"กระเป๋าอะไรเนี่ย"
ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่ "กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา "นี่อะไร" "บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติ เขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม "แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง "ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา" "นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง! "สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มาก เพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่าน้ำอุ่นและกลิ่นอโรมาจะช่วยให้ฉันผ่อนคลายขึ้นมาบ้าง แต่เดินได้เพียงสองก้าวมือใหญ่ก็มากระทบกับก้นงอนของฉันเข้าอย่างจัง วาดฝันจะไม่ทน! คิดได้อย่างนั้น ฉันก็รีบกลับหลังหันกระโดดขึ้นไปบนหลังแกร่งก้มหน้าลงกัดคอเขาที่กำลังยืนมองกระเป๋าเสื้อผ้าจนจมเขี้ยว "โอ๊ย ฉันเจ็บนะเว้ย" "มาตีฉันก่อนทำไม" "ลง" "ก็เอามือออกจากก้นฉันสิ" ใช่เขาเอามือออกจริง แต่ก่อนจะเอาออกก้นงอนของฉันถูกสองมือหนาขยำเข้าเต็มแรง ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย ผ่านไปสี่สิบนาทีที่เด็กแสบหายเข้าไปในห้องน้ำ เข้าไปหลับหรอวะ? "เธอ" "..." "เธอ" "..." เรียกเจ้าของห้องที่กำลังนั่งเช็ดผมอยู่นานก็ไม่มีสัญญาณตอบรับจากเธอแม้แต่คำเดียว มีเพียงเสียงแอร์ที่ดังให้ได้ยิน ถ้าเรียกอีกครั้งไม่หัน โดนแน่! "เธอครับ" "อะไรอีก" หึ นึกว่าจะได้ออกแรงซะแล้ว "ให้เอาบ๊อกเซอร์เก็บตรงไหน" "ลิ้นชัก" เธอหันมาตอบแค่นั้น แล้วก็หันไปทาครีมบำรุงผิวต่อ "ลิ้นชักไหน" ลิ้นชักมีตั้งหลายชั้น "ลิ้นชักล่าง" "อืม โอเค" ผมเปิดลิ้นชักล่างออกมาตามที่เธอบอก "เธอ ลิ้นชักล่างหรอ" เพื่อความแน่ใจ ขอถามซ้ำอีกครั้ง "จิ๊ ใช่ไง" "กรี๊ด วางเดี๋ยวนี้เลยนะ" เสียงแหลมโวยวายทันทีที่หันมาเห็นผ้าลูกไม้ตัวบางสีแดงในมือหนา "ใส่แบบนี้บ้างสิ" "ทะลึ่ง!" "หึ" "ไหน เอามา เดี๋ยวเก็บให้" ผมนั่งมองเธอเก็บเสื้อผ้ากองสุดท้ายของผมอย่างตั้งใจ เวลาใช้จะได้หยิบถูกที่ ไม่เปิดผิดเปิดถูกอีก ก่อนจะพาตัวเองไปอาบน้ำให้ตัวหอมๆ เหมือนกัน เธอจะได้ไม่โวยวายเวลาที่ผมขึ้นไปบนที่นอนนุ่มๆ ที่เธอหวงนักหวงหนา "ทำอะไร" "การบ้าน" "พรุ่งนี้มีงานต่อป่ะ" "มี" ร่างสูงนั่งพิงหัวเตียงมองคนน้องที่กำลังนอนเขียนงานในไอแพดดูตั้งอกตั้งใจจนบางทีคิ้วสวยๆ ก็เผลอผูกโบว์โดยที่เธอไม่รู้ตัว ทำใจเขาอดไม่ได้ที่จะยื่นนิ้วไปนวดเบาเบาระหว่างคิ้วให้ "ขมวดคิ้ว เดี๋ยวก็เป็นริ้วรอย" "เหมือนลุงอะหรอ" "พี่ไม่มีครับ หนูอย่าเข้าใจผิด" "..." ผมปล่อยให้ตัวเล็กทำการบ้านไม่กวนจนเธอเสียสมาธิ แล้วหันไปหยิบไอแพดของตัวเองขึ้นมาอ่านสรุปรายงานการประชุมของวันนี้เป็นเพื่อนเธอข้างๆ มีบ้างที่นิ้วเรียวยาวไปจับปลายผมสีน้ำตาลมาม้วนเล่นตามความเคยชิน "ลุง" เสียงงอแงของคนตัวเล็กเรียกความสนใจจากเขาให้ละสายตาไปมองเธอที่ขยับมานอนหนุนหน้าท้องแกร่ง "หืม" "ปวดหัว" อ้อนเป็นลูกแมวเลย หมันเขี้ยววะ "ให้ทำยังไง" มือสากลูบผมหนาปลอบโยนเธอเบาเบา "นวดหัวให้หน่อยสิ" "พูดเพราะๆ ก่อน" ต้องมีข้อแลกเปลี่ยนกันหน่อย "..." "เร็ว" อยากรู้เหมือนกัน ว่าถ้าเจอเธออ้อนขึ้นมาจริงๆ ผมจะไหวแค่ไหน "พี่ฟิล์มขา นวดขมับให้ฝันหน่อยได้มั้ยคะ" เสียงหวานๆ ตากลมๆ ช้อนขึ้นมามองกันตาแป๋ว พร้อมกับแนบแก้มนุ่มๆ ถูเข้ากับซิคแพคแน่นๆ อย่างออดอ้อน จากที่คิดว่าใจตัวเองจะแกร่งมากพอกลับละลายลงทันทีที่ได้ยิน ไม่ไหวหว่ะ... ราวกับโดนมนต์สะกดจากแม่มดน้อย ให้เขาวางไอแพดในมือลงข้างตัวมานวดคลึงขมับบางเบาเบาหวังช่วยให้เธอผ่อนคลายลงได้บ้าง นิ้วเรียวยาวทั้งสองข้างกดไล่ศีรษะเล็กไปจนทั่วลงน้ำหนักไม่แรงไปไม่เบาไป ความเบามือของเขาทำคนตัวเล็กนอนหลับตาพริ้มเคลิ้มไปกับสัมผัสอ่อนโยนจากคนตัวโต "ดีขึ้นมั้ย" "อะ อืม" เสียงทุ้มดังแผ่วเบาให้พอได้ยินไม่มีน้ำเสียงยียวนขี้เล่นเหมือนที่เคย ฟังแล้วอบอุ่นพอให้หัวใจสั่นไหวขึ้นมาเล็กน้อย จุ๊บ ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก สัมผัสอุ่นๆ บางเบาบนหน้าผากมนทำใจดวงน้อยที่กำลังสั่นไหว ดังระรัวเหมือนมีคนมานั่งตีกลองใกล้ๆ ดาเมจตาลุงนี่รุนแรงเกินไป ไม่ดีต่อใจของวาดฝันเลย #พี่ฟิล์มไม่ไหว น้องฝันก็ไม่ไหว🤭 #ขอหัวใจกดเข้าชั้นเพิ่มพลังให้พี่ฟิล์มไว้สู้กับน้องหน่อยคร้าาา #อ่านเพลินๆ สบายๆ ฟินๆ กันเหมือนเดิมนะคะสรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ"ประตู ประตูไหนคะ""ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ""ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น"ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ""คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน""ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ"ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ""เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก"เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด""..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาขอ
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า""ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ"จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้"อะ""ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ"คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย..."ของใคร""ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"จิ๊ ด้อมส่งมาให้""เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยวเพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ...ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะเพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย...พรึ่บ!"จิ๊"ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อ
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
"กระเป๋าอะไรเนี่ย" ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่"กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา"นี่อะไร""บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติเขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม"แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง"ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา""นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง!"สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มากเพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่า
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า""ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ"จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้"อะ""ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ"คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย..."ของใคร""ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"จิ๊ ด้อมส่งมาให้""เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยวเพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ...ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะเพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย...พรึ่บ!"จิ๊"ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อ
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ"ประตู ประตูไหนคะ""ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ""ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น"ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ""คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน""ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ"ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ""เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก"เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด""..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาขอ
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ