บทที่ 10 ความจริงจากปากหมอ
"คุณเป็นใครครับทำไมถึงมาช่วยผม"จันทร์เจ้าพูดกับผู้ชายสูงหน้าตาดูดี เเต่งตัวเหมือนกับเจ้าพ่อ [ทำไมผู้ชายคนนี้หน้าคุ้นๆจังเหมือนเคยเห็นตามปกหนังสือในห้องแม่เลย]
"ไม่ต้องถามมากตามฉันมา"ผู้ชายคนนั้นพาจันทร์เจ้าขึ้นรถเเละขับไปยังโรงพยาบาลที่ไว้ศพของนุช
"เล่าให้ฉันฟังสิมันเกิดอะไรขึ้น"
"คุณต้องตอบผมมาก่อนว่าคุณเป็นใคร"ผู้ชายคนนั้นเปิดรูปที่มีนุชป้าใจและเขาขึ้นให้ดู
"เป็นลุงของนายไง"
"ลุง? หรือว่าจะเป็นลุงสุธี?"
"อืม"
"ลุงหล่อขนาดนี้เลยหรอครับ"
"55555เจ้านี้ปากดีจริงๆ"
"แล้วทำไมลุงไม่ติดต่อเเม่มาบ้างครับ"
"ลุงติดต่อกับเเม่ตลอดแต่ลุงไม่อยากให้เรารู้"
"ทำไมหรือครับ"
"อย่ารู้เลย เออ...เเล้วตกลงเรื่องนุชมันเป็นยังไง"จันทร์เจ้าเลยเล่าทุกอย่างให้ลุงสุธีฟังรวมทั้งจดหมายที่นุชเขียนก่อนตายไว้ด้วย
"นี้ไม่ใช่ลายมือของนุชจริงๆ"สุธีเอ่ยขึ้นมา
"ขนาดลุงยังรู้ทำไมป้าใจถึงไม่รู้"
"พี่ใจไม่รู้จริงๆหรอ"คำพูดของจันทร์เจ้าทำให้สุธีถึงกับทำหน้างงทันที [ผมว่ามันเเปลกๆเเหะพี่ใจจะจำลายมือของน้องตัวเองไม่ได้ ได้ยังไง มันเป็นไปปไม่ได้ขนาดผมที่ไม่เจอกับนุชบ่อยผมยังจำลายมือนุชได้เลย]
"ลุง ลุงครับถึงเเล้วครับ"
"อะๆ ไปกันเถอะ"ทั้ง2คนเลยลงไปดูศพของนุช
"โธ่....นุชน้องพี่น่าสงสารจริงๆ"ลุงสุธีถึงกับร้องไห้ออกมา และสุธีมองไปรอบๆมันมีรอยทำร้ายร่างกายซึ่งใครๆก็ดูออก
"พวกมึงไปตามหมอที่ชันสูตรน้องกูมา!!!"สุธีหันไปบอกลูกน้องของตัวเอง
"ครับนาย"
"มาเเล้วครับ"
"มีอะไรค่ะ"
พรึ่บบบ อยู่ๆสุธีก็ยกปืนขึ้นมาจอหน้าหมอนิติเวชคนนั้น
"เห้ยลุงทำอะไรครับบบ"
"อยู่เฉยๆไป"สุธีหันไปพูดกับจันทร์เจ้าทำให้ทำให้จันทร์เจ้าถึงกับเงียบสนิท
"คุณใจเย็นๆนะคะ"หมอพูดขึ้นมาพลางยกมือไหว้
"มึงพูดความจริงมา!!!"
"อะเอออ....คืออ"
"มึงพูดความจริงมา!! ถ้ามึงไม่พูดความจริงมึงตาย"
"ฉันกลัวเเล้ววว ฉันกลัวเเล้ว"หมอคนนั้นยกมือไหว้สุธีด้วยอาการที่สั่น
"พูดมา!!!!"
"ฮืออออๆ คุณต้องสัญญากับฉันว่าคุณจะไม่ฆ่าฉันถ้าฉันพูดความจริง"เธอต่อรองกับสุธี
"มึงจะพูดหรือไม่พูด!!!!!"สุธีเริ่มโมโหขึ้นมาอีกครั้งเเละยกปืนไปจี้ที่หัวของหมอคนนั้น
"ฉันกลัวเเล้วๆ"
"คะคืออ มีผู้ชายคนนึงมาบอกกับฉันให้ฉันลงว่าฆ่าตัวตาย"
"แล้วยังไงต่อ!!!!!"
"ถ้าฉันไม่ทำตามเขาจะฆ่าฉันและครอบครัวของฉัน"
"ฉันขอโทษฉันต้องทำจริงๆ"
"แล้วตกลงน้องกูตายยังไง!!"
"น้องของคุณตายเพราะขาดอากาศหายจากการโดนบีบคอ"
"ห้ะบีบคอ"จันทร์เจ้าพูดขึ้นมา
"ชะใช่ค่ะ"
"แล้วรอยตามเนื้อตามตัวล่ะ"
"คะคืออ...โดนทำร้ายร่างกาย เกิดจากการป้องกันตัวไม่ให้ตัวเองโดนข่มขืนนน"
"โธ่...แม่ ฮือออ เเม่ต้องโดนอะไรหลายๆอย่างฮือออๆ ถ้าวันนั้นผมอยู่บ้านคงไม่เกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้นฮือออ"จันทร์ถึงกับล้มตัวลงมา
"ไอ่พวกเลวว!!!!"
"ออกไปป!!!!!"
"ฉะฉันขออะไรคุณอย่างได้ไหม คุณช่วยรับรองได้ไหมว่าฉันจะปลอดภัย"หมอเดินเข้ามาหาสุธี
"มันเรื่องของเธอ....ฉันจะไม่ช่วยเธอ!!!!! พามันออกไป!!!!!"หลังจากนั้นลูกน้องของสุธีก็พาหมอออกไป
"จันทร์เจ้าฟังลุงนะ เอ็งต้องเข้มเเข็ง เอ็งต้องเเก้เเค้นเเทนเเม่ให้ได้"
"ฮือๆครับลุง....."
บทที่ 11 งานศพหลังจากจันทร์เจ้ารู้ความจริงการตายของเเม่ของเขา ทำให้เขาเกลียดคนในตระกูลธรรมราวัตณวิทรวมถึงเกรซด้วย "คุณลุงครับผมขออะไรอย่างนึงได้ไหมครับ""อะไรหรอ""ผมขอเป็นคนแก้แค้นให้เเม่ผมได้ไหมครับ""ผมอยากให้มันลิ้มรสถึงความเจ็บปวดที่ผมได้รับ ผมจะทำให้ครอบครัวของพวกมันต้องพังทลาย ผมขอนะครับ"สุธีเงียบไปสักพัก"ได้ แต่เอ็งต้องเรียนรู้อะไรบ้างอย่างจากลุง เเละที่สำคัญเอ็งต้องเป็นคนต่อไปที่จะมาสืบกิจการเเทนลุง ลุงขอเเค่นี้""ได้ครับ ผมจะทำตามที่ลุงสั่งเอง"ตัดภาพมาที่เกรซเธอกระวนกระวายที่ติดต่อกับจันทร์เจ้าไม่ได้เธอพยายามทำทุกวิธีทางทั้งไปที่โรงเรียนไปตามโรงพยาบาลเเต่ก็ไม่เจอ จนเธอถามป้าใจ "ป้าใจค่ะติดต่อพี่จันทร์ได้บ้างไหมค่ะ""ไม่ค่ะ เเต่ป้าได้ข่าวว่าจันทร์ไปอยู่กับลุงของเขาค่ะคุณหนู""อ่อ เเล้วอีกอย่างเดียวเจ้าจันทร์จะจัดงานศพของนุชที่วัดxxค่ะ""แล้วป้าใจไปวันไหนค่ะ""ป้าไปมาเเล้วค่ะ คุณหนูอยากไปหาเจ้าจันทร์หรอค่ะ"เกรซพยักหน้ารับ เพราะเธอเป็นห่วงเเละคิดถึงจันทร์เจ้าตลอดเวลางานศพนุชเกรซกับลดาเเล้วก็ป้าใจมางานศพนุชเเม่ของจันทร์ซึ่งภายในงานเเทบจะไม่มีใครเลยยกเว้นจันทร์เจ้าสุธีและล
บทที่ 12 ชีวิตใหม่หลังจากจันทร์เจ้าได้มาอยู่กับสุธี สุธีส่งให้เขาเรียนต่อเเละสอนงานเขาไปด้วย นอกจากงานถูกกฎหมายเเล้วงานผิดกฎหมายเขาก็สอน เขาสอนให้จันทร์เจ้าเป็นคนเข้มเเข็งไม่ใจอ่อนให้กับใครง่ายๆ เขาสอนอะรไหลายๆอย่างให้จันทร์เจ้าจนจันทร์เจ้าเปลี่ยนเป็นคนละคน จันทร์เจ้าที่ทุกคนรู้จักเป็นคนสดใสร่าเริง พูดเก่งเข้ากับคนง่ายเเต่ตอนนี้ทุกอย่างได้เปลี่ยนไปเเล้วเขากลายเป็นคนที่สุขุม เป็นคนที่โหดเหมือนสุธี เขาทำให้ลูกน้องหลายๆคนของสุธียอมรับในตัวเขาส่วนตระกูลธรรมราวัตณวิท อยู่ดีมีความสุขวิทได้เป็นนายกอย่างที่หวังเเละธุรกิจก็ดีขึ้นเช่นกัน ส่วนเกรซเธอก็เรียนต่อทางด้านธุรกิจเพื่อที่จะมาช่วยงานที่บริษัทพ่อของเธอ"คุณพ่อค่ะ งานประมูลเครื่องเพชรจะเริ่มอาทิตย์หน้านะคะ""จ้ะ วันนั้นลูกสาวพ่อต้องเเต่งตัวสวยๆนะเพราะคนไปร่วมงานกันเยอะมาก""พ่อ เกรซรู้นะคะ"เกรซหันไปทำหน้าดุใส่พ่อตัวเอง"5555คุณก็.... แต่เเม่ไม่เคยเห็นเกรซมีเเฟนเลยนะ"ลดาหันมาพูดกับเกรซ "แม่!!!!!!""55555โอเคๆ เเม่ไม่พูดเเล้ว" เกรซเดินขึ้นบนห้องทันที เพราะตลอดเวลาที่เธอไม่มีใครเพราะเธอยังรักเเละคิดถึงจันทร์เจ้า ไม่มีวันไหนที่เธอไม่คิดถึงจ
บทที่ 13 ติดกับ"พี่จันทร์"เกรซหันไปมองเสียงชายหนุ่มที่ประมูลเครื่องเพชร"โอ้โห้......ตอนนี้ยอดประมูลสูงถึง10ล้านเเล้วนะครับ มีใครจะสู้อีกไหมครับบบ ถ้าไม่ผมจะเริ่มนับเเล้วนะครับ""11ล้าน"วิทพูดขึ้นมา"15ล้าน"จันทร์เจ้าก็พูดขึ้นมาทำให้วิทไม่พอใจอย่างมาก"คุณพ่อค่ะพอเถอะค่ะมันมากเกินไปแล้วค่ะ"เกรซพูดขึ้นมา"ใช่ค่ะคุณ พอเถอะค่ะ"วิทไม่ฟังที่ลดากับเกรซเตือนเเต่กลับหันไปมองจันทร์เจ้า จันทร์เจ้าได้เเต่ส่งยิ้มให้วิทอย่างเยาะเย้ย"18ล้าน"วิทยอมเสียหน้าไม่ได้เลยประมูลต่อ"30ล้าน""โอ้โห้....ไม่มีใครยอมใครเลยจริงๆนะครับบบ""35ล้าน""45ล้าน"จันทร์เจ้าประมูลขึ้นเรื่อยๆ"50ล้าน"วิทประมูลขึ้นมา เขาไม่ได้ต้องเพชรแต่เขาต้องการเอาชนะจันทร์เจ้า มาถึงตอนนี้จันทร์เจ้าไม่ได้ประมูลต่อแอย่างใดแต่เขากลับทำสีหน้ายิ้มให้กับวิททำให้วิทไม่พอใจมากยิ่งขึ้น"ถ้าไม่มีใครประมูลต่อผมจะนับเเล้วนะครับ 1........2........3......ปิดการประมูลครับ ขอเเสดงความยินดีกับคุณวิทด้วยนะครับบบ"เสียงตบมือดังขึ้นเพื่อเเสดงความยินดีกับวิท [เอาจริงๆผมไม่ได้ต้องการหรอกเครื่องเพชร ผมแค่ประมูลยั่วโมโหมันเพื่อให้มันเสียเงินเยอะๆ เครื่องเพชรที
บทที่ 14 เอกสารสำคัญ[ผมได้ยินสิ่งที่ลุงพูดผมอึ้งจริงๆเลยครับเพราะผมไม่คิดว่าคนพวกนั้นจะมาติดเงินเยอะขนาดนี้] "จริงหรือครับลุง""อืม ช่วงที่มีการเลือกตั้งพวกมันมายืมเงินของท่านณรงค์ ซึ่งท่านณรงค์ทำงานกับลุงและเงินที่ท่านณรงค์ให้วิทยืมคือเงินของลุง"ลุงยื่นเอกสารฉบับนึงให้กับจันทร์เจ้าดู"นี่มัน....""ใช่เอกสารการขอยืมเงิน มีชื่อของลุงด้วยเห็นไหม"จันทร์เจ้าพยักหน้ารับ"เเล้วมันไม่รู้หรอครับว่ามีชื่อลุง โห้.....เดียวนะดอกเบี้ยเเพงอะไรขนาดนั้น""ลุงจะบอกเอ็งให้นะคนมันอยากได้อ่ะมันไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเเหละ" [ใช่ครับนมันอยากได้มันจะไม่สนใจอะไรทั้งนั้น] ตระกูลธรรมราวัตณวิท"คุณยังไม่นอนอีกหรอค่ะ"ลดาเดินเข้าไปถามวิทที่กำลังนั่งอยู่ในห้องทำงานของเขา"ผมเครียด ผมจะเอาเงินจากที่ไหนไปจ่ายเขา ตั้ง50ล้าน คุณผมจะทำไงดี""เห้อออ ฉันเตือนคุณเเล้วว่าอย่าๆ คุณก็ยังจะ.....เห้อออโอเคเรามาวิธีช่วยคิดกันดีกว่า""แต่ตอนนี้คุณไปนอนก่อนเถอะ"หลังจากลดากับวิทพูดคุยกันเสร็จทั้งคู่ก็พากันเข้านอนทันที รุ่งเช้าทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร"คุณผู้ชายค่ะมีคนมาหาค่ะ""ใครหรอ""คุณสุธี""มาหาป้าใจหรือครับ"วิทพูดขึ้นมา"
บทที่ 15 ข้อเสนอหลังจากเกรซได้รู้ความจริงในเรื่องที่พ่อของเธอก่อไว้ เธอก็รีบติดต่อหาจันทร์เจ้าทันทีร้านอาหารเเห่งหนึ่ง เกรซกับจันทร์เจ้าได้นัดคุยกัน"เกรซมีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่หรอ""เกรซรู้เรื่องที่คุณพ่อติดเงินคุณลุงของพี่เเล้วนะคะ เเล้วก็เรื่องที่คุณพ่อประมูลเครื่องเพชรเเล้ว......แล้วยังไม่จ่ายเงินให้พี่จันทร์เจ้าเลย"จันทร์เจ้าวางช้อนลงเเล้วฟังเกรซพูด"คือ...เกรซขอผ่อนให้คุณพ่อได้ไหมค่ะ""เดือนเท่าไหร่""คือ....""พี่ให้ระยะเวลาเกรซ2เดือน""พี่จันทร์""เพราะพี่ต้องการใช้เงินเกรซรู้ไหมพี่หมดกับค่าเครื่องเพชรที่พ่อเกรซประมูลเท่าไหร่"".........."เกรซเงียบเพราะเธอคิดว่าสิ่งที่จันทร์เจ้าพูดก็ถูก"เห้ออออ.....แต่!!!!พี่จะให้ขอเสนอเกรซ""อะไรค่ะ""ถ้าเกรซมาทำงานกับพี่2ปี จะยกหนี้ทั้งหมดให้"เกรซนิ่งเงียบไป"ส่วนของลุงพี่ เดียวพี่จะช่วยคุยให้""เออ..เกรซขอถามได้ไหมค่ะว่างานอะไร""เดียวพี่จะดูให้อีกทีนึง""พี่ให้เวลาเกรซกลับไปคิดก่อนนะ ว่าจะเอาไง""ได้ค่ะ"หลังจากทั้งคู่ทานข้าวกันเสร็จก็แยกย้ายกันทันที"ลุงรับเหยื่อติดกับเเล้วครับ"จันทร์เจ้ารีบโทรบอกสุธีทันที"โอเค ดีมากไม่เกิน3วันพวกมันติ
บทที่ 16 ข้อตกลงหลังจากเกรซตัดสินใจข้อเสนอของจันทร์เจ้า เธอก็มาเจอกับจันทร์เจ้าอีกครั้ง"นี่คือสัญญาที่พี่จะให้เกรซ อ่านดูสิ"เกรซรับสัญญาฉบับนั้นมาเเล้วเปิดอ่านอย่างละเอียด ในสัญญาไม่บอกว่าจะให้เกรซไปทำงานในตำแหน่งไหน แต่ในสัญญาระบุไว้ว่า จะต้องต้องทำงานตามคำสั่งของจันทร์เจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้น และต้องมาอยู่ที่บ้านของจันทร์เจ้าเป็นเวลา2ปี"พี่จันทร์เจ้าค่ะ""หืออ เกรซสงสัยตรงไหนหรอ""ทำไม""แค่2ปีใช่ไหมค่ะ""ใช่ 2 ก็พอ"หลังจานั้นเกรซเลยตัดสินใจเซ็นสัญญาทันที"ดีมากก พี่ว่าเกรซคิดถูกเเล้วเเหละ""น้องเกรซ"อยู่ๆอเล็กก็เดินมาทักทายเกรซ"พี่อเล็ก"จันทร์เจ้าหันไปมองอเล็ก"เกรซมากับใครหรอ""มากับเอออ....""ผู้ชายกับผู้หญิงมากินข้าวด้วยกัน2คนก็เเสดงว่าเป็นเเฟนกันสิ"จันทร์เจ้าตอบด้วยสีหน้าเยาะเย้ยอเล็ก"ผมถามน้องเกรซครับ"อเล็กตอบ"ผมตอบก็เหมือนกันเเหละครับบ""แต่ผมถามน้องเกรซ!!!!""เออ....พอเถอะค่ะ เออพี่อเล็กค่ะเดียวไว้เราค่อยคุยกันเถอะนะคะ" "อืม นั้นพี่ไปก่อนนะ""ค่ะ"หลังจากที่ทั้ง2ทำขอตกลงกันเสร็จจันทร์เจ้าก็ได้ขับรถไปส่งเกรซที่บ้าน"ขอบคุณมากนะคะ"เกรซหันไปพูดกับ
บทที่ 17 เกมส์พึ่งเริ่มรุ่งเช้า วันนี้เป็นวันนี้จันทร์เจ้าต้องมารับเกรซ เพื่อที่จะต้องไปทำงานตามสัญญาที่ต้องตกลงกันไว้"เกรซแม่ว่าเกรซอย่าไปเลยนะลูก""ใช่ลูกเชื่อเเม่เถอะนะ"วิทพูดขึ้นมา"แม่ให้เกรซทำเถอะ""แต่.....""พี่จันทร์เจ้ามาพอดี"จันทร์เจ้าเดินเข้ามารับเกรซถึงในบ้านของเธอ"สวัสดีครับ....คุณผู้หญิง"จันทร์เจ้าทักทายลดาพลางส่งยิ้มให้"สวัสดีครับ .......คุณผู้ชาย"วิทไม่สนใจจันทร์เจ้าเเม้เเต่น้อย"เกรซเปลี่ยนใจยังทันนะลูก""คุณพ่อค่ะ เกรซทำได้จริงๆค่ะ""อ้าวจันทร์เจ้าเป็นยังไงบ้าง"ป้าใจเดินเข้ามาทักทายจันทร์เจ้า"..........."จันทร์เจ้าเงียบเขาไม่สนใจป้าใจเเม้เเต่น้อย เพราะตั้งเเต่งานศพมาเขาจันทร์เจ้าไม่คุยกับป้าใจเลย"ไปเถอะเกรซ""ค่ะ หนูไปก่อนนะคะคุณแม่ คุณพ่อ""จันทร์เจ้าฝากดูแลน้องด้วยนะ"ลดาพูดขึ้นมา"ได้สิครับผมจะดูแลน้องให้ดีเหมือนกับที่คุณผู้หญิงทำกับเเม่ผมเอ้ย...ดูแลเเม่ผมไงครับ""จันทร์เจ้า"ลดาตกใจคำพูดของจันทร์เจ้า เเต่จันทร์เจ้าไม่สนใจลดาเเละลากกระเป๋าของเกรซขึ้นรถทันที"หนูไปก่อนนะคะ"เกรซกอดลาทั้ง2คนเเละเดินขึ้นรถจันทร์เจ้า"เออ....แล้วพี่จันทร์จะให้เกรซทำงานอะไรค่ะ""เด
บทที่ 18 ของรักเกรซกำลังนอนหลับอยู่เเต่ต้องสะดุ้งตื่นด้วยเสียงตะโกนเรียกของจันทร์เจ้า"หนูเกรซตื่นเร็ว""คะ ค่ะ ว่าไงค่ะ""หนูรีบไปหาคุณจันทร์เจ้าเร็วลูก""ค่ะๆ"เกรซรีบวิ่งขึ้นไปหาจันทร์เจ้าข้างบนทันที"ตุ๊กตาที่อยู่ตรงนี้หายไปไหน!!"เขาตะโกนใส่หน้าเธอ"เออ....คืออ""กูถามว่าหายไปไหน!!!!!!""ฉันเอาไปทำความสะอาดค่ะ....."เธอตอบความกลัวและด้วยน้ำเสียงที่สั่น"ฉันทำให้เธอทำอะไร""ทะ...ทำความสะอาดหะ...ห้องนอนค่ะ"ใช่ฉันทำให้เธอทำอะไรเธอก็ทำเเค่นั้น ไม่ต้องมาทำในสิ่งที่ฉันไม่ได้ทำ เธอรีบไปเอามาวางไว้ที่เดิมเดียวนี้เลยน่ะ ไป!!!!!"เกรซรีบวิ่งเเล้วไปหยิบตุ๊กตาที่เธอเอาไปตากไว้มาให้จันทร์เจ้า"ป้าว่าคุณจันทร์ใจเย็นๆเถอะค่ะ""อีกอย่างเธอมาทำวันนี้เป็นวันเเรกนะคะ""ป้าก็รู้ตุ๊กตาตัวนั้นสำคัญกับผมขนาดไหน"ป้าน้อยเงียบเพราะตุ๊กตาที่เขาห่วงคือตุ๊กตาที่นุชแม่ของเขาซื้อให้ตั้งเเต่ตอนเด็กๆ สักพักเกรซก็วิ่งเข้ามาพร้อมกับตุ๊กตา"นะ นี่ค่ะ"พรึ่บ จันทร์เจ้าเเย่งจากมือของเกรซทันที"อย่าเอามือสกปรกมาเเตะต้องตุ๊กตาตัวนี้อีก!!!!"เกรซพยักหน้ารับทันที"ออกไป""ไปกันเถอะหนูเกรซ""ค่ะ"ป้าน้อยเดินพาเกรซออกจากห้องจั
บทที่ 31 มีความสุขสักที หลังจากเหตุการณ์บุกจับลดาทำให้ลดาเสียสติจนต้องอยู่ในโรงพยาบาลศรีธัญญา ลดาจะไม่โดนขังคุกเพราะตอนนี้เธอถือเป็นคนสติไม่ปกติ "จันทร์เจ้า"จันทร์เจ้าได้มาเยี่ยมวิทที่เรือนจำกับเกรซ "สวัสดีครับคุณผู้ชาย" "เรียกลุงเถอะ" "ครับคุณลุง คือผมจะมาขอออ..." "ไม่ต้องพูด ลุงต่างหากที่ต้องขอโทษเอ็ง ลุงขอโทษเองจากใจจริงๆ"วิทยกมือไหว้จันทร์เจ้า "คุณพ่อ" "คุณลุงอย่าครับ อย่าทำแบบนี้"วิทน้ำตาไหลออกมา "ฮืออ ลุงเสียใจกับทุกๆ เรื่อง" "ครับผมไม่โกรธเเล้วครับ เพราะคุณลุงได้รับผลกรรมแล้ว" "ฮืออออๆ ลุงอยากจะขออะไรเอ็งอีกอย่างได้ไหม" "อะไรครับ" "ฝากดูแลยัยเกรซด้วยนะ" "คุณพ่อ" "ยัยเกรซคือเเก้วตาดวงใจของลุง ชีวิตนี้เเกคงลำบากที่มีลุงเป็นพ่อ" "โธ่...คุณพ่อ" "ครับผมสัญญาว่าผมจะดูเเลเกรซให้ดีที่สุด" "ขอบคุณมากนะ ลุงไปก่อนล่ะ พ่อไปก่อนล่ะ" "ครั
บทที่ 30 ทุกอย่างมันกำลังจะจบ[ฉันตื่นมาอยู่ในอ้อมกอดของพี่จันทร์เจ้า] เกรซเอาเเต่มองหน้าจันทร์เจ้า "จะเอาต่ออีกรอบไหม" "บ้าา พี่จันทร์อ่ะ" "55555ก็จริงหนิมองส่ะขนาดนั้น เป็นปลากัดเหรอ หืม หืม หืม ชื่นจายยยย"จันทร์เจ้าหอมเเก้มเกรซซ้านขวาสลับกัน "พอได้เเล้วค่ะพี่จันทร์" "555555ก็ได้ๆ" "เเล้วพี่จันทร์จะเอายังไงต่อค่ะ" "เออ....." "ถ้าพี่จันทร์ทำตามกฎหมายเกรซจะไม่ห้ามค่ะเกรซจะช่วยพี่อีกแรง" "จริงเหรอเกรซ" "ใช่ค่ะ" [เพราะสิ่งที่เเม่ทำกับป้านุชมันร้ายเเรงมาก เป็นฉันเองฉันก็จะไม่ให้อภัย] จันทร์เจ้าได้เอาหลักฐานทั้งหมดส่งมอบให้กับอลัน เเละอลันก็ยินที่จะช่วยจับลดาอีกเเรง "เกรซไม่ต้องไปรอพี่อยู่ที่นี้เเหละ" "ไม่ค่ะ ให้เกรซไปเถอะนะคะ น่าาาา เกรซสัญญญาว่าจะไม่ดื้อ" "อืมก็ได้"อลันและจันทร์เจ้าได้นำทีมตำรวจไปบุกจับลดาที่บ้านเเต่กลับไม่เจอลดา "ฮัลโหล อยู่ที่ไหน ห่ะ โอเคเดียวตามไป" "ว่าไงค่ะพี่จันทร์" "แม่ของเกร
บทที่ 29 ไม่จริง"เป็นไงบ้าง"จันทร์เจ้าโทรหาลูกน้องของเขาที่ทำงานในบ้านของลดา "ห้ะ มันจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศ!!!" "โธ่เว้ยยยยยย"จันทร์เจ้าตอนนนั้นเข้าโมโหมากจนควบคุมสติอารมณ์ไม่อยู่ เขาเห็นเกรซกำลังตัดเเต่งดอกไม้เขารีบวิ่งเเล้วไปกระชากเกรซแล้วลากออกมา "พี่จันทร์จะพาเกรซไปไหนค่ะ" "มานี่!!!!" "พี่จันทร์เกรซเจ็บนะคะโอ้ยย" "หุบปากก!!!!!!!!"เขาลากเกรซเข้าไปในห้องน้ำของเขาเเละเอาฝักบัวฉีดใส่เกรซ "พะพี่จันทร์ เกรซเจ็บบบ" "เเค่นี่เจ็บเหรอมันนยังไม่ส่าสมกับสิ่งที่เเม่เธอทำไว้กับเเม่ฉันเลยย" "มะเเม่เกรซทำอะไรค่ะ" "เเม่ของเธอเป็นคนฆ่าเเม่ของฉันไงงง" "มะไม่จริง" "นั้นเธอมาดูนี้นะ" "โอ้ย"จันทร์เจ้าลากเเขนเกรซออกมาเเล้วเขาได้ผลักเธอลงไปที่โซฟา "ดูซ่ะ"เขาซัดหลักฐานใส่บนตักขอเกรซ เกรซเธอหยิบขึ้นมาดู "มะเเม่ ทำไมเเม่ทำแบบนี้" "คิดดูว่าเเม่พี่ต้องทรมานมากเเค่ไหน ฮืออออ"จันทร์เจ้าถึงกับเข่าทรุด "เเม่พี่ต้องถูกตราห
บทที่ 28 สารภาพความจริงมาจันทร์เจ้าขับรถไปจอดหน้าบ้านของลดา และเขาเดินเขามาในบ้านของลดาเเต่กลับไม่เจอใคร "อ้าวจันทร์จะมาทำไมไม่บอกป้า" "ไปตามคุณผู้หญิงของคุณป้ามา!!" "มีไรหรือป่าวจันทร์" "ผมบอกว่าให้ไปตามมาไง!!!" "เสียงดังเอ๊ะอะโวยวายอะไรกันค่ะป้าใจ"ลดาเดินลงมาจากด้านบน "จันทร์เจ้า"เธอตกใจที่เห็นจันทร์เจ้าอยู่ที่บ้านของเธอ "ตกใจเหรอครับคุณผู้หญิง!!!" "นะนั่งก่อนสิจ้ะ" "ไม่!!ครับ ผมมาเเค่แปปเดียว หึ" "ผมจะให้โอกาสคุณผู้ได้สารภาพความผิดที่คุณทำกับแม่ผมไว้" "ฉันไม่ได้ทำอะไร" "อย่ามาตอแหล!!!!!" "จันทร์เจ้าใจเย็นๆ สิ"ป้าใจเดินมาหาจันทร์เจ้า "มึงด้วย ถ้ามึงไม่สารภาพสิ่งที่ทำกับแม่กูไว้มึงได้ตายแน่" "จันทร์เจ้านี่ป้าของเเกนะ" "แล้วแม่กูก็น้องมึงนะ มึงทำอะไรรู้อยู่แก่ใจ!!!!!" "มึงทั้ง2คนกูให้เวลาเเค่2วันถ้ามึงไม่สารภาพพวกมึงได้เจอกูแน่"จันททร์เจ้าพูดจบเขาออกจากบ้านของลดา ทันที เขาขับรถไปที่ที่หนึ่งเขาหยิบรูปนุชข
บทที่ 27 นอนกับพี่สิ"ห้ะ.....พี่จะบ้าเหรอ" "ทำไมบ้าตรงไหน แค่ให้มานอนเฝ้าเนี่ยบ้าเหรอห้ะ คนอุส่าไปช่วย" "อ่ออ...." "ทำคิดว่าฉันจะชวนเธอทำอะไร" "ป่าวค่ะ" "ตกลงจะมาเฝ้าไหม" "เฝ้าค่ะ" "ก็ดี" "พี่จันทร์ต้องการอะไรเรียกเกรซได้ตลอดเลยนะคะ" "อืมม แล้วนั้นเธอจะไปไหน" "เกรซจะไปนอนที่โซฟาค่ะ" "อ่ออ อืมมมเอาสิ" "ค่ะ"หลังจากเกรซเธอนอนเล่นโทรศัพท์สักพักเธอก็หลบไปไหนที่สุด ส่วนจันทร์เจ้าพอเขาเห็นว่าเกรซหลับเขาเลยเดินมานั่งข้างๆ เกรซ เขาค่อยๆ เอาปอยผมที่บังใบหน้าของเกรซออก "คงเหนื่อยมากสินะ" "พี่ขอโทษจริงๆ นะ ทุกๆ เรื่องเเต่พี่ต้องทำจริงๆ" "คะคุณพ่อออ อย่างเกรซไปนะคะ ฮือๆ"เกรซละเมอถึงพ่อของเธอ จันทร์เจ้าเลยเข้าไปกอดเธอด้วยความอ่อนโยน "โอ้ๆ .....ไม่เป็นไรน่าาา"เขาค่อยๆ ลูบหัวของเธอ "ฮืออออๆ .....พี่จันทร์เองเหรอ" "เกรซขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ตื่น" "ไม่เป็นไร"เกรซทำท่าทางจะผละจันทร์เจ้าออกจากอ้อมกอด
บทที่ 26 พี่ชายที่เเสนดี"พี่อลันเกรซขอบคุณมากนะคะสำหรับวันนี้""ไม่เป็นไรครับพี่เต็มใจทำเพื่อเกรซ" "เออ...พี่มีอะไรจะให้ด้วย" "อะไรเหรอค่ะ" "ยื่นมือมาสิ"เกรซยื่นมือให้อลัน อลันหยิบสร้อยข้อมือออกมาจากกระเป๋าเป็นสร้อยข้อมือที่มีดอกลิลลี่เป็นจี้ "พี่อลันยังไม่ลืมเหรอค่ะ" "พี่จะลืมได้ยังไงล่ะมันเป็นดอกไม้ที่เกรซชอบนะ"เกรซอมยิ้มเธอเอาแต่มองสร้อยข้อมือที่อลันให้ "55555ชอบใช่ไหม" "ชอบค่ะขอบคุณนะคะ" "ครับ เออ...รู้ไหมพี่กลัวว่าเกรซจะไม่รับสร้อยข้อมือของพี่" "ทำไมล่ะ" "ก็เกรซไม่รับดอกไม้พี่หนิจำได้ไหม" "เออ....จำได้สิค่ะ" [ฉันจำได้พี่อลันคือรุ่นพี่ที่โรงเรียนของฉันและเขาเเอบชอบฉันเเต่ตอนนั้นฉันติดพี่จันทร์มากเกินไปเลยไม่ได้ชอบเขาวันที่พี่อลันเอาดอกลิลลี่มาให้ฉันฉันก็ไม่รับเพราะฉันรู้ไงล่ะว่าพี่อลันจะทำอะไรต่อหลังจากให้ดอกไม้ฉัน] "จะคุยกันอีกนานไหม"จันทร์เจ้าตะโกนลงมาจากชั้น2 "เออ..พี่อลันเกรซเข้าบ้านก่อนนะคะ" "ครับ" "ขับรถดีๆ นะคะพ
บทที่ 25 อนุญาตไปเยี่ยมพ่อ หลายเดือนต่อมาข่าวหลายๆ สำนักก็ยังเล่นข่าวเกี่ยวกับพ่อของเกรซที่โดนจับหลายๆ ข้อหา "หนูเกรซไม่เป็นอะไรนะคะ" "ค่ะป้าน้อย เกรซสบายมาก" "โธ่....คนเก่งของป้าา" "อยากไปหาคุณพ่อไหม"จันทร์เจ้าถามขึ้นมา "ค่ะ พี่จันทร์ให้เกรซไปจริงๆ ใช่ไหมค่ะ" "อืมไปสิ จะให้พี่ไปส่งไหม" "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณพี่จันทร์มากนะคะ"เกรซรีบวิ่งไปหยิบกระเป๋าเเละตรงไปบ้านของเธอทันที "คุณแม่" "เกรซแม่รอลูกอยู่พอดี" "พี่อลันมาด้วยเหรอค่ะ" "เเม่เป็นคนชวนนพี่เขาเองเเหละ" "อ่อค่ะ" "นั้นเรารีบไปกันเถอะ" "ค่ะ"อลันพาลดาและเกรซไปเยี่ยมวิทที่เรือนจำ "คุณพ่อเป็นไงบ้างค่ะ" "อยู่ในนี้ก็ดีเหมือนกัน ไม่ต้องมีเรื่องให้เครียด" "โธ่...คุณพ่อ" "พ่อพูดจริงๆ " "คุณอย่าพูดเเบบนั้นสิค่ะ" "55555แล้วลูกเป็นไงบ้าง" "สบายดีค่ะคุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ" "ไม่ให้พ่อห่วงได้ไงลูกสาวพ่อทั้งคนนะ คุณก็
บทที่ 24 โดนจับเสียงปืนที่ดังขึ้นเป็นเสียงปืนของวิทที่ยิงใส่จันทร์เจ้า "พ่อค่ะ...." "พี่จันทร์"เกรซรีบวิ่งไปประคองจันทร์เจ้าเพราะกระสึนปืนได้เฉียวเเขนของเขาไป "ผะผม ไม่ได้ทำ" "หยุดนี้คือเจ้าหน้าที่ตำรวจ"ตำรวจเข้ามาล้อมวิท "คุณถูกจับในข้อหาการใช้อาวุธปืนยิงข่มขู่ทำให้มีคนได้รับบาดเจ็บและการครอบครองอาวุธปืนอย่างผิดกฎหมาย" "ไม่จริง ผมไม่ได้ตั้งใจ" "ฮือออ....พ่อขอโทษเกรซ" "ฮือออ.....พ่อค่ะ" "เกรซพี่ต้องพาคุณอาไปเเล้ว"อลันพูดขึ้นมา "ฮือออออ....." "คุณจันทร์ไปทำแผลเถอะค่ะ" "ไม่เป็นไร ผมฝากคุณจัดการเรื่องนี้ด้วย"จันทร์เจ้าหันไปพูดกับเดียร์ "พี่จันทร์....เกรซขอโทษเเทนคุณพ่อด้วยนะคะ" ".........." "พี่จันทร์ไปโรงพยาบาลนะคะ"เกรซได้พาจันทร์เจ้าไปทำแผลที่โรงพยาบาลเเละระหว่างนั้นเขาก็โทรถามเรื่องคุณพ่อของเขา "เป็นไงบ้างค่ะคุณแม่" "ฮือออ.....เกรซลูกพ่อเข้าจะต้องเข้าคุกจริงใช่ไหมฮือๆๆ" "ใจเย็นๆ ค่ะคุณเเม่ทุกอย่างต้องมีทางออกนะคะ
บทที่ 23 การเเก้เเค้น"ขอให้คุณทำงานราบรื่นนะคะคุณวิท"ลดาพูดพลางผูกเนกไทให้กับวิท "ขอบคุณคุณมากนะ" "ไม่เป็นไรค่ะ" "ผมไปก่อนนะ" "ค่ะโชคดีนะคะ"วิทออกจากบ้านเเล้วไปสภาทันที หลังจากที่เขาถึงสภาก็มีนักข่าวมารอสัมภาษณ์เขาเต็มไปหมด "คุณวิทค่ะ จริงไหมค่ะที่คุณเป็นหนี้300ล้าน" "คุณวิทค่ะได้ข่าวว่าคุณเป็นคนเเจ้งจับคุณสุธีใช่ไหมค่ะ" "คุณวิทครับเเล้วเพชรที่คุณประมูลได้อยู่ที่ไหนครับ หรือเเค่ถ่ายรูปเอาหน้าเฉยๆ" "คุณวิทค่ะที่คุณลงเล่นการเมืองครั้งนี้เพราะคุณกำลังจะล้มลายจริงไหมค่ะ"นักข่าวหลายๆ สำนักต่างพากันรุมวิท เเละเเต่ละคำถามทำให้ต้องตกใจ เพราะเขาไม่รู้ว่านักข่าวรู้เรื่องพวกนี้ได้ยังไง "ขอโทษนะคะ ขอทางหน่อยค่ะ" "ขอโทษนะคะ ตอนนี้ท่านวิทไม่สะดวกจริงๆ เชิญค่ะท่าน"เดียร์เลขาคนสนิทของวิทเป็นคนพาวิทฝ่าวงล้อมนักข่าวไปได้ "เห้ออออ...." "พวกบ้านั้นมันรู้เรื่องได้ยังไง"วิทเอ๊ะอะโวยวาย "คุณวิทค่ะ ท่านนายกเรียกไปพบค่ะ" "เดียวฉันมา" "ว่าไงครับทะท