นิยายชุดที่ 2 สอนรักให้เธอร้อน บทที่ 3

“นะ...นั่งลงก่อนซี”

“ข้าง ๆ คุณรึเปล่า?”

เธอถามแล้วเขาพยักหน้า กัญชลิกาพาร่างอ้อนแอ้นเย้ายวนเข้ามาหย่อนตัวลงนั่งข้างเขา เธอก็รู้สึกประหม่าไม่แตกต่างจากชายหนุ่ม ก็แค่เริ่มบทเรียน รัก นี่นะ หญิงสาวคิดและหันมายิ้มอวดฟันเรียบขาวสะอาดกับเขา

“คุณต้องไม่ยิ้มกว้างแบบนี้ พีชชี่”

พอเขาสั่งหญิงสาวก็หุบปาก เธอนิ่วหน้าอย่างสงสัย

“คุณต้องเซ็กซี่อย่างมาริลีน มอนโร...ใช่...เธอยิ้มแต่ไม่อวดฟันขาว เธอยื่นปากออกมานิด ๆ ไม่อ้ากว้าง ทำให้มันดูเย้ายวน”

อาร์เธออธิบายต่อ และกัญชลิกาก็พยายามทำอย่างเขาว่า มันดูเหมือนบทเรียนแสนยากสำหรับเธอ ไม่เคยทำเซ็กซี่แบบนี้ต่อหน้าผู้ชายคนไหนมาก่อนในชีวิต

ปากอิ่มจิ้มลิ้มเคลือบกลอสสีแดงอมชมพูยื่นออกมาเล็กน้อย มันดูเซ็กซี่มากพอแล้วสำหรับชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ และจ้องมองดูดวงหน้าสวยหวานซึ่งเขาคิดว่า กัญชลิกาเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากพอตัว

“โอเค...ต่อไป...” เขาว่าพลางเอียงตัวเข้าหาหญิงสาว เธอทำปากให้เป็นปกติ แต่หน้าอกหน้าใจที่กำลังดันชุดลูกไม้อยู่ใกล้เขานี่ซี มันทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะอย่างช่วยไม่ได้

“คุณเคย...จูบผู้ชายมั้ย?”

พออาร์เธอตั้งคำถามนั้นกัญชลิกาก็มีสีหน้าแปลกเปลี่ยน

“จูบงั้นเหรอ...แบบนี้ใช่มั้ย?”

ว่าแล้วเธอก็ยื่นหน้าเข้าไปที่ข้างแก้มชายหนุ่ม ประทับริมฝีปากลงบนแก้มสากด้วยขนสั้น ๆ หนึ่งครั้ง

“โอเค...นี่เรียกว่าหอม” อาร์เธอยิ้มอย่างใจเย็นทั้งที่เขารู้สึกเหมือนถูกไฟช็อตเข้าอย่างจังตั้งแต่เมื่อครู่ ตอนที่ปากอิ่มประทับลงบนแก้มของเขา กลิ่นหอมของไม้เมืองร้อนจากน้ำหอมชั้นดีอบอวลอยู่รอบ ๆ มันเป็นกลิ่นที่ปลุกกำหนัดเหมือนฟีโรโมนอย่างไรอย่างนั้น

“แล้วแบบไหน...ที่เรียกว่า...จูบ”

“แบบนี้” พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าหล่อเหลาลงไปหาหญิงสาว แนบริมฝีปากหยักหนาได้รูปกับเรียวปากอิ่มจนสนิท หลังจากนั้นกัญชลิกาจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างแทรกเข้าไปในปากของเธอ

ลิ้น...โอ...ลิ้นของอาร์เธอแทรกเข้าไปในปากของเธอและซอกซอนไปทั่วทุกมุม ทั้งกระพุ้งแก้ม อุ้งปาก หยั่งลึกเข้าไปถึงโคนลิ้นก่อนละเลียดออกมาบนลิ้นของเธอ และสิ่งที่ทำให้หญิงสาวเกิดความซาบซ่านขึ้นมาจับจิตคือตอนที่ลิ้นของเขาไล้เลียดบนปลายลิ้นของเธอ

กัญชลิกาตัวเบาหวิว เหมือนเธอกำลังล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ ทุกอย่างเบานุ่ม ทั้งปากของเขาที่ประกบแน่น ลิ้นของเขาที่ดูดกลืนความหวานในปากของเธอ มันเป็นประสบการณ์ที่ทำให้หญิงสาวเข้าใกล้คำว่า ร้อน อีกนิด

“อืม...อืม” หญิงสาวเผลอปล่อยเสียงครางลึก แต่มันก็ดังอยู่ในลำคอ มือของเธอที่วางอยู่ข้างตัวเริ่มเกร็งเล็กน้อยในขณะที่อาร์เธอโอบแก้มของเธอด้วยอุ้งมือทั้งสอง

เขาจูบเธออย่างซาบซ่านที่สุด ซึ่งชายหนุ่มเองก็รู้สึกเช่นนั้น ทั้งที่เขากำลังสอนเธอให้รู้จักกับสิ่งที่เรียกว่า จูบ และเขาเองก็ไม่เคยจูบผู้หญิงคนไหนได้วาบหวามและหวานจับใจเท่านี้มาก่อน

ปากของกัญชลิกานุ่มละมุนและมีกลิ่นหอมอย่างลูกพีช ใช่...มันเหมือนชื่อของเธอ พีชชี่ ความเป็นลูกพีชที่สดฉ่ำ เย้ายวน และทำให้เขาจูบเธอเนิ่นนานจนแทบจะหยุดไม่อยู่

แต่เขาก็ต้องหยุดตัวเองลงเสียก่อนทั้งที่ตอนนี้แกนกายของเขากำลังเขม็งเกร็ง ขมวดรัดในทุกอณู อยากจูบเธออย่างนี้ต่อไปอีกแค่นาที แต่หน้าที่ของเขาก็ทำให้ชายหนุ่มค่อย ๆ ถอนริมฝีปากออกในที่สุด

บทที่ 3

          กระทั่งที่ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้าของเขาออกไปสักพักหนึ่งแล้วกัญชลิกาก็ยังหลับตาพริ้มเหมือนว่าเธอยังตกอยู่ในความฝัน จนเมื่อชายหนุ่มกล่าวขึ้นเธอจึงเปิดเปลือกตามองเขา

            “แบบนี้เรียกว่าจูบ...ที่คุณทำตอนแรกเรียกว่าหอม...เอ้อ...คุณรู้สึกว่าตัวเองเริ่มร้อนขึ้นมาบ้างหรือยัง?”

            คำถามของอาร์เธอทำให้หญิงสาวหน้าแดงซ่าน เธอแต่งตัวเซ็กซี่ก็ยังไม่น่าเขินอายเท่ากับที่ถูกเขาสอนจูบให้เมื่อครู่ ความหวานและรสชาติของชายหนุ่มยังติดอยู่ที่กลีบปากนุ่ม คงน่าขายหน้าถ้าเธอจะบอกให้เขาสอนมันแก่เธออีกครั้ง

          “ก็...เล็กน้อย” เธอพูดขณะเสยผมและหลบสายตาคู่คมของอาร์เธอชั่วขณะ บ้าจริง! ทำไมหัวใจเธอเต้นแรงขนาดนี้ กัญชลิกาปั่นป่วนในช่องท้องขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ

            “คุณต้องเรียนรู้มากกว่านี้” เขาเอ่ยและเผลอเลียริมฝีปากของตัวเองซึ่งหญิงสาวหันมาเห็นเข้าพอดี

            “แต่จริง ๆ แล้วไม่ได้มีกฎเกณฑ์อะไรตายตัว มันอยู่ที่เทคนิค”

            “ฉันคงอ่อนหัดมากซีนะคะ อาร์เธอ...สงสัยฉันคงต้องยอมรับคำวินิจฉัยของหมอโดยดุษฎีว่า...”

            “คุณยังไม่เคยเรียนรู้มันอย่างลึกซึ้งต่างหาก”

            เสียงห้าวที่ดังขึ้นและมือหนาหนักที่เอื้อมมาสัมผัสข้อมือของหญิงสาวทำให้ร่างอรชรที่หยิบกล้วยหอมบนโต๊ะรับแขกขึ้นมาและทำท่าจะปอกเปลือกเข้าปากต้องหยุดชะงัก กัญชลิกาหันไปมองเขาอีกครั้งเพราะอาร์เธอกำข้อมือของเธอไว้แน่นก่อนค่อยคลายมันหลวม ๆ