หญิงสาวเบิกตากว้างด้วยความตกใจที่ชายหนุ่มพูดจาสองแง่สองง่ามแบบนั้น ก่อนหน้านี้เขาเป็นคนสุภาพมากกว่านี้เยอะ แต่พอเปลี่ยนสถานะกลายมาเป็นเด็กเลี้ยง กลับพูดจาตรงจนเธอรู้สึกเขินจนหน้าแดงก่ำ
"คุณพูดอะไรคะเนี่ย"
"ไม่เข้าใจคำว่าแข็งของฉันเหรอ ลองจับดูสิจะได้รู้ว่ามันแข็งยังไง"
ไม่พูดเปล่ายังจับมือของเธอล้วงเข้าไปยังแก่นกายความเป็นชายที่กำลังพองโตแทบจะทะลุออกมานอกกางเกง หญิงสาวถึงกับตาโตรีบชักมือกลับตัวสั่นกลัวจนทำหน้าไม่ถูก
"คุณ..."
"ทำอย่างกับไม่เคยไปได้ อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้วนะ"
เขาถอนหายใจใส่หญิงสาวก่อนจะชะงักไปเมื่อใบหน้าของเธอแสดงออกทางสีหน้าว่ารู้สึกกลัว มันทำให้เขาอดคิดไม่ได้ว่าข้าวฟ่างอาจจะยังไม่เคยมาก่อน
"เธออายุเท่าไหร่แล้วนะ"
"18 ปีค่ะ ใกล้จะ 19ปีแล้วค่ะ"
"ยังไม่เคยเหรอ..."
เขาจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวด้วยความกดดัน พยายามจะคาดคั้นเอาคำตอบจากเธอ เพราะถ้าเกิดว่ายังไม่เคยเขาจะได้เบามือกว่านี้หน่อย แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีใครรอดมาจนถึงอายุประมาณนี้ ซึ่งมันหายากมากในยุคสมัยที่เปิดกว้างกับเรื่องเซ็กซ์ และเขาก็ไม่ได้ยึดติดกับความบริสุทธิ์ของผู้หญิง
"ไม่เคยค่ะ"
เมื่อไม่ได้ยินแบบนั้นเขาถึงกับกุมขมับด้วยใบหน้าคิดหนัก เอาจริงไม่ค่อยชอบสาวบริสุทธิ์เท่าไหร่เลย มันดูไม่เป็นงาน และมันจะเป็นการผูกมัดเขากับเธอไว้ด้วยกัน เพราะคำว่าผู้ชายคนแรกเขาเลยไม่ชอบที่สุด
"เธอจะไม่จับฉันใช่ไหม ฉันแค่ให้เธอมาเป็นเด็กเลี้ยงเอาไว้ระบายความใคร่เฉย ๆ ไม่ได้คิดจริงจังจะเอามาทำเมียหรอกนะ"
หญิงสาวสะอึกไปกับประโยคของชายหนุ่มที่พูดจารุนแรงกับเธอโดยไม่แคร์ความรู้สึกแม้แต่น้อย ก็พอรู้แหละว่าตัวเองไม่ได้มีคุณค่าอะไรมากมาย โดยเฉพาะเขาที่เป็นคนร่ำรวยก็คงอยากได้ภรรยาที่คู่ควร แต่เธอทำหน้าที่นี้เพราะแค่อยากให้พ่อได้ผ่าตัด แค่นี้ก็พอใจแล้ว
"หนูไม่ได้คิดอยากจะจับคุณค่ะ แค่พ่อได้รักษาจนหายดีหนูก็ไม่เรียกร้องอะไรแล้วค่ะ"
"ก็ดี... ฉันชอบผู้หญิงว่าง่ายแล้วก็อยู่ในที่ของตัวเอง จำไว้นะถ้าฉันต้องการเธอก็แค่มาหาเท่านั้น ตามที่ตกลงกันเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้ง หวังว่าเธอจะทำตามที่ตกลงนะ"
"ไม่มีปัญหาค่ะ หนูทำได้อยู่แล้ว"
คนตัวเล็กเอ่ยเสียงสั่นคุยกับเขาตัวเกร็ง ไม่รู้ว่าหลังจากนี้เธอจะเจอกับอะไรบ้าง ด้วยความที่เขารู้สึกมีอารมณ์ ช่วงล่างปวดหนึบอยากจะระบายออกมาเต็มทีแล้ว มือหนาค่อย ๆ โอบรอบเอวของเธออีกครั้ง ล้วงเข้าไปบีบเคล้นสะโพกของเธอเล่นก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ เพราะสัดส่วนบนร่างกายของเธอถูกใจเขามาก หน้าอกเต็มไม้เต็มมือ ส่อนสะโพกก็หนุบหนับน่าจับกระแทกซะเหลือเกิน
"เธอรู้ไหมว่าตัวเองสวยมาก"
ริมฝีปากหนาเอ่ยกระซิบข้างกกหูของเธอเสียงกระเส่า ข้าวฟ่างจับไหล่ของชายหนุ่มเอาไว้แน่น เริ่มรู้สึกว่าอุณหภูมิภายในกายร้อนระอุอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
"อื้อ...!"
หญิงสาวร้องครางออกมาเมื่อถูกริมฝีปากของชายหนุ่มกัดเข้าตรงติ่งหูของเธอ คนตัวเล็กดีดดิ้นไปมาด้วยความรู้สึกร้อนรุ่ม แต่ทว่าเขาไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยเสียเปล่า มือทั้งสองข้างที่ว่างค่อย ๆ ปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ที่บดบังเนินกายอันขาวผ่องให้ออกไปจนหมดสิ้น
"สวยจัง..."
"คุณคะหนูยังไม่ได้อาบน้ำเลยนะคะ อ้าส์... ไม่ไหว"
ริมฝีปากที่ลากไล้ตามใบหูก็เลื่อนลงมายังลำคอ จากนั้นก็ดูดเม้มทำรอยจนหญิงสาวถึงกับต้องดันตัวชายหนุ่มออก ดูดแรงขนาดนั้นถ้าเป็นรอยขึ้นมาเธอต้องโดนพ่อกับแม่จับได้แน่
"ยะ... อย่าค่ะ หนูจะถูกแม่ด่า"
"หึ... งั้นก็ให้ฉันดูดอย่างอื่นแทน"
เขายิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็เลื่อนใบหน้าลงต่ำ จ้องมองไปยังเนินปทุมถันเลียริมฝีปากเมื่อเห็นเม็ดทับทิมสีชมพูเป็นไตแข็ง หลอกล่อให้เขาเข้าไปชิมความหอมจากมัน
"คุณ... อื้อ"
หญิงสาวกำลังจะร้องห้ามแต่ทว่าก็ไม่ทันแล้ว ริมฝีปากงับเม็ดทับทิมสีชมพูเต็มคำ ก่อนจะระรัวลิ้นใส่ดูดดึงอย่างแรงจนเธอถึงกับร้องครางออกมาเสียงดังลั่น
"โอ๊ะ~~ อ้าส์ สะ...เสียวค่ะคุณ~~"
"ก็ดูดให้เสียว ชอบไหม"
"อื้อ ไม่ไหวแล้วค่ะ"
หญิงสาวบิดตัวไปมาก่อนจะโอบรอบคอของเขาเอาไว้ กัดริมฝีปากเมื่อถูกลิ้นร้อนระรัวลิ้นใส่แรง และเร็ว แถมยังดูดดึงจนเธอถึงกับเสียวซ่านตรงท้องน้อย ให้ความรู้สึกเหมือนมีอะไรบินวนอยู่
"ไม่ไหวแล้ว... ซี๊ดดดด อยากอาบน้ำหรือเปล่า"
"อยากค่ะ"
เธอเอ่ยออกมาเสียงกระเส่าก่อนจะโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้เมื่อเขาอุ้มเธอขึ้นไว้ในอ้อมแขน จากนั้นก็พาเข้าไปยังใต้ฝักบัว มือทั้งสองข้างจับฝาผนังเอาไว้ โดยที่มีชายหนุ่มซ้อนอยู่ทางด้านหลังกำลังบีบเคล้นเนินประทุมถันอย่างแรงจนเธอเสียวแทบจะขาดใจตายอยู่ตรงนั้น
ฟีลิกซ์ใช้มือข้างขวาค่อย ๆ เปิดฝักบัวให้น้ำเย็นไหลตกกระทบบนผิวอันขาวระหง แลดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะอดทนแทบไม่ไหวแล้ว ความเป็นชายพองโตขยายใหญ่ พร้อมที่จะเข้าไปอยู่ในตัวของผู้หญิงข้างกายแล้ว
"เธออาบน้ำไปนะ ฉันจะเอา..."
พูดจบเขาก็ใช้มือข้างที่เปิดฝักบัว ยกขาของเธอขึ้นมาพาดไว้ที่เรียวแขนขนาดใหญ่ จนหญิงสาวต้องจับฝาผนังห้องน้ำเอาไว้แน่น เพราะไม่อย่างนั้นอาจจะล้มลงไปที่พื้นได้ ใบหน้าเล็กหันมามองชายหนุ่มที่ตอนนี้คลอเคลียอยู่ตรงซอกคอของเธอ กัดริมฝีปากเอาไว้แน่นก่อนจะร้องครางออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บแสบเมื่อมีท่อนเอ็นขนาดใหญ่สอดใส่เข้ามา
"อื้อ! เจ็บค่ะ"
หญิงสาวถึงกับอดทนแทบไม่ไหวเมื่อหัวแตกปลายขนาดใหญ่พยายามที่จะเข้ามาในตัวของเธอ ด้วยความที่ร่องสาวยังไม่เคยถูกท่อนเอ็นล่วงล้ำเข้ามา จึงทำให้ข้าวฟ่างถึงกับน้ำตาซึม เยื่อบริสุทธิ์ขาดออกจากกันเมื่อถูกท่อนเอ็นกระแทกเข้ามาจนสุดลำ
"ซี๊ด....! โคตรแน่น"
เขาถึงต้องพ่นลมหายใจออกมาอย่างระบายอารมณ์ พยายามอดทนที่จะไม่แตกทั้งที่ยังไม่ได้ขยับด้วยซ้ำไป ร่องสาวตอดรัดท่อนเอ็นของเขาจนแทบขยับไม่ไหว
"เจ็บ...!"
"ใจเย็น เธอเป็นแบบนี้ฉันก็ขยับไม่ได้สิ ไม่อย่างนั้นเธอก็จะเจ็บอยู่แบบนี้แหละ ทำใจให้สบายสิ"
เขาพยายามปลอบประโลมเธอเพื่อให้ผ่อนคลาย ก็รู้แหละว่าครั้งแรกมันเจ็บแต่ถ้าไม่โดนสักทีก็จะไม่คุ้นชินกับท่อนเอ็นของเขา
"ขยับได้ไหมคะ...อ้าส์ ไม่ไหวค่ะ"
น้ำเสียงกระเส่าเอ่ยออกมาอย่างอ้อนวอน และเมื่อชายหนุ่มได้ยินแบบนั้นมีหรือที่จะไม่จัดให้ตามคำขอ
"ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวจะกระแทกจนร้องขอชีวิตเลย หึ"
และเมื่อจบประโยคของชายหนุ่มเขาก็เริ่มขยับแก่นกายความเป็นชายเข้าออกด้วยความใจเย็น และยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านเข้าไปอีกด้วยการใช้มือข้างซ้ายที่ว่างถูไถตรงจุดกระสัน ข้าวฟ่างถึงกับเบิกตาโพลง เมื่อความเป็นชายกระแทกเข้ามาจนสุดลำ ทั้งเจ็บ และเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน ทำเอาหญิงสาวแข้งขาอ่อนล้าไร้เรี่ยวแรงจนเขาต้องใช้มืออีกข้างช่วยพยุง"อ๊ะ.... อ้าส์ อื้อ!"เนินปทุมถันขยับขึ้นลงไปตามแรงกระแทกจากเอวสอบ ร่างบางตัวสั่นไหวหลับตาลงกัดริมฝีปากรับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้ด้วยความเร่าร้อน ความรู้สึกในตอนนี้มันไม่สามารถอธิบายออกมาได้เลย รู้แค่ว่าเธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน รู้สึกวูบวาบเสียวท้องน้อยในทุกครั้งเมื่อเขากระแทกเอวสอบเข้ามาในร่องสาว"อ้าส์! ซี๊ดดดด"เขายังคงขยับเอวสอบเร่งความเร็วขึ้น และเมื่อรู้สึกถ้าตัวเองใกล้ถึงฝั่งปรารถนาก็หยุดเอาไว้ก่อน โดยหญิงสาวถึงกับลืมตาขึ้นหันมาร้องทักท้วง เมื่อกี้เธอเกือบจะล่องลอยอยู่ในอากาศอยู่แล้ว ทำไมถึงหยุดกลางคันแบบนั้นล่ะ"ยะ...หยุดทำไมคะ""จะรีบไปไหนล่ะ ฉันยังอยากสนุกกับเธออยู่เลย"พูดจบเขาก็ปล่อยเรียวขาของหญิงสาวลงที่พื้น จากนั้นก็โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบริมฝ
หลายวันต่อมา...เขายังคงส่งลูกน้องไปรับหญิงสาวถึงมหาวิทยาลัย ซึ่งวันนี้มีข่าวดีสำหรับเธอก็คือคุณพ่อจะได้ผ่าตัดแล้วนั่นก็คืออาทิตย์ที่จะถึงนี้ คุณพ่อกับคุณแม่คาดคั้นเอาคำตอบจากเธอ ว่าทำไมถึงได้ผ่าตัดโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง แถมยังไม่ได้เสียเงินสักบาทอีก เธอเองก็ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไรจึงบอกไปว่ามีผู้สนับสนุนใจดีออกเงินให้ และเธอต้องไปทำงานให้กับเขาเป็นการตอบแทน ดูก็รู้ว่าพวกท่านไม่เชื่อหรอกแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะลูกสาวเป็นคนปากแข็งไม่ยอมที่จะพูดอะไรง่าย ๆ"เลิกเรียนหรือยังครับ ท่านประธานให้มารับกลับคอนโดครับ""เจ้านายของคุณตฤณนี่ขี้โกหกจังเลยนะคะ"ทั้งสองคนเดินเคียงข้างออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่ใต้ต้นไม้หน้าอาคาร ตฤณได้ยินแบบนั้นก็เหลือบสายตาหันมามองผู้หญิงที่อยู่ข้างกายก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย"ขี้โกหกยังไงครับ""ก็เขาบอกหนูว่าเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้งก็พอ นี่ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วนะคะ เห็นเจอกันทุกวันเลย คำพูดไม่เป็นคำพูดเลยค่ะ"หญิงสาวตัดพ้อไม่หยุดจนชายหนุ่มถึงกับหลุดขำออกมา เพราะตอนแรกเจ้านายของเขาให้เจอกันเพียงแค่อาทิตย์ละ 1 ครั้งเท่านั้น แต่ใครจะคิดว่าผ่านไปแค่คืนเดียวจะกลับคำพูด แถมย
"คุณนี่นะเอะอะก็เข้ามาเรื่องอย่างว่าตลอดเลย ไม่คิดจะพักบ้างหรือไงคะ""อย่าบ่นเยอะได้ไหมเธอตอบแทนฉันบ้างสิ ที่ให้ไปมันก็คุ้มค่านะ เธอจะเอาแต่ได้ฝ่ายเดียวได้ยังไง ให้ฉันได้อะไรจากเธอบ้างก็ยังดี"เขาเอ่ยเอามาอย่างออดอ้อน ใช้ริมฝีปากลากไล้ตามซอกคอขาวระหง มือทั้งสองข้างที่ว่างก็บีบเคล้นเต้านมอวบจนเธอเริ่มมีอารมณ์"หนูไม่ได้เรียกร้องอยากได้เลยนะคะ คุณมาเสนอให้เองแต่มาทวงบุญคุณเนี่ยนะ""หึ... จะยอมไม่ยอม""ไม่ยอมได้ด้วยเหรอคะ"พูดจบชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ก่อนจะจูบริมฝีปากบางอย่างอ่อนโยน ลิ้นร้อนค่อย ๆ สอดเข้าไปชิมความหวาน และครั้งนี้หญิงสาวให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ถึงแม้ว่าจะดูเหมือนอ่อนหัด แต่เธอก็พร้อมจะเรียนรู้ไปพร้อมกับเขา"อื้อ..."เสียงครางเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากเล็ก โอบรอบคอของชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างจับเรียวขาของเธอกางออกจากกัน เหยียดขาของตัวเองตรงก่อนจะจับสะโพกของหญิงสาวให้มานั่งคร่อมอยู่บนแก่นกายความเป็นชาย โดยที่คนตัวเล็กใช้มือทั้งสองข้างจับขอบอ่างเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองลื่นล้ม"คุณ...""เอาท่านี้แหละแน่นดี"ขอพูดจบก็ค่อย ๆ ถูไถ
หลังจากที่ทั้งสองคนเซ็นรับรถเสร็จ ชายหนุ่มก็เป็นคนขับรถเบนซ์ออกมาโดยมีหญิงสาวนั่งอยู่เคียงข้างไม่ห่าง ทั้งสองคนพากันไปกินข้าวที่ร้านอาหารห่างออกจากตัวเมือง ไม่ลืมที่จะสอนข้าวฟ่างเกี่ยวกับการใช้งานในรถเบื้องต้น แล้วเดี๋ยวจะพาเธอไปเรียนขับรถ จะได้ขับรถเบนซ์คันหรูไปเรียนที่มหาวิทยาลัยคนเดียวได้"หนูขับไม่เป็นค่ะ""เดี๋ยวให้ครูสอนขับรถมาสอน ตั้งใจเรียนล่ะจะได้ขับรถไปเรียนมหาวิทยาลัยได้""คุณจะให้หนูขับรถไปเรียนมหาวิทยาลัยเองเหรอคะ"หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคาดหวังว่าตัวเองจะได้ขับรถคันหรูไปเรียนมหาวิทยาลัย เพราะชีวิตนี้ได้ขับรถเก๋งธรรมดาก็ดีที่สุดแล้ว ไม่เคยคิดเลยว่าแค่ไม่นานจะพลิกชีวิตเธอขนาดนี้ ได้จับเงินแสนแถมยังได้เป็นเจ้าของรถยุโรปคันหรูอีก"หรืออยากจะให้มีคนขับรถไปส่ง เพราะฉันต้องทำงานไม่ได้มีเวลาไปส่งเธอทุกวันหรอกนะ เป็นเด็กเลี้ยงของฉันต้องดูแลตัวเองให้ได้""ไม่มีปัญหาค่ะหนูทำได้""ก็ดี ถือว่าอยู่เป็น"ชายหนุ่มยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย ก่อนจะโอบเอวหญิงสาวให้เข้ามาซบใบหน้าลงกับไหล่กว้าง ความน่ารัก และขี้อ้อนของเธอทำให้ฟีลิกซ์หลงใหลเป็นอย่างมาก เกิดมาไม่เคยโด
หลังจากที่ชายหนุ่มไปส่งหญิงสาวกลับถึงบ้าน เขาก็ขับรถป้ายแดงคันใหม่ที่เพิ่งถอยออกมาเข้าไปยังคฤหาสน์สุดหรู ทำการจอดรถในช่องที่ว่างอยู่ จากนั้นก็ดับรถ และเดินเข้าไปในตัวบ้าน"ไอ้ตัวดีรู้จักบ้านตัวเองด้วยเหรอ""โหแม่! เจอหน้าก็แซวแรงเลยนะ ผมก็แค่ขี้เกียจกลับบ้านก็เลยนอนค้างคอนโด ขอโทษนะครับ"เขารีบแก้ตัวก่อนจะเข้าไปสวมกอดคุณแม่เพื่อออดอ้อนขอโทษขอโพยยกใหญ่ โดยปกติเขาจะอยู่ที่บ้านเป็นหลัก ไม่ค่อยได้ออกไปใช้ชีวิตข้างนอกเนื่องจากว่าพี่สาวแต่งงานออกไปแล้ว ในบ้านก็เหลือแค่เขาที่ต้องอยู่เป็นเพื่อนพวกท่านทั้งสองคน หายไปเป็นอาทิตย์ก็ไม่แปลกที่ท่านจะโวยวาย"ไม่ต้องเลยนะ ที่คอนโดมันนอนสบายที่ไหนกันล่ะ บ้านหลังนี้มีแม่บ้านไม่รู้กี่คน อะไรก็มีพร้อมตื่นมาก็ได้กินข้าว ซ่อนอะไรไว้ที่นั่นหรือเปล่า หรือว่าติดผู้หญิง"สมกับเป็นคุณแม่ที่รู้ใจลูกมากที่สุด แต่เขาไม่ยอมรับหรอกนะว่ากำลังติดผู้หญิง ไม่งั้นจะต้องซักถามยกใหญ่ กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตไม่จบไม่สิ้นอีก บอกตามตรงเลยนะว่าไม่ได้อยากมีครอบครัว ด้วยความที่ไม่สามารถมีลูกได้อยู่แล้ว เขาแค่คิดว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะทนอยู่ด้วยได้หรอก แม้กระทั่งแฟนเก่าที่เลิกกั
ผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ในห้องรับแขก รู้สึกว่าลูกสาวขึ้นไปนานพอสมควร ด้วยความเป็นห่วงจึงรีบขึ้นไปตามหา กลัวว่าจะไปซุกซนทำของเจ้านายเสียหาย เดี๋ยวจะเป็นเอาได้"รพีว่าขึ้นไปตามดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะไปซุกซนไปทำข้าวของเสียหายจะแย่เอา""งั้นเดี๋ยวฉันไปด้วย จะกลับขึ้นห้องพอดี"ทั้งสองคนขยับตัวลุกขึ้นจากนั้นก็พากันเดินออกไปยังห้องรับแขก ซึ่งตอนนี้ในห้องนอนของฟีลิกซ์ ข้าวฟ่างกำลังแต่งตัวให้เรียบร้อยอยู่ ส่วนเขานั้นมีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวพันอยู่รอบเอว สภาพของทั้งคู่ใครมาเห็นก็คงมองเป็นอย่างเดียวไม่ได้"หนูนึกว่าวันนี้จะได้พักซะอีก"ใบหน้าง้ำงอเอ่ยออกมาพยายามที่จะสวมใส่กางเกงให้เรียบร้อย แต่ทว่าก็ต้องชะงักไปเพราะว่าชายหนุ่มเข้ามาสวมกอดเธอจากทางด้านหลัง"ฉันก็ไม่ได้ทำทั้งคืนซะหน่อย น้ำเดียวเองจะบ่นอะไรเนี่ย วันนี้เธอได้เป็นเจ้าของรถเบนซ์นะ ตามใจกันหน่อยไม่ได้หรือไง""ทวงบุญคุณตลอดแหละ ตัวเองเป็นคนซื้อให้แท้ ๆ เลย หนูไม่ได้ขอให้ซื้อซะหน่อย""สรุปว่าฉันเสือกเองถูกไหม"เขาจ้องมองไปยังดวงตากลมโต ใช้ริมฝีปากบดขยี้แก้มนุ่มด้วยความหมั่นไส้ในคำพูดคำจา บทจะประชดประชันก็น่าตีตูดชะมัดเลย"ชิ~~ ปล่อยหนูเลยค่ะจะรีบลงไปแ
หญิงสาวอ้าปากค้างอย่างช็อกไปเลย เมื่อได้ยินคำตอบจากชายหนุ่ม ใครจะคิดว่าเขาจะตัดสินใจแบบนั้น ทั้งที่ไม่มีความจำเป็นจะต้องรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น เราสองคนตกลงกันแล้วว่าเขาจะเลี้ยงดูเธอเพื่อร่างกายที่เขาต้องการ"เดี๋ยวก่อนนะคะคือมันเป็นแบบนี้ค่ะ...""ตกลงตามนี้นะครับ ถ้าอย่างนั้นคืนนี้ผมพาน้องกลับไปอยู่ด้วยได้นะครับ"เขาเอ่ยตัดบทเพราะไม่อยากให้หญิงสาวพูดอะไรที่รังแต่จะทำให้เธอดูเสียหาย ถ้าเกิดเขาพูดออกไปว่าจ้างข้าวฟ่างให้มาเป็นเด็กเลี้ยงเพื่อแลกกับการที่เขาสามารถระบายความใคร่ใส่เธอได้ เธอคงถูกผู้ใหญ่มองไม่ดีสักเท่าไหร่ ทั้งที่หญิงสาวเองก็เป็นเด็กดี ไม่ได้ดื้อรั้นอะไร"แกจะนอนกับน้องได้ยังไง ให้แต่งงานกันก่อนสิวันนี้ให้น้องกลับไปก่อน"คุณหญิงของบ้านรีบเอ่ยดักทางลูกชายไว้ก่อน แม่ของเขาก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้เดี๋ยวก็เป็นเรื่องราวใหญ่โตหรอก พูดอะไรไม่คิดเลยไอ้ลูกคนนี้"ฉันขอโทษด้วยนะรพี ไม่คิดเลยว่าไอ้ลูกชายตัวดีมันจะกล้าทำเรื่องแบบนี้""ถ้าจะโทษก็ต้องโทษทั้งสองฝ่ายค่ะ เราคงจะได้เคลียร์กันยาวนะข้าวฟ่าง""แม่อยากรู้มั้ยครับว่าผมหายไปอยู่ที่คอนโดเป็นอาทิตย์ผมอยู่กับใคร""คุณฟีลิกซ์!"หญิงสาวหันไปร้อ
วันต่อมา...เมื่อคืนฟีลิกซ์ไม่สามารถติดต่อข้าวฟ่างได้เลย แล้วไม่รู้ว่าตอนนี้เธอเป็นอย่างไรบ้าง เมื่อคืนก็แทบจะนอนไม่หลับเพราะอดเป็นห่วงยัยเด็กคนนั้นไม่ได้ ซึ่งในช่วงระยะเวลาเดียวกัน ข้าวฟ่างดวงตาแดงก่ำเพราะว่าร้องไห้หนักทั้งคืน เธอสารภาพกับครอบครัวไปตามตรงว่ายอมไปเป็นเด็กเลี้ยงของคนรวย เพราะว่าเขาให้เงินแล้วก็พาพ่อไปรักษาด้วย'แม่ไม่คิดเลยว่าลูกจะสิ้นคิดขนาดนี้ ทำไมจะต้องลดศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อครอบครัวด้วย ถ้าพ่อเขารู้ลูกคิดว่าเขาจะดีใจไหม''ฮึก...! หนูขอโทษค่ะ''เรื่องงานแต่งงานอย่าให้มันเกิดขึ้นเลย เขาก็ไม่ได้ผิดอะไรไม่ควรที่จะต้องมารับผิดชอบ ส่วนลูกออกมาจากตรงนั้นแล้วก็เริ่มต้นใหม่ซะ ส่วนเรื่องค่ารักษาพยาบาลพ่อช่วยกันผ่อนแล้วกัน แม่ไม่อยากให้หนูก็เอาตัวเองไปชดใช้ มันไม่ได้มีความสุขเลย'ยอมรับว่าในตอนนี้ข้าวฟ่างแทบไม่มีทางเลือกอะไรเลย ส่วนงานแต่งงานคุณแม่คงไม่มีทางให้เกิดขึ้นแน่ ซึ่งเธอเองยอมรับว่าลังเลใจอยู่ไม่น้อยกับคำพูดของคนเป็นแม่ เราสองคนเริ่มต้นด้วยพันธะสัญญาบางอย่าง มันไม่ได้เป็นความรักตั้งแต่แรก"มากินข้าวได้แล้ว เดี๋ยวพ่อกับแม่จะพาแกไปที่บ้านของหนูข้าวฟ่าง""ครับแม่"ฟีลิกซ
เวลาผ่านไปนานหลายปี จนตอนนี้ฟีลิกซ์อายุอานามได้สี่สิบกว่าปีแล้ว เชื่อไหมว่าเขากับภรรยาพยายามมีลูกด้วยกันถึงห้าคน สี่คนแรกเป็นผู้ชาย คนสุดท้ายเป็นผู้หญิง จึงทำให้ภรรยาสามารถทำหมันได้เพราะเขาพึงพอใจในจำนวนบุตรเท่านี้แล้ว"คุณพ่อครับ น้องตีกันอีกแล้ว"ฟรังค์ในตอนนี้อายุอานามได้เกือบสิบขวบ กำลังตะโกนเรียกคุณพ่อให้มาดูน้องคนอื่น ซึ่งตอนนี้กำลังแย่งไอแพดกันอยู่"อะไรอีกล่ะไอ้แสบทั้งหลาย จะทะเลาะกันทำไมพ่อไม่เข้าใจเลย พ่อซื้อไอแพดให้คนละหนึ่งเครื่องแล้วไม่ใช่เหรอ""พ่อครับ ฟิวชั่นมันแย่งของฟาร์ไปครับ อยากเล่นก็โหลดมาเองดิ จะมาแย่งของคนอื่นทำไม""ก็ฟิวชั่นอยากเล่นนี่นา พี่ฟาร์ก็โหลดให้ฟิวชั่นสิ"สองพี่น้องที่อายุอานามคลานตามกันมา ก็เริ่มแย่งไอแพดกันอีกครั้ง คนเป็นพ่อต้องเดินไปนั่งแทรกกลางระหว่างทั้งคู่ โหลดเกมในเครื่องให้เพื่อที่จะได้เลิกทะเลาะกันสักที"เดี๋ยวพ่อโหลดให้จะได้ไม่ต้องแย่งกัน"เขาจัดการเคลียร์ปัญหาให้ลูกเพื่อที่จะได้ไม่ต้องทะเลาะกัน ตอนแรกรบเร้าอยากจะมีลูกหลายคน แต่ทว่าตอนนี้ถึงกับกุมขมับ เพราะแต่ละคนซุกซนแทบทั้งนั้น โชคยังดีที่ลูกสาวยังเล็กน่ารักอ่อนโยนและเชื่อฟังคุณแม่ ส่วนไอ้แ
ข้าวฟ่างกลับขึ้นมาในห้องนอนของตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวใหม่ให้เรียบร้อยจากนั้นก็มาเปิดโน๊ตบุ๊ค เพื่อเรียนออนไลน์ในระหว่างที่ลูกชายไม่อยู่ ใกล้จะสอบปลายภาคแล้วจำเป็นจะต้องเรียนรู้หาข้อมูลใส่ตัวให้มากเธอนั่งเรียนไปนานเป็นชั่วโมง ก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงประตูห้องถูกเปิดออก แน่นอนว่าสามีน่าจะกลับจากทำงานแล้ว"กลับมาแล้วเหรอคะ"ฟีลิกซ์เห็นภรรยากำลังนั่งอยู่หน้าโน๊ตบุ๊ค ซึ่งคาดเดาว่าน่าจะกำลังเรียนออนไลน์อยู่ ก็เลยไม่อยากจะรบกวนในตอนนี้"เรียนอยู่เหรอคะ เรียนไปก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำแป๊บหนึ่ง ไม่เห็นลูกเลยพ่อกับแม่ก็หาย""ไปเดินห้างค่ะ พ่อกับแม่หนูก็ไปด้วย""อ๋อ... โอเคค่ะงั้นตามสบายนะเดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำก่อน"ชายหนุ่มเดินผ่านหญิงสาวก็ไม่ลืมที่จะยื่นมือไปแตะศีรษะของเธอไว้ จากนั้นก็โน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ จูบศีรษะของภรรยาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้นทันทีข้าวฟ่างเห็นแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข ตั้งแต่ที่เราสองคนเข้าใจกันก็ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไม่เคยมีปัญหาหรือกระทบกระทั่งกันอีก เขาทำตามที่สัญญามาโดยตลอด คำพูดอะไรที่จะกระทบจิตใจเขาจะยั้งเอาไว้ไม่หลุดออกมา ซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ดีทำให้
และในที่สุดทั้งสองคนก็มีวันนี้ วันที่มีความสุขมากที่สุดก็คือการที่เด็กน้อยได้คลอดออกมาอย่างปลอดภัย ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความเจ็บปวดสำหรับคนเป็นแม่ แต่เชื่อเถอะว่ามันคือความเจ็บปวดที่งดงามสำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง"ได้ลูกผู้ชายนะคะ แข็งแรงสมบูรณ์ครบ 32 คุณพ่อกับคุณแม่อยากจะลองอุ้มไหมคะ""อุ้มค่ะ..."น้ำเสียงเหนื่อยหอบของคุณแม่ที่พึ่งเบ่งคลอดโดยใช้แรงจนแทบจะหมดลมหายใจ จ้องมองไปยังเด็กน้อยที่ตอนนี้ถูกพันผ้าอย่างแน่นหนา มองมาทางพ่อกับแม่ตาใสแป๋ว"ดูสิตาใสแป๋วเลย""น้องลืมตาได้เลยค่ะเก่งมาก ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวจะให้คุณพ่อกับคุณแม่อยู่กับน้องสักแป๊บนึงนะคะ แล้วเดี๋ยวพยาบาลจะพาน้องไปตรวจร่างกายก่อน"พูดจบพยาบาลก็อุ้มเด็กน้อยมาวางไว้ให้ข้าวฟ่างตรงหน้าอก หญิงสาวพยายามใช้แรงที่ยังพอเหลืออยู่ โอบอุ้มลูกน้อยเอาไว้ก่อนจะยิ้มออกมา เงยหน้าขึ้นมองสบตากับสามีใบหน้าเอิบอิ่มไปด้วยความสุข"ดูลูกสิคะมองเราตาแป๋วเลย""ไงครับตัวเล็ก รู้จักคุณพ่อหรือเปล่า เราคุยกันตั้งแต่หนูอยู่ในท้องแล้วนะจำเสียงได้ไหม ต่อไปนี้พ่อกับแม่จะเรียกหนูว่า ฟรังค์... ลูกชายสุดที่รักของพ่อแล้วก็ของแม่""ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ ดูสิคะไม่งอแงเลยลูก
หลังจากที่ทั้งสองคนมีความสุขด้วยกันอยู่ในห้องน้ำพอสมควรแล้ว ฟีลิกซ์ก็อาบน้ำให้ภรรยาจนเสร็จสรรพ จากนั้นก็พากันกลับเข้ามายังห้องนอน เปลี่ยนชุดเป็นชุดนอนให้สบายตัว"ใส่แบบนี้ดีกว่าเนาะ จะได้ไม่ต้องมีอะไรมารัดหน้าท้องด้วย""ไม่ใส่ก็ได้นะคะนอนสบายกว่านะ"หญิงสาวยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ แต่ทว่าชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำลายลงคอดังอึก ท่อนเอ็นเริ่มพองโตขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อภรรยาสุดที่รักพูดจายั่วยวนแบบนั้น"เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนหรอก หึ...""ไม่เอาค่ะหนูง่วงนอนแล้ว งั้นนอนก่อนนะคะ"เธอยิ้มออกมาก่อนจะขยับตัวล้มลงนอนบนหมอน จากนั้นชายหนุ่มก็หยิบผ้าห่มมาคลุมตัวภรรยาเอาไว้ เอาหมอนข้างมาให้หญิงสาวสวมกอดจะได้นอนสบายขึ้น เนื่องจากว่าช่วงหน้าท้องขยายใหญ่ขึ้นมากแล้ว การที่จะนอนตะแคงโดยที่ไม่มีอะไรค้ำอยู่ อาจจะทำให้อึดอัดเอาได้" นอนแบบนี้สบายขึ้นไหมคะ""สบายแล้วค่ะขอบคุณนะคะ""นอนหลับเถอะค่ะ เดี๋ยวช่วงเย็นพี่จะปลุกลงไปกินข้าวข้างล่างนะ"หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะหลับตาลงด้วยใบหน้าที่ดูมีความสุขเป็นพิเศษ เธอมีความสุขในทุกครั้งที่ได้อยู่กับสามี ถ้าตอนนั้นไม่เกิดเรื่องราว ตอนนี้เราก็คงอยู่ด้วยกันไปแบบนี้แหละ แ
หลังจากที่คุยกับผู้ใหญ่อยู่สักพัก ฟีลิกซ์ก็อยากให้ภรรยาขึ้นมาพักผ่อน เนื่องจากว่าวันนี้เธอใช้ร่างกายไปเยอะพอสมควร อาจจะต้องได้รับการพักผ่อนสักพัก ช่วงเย็นค่อยลงมาอีกที"นอนพักผ่อนเถอะค่ะ เหนื่อยมาตั้งแต่เช้าแล้วเดี๋ยวเจ้าตัวเล็กไม่ได้พักผ่อนนะ""ก็ดีค่ะง่วงอยู่พอดีเลย ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวหนูขึ้นไปนอนพักก่อนนะคะ เดี๋ยวเย็นนี้จะลงมาคุยด้วยค่ะ""จ้ะลูกรีบไปนอนเถอะ ถ้าหนูอยากกินอะไรก็บอกนะเดี๋ยวแม่จะให้แม่บ้านทำไปให้""เพิ่งกินมาเองค่ะไม่เป็นอะไรหรอก ถ้างั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ"หญิงสาวเอ่ยออกมาก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น ควงแขนชายคนรักเอาไว้ จากนั้นก็พากันเดินขึ้นไปที่ห้องนอน และเมื่อมาถึงหญิงสาวก็มองสำรวจทั่วห้อง ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ข้าวของทุกอย่างของเธอก็ยังคงอยู่ที่เดิมไม่หายไปไหน"หนูคิดว่าคุณจะทิ้งหมดแล้วซะอีก""จะทิ้งหมดได้ยังไงกันล่ะ พี่รู้ว่าอีกไม่นานเดี๋ยวหนูก็ต้องกลับมา เราอาบน้ำกันดีไหมคะ หนูจะได้สดชื่นขึ้นไง เดี๋ยวพี่อาบน้ำให้""ก็ดีค่ะ รู้สึกเหนียวตัวเหมือนกัน"เธอเอ่ยออกมาก่อนจะเดินไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดดูว่าข้างในมีอะไรอยู่ ซึ่งก็เป็นชุดของเธอเกือบครึ่งตู้ เพราะช่วงเวลาที่งอนสามี และไม
หลังจากที่ชำระเงินเสร็จเขาก็พาหญิงสาวเดินทางกลับมาที่บ้าน ซึ่งตอนแรกว่าจะไปส่งเธอที่บ้านของตัวเอง แต่คิดไปคิดมาเขาอยากจะพาคนรักกลับไปที่คฤหาสน์บ้าง หลายเดือนมานี้เธอไม่ยอมย่างกรายเข้าไปเลย"ไปหาคุณพ่อคุณแม่พี่ไหม ท่านคงอยากเห็นใบอัลตร้าซาวนด์ คงอยากจะรู้ว่าหลานเป็นเพศไหน ตัวขนาดไหนแล้ว"เขาก็แค่ลองถามหยั่งเชิงดู ถึงแม้ว่าหญิงสาวจะไม่ไปเขาก็ไม่โกรธหรอกนะ เพราะรู้ว่าความผิดที่ตัวเองทำมันมีมาก แต่ทว่าเขาคิดผิดแล้วก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อยเลยเธอยอมทำตามคำร้องขอ"ได้ค่ะ"เธอตอบกลับคำขอของของเขา เรื่องที่ชวนไปยังคฤหาสน์ เล่นเอาตกใจไม่น้อยเลย เพราะโดยปกติจะไม่ยอมกลับไปกับเขาเด็ดขาด เพราะยังมีอารมณ์โมโหโกรธคนเป็นสามีอยู่"ทำไมถึง...""พูดเยอะจะไม่ไปแล้วนะคะ"และเมื่อหญิงสาวพูดแบบนั้นชายหนุ่มก็รีบหุบปากของตัวเองลง จากนั้นก็รีบขับตรงไปยังคฤหาสน์เพราะกลัวว่าภรรยาอาจจะเปลี่ยนใจได้ ใบหน้าจากที่มีคำถามแปรเปลี่ยนเป็นยิ้มออกมาแก้มปริ ใครจะคิดว่าคนรักของเขาจะยินยอมตามใจในที่สุด"ถึงแล้วค่ะ"และเพียงไม่นานเขาก็ขับรถมาจอดยังลานจอดรถของคฤหาสน์สุดหรู เปิดประตูรถเดินลงมาจากนั้นก็เปิดประตูให้ภรรยา ยื่นมือไปตรงห
"ว่ามาเลยค่ะมีอะไรจะคุยกับหนูคะ""ถ้าพี่พูดอะไรไป ข้าวฟ่างสัญญาได้ไหมว่าจะไม่โกรธ แต่ที่พี่ต้องพูดเพราะแค่อยากให้ข้าวฟ่างเข้าใจสามีของเราบ้าง"หญิงสาวนิ่งเงียบไปด้วยความคิดหนัก เพราะดูจากประโยคคำพูดน่าจะเป็นเรื่องที่ไม่ควรพูด แต่พี่ทรายอยากจะให้เธอเข้าใจในตัวของคุณฟีลิกซ์ จึงต้องเลือกที่จะมาพูด"สัญญากับพี่นะว่าจะไม่โกรธ""ก็ได้ค่ะ ว่าแต่มันเป็นเรื่องอะไรคะ""พี่ไม่รู้หรอกนะว่าฟีลิกซ์พูดอะไรไม่ดีหรือเปล่า ถึงทำให้ข้าวฟ่างโกรธแบบนั้น แต่ว่าเรื่องมันก็มีที่มาที่ไป งั้นเอางี้ดีกว่าพี่ถามได้ไหมว่าข้าวฟ่างโกรธอะไรฟีลิกซ์"ทรายเอ่ยถามข้าวฟ่างไปตามตรง ถ้ามันเป็นอย่างที่เธอคิดจะได้อธิบายให้ตรงจุด ทั้งสองคนจะได้เข้าใจกันสักที"ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ตอนนั้นหนูท้องแล้วก็ไปบอกเขาว่าเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน แต่ว่า...""เขาบอกว่าเด็กในท้องของข้าวฟ่างไม่ใช่ลูกเขาใช่ไหม""ใช่ค่ะ เขาพูดเหมือนว่าตัวเองเป็นหมัน มีลูกไม่ได้ก็เลยคิดว่าหนูไปนอนกับคนอื่นมา แล้วก็ให้เขารับผิดชอบ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันนะคะว่าเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ช่วงหลังก็ยอมรับว่าเป็นลูกของตัวเอง แต่ความรู้สึกมันเสียไปแล้วค่ะ ข้าวฟ่างลำบากใจที
หลังจากที่คุยกันอยู่ในห้องนานพอสมควร พยาบาลก็พาทั้งสองคนไปยังห้องอัลตร้าซาวนด์ ซึ่งตอนนี้คุณหมอรออยู่แล้ว วันนี้เธออาจจะได้รู้เพศลูก จะได้เตรียมตัวเพราะอีกไม่กี่เดือนเราสองคนก็จะได้เจอลูกแล้ว"พร้อมแล้วนะคะคุณแม่ มานอนลงตรงนี้เลยค่ะเดี๋ยวหมอจะอัลตร้าซาวนด์ให้ดูเด็กน้อย"ข้าวฟ่างทำตามที่คุณหมอสั่งอย่างว่าง่าย โดยที่มีฟีลิกซ์คอยประคองอยู่เคียงข้างไม่ห่าง คุณหมอก็ใช้เจลทาที่ช่วงท้องของเธอ จากนั้นก็ใช้อุปกรณ์บางอย่างหมุนตรงช่วงท้องของเธอ และภาพก็ฉายอยู่บนจอมอนิเตอร์ข้างหน้า"ตรงนี้เป็นศีรษะของน้องนะคะ มีตาสองข้าง มีจมูกโด่งด้วยนะเนี่ย มีปาก มีหูสองข้าง ซ้าย และขวาครบ"ทั้งสองคนมองหน้าจอมอนิเตอร์น้ำตาคลอ ตอนแรกก็ไม่ได้มีความพร้อมในการเลี้ยงเด็กหรอก ตัวเองก็ยังเรียนหนังสือไม่จบเลย แต่ด้วยความที่แต่งงานจดทะเบียนสมรสกับสามี จึงทำให้ทุกคนพอปล่อยผ่านกับเรื่องนี้ได้"แล้วสรุปว่าลูกผมได้เพศอะไรครับ""เดี๋ยวแป๊บนึงนะคะ"คุณหมอค่อย ๆ ตรวจ โดยที่สายตายังมองไปยังหน้าจอมอนิเตอร์ด้วยความตั้งใจ ใช้เวลาอยู่สักพักใหญ่ และดูเหมือนว่าตอนนี้พอมั่นใจมาได้บ้างประมาณ 90 เปอร์เซ็นต์ ว่าเด็กน้อยเป็นเพศอะไร"น้องเ
ข้าวฟ่างเดินออกมาจากร้าน ซึ่งฟีลิกซ์ที่นั่งอยู่ตรงนั้นเห็นพอดีก็เลยยิ้มกว้างออกมา วางแก้วกาแฟลงที่โต๊ะ ก่อนจะขยับตัวลุกขึ้น และเดินเข้ามาหาภรรยา"คุณมาทำไมคะ""ก็วันนี้คุณหมอนัดให้ไปอัลตร้าซาวนด์ไม่ใช่หรือไง พี่ก็มารับข้าวฟ่างไปหาหมอด้วยกันไง ก็อยากจะเห็นลูกที่อยู่ในท้องบ้าง""จะสนใจทำไมคะลูกตัวเองก็ไม่ใช่"หญิงสาวสะบัดหน้าใส่ชายหนุ่มด้วยความน้อยใจ ความรู้สึกที่เขาไม่มั่นใจในตัวเธอกับลูกยังคงอยู่ในหัวสลัดยังไงก็ไม่ออก มันเป็นปมในใจที่ยังคงอยู่ และคิดว่าคงต้องใช้เวลานานพอสมควรกับการที่เธอจะไม่รู้สึกกับคำพูดพวกนั้น"ทำไมพูดแบบนี้คะ พี่ขอโทษที่พูดไม่ดี ขอโทษที่พูดไม่คิด""รีบไปเถอะใกล้ถึงเวลาหมอนัดแล้วนี่""สวัสดีครับแม่รพี ผมขอพาน้องไปโรงพยาบาลนะครับ""แต่ว่าหนูนัดกับแม่แล้วค่ะว่าจะไปโรงพยาบาลด้วยกัน คุณไม่ต้องไปส่งก็ได้"เธอเอ่ยออกมาก่อนจะกวักมือเรียกคุณแม่ให้เข้ามา เพื่อที่จะได้ไปโรงพยาบาลด้วยกัน แต่ทว่ารพีไม่อยากให้ลูกสาวทำตัวเย็นชาใส่คนเป็นสามี ถึงแม้ว่าเขาจะพลาดที่เคยพูดไม่ดี คำพูดบางอย่างทำร้ายจิตใจ แต่ตอนนี้เขาก็รู้สึกผิดมากแล้ว และพร้อมที่จะรับผิดชอบทุกอย่าง เพราะฉะนั้นเราควรให้