เด็กดื้อ - 94 ให้อภัยได้ไหม

ถึงจะงุนงงที่พี่คาแลนและพี่คัลเลนรีบกรูกันออกไปจากห้อง

ราวกับมีเรื่องอะไรแต่ก็ไม่ได้สนใจ เพราะตอนนี้ฉันสนใจคนที่นอนหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียงมากกว่า

“ถ้าฟื้นมาแล้วจะดีใจไหมคะ”

“รีบฟื้นสิ”

“มิลินมีเรื่องอยากจะพูดกับพี่ลีวายเยอะเลยนะ”

พูดแค่นั้นเสียงมันก็สั่น ตอนนี้ภายในใจของฉันมันหวั่นไหว

เอามาก ๆ ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลยจริง ๆ

เรื่องที่พี่ลีวายถูกยิงคุณท่านรู้แล้วและจะกลับไทยมาในอีก

สองวันข้างหน้า ฉันตัดสินใจบอกเพราะเห็นว่าตอนนี้พี่ลีวายปลอดภัยแล้ว

ถึงเวลาหมอมาตรวจ ฉันถูกสั่งให้ออกมารอด้านนอกถึงจะ

แปลกใจแต่ก็ยอมออกมาแต่โดยดี หลังจากหมอตรวจแล้วก็ออกมาบอกอาการคร่าว ๆ และมันเป็นข่าวดีมากจนฉันอดยิ้มไม่ได้

หมอบอกว่าพี่ลีวายฟื้นตัวเร็วมากเขาอาจจะฟื้นขึ้นมาเร็ว ๆ นี้

#ตกดึก

หลังจากอาบน้ำเสร็จฉันก็เตรียมตัวจะนอนที่โซฟาตัวใหญ่

พลางคิดไปว่าพรุ่งนี้ตื่นมาพี่ลีวายก็คงจะฟื้น แต่จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นจึงรีบหันไปมองที่เตียงเพราะคิดว่าตัวเองหูฝาด

“อ่า!” เสียงทุ้มนั้นดังขึ้นมาอีกครั้ง หัวใจดวงน้อยเต้นรัว ๆ ก่อนจะรีบลุกขึ้นจากโซฟาเดินไปที่เตียงของพี่ลีวายทันที

หัวใจแทบจะหยุดเต้นเมื่อเห็นสายตาค