LOGINShare
บทที่5
Last Updated:
2025-04-19 21:28:41"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า"
"ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ "จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้ "อะ" "ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ "คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย... "ของใคร" "ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง "จิ๊ ด้อมส่งมาให้" "เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยว เพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ... ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะ เพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย... พรึ่บ! "จิ๊" ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อยให้พอหายเมื่อย แล้วค่อยๆ แกะเสื้อกับกางเกงออกมาจากถุงพลาสติกส่งให้คนตัวเล็กช่วยถืออย่างบังคับ เริ่มใส่กางเกงปกปิดอาวุธร้ายที่กำลังตื่นทั้งที่ไม่อยากใส่เท่าไหร่ และสุดท้ายยื่นมือไปแบขอเสื้อจากคนที่นั่งหน้าแดงมองตาขวาง 'หึ' แกล้งเด็กก็สนุกอยู่นะ "พรุ่งนี้ไปไหนปะ" "ไม่ พักร่าง" "..." คนพี่ชะเง้อมองคนน้องที่กำลังนั่งเช็คคาเลนดาร์ "ลุง วันนี้นับเป็นหนึ่งวันนะ" "เพราะงั้น วีคนี้เหลือสามวัน" พูดเองเออเองลงคาเลนดาร์เอง คิดว่ายอม? "อย่ามามั่ว" "ยังไม่นับ" "ไม่รู้แหละ ฉันนับ" นับได้ยังไงวะ ตั้งใจจะมานอนจับมือเฉยๆ อย่างนี้ผมก็เสียเปรียบหน่ะสิ! "นับ?" "อืม" คนตัวเล็กก้มหน้าก้มตาดูตารางงาน ไม่รู้ถึงภัยที่กำลังคืบคลานเข้ามาในไม่ช้า กรี๊ดดด "โอ๊ย ฮ่าๆๆ" สองมือหนาจั๊กจี้เอวบางหยุกหยิกราวกับรู้จุดอ่อนมาก่อน รู้นั่นแหละ พึ่งอ่านเจอในเพจแฟนด้อมของเธอเมื่อครู่ "วันนี้ห้ามนับ" "พอ พอแล้ว ฮ่าๆๆ" ร่างบางดิ้นหนีไปมาจนนอนหงายลงไปกับเตียงสีขาว พยายามขยับหนีมือซุกซน แต่หนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้นเพราะคนตัวโตตามมาคร่อมล็อคขาเธอเอาไว้ จนเธอหมดหนทางสู้ "วีคนี้เหลือกี่วัน" ตอบให้ถูกใจพี่นะหนู "สาม อ๊ะ สี่" "สี่วัน" "หึ" ก็แค่นี้ ชอบให้ออกแรงอยู่เรื่อย คนตัวโตทาบตัวลงไปทับร่างบางราวกับตัวเองตัวเบาหวิว ซุกหน้าเข้าไปซบซอกคอหอมๆ หอมกลิ่นอาบน้ำกลิ่นเดียวกับเขา แต่แปลกที่เขากลับรู้สึกว่ามันหอมกว่ากลิ่นบนตัวเขามาก พยายามข่มอารมณ์ให้อาวุธร้ายที่กำลังดันหน้าขาเรียวให้สงบลงไวไว เพราะอยากให้ร่างนุ่มนิ่มได้นอนพักเก็บแรงไว้สู้กันต่อในวันพรุ่งนี้ "ลุกได้แล้ว ง่วง" "นิ่งๆ" เสียงแหบพร่าเตือนคนใต้ร่างไม่ให้ขยับจนเขาไม่สงบ ก่อนจะพลิกตัวทั้งเขาและเธอให้นอนตะแคงสอนแขนแกร่งเข้าไปให้คนตัวเล็กหนุนแทนหมอน ขยับตัวเข้าไปเล็กน้อยให้ได้ซุกหน้าลงบนผมหนา ส่งมืออีกข้างวางทาบผ่านเอวบางลูบหน้าท้องเนียนลื่นเบาเบาราวกับกล่อมเด็กดื้อให้นอนฝันดี "เธอ" "หืม" "อยาก" "..." ใบหน้าสวยเห่อร้อนทันทีที่เขาบอกความต้องการ ทั้งที่ได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอเหมือนว่าเขาหลับสนิทไปแล้วแท้ๆ ทั้งที่คิดว่าคืนนี้ตัวเองจะได้นอนหลับสบายสักหน่อย กระทั่งเสียงแหบพร่าที่ฟังดูก็รู้ว่าพยายามข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้บอกกัน ทำใจดวงนี้เต้นระรัวขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมต้องหวามไหวไปตามเขาด้วยนะ "อยากนอน" "อืม" ฟังดูก็รู้ว่านอยด์ เอาแต่ใจชะมัดเลย "..." "จิ๊" สุดท้ายคนตัวเล็กก็ข่มตานอนไม่หลับ พลิกตัวเข้าหาคนโตกว่า ทำใจกล้าส่งมือนุ่มเข้าไปทักทายเจ้ามังกรยักษ์ที่ไม่ยอมหลับยอมนอนแถมพองตัวใหญ่เกินกว่าที่มือของเธอจะโอบได้รอบ "ฮึ่ม" "ฝะ ฝัน" ความซุกซนของคนน้องทำคนพี่อย่างเขาว้าวุ่นไปหมด มือนุ่มๆ บีบๆ นวดๆ ราวกับอยากทำความรู้จักกับมังกรร้ายตัวนี้ ก่อนจะรูดขึ้นรูดลงอย่างนึกสนุก ใช้นิ้วไล่วนส่วนบนปลายหยักอันแสนบอบบางที่ไหวต่อสัมผัสจากความนุ่มนิ่มหยอกล้อให้คนตัวโตปั่นป่วนที่สุด บอกแล้วไง ว่าจะทำให้เขามีแค่ฉันคนเดียว "อ่าาา" จนกระทั่งร่างสูงเกร็งกระตุก อุณหภูมิของเจ้ามังกรยักษ์สูงขึ้นถึงขีดสุด ปลดปล่อยน้ำสีขาวพุ่งออกมาเปรอะเปื้อนมือซุกซนจนล้นออก ทำคนพี่เบาสบายตัวไม่น้อย จุ๊บ "แสบนักนะ" มือใหญ่ประคองหน้าเล็กขึ้นมารับรางวัลเป็นจูบอันแสนหวานนานหลายนาที ก่อนจะถอนออกให้คนเก่งได้พักหายใจ มองเธออย่างคาดโทษที่กล้ามาแกล้งเขาไว้ก่อน เอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดความเหนียวเหนอะหนะบนมือบางอย่างเบามือ และอุ้มพาคนน้องไปล้างทำความสะอาด กลับมานอนพร้อมกัน คราวนี้...นอนจริงๆ "นอนได้ยัง" "หึ ได้ครับน้องฝัน" #พี่ฟิล์มไหวมั้ย นอนนะนอน🤭 #อ่านเพลินๆ สบายๆ ฟินๆ กันเหมือนเดิมนะคะ
Related chapters
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่6
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
Last Updated : 2025-04-20เธอในความ(ลับ)รัก บทที่7
"กระเป๋าอะไรเนี่ย" ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่"กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา"นี่อะไร""บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติเขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม"แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง"ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา""นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง!"สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มากเพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่า
Last Updated : 2025-04-21เธอในความ(ลับ)รัก บทที่8
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
Last Updated : 2025-04-23เธอในความ(ลับ)รัก บทที่9
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
Last Updated : 2025-04-24เธอในความ(ลับ)รัก บทที่1
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่2
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่3
"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ"ประตู ประตูไหนคะ""ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ""ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น"ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ""คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน""ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ"ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ""เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก"เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด""..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาขอ
Last Updated : 2025-04-19เธอในความ(ลับ)รัก บทที่4
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
Last Updated : 2025-04-19
Latest chapter
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่9
"ลุง อ้อมไปด้านหลังนะ" "เปลืองน้ำมัน" ขับรถหรูบอกเปลืองน้ำมันเนี่ยนะ ให้ตายเถอะ"งั้นจอดข้างหน้า ตรงนั้น" ฉันชี้ข้างทางก่อนถึงประตูมหาวิทยาลัย พอจะมีต้นไม้บังไม่ให้ใครสังเกตเห็น ถ้าเป็นข่าวตอนนี้ พี่แพทได้บ่นหูชาแน่"จอดตรงนี้ๆ" "..."ฉันละอยากจะบีบคอเขาสักทีจริงๆ คนอะไรกวนประสาทชะมัด เพราะสุดท้ายเขาก็ยอมขับรถเข้าประตูหลังวนมาจอดหลังอาคารเรียนของฉันพอดิบพอดีราวกับรู้ทุกซอกทุกมุมเหมือนเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยอย่างไงอย่างงั้น"เดี๋ยว" "อะไรอีก""ค่ารถ" คนแก่กวนประสาทแบมือมาตรงหน้า"สองร้อยพอนะ ไม่มีแบงค์ย่อยหน่ะ" และแน่นอนว่า ฉันรีบเปิดกระเป๋าสตางค์หาเงินจ่ายค่ารถให้เขาอย่างไม่อิดออด ขับรถมาเองแต่แรกก็ดีหรอก"..." ฟอดจุ๊บมือหนากำมือจับทั้งแบงค์สีแดงที่เธอยื่นให้พร้อมกับมือเล็กไม่ยอมปล่อย ก่อนจะโน้มตัวเข้าไปกดจมูกลงแก้มนุ่มฟอดใหญ่และเลื่อนมากดริมฝีปากลงปากสีแดงเบาเบาหนึ่งทีเป็นค่ารถที่เขาอยากได้เก่งนักนะ ทำให้หัวใจดวงนี้เต้นโครมครามอยู่เรื่อย"เรียนเสร็จ รอตรงนี้ เดี๋ยวมารับ" "ไม่ต้อง ฉันมีงานต่อ""เคยบอกยังว่า อย่าขัดใจ" เป็นคนแก่ที่เอาแต่ใจไม่เกินจริง ได้แต่แอบบ่นในใจคนเด
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่8
สรุปเมื่อคืนเป็นอีกหนึ่งคืนที่ผมได้แต่นอนจับมือเธอไม่ได้ทำอะไรอะไรอย่างที่ตกลงกันไว้ เพราะท่าทางอ่อนเพลียจากการบ้านของเธอไหนจะงานถ่ายแบบที่ไปถ่ายมาอีกเห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ แถมยังหลับปุ๋ยนอนน้ำลายยืดใส่แขนล่ำๆ นี้ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกรังเกียจแม้แต่น้อย ใจกลับนึกสนุกหยิบมือถือมาถ่ายรูปเก็บไว้เผื่อวันนึงได้เอามาเป็นข้อต่อรองกับเธอจุ๊บอันที่จริงตาคู่คมลืมตาตื่นได้สักพักใหญ่ แต่ยังคงนอนมองหน้าใสๆ ในอ้อมแขนที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ เธอมีสิ่งหนึ่งที่แตกต่างจากผู้หญิงทุกคน เพราะเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมนอนกอด นอกจากมามี๊กับหมูอ้วน จะว่าไป มันก็หลับสบายดีไปอีกแบบเหมือนกัน"ลุง ทำอะไรกินอะ" คนตัวเล็กเดินออกมาจากห้องนอนสีหน้าท่าทางงัวเงียพึ่งตื่นนอนไม่ห่วงสวยเลยสักนิด"ไข่เบเนดิกท์" "โห ทำเป็นด้วยหรอ" ตากลมลุกวาวเหมือนไม่เชื่อกัน"พอได้" "ทำให้สาวๆ กินบ่อยละสิ" "ก็ใช่" เวลากลับบ้านผมมักจะรับหน้าที่ทำอาหารเช้าให้ทุกคนอยู่ตลอด โดยเฉพาะมามี๊และน้องสาวคนสวยโฟกัส ที่ต้องขอให้ผมทำเมนูนี้ให้กินทุกครั้งที่อยู่ด้วยกันจากที่เธอจะเดินเข้ามาหา กลับแวะหันไปเปิดตู้เย็นทำทีเป็นเทน้ำดื่มแล้วเดินกลับไ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่7
"กระเป๋าอะไรเนี่ย" ตัวเล็กเดินวนรอบกระเป๋าเดินทางสีดำขนาดใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางห้องนอนของเธอ จำได้ว่าเธอไม่เคยซื้อยี่ห้อนี้นี่"กรี๊ด น่าเกลียดที่สุดเลย" มือเล็กหยิบผ้าสีดำขึ้นมาคลี่กางดู แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เธอไม่คิดว่าจะเห็นเป็นสิ่งแรกในกระเป๋าใบนี้ "เป็นอะไร" คนโตกว่าเปิดประตูห้องตามเสียงเอะอะโวยวายเข้ามา"นี่อะไร""บ๊อกเซอร์ไง" เสียงทุ้มตอบอย่างหน้าตาเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติเขาเดินไปหย่อนกายนั่งตรงปลายเตียงเหยียดขายาวไขว่ทับกันปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ดไม่รู้ร้อนรู้หนาวมองเธออย่างยียวนชวนคนตัวเล็กโมโหจนหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม"แล้วขนมาทำไมเยอะแยะ" เธอพยายามนับหนึ่งถึงหมื่นระงับอารมณ์ของตัวเองให้เย็นลง"ขี้เกียจขับรถไปขับรถมา""นี่ลุง ห้ามนอนนะ ลุกมาเอาเสื้อผ้าใส่ไม้แขวนเดี๋ยวนี้เลย" แต่การนับเลขของเธอถูกพังลงอีกครั้งเมื่อเขานอนหงายราบลงไปกับที่นอนสุดหวงของเธออย่างสบายใจ บอกแล้วไงให้อาบน้ำก่อนขึ้นเตียง!"สั่งเก่ง เป็นเมียฉัน?" "โนจ๊ะ พอดีไม่อยากมีผัวแก่" เหนื่อย ฉันเหนื่อยที่จะเถียงกับตาแก่นี่มากเพี๊ยะ! ฉันได้แต่กลอกตาบนและพาตัวเองเดินหนีไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ หวังว่า
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่6
"ดีครับ""ขออีกรูปครับ""สวยครับ" วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่พอเรียนเสร็จฉันก็รีบขับรถตรงมาสตูดิโอสำหรับถ่ายสินค้าตัวใหม่ที่ฉันได้เป็นพรีเซนเตอร์ตัวล่าสุด ในเมื่อมีงานครีมอาบน้ำแล้ว งานครีมบำรุงผิวกายก็ต้องมาด้วยเหมือนกัน และแน่นอนว่าฉันได้ลองใช้แล้วหอมมากแล้วก็ช่วยให้ผิวเนียนลื่นดูสุขภาพดีอีกด้วย"เหนื่อยมั้ยคะ น้องฝัน" มีพี่แพทมาด้วยดีแบบนี้แหละ มีคนคอยดูแลคอยเป็นห่วงเพิ่มพลังให้ฉันลุยงานต่อได้เต็มที่"ไม่เหนื่อยค่ะพี่แพท""อีกเซ็ตไหวมั้ย" มือใหญ่ทาเล็บเจลสีแดงเบอร์กันดียื่นมาจับปอยผมสีน้ำตาลให้น้องสาว มองเธออย่างเอ็นดู"ไหวอยู่แล้วค่ะ" "เริ่ด" ฉันโผลเข้าไปกอดขอกำลังใจจากผู้จัดการส่วนตัว ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาสีขาวที่ถูกปูด้วยผ้าขนสัตว์สีชมพูตรงหน้ากล้องหยิบสินค้าขึ้นมาพรีเซ็นต์อย่างเป็นธรรมชาติ เปิดฝาขวดออกแล้วก้มหน้าเล็กน้อยดมกลิ่มหอมละมุนจากขวดครีมบำรุงผิวพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูประทับใจตั้งแต่สัมผัสแรก ค่อยๆ เทครีมลงฝามือก่อนจะตีลงบนเนื้อครีมเบาๆ ให้เห็นความนุ่มที่จะช่วยทำให้ผิวเด้งฟูดูอิ่มน้ำ เบี่ยงตัวเล็กน้อยยกขาขาวขึ้นมาวางบนโซฟาทาครีมลงไปจนทั่วทั้งแขนและขาเสมือนอยู่ที่คอนโดตัวเอ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่5
"ทำไมไม่ไปใส่เสื้อผ้า""ไม่มี" ร่างสูงเปลือยเปล่ามีเพียงผ้าขนหนูสีขาวปกปิดท่อนล่างนอนพิงหัวเตียงเล่นเกมส์ในมือถืออย่างสบายใจ"จิ๊ วุ่นวายมาก" คนตัวเล็กกลอกตามองบ่นอย่างเบื่อหน่ายกับคนตรงหน้า แต่ก็ยอมเดินไปหาเสื้อผ้าในตู้ให้เผื่อมีตัวไหนที่เขาพอจะใส่ได้"อะ""ของใคร?" มีชุดกีฬาของผู้ชายด้วยหรอวะ"คู่นอน" "อ๊ะ เป็นบ้าอะไรอีกเนี่ย" มือหนาดึงมือบางจนคนที่ไม่ทันตั้งตัวหน้าขมำมาจุ๊บลูกชายตัวโต ไอ้เราก็ตื่นง่ายซะด้วย..."ของใคร""ตอบ!" ขอเคลียร์เรื่องนี้ก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากันทีหลัง"จิ๊ ด้อมส่งมาให้""เชื่อได้?" "ก็แล้วแต่" ดาราสาวสะบัดก้นกลมหันหลังไม่สนใจ ทำคนพี่อยากจะฟาดก้นให้หายมันเขี้ยวเพี๊ยะ! "ไอ้แก่โรคจิต" โรคจิต? แค่กับเธอนี่แหละ...ที่จริงผมเห็นป้ายแท๊คก็รู้แล้วว่าเป็นเสื้อใหม่ไม่ผ่านการใช้งานมาก่อน แค่อยากได้ยินจากปากเล็กๆ นั่นแค่นั้น แต่กว่าจะได้คำตอบที่ถูกใจเล่นเอารู้สึกเหนื่อยเหมือนกันนะ หรือเราจะแก่จริงๆ วะเพื่อเป็นการยืนยันนอนยันว่าผมยังหนุ่มยังแน่นไม่ได้แก่ตามที่เธอชอบว่า ผมก็เลย...พรึ่บ!"จิ๊"ดึงผ้าขนหนูผืนเดียวที่มีโยนไปปลายเตียงข้างๆ ตรงที่เธอนั่ง บิดตัวไปมาเล็กน้อ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่4
"เหนื่อยชะมัดเลย" ร่างบางทิ้งตัวลงบนเตียงสีขาวสอาดตาคิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับความฝันแต่มันกลับเป็นความจริงที่อาจทำให้ชีวิตเธอวุ่นวายมากขึ้นนับจากวันนี้ อย่างน้อยต้องขอบคุณโชคชะตาตัวเองนะวาดฝัน ที่ไม่ไม่โชคร้ายไปเจอกับเสี่ยแก่ๆ ลงพุงหน่ะ"โอ๊ย วาดฝัน แกคิดอะไรของแกเนี่ย" ใบหน้าร้อนผ่าวสะบัดไปมาราวกับอยากลบภาพในหัวออกให้หมด กล้ามแน่นๆ หน้าท้องเป็นลอน และอะไรต่อมิอะไรที่ทำให้วาบหวามจนปั่นป่วน"เด็กของฉัน ชิ จะทำให้เลี้ยงใครไม่ได้อีกเลย คอยดู" มือเล็กหยิบเช็คเงินสดในกระเป๋าออกมาเก็บไว้ในลิ้นชักหัวนอนทั้งที่ควรเอาไปเข้าบัญชีแล้วใช้ให้คุ้ม แต่วาดฝันคนนี้ไม่ได้เดือดร้อนขนาดนั้นซะหน่อย P'Pat : น้องฝันอย่าลืมลงรูปโปรโมทสินค้านะ Dream😴 : ไม่ลืมๆ ค่ะพี่แพท ว่าแล้วก็ทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างและตำแหน่งพรีเซนเตอร์ครีมอาบน้ำสักหน่อย "รูปนี้แล้วกัน" รูปที่ฉันเลือกลงโปรโมทในไอจี เป็นรูปที่พี่แพทถ่ายให้ไว้ลงโปรโมทนี่แหละ ฉันนอนหลับตาพริ้มแช่อยู่ในอ่างจากุชชี่เผยผิวขาวใสช่วงลำคอเรื่อยลงมาถึงช่วงหน้าอกมีฟองสบู่ปกปิดเนินอวบอิ่มดูพอดีพอดี และที่ส
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่3
"ฮัลโหลค่ะพี่แพท" มือเล็กคว้าโทรศัพท์ที่แผดเสียงอยู่นานมารับสายด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง"น้องฝันยังไม่ตื่นหรอคะ พี่เคาะประตูจนมือพังแล้วเนี่ย" ผู้จัดการส่วนตัวที่เป็นทั้งพี่ชายและพี่สาวบ่นอุบ"ประตู ประตูไหนคะ""ก็โรงแรมที่เรามาอีเว้นท์กันไงคะ""ห๊ะ" ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความตกใจ จนร่างแกร่งข้างๆ รู้สึกตัวตื่น ใช้นิ้วเรียวยาวม้วนผมสีน้ำตาลเล่นไปมาเรียกร้องความสนใจให้เธอหันมามองกัน แต่กลับโดนเมินใส่ซะอย่างนั้น"ไม่ห๊ะค่ะ มาเปิดประตูค่ะ" "คือ คือฝันออกมาแล้วค่ะ""คุณน้อง ปล่อยให้พี่เคาะเรียกตั้งนาน""ซอรี่ค่ะพี่แพท เดี๋ยวฝันเลี้ยงข้าวนะ บายค่ะ"ฉันถึงกับเป่าปากออกมาอย่างโล่งอก ยังดีที่พี่แพทไม่เซ้าซี้จนฉันโดนจับได้ เพราะเขาคนเดียวเลย! ปึก! "โอ๊ย! ทุบฉันทำไมห๊ะ""เพราะลุงนั่นแหละ ทำฉันเสียเวลาทั้งวัน" จุดนี้ฉันไม่เขินไม่อายอะไรแล้ว ได้แต่โทษความเมาของตัวเอง และความไม่รู้จักพอของตาลุงนี่ แถมทำผิวอันแสนสวยของฉันเป็นรอยไปหมดอีก"เพราะเธอนั่นแหละ ครางไม่หยุด""..." อยากจะกัดให้จมเขี้ยวสักที แต่ความหิวมันมีมากกว่าการมานั่งต่อล้อต่อเถียงกับเขา เพราะงั้นรีบไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายไปหาขอ
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่2
"มาคุยกันก่อน" "ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยละ" "ห้ามตุกติก""รู้ทันอีก" เสียงเล็กพึมพำเบาเบา ก่อนจะหอบผ้าห่มวิ่งเข้าห้องน้ำพยายามหลบหน้า แสบกว่าที่คิดระหว่างรอเด็กแสบไปทำใจในห้องน้ำ ผมก็เดินไปหยิบมือถือโทรเช็คความแน่ใจกับไอ้แฝด และไม่ผิด... เมื่อคืนสาวที่ไอ้แฝดดิลมาให้ติดต่อผมไม่ได้เลยขับรถกลับ ไอ้เลนส์เลยโอนเงินค่าน้ำมันและค่าเสียเวลาให้ไปแทน มีฝาแฝดมันดีแบบนี้จัดการให้ทุกอย่างส่วนผม...จะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดีหว่ะ! "กรี๊ด" เป็นอะไรอีก ผีเข้า?กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงแหลมแสบแก้วหูก็ดังออกมาจากในห้องน้ำ ตามมาด้วยร่างบางในเสื้อคลุมอาบน้ำตัวโคร่งผูกเชือกไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร่เผยให้เห็นรอยคิสมาร์กที่ผมทำไว้ทุกพื้นที่เมื่อคืน เธอพุ่งตรงเข้ามายืนโวยวายตรงหน้า"นี่ เมื่อคืนทำอะไรฉันห๊ะ" "อยากทบทวน?" "หยุดเลยนะลุง"คำก็แก่สองคำก็ลุง ได้ยินแล้วมันก็รู้สึกเจ็บจี๊ดเหมือนกันนะ สงสัยต้องย้ำอีกสักทีสองทีดีมั้ยว่าผมไม่ได้แก่ขนาดนั้นแถมเรี่ยวแรงยังดีมากด้วย"จะคุยกันได้ยัง" ผมถามคนขี้โวยวายแบบจริงจังเพราะอยากจะนอนต่ออีกหน่อย"รีบพูด รีบแยกย้าย" แปลว่าไม่ต้องรีบจากที่ผมตั้งใจจะคุยดีดีอยา
เธอในความ(ลับ)รัก บทที่1
Lens.lff : โรงแรมเดิม ห้องเดิมFilm.lff : เออ แต๊งค์ร่างสูงโปร่งเหยียดกายอยู่บนโซฟาเบดในห้องทำงานของเพื่อนรักอย่างตริติณเจ้าของร้านเหล้า พิมพ์ข้อความหาแฝดให้หาสาวๆ มาช่วยปลดปล่อยอารมณ์ความเครียดให้ในคืนนี้ตามประสาหนุ่มโสด มันก็ต้องมีกันบ้าง ซึ่งทุกรายต้องจบในคืนเดียวและแยกย้ายไม่มีสานต่อใดใดทั้งนั้น จะได้ไม่มีปัญหาตามมาให้วุ่นวายใจกัน"กว่าจะมา" "กูมาปกติ" ปกติของเจ้าของร้านอย่างไอ้ติณคือสองทุ่ม แต่ตอนนี้เข็มนาฬิกาบอกเวลาเกือบสามทุ่มแล้ว ติดเด็กตั้งแต่เล็กจนโตจริงๆ"หมดแก้ว กูจะกลับละ" ผมรินน้ำสีอำพันราคาแพงให้เพื่อนจนเต็มแก้ว จะได้ตามกันทัน"รีบ?" "กูมีธุระ" เกร๊ง! "เจอกัน" หลังจากยกแก้วจนหมด ผมก็บอกลาเหมือนทุกครั้ง ก่อนจะก้าวขายาวออกจากห้อง วิ่งลงบันไดเหล็ก ผิวปากอย่างอารมณ์ดี ตรงไปไฮเปอร์คาร์คู่ใจ ปลายทางคือโรงแรมในเครือของผมนี่แหละห้อง 909"มาเร็ว" ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศออกมาจากประตูห้องที่ถูกแง้มไว้ ทำผมแปลกใจไม่น้อย เพราะอันที่จริงห้องนี้มีเพียงผมกับไอ้แฝดเท่านั้นที่เปิดได้ ส่วนสาวๆ จะต้องรอที่ล็อบบี้ก่อนหรือว่าไอ้แฝดจะแวะมาดู แต่ก็ดีเหมือนกัน กำลังร้อนอยู่พ
