร่างสูงโน้มตัวเข้าไปหา "ว้าย~" ร่างบางส่งเสียงตกใจ จากที่ง่วงอยู่ๆก็ตื่นเต็มตา เพราะปากเธอไปโดนปากเขาพอดิบพอดี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่13
สองวันต่อมา "ก๊อกๆ" เสียงเคาะประตูดังขึ้น "มาแล้วๆ" ฉันพูดพร้อมกับวิ่งไปเปิดประตู เขาจึงเดินเข้ามาในห้อง "ทำไมวันนี้ห้องมึงหอม?" เขาถามพร้อมกับถอดหมวกกันน็อค และถอดรองเท้า "ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ?" "มึงนัดผู้ชายไว้ป่ะเนี่ย" เขาโน้มใบหน้าลงมองสบตาฉัน "ก็นัดมึงไง" "แอบคิดอะไรกับกูป่ะเนี่ย?" เขายิ้มมุมปาก "คิดห่าไร? ถ้าจะชอบมึงกูชอบหมาดีกว่า" "คำพูดคำจามึงนี่นะ!" เขาตบศีรษะฉันเบาๆหนึ่งที "โอ๊ย ไอ้คิ! แล้วนี่อะไร?" ฉันตีเขาคืน แล้วชี้ไปที่ถุงอาหารที่เขาถืออยู่ "อาหารกลางวันของมึงกับกูไง" เขายื่นถุงอาหารให้ฉัน ฉันจึงรับมาเปิดดูก็พบว่ามันคือสเต็ก สปาเก็ตตี้ และน้ำอัดลม "กี่บาท" ฉันถาม"ทำไม?" "กูก็จะจ่ายมึงไง" "ไม่เป็นไร กูเลี้ยง" "ขอบคุณนะ น่ารักที่สุด" "เออ" เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจจากนั้นเราสองคนก็นั่งกินอาหารและพูดคุยกันอยู่สักพัก ฉันก็เอาโต๊ะญี่ปุ่นมากาง แล้วเปิดโน๊ตบุ๊คหาข้อมูลจากในอินเตอร์เน็ตเพื่อมาทำรายงาน "มึงเล่นแอปนี้ด้วยเหรอ" เขาชี้ไปที่หน้าจอโน๊ตบุ๊คที่มีแอป live jing "ใช่...แล้วมึงเล่นด้วยเหรอ?" ฉันถามเขากลับ เพราะบางครั้งเวลาที่ฉันจะไปส่องใครฉันจะใช้ยูสลอยในโน๊ตบุ๊
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่14
หลังจากกลับจากวัด ฉันก็อาบน้ำ แต่งตัว แล้วแกะพัสดุที่สั่งเอาไว้ ซึ่งภายในกล่องเป็นพวกอุปกรณ์ที่ใช้ช่วยตัวเองของผู้หญิง ชุดนอนไม่ได้นอน พวกโซ่แส้กุญแจมือต่างๆ สำหรับเอาไว้ถ่ายคลิป"ใส่ชุดอะไรดีนะ" ฉันหยิบชุดขึ้นมาดูทีละชุด ก็ตัดสินใจเลือกใส่ชุดเจ้าสาวที่เป็นชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวที่มองทะลุเห็นด้านใน ตรงช่วงอกถึงสะดือเป็นเชือกริบบิ้นผูกไขว้กัน ตั้งแต่ช่วงเอวลงไปเป็นกระโปรงชั้นๆยาวหนึ่งคืบ และสวมใส่ถุงน่องครึ่งขาสีขาวขอบลูกไม้ จากนั้นจึงปูผ้าสีขาวและเอาตุ๊กตามาวางตกแต่งทางด้านหลัง จากนั้นจึงเปิดไฟสีม่วงสลัวๆ แล้วเตรียมอุปกรณ์ที่จะถ่ายคลิป เมื่อกดถ่ายคลิป ร่างบางเดินไปที่เก้าอี้เกมมิ่งแล้วอยู่ในท่าก้มโค้งหันหลังให้กล้อง หยิบเจลหล่อลื่นมาทารูจีบและทาจุกคริสตัลสีชมพูที่เอาไว้เสียบก้น "อ๊ะ~" ร่างบางค่อยๆยัดมันเข้าไปด้านในรูจีบทีละหน่อยๆ จนมันสุด "ทุกคนดูสิคะ~" ร่างบางยื่นก้นไปทางกล้อง แล้วใช้มือแหวกกลีบกุหลาบสีชมพูสวยจากทางด้านหลัง จากนั้นจึงบีบเจลหล่อลื่นลงบนฝ่ามือและถูไปที่กลีบกุหลาบ "อ๊า~" ร่างบางครางเสียงหวาน แล้วเริ่มถูฝ่ามือระรัว ยิ่งถูน้ำเหนียวใสยิ่งไหลเยิ้มผสมกับเจลหล่อลื่น "อ๊ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่15
"เดี๋ยวกูมานะ ไปเข้าห้องน้ำแป็ป" ฉันบอกไอ้คิ แล้วเดินลงจากอัฒจันทร์ไปเข้าห้องน้ำที่อยู่อีกฝั่งของโรงยิม เพราะด้านในโรงยิมห้องน้ำเต็ม ในขณะที่ฉันกำลังทำธุระเบาอยู่นั้น "ซ่า~" น้ำถูกสาดเข้ามาจากทางด้านบนทำให้สภาพฉันเหมือนหมาน้อยตกน้ำ ผมเปียกแนบแก้ม เสื้อนักศึกษาเปียกจนเห็นเสื้อใน"คิกๆ" เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นจากด้านนอก "ใครทำเนี่ย!" ฉันตะโกนก่อนจะเปิดประตูออกไป ได้ยินเสียงฝีเท้าหลายคู่พากันวิ่งหนี ฉันรีบวิ่งตามแต่เปิดประตูด้านใหญ่ที่อยู่ด้านหน้าห้องน้ำไม่ได้ "กริ๊ก" เสียงล็อคกุญแจจากด้านนอกดังขึ้น "ปัง ปัง" ฉันทุบประตูห้องน้ำพร้อมกับพูดว่า "ปล่อยฉันออกไปนะ!! เปิดประตูเดี๋ยวนี้!!" "อยู่ในห้องน้ำล้างxไปนั่นแหละ ล้างจนกว่าจะหายคัน! ชอบอ่อยผู้ชายดีนัก" "อีใบเตย! เปิดประตูเลยนะ! ฉันจำเสียงมันได้จึงพูดออกไป "เปิดให้โง่สิ" "กูจะฟ้องอาจารย์" "ก่อนจะฟ้องอาจารย์ มึงเอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะอีพรีม" ใบเตยพูดประโยคนี้จบ ก็หัวเราะด้วยความสะใจ ก่อนที่เสียงฝีเท้าหลายคู่จะค่อยๆถอยห่างไปเรื่อยๆ "ช่วยด้วย ช่วยด้วย มีคนติดอยู่ในห้องน้ำ!" ฉันตะโกนพร้อมกับทุบประตู ทำอยู่นานก็ไม่มีเสียงตอบรับ "รู้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่16
วันต่อมา ร่างบางนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าสวยแดงนิดๆเนื่องจากมีไข้ "โอ๊ย~ อาการไม่ดีเลย" ฉันเอามือแตะหน้าผากตัวเอง แล้วค่อยๆลุกขึ้น แต่เวียนหัวจนต้องลงไปนอนที่เตียงอีกครั้ง สาเหตุน่าจะมาจากการที่ฉันนั่งเรียนในห้องแอร์โดยที่เสื้อยังเปียกอยู่ถึงแม้จะสวมแจ็คเก็ตของไอ้คิแล้วก็เถอะ ฉันคิดน้อยไปจริงๆ ฉันพยุงตัวขึ้นมาอีกครั้ง เดินไปหยิบยาแก้ไข้มากินแล้วนอนต่อ ผ่านไปครู่ใหญ่ก็เสียงมือถือก็ดังขึ้น "ครืด ครืด" ฉันจึงเอื้อมมือไปหยิบมือถือมากดรับสาย "กูรอนานแล้ว มึงเสร็จยัง?" ปลายสายถาม "โทษที...กูไม่สบายอ่ะ...ว่าจะโทรบอกมึง...แต่ไม่ไหวจริงๆ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "มึงเป็นอะไรมากไหมเนี่ย" เขาถามด้วยความเป็นห่วง "มีไข้แล้วก็ปวดหัว" "โอเค แค่นี้ก่อน เดี๋ยวกูขึ้นไปหา" เขาพูดจบก็วางสาย ผ่านไปประมาณสิบนาที ก็มีเสียงเคาะประตูห้อง "ก๊อกๆ" ฉันลุกจากเตียงแล้วพยุงร่างตัวเองไปเปิดประตู "อาการหนักเอาเรื่องนะเนี่ย" เขาพูดแล้วรับฉันไว้ในอ้อมแขน เมื่อฉันตาลายจนเหมือนจะล้ม "ตัวโคตรร้อน" เขาเอามือแตะหน้าผากฉัน แล้วพูดต่อว่า"กูพาไปหาหมอดีกว่า" "อื้อ~" ฉันตอบเขา เขาจึงอุ้มฉันไปที่รถ โชคดีที่วันนี้เขาขับร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-01
บทล่าสุด
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่24
หกเดือนต่อมา ภายในห้องโถงของโรมแรมxxx ที่ประดับไปด้วยดอกไม้ รูปถ่ายของคู่บ่าวสาว "เจ้~" ร่างบางในชุดเดรสเกาะอกสีขาวตรงช่วงกระโปรงเย็บด้วยลูกไม้เป็นชั้นๆราวกับเจ้าหญิง กำลังถกกระโปรงวิ่งไปหาเจ้ๆที่เดินเข้ามาภายในงาน "ยัยเด็กคนนี้ นิสัยเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน" เจ้คาริสาบ่น แต่ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม"ยินดีด้วยนะไอ้พรีม" เจ้กล้วยหอมจับมือฉันแล้วยิ้มกว้าง "ขอบคุณนะเจ้ๆ ขอบคุณพวกพี่ด้วยนะที่มางานน้อง" ฉันหันไปพูดกับพี่ชเวย์ พี่ใต้หล้า พี่เอว และพี่พิธา "ยินดีด้วยนะ" พวกพี่เขายิ้มกว้าง "ขอบคุณค่ะ...รักเจ้ๆพี่ๆที่สุดเลย" ฉันยิ้มกว้าง"วันนี้แฟน...เอ้ยสามี...ของหนูหล่อไหม?" ฉันถามด้วยความภูมิใจ "หูย! หล่อสิ...งานดีย์~" เจ้คาริสากับเจ้กล้วยหอมพูดพร้อมกัน พี่ชเวย์กับพี่ใต้หล้าจึงทำหน้ายักษ์ใส่ภรรยา ฉันกับไอ้คิมองหน้ากันแล้วก็หัวเราะ จากนั้นฉันจึงพาพวกเจ้ๆไปนั่งโต๊ะ แล้วมายืนรอรับแขกต่อ "ไอ้รา ซูพรีม ยินดีด้วยนะ" ฉลามและผองเพื่อนแสดงความยินดีกับฉัน "ขอบคุณมากนะ" พวกเราตอบพร้อมกัน จากนั้นจึงนำฉลามและเพื่อนคนอื่นๆไปนั่งโต๊ะ แล้วออกมารับแขกต่อ หลังจากนั้นงานแต่งก็เริ่มขึ้น เปิดวีดีโอพรีเซนเท
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่23
หลังจากมาถึงหอพัก ฉันเดินไปนั่งบนเตียง ส่วนเขาตามมานั่งข้างๆ "ไอ้พรีม...กูขอถามมึงหน่อย" เขาเริ่มบทสนทนา "ถามว่า" "มึงไม่ได้รู้สึกกับกูแบบเพื่อนแล้วใช่ไหม?" เขามองสบตาฉันอย่างค้นหาคำตอบ ส่วนฉันนิ่งเป็นหุ่นไปแล้ว"มึงรู้ไหม...พักนี้มึงพูดถึงไอ้ฉลามน้อยลง แล้วก็เอาแต่ใจกับกู ทำตัวหึงหวงกูมากขึ้น" "..." "หรือเป็นเพราะเราถ่ายคลิปด้วยกัน มึงเลยรู้สึกแบบนี้" "..." "ตอบกูมา...มึงรู้สึกยังไง" "ถ้ากูตอบ...ความเป็นเพื่อนของเราจะเปลี่ยนไปไหม" ฉันถามเขาเสียงสั่น "มันต้องเปลี่ยนอยู่แล้ว" "งั้นกูไม่ตอบ...ฮึก" น้ำตาของฉันไหลรินลงมา "มึงชอบกูใช่ไหม?" "..." "ตอบมาสิ" "ฮือๆ" ฉันส่ายหน้าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลทะลัก "ทั้งๆที่กูคิดว่ามึงกับกูเป็นเพื่อนจะคบกันยาวนานกว่านี้แท้ๆ เฮ้อ" เขาถอนหายใจ "กูผิดเอง...ฮึก...กูไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มหวั่นไหวกับมึงตอนไหน...ฮือๆ...รู้ตัวอีกทีกูก็ชอบมึงไปแล้ว" ฉันสารภาพตามตรง ก่อนจะพูดต่อว่า "แต่ว่า...ไอ้คิ...มึงช่วยลืมมันไปได้ไหม...มึงกลับมาเป็นเพื่อนกูเหมือนเดิมเถอะนะ...มึงอย่าเลิกคบกูเลย...ฮึก" ฉันปล่อยโฮ "มึงแน่ใจใช่ไหม...ถ้าพวกเรากลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเด
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่22
ร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินมาที่ข้างเตียงแล้วพูดว่า "มึงจะนอนค้างที่นี่ไหม?" "ก็ได้" เมื่อร่างบางพูดจบก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ สิบนาทีต่อมา ร่างสูงเก็บกล้องและนั่งตัดต่อคลิปอยู่บนเตียง ร่างบางจึงเดินเข้าไปนั่งข้างๆ "เบลอหน้ากูดีๆนะเว้ย อย่าให้หลุด" ฉันบอกเขา "เชื่อฝีมือกูได้เลย" เขาตอบ และตั้งใจตัดคลิปต่อ วันเวลาผ่านไป เผลอแป็บเดียวก็เข้าสู่เทอมสอง "ซูพรีม ไอ้รา" ฉลามกวักมือเรียกพวกฉันที่กำลังเดินเข้าไปหา วันนี้พวกเรานัดกันกินข้าวกลางวันที่โรงอาหารของคณะวิศวะฯ"เฮ้ย~ ฉลาม...ได้ใส่ช็อปแล้วเหรอ หล่อเท่มากเลยอ่ะ" ฉันทักฉลามที่สวมใส่ช็อปสีแดง ออร่าเปล่งประกายมาก สาวๆในคณะแอบมองกันตรึม"ขอบคุณนะ" ฉลามยิ้ม "กินไรดี" ไอ้คิถาม "ยังไม่รู้ ไปดูกันเถอะ" ฉันตอบ แล้วเดินนำพวกเขาเข้าไปในโรงอาหาร หลังจากทุกคนซื้อข้าวเสร็จ ก็นั่งกินข้าว แล้วพูดคุยกัน ในขณะนั้นก็มีผู้หญิงประมาณสามคนเดินเข้ามาหา "เอ่อ ขอโทษนะคะ ขอไอจีหน่อยได้ไหมคะ?" หนึ่งในกลุ่มพูดขึ้นแล้วมองไปที่ไอ้คิ "ได้..." "มันมีแฟนแล้วค่ะ" ในขณะที่เขากำลังจะตอบ ฉันก็เอ่ยแทรกขึ้นมา ทำให้พวกผู้หญิงหันมามองหน้าฉัน แล้วทำหน้าเสียดาย จากนั้นจึงเดิ
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่21
"แอ๊ด" ฉันออกจากห้องน้ำ มองไปในห้องที่มีกล้องตั้งอยู่รอบๆก็พูดว่า "มึงพร้อมเกินไปไหมเนี่ย?" "ไหนๆก็จะถ่ายคลิปแล้ว ต้องจัดเต็มสิวะ" "เออๆ แล้วให้กูใส่ชุดไร...ใส่เสื้อมึงได้ไหม?" "แล้วแต่มึงเลย" เขาตอบ แล้วจัดการดูมุมกล้องต่อ ส่วนฉันเปิดตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้อนักศึกษาแขนยาวของเขามาสวมใส่ โดยไม่ได้สวมชุดชั้นใน ซึ่งชุดของเขาฉันใส่แล้วเหมือนสวมชุดกระโปรงเลย เพราะมันยาวเหนือเข่าเล็กน้อย ฉันเดินไปนั่งบนเตียงคว้ามือหยิบกระเป๋ามาค้น ก็พบถุงน่องครึ่งเข่าสีดำ จึงเอามาสวม "มึงพกถุงน่องด้วยเหรอ?" เขาเงยหน้าจากกล้องขึ้นมาถาม "ใช่" "เตรียมพร้อมดีนะ" เขายิ้ม "อะไร! กูไม่ได้เตรียมเพราะมึงสักหน่อย" ฉันพูดเสียงดังขึ้นเล็กน้อย "กูยังไม่ได้ว่าอะไรเลย มึงร้อนตัวทำไม?" เขาอมยิ้ม "ไอ้คิ!" ใบหน้าของฉันแดงก่ำ "แต่งตัวไป กูไปอาบน้ำก่อน" เขาหัวเราะเบาๆ แล้วหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำ "รีบไปเลย! ชิ่วๆ" ฉันไล่เขา ก่อนจะนั่งเติมแป้ง เติมแก้ม เติมลิปสติกให้พอดูมีชีวิตชีวา สิบห้านาทีต่อมา เขาเดินออกจากห้องน้ำโดยนุ่งแค่ผ้าขนหนู และเดินมานั่งข้างฉัน "วันนี้เอาแบบrole play(โรลเพลย์)(บทบาทสมมุติ)ไหม?" "ก็ได้
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่20
สองสัปดาห์ต่อมา ในที่สุดการสอบปลายภาคก็เสร็จสิ้น ฉันนัดไปกินข้าวกับไอ้คิเพื่อฉลอง หลังจากเหน็ดเหนื่อย อดหลับอดนอนจากการติวตลอดหลายวันวันนี้ฉันสวมใส่เสื้อสีชมพูพีซแขนยาวลายดอกไม้หลากสี มีเชือกผูกคล้องคอ บริเวณหน้าอกโค้กมนเป็นรูปหัวใจโชว์เนินอกอวบเล็กน้อย และสวมกระโปรงยีนส์สั้น ส่วนเขาใส่เสื้อยืดด้านในสีขาวสวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตสีฟ้าไม่ติดกระดุมและสวมใส่กางเกงยีนส์ ซึ่งมันดูน่ารักและดูฮอตสุดๆไปเลย "กินอะไรดี?" เขาถาม "อะ..." "อย่าตอบนะ..ว่าอะไรก็ได้" เขาพูดดักคอฉันที่กำลังจะตอบ "อยากกินปิ้งย่าง" "งั้นก็เลือกร้านเลย" เขาพูดแล้วผายมือเชิญฉันให้เดินนำ ฉันเดินวนอยู่สักพักก็เลือกร้านที่มีคนน้อยๆ เพราะขี้เกียจรอคิวนาน หลังจากเลือกว่าจะกินแบบบุฟเฟ่ต์แล้ว ฉันก็เดินไปตักของกินเล่น ส่วนเขาไปกดน้ำ เมื่อมาถึงที่โต๊ะ ฉันก็ตักของทอดใส่ปากตัวเองก่อน แล้วจึงป้อนเขา "กูแดกเองก็ได้" "กินไปเถอะน่า ไม่ต้องบ่น" เมื่อฉันพูดจบเขาจึงอ้าปากรับหลังจากกินเสร็จฉันก็บอกกับเขาว่าอยากดูหนัง พวกเราจึงไปต่อกันที่โรงหนัง เขาให้ฉันเลือกว่าจะดูหนังเรื่องไหน ฉันจึงเลือกดูหนังตลก ก่อนเข้าโรงหนังเขาก็ซื้อป็อปคอร์
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่19
เมื่อร่างบางได้สติคืนกลับมา ก็มองเหม่อไปยังห้องน้ำที่ร่างสูงกำลังใช้อยู่ "แอ๊ด" เขาเปิดประตูเดินออกมาโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอว และใช้ผ้าขนหนูอีกผืนเช็ดไปตามร่างกาย"ลุกไปล้างสิ...หรือจะให้กูล้างให้?" เขาพูดหยอก "กวนตีน" ฉันชูนิ้วกลางให้เขา แต่ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ "ไม่ต้องมาด่าแก้เขิน" "กูไม่ได้เขิน" "ไม่ได้เขินเท่ากับ..." เขาทำหน้าทะเล้น "ไอ้คิ!" "ลุกไปล้างก่อน" "ทำไม?" "ใส่ชุดแบบนี้อยู่ต่อหน้ากู...หรือมึงอยากโดนอีกรอบ?" เขายิ้มมุมปาก แล้วมองมาทางฉันที่นุ่งผ้าเช็ดตัวอย่างหมิ่นเหม่ "นิสัย! แต่ก่อนไม่เห็นมึงจะเป็นแบบนี้" "ก็ตอนนั้นกูยังไม่ได้เลีย...เอ้ยยังไม่ได้มีอะไรกับมึงนี่" "เพี๊ยะ" ฉันฟาดฝ่ามือไปยังต้นแขนเขา เขาหัวเราะก่อนจะพูดต่อว่า "งั้นกูตัดคลิปเลยนะ" "เออ" ฉันตอบรับ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ มองร่องรอยที่เขาฝากไว้ตามเนื้อตัวก็รู้สึกแปลกๆ รู้จักกันมาตั้งนาน ไม่เคยมีวี่แววว่าจะลงเอยแบบนี้ แต่กลับกลายเป็นแบบนี้ไปเสียได้ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉันสวมเสื้อยืด กางเกงขาสั้นเดินออกจากห้องน้ำ และไปยืนอยู่ข้างๆเขาที่กำลังตัดคลิปฉันมองหน้าจอโน๊ตบุ๊คก็รู้สึกว่าใบหน้าเห่อร้อน เสียงครางข
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่18
"กูไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นมึง...กูเรียกมึงว่าคิระมาตลอด...นึกว่าเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นซะอีก" "คิราห์ต่างหาก" "ส่วน58" ฉันหันไปมองหน้าเขาแล้วทำหน้าเขินๆ "คิดถูกแล้ว...ไซส์กูเองแหละ" เขาพูดยิ้มๆ ใบหน้าของฉันยิ่งขึ้นสีแดงระเรื่อ เนื่องจากในหัวมีแต่ภาพกล้วยเขาลอยเข้ามา "ว่าแต่...มึงรู้ได้ไงว่ากูคือชูครีม?" ฉันถามด้วยความสงสัย "จำวันที่กูเห็นของเล่นของมึงได้ป่ะ" "จำได้" "ตอนนั้นกูก็เริ่มรู้สึกคุ้นแล้วๆแต่คิดไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน...จนวันนึงกูดูคลิปของมึง แล้วเห็นมึงใส่กำไลสลักชื่อที่มึงซื้อจากงานวัด กูเลยวนดูคลิปเก่า ทั้งของเล่นมึง ทั้งผ้าม่าน พร็อพของมึงทำให้มั่นใจเลยว่าต้องเป็นมึง" "มึงแม่ง! ทำไมไม่บอกกันบ้าง" "มึงจะบ้าเหรอ? จู่ๆจะให้กูมาบอกว่ากูเคยดูคลิปมึง รู้นะว่าเป็นมึง แบบนี้อ่ะเหรอ...มึงคิดว่ามึงจะมองหน้ากูติดไหม วันนี้มึงยังตกใจเลย" "..." ฉันคิดตาม ก็จริงตามที่เขาพูดแหละ ที่ฉันใช้นามแฝงว่าชูครีมเพราะไม่อยากให้ใครรู้ตัวตนจริงๆของฉัน "เรากุมความลับของกันและกันไว้แล้วนะ มึงกับกูเลิกคบกันไม่ได้นะ" เขาหัวเราะ "ไอ้คิ" "อะไร?" "พวกเราจะถ่ายคลิปด้วยกันอยู่ไหม?" เมื่อฉันถามจบ เขาถ
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่17
"โห~ แต่งตัวไม่นัดกระผมเลยนะครับคุณหนู" เขาแซวทันทีที่เห็นฉันในชุดเดรสสีดำ แขนกุด คอจับจีบลายดอกกุหลาบ ดีเทลตรงกระโปรงเป็นแมงกระพรุนแหวกข้าง"แหม...มึงไม่ต้องมาพูด มึงอ่ะขี้โกง ใส่เสื้อยืดกับกางยีนส์ยังหล่อเลย" "จะชมว่ากูหล่อใช่ไหม?" "ใช่" ฉันยิ้มกว้าง "แล้วแต่งตัวจัดเต็มแบบนี้ มึงจะพากูไปกินข้าวที่ไหน?" "ความลับ" "แต่กูเป็นคนขับรถ มึงก็ต้องบอกกูอยู่ดี" "มึงแค่ขับไปตามทางที่กูบอกก็พอ" "เออ" เขารับคำ จากนั้นพวกเราก็ไปยังจุดหมาย "พากูมาล่องเรือ?" "ใช่แล้ว มึงดูสิบรรยากาศดีจะตาย" ฉันชี้ให้เขาดูบรรยากาศรอบๆ"มึงจองแบบบุพเฟ่ต์ใช่ไหม?" "ใช่" "เดี๋ยวมึงก็รู้" เขายิ้มมุมปาก แล้วเดินนำฉันขึ้นไปบนเรือ โชคดีที่ได้ที่นั่งโต๊ะริม ได้สัมผัสกับบรรยากาศดีๆ ได้ถ่ายรูปสวยไว้ลงโซเชียล แต่...อาหารไม่ถูกปาก ฉันกินไปได้ไม่กี่คำ ก็เลือกกินแค่ผลไม้กับน้ำ แถมยังรู้สึกเมาเรือนิดหน่อยด้วย "หึหึ" เขามองหน้าฉันแล้วหัวเราะ "มึงรู้อยู่แล้วใช่ไหม ทำไมไม่บอกกันหน่อยวะ" "ก็มึงไม่ถาม...เป็นไงล่ะ จะเซอร์ไพรส์กู โดนเซอร์ไพรส์เองเลยดิ ฮ่าๆ" เขาหัวเราะ "อย่าซ้ำเติมดิ" ฉันทำหน้ามุ่ย "กูพาไปที่อื่นไหม?" เขาถา
เพื่อนร่วมรุ่นชวนลุ้นรัก(live broadcast) ตอนที่16
วันต่อมา ร่างบางนอนอยู่บนเตียง ใบหน้าสวยแดงนิดๆเนื่องจากมีไข้ "โอ๊ย~ อาการไม่ดีเลย" ฉันเอามือแตะหน้าผากตัวเอง แล้วค่อยๆลุกขึ้น แต่เวียนหัวจนต้องลงไปนอนที่เตียงอีกครั้ง สาเหตุน่าจะมาจากการที่ฉันนั่งเรียนในห้องแอร์โดยที่เสื้อยังเปียกอยู่ถึงแม้จะสวมแจ็คเก็ตของไอ้คิแล้วก็เถอะ ฉันคิดน้อยไปจริงๆ ฉันพยุงตัวขึ้นมาอีกครั้ง เดินไปหยิบยาแก้ไข้มากินแล้วนอนต่อ ผ่านไปครู่ใหญ่ก็เสียงมือถือก็ดังขึ้น "ครืด ครืด" ฉันจึงเอื้อมมือไปหยิบมือถือมากดรับสาย "กูรอนานแล้ว มึงเสร็จยัง?" ปลายสายถาม "โทษที...กูไม่สบายอ่ะ...ว่าจะโทรบอกมึง...แต่ไม่ไหวจริงๆ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง "มึงเป็นอะไรมากไหมเนี่ย" เขาถามด้วยความเป็นห่วง "มีไข้แล้วก็ปวดหัว" "โอเค แค่นี้ก่อน เดี๋ยวกูขึ้นไปหา" เขาพูดจบก็วางสาย ผ่านไปประมาณสิบนาที ก็มีเสียงเคาะประตูห้อง "ก๊อกๆ" ฉันลุกจากเตียงแล้วพยุงร่างตัวเองไปเปิดประตู "อาการหนักเอาเรื่องนะเนี่ย" เขาพูดแล้วรับฉันไว้ในอ้อมแขน เมื่อฉันตาลายจนเหมือนจะล้ม "ตัวโคตรร้อน" เขาเอามือแตะหน้าผากฉัน แล้วพูดต่อว่า"กูพาไปหาหมอดีกว่า" "อื้อ~" ฉันตอบเขา เขาจึงอุ้มฉันไปที่รถ โชคดีที่วันนี้เขาขับร
