LOGINShare
เพื่อนพ่อ 3
Last Updated:
2025-03-12 11:46:24
Related chapters
เป็นของคุณโดยสมัครใจ โคแก่หวงหญ้า 1
“อาธรรศตื่นนานแล้วเหรอคะ ?” หลังจากที่แนบชิดกัน ม่านมุกก็ผล็อยหลับอยู่บนโซฟา ตื่นมาอีกทีก็เห็นว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนแล้ว ธรรศอุ้มเธอมานอนบนเตียงทำเหมือนครั้งก่อนขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง ดึงผ้านวมขึ้นมาปิดตัว พลางมองไปยังธรรศที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาดตาเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ“อาตื่นก่อนหนูม่านแป๊บเดียว”ธรรศเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า กายหนาดึงปมสายคาดเอวชุดคลุมอาบน้ำออกแล้วถอดมันออกไปกองที่พื้นเหมือนถูกมนต์สะกด ม่านมุกล็อกสายตาอยู่กับกายกำยำ เห็นแค่ส่วนด้านหลังทว่าใจกับกายกับรู้สึกหวิววาบพอธรรศหันมาทั้งตัว คนที่นั่งอยู่บนเตียงก็รีบก้มหน้างุด สองมือขยุ้มผ้านวมแน่นเห็นมาก็หลายครั้ง แต่ก็ยังไม่หายตื่นเต้นสักที“อีกหน่อยก็ชิน” ธรรศพูดปนขำ เห็นพวงแก้มที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อของม่านมุกแล้วดึงดูดให้ย่างกายเข้าไปหากายหนาคลานเข่าขึ้นไปบนเตียงแล้วยืนด้วยหัวเข่าอยู่ตรงหน้าอีกฝ่ายจับปลายคางเล็กให้เงยขึ้น“ร่างกายของอาเป็นสิทธิ์ของหนูม่าน”รวมถึงหัวใจของเขาด้วยแต่ถึงบอกไป ม่านมุกก็คงไม่เชื่อ เด็กสาวคงคิดว่าเป็นแค่ลมปาก ไม่ได้มีความจริงจังใด ๆ“ร่างกายของหนูม่านก็เป็นสิทธิ์ของอา”ดึง
Last Updated : 2025-03-12เป็นของคุณโดยสมัครใจ บทนำ 1
เม็ดฝนเริ่มโปรยปรายลงมาจากฟากฟ้า แสงที่เกิดวาบขึ้นท่ามกลางท้องฟ้าสีทะมึนเร่งให้หญิงสาวเจ้าของเรือนร่างสะโอดสะองย่ำเท้าเร็วขึ้น ดวงตาคู่สวยที่อยู่ภายใต้ขนตางอนงามเป็นแพจับอยู่ที่บ้านไม้สักหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้าไม่เกินสองร้อยเมตร‘ม่านมุก’ ยกมือขึ้นโอบกอดตัวเองเมื่อลมเย็นจากไอฝนพัดผ่านจนรู้สึกหนาวเหน็บไปทั่วกายทันทีที่เท้าเหยียบอยู่ที่บันไดขั้นแรก คนที่มาพร้อมความมุ่งมั่นก็รู้สึกใจเสาะขึ้นมาเมื่อรู้ว่าคนที่อยากมาขอความช่วยเหลือรออยู่ข้างบนบ้านม่านมุกสูดลมหายใจลึกยาว กำสร้อยคอของตัวเองไว้แน่น อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด อย่างน้อยการตัดสินใจครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนยกเว้นแค่เขาคนเดียว“มาพร้อมกับฝนเลยนะหนูม่าน”แค่ก้าวขาผ่านประตูบ้านเข้ามา ม่านมุกก็หายใจไม่ทั่วท้อง ใบหน้างดงามปรากฏแววตื่นตระหนกจนปิดไม่มิด ยิ่งสบเข้ากับนัยน์ตาสีนิลประดุจกับดวงตาของนักล่า ก็ยิ่งรู้สึกเหมือนตัวเองมีขนาดเท่ามดตัวเล็ก ๆที่กำลังอยู่ต่อหน้าราชสีห์ตัวเขื่อง“สวัสดีค่ะอาธรรศ”ม่านมุกยกมือไหว้ชายหนุ่มตรงหน้าผู้มีศักดิ์เป็นเพื่อนสนิทของผู้เป็นพ่อเมื่อครั้งที่พ่อยังมีชีวิต ก้าวเนิบช้าไปหยุดอยู่ตรง
Last Updated : 2025-03-09เป็นของคุณโดยสมัครใจ บทนำ 2
เรื่องเงินสินะ ที่ทำให้ลูกสาวของเปี่ยมเดินทางข้ามจังหวัดมาหาเขาถึงที่ไร่ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขาจะยืมหลักแสนหลักล้านก็ย่อมได้“ม่านมาขอยืมเงินอาธรรศค่ะ” เห็นธรรศเงียบม่านมุกก็ตัดสินใจบอกเขาไปตรง ๆเชื่อว่าธรรศเองก็คงไม่ใจร้ายใจดำ เขาเป็นเพื่อนพ่อ แม้ตอนนี้พ่อจะลาโลกไปนับสิบปี ทว่าความเป็นเพื่อนก็น่าจะหลงเหลืออยู่“หนูม่านอยากได้เท่าไหร่ ?”“1 ล้านค่ะ” จากที่ปรึกษาคุณหมอแจ้งว่ายานอกที่ใช้รักษาเข็มละหนึ่งแสนบาท การรักษาด้วยยานอกครั้งแรกต้องใช้หกเข็ม แต่ที่เอ่ยปากขอยืมธรรศเป็นจำนวนหนึ่งล้านเพราะเธอเองก็ยังไม่รู้ว่าการรักษาจะด้วยจบยากี่เข็มธรรศรับรู้ด้วยใบหน้านิ่ง ๆหลังจากที่เปี่ยมเสีย ครั้งสุดท้ายที่ได้เจอครอบครัวของเพื่อนก็ตอนที่ไปร่วมไว้อาลัยงานศพ ตอนนั้นม่านมุกยังอายุสิบกว่าขวบ ยังเป็นเด็กถักผมเปียทั้งสองข้าง แต่เค้าโครงความสวยก็มีมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย พอโตเป็นสาวสะพรั่ง ความงดงามก็ปรากฏชัดเจนขึ้น“ม่านประกาศขายบ้านอยู่ ถ้าขายได้แล้ว ม่านจะรีบเอาเงินมาคืนอาธรรศค่ะ” กว่าจะกล่อมแม่ให้ยอมขายสมบัติเพื่อแลกกับเงินมารักษาตัวได้ ม่านมุกก็ต้องพยายามอยู่นาน ตอนนี้บ้านเป็นสมบัติชิ้นสุดท้
Last Updated : 2025-03-09เป็นของคุณโดยสมัครใจ เด็กดีของอาธรรศ 1
“อาบน้ำก่อนไหม หนูม่านจะได้สบายตัว”คนที่นั่งนิ่งอยู่ที่ปลายเตียงสะดุ้งตกใจเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มดังมาจากด้านหลังหลังจากที่ตกลงกับธรรศว่าจะเป็นของเขาเพื่อแลกกับค่ารักษาของแม่ ม่านมุกก็ต้องค้างคืนอยู่ที่บ้านไม้สักที่อยู่กลางไร่องุ่น เพราะรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นในไม่ช้านี้ ม่านมุกก็ตกอยู่ในอาการหวั่นวิตก คิดไปต่าง ๆนานาเธอกลัวธรรศกลัวที่จะต้องทำเรื่องอย่างว่ากับเขา“กลัวอาเหรอ ?” ธรรศเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วชวนให้อบอุ่นใจ ทว่านัยน์ตาของเขาก็ยังปรากฏความกระสันอยากในตัวของเด็กสาวอย่างชัดเจน “อาไม่ใจร้ายกับหนูม่านหรอก อาใจดี”เสียงระบายลมหายใจของม่านมุกทำเอาแววตาของธรรศมีแววขบขัน คงกำลังแย้งกับคำพูดของเขาอยู่สินะ“ถ้ายังไม่เคยอาจะนุ่มนวลกับหนูม่าน แต่ถ้าเคยแล้วอาจะทำให้หนูม่านลืมผู้ชายทุกคนที่ผ่านมา”ม่านมุกลอบกลืนน้ำลาย อย่าว่าแต่ผ่านการมีเซ็กส์เลย แค่มีแฟนก็ยังไม่เคยมีสักคน ตั้งแต่ที่พ่อเสียไปเมื่อสิบปีก่อน เธอก็ตั้งหน้าตั้งตาเรียน เป็นเด็กดีของแม่ พอเรียนอยู่มหา’ลัยปีสอง แม่ก็ป่วยเป็นโรคร้าย ม่านมุกไม่มีเวลาไปสนใจใครทั้งนั้น แค่ต้องดูแลแม่ ต้องเป็นเสาหลักของบ้านก็เหนื่อยจนส
Last Updated : 2025-03-09เป็นของคุณโดยสมัครใจ เด็กดีของอาธรรศ 2
“แค่ลิ้นกับนิ้วอา หนูม่านไม่ท้องหรอก”บอกพลางกรีดปลายนิ้วลงบนรอยแยกปิดมิดชิด รับรู้ได้ถึงอาการสั่นระรัวของเด็กสาวกลีบเนื้อนุ่มผลิแยกก่อนที่เม็ดกระสันจะโผล่มาให้ยลโฉม ธรรศใช้ปลายนิ้วบดบี้แผ่วเบา กระตุ้นความอยากในกายสาวให้ลุกโชน ได้ผล...คนที่นอนแข็งเหมือนหิน ขยับสะโพก พยายามที่จะหุบขาทั้งสองข้างเข้าหากัน“ให้อาชิมหนูม่าน” ไม่ว่าเปล่า ธรรศโน้มใบหน้าเข้าใกล้ดอกไม้งามสีชมพูระเรื่อ ความสด ความสะอาดเรียกร้องให้ชายหนุ่มวัยกลัดมันเกิดความซาบซ่านกระสันจนส่วนนั้นแข็งจัดอยู่ภายใต้กางเกงยีนสีเข้ม“อาธรรศ” ม่านมุกกัดริมฝีปากล่างจนรู้สึกเจ็บพร้อมจิกเล็บลงบนผ้าปูที่นอน หายใจเร็วแรงจนหน้าอกกระเพื่อมเมื่อท้องลิ้นสากแนบลงบนเม็ดกระสันที่อยู่ตรงกลางกายสาวเสียงปาดเลีย ดูดดึงทำเอาใจคนที่ไม่เคยมีประสบการณ์เตลิดจนเผลอเกร็งเท้าเล็กทั้งสองข้าง มือที่ขยุ้มผ้าปูเลื่อนมาจับผมสั้นดกดำจังหวะที่ธรรศกระดกปลายลิ้นขึ้นลง ม่านมุกก็แอ่นสะโพกรับอย่างลืมตัวเสียว...ใจแทบขาดในช่องท้องเกิดความปั่นป่วนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จะว่าดีก็ไม่ จะว่าร้ายก็ไม่ใช่อีกธรรศกำลังทำให้เธอทรมานความกระสันซ่านมันพุ่งเป้าไปที่จุดเดียว.
Last Updated : 2025-03-09เป็นของคุณโดยสมัครใจ เด็กดีของอาธรรศ 3
“คืนนี้ค้างที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยกลับ”กายหนาผละออกห่างก่อนจะดึงเด็กสาวให้ลุกขึ้นมานั่ง ไม่ทันที่ม่านมุกจะดึงชายกระโปรงชุดเดรสลง ธรรศก็ชิงทำให้ก่อน อาหนุ่มช้อนตาขึ้นสบกับดวงตาสั่นระริกของเด็กสาวด้วยความรู้สึกหวามไหว นับแต่นี้ไปม่านมุกเป็นของเขาพอถูกอีกฝ่ายมอง ม่านมุกก็ตกอยู่ในอาการประหม่า ยิ่งธรรศแลบลิ้นเลียที่ริมฝีปาก ใจสาวก็ยิ่งหวั่นไหวเขาเจ้าเล่ห์และแพรวพราวนัก รู้ว่าเธออายก็ยังทำกิริยาตอกย้ำให้รู้สึกอายหนักขึ้นอีก“หนูม่านไปอาบน้ำเถอะ เสื้อผ้าอาอยู่ในตู้ อยากใส่ตัวไหนก็หยิบมาใส่ได้เลย” ฝ่ามืออุ่นร้อนยกแนบลงกับพวงแก้มสีชมพูระเรื่อ จากนั้นกายกำยำก็ลุกขึ้นเต็มความสูงแต่ดวงตาดำขลับยังจับอยู่ที่ดวงหน้าแฉล้ม “อามีงานต้องทำ เดี๋ยวอากลับมา”เมื่อเจ้าของห้องออกไปจากห้องแล้ว ม่านมุกก็ระบายความรู้สึกประหม่าและอึดอัดออกมาผ่านลมหายใจอุ่นร้อนเธอบ้าไปแล้วแน่ ๆที่กล้าเอาตัวเข้าแลกแม่…เพราะอยากให้คนที่รักมากที่สุดในชีวิตได้มีโอกาสมีลมหายใจอยู่บนโลกใบนี้ ต่อให้ต้องเอาชีวิตเข้าแลก…เธอก็ยอมอย่างน้อย ธรรศก็ไม่ได้หยาบโลน ไม่เห็นแก่ตัวนอนกับเธอโดยที่ไม่มีถุงยางอนามัยถ้าต้องเสียก็จะไม่ยอมเสียแต่ฝ่าย
Last Updated : 2025-03-09เป็นของคุณโดยสมัครใจ อาซื้อมาแล้ว 1
คนที่นอนหลับยาวตั้งแต่เมื่อคืนรู้สึกตัวตื่นเพราะมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ทางด้านหลัง ดวงตาคู่งามเผยอขึ้น กะพริบตาเมื่อต้องกับแสงพระอาทิตย์ในยามเช้าเนื้อตัวอุ่นร้อนกำยำที่แนบอยู่ด้านหลังเรียกความสนใจให้คนที่เพิ่งตื่นเอี้ยวตัวแล้วเอียงใบหน้าไปมอง “อาธรรศ”ปลายจมูกโด่งเล็กจนเข้ากับปลายจมูกโด่งงุ้มของคนที่นอนซ้อนอยู่ข้างหลัง ยังไม่ทันที่ม่านมุกจะเอื้อนเอ่ยคำพูด ธรรศที่รอจังหวะอยู่แล้วก็พลิกตัวขึ้นคร่อมเด็กสาวไว้ม่านมุกจับตาอยู่กับใบหน้าคมเข้ม จากนั้นเลื่อนต่ำจนเห็นว่าธรรศไม่ได้ใส่เสื้อนอนก่อนจะอ้าปากค้าง หลุดทำหน้าตื่นตระหนกเมื่อเขาจงใจแนบส่วนล่างที่กำลังแข็งจัดลงบนระหว่างขาของเธอ“อาซื้อมาแล้ว”“ซื้ออะไรคะ” มองเขาตาแป๋ว ใจเต้นระรัว ยังแอบคิดว่าธรรศอาจจะนุ่งกางเกงผ้าเนื้อบางมาก ๆไว้ แม้ความรู้สึกมันชัดเจนว่าเจ้าสิ่งนั้นที่ถูไถอยู่บนหน้าขามันทั้งอุ่นทั้งแข็งและเหมือนว่ามันสัมผัสบนผิวของเธอโดยไม่มีอะไรมากางกั้น“ถุงยาง” บอกคำสั้น ๆแล้วใช้หัวเข่าดันสองขาเล็กให้อ้าออก เลื่อนมือลงต่ำแหวกกางเกงชั้นในพอให้แก่นกายได้มีช่องเข้าไปทักทายกับความอ่อนนุ่ม“อาธรรศ”กระตุ้นความกระสันจากกายสาวจนน้ำหวานไ
Last Updated : 2025-03-09เป็นของคุณโดยสมัครใจ อาซื้อมาแล้ว 2
“อาธรรศทำเถอะค่ะ ม่านทนไหว”ถึงธรรศไม่ขยับก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บน้อยลง เธอทั้งเจ็บ ทั้งอึดอัดจนอยากผลักเขาออกไปให้พ้นจากตัวเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ทำได้แค่คิดในเมื่อเสียให้เขาแล้ว ต้องไม่ให้เสียเปล่าธรรศได้ร่างกายของเธอ เธอก็ต้องได้ ‘ทุกอย่าง’ จากเขา“เด็กดี” ธรรศยิ้มแย้มอย่างพึงพอใจ ม่านมุกไม่ใช่คนโง่ หญิงสาวรู้ว่าต้องรับมือเขาอย่างไร ถึงจะเอาเขาอยู่หมัด แบบนี้สิ สมกับที่เขารออย่างใจเย็นความวาบหวามเข้าแทนที่ความเจ็บปวดเมื่อ กายหนาขยับเคลื่อนไหว บางจังหวะเน้นหนัก บางจังหวะเบาบางเหมือนปุยนุ่นหนักแน่นแต่ไม่หยาบโลนอ่อนโยนแต่แฝงด้วยความดุดัน“ดูตอนที่อาเอาหนูม่านสิ โคตรดี” จับใบหน้าของม่านมุกให้หันไปมองกระจกบานใหญ่ที่อยู่หน้าตู้เสื้อผ้า จากนั้นก็เร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นใบหน้าของธรรศฉาบด้วยรอยยิ้มพรายยามที่ตัวตนผสานรุกล้ำเข้าสู่กายนางไม่มีหยุดหย่อนม่านมุกเม้มปาก มองตัวเองที่เคลื่อนไหวเพราะแรงขับเคลื่อนจากคนที่คร่อมทับเธอในตอนนี้เหมือนลูกม้าตัวน้อยที่กำลังถูกธรรศขี่ควบพาวิ่งไปในทุ่งหญ้ากว้าง“หนูม่านสวย สวยไปทั้งตัว” จับคางเล็กให้เชิดขึ้นแล้วตะโบมจูบด้วยความใคร่กระสันลิ้นแลกลิ้น นัวเนีย
Last Updated : 2025-03-12
Latest chapter
เป็นของคุณโดยสมัครใจ โคแก่หวงหญ้า 1
“อาธรรศตื่นนานแล้วเหรอคะ ?” หลังจากที่แนบชิดกัน ม่านมุกก็ผล็อยหลับอยู่บนโซฟา ตื่นมาอีกทีก็เห็นว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนแล้ว ธรรศอุ้มเธอมานอนบนเตียงทำเหมือนครั้งก่อนขยับตัวลุกขึ้นมานั่ง ดึงผ้านวมขึ้นมาปิดตัว พลางมองไปยังธรรศที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำสีขาวสะอาดตาเขาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ“อาตื่นก่อนหนูม่านแป๊บเดียว”ธรรศเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า กายหนาดึงปมสายคาดเอวชุดคลุมอาบน้ำออกแล้วถอดมันออกไปกองที่พื้นเหมือนถูกมนต์สะกด ม่านมุกล็อกสายตาอยู่กับกายกำยำ เห็นแค่ส่วนด้านหลังทว่าใจกับกายกับรู้สึกหวิววาบพอธรรศหันมาทั้งตัว คนที่นั่งอยู่บนเตียงก็รีบก้มหน้างุด สองมือขยุ้มผ้านวมแน่นเห็นมาก็หลายครั้ง แต่ก็ยังไม่หายตื่นเต้นสักที“อีกหน่อยก็ชิน” ธรรศพูดปนขำ เห็นพวงแก้มที่เปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อของม่านมุกแล้วดึงดูดให้ย่างกายเข้าไปหากายหนาคลานเข่าขึ้นไปบนเตียงแล้วยืนด้วยหัวเข่าอยู่ตรงหน้าอีกฝ่ายจับปลายคางเล็กให้เงยขึ้น“ร่างกายของอาเป็นสิทธิ์ของหนูม่าน”รวมถึงหัวใจของเขาด้วยแต่ถึงบอกไป ม่านมุกก็คงไม่เชื่อ เด็กสาวคงคิดว่าเป็นแค่ลมปาก ไม่ได้มีความจริงจังใด ๆ“ร่างกายของหนูม่านก็เป็นสิทธิ์ของอา”ดึง
เป็นของคุณโดยสมัครใจ เพื่อนพ่อ 3
“ม่านอยากเอากระดูกของแม่ไปลอยอังคารที่ทะเลค่ะ” สิ่งสุดท้ายที่จะทำให้แม่ได้ก็คือส่งแม่ไปในที่ที่มีแต่ความสงบ น้ำตาของม่านมุกยังไม่เหือดแห้ง เธอร้องไห้ทุกวันหลังจากที่แม่เสีย“เดี๋ยวอาจัดการให้”“ขอบคุณอาธรรศมากนะคะที่ช่วยม่านทุกอย่าง”ธรรศอยู่เคียงข้างเธอตลอดตั้งแต่ที่แม่เสีย ม่านมุกยอมรับว่าถ้าไม่มีเขา เธอก็คงเคว้ง คงไม่รู้จะหันหน้าไปพึ่งใคร ธรรศเป็นผู้ใหญ่เพียงคนเดียวที่เธอรู้จักตั้งแต่เด็กจนโต ม่านมุกไม่เคยเห็นญาติพี่น้องของพ่อกับแม่ และยิ่งกว่านั้นท่านทั้งสองไม่เคยเอ่ยถึงด้วยซ้ำ จำความได้ว่าตอนเด็ก ๆเคยเอ่ยปากถามอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ได้คำตอบอะไรตอบกลับมา“อายินดีทำให้หนูม่านทุกอย่าง”ชีวิตของม่านมุกเป็นของเขา เด็กสาวเหลือตัวคนเดียวและแน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยให้ไปไหนแน่ ไม่มีวันให้อยู่อย่างโดดเดี่ยว“คืนนี้เราจะค้างที่นี่ พรุ่งนี้เย็นค่อยกลับไร่”คิดเอาว่าถ้าให้ม่านมุกอยู่ในสถานที่เดิม ๆ ที่ที่มีความทรงจำเกี่ยวกับแม่ เด็กสาวอาจจะยิ่งทุกข์และคิดถึงแม่มากจนส่งผลกระทบร้ายแรงกับความรู้สึก“อาธรรศค้างได้เหรอคะ”ธรรศทิ้งไร่มาอยู่เป็นเพื่อนเธอตั้งแต่วันที่แม่เสีย นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้ว ม่านม
เป็นของคุณโดยสมัครใจ เพื่อนพ่อ 2
“ม่าน”“ค่ะ แม่” นั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่ข้างเตียงแม่ ได้ยินเสียงแม่เรียก ม่านมุกก็หลุดออกจากภวังค์ความคิด“ไปเจออาธรรศได้ยังไง”“บังเอิญเจอค่ะแม่ อาธรรศจำม่านได้”โกหกพกลมคำโต เป็นเรื่องยากที่ธรรศกับเธอจะมาเจอกันได้ เคยเห็นกันแค่ครั้งเดียวตอนงานศพพ่อ เธอเองก็ยังจำเขาได้เลือนราง เพราะยังเก็บมือถือเครื่องเก่าของพ่อไว้ ม่านมุกเลยค้นเบอร์โทรศัพท์ของธรรศได้ตอนที่ได้เบอร์มา ยังแอบคิดว่าเขาอาจจะเปลี่ยนเบอร์มือถือใหม่ไปแล้วก็ได้ นับว่ายังมีความโชคดีที่ธรรศยังใช้เบอร์เดิมอยู่“ธรรศเป็นคนดี พ่อรักเขามาก”แม้แต่แม่ก็ยังคิดว่าธรรศเป็นคนดี คงมีแค่เธอคนเดียวสินะที่รู้ว่าแท้จริงแล้วเขาเป็นคนแบบไหน“ม่าน”“ค่ะ แม่” สบตาแม่แล้วรอฟังในสิ่งที่แม่จะพูด“ถ้าแม่ตาย ถ้าม่านลำบาก ขอความช่วยเหลือจากอาธรรศนะ อาธรรศช่วยหนูได้”“ทำไมแม่ถึงมั่นใจในตัวอาธรรศมากขนาดนี้คะ เขาไม่ใช่ญาติเรา เขาแค่เคยเป็นเพื่อนกับพ่อ”ใช่อยู่ว่าธรรศให้เงินจำนวนสองล้านเธอง่าย ๆแต่เขาก็ได้ร่างกายของเธอเป็นสิ่งตอบแทนถ้าธรรศเป็นคนดีอย่างที่พ่อกับแม่พูด ทำไมเขาต้องยื่นข้อเสนอนี้ให้เธอด้วย“เชื่อแม่เถอะม่าน อาธรรศเป็นคนดี”ม่านมุกได้แต
เป็นของคุณโดยสมัครใจ เพื่อนพ่อ 1
“ไม่เจอกันนานเลยนะธรรศ”น้ำเสียงแหบแห้งของคนป่วยเอ่ยทักขึ้นเมื่อเห็นหนุ่มใหญ่ที่เคยเป็นเพื่อนสนิทของสามีจำได้ว่าเมื่อหลายสิบปีก่อน ธรรศกับสามีไปไหนไปกัน สนิทชิดเชื้อเหมือนพี่น้อง “ครับ พี่นิด” ธรรศเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหยุดอยู่ข้างเตียงคนป่วย พิศมองใบหน้าซูบตอบของหญิงสูงวัย นัยน์ตาลึกโบ๋พร้อมทั้งร่างกายที่ซูบผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูกชวนให้รู้สึกหดหู่ยิ่งนัก ขนาดเขาที่เป็นคนอื่นยังรู้สึกไม่ดี แล้วม่านมุกที่เป็นลูกสาวแท้ ๆจะต้องเจ็บปวดขนาดไหนที่ต้องมาทนเห็นสภาพที่ไม่น่าดูของแม่ในเวลานี้“มาได้ยังไง ม่านบอกเหรอ ?”ม่านมุกขอให้ธรรศช่วยปิดเรื่องระหว่างเธอกับเขาไม่ให้แม่รู้ เพราะไม่อยากให้แม่เกิดความไม่สบายใจ“ครับ” ธรรศบอกด้วยใบหน้านิ่ง ๆเสตามองไปยังม่านมุกอยู่แว็บเดียวก็วกมามองคนป่วย “พี่นิดเป็นยังไงบ้างครับ”“ไม่ค่อยดี” พูดพลางพักเหนื่อยอยู่เป็นพัก ๆระดับลมหายใจเบาหวิว นัยน์ตาดูเหม่อลอย ไม่มีความสดใส“พี่นิดพักเถอะครับ ผมไม่กวนแล้ว” เห็นคนป่วยดูอ่อนเพลีย ธรรศก็ไม่อยากรบกวน เดิมทีตั้งใจแค่จะแวะมาส่งม่านมุกเท่านั้น แต่ไหน ๆก็มาถึงที่นี่แล้วก็อยากมาดูเห็นกับตาว่าแม่ของเด็กสาวอาการหนักมากขนาดไ
เป็นของคุณโดยสมัครใจ หนูม่านเป็นของอา 3
“เปล่าค่ะ ม่านแค่ถามเฉย ๆ”“หนูม่านก็น่าจะรู้ว่าความต้องการของอามากขนาดไหน อาแค่ซื้อกิน ไม่ได้มีเป็นตัวเป็นตน ตอนนี้อามีแค่ หนูม่านคนเดียว” ม่านมุกไม่แสดงอาการว่าหึงว่าหวงเขา เด็กสาวคงถามเพราะอยากรู้แบบทั่วไปอย่างน้อยตอนนี้ธรรศก็มั่นใจว่าถ้ามีม่านมุกอยู่ด้วย เขาคงไม่มีทางได้กลับไปใช้บริการสาว ๆพวกนั้นอีกแล้วและอีกอย่าง ถุงยางอนามัยก็อาจจะไม่จำเป็นกับเขาอีกต่อไป“แต่อีกหน่อยอาคงไม่จำเป็นต้องพกมันติดตัวแล้ว” ยิ้มเจ้าเล่ห์อยู่ในหน้า พลางสุมเท้าเข้าหาอีกฝ่ายที่มองมาคล้ายรู้ว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นธรรศวาดแขนโอบที่เอวคอด จับมือขาวเล็กทาบลงบนเป้ากางเกงยีน ให้อีกฝ่ายสัมผัสตัวตนที่กำลังแข็งจัดที่ดุนดันกางเกงยีนจนนูนขึ้นชัด“หนูม่านทำให้อาอยากตลอด”เชยคางมนขึ้นแล้วแนบปากจูบด้วยความเรียกร้องให้เด็กสาวเปิดปากรับลิ้นสากฝ่ามือซุกซนลากไล้ไปตามทรวดทรงองค์เอวแล้วไปหยุดอยู่ที่หน้าอกเต่งตูม ธรรศบีบเบา ๆเพื่อกระตุ้นความกระสันซ่านให้อีกฝ่ายม่านมุกวาดแขนกอดที่ลำคอหนา รั้งให้ใบหน้าคมโน้มต่ำ จากนั้นก็จูบตอบอย่างเงอะงะเพราะยังไม่สันทัด แต่ก็เรียกความร้อนรุ่มจากเรือนกายกำยำได้อย่างดีความรัญจวนซาบซ่านถาโถม
เป็นของคุณโดยสมัครใจ หนูม่านเป็นของอา 2
“เสร็จแล้วค่ะอาธรรศ” ก่อนที่จะไปหาแม่ ม่านมุกก็จัดการเรื่องที่ธรรศขอไว้ เธอฉีดยาคุมกำเนิดตามที่เขาขอ ธรรศบอกว่าไม่อยากใช้ถุงยางอนามัยเวลาที่ร่วมรักกับเธอ และเธอก็ไม่อยากให้เกิดเรื่องผิดพลาดขึ้น“เจ็บไหม”“ไม่ค่ะ” ส่ายหน้าบอกแล้วโชว์รอยเข็มบนหัวไหล่ให้ธรรศดู“ขอบใจนะที่หนูม่านยอมทำเพื่ออา” ดึงม่านมุกเข้ามากอดแล้วหอมที่ขมับด้วยความรักและเอ็นดูถึงจะอยากมีลูกกับม่านมุกมาก แต่ก็รู้ว่ายังไม่ใช่เวลาของอีกฝ่าย ขณะที่ม่านมุกทุกข์ใจเรื่องแม่ เด็กสาวควรเอาเวลาทั้งหมดทุ่มให้แค่เรื่องแม่ก่อน ถ้าทุกอย่างคลี่คลาย เวลานั้นจะเป็นเวลาที่เหมาะสมที่สุด“ม่านทำเพื่อตัวม่านด้วยค่ะ” เธอเป็นแค่ผู้หญิงของธรรศ เป็นแค่ผู้หญิงที่เขามีไว้ประดับกายในเวลาที่เหงา “อาธรรศสบายใจได้เลยนะคะ ม่านจะไม่มีวันปล่อยท้องเพื่อจับอาธรรศแน่นอนค่ะ”“เด็กดี” ธรรศลูบที่แก้มของม่านมุกแล้วมองด้วยสายตาที่ยากแก่การคาดเดา ม่านมุกจะคิดอย่างไรกับเขาก็สุดแล้วแต่ แต่สำหรับเขา...เมื่อเดินเข้ามาในชีวิตเขาแล้ว จะไม่มีวันได้เดินออกไปไหนได้อีก“ค่อยไปหาแม่พรุ่งนี้ก็ได้นะคะ อาธรรศขับรถมาตั้งหลายชั่วโมง ไปพักก่อนดีไหมคะ” ธรรศขับรถพาเธอมากรุงเทพ
เป็นของคุณโดยสมัครใจ หนูม่านเป็นของอา 1
“ทำไมไม่ปลุกม่านล่ะคะ”พอลืมตาขึ้นก็เห็นธรรศนอนเท้าคางคำศอกลงบนหมอนโดยที่ตะแคงข้างเข้าหา สองกายเปลือยซุกอยู่ใน ผ้านวมผืนเดียวกันเมื่อคืนกว่าทุกอย่างจะสงบลง เธอก็เกือบหลับคาอกของธรรศ ไม่คิดว่าหนุ่มใหญ่วัยสี่สิบปี พละกำลังจะเหลือล้น ชนิดที่ว่าทำรักได้ยาวนานรอบต่อรอบ“อาเห็นหนูม่านหลับสนิทก็เลยไม่อยากกวน”ไล้นิ้วมือลงกับช่วงบ่าเล็กแล้วเลื่อนไปยังกระดูก ไหปลาร้าที่นูนขึ้นมาจากผิวเนื้อนวลละมุนม่านมุกตัวเล็กและผอมบาง สัดส่วนของความเป็นหญิงถือว่าอยู่ในขนาดที่พอเหมาะ“อาธรรศ”เห็นประกายตาคู่คมที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ม่านมุกก็เอ่ยชื่อของเขาแผ่วเบา“กับหนูม่าน อาไม่อิ่มจริง ๆ” ดึงผ้านวมออกไปพ้นกายขาวโพลน เนินอกอวบอิ่มเต็มไปด้วยร่องรอยของความซาบซ่านที่เขาทิ้งไว้ให้ขลุกตัวอยู่กับม่านมุกทั้งวันทั้งคืน เขาก็ทำได้“อาทำหนูม่านเป็นรอยหมดเลย”ม่านมุกหลุบตามองตามระดับสายตาของธรรศ ดวงหน้าสวยหวานตกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าหน้าอกทั้งสองข้างมีรอยจ้ำแดง ที่เกิดจากฝีมือของเขาริมฝีปากหยักแนบลงบนหัวไหล่เล็ก กายหนายัดตัวขึ้นคร่อมร่างบอบบาง เท้ามือคร่อมคนใต้ร่างไว้จ้องมองด้วยนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความหลง
เป็นของคุณโดยสมัครใจ อาซื้อมาแล้ว 2
“อาธรรศทำเถอะค่ะ ม่านทนไหว”ถึงธรรศไม่ขยับก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกเจ็บน้อยลง เธอทั้งเจ็บ ทั้งอึดอัดจนอยากผลักเขาออกไปให้พ้นจากตัวเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ทำได้แค่คิดในเมื่อเสียให้เขาแล้ว ต้องไม่ให้เสียเปล่าธรรศได้ร่างกายของเธอ เธอก็ต้องได้ ‘ทุกอย่าง’ จากเขา“เด็กดี” ธรรศยิ้มแย้มอย่างพึงพอใจ ม่านมุกไม่ใช่คนโง่ หญิงสาวรู้ว่าต้องรับมือเขาอย่างไร ถึงจะเอาเขาอยู่หมัด แบบนี้สิ สมกับที่เขารออย่างใจเย็นความวาบหวามเข้าแทนที่ความเจ็บปวดเมื่อ กายหนาขยับเคลื่อนไหว บางจังหวะเน้นหนัก บางจังหวะเบาบางเหมือนปุยนุ่นหนักแน่นแต่ไม่หยาบโลนอ่อนโยนแต่แฝงด้วยความดุดัน“ดูตอนที่อาเอาหนูม่านสิ โคตรดี” จับใบหน้าของม่านมุกให้หันไปมองกระจกบานใหญ่ที่อยู่หน้าตู้เสื้อผ้า จากนั้นก็เร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นใบหน้าของธรรศฉาบด้วยรอยยิ้มพรายยามที่ตัวตนผสานรุกล้ำเข้าสู่กายนางไม่มีหยุดหย่อนม่านมุกเม้มปาก มองตัวเองที่เคลื่อนไหวเพราะแรงขับเคลื่อนจากคนที่คร่อมทับเธอในตอนนี้เหมือนลูกม้าตัวน้อยที่กำลังถูกธรรศขี่ควบพาวิ่งไปในทุ่งหญ้ากว้าง“หนูม่านสวย สวยไปทั้งตัว” จับคางเล็กให้เชิดขึ้นแล้วตะโบมจูบด้วยความใคร่กระสันลิ้นแลกลิ้น นัวเนีย
เป็นของคุณโดยสมัครใจ อาซื้อมาแล้ว 1
คนที่นอนหลับยาวตั้งแต่เมื่อคืนรู้สึกตัวตื่นเพราะมีบางอย่างเคลื่อนไหวอยู่ทางด้านหลัง ดวงตาคู่งามเผยอขึ้น กะพริบตาเมื่อต้องกับแสงพระอาทิตย์ในยามเช้าเนื้อตัวอุ่นร้อนกำยำที่แนบอยู่ด้านหลังเรียกความสนใจให้คนที่เพิ่งตื่นเอี้ยวตัวแล้วเอียงใบหน้าไปมอง “อาธรรศ”ปลายจมูกโด่งเล็กจนเข้ากับปลายจมูกโด่งงุ้มของคนที่นอนซ้อนอยู่ข้างหลัง ยังไม่ทันที่ม่านมุกจะเอื้อนเอ่ยคำพูด ธรรศที่รอจังหวะอยู่แล้วก็พลิกตัวขึ้นคร่อมเด็กสาวไว้ม่านมุกจับตาอยู่กับใบหน้าคมเข้ม จากนั้นเลื่อนต่ำจนเห็นว่าธรรศไม่ได้ใส่เสื้อนอนก่อนจะอ้าปากค้าง หลุดทำหน้าตื่นตระหนกเมื่อเขาจงใจแนบส่วนล่างที่กำลังแข็งจัดลงบนระหว่างขาของเธอ“อาซื้อมาแล้ว”“ซื้ออะไรคะ” มองเขาตาแป๋ว ใจเต้นระรัว ยังแอบคิดว่าธรรศอาจจะนุ่งกางเกงผ้าเนื้อบางมาก ๆไว้ แม้ความรู้สึกมันชัดเจนว่าเจ้าสิ่งนั้นที่ถูไถอยู่บนหน้าขามันทั้งอุ่นทั้งแข็งและเหมือนว่ามันสัมผัสบนผิวของเธอโดยไม่มีอะไรมากางกั้น“ถุงยาง” บอกคำสั้น ๆแล้วใช้หัวเข่าดันสองขาเล็กให้อ้าออก เลื่อนมือลงต่ำแหวกกางเกงชั้นในพอให้แก่นกายได้มีช่องเข้าไปทักทายกับความอ่อนนุ่ม“อาธรรศ”กระตุ้นความกระสันจากกายสาวจนน้ำหวานไ
