บทที่ 8 ของขวัญสำหรับเธอ

หลายวันต่อมา...

เขายังคงส่งลูกน้องไปรับหญิงสาวถึงมหาวิทยาลัย ซึ่งวันนี้มีข่าวดีสำหรับเธอก็คือคุณพ่อจะได้ผ่าตัดแล้วนั่นก็คืออาทิตย์ที่จะถึงนี้ คุณพ่อกับคุณแม่คาดคั้นเอาคำตอบจากเธอ ว่าทำไมถึงได้ผ่าตัดโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง แถมยังไม่ได้เสียเงินสักบาทอีก เธอเองก็ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไรจึงบอกไปว่ามีผู้สนับสนุนใจดีออกเงินให้ และเธอต้องไปทำงานให้กับเขาเป็นการตอบแทน ดูก็รู้ว่าพวกท่านไม่เชื่อหรอกแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะลูกสาวเป็นคนปากแข็งไม่ยอมที่จะพูดอะไรง่าย ๆ

"เลิกเรียนหรือยังครับ ท่านประธานให้มารับกลับคอนโดครับ"

"เจ้านายของคุณตฤณนี่ขี้โกหกจังเลยนะคะ"

ทั้งสองคนเดินเคียงข้างออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่ใต้ต้นไม้หน้าอาคาร ตฤณได้ยินแบบนั้นก็เหลือบสายตาหันมามองผู้หญิงที่อยู่ข้างกายก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสงสัย

"ขี้โกหกยังไงครับ"

"ก็เขาบอกหนูว่าเจอกันแค่อาทิตย์ละครั้งก็พอ นี่ก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วนะคะ เห็นเจอกันทุกวันเลย คำพูดไม่เป็นคำพูดเลยค่ะ"

หญิงสาวตัดพ้อไม่หยุดจนชายหนุ่มถึงกับหลุดขำออกมา เพราะตอนแรกเจ้านายของเขาให้เจอกันเพียงแค่อาทิตย์ละ 1 ครั้งเท่านั้น แต่ใครจะคิดว่าผ่านไปแค่คืนเดียวจะกลับคำพูด แถมยังให้เขาไปดักรับหญิงสาวที่มหาวิทยาลัยให้มาอยู่ด้วยทุกคืนอีก

"ไม่ดีเหรอครับ เจ้านายรักเจ้านายหลงขนาดนี้ อยากได้อะไรก็อ้อนเอาสิครับ ได้ทุกอย่างแหละ"

"ความคิดดีนะคะเนี่ย แนะนำแบบนี้จะเอาส่วนแบ่งหรือเปล่า"

"หึ..."

หญิงสาวเอ่ยแซวผู้ช่วยคนสนิทของชายหนุ่ม ตฤณถึงกับหลุดขำออกมาก่อนจะเปิดประตูรถเพื่อให้เธอขึ้นไปนั่ง จากนั้นก็พาข้าวฟ่างไปส่งยังคอนโดของคุณฟีลิกซ์ เมื่อมาถึงที่หน้าคอนโดก็ปล่อยเธอเดินเข้าไปเอง ส่วนเขาก็เดินทางกลับ เพราะว่าหมดหน้าที่ในวันนี้แล้ว

"ขึ้นไปที่ห้องได้เลยนะครับ ผมขอกลับก่อน"

"ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"

"ยินดีครับ"

หญิงสาวยกมือไหว้ขอบคุณคุณตฤณก่อนจะเดินออกไปจากตรงนั้น เพื่อขึ้นไปยังคอนโดสุดหรูชั้นบนสุด ซึ่งตอนนี้ฟีลิกซ์รอเธออยู่แล้ว เมื่อข้าวฟ่างมาถึงเธอก็ใช้คีย์การ์ดเปิดประตูเข้าไปข้างใน ซึ่งตอนนี้เขากำลังนั่งกด iPad อยู่ตรงโซฟา

"สวัสดีค่ะ"

"มาเร็วดีนี่วันนี้"

"ไหนคุณบอกว่าเจอกันอาทิตย์ละครั้งไงคะ พาหนูมาอยู่ที่ทุกวันเลย ไม่รู้จะตอบคำถามแม่ยังไงแล้วค่ะ"

ใบหน้าง้ำงอขยับเข้าไปนั่งใกล้ชายหนุ่ม วางกระเป๋าลงที่โต๊ะก่อนจะหันไปจ้องมองเขาด้วยแววตาหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัดเจน ฟีลิกซ์เหลือบสายตาจ้องมองเธอก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย

"ก็บอกไปว่าทำงานใช้หนี้ให้กับผู้สนับสนุนใจดี ที่ให้พ่อไปผ่าตัดที่โรงพยาบาลเอกชน"

"หนูบอกไปแล้วค่ะแม่ไม่เชื่อ"

"ไม่เชื่อก็ช่วยอะไรไม่ได้ มานั่งตรงนี้เดี๋ยวจะทำให้หายหงุดหงิดเอง"

ชายหนุ่มเอาฝ่ามือตบที่หน้าขาของตัวเอง เพื่อให้หญิงสาวขึ้นมานั่งอยู่บนตัวของเขา ข้าวฟ่างทำตามที่ชายหนุ่มสั่งโดยง่าย เพราะไม่อยากจะมีปัญหาอย่างน้อยเขาก็คือคนจ่ายเงินเดือนให้เธอ มีเงินในบัญชีเพิ่มขึ้นหลักแสน ยังไงก็ขัดใจไม่ได้อยู่ดี

"อะไรเหรอคะ"

"สวยไหม"

เขายื่น iPad ส่งไปให้หญิงสาวลองดู เธอรับมาถือไว้ในมือก่อนจะเลื่อนภาพที่เขาเปิดทิ้งไว้ตรงหน้าจอ มันคือรถยุโรปราคาหลักล้านต้น ๆ แต่ละคันก็สวยมากเลยแหละ แต่เธอแค่ไม่เข้าใจว่าเขาเอามาให้ดูทำไม

"คุณจะออกรถใหม่เหรอคะ คันนี้สวยดีค่ะสีขาวด้วยหนูชอบ"

"งั้นซื้อคันนี้นะ พรุ่งนี้หยุดหรือเปล่า"

หญิงสาวเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจในคำถามของเขา แต่ว่าพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเธอก็ไม่ได้ไปไหนจึงคิดว่าน่าจะว่าง

"พรุ่งนี้หยุดค่ะน่าจะไม่ได้ไปไหน คุณจะไปไหนเหรอคะ"

"ก็ไปเอารถไง เดี๋ยวฉันจะจองไว้ก่อน เธอก็เตรียมเอกสารไปด้วยล่ะ"

"เอกสารอะไรคะ"

"เอกสารรับรถไง คันนี้ฉันซื้อให้เป็นของขวัญสำหรับเธอ ถ้าเป็นเด็กน่ารักเธอก็จะได้หลายอย่าง แต่ถ้าเริ่มดื้อเมื่อไหร่ฉันจะจัดการเธอ"

หญิงสาวได้ยินแบบนั้นก็เบิกตากว้างอย่างตกใจ ใครจะคิดว่าอยู่เฉย ๆ ผู้ชายก็จะซื้อรถให้ราคาหลักล้าน เขาจะให้เธอเยอะมากเกินไปหรือเปล่า มันแพงกว่าค่ารักษาพยาบาลของพ่อเธอไม่รู้กี่เท่าเลยนะ

"หนูไม่เอาหรอกค่ะ แค่ค่ารักษาพยาบาลก็ไม่รู้ว่าจะจ่ายคืนกี่เดือนกี่ปี นี่มีรถเพิ่มมาอีกราคาเป็นล้าน ขอไม่เอาแล้วกันค่ะ"

"เข้าใจคำว่าของขวัญไหม ของขวัญคือซื้อให้ไม่ได้จะเอาเงินคืน"

"แล้วทำไมต้องให้ของขวัญกับหนูด้วยคะ"

"ก็เธอทำถึง... หมายถึงว่าทำให้ฉันพอใจหลาย ๆ เรื่อง เพราะฉะนั้นคันนี้ให้เป็นของขวัญ ตกลงจะเอาไหม ไม่เอาก็ตามใจถ้าคิดว่าตัวเองมีปัญญาซื้อรถคันนี้เองก็ไม่ต้องเอา"

เขาดึง iPad ออกจากมือของหญิงสาวไปวางไว้ที่โต๊ะ เธอมองตามไปตาละห้อยก่อนจะรีบตอบรับตกลงทันที ใครปฏิเสธก็โง่แล้วของฟรีแบบนั้น เธอเองต้องทำงานอีกกี่ชาติถึงจะได้รถเบนซ์มาขับโดยที่ไม่ต้องผ่อน

"เอาก็ได้ค่ะ คุณขาหนูต้องเตรียมเอกสารอะไรบ้างคะ"

น้ำเสียงที่ดูหงุดหงิดเมื่อกี้แปรเปลี่ยนเป็นใสซื่อ ออดอ้อนสารพัดแถมยังโอบรอบคอของเขาเอาไว้แน่น ใช้ริมฝีปากมาคลอเคลียกับแก้มเหมือนลูกแมวน้อยกำลังอ้อนเจ้านายอยู่

"หึ... ก็นึกว่าจะเล่นตัวซะอีก"

"ไม่เล่นหรอกค่ะ ของแบบนี้ใครเขาเล่นกันล่ะ คุณน่ารักจังเลยถ้าอย่างนั้นคืนนี้หนูทำให้คนมีความสุขดีไหมคะ"

"มันก็ต้องอย่างนั้นหรือเปล่า ถ้าคืนนี้เธอทำถึงใจ เดี๋ยวฉันแถม iPhone เครื่องใหม่ให้ แล้วก็ iPad อีกเครื่องหนึ่งเอาไว้ไปเรียนหนังสือ"

"กรี๊ดดดด เอาค่ะ ถ้าอย่างนั้นไปอาบน้ำกันนะคะเดี๋ยวหนูถูสบู่ให้"

หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาอย่างพอใจ ก่อนจะลากแขนเขาให้ลุกขึ้นจากโซฟา จัดการถอดเสื้อผ้าให้ชายหนุ่มเรียบร้อย แล้วก็พาเข้าไปแช่อยู่ในอ่างอาบน้ำด้วยกัน ซึ่งในระหว่างที่หญิงสาวกำลังถูสบู่ให้ มือปลาหมึกก็ซุกซนเคล้นเต้านมอวบเล่นอย่างเพลินมือ

"คุณคะ... อย่าเขี่ยสิ"

"ฉันอยาก ขึ้นให้ฉันหน่อย"

หญิงสาวเหลือบหันไปมองชายหนุ่มที่ซ้อนอยู่ข้างหลัง ซึ่งตอนนี้ใช้สายตาจ้องมองมาอย่างสื่อความหมายบางอย่าง ซึ่งแน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าเขากำลังต้องการอะไร

"ในอ่างเลยเหรอคะ"

"ในนี้แหละตื่นเต้นดี..."