แชร์

เด็กดื้อ - 65 วันที่ไม่อยากให้มาถึง

เวลาผ่านมาจนถึงวันที่ฉันต้องกลับไทย ฉันเก็บกระเป๋าพร้อม

หันมองห้องนอนของตัวเองอย่างเศร้าใจ เพราะยังอยากอยู่ที่นี่

“เตรียมตัวเสร็จหรือยัง เดี๋ยวจะตกเครื่องเอานะ”

คุณท่านบอก จริง ๆ ท่านจะไปส่งที่สนามบินแต่ฉันขอเอาไว้ว่าไม่ต้อง กลัวจะลำบาก อีกอย่างแทนอาสาจะมารับที่บ้านเพราะเขา

กลับไทยพร้อมฉัน

“เรียบร้อยแล้วค่ะ”

“เรื่องคอนโดที่เคยบอกไว้ ถ้าอยากไปอยู่ฉันจะให้ลูกน้อง

จัดการให้”

ฉันคลี่ยิ้มกว้างเมื่อได้ยินคุณท่านบอกแบบนั้น เพราะตอนแรกขออยู่คอนโดแต่ท่านเป็นห่วงอยากให้อยู่บ้านมากกว่า แต่มาวันนี้ท่านอนุญาตแล้ว ที่จะย้ายไปอยู่คอนโดก็เพื่อหลีกเลี่ยงการประจันหน้ากับ

พี่ลีวาย ฉันว่าต่างคนต่างอยู่มันดีที่สุดแล้ว

“ขอบคุณคุณท่านมากนะคะ^_^”

“เด็กคนนั้นมารอนานแล้วรีบไปเถอะ”

“คุณท่านดูแลสุขภาพด้วยนะคะ”

คุณท่านยกมือขึ้นมาลูบศีรษะของฉันอย่างอบอุ่นเหมือนที่เคยทำตลอด ทำให้เกือบจะร้องไห้เพราะเป็นห่วงและอยากให้คุณท่านกลับไปด้วยกัน

#บนเครื่องบิน

ฉันคงจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก ๆ เพราะได้นั่งเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว ทั้งขาไปและขากลับโดยไม่ต้องจ่ายเงินเลยสักบาท

แทนมองชุดที่ฉันใส่แล้วก็ก้มหน้าหลบสายตา เขาเป็นแบบนี้

พั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status