แชร์
เด็กดื้อ - 13 ยะ… อย่าถอด
ร่างกายของฉันเริ่มสั่นเพราะความกลัว เหมือนว่าการพูดออกไปแบบนั้นจะเป็นความคิดที่ผิด
“มะ… มิลินไม่ได้ต้องการแบบที่พี่ลีวายคิด”
“ถ้าไม่ต้องการแล้วจะบอกพ่อว่าฉันขืนใจเธอทำไมฮะ!!”
“…”
“ฉันกำลังจะทำตามที่เธอพูด… ไม่ดีใจหรือไง”
“มะ… ไม่ค่ะ”
“ตอนเล่าให้พ่อฉันฟังก็อย่าลืมบอกว่าเราทำท่าไหนกันบ้าง…”
“ปะ… เป็นบ้าไปแล้วเหรอคะ”
พรึบ!! เสื้อเชิดที่อยู่บนตัวของพี่ลีวายตอนนี้ถูกเขาถอดออก
แล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ก่อนที่มือหนาจะปลดเข็มขัดกางเกงต่อ“ไม่ถอด?”
“…” ฉันกัดริมฝีปากแน่นครั้งนี้แววตาของพี่ลีวายมันจริงจัง
ไม่ใช่ว่าแค่ทำขู่ ซึ่งฉันไม่ได้ต้องการแบบนี้ แต่ก็ไม่ต้องการออกไป จากชีวิตเขาเหมือนกัน“อยากให้ฉันเป็นคนถอดให้สินะ”
ทำไมฉันถึงยังนั่งอยู่ทั้งที่รู้สึกกลัวขนาดนี้ ทำไมฉันไม่รีบวิ่งหนีออกไปจากห้อง…
“ทะ... ทำอะไรคะ พะ... พี่ลีวายอย่านะ” ฉันร้องออกเสียงหลงเมื่อพี่ลีวายใช้เข็มขัดที่ปลดออกมามัดมือของฉันเอาไว้
“ฉันไม่เคยคิดจะทำเรื่องต่ำ ๆ แบบนี้กับเธอเลยสักนิด” เขาเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะผลักฉันนอนราบบนโซฟา แล้วขึ้นมาคร่อมรวบแขนฉันขึงตึงไว้เหนือศีรษะก่อนจะพูดต่อ “เธอเป็นคนเสนอความต้องการ
ให้ฉันเอง… จำไว้!!”“มิ... ลินไม่ต้องการแบบนี้”
“หึ!! แล้วเธอต้องการแบบไหน”
ฉันมองใบหน้าคมครู่ใหญ่ก่อนที่น้ำตามันจะเอ่อล้นเต็มสองตา ก่อนที่ฉันจะพูดความรู้สึกของตัวเอง “มิลิน… ต้องการหัวใจของ
พี่ลีวาย… ไม่ใช่เซ็กซ์”พอได้ยินที่ฉันว่าพี่ลีวายก็ตวาดกลับมาทันควันด้วยน้ำเสียง
แข็งกร้าว “โง่หรือไง!! ที่คิดว่าจะได้หัวใจฉัน”“…”
“เธอไม่คู่ควร ไม่มีวัน!!”
“ปะ… ปล่อยนะคะมิลินจะกลับ”
“รีบกลับไปไหนฉันยังไม่ได้สนองความต้องการให้เธอเลยนะ”
“มะ... ไม่… มิลินไม่ต้องการ”
“ถ้าอย่างนั้นก็พูดมาสิว่าจะยอมหายไปจากชีวิตของฉัน!!”
“…” เขายื่นข้อเสนอที่ฉันไม่สามารถทำให้ได้ เหตุผลส่วนหนึ่งเพราะเป็นห่วงคุณท่านที่กำลังป่วยอยู่ ท่านเลี้ยงดูฉันมาตั้งแต่เด็กจะให้ทิ้งไปได้ยังไง
“พูดมา!!”
“มิลินทำแบบนั้นไม่ได้หรอกค่ะ”
“หึ!”
พี่ลีวายมองฉันด้วยสายตาที่แข็งกร้าวก่อนที่เขาจะเอามือมาจับที่คอเสื้อของฉัน จากนั้นก็กระชากแรง ๆ
แคว่ก!!! เสียงเสื้อขาดทำเอาหัวใจดวงน้อยของฉันหล่นไปอยู่
ที่ตาตุ่ม ก่อนจะรู้สึกเจ็บแสบบริเวณผิวที่ต้นคอสายตาของพี่ลีวายมองหน้าอกของฉันก่อนจะพูด “ใหญ่กว่า
ที่คิด”“พะ... พี่ลีวาย” มันพูดไม่ออกกับสิ่งที่อีกฝ่ายกำลังจะทำ
เพราะฉันกำลังช็อกอยู่“อย่าจับนะคะ… อื้อ~”
มือหนาบีบหน้าอกของฉันอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บแทบทนไม่ไหว จากนั้นก็เลื่อนมือต่ำลงมาปลดกางเกงที่ฉันสวมใส่
“มะ... ไม่นะ อย่าถอด”
“ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็หุบปากของเธอซะ!!”
“มิลินขอนะคะ หยุดได้แล้ว” ฉันอ้อนวอนพร้อมน้ำตาที่ไหล
อาบแก้มแต่ไม่ได้รับความปรานีจากอีกฝ่ายเลย“อยากเป็นเมียฉันมากไม่ใช่หรือไง ฉันกำลังจะสนองให้เธอเป็นอยู่นี่ไง แต่ไม่ใช่ในฐานะเมียแต่ง อย่าคิดหวังสูงเกินไป!!”
บทที่เกี่ยวข้อง
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 14 Nc20+ (อย่าผลักฉันออก)
พี่ลีวายกระชากเสื้อที่ขาดลุ่ยของฉันออกจากตัว ก่อนจะพยายามถอดกางเกง ฉันพยายามหนีบขาเอาไว้แต่ก็ไม่สามารถสู้แรงผู้ชายที่ตัวโตกว่าได้น้ำตามันไหลอาบแก้มเมื่อถูกผู้ชายที่ตัวเองรักกระทำเรื่องน่าอายแบบนี้ แต่ทำไมร่างกายกลับไม่ต่อต้าน มันมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว… ถ้าฉันเป็นของพี่ลีวายแล้วบางครั้งความรู้สึกที่เกลียดชังอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้แต่ถึงยังไงก็ไม่ควรปล่อยให้มันเกิดขึ้น…“จะร้องไห้ทำไม เธอควรจะดีใจมากกว่านะที่ทำสำเร็จ”“มะ… มิลินไม่ได้ต้องการ… อึก~”“ถ้าต้องหมั้นกับผู้หญิงอย่างเธอ… ฉันจะย่ำยีไม่ให้เหลือชิ้นดี”“…”“ยังต้องการแบบนั้นอยู่ไหม?”“… มิลิน… อึก”“ไม่ต้องบีบน้ำตา คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกของเธอ”“พะ… พูดเรื่องอะไรคะ… อึก~”“เลิกทำตัวใสซื่อต่อหน้าฉันได้แล้ว”“อึก~”ฉันไม่เข้าใจว่าพี่ลีวายกำลังพูดเรื่องอะไรและในตอนนี้ร่างกายของฉันที่ไร้เสื้อผ้าปกคลุมก็ได้ถูกเปิดเผยต่อหน้าเขาแล้ว“หึ!! ไม่คิดว่าพอแก้ผ้าแล้วผู้หญิงแบบเธอจะทำให้ฉันมีอารมณ์ได้”พี่ลีวายลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สายตาอำมหิตจ้องมองฉันที่ถูกมัดมือนอนตัวสั่นเทาพร้อมกับถอดกางเกงออกจากท่อนขา ฉันรีบหันหน
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 15 อย่าใช้คำว่าเรากับฉัน!!
ฉันมองเสื้อผ้าของตัวเองที่ถูกพี่ลีวายกระชากจนขาดกองอยู่บนพื้น ไม่มีเสื้อผ้าใส่แบบนี้แล้วจะกลับได้ยังไงให้ออกไปทั้งแบบนี้ก็ไม่ได้“อ่าเจ็บจัง~” แค่ขยับตัวเพียงเล็กน้อยก็รู้สึกเจ็บตรงนั้น มันคงฉีกขาดอย่างที่คิดจริง ๆ ถึงได้มีเลือดออกมา“อึก~” ตอนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำยังไงต่อฉันทำได้เพียงร้องไห้สะอื้นอีกครั้งให้กับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นกริ่ง~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดัง ก่อนจะเห็นว่าเป็นคุณท่านที่โทรมา ถึงไม่อยากรับสายแต่ยังไงก็เลี่ยงไม่ได้เพราะไม่อยากให้ท่านเป็นห่วง เพราะฉันหายออกมาจากบ้านดื้อ ๆ“ฮัลโหลค่ะ” ฉันเช็ดน้ำตาออกจากแก้มแล้วทำเสียงให้ปกติที่สุดเพื่อไม่ให้คุณท่านสงสัย(ตอนนี้หนูอยู่ที่ไหน)“เอ่อคือ… หนูออกมาหาเพื่อนน่ะค่ะ… ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้แจ้งให้คุณท่านทราบก่อน”(ได้ยินแบบนี้ฉันก็โล่งใจ)คุณท่านวางสายไป ที่โทรมาถามเพราะท่านคงจะเป็นห่วงฉันจริง ๆ และฉันเองก็รู้สึกผิดที่ต้องโกหกแบบนั้นพรึบ!! ผ้าขนหนูผืนใหญ่ถูกโยนมากระแทกหน้าฉันอย่างแรง“คลุมตัวไว้ซะเห็นแล้วมันทุเรศตา”“…” ฉันมองหน้าพี่ลีวาย เขาทำเหมือนเมื่อกี้มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราเลย“เธอหยิบเสื้อผ้าในตู้ใส่ไปก่
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 16 ว่าที่คู่หมั้น
วันต่อมาฉันตื่นมาด้วยอาการที่ปวดระบมไปทั้งตัวแค่นั้นไม่พอยังปวดหัวราวกับจะระเบิด คงเป็นเพราะตากฝนเมื่อวานอยากลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวไปมหาวิทยาลัยแต่ทำไม่ได้ ไม่มีเรี่ยวแรงเลยแถมยังเจ็บที่ตรงกลางระหว่างขาเอามาก ๆสมองของฉันมันคิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน อยากให้เป็นเพียงความฝันที่ความเจ็บปวดมันตอกย้ำว่าทุกอย่างได้เกิดขึ้นจริง ๆสำหรับฉันพี่ลีวายคือคนแรกสำหรับทุก ๆ อย่าง ถึงแม้ว่าเขาจะใจร้ายสักแค่ไหน… ฉันก็เกลียดเขาไม่ลงฉันพยายามหอบสังขารของตัวเองลุกขึ้นจากเตียงมาหายากิน โชคดีที่มียาอยู่ในห้องไม่ต้องเดินไปเอาที่บ้านใหญ่หลังจากกินยาแล้วฉันก็นอนพักเผื่อว่าตื่นขึ้นมาแล้วจะดีขึ้น@วันต่อมาไม่คิดว่ากินยาไปแค่สองเม็ดจะทำให้ฉันหลับยาวขนาดนี้ ตื่นมาอีกทีก็เกือบจะเที่ยงแล้ว อาการปวดหัวปวดเนื้อตัวมันดีขึ้นมาแค่นิดหน่อยเองกริ่ง~ สายเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้น ฉันควานมือหาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกดรับสายทั้งที่ยังไม่ลืมตา“ฮัลโหลค่ะ”(วันนี้ไม่มาเรียนอีกแล้วเหรอครับ)“นั่นใครพูดเหรอคะ”(ผมแทนเองครับ เสียใจนะเนี่ยที่พี่มิลินจำผมไม่ได้)“อื้อโทษทีนะแทนพี่ไม่ทันมองเบอร์น่ะ”(ไม่สบายหรือเปล่าคร
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 17 ติดใจ
หัวใจดวงน้อยของฉันมันเต้นรัว ๆ เมื่อได้ยินที่พี่ลีวายสั่งและได้มองแววตาของเขา“คิดจะเป็นเลขา… เธอต้องพร้อมรับอารมณ์ของฉันได้ทุกเวลาสิ”“พะ… พี่ลีวายทำแบบนั้น… กะ… กับเลขาทุกคนเลยเหรอคะ” ฉันกำมือแน่นขณะรอคำตอบ ทั้งที่รู้ว่าเขาจะพูดอะไร“ก็… ไม่ทุกคน”สำหรับพี่ลีวายแล้วความสัมพันธ์บนเตียงชั่วข้ามคืนคงเป็นเรื่องธรรมดามาก ๆ และเขาไม่คิดจะผูกมัดกับใครทั้งนั้น… รวมถึงฉันด้วยเพราะฉะนั้นฉันก็ควรทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเรา“ปล่อยมิลินเถอะค่ะ เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้า”“ใครจะกล้าเข้ามา”“ที่ไม่ยอมปล่อยเพราะพี่ลีวาย… อยากกอดมิลินไว้แบบนี้เหรอคะ” ฉันตั้งใจพูดเพื่อให้พี่ลีวายปล่อยมือและมันก็ได้ผล เขาผละตัวออกห่างราวกับรังเกียจ“ฉันไม่เคยมีความคิดแบบนั้นอยู่ในหัว”พูดแล้วพี่ลีวายก็เดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานตัวเดิม แถมเขายังจ้องฉันเขม็ง“ออกไป”“คุณท่านสั่งให้มิลินมาช่วยงานค่ะ”“ไม่มีงานอะไรที่เธอทำได้ ออกไปซะ!! เห็นหน้าแล้วทำให้หงุดหงิดฉิบ!!”“มิลินจะนั่งเงียบ ๆ ถ้ามีอะไรก็เรียกนะคะ” ฉันเดินมานั่งบนโซฟาตัวใหญ่ ถ้าไม่ใช่เพราะคำสั่งของคุณท่านคงกลับไปตั้งนานแล้ว“แค่เห็นว่าเธออยู่ในห้องมัน
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 18 Nc18+ (เกลียด)
ถึงแม้ว่าฉันไม่อยากให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นอีกครั้งแต่พี่ลีวายคงไม่ยอมฟัง ไม่เพียงแค่ต้องการย่ำยีร่างกาย แต่เขาได้ย่ำยีหัวใจของฉันด้วย “พะ… พี่ลีวายหยุดนะ” ดวงตาทั้งสองเบิกกว้างเมื่อกางเกงซับในพร้อมกางเกงในตัวจิ๋วหลุดติดมือพี่ลีวายออกไปด้วยต่อให้พูดอะไรคนตรงหน้าก็ไม่ยอมฟัง กระโปรงนักศึกษาถูกถกขึ้นมากองไว้บนท้องน้อยก่อนที่พี่ลีวายจะลุกขึ้นถอดเสื้อและกางเกงของตัวเองทิ้งลงพื้น“อย่าทำอีกเลยนะคะ…”“ปากบอกว่าไม่อยากทำ แต่พอฉันจับนิดจับหน่อยก็ครางออกมาซะเสียงดัง”“…”“คิดว่าไม่รู้หรือไง ว่าเธออยากจะมาให้ท่าฉัน”“ปะ… เปล่านะคะมิลินไม่ได้คิดแบบนั้น”“บอกแล้วไงว่าต่อหน้าฉันหยุดทำตัวใสซื่อ”“… มิลินจะกลับแล้ว”ฉันตั้งใจจะลุกขึ้นแต่ถูกแขนแกร่งผลักให้เอนหลังมาแนบติดกับโซฟา จากนั้นพี่ลีวายก็นั่งคุกเข่าตรงหน้าระหว่างกลางช่องขาของฉัน“ยะ... อยากให้กลับไม่ใช่เหรอคะ มะ... มิลินกำลังจะกลับนี่ไง” ฉันพูดแบบไม่มองหน้าเพราะอายจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว“สมองช้ารึไง!!”“…”“ตอนนี้ฉันไม่อยากให้เธอกลับแล้วน่ะสิ”พี่ลีวายจับขาทั้งสองของฉันชันเข่าขึ้น จากนั้นเขาก็ยืดตัวสูงใช้มือกำรูดแก่นกายก่อนจะเอามาจ่อตรงปากท
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 19 รับมือให้ไหว!!
ไม่เข้าใจว่าพี่ลีวายกำลังคิดอะไรอยู่ทั้งที่เพิ่งไล่ฉันไปให้พ้นหน้าแต่พอจะไปกลับบอกให้อยู่ หรือเป็นเพราะได้ยินที่ฉันคุยกับแทน ถึงอย่างนั้นก็ไม่กล้าคิดว่าเขาทำไปเพราะหึงหวง ฉันไม่กล้าหวังหรอก…“รีบจัดการซะ ฉันกลับมาทุกอย่างต้องเรียบร้อย”“ตะ… แต่มิลินนัดกับแทนไว้แล้วนะคะ”“แล้วยังไง?” พี่ลีวายเดินออกไปจากห้องโดยที่ฉันไม่สามารถทำอะไรได้“…” ฉันถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะเก็บพวกเอกสารบนพื้นขึ้นมา จากนั้นก็โทรไปเลื่อนนัดแทนแทนตัดพ้อกับฉันจนแอบรู้สึกผิดไม่น้อยเพราะนี่เป็นครั้งที่สองแล้วฉันเปิดเอกสารทีละหน้าและอ่านมันอย่างละเอียด แต่ด้วยความที่ไม่เคยทำงานบริษัทเลยจึงไม่เข้าใจหลายจุด คิดว่าถามพี่ลีวาย เขาก็คงไม่ยอมบอกหลายชั่วโมงผ่านไปตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มฉันอ่านเอกสารจนครบหมดแล้ว และรอพี่ลีวายกลับมา แต่ไร้วี่แววตั้งแต่เขาออกไปจากห้องก็ไม่ได้กลับมาอีกเลยแกร็ก! ขณะที่กำลังเหม่อคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา ฉันรีบหอบเอกสารกองโตลุกขึ้นยืนทันที“พี่ลีวายคะมิลินอ่าน…”“บริษัทปิดแล้วนะทำไมหนูถึงยังอยู่ที่นี่” นั่นไม่ใช่เสียงของพี่ลีวายแต่เป็นเสียงของลุงยามที่ดูแลความปลอดภัยบ
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 20 ระบาย
พอได้ยินคำพูดของพี่ลีวายทำให้แทนขมวดคิ้วอย่างสงสัยทันที“หมั้นเหรอครับ?” คำถามของแทนทำให้ฉันนิ่งไป พร้อมเม้มปากแน่น ไม่รู้ว่าจะตอบยังไง“ตอบมันไปสิว่าเธอเป็นว่าที่คู่หมั้นของฉัน”“ว่าที่คู่หมั้น?” แทนทวนคำพูดของพี่ลีวายอีกครั้ง ส่วนฉันได้แต่ยืนนิ่งพี่ลีวายเดินมาใกล้ ๆ แทนก่อนจะเหลือบตามองฉันแล้วถาม “เธอไม่ได้บอกเหรอ?”“…” ฉันไม่ตอบอะไรทั้งนั้นได้แต่นิ่งและเงียบเมื่อเห็นว่าฉันไม่ยอมตอบพี่ลีวายก็เปลี่ยนมามองแทน แล้วถาม “อยากหมั้นกับเธอแทนฉันไหมล่ะ เอาสิ! ฉันยกให้”มันจุกแน่นไปทั้งอกกับคำพูดที่พี่ลีวายเพิ่งพ่นออกมา เห็นฉันเป็นสิ่งของหรือไงถึงคิดจะยกให้ใครก็ได้แบบนี้ รู้ว่าเขาไม่เคยแคร์ความรู้สึกฉันเลยเวลาพูดคำเหล่านั้น แต่ต่อหน้าคนอื่นแบบนี้มันเกินไปหรือเปล่า“ถ้าผมตอบว่าอยากได้… ก็จะยกให้เลยอย่างนั้นใช่ไหมครับ?” เหมือนแทนจะจริงจังซะด้วย เขาจ้องหน้าพี่ลีวายอย่างไม่รู้สึกเกรงกลัวเลยสักนิด“ได้! ก็แค่ของเหลือจากฉัน… อยากได้ก็เอาไป”“หมายความว่ายังไงครับพี่มิลิน”“… ไม่มีอะไรหรอกแทนกลับไปก่อนนะพี่ขอ”“บอกมันไปสิว่าเธอกับฉันเอา…”“พี่ลีวาย!! หยุดได้แล้วค่ะ” ครั้งแรกที่ฉันขึ้นเสียงใส่พี่ลีว
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 21 รู้สึกยังไง
“คนนี้ใครเหรอคะ” ผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งข้าง ๆ พี่ลีวายถามขึ้นมา“เธอควรสนใจฉันไม่ใช่คนอื่น” พี่ลีวายออกคำสั่ง ก่อนที่เธอคนนั้นจะยิ้มเย้ยฉัน แล้วเอามือเลื่อนลงต่ำลูบเป้ากางเกงของพี่ลีวายหัวใจของฉันมันรู้สึกเจ็บปวดจนถึงขีดสุด หากเราสองคนไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันคงไม่เจ็บขนาดนี้ ทั้งการกระทำและคำพูดนั้น หากต้องนั่งอยู่ตรงนี้ฉันอาจจะร้องไห้ออกมาผ่านไปเกือบสิบนาทีที่ฉันนั่งก้มหน้าก้มตาและพี่ลีวายก็นัวเนียกับผู้หญิง ได้ยินเสียงหวาน ๆ ของผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ พี่ลีวาย เธอทั้งพูดประจบเอาใจสารพัดฉันได้แต่กำมือแน่นจนเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ พยายามข่มใจไม่ให้ตัวเองร้องไห้ทั้งที่มันทั้งเจ็บและจุกไปทั้งอก“มึงจะให้น้องมาดูตัวเองทำแบบนี้เนี่ยนะ” พี่คัลเลนถามพี่ลีวาย“เกี่ยวอะไรกับมึง” ฉันเหลือบตามองคนตรงหน้า ซึ่งพี่ลีวายก็มองอยู่เหมือนกัน“มึงแม่งโคตรบ้าเลยว่ะ”“แล้วยังไง”พี่คัลเลนถอนหายใจเบา ๆ ก่อนจะหันหน้ามาคุยกับฉัน“อยากออกไปจากตรงนี้ไหม?”“เอ่อ… อยาก…”“มึงยุ่งอะไรด้วย” ยังพูดไม่จบพี่ลีวายก็รีบขัดจังหวะ ก่อนจะแสดงสีหน้าไม่พอใจ ไม่รู้ทำไมแค่พี่คัลเลนชวนฉันคุยแค่นี้เองไม่เห็นจะต้องทำหน้าแบบนั
บทล่าสุด
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 104 THE END
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 103 แดดดี้ Nc+
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 102 หายโกรธได้ไหม
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 101 ความลับแตก
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 100 เด็กเสี่ย
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 99 Nc20+ ร้อนแรง
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 98 งอแง
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 97 ทำตัวเป็นเด็ก
เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD 20+ เด็กดื้อ - 96 Nc 20+
