MasukShare
บทที่22
Terakhir Diperbarui:
2025-03-08 00:17:23
Bab terkait
เทพบุตรทวงแค้น บทที่23
ปันหยาทรุดกายลงนั่งข้างๆร่างของนับดาว เธอไม่รู้จะเริ่มต้นปฐมพยาบาลจากตรงไหน สภาพของนับดาว บอบช้ำอย่างหนัก นี่เป็นครั้งแรกที่ปันหยารู้สึกสงสารหญิงสาวที่นอนจมกองเลือดจับใจ"อึก... ปะ... ปันหยา""ทำใจดีๆเอาไว้ก่อนนะ ตอนนี้ลูกสาวของฉันกำลังไปบอกคุณมัดไหม คุณต้องรอดนะคุณต้องรอดเพื่อลูกในท้องที่กำลังเกิดมา คุณต้องรอดเพื่ออยู่ต่อไป""ปะ... ปันหยา" นับดาวจ้องใบหน้าของปันหยาด้วยสายตาเลือนราง ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ลมหายใจของเธอเริ่มติดขัดทุกที"อย่าเพิ่งพูดอะไรเลย""ขะ..." นับดาวเอ่ยเสียงอย่างแผ่วเบา เธอรู้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเธอนี้ เกลียดชังเธอยิ่งนัก แต่เธอก็อยากจะขอโทษผู้หญิงตรงหน้าสักครั้ง"ไม่ต้องพูดอะไร อดทนเอาไว้ก่อนนะ" ปันหยาจับมือข้างที่ไม่หักของนับดาวขึ้นมาแล้วบีบมือเป็นจังหวะเชิงปลอบใจ เธอไม่ได้โกรธได้เกลียดอะไรนับดาวอีกแล้ว เมื่อเห็นสภาพของนับดาวตอนนี้ เธอรู้สึกสงสารจับใจ"ขะ... ขอโทษนะ ฮึก... ขอโทษสำหรับทุกอย่าง ฮึก!" นับดาวพยายามเอ่ยคำขอโทษอย่างสุดความสามารถ ร่างกายของเธอเริ่มสั่นเกร็งเพราะเริ่มทนพิษบาดแผลไม่ไหว ลมหายใจของเธอเริ่มแผ่วเบาลงทุกที"มะ... ไม่เป็นไร ฉันใ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่24
ร่างบางของนับดาวถูกเข็นเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ผ่านไปไม่นานก็ถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด หมอต่างเอาอุปกรณ์ติดตามร่างกายของนับดาว และทำการรักษานับดาวกับลูกอย่างสุดกำลังมัดไหมเดินวนไปวนมาด้วยความร้อนใจ เธอเป็นห่วงนับดาวเธอเป็นห่วงหลาน เธอกลัวว่าทั้งสองจะไม่รอด"ฮือๆ มัดขอโทษเธอ ถ้ามัดไม่นอนหลับลึก ถ้ามัดเฝ้านับดาวดีกว่านี้เรื่องร้ายๆก็จะไม่เกิดกับเธอ มันเป็นความสะเพร่าของมัดเองที่มัดเผลอเรอ ทั้งที่รู้ว่านับดาวสติไม่ดี มัดกลับไม่เพิ่มความระมัดระวัง ปล่อยให้เธอเดินออกไปจากห้องแล้วไปปีนเขาตกลงมา ทั้งหมดมันเป็นความผิดของมัดเอง"มัดไหมร้องไห้โฮด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวในหัวใจ ความรู้สึกผิดบาปกัดกินหัวใจเธอจนเป็นแผลเหวอะ เธอไม่สามารถสลัดความรู้สึกผิดนี้ไปได้เลย"ใจเย็นๆก่อนนะคุณมัดไหม ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องร้ายๆหรอกค่ะ มันไม่ใช่ความผิดของคุณเลยอย่าโทษตัวเองเลยนะคะ" ปันหยาเอ่ยปลอบในขณะที่ปันหยีนั่งอยู่ข้างๆเธอ เด็กน้อยมองไปที่ประตูห้องผ่าตัดอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่มีวี่แววที่หมอจะเข็นร่างผู้หญิงที่เธอรักดุจดั่งพี่สาวออกมาเลย"มัดกลัวปันหยามัดกลัว ฮือๆ""คุณมัดต้องตั้งสตินะคะ คุณมัดต้องตั้งสติเอา
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่25
วิคเตอร์กอดร่างบางของนับดาวอีกครั้ง แล้วร้องไห้อย่างหนัก เขาเสียเธอไปแล้ว หัวใจของเขามันเจ็บปวดจนแทบทนไม่ได้เขาอยากจะให้มันเป็นเพียงแค่ความฝัน เขาอยากจะให้มันเป็นแค่ฝันร้าย พอเขาตื่นขึ้นมา เขาก็จะเจอผู้หญิงเสียสติที่นอนอยู่เคียงข้างกันกับเขาทุกคืน"มึงตื่นสิวะวิคเตอร์ ตอนนี้มึงกำลังฝัน มึงตื่นจากฝันเชี่ยๆนี้สักที มึงจะนอนกินบ้านกินเมืองหรือไง? มึงตื่นสักทีสิฮือๆ" เขาตีอกชกหัวตัวเองอย่างหัวใจทุกข์ระทมตรมตรอม หยาดน้ำตาไหลรินราวกับเม็ดฝนโปรยปราย"กลับมาสินับดาว กลับมาฉัน ฮึก! บ้านบนเขาก็ใกล้จะเสร็จแล้ว บ้านที่เธอชอบไง มันใกล้จะเสร็จแล้วมันถูกทำให้เป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง ฮือๆ""วิคเตอร์" โจเซฟเอ่ยเรียกบุตรชาย เขารู้ดีว่าตอนนี้วิคเตอร์กำลังสติแตกเพราะความเสียใจ"ความทรงจำดีๆของเรามันไม่จางหายไปไหน มันจะอยู่ที่เดิมอยู่เหมือนเดิม แม้จะมีสิ่งใหม่ขึ้นมาทดแทน แต่ความรักของเราก็จะอยู่ที่นั่น เหมือนครั้งแรกที่เรามีความสุขกัน" ยิ่งมองใบหน้าซีดเซียว เขายิ่งปวดหัวใจจากเป็นว่าเจ็บปวดเเล้ว มันไม่เจ็บเท่าจากตาย จากเป็นถึงแม้เธอกับเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เขายังรับรู้ว่าเธอมีชีวิต
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่26
โจเซฟเดินขึ้นไปบนเขาพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ เขาเจอไฟฉายของนับดาวตกอยู่บนลานกว้างบนเขา เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าคุมมันแล้วหยิบขึ้นมาดู"ช่วยกันหาหลักฐาน กูสงสัยหลายอย่างกูต้องหาความจริงเรื่องนี้ให้ได้ ถ้ามันเป็นอุบัติเหตุ กูก็ไม่อะไร แต่ถ้ามีใครพยายามทำให้หลานกูกับลูกสะใภ้กูตกเขา กูจะถลกหนังหัวมัน""ครับนาย" ลูกน้องรับคำของโจเซฟ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก เขาจำได้ว่าวิคเตอร์เคยให้คนติดกล้องวงจรปิด อยู่ตรงหน้าบ้านต้นไม้ เขาต้องการรู้เวลาที่นับดาวออกไปด้วย"ครับนาย" ลูกน้องผู้จงรักภักดีรีบลงจากเขา เพื่อหาข้อมูลให้เจ้านาย โจเซฟเก็บไฟฉายใส่ถุง พร้อมกับก้มมองพื้น เพื่อหาสิ่งที่จะเชื่อมโยง ในสิ่งที่เขาสงสัยอยู่ในตอนนี้สายตาคมกริบตวัดไปมองเมื่อได้เห็นกิ๊บติดผมอยู่ที่พื้น เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าคุมหยิบมันขึ้นมา แล้วหาหลักฐานชิ้นอื่นต่อ เขาไม่เชื่อว่านับดาวจะเป็นขึ้นมาแล้วตกเขาลงไปเองด้านชิดจันทร์หลังจากที่เรื่องทุกอย่างผ่านพ้นไปแล้ว เธอก็ทำตัวปกติ เธออาบน้ำแต่งตัวใส่ชุดนอนวาบหวิว เดินนวยนาดเข้าไปในห้องของวิคเตอร์เขากำลังอาบน้ำอยู่ในห้องน้ำ เธอนอนรออยู่บนเตียงอย่างมีความสุข พร้อมกับป
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่27
ร่างบางของชิดจันทร์กำลังง่วนอยู่กับการทำอาหาร ในขณะที่มัดไหมช่วยหั่นผักอยู่ในครัวอย่างเงียบๆ ในหัวคิดไปต่างๆนาๆ ทั้งเรื่องของหลาน ทั้งเรื่องลูกทั้งเรื่องของนับดาวหลานของเธออาการดีขึ้นแล้ว อีกไม่นานก็กลับบ้านได้ เธออยากจะไปเฝ้าหลานกับลูกๆใจจะขาด แต่3หนุ่มเขาจะดูแลกันเอง"คุณมัดคะ คุณโจเซฟให้คนเข้าออกเกาะได้หรือยังคะ? พอดีชิดอยากจะไปหาแม่ค่ะ ช่วงนี้ท่านไม่ค่อยสบาย งานที่ร้านอาหารตามสั่งของท่านลูกค้าเยอะมาก ชิดเลยว่าจะไปช่วยท่านน่ะค่ะ" ชิดจันทร์เอ่ย พร้อมกับหยิบหมูลงในหม้อ วันนี้เธอทำต้มจืดกับผัดผักแล้วก็มีผัดกะเพราทะเลชิดจันทร์เข้าครัวทำอาหารอย่างคล่องแคล่วตามประสาลูกแม่ค้าอาหารตามสั่งที่ทำขายอยู่ในตัวเมือง"ไม่รู้เลยจ้ะ ตอนนี้เฮียเขาก็เงียบๆดูนั่นดูนี่ไปเรื่อย มัดกับเฮียก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ ตอนนี้ก็เดินไปไหนแล้วไม่รู้ ถ้ามัดเจอเฮียมัดจะถามให้นะคะ""ค่ะ" ชิดจันทร์พยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้กับมัดไหมเมื่อก่อนเธอคิดว่า ถ้าวิคเตอร์เสียใจเรื่องนับดาวตาย เธอจะเป็นผู้เข้าไปปลอบประโลมใจของเขาให้คลายทุกข์แต่เมื่อได้เห็นอากัปกิริยาของชายหนุ่มที่กระทำต่อเธอวันนั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่28
"กรี๊ดดด!!! กรี๊ดดดด!!"น้ำกรดหยดแล้วหยดเล่า ที่โจเซฟหยดลงบนแผลของชิดจันทร์ เธอรู้สึกเจ็บปวดมากจนเธอต้องกรีดร้องออกมาจนสุดเสียง ความเจ็บปวดถูกกลั่นกรองเป็นน้ำตาเม็ดใสไหลรินออกมาไม่ขาดสาย"ได้โปรด อย่าทำชิดเลย ฮือๆ กรี๊ดดดดด!!""บอกความจริงก็มาสิ ว่ามึงพูดและทำอะไรกับนับดาว" โจเซฟเอ่ยเสียงเรียบนิ่ง"ความจริงอะไร? ฮึก! ชิดก็บอกอยู่ว่าชิดไม่ได้ทำ ไม่ได้ทำจริงๆ ชิดไม่ได้พูด นังเด็กบ้านั่นมันใส่ร้ายชิด กรี๊ดดดดด!!" น้ำกรดถูกลงบนแผลอีกครั้ง มันกัดกร่อนผิวหนังและเนื้อของเธอจนเกิดฟองขึ้นมา เธอรู้สึกร้อนและเจ็บปวดเป็นอย่างมาก"มึงไม่บอกกูก็ไม่เป็นไร กูจะค่อยๆเลาะเนื้อมึงออกมาเอง กูอยากรู้เหมือนกันว่ามึงจะทนความเจ็บปวดได้สักแค่ไหน" น้ำเสียงเหี้ยมนั้นทำเอาชิดจันทร์ถึงกับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เขาหยิบมีดคมกริบขึ้นมาแล้วค่อยๆกดลงไปที่ขาอีกข้างของเธอ"ไม่ๆ กรี๊ดดดดด!!" เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดโจเซฟเริ่มเฉือนเนื้อของเธอออกมาทีละชิ้นทีละชิ้น เลือดสีแดงสดไหลทะลักออกมาจากขาของเธอไม่ขาดสาย"จะบอกได้หรือยัง?"กึด! กึด!"กรี๊ดดดด!! กรี๊ดดดดด!!เสียงกรีดร้องดังขึ้นอย่างโหยหวน ด
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่29
เย็นของวันนั้น"แม่เอาคริสโตเฟอร์นอนกับเเม่นะ""ไม่เป็นไรครับ ผมจะดูเขาเอง" วิคเตอร์เอ่ยกับมารดา"ลูกไหวเหรอวิคเตอร์ ถ้าไม่ไหวลูกก็พักผ่อนก่อน คริสโตเฟอร์แม่จะดูเขาเอง""ไม่เป็นไรครับผมไหวผมดูแลเขาได้ เขาอยู่โรงพยาบาลหลายวันผมยังดูแลเขาได้ ผมอยากให้เขาอยู่กับผมตลอดเวลา ผมรู้สึกเหมือนกับว่า นับดาวใกล้ๆผมไม่ได้จากไปไหน""วิคเตอร์""ถ้าเธอเป็นวิญญาณ เธอก็คงจะนั่งมองลูกอยู่ข้างๆผม เธอจะได้รู้บ้าง ว่าตอนนี้ผมเจ็บปวดเพราะเธอมากแค่ไหน""วิคเตอร์""แม่ไปนอนเถอะ แล้วพวกไอ้พายุมันไปไหน?""ดูทีวีอยู่ข้างล่าง""งั้นแม่ไปนอนเถอะครับ ผมเองก็จะนอนแล้วเหมือนกัน ตอนนี้คริสโตเฟอร์หลับปุ๋ยอยู่เลย ผมจะเตรียมนมชงเอาไว้ให้ด้วย เวลาเขาลุกขึ้นมาจะได้กินเลย แม่ไม่ต้องห่วงอะไรหรอกนะครับผมดูแลลูกชายของผมได้""ชงไว้มันเย็นชืด เอาไว้คริสตื่นค่อยชงให้กิน""ครับ""ถ้าลูกไม่ไหวก็รีบไปบอกแม่เลยนะ แม่จะเอาหลานไปนอนกับแม่เอง""ครับแม่" วิคเตอร์พยักหน้ารับคำ ก่อนจะเสมองออกไปนอกหน้าต่าง มัดไหมมองบุตรชายอยู่นาน ก่อนจะพ่นลมหายใจออกมาแรงๆเธอเป็นห่วงบุตรชายกับหลานชายมากๆ แต่ในเมื่อบุตรชายของเธอ ต้องการที่จะดู
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08เทพบุตรทวงแค้น บทที่30
"อ้ากกกกก!!" เสียงร้องโหยหวนดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ"มึงรู้ไหมว่ากูเกลียดอะไร?""ฮึก! ไม่ๆ" ชายที่นอนจมกองเลือดอยู่กับพื้น ส่ายหน้าพร้อมกับเลยออกมาเสียงแผ่วเบา"กูเกลียดคนที่ ชอบมาโกงของกู ทั้งที่พวกมึงก็รู้ว่ากูเป็นคนโหดร้ายมากแค่ไหน? แต่กลับไม่เกรงกลัว มึงคงคิดว่าการตายเป็นการพักผ่อนสินะ ถึงกล้าคิดคดทรยศกู""ไม่ๆ ผมผิดไปแล้วครับคุณโจเซฟคุณวิคเตอร์ ผมจะไม่ทำแบบนี้อีกได้โปรดให้ผมได้แก้ตัวเถอะนะครับอย่าฆ่าผมเลย""มึงจะไม่มีโอกาสได้ทำอีก เพราะว่ามึงจะไม่มีโอกาสได้อยู่บนโลกนี้ นี่มันคือผลลัพธ์ของคนที่กล้าคิดลองดีกับกู"ปัง! ปัง! กระสุนพุ่งเข้าไปที่ร่างของชายคนนั้นทันที"อ้ากกก!!" เขากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะชักกระตุก2-3ครั้ง แล้วขาดใจตาย"จบสักที ไอ้พวกที่คิดโกงเรา มันไม่สมควรอยู่บนโลกนี้" วิคเตอร์กล่าวเสียงเหี้ยมมองร่างที่นอนสิ้นลมหายใจอยู่พื้น อย่างสะใจ"ไปกันเถอะ มีของล็อตใหญ่ไปส่งอีก" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับมองบุตรชายเก็บปืน"ถ้าส่งของแล้ว เรากลับกันเลยไหม ผมอยากไปหาลูกแล้ว""อืม" ร่างหนาทั้งสองเดินเข้าไปโกดังร้าง หลังจากนั่งรถมาเกือบ2ชั่วโมง"มาแล้วเหรอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-08
Bab terbaru
เทพบุตรทวงแค้น ตอนพิเศษ
วันเวลาผ่านไปหลายปี เซลีนกับวิคเตอร์แต่งงานและใช้ชีวิตคู่ร่วมกันอย่างมีความสุข บุตรชายกับบุตรสาวของเธอ ตอนนี้ได้ 12 ขวบ ทั้งสองมีบุตรชายเพิ่มมาอีก 1 คนคือคริสเตียน อายุ6ขวบ"วันนี้เฮียจะทำอาหารให้เซย์กินนะ" วิคเตอร์เอ่ยในขณะที่ทั้งสองนอนกอดก่ายกันอยู่บนเตียง"ไม่เอา เฮียทำเละเหมือนคราวนั้นจะทำยังไง?" เธอท้วงเพราะทวิคเตอร์เข้าครัวทีไรเขาจะทำครัวเละเทะทุกครั้ง"ไม่หรอก เฮียไม่ทำเละเทะแน่นอน""เฮียมั่นใจหรอคะ?""มั่นใจสิครับ รับรองครั้งนี้ไม่มีผิดพลาดแน่นอน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกอดรัดร่างบางของเซลีนมากกว่าเดิม"ลุกเถอะ ตอนนี้ลูกทำอะไรอยู่ เงียบกันเชียว""อยู่กับแม่นั่นแหละ แม่เขาดูเด็กๆดีจะตาย ยิ่งพ่อโจเซฟนะยิ่งเห่อหลานมาก รักหลานยิ่งกว่ารักลูกอีก" วิคเตอร์เอ่ยแล้วฝังจมูกลงพวงแก้มของเซลีนอยู่หลายครั้ง เขารักเธอมาก เขารักเธอที่สุด รักสุดหัวใจ"งั้นลุกเถอะค่ะ เฮียจะไปทำกับข้าวให้เซย์กินไม่ใช่เหรอคะ? ลุกสิคะเซย์หิวแล้ว" เซลีนผลักวิคเตอร์ลุกขึ้น เธอจะมาเกาะไข่มุกกับวิคเตอร์แทบทุกเดือน วิคเตอร์จะมาที่เกาะไข่มุกบ่อย เพราะต้องมาดูแลผลผลิตของเขานั่นแหละ ถึงเธอจะไม่อยากใ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่42
"วันนี้แม่จะเล่านิทานให้ฟังนะคะ" เซลีนเอ่ยพร้อมกับหยิบหนังสือนิทานออกมา"ครับ วันนี้คริสดีใจที่สุดเลยครับ" เขาเอ่ยกับมารดาด้วยความดีใจวันนี้เป็นวันแรกที่เขาจะได้ฟังนิทานจากแม่ของเขา"แม่ก็ดีใจที่ได้อ่านให้ลูกฟังนะคะ วันนี้เราจะอ่านนิทานเรื่องซินเดอเรลล่า""ดีๆค่ะอลิซชอบฟัง" อลิซปรบมือตัวเองอย่างดีใจ พร้อมกับล้มตัวนอนลงเตียงเล็ก คริสโตเฟอร์กับอลิซนอนคนละเตียง แต่อยู่ในห้องเดียวกันแกรก! เสียงเปิดประตูเข้ามา เป็นวิคเตอร์ที่เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับนมอุ่นๆ 2 แก้ว"ดื่มนมกันคนละแก้วนะครับ จะได้โตเร็วๆ จะได้นอนหลับฝันดี""ขอบคุณครับ/ขอบคุณค่ะ" ทั้งสองลุกขึ้นนั่งบนเตียงพร้อมกับรับนมจากมือของวิคเตอร์คนละแก้วแล้วดื่มแต่โดยดี"อร่อยไหมครับ""อร่อยที่สุดเลยค่ะ" อลิซเอ่ยแล้วยิ้มให้วิคเตอร์ เซลีนเดินไปนั่งลงบนเตียงกับคริสโตเฟอร์ในขณะที่วิคเตอร์นั่งบนเตียงของอลิซ"เริ่มเลยนะคะ""เริ่มเลยครับ""กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว...." เซลีนเล่านิทานให้บุตรทั้สองฟัง ในขณะที่วิคเตอร์จ้องใบหน้าหวานของเซลีนสลับกับจ้องใบหน้าบุตรทั้งสองไปมา เขารู้สึกอิ่มเอมหัวใจเป็นอย่างมากที่ได้อยู่เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ห
เทพบุตรทวงแค้น บทที่41
"อ้าววิคเตอร์เซลีนมาตั้งแต่ตอนไหน?" มัดไหมเอ่ยถาม ในขณะที่เดินมาพร้อมกับโจเซฟ ในมือถือจานขนมมาให้หลานทั้งสองด้วย"เพิ่งมาถึงครับ" วิคเตอร์อุ้มอลิซขึ้นในอ้อมแขน แล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ"แม่ว่าเราไปนั่งที่โต๊ะดีกว่า ตรงนี้แดดเริ่มแรงแล้ว" เซลีนเอ่ยกับบุตรชายพร้อมกับคลายกอด"ครับ" เด็กน้อยพยักหน้าพร้อมกับจับมือมารดาเดินไปที่โต๊ะแต่โดยดี ใจดวงน้อยรู้สึกอบอุ่นไม่น้อยเลย เมื่อได้จับมือของเซลีน ในที่สุดเขาจะมีมารดาเหมือนคนอื่น เพื่อนจะได้ไม่ล้อเขาอีกแล้ว"มานั่งตักแม่ดีกว่านะครับ" เซลีนว่าพลางหย่อนกายลงเก้าอี้แล้วอุ้มเด็กชายตัวน้อยมานั่งตัก"พ่อกับแม่มีเรื่องอะไร จะสารภาพกับผมไหมครับ""เรื่องอะไร ไม่มี้!" มัดไหมเอ่ยเสียงสูง"เสียงสูงเชียวนะครับ" วิคเตอร์หัวเราะเบาๆ"ลูกอยากรู้อะไรก็ถามมาเลย พ่อพร้อมที่จะตอบเสมอกับเรื่องที่ลูกคาใจ" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับนั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม"เรื่องที่เซลีนยังไม่ตาย ผมอยากรู้ว่าทำไมเธอไม่ตาย ทั้งที่ผมเห็นว่าเธอตายและถูกถอดเครื่องมือออกจนหมดแล้ว" วิคเตอร์มั่นใจว่าตอนนั้นเธอเสียชีวิตไปแล้วจริงๆ"อ๋อ เรื่องนั้นพ่อจะเล่าให้ฟังเอง"ย
เทพบุตรทวงแค้น บทที่40
หลังจากที่ทำความสะอาดห้องครัวเสร็จแล้ว วิคเตอร์จับมือของเซลีนเดินออกมาจากห้องครัว เขาเดินมาจนถึงหลุมศพของนับดาว เขามองก่อนจะยิ้มให้เซลีน"นี่คือหลุมศพของนับดาว""คุณฝังไว้ที่นี่เหรอ?""ใช่ แต่ข้างในโลงมันว่างเปล่า" วิคเตอร์พูดพร้อมกับกุมมือเธอไว้แน่นๆ"เฮียเปิดดูข้างในเหรอคะ? ถึงรู้ว่าข้างในโลงมันว่างเปล่า""เฮียเจอกับเซย์ที่ร้านบิงซู เฮียก็รู้ได้ทันทีว่ามันต้องมีอะไรที่หักมุมเเน่ๆ มันทำให้เฮียมั่นใจว่านับดาวยังไม่ตาย เฮียเลยให้ลูกน้องมาขุดหลุมฝังศพอย่างเร่งด่วน และมันก็เป็นอย่างที่เฮียคิดจริงๆ ข้างในนั้นมันว่างเปล่า เฮียเลยต้องทวงเมียคืน แล้วค่อยเคลียร์กับพ่อแม่ทีหลัง" เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เซลีน"อ๋อ โลงมันว่าง เฮียเลยมั่นใจว่าเซย์คือนับดาว""ที่จริงเฮียมั่นใจมากตั้งเเต่เฮียเจอเซย์ครั้งแรก เฮียแค่อยากมั่นใจมากกว่าเดิม และมันก็จริงอย่างที่เฮียคิด เฮียเองก็โง่อยู่ตั้งนาน เฮียน่าจะมาเปิดโลงดูตั้งแต่ตอนแรก""นั่นสิ ทำไมเฮียไม่ทำ""เฮียโง่ล่ะมั้ง ฮ่าๆ ถ้ารู้เร็วกว่านี้ก็คงดี เฮียคงตามหาเซย์แล้ว""ช่างมันเถอะค่ะ มันผ่านไปแล้ว เราฝังนับดาวไว้ในนั้นแล้ว ก็
เทพบุตรทวงแค้น บทที่39
เซลีนนั่งรับประทานอาหารกับวิคเตอร์อย่างเงียบๆ เขาจ้องมองเธออยู่นานก่อนจะเอ่ยขึ้นเพื่อตัดความเงียบบนโต๊ะอาหาร ซึ่งตอนนี้ทางฝ่ายต่างไม่พูดอะไร"อร่อยจัง""อืม" เธอพยักหน้าเบาๆก่อนจะตักอาหารเข้าปาก เธอนั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย สิ่งที่เธอคิดมันก็วนเวียนแต่เรื่องเก่าๆ เรื่องราวที่เกิดขึ้น ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านมาเธอเคยทำผิดทำเรื่องเลวร้ายกับคนบนเกาะและเขา เธอเคยเป็นบ้าเธอเคยถูกผลักตกเขาจนบาดเจ็บสาหัส ถ้าไม่ได้คุณมัดไหมกับคุณโจเซฟ ส่งตัวไปรักษาที่เมืองนอก เธอคงไม่มีโอกาสได้มานั่งอยู่ตรงนี้เธอใช้เวลารักษาเป็นปี รักษาอาการบาดเจ็บร่างกายบอบช้ำอย่างหนัก เธอรอดมาได้ก็เพราะเธออยากจะกลับมามองหน้าลูกอีกครั้ง แต่กว่าจะหายเป็นปกติเธอต้องผ่าตัดหลายครั้ง และทำกายภาพบำบัดเป็นปี ที่ผ่านมาเธอคิดถึงบุตรอีกคนของเธอมาก ถึงแม้คริสโตเฟอร์จะไม่เคยเห็นหน้าเธอ แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่เคยเห็นหน้าเขา เธอเห็นหน้าเขาอยู่ตลอด เห็นเพราะแม่มัดไหมและพ่อโจเซฟเคยวีดีโอคอลหาอลิซบ่อยๆ แล้วเอารูปคริสโตเฟอร์ให้เธอดู"รีบกินเถอะนับดาว กินเสร็จฉันจะพาไปเกาะไข่มุก ไปหาใครบางคน""พาไปหาใครคะ" เธอเอียงคอเอ่ยถามเขาในขณะที่ตักอ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่38
แสงแดดอุ่นๆแผ่เข้ามากระทบร่าง วิคเตอร์กะพริบตาถี่ๆให้เข้ากับแสง เขาหันไปมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงข้างๆเขา ซึ่งตอนนี้กำลังนอนหลับสนิทเขากะจะขย้ำแม่กวางสาวทั้งคืน แต่เจ้าหล่อนดันเป็นลมไปเสียก่อน เขาก็เลยต้องพามาพักที่บ้านต้นไม้ ถ้าเธอไม่เป็นลมก่อน คงได้เห็นดีกันเป็นแน่"นับดาว""...""นับดาว""คุณเซลีนครับ""อื้อ"วิคเตอร์ใช้มือจับที่ต้นแขนของเธอเบาๆ แต่ต้องชักมือกลับอย่างรวดเร็ว อุณหภูมิร่างกายของหญิงสาวที่นอนข้างๆเขาร้อนจี๋"ฉิบหายไหมล่ะ"วิคเตอร์รีบดีดตัวลุกขึ้นจากเตียง แล้วลงมาหยิบเอากะละมังใบเล็กในห้องครัวใส่น้ำ แล้วมาเปิดตู้หยิบผ้าเช็ดตัวผืนเล็กออกมา พร้อมกับยาลดไข้"เล่นพิเรนทร์จนได้เรื่องไอ้วิคเตอร์เอ้ย!!"เพราะเขาคิดพิเรนทร์outdoorกับเธออยู่ข้างนอก โดนลมโดนน้ำค้างบวกกับร่างกายเหนื่อยล้าจากการที่เขาเล่นบทสวาทกับเธอ ตั้งแต่เช้าจนค่ำตอนกลางคืนก็เกือบทั้งคืนอีก เธอก็เลยล้มป่วยไป"โอ้ยยยย ไอ้วิคเตอร์ ล่อเธอจนป่วยเลยเหรอเนี่ยเวรกรรมจริงๆ ปล่อยให้ความเงี่ยนบังตา ทำเธอล้มป่วยเลยไอ้เวร" เข้าก่นด่าตัวเอง แล้วหยิบผ้าคุณหนูผืนเล็กจุ่มน้ำบิดมาดแล้วเริ่มเช็ดตัว ให้เธอเบาๆ
เทพบุตรทวงแค้น บทที่37
วิคเตอร์ถอดเสื้อผ้าออกจนร่างกายเปลือยเปล่า เซลีนถึงกลับเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ เมื่อเช้าจนถึงตอนเย็นเขาก็จัดเธอจนสลบไสล มาถึงตอนนี้เขายังจะพาเธอมา Outdoor อีก เขามันบ้าไปแล้วเธอมองท่าทางของเขาอย่างตื่นตระหนกก่อนจะรีบหยัดกายลุกขึ้น แล้วรีบวิ่งทันที ถ้าเขาจัดการเธออีกครั้ง เธอคงได้ฌาปนกิจหมีตัวเองเป็นแน่"คิดว่าจะหนีฉันพ้นเหรอ? วันนี้แหละฉันจะจัดการเธอจนเช้าเลย""ไอ้คนบ้า!!" เธอหันไปตะโกนด่าเขา ก่อนจะรีบวิ่งด้วยความเร็ว แต่ไม่วายเสียงฝีเท้าหนักๆวิ่งตามเธอมาติดๆ"วันนี้ยังไงก็หนีผัวไม่พ้นหรอกที่รัก วิ่งวอร์มร่างกายก่อนก็ได้ ร่างกายจะได้ร้อนระอุแล้วฟิตเจอริ่งกันมันๆ มันคงจะฟินน่าดูเลยใช่ไหมฮ่าๆๆ" วิคเตอร์หัวเราะอย่างชอบใจวิ่งตามหญิงสาวมาติดๆ"กรี๊ดดด!!" เธอกรีดร้องออกมาทันที เมื่อร่างบางของเธอถูกคว้าลอยละลิ่วไปประทะอกแกร่งของวิคเตอร์ ร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งสองแนบชิด จนเธอสัมผัสถึงแท่งบางอย่างดันก้นงอนงามของเธอ"จะไปไหนนับดาว""ไอ้บ้า!""ถึงจะบ้าก็ผัวเธอนะนับดาว เมื่อก่อนเธอเป็นบ้า เดี๋ยวตอนนี้ฉันจะเป็นบ้าให้เธอดูแล้วกัน" วิคเตอร์พูดพร้อมกับจมูกที่ซอกคอของเธอ กลิ่นหอมอ่อนอ่อนท
เทพบุตรทวงแค้น บทที่36
วิคเตอร์พาเธอไปแสดงบทรักเกือบทุกที่ในห้อง ไม่ว่าจะเป็นโต๊ะตู้เตียง วิคเตอร์พาเธอท่องมาหมด จนมาจบที่เตียงเล่นเอาเธอขาสันพับๆ เหนื่อยหอบอ่อนล้าอ่อนเพลียกันเลยทีเดียวหลังจากที่จบบทรักเร่าร้อน เธอกับเขาก็สลบไสลจนถึงเย็น พอรู้สึกตัวเธอรีบลุกขึ้นนั่ง แล้วปรายตามองผู้ชายที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียงกายท่อนบนของวิคเตอร์เปลือยเปล่าพ้นผ้าห่ม มันเต็มไปด้วยลอนกล้ามเนื้อ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างนี้ดูแลตนเองเป็นอย่างดี เธอมองอย่างหงุดหงิด ก่อนจะเม้มปากเป็นเส้นตรงเธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆ แล้วค่อยๆเปิดตู้เสื้อผ้าอย่างเบามือ เธอจะไม่ยอมให้เขาพรากลูกของเธอไปแน่ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง"คิดว่าได้ฉันแล้ว ฉันจะปล่อยเธอไปง่ายๆเหรอนับดาว"ยังไม่ทันที่เธอจะหยิบชุดออกมาจากตู้เสียงอันทรงพลังของวิคเตอร์ก็ดังขึ้นจากทางด้านหลังของเธอ จนเธอสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ รีบหันไปมองผู้ชายที่อยู่บนเตียงทันที"ฉันจะไปหรือไม่ไป มันก็ไม่เกี่ยวกับนายสักหน่อย นายมันคนเลวที่บังคับขืนใจฉัน"เธอแหวใส่อย่างเหลืออด เขามันผู้ชายเฮงซวยที่ชอบใช้กำลังบังคับขืนใจเธอ เธอไม่ได้ยินยอมพร้อมใจมีอะไรกับเขาด้วยซ้
เทพบุตรทวงแค้น บทที่35
"อื้อ" ริมฝีปากร้อนทาบทับลงริมฝีปากนุ่ม มืออีกข้างปล่อยข้อมือของเธอออกแล้วหยิบเชือกที่เขาเตรียมเอาไว้มามัดข้อมือเธอไว้กับหัวเตียง"กรี๊ดดด! จะมามัดฉันทำไม?" เมื่อปากเป็นอิสระเธอก็กรีดร้องทันที เขาไม่มีสิทธิ์มามัดหรือมากระทำกับเธอแบบนี้"เธอมันฤทธิ์เยอะ ถีบฉันตกเตียงตอนขึ้นสวรรค์ทำไง?" วิคเตอร์พูดเสียงเรียบ เขาแทรกร่างกลางหว่างขาของหญิงสาว ก่อนจะกระตุกเชือกชุดคลุมออก เเล้วค่อยๆสอดมือเข้าไปในชุดคลุมของเธอทันที"กรี๊ดดด!แกจะทำอะไรไอ้บ้า!""เปล่าสักหน่อย""เปล่าอะไรในเมื่อแกกำลังทำ""หึ!""กรี๊ดดด ช่วยด้วยย!! ช่วยฉันด้วยค่ะ!" เธอตะโกนเสียงดัง กลับไม่ได้ทำให้ชายหนุ่มบนร่างตื่นตระหนกเลยแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเรียบเฉย ก่อนจะยกยิ้มมุมปากเบาๆชุดคลุมของเธอถูกแยกสาปเสื้อออก เผยเห็นอกสล้างกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะที่เธอหายใจ ยิ่งพยายามดิ้นเขาก็ยิ่งชอบใจเขาจูบเพื่อให้เธอหยุดร้อง ริมฝีปากหนาบดขยี้อย่างรุนแรง ชายหนุ่มข่มอารมณ์พุ่งพล่านตนเองเอาไว้สุดฤทธิ์ ร่างกายสมส่วนด้านล่าง ถูกเสียดสีกับดอกไม้งาม ยิ่งเธอดิ้นไปมา แก่นกายของเขามันยิ่งขยายใหญ่ดันเนื้อผ้า
