บทที่ 3

โรงพยาบาลศูนย์กลาง ห้องไอซียู

"ติ๊ดติ๊ดดดดด"

เสียงเครื่องมือส่งสัญญาณเตือนถี่ๆ

"แย่แล้ว ข้อมูลตัวเลขแต่ละรายการของผู้ป่วยเกิดความผิดปกติ สัญญาณชีพจรอ่อนลงอย่างรวดเร็ว ทำการช่วยชีวิตเดี๋ยวนี้"

"ฉีดฮอร์โมนอะดรีนาลีนเข้าไป เพิ่มปริมาณ!"

"อัตราการเต้นหัวใจของผู้ป่วยผิดปกติ เครื่องกระตุ้นหัวใจเตรียมพร้อม เร็วเข้า!"

……

ไม่กี่นาทีต่อมา คลื่นไฟฟ้าหัวใจบนจอภาพกลายเป็นเส้นตรง หมอทุกคนต่างหยุดการช่วยชีวิต

“ผู้อาวุโสมู่ สัญญาณชีพของผู้ป่วยหายไปโดยสิ้นเชิงแล้ว ประกาศการเสียชีวิต!” หมอหนุ่มคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทาเล็กน้อย

“เฮ้อ ถ้าหากทำการผ่าตัดเร็วหน่อย ก็ไม่มีทางเป็นผลลัพธ์แบบนี้ พวกเราพยายามเต็มที่แล้ว ไปแจ้งญาติเถอะ!”

หมออาวุโสที่ชื่อมู่เจิ้งเสียนท่านนั้นถอนหายใจอย่างจนใจ

เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีอำนาจสูงสุดในการรักษาโรคหัวใจ ถ้าหากทำการผ่าตัดเร็วกว่านี้หนึ่งวัน เขามีความมั่นใจห้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่จะช่วยผู้ป่วยกลับมาได้

น่าเสียดายที่ทุกอย่างสายไปแล้ว

นอกประตู ผู้หญิงท่านหนึ่งตามมาด้วยความรีบร้อน

“คุณหมอ เงินฉันนำมาเรียบร้อยแล้ว รีบทำการผ่าตัดให้เสี่ยวอวี่ของฉันเถอะค่ะ ขอร้องพวกคุณล่ะ”

ผู้หญิงคนนั้นถือบัตรธนาคารใบหนึ่ง พูดด้วยความรีบร้อน

เธอชื่อว่าหลิ่วฮุ่ยซิน ได้ยินว่าเป็นหญิงรับใช้ที่ติดตามแม่ของฉินเทียนมิ่งมาในตอนที่แต่งงานในปีนั้น ตั้งแต่เล็กดูแลฉินเทียนมิ่งกับน้องสาวโตมา เห็นพวกเขาเป็นเหมือนลูกตัวเอง

“คุณน้า อย่าร้อนใจไปนะคะ หมอมู่ได้เข้าไปตรวจดูสถานการณ์ของผู้ป่วยแล้ว เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญที่มีอำนาจสูงสุดในเมืองหลวงของเรา รอให้คุณจ่ายเงินเรียบร้อย เขาก็จะทำการผ่าตัดให้ทันที”

พยาบาลคนหนึ่งพูดด้วยน้ำเสียงปลอบใจ

“ถ้าอย่างนั้นค่อยยังชั่ว พระโพธิสัตว์โปรดคุ้มครอง จะต้องปกป้องเสี่ยวอวี่ของเราให้ผ่านด่านยากนี้ไปให้ได้” ผู้หญิงมือประสานกัน พูดอย่างเคารพบูชา

ในตอนที่เธอเตรียมนำใบเสร็จไปชำระเงิน จู่ๆ ประตูใหญ่ของห้องไอซียูเปิดออก หมอกลุ่มหนึ่งสวมชุดกาวน์สีขาวเดินออกมา คนที่เดินนำหน้าก็คือมู่เจิ้งเสียนผู้เชี่ยวชาญผู้มีอำนาจสูงสุดท่านนั้น

“คุณก็คือหมอมู่เหรอคะ? เสี่ยวอวี่ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง ฉันเข้าไปพบหน้าเธอได้ไหมคะ?” ผู้หญิงสายตาอ้อนวอนถามขึ้น

“คุณน้า ขอโทษด้วยครับ เธอเสียชีวิตแล้ว ไว้อาลัยด้วย!”

หมอหนุ่มคนนั้นที่อยู่ข้างๆ มู่เจิ้งเสียนพูดด้วยความเห็นใจ

“ครืน!”

ผู้หญิงเหมือนถูกฟ้าผ่า ร่างกายโซเซล้มไปด้านหลัง

วินาทีต่อมา เธอรู้สึกว่าทั้งโลกจะพังทลายแล้ว

“เป็นไปไม่ได้ เสี่ยวอวี่ของฉันไม่มีทางเสียชีวิต พวกคุณกำลังหลอกฉันอยู่แน่นอน ฉันจะเข้าไปพบเธอ”

ผู้หญิงแผดเสียงออกมาเหมือนคุ้มคลั่ง

ในตอนที่พยาบาลคนนั้นอยากจะเข้ามาห้าม จู่ๆ มือใหญ่มือหนึ่งผลักพวกเธอทั้งหมดออก

“น้าหลิ่ว เกิดอะไรขึ้น?”

ช่วงเวลาสำคัญ ฉินเทียนมิ่งตามมาถึงโรงพยาบาลในที่สุด เห็นภาพที่หลิ่วฮุ่ยซินคุ้มคลั่งพอดี

หลิ่วฮุ่ยซินเห็นฉินเทียนมิ่งปรากฏตัว เหมือนกับจับฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้ายไว้ได้

"เทียนมิ่ง ใช่นายไหม? พวกเขาบอกว่าเสี่ยวอวี่ตายแล้ว ฉันไม่เชื่อ นายรีบให้หมอรักษาเธอสิ!" หลิ่วฮุ่ยซินร้องตะโกนพูดอ้อนวอน

ฉินเทียนมิ่งสีหน้าเปลี่ยนทันที พุ่งเข้าไปในห้องไอซียูโดยไม่พูดพร่ำ

"คุณทำอะไร? ห้องไอซียูไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะเข้ามาได้?"

หมอผู้ชายสองสามคนรีบเข้ามาขัดขวางฉินเทียนมิ่ง

“ไสหัวไป!”

เสียงตวาดดังขึ้น สะเทือนจนทำให้หมอสองสามคนนั้นถอยหลังไป

ไม่รอให้พวกเขาตั้งตัวกลับมาได้ ฉินเทียนมิ่งก็พังประตูเข้าไปแล้ว

วินาทีต่อมา ฉินเทียนมิ่งมาตรงด้านหน้าเตียงของฉินเวยอวี่น้องสาวของเขา

มองดูฉินเวยอวี่ที่ไม่มีชีวิตชีวา ฉินเทียนมิ่งรีบยื่นมือออกไปจับชีพจร

“สภาพชีพจรยังไม่ได้หายไปจนหมด ยังมีความหวังอยู่บ้าง!”

ฉินเทียนมิ่งรู้สึกดีใจทันที รีบลงมือกดจุดฝังเข็มสำคัญบนร่างกายของฉินเวยอวี่เอาไว้ เพื่อรักษาโอกาสรอดชีวิตเอาไว้

จากนั้น เขานำกล่องไม้โบราณที่พกติดตัวออกมา

เปิดกล่องไม้ออก ข้างในเต็มไปด้วยเข็มเงินขนาดเล็กใหญ่ ยาวสั้นต่างกันไป

ขณะเดียวกันพวกมู่เจิ้งเสียนก็ตามเข้ามา เมื่อเห็นว่าฉินเทียนมิ่งหยิบกล่องเข็มออกมา สีหน้าของทุกคนก็ตกตะลึงกันหมด

“สหายน้อย สัญญาณชีพจรของน้องสาวคุณหายไปหมดแล้ว อย่าเปลืองแรงเลย ล้มเลิกเถอะครับ!”

มู่เจิ้งเสียนถอนหายใจพูดออกมา

ต่อให้ไม่มีเครื่องมือตรวจสอบ ใช้เพียงแค่ประสบการณ์การเป็นหมอสิบกว่าปีของเขา ก็มองออกในพริบตาเดียวว่าฉินเวยอวี่ไม่มีโอกาสรอดแล้ว

ฉินเวยอวี่ขาข้างหนึ่งก้าวเข้าสู่ประตูนรกแล้วจริงๆ นั่นแหละ หากเปลี่ยนเป็นหมอคนอื่นก็หมดหนทางต่อเธอ และหยุดการรักษา

ถ้าหากพูดว่าบนบนโลกนี้มีเพียงคนเดียวที่สามารถช่วยเธอได้

นั่นก็มีเพียงแค่ฉินเทียนมิ่ง!

“อย่าใช้ความสามารถของคุณ มาสงสัยวิชาแพทย์ของผม!”

ฉินเทียนมิ่งพูดด้วยเสียงเย็นชา

เขาไม่กล้ามีความลังเลใดๆ หางตาเหลือบมองเข็มเงินสามสิบสามเข็มในกล่องไม้

เห็นเพียงแค่มือสองข้างของเขาปัดผ่านกล่องไม้ มือขวามีเข็มยาวเจ็ดนิ้วติดอยู่ มือซ้ายกลับหยิบเข็มขนาดสามนิ้วครึ่ง

เข็มเงินหนึ่งเล่มยาวหนึ่งเล่มสั้น ในมือของฉินเทียนมิ่งพวกมันเหมือนปีกผีเสื้อสองปีกที่สั่นเบา ๆ

“หยุดนะ คุณกำลังทำอะไร ถ้าหากเกิดเรื่องขึ้น โรงพยาบาลของเราไม่รับผิดชอบนะ”

หมอหนุ่มคนหนึ่งเห็นฉินเทียนมิ่งหยิบเข็มเงินออกมา จึงรีบตะโกนห้าม

แต่ฉินเทียนมิ่งไม่สนใจด้วยซ้ำ สายตามีความตั้งใจอย่างไม่เคยมีมาก่อน เข็มเงินในมือทั้งสองข้างแทงไปที่ตำแหน่งชีพจรหัวใจของฉินเวยอวี่ช้าๆ

ไม่รอให้ทุกคนตั้งตัวกลับมาได้ ฉินเทียนมิ่งไม่ได้หันกลับมา มือขวายื่นไปทางกล่องไม้อีก ในมือมีเข็มเงินขนาดยาวเท่ากันติดมือมาทันที

เขาฝังเข็มอีกครั้ง ไม่ลังเลแม้แต่นิด แทงลงไปตรงจุดฝังเข็มสามจุดใหญ่รอบหัวใจของฉินเวยอวี่

ครั้งนี้ ฉินเทียนมิ่งฝังเข็มทั้งไวทั้งเร่งรัด เหมือนกับพายุอันรุนแรง

ขณะเดียวกัน มือซ้ายของเขากลายเป็นดรรชนีกระบี่ ทะลุออกมาเป็นกระแสลมที่มองไม่เห็นสามกระแส ปล่อยใส่บนเข็มเงินผ่านอากาศ

ภาพนี้ ทำให้ทุกคนตกตะลึงจนตาค้าง

โดยเฉพาะมู่เจิ้งเสียน ตอนนี้อารมณ์บนใบหน้าของเขา ก็เหมือนกับเห็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อบนโลกนี้

"เข็มเงินอัดพลัง เบิกทางเทพและปีศาจ หรือว่านี่คือเข็มเทพเจ้าพญายมที่หายสาบสูญนับพันปี?"

มู่เจิ้งเสียนพูดด้วยสีหน้าหวาดผวา

จากนั้น มือขวาของฉินเทียนมิ่งยื่นไปกล่องเข็มอีกครั้ง

ครั้งนี้ เขาหยิบเข็มออกมาห้าเล่มโดยตรง

เขาปัดป่ายฝ่ามือ เข็มเงินห้าเล่มหลุดออกออกทันที ลอยอยู่บนฝ่ามือของเขา หมุนวนด้วยความเร็วที่น่าเหลือเชื่ออย่างหนึ่ง ไม่ได้ตกหล่นลง

“แม่เจ้า นี่คือเข็มเงินควบคุมพลัง ตอนนี้มีเพียงติ่งเทียนซิวราชาเข็มสามารถแสดงเข็มเงินควบคุมพลังออกมาได้ เขาทำได้อย่างไรกัน?”

หากไม่ได้เห็นกับตา มู่เจิ้งเสียนไม่มีทางเชื่อด้วยซ้ำ วัยรุ่นอายุยี่สิบกว่าๆ คนหนึ่ง กลับชำนาญวิธีการฝังเข็มที่น่าทึ่งแบบนี้

นี่มันผิดมนุษย์ชัดๆ!

ภายใต้ความตกตะลึงของมู่เจิ้งเสียน เข็มเงินห้าเล่มภายใต้การควบคุมโดยพลังของฉินเทียนมิ่ง แทงลงบนจุดฟังเข็มห้าจุดที่แตกต่างกันบนตัวฉินเวยอวี่ด้วยมุมที่ยุ่งยากมาก

“ติ๊ดติ๊ด”

ทันใดนั้น เดิมทีคลื่นไฟฟ้าหัวใจที่กลายเป็นเส้นตรงเริ่มขยับอีกครั้ง

ฉินเทียนมิ่งกลั้นหายใจและพ่นลมหายใจออกช้าๆ

ช่วงเวลาสุดท้าย เขาถือว่าแย่งชิงน้องสาวกลับมาจากพญายมได้แล้ว

"เทียนมิ่ง เสี่ยวอวี่ยังมีชีวิตอยู่ใช่มั้ย?"

หลิ่วฮุ่ยซินยืนอยู่ข้างๆ สายตาแฝงไปด้วยความหวังสุดท้ายมองไปทางฉินเทียนมิ่ง

“น้าหลิ่ว เสี่ยวอวี่เธอไม่เป็นไรแล้ว เพียงแค่ต้องสังเกตอาการช่วงหนึ่ง แต่น่าจะไม่มีปัญหาอะไรมากแล้ว”

ฉินเทียนมิ่งพูดปลอบ

จากนั้น เขาไม่มีเวลาสนใจแม้แต่หยดเหงื่อบนหน้าผาก ดึงเข็มเงินที่อยู่บนตัวของฉินเวยอวี่ออกจากตัวจนหมด

หลังจากบาดเจ็บหนัก แม้แต่ทำการแสดงเข็มเทพเจ้าพญายมก็ยังเปลืองแรงอยู่บ้าง

“ผู้อาวุโสมู่ ผู้ป่วยนอกจากไม่ได้สติ สัญญาณชีพกลับมาเป็นปกติโดยสิ้นเชิง แม่เจ้า ผมไม่ได้ฝันไปหรอกนะ จะเป็นไปได้ยังไงกัน?”

หมอหนุ่มคนนั้นตะโกนอย่างตกตะลึง

เดิมทีผู้ป่วยที่ประกาศเสียชีวิตแล้ว ตอนนี้ไม่เพียงฟื้นคืนชีพ สัญญาณชีพก็กลับมาฟื้นฟูโดยสิ้นเชิง

นี่มันปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่อย่างมาก!

ในตอนนี้ สายตาที่มู่เจิ้งเสียนที่มองไปทางฉินเทียนมิ่งเปลี่ยนไป

"สหายน้อย ไม่ทราบว่าคุณได้รับการสืบทอดมาจากผู้อาวุโสติ่งเทียนซิวราชาเข็มงั้นเหรอครับ?" มู่เจิ้งเสียนถามด้วยน้ำเสียงที่สุภาพอย่างเห็นได้ชัด

เข็มเงินควบคุมพลัง นี่เป็นสุดยอดวิชาของติ่งเทียนซิวราชาเข็ม ด้วยเหตุนี้มู่เจิ้งเสียนจึงคาดเดาว่า ฉินเทียนมิ่งเป็นลูกศิษย์คนสุดท้ายของติ่งเทียนซิว

“ติ่งเทียนซิว?”

ฉินเทียนมิ่งส่ายหน้า สีหน้าแฝงไปด้วยความทะนงองอาจ

“ในอดีตเขาคุยอยากกราบเป็นครู”

“แต่ ถูกผมปฏิเสธไป!”