Share

บทที่ 506

Author: ด้านนอกด่านประตูห่านป่า
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
ทางด้านอวี๋ผิงที่กำลังจะเคาะประตูอีกครั้ง จู่ ๆ ประตูก็เปิดออก

เมื่ออวี๋ผิงเห็นหลินหยาง ก็กล่าวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยไมตรี “หลินหยาง ไม่ใช่ คุณหลิน พวกเรามาเพื่อ...”

“ผมให้พวกคุณไสหัวออกไปจากเมืองลั่วไม่ใช่เหรอไง? ไม่คาดคิดเลยว่าจะกล้ามาหาถึงที่ คิดว่าผมจะไม่ฆ่าพวกคุณจริง ๆ?” หลินหยางกล่าวอย่างเมินเฉย

อวี๋ผิงสีหน้าซีดขาวทันที “ไม่ ไม่ใช่ พวกเรามาเพื่อกล่าวขอโทษ!”

ในระหว่างที่พูด เธอรีบดันหลิ่วฟู่อวี่ไปตรงหน้าของหลินหยาง กล่าวอย่างต่ำต้อย “ฉันรู้ว่าคุณเกลียดพวกเรา แต่เดิมทีเสียวอวี่ก็เป็นคู่หมั้นของคุณนะ ก่อนหน้านี้เธอรู้สึกละอายใจต่อคุณมาก ก่อนจะไป อยากจะมากล่าวขอโทษด้วยตัวเอง...”

หลิ่วฟู่อวี่รู้ว่าได้เวลาแสดงความสามารถแล้ว กล่าวอย่างอ่อนแอ “ขอโทษนะหลินหยาง ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้วจริง ๆ...”

ในระหว่างที่พูด เธอก็คุกเข่าลงบนพื้น

จำต้องพูดว่า หลิ่วฟู่อวี่รูปโฉมสวยงามมาก ท่าทางที่น่าสงสารของเธอในเวลานี้ ตอนที่คุกเข่าลงไป หลินหยางสามารถเห็นเนินอกลึกจากคอเสื้อกว้างของเธอ

หลินหยางกล่าวอย่างดูถูกเหยียดหยาม “ผมได้ให้คนไปบอกคุณแล้ว ผมไม่มีความสนใจในตัวคุณ ไม่คาดคิดเลยว่าพวกคุณยังจะกล้
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 507

    ใบหน้าของหลิ่วฟู่อวี่เจ็บจนร้อนผ่าว กัดริมฝีปากแน่น ดวงตาทั้งสองช้างน้ำตาไหลพราก จำต้องเก็บมือทั้งสองข้างกลับ“คุณหนูหลิ่ว เมื่อก่อนเธอชอบวางมาดเป็นคุณหนูมากไม่ใช่เหรอ? แต่ตอนนี้กลับคุกเข่าอ้อนวอนฉัน? เธอทำตัวต้อยต่ำไปหน่อยไหม!”หลินหยางไม่มีความเคารพใด ๆ ต่อเธอทั้งสิ้น พูดจาเหยียดหยาม ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่หลิ่วฟู่อวี่สมควรได้รับหลินหยางเป็นถึงปรมาจารย์ การตบหน้าเพียงฉาดเดียวก็มากพอที่จะให้คนธรรมดาอย่างหลิ่วฟู่อวี่ตายได้ แต่หลินหยางย่อมไม่มีทางเปลืองแรงแบบนั้น ได้ลงมืออย่างออมมือแล้วแต่มีรอยฝ่ามือปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลิ่วฟู่อวี่ เธอกลับรู้สึกในใจว่าได้รับความอัปยศเป็นอย่างยิ่ง ในเวลาเดียวกัน ภายในใจก็มีความสุขที่แตกต่างออกไปบางอย่างพลุ่งพล่านขึ้นมา!ของบางอย่าง ก็เหมือนกับกระดาษไขติดหน้าต่าง คุณไม่ไปฉีกมันออก ก็ไม่มีทางรู้ว่าข้างในหน้าต่างมีอะไร บางทีอาจจะเป็นปีศาจร้าย บางทีอาจจะเป็นความวิปริต!กระดาษไขติดหน้าต่างของหลิ่วฟู่อวี่ถูกหลินหยางเปิดออกแล้ว เป็นการปลดปล่อยสัญชาตญาณโดยธรรมชาติของเธอ“ขอเพียงแค่การตบฉันสามารถทำให้คุณไม่เกลียดชังฉันอีกต่อไป ถ้าอย่างนั้นคุณก็ตบฉันเถอะ อย

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 508

    ภายในห้องในเวลานี้ หลิ่วฟู่อวี่เหงื่อไหลไคลย้อย มีความสุขเป็นอย่างยิ่ง ในตอนที่หลินหยางกำลังจะเข้าสู่ประเด็นสำคัญ จู่ ๆ เขากลับได้กลิ่นหอมแปลก ๆ กลุ่มหนึ่งจากตัวของหลิ่วฟู่อวี่กลิ่นหอมสดชื่นนั้นทำให้เขากระปรี้กระเปร่า ทำให้ปราณแท้ภายในร่างกายของหลินหยางขับเคลื่อนด้วยความว่องไวขึ้นมาก‘ไม่คิดเลยว่าเธอเป็นหนึ่งในร่างกายพิเศษสิบประการ?’หลินหยางอึ้งไปครู่หนึ่ง สายตาเหลือบมองไปทางหลิ่วฟู่อวี่ที่กำลังมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเห็นว่าเธอในตอนนี้มีความสุขถึงขีดสุด มีกลิ่นหอมอ่อน ๆ แผ่ซ่านออกมาไปทั่วทั้งร่างกายหลินหยางนึกถึงบันทึกข้อความในมรดกของเทพโอสถขึ้นมาทันที บนโลกนี้มีหญิงสาวมากมาย แต่มีหญิงสาวบางจำพวกที่มีพรสวรรค์น่าทึ่ง น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง!สิบสิ่งที่โดดเด่นที่สุดในนั้น เรียกอีกอย่างว่าร่างกายพิเศษสิบประการและหลิ่วฟู่อวี่เป็นอันดับที่แปดในร่างกายพิเศษสิบประการ ซึ่งเรียกว่าร่างกายสามไข่มุกแห่งน้ำในฤดูใบไม้ผลินี่เป็นเพียงแค่หนึ่งในนั้น ที่สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าหากใช้สูตรยาพิเศษบำรุงร่างกายหลิ่วฟู่อวี่ สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง การฝึกฝนคู่ ไม่น้อยไปกว่าการแช่สมุนไพรที่มีปร

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 509

    ทันทีที่พูดจบประโยค เฉาเค่อหมิงที่อยู่ปลายสายก็โมโหจนเกือบหายใจไม่ออก!แกนอนกับลูกสาวฉันก็พอทนแล้ว ไม่คาดคิดเลยว่ายังจะมานอนถึงบ้าน!จะรังแกกันขนาดนี้ไม่ได้!“แกคิดว่าตัวเองเป็นปรมาจารย์อันดับหนึ่งของเมืองลั่วก็ไร้คู่ต่อสู้แล้ว? ฉันจะบอกแกให้นะ เหนือคนย่อมมีคน เหนือฟ้าย่อมมีฟ้า! แกลำพองใจได้อีกไม่นานหรอก!”“รู้แล้ว ๆ แต่ว่ายังไงคุณก็ช่วยเตรียมความพร้อมของลูกสาวคุณเอาไว้ให้เรียบร้อยหน่อยแล้วกัน ผมกำลังจะถึง”หลินหยางไม่ได้ต่อปากต่อคำ แต่วางสายโทรศัพท์ทันที ถึงอย่างไรเขาเป็นคนระดับใหญ่โตมาก ตนหลับนอนกับลูกสาวเขา ก็ต้องให้เขาระบายอย่างเหมาะสมจะเชือดหมูก็ยังต้องให้หมูร้องออกมาสองครั้งเลยมหาปรมาจารย์หลินเป็นคนสง่างาม เรียบง่าย และมีเหตุผลอีกด้านหนึ่ง ในภายในคฤหาสน์ตระกูลเฉาเฉาเค่อหมิงเกือบจะบีบโทรศัพท์จนแตก กล่าวด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยว “หลินหยาง แกรังแกกันเกินไปแล้ว! ความแค้นนี้แก้นแค้น ฉันเฉาเค่อหมิงขอสาบานว่าจะไม่เป็นคน!”ในเวลานี้ บนโซฟาที่ห้องรับแขก กลับมีชายชราผมสีดอกเลาไว้เคราคนหนึ่ง และชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งนั่งอยู่ จางซูอวิ๋นกำลังรินน้ำชาให้ทั้งสองคนอย่างเอาใจใส่จู่ ๆ เ

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 510

    โชคดีที่ตอนนั้นครอบครัวตนกับหลินหยางทะเลาะกัน!ไม่อย่างนั้นตนเกือบพลาดลูกเขยที่ดีขนาดนี้ไป!“ทั้งหมดนี้เป็นสิ่งที่ผมควรทำ หลังจบเรื่องนายท่านตงจะให้พ่อตาของผม ได้เป็นนายกเทศมนตรีของเมืองลั่วใช่ไหม? เราก็รับว่ามีเรื่องมงคลสองเรื่อง จะพูดไป โชคดีที่หลินหยางเป็นขั้นบันไดให้เราเหยียบ”เว่ยเหยียนเปลี่ยนคำเรียกเงียบ ๆ เพื่อดึงความสัมพันธ์ของทั้งสองฝ่ายให้ใกล้ชิดขึ้นถึงอย่างไรเขาก็เป็นแค่ลูกภรรยารอง ในวงศ์ตระกูลไม่ได้มีทรัพย์สินกับตำแหน่งมากเท่าไหร่ ถ้าหากมีพ่อตาที่เป็นนายกเทศมนตรีเมืองบ้านนอกสักคน เขาก็ค่อนข้างพอใจแล้วมีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่พอใจก็คือ หลินหยางทำลายความบริสุทธิ์ผู้หญิงของตน!แม้ว่าหลังจากที่ตนแต่งงาน จะเห็นรองเท้าพัง ๆ อย่างเฉาเยี่ยนหลิงเป็นของเล่น แต่นั่นก็เป็นของเล่นของตน แต่กลับถูกคนใกล้ตายอย่างหลินหยางเล่นก่อน!ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความริษยาและเกลียดแค้น กล่าวอย่างเมินเฉย “ท่านซุน จำเอาไว้ว่าต้องทรมานไอ้หลินหยางนั่นมาก ๆ อย่าให้มันตายอย่างสบายเกินไป”“รับทราบ”ท่านซุนพยักหน้าอย่างไม่แยแส“พ่อคะ พวกท่านอยากจะบีบให้หนูตายถึงจะพอใจใช่ไหม?”จู่ ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดั

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 511

    “วันนี้?” สีหน้าของเฉาเค่อหมิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย อย่างไรซะนี่ก็เป็นงานแต่งครั้งยิ่งใหญ่ของลูกสาวตัวเอง รีบร้อนแบบนี้ จะเป็นการหักหน้าตัวเองเสียเปล่า ๆ ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้ยินคำพูดของเว่ยเหยียนอย่างไม่ได้ตั้งใจ ว่าอยากจะร่วมเตียงกับลูกสาวตัวเองเพื่อระบายความแค้น แต่อย่างไรซะก็เป็นลูกสาวของตน แม้จะตัดสินใจแต่งงานแล้ว เขาก็ไม่ได้เต็มใจนัก “ท่านวางใจเถอะครับ วันแต่งงานใหญ่นี้ ผมเชิญแขกและเพื่อน ๆ มามากมายเลย แต่วันนี้ ผมต้องการเพียงแค่สถานะ และหวังว่าจะได้อยู่กับเยี่ยนหลิงตามลำพังสักพัก.....” “คุณพ่อคะ พ่อบ้าไปแล้วเหรอคะ? พ่อไม่เข้าใจความหมายของเขาเหรอ? เขาจะข่มขื่นหนูค่ะ!” เฉาเยี่ยนหลิงตะโกนออกมาพร้อมใบหน้าซีดเซียว“ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่แกจะมาพูด!” จางซูอวิ๋นตำหนิออกมาอย่างเคร่งขรึม จากนั้นก็พูดอย่างลังเล “ลูกเขย แบบนี้ไม่ค่อยดีเลยนะ มันฉุกละหุกเกินไป” แต่ทางเว่ยเหยียนกลับกล่าวออกมาทั้งรอยยิ้ม “บางทีผมอาจจะอธิบายยังไม่เข้าใจ ผมพูดว่าเชิญแขกและเพื่อน ๆ ที่เชิญ คือรวมถึงเชิญลูกชายคนโตของตระกูลผมมาร่วมงานแต่งด้วยครับ”“เธอหมายถึงคุณชายเว่ยเฟิงน่ะเหรอ?” เฉาเค่อหมิงตกใจเล็ก

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 512

    จางซูอวิ๋นตกใจนหน้าซีด เพราะกลัวว่าเว่ยเหยียนจะถอนหมั้น จึงรีบขอโทษทันที หรือจะพูดตรง ๆ ได้ว่าอย่าเล่นลูกสาวฉันจนตาย แต่จะเล่นอย่างไรก็ได้หมด! “ดี จะถือว่าหนูเข้าใจพวกพ่อแม่แล้วแล้วกันนะคะ! ว่าตอนตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่แรกจนสุดท้าย หนูก็เป็นเพียงแค่เครื่องมือแลกผลประโยชน์เท่านั้น” เฉาเยี่ยนหลิงยิ้มอย่างน่าสมเพช แต่ก็ยังส่ายหัวพร้อมทั้งเอ่ยขึ้นว่า “หนูอยากจะบอกกับพ่อแม่ตอนนี้ว่า เรื่องที่หนูจะไม่เสียใจภายหลังเลย ก็คือเรื่องที่หนูมอบร่างกายให้หลินหยางแล้ว!” “คือเขาทำให้หนูได้พบกับโลกใบใหม่ ทำให้หนูได้หนีจากการควบคุมของพวกคุณ!” “ฉันเป็นผู้หญิงของหลินหยาง ทั้งชีวิต คนอย่างคุณน่ะ ไม่เหมาะสมกับฉันหรอก!” ในขณะที่พูดอยู่นั้นจู่ ๆ เธอก็ลุกขึ้นยืนพร้อมทั้งถือมีดปอกผลไม้ขึ้นมาจากบนโต๊ะด้วย แทนที่จะเอาไปวางพาดที่คอตัวเอง แต่เธอกลับเอามีดแทงไปที่เว่ยเหยียนผลปรากฏว่าภายใต้แสงแห่งหินเหล็กไฟ ซุนเหล่าก็ยกมือขึ้น ปัดมีดปอกผลไม้ในมือเธอออกไป ร่างของเว่ยเหยียนที่อยู่ด้านหลังไม่ได้ขยับเลยแม้แต่น้อย แต่กลับเผยสีหน้าโหดร้ายขึ้น ยิ่งเฉาเยี่ยนหลิงประพฤติตนเช่นนี้ ก็ยิ่งกระตุ้นความปรารถนาที่จะแ

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บบที่ 513

    “ดี ดี! เมืองลั่วเล็ก ๆ เมืองหนึ่ง ยังมีคนมากความสามารถแบบนี้ซ่อนอยู่จริงเหรอ! แกฆ่าเว่ยจ้งตายไปแล้ว ยังจะมายุ่งกับฉันอีก หลินหยาง นี่แกไม่ได้เห็นตระกูลเว่ยของฉันอยู่ในสายตาเลยเหรอ?” “ดู ๆ แล้วเหมือนว่าคุณจะไม่ได้เรียนรู้อะไรจากการต่อสู้กันที่ทะเลสาบเฉาอินเลยนะ” เว่ยเหยียนหัวเราะอย่างโกรธเคือง ตอนที่อยู่หนานตูตนถูกเหล่าตระกูลชนชั้นกลางที่อยู่เหนือกว่าทำให้อับหายก็ไม่เป็นไร เมื่อมาถึงเมืองลั่วแล้ว แม้แต่ปรมาจารย์ก็ยังกล้าเหยียบย่ำหน้าเขา!“ปัญญาอ่อน! แม้แต่ตระกูลหลูก็ไม่ได้อยู่ในสายตาผมด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับบคุณ?” หลินหยางดูถูกเหยียดหยามเว่ยเหยียนโกรธตึงตังขึ้นมา เขารู้ว่าหลินหยางช่างเย่อหยิ่ง แต่เขาก็ยังคงคิดว่าที่หลินหยางได้รับชัยชนะอันน่าสังเวชนั้น ก็ควรได้รับบทเรียนมาบ้าง ใครจะรู้ว่าการต่อสู้นัดชี้ชะตานั้น ไม่เพียงแค่ไม่ได้ให้หลินหยางรู้ถึงความก้าวหน้าอะไรเลย ในทางตรงกันข้าม มันยิ่งเพิ่มความเย่อหยิ่งของเขาเข้าไปอีก!“ ซุนเหล่า! ผมไม่ยอมให้มีคนหยิ่งยโสอยู่ในเมืองลั่วมากขนาดนี้หรอกนะ!” ขณะที่เว่ยเหยียนพูดจบยืนอยู่ข้างเขา ซุนเหล่าที่ไม่ค่อยได้ปริปากพูดอะไรตั้งแต่แรกก

    Last Updated : 2024-10-29
  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 514

    เขาตกตะลึงเล็กน้อย ไม่คิดว่าเขาจะโจมตีจุดสำคัญของหลินหยางได้อย่างง่ายดาย แล้วใบหน้าของเขาก็แสดงท่าทีปีติยินดีออกมาทันใด “ยังกล้าไม่หนีไปไหนอีกเหรอ? ไอ้เด็กเวรอย่างแกนี่มันจริง ๆ.....” “จริงอะไร?” เมื่อเสียงแผ่วเบาเปล่งออกมา ท่าทางภาคภูมิใจบนใบหน้าของซุนเหล่าก็แข็งทื่อขึ้นมา ราวกับว่าเห็นเป็นสายตาของปีศาจก็ไม่ปานเพียงแค่เห็นว่าร่างของหลินหยางไม่ไหวติง เรียกได้ว่าบนเรือนร่างไม่ได้มีแผลอยู่เลย บนสีหน้าก็ไม่ได้มีรอยแดงหลงเหลืออยู่ด้วยซ้ำหลินหยางเอ่ยขึ้นว่า “เป็นอะไรไป กลัวแล้วเหรอ?” ร่างของซุนเหล่าแข็งทื่อ ด้วยท่าทีที่ซีดเผือด “ไม่ เป็นไปไม่ได้ ไม่จริง นะ นี่มันไม่จริง.....” นั่นมันคือกำลังทั้งหมดของตัวเองแล้ว แต่กลับไม่มีผลอะไรเลยแม้แต่นิดเดียว! ข้างในจะต้องมีปัญหาแล้วแน่ ๆ และเป็นปัญหาใหญ่ด้วย! ไม่จริงน่า ฉันลองดูอีกสักครั้งแล้วกัน! ผลปรากฏว่าเมื่อเขาคิดจะลงมือ แต่เขากลับไม่สามารถขยับมือได้ เนื่องจากหลินหยางจับข้อมือของเขาเอาไว้ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไร ก็รู้สึกว่าข้อมือของตัวเองถูกลวดพันธนาการเอาไว้อยู่ จนขยับเขยื้อนไม่ได้เลย! “แก แก.....” ซุนเหล่ามองหลินหยางอย่าง

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 608

    “ปรมาจารย์หลินปิดบังเก่งนี่นา! แม้แต่กรมอัยการสูงสุดแห่งหนานตูยังเชื่อฟังคำสั่งของปรมาจารย์หลิน?!”“น่าตลก จ้าวเจี้ยนชิงนั่นยังใช้อำนาจและอิทธิพลข่มเหงผู้คน! อำนาจและอิทธิพลของปรมาจารย์หลินมากกว่าเขาไม่รู้ตั้งกี่เท่า!”“ไอดอล...เก่งมาก!”หานเซวี่ยอิ๋งอ้าริมฝีปากแดงเล็กน้อย จ้องมองหลินหยางที่สีหน้าเรียบเฉยด้วยความตื่นตะลึง ในใจไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีจ้าวเจี้ยนชิงที่อวดดีจนถึงขนาดไม่มีใครเทียบได้ ไม่นึกเลยว่าจะถูกจับกุมแบบนี้?“นายพลจ้าว ช่วยพวกเราด้วย! ฉันไม่อยากตาย!”และในเวลานี้ เฉิงหว่านฉิงกลับถูกเจ้าหน้าที่ผู้บังคับใช้กฎหมายจับกุม ใส่กุญแจมือ เธอหันหน้าไปมองจ้าวเจี้ยนชิงอย่างขอร้องด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและหวาดกลัวถึงแม้ว่าเธอจะเป็นแม่ม่ายดำ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ใหญ่เกินไป เกือบจะทำให้เธอฉี่ราด ตอนนี้ทำได้เพียงฝากความหวังทั้งหมดไว้ที่จ้าวเจี้ยนชิง?จ้าวเจี้ยนชิงในเวลานี้กลับหันไปมองเหยียนฮ่าวด้วยสีหน้าไม่ดีพร้อมกล่าวเสียงเย็นยะเยือก “คุณชายเหยียน! คุณไม่ได้รับสายโทรศัพท์ของคุณพ่อคุณเหรอ นายท่านตงกับคุณพ่อของคุณสัญญากันเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ว่าจะเก็บหลินหยาง!”หลังจากเกิดเรื่องต

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 607

    “แกพูดจาเหลวไหล! พวกเราทุกคนเห็นกันหมดแล้ว เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าแกสมคบคิดกับชาวตงอิ๋ง รังแกคนประเทศหลงของพวกเรา!”“ชาวตงอิ๋งนั่นบอกว่าพวกเราเป็นไอ้ขี้ยาแห่งเอเชียตะวันออก ทำไมแกถึงยังปกป้องเขาอยู่อีก! เห็นกันอยู่ชัด ๆ ว่าแกควรจะปกป้องเมืองลั่ว!”“ทำแต่เรื่องชั่วช้าสามานย์!”ทันใดนั้น บรรดาฝูงชนที่มุงดูเกิดอารมณ์ขุ่นเคืองขึ้นมา พยายามปกป้องหลินหยาง การกระทำที่กลับดำเป็นขาวของจ้าวเจี้ยนชิงทำให้พวกเขาโมโหจนสำลัก พากันหยิบมือถือขึ้นมาอัดวิดีโอเอาไว้เป็นหลักฐานแต่ทว่าเสียงปังดังขึ้นทันที!บรรดาคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงลงมือทันที ราวกับเสือกระโจนเข้าฝูงแกะ ทำให้ฝูงชนที่มามุงดูพวกนั้นถูกเตะล้มลงไปบนพื้น โทรศัพท์มือถือของบรรดาแฟนคลับถูกเหยียบแตกละเอียด!ทั้งหมดเต็มไปด้วยความวุ่นวาย!“หลินหยาง ฉันยอมรับว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้ แต่นั่นแล้วยังไง ฉันจะจัดการกับคนเจ้าเล่ห์อย่างแก ก็ยังคงง่ายเหมือนกับปอกกล้วยเข้าปาก!”ถึงแม้ว่าจ้าวเจี้ยนชิงจะถูกหลินหยางบีบคอเอาไว้ แต่สีหน้ากลับไม่แสดงความกลัวเลยแม้แต่น้อย ในทางกลับกันยังเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและเหยียดหยาม!“ข่มขู่ฉัน?” หลินหยางกลับยิ้มออกมา“ฉันจะข่

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 606

    ร่างกายของฮิเดนากะ ยามาโมโตะเหมือนกับระเบิด แฝงไปด้วยพลังมหาศาล!“บ้าเอ๊ย!”จ้าวเจี้ยนชิงรีบจับเอาไว้อย่างรวดเร็ว พยายามรักษาระยะห่างกับหลินหยางแต่ทว่าหลินหยางกลับขยับตัวเข้าไปใกล้! ตามเขาไปอย่างใกล้ชิด!ทันใดนั้น แม้ว่าเป็นพวกคนสนิทของจ้าวเจี้ยนชิงก็ไม่กล้าเหนี่ยวไก กลัวว่าจะพลาดทำจ้าวเจี้ยนชิงบาดเจ็บ!“ไสหัวออกไป!”จ้าวเจี้ยนชิงคำรามออกมาพร้อมทั้งสวนหมัดออกไป อยากจะบีบให้หลินหยางถอยออกไปแต่หลินหยางกลับคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ กล่าวพร้อมแสยะยิ้ม “คิดจะหนี? แกหนีพ้นเหรอไง?”จ้าวเจี้ยนชิงสีหน้าตกใจ ออกแรงอย่างบ้าคลั่งพยายามจะทำให้หลุดพ้นแต่ทว่ามือของหลินหยางเหมือนกับคีม ขยับเขยื้อนไม่ได้เลยสักนิด! ในทางกลับกันมีเสียงดังสนั่นกลุ่มหนึ่งลอยมา ทำให้จ้าวเจี้ยนชิงรู้ว่าตนเองราวกับถูกพันธนาการเอาไว้แน่น!“แม่งเอ๊ย แกปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าผู้หญิงขี้ยาพวกนั้น!” จ้าวเจี้ยนชิงกล่าวข่มขู่ด้วยความโมโหเพี้ยะ!ทันใดนั้นก็ถูกตบหน้าฉาดหนึ่ง!นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงและหนักหน่วง เสียงเปรี้ยงดังขึ้นทำให้หัวของจ้าวเจี้ยนชิงสั่นสะเทือน!“การตบนี้ ตบเพราะแกลืมรากเหง้า!” หลิ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 605

    เปรี้ยง!หลินหยางสวนหมัดสังหารออกไปทันที หมัดนี้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า!เขาต้องการจะเอาชีวิตสุนัขของเขา!แต่ทว่าในเวลานี้ ทันใดนั้นที่ประตูใหญ่ของตระกูลเฉิงก็แหลกละเอียด จ้าวเจี้ยนชิงพังประตูออกมา ขวางเอาไว้ที่ด้านหน้าของฮิเดนากะ ยามาโมโตะ สวนหมัดเพื่อโจมตีออกไปเช่นกัน!หมัดทั้งสองปะทะเข้าใส่กัน เกิดเสียงดังเปรี้ยงขึ้นทีหนึ่งแล้วทั้งสองก็ถูกแรงสั่นสะเทือนลอยออกไปพร้อมกันร่างกายของจ้าวเจี้ยนชิงร่นถอยไปหลายก้าวติดต่อกัน เสียงดังเปรี้ยง หินแผ่นหนึ่งถูกบดขยี้อยู่ใต้เท้า“ปรมาจารย์หลิน เรื่องเล็กน้อยนี้ควรค่าที่จะให้คุณต้องโมโหขนาดนี้เลยเหรอ? ไม่คู่ควรหรอกน่า”จ้าวเจี้ยนชิงยืนเอามือไพล่หลัง สายตาที่จ้องมองหลินหยางราวกับกำลังชื่นชม หลินหยางยิ่งโกรธ เขาก็ยิ่งรื่นรมย์ เขาถูกหลินหยางทำให้โมโหจนขาดสติหลายครั้ง ยินดีมากที่จะได้เห็นหลินหยางโมโห“ไม่ผิด!” ฮิเดนากะ ยามาโมโตะกลับกล่าวพร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน “พวกเธอเป็นผู้หญิงเสพยาทั้งนั้น ฉันปรารถนาดีหางานให้พวกเธอ ยังจัดการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่ขนาดนั้นให้คุณอีก”“ปรมาจารย์หลินยังจะตำหนิผมอีก ผมนี่มันทำดีแต่ไม่ได้ดีเลยจริง ๆ!”แต่ทว่าทันทีที่พูดจบ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 604

    “เหลวไหล!” หลินไร้ศัตรูกลับค้อนเขาทีหนึ่งแล้วกล่าว “หลานชายของฉันเป็นสายเลือดโดยตรงรุ่นที่สามที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของตระกูลหลิน! ถ้าหากเขาไม่อยู่แล้ว กิจการมากมายของตระกูลหลินจะส่งต่อให้ใครดูแล?!”“คือ...”ว่านเหลยกล่าวด้วยท่าทางลำบากใจ“พยายามตามหาเข้า ถึงอย่างไร...” หลินไร้ศัตรูถอนหายใจเบา ๆ ทีหนึ่ง กลับมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อย “ตอนนั้นเป็นเพราะตระกูลหลินของฉันติดค้างเขาแล้วก็ยังมีพี่ชายคนโตของฉันด้วย หนี้ก้อนนี้ จำเป็นต้องคืน”อีกทางด้านหนึ่งหลินหยางกลับจามอย่างรุนแรง “ใครกำลังด่าฉัน? แม่งเอ๊ย จะต้องเป็น...”เมื่อลองคิด ๆ ดูแล้วเหมือนว่าศัตรูที่อยากจะด่าตนมีเยอะแยะมากมาย หลินหยางก็คร้านจะนับเช่นกันมองดูเวลาแวบหนึ่งก็เป็นตอนกลางคืนแล้ว เขาจึงออกจากบ้านด้านนอกคฤหาสน์ หลี่หรูเยว่ได้ยืนอยู่ที่ด้านหน้ารถแล้ว เปิดประตูรถให้หลินหยาง กล่าวด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย “ตระกูลเฉิงจัดงานเลี้ยงไว้รอแล้ว แต่ว่าจ้าวเจี้ยนชิงอยู่ที่งานเลี้ยงนั่นด้วย ที่นั่นจะต้องมีกองทัพทหารคอยเฝ้าอยู่!”ถ้าหากจ้าวเจี้ยนชิงเป็นสุนัขจนตรอก เรื่องจะต้องมีความยุ่งยากขึ้นแน่“งานใหญ่ขนาดนี้ ฉันจะพลาดได้ยังไ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 603

    ชายวัยกลางคนที่อยู่อีกด้านของปลายสายโทรศัพท์ราวกับตะลึงงันไปครู่หนึ่ง เหมือนว่าจู่ ๆ ก็ได้เห็นความหวัง กล่าวด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย “คุณรักษาได้จริง ๆ เหรอ?”“คือว่าค่าตอบแทนนี่...”“ค่าตอบแทนไม่ใช่ปัญหา! ขอเพียงแค่คุณสามารถรักษาพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกได้ คุณอยากได้อะไรก็ว่ามาได้เลย!”“ยอดเยี่ยม! โสมคนอายุสามร้อยปีสักสามสิบต้น สมุนไพรอายุห้าร้อยปีสิบต้น...”หลินหยางก็ไม่ได้เกรงใจเช่นกัน จากนั้นก็สั่งสมุนไพร ราวกับสั่งอาหาร สมุนไพรพวกนี้มากพอที่จะทำให้หลูอ้าวตงต้องเจ็บปวดใจแต่ทว่าปลายสายกลับกล่าวด้วยความไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย “ได้! คืนนี้ผมจะให้รถไปรับคุณ!”น้ำเสียงที่ดีใจดีนี้ ทำให้หลินหยางรู้สึกเหมือนกับว่าตนเสนอราคาต่ำไปแต่ว่าไม่เสียใจภายหลัง เขาก็ไม่ได้สนใจอีก “โรคพิษเหมันต์แทรกซึมเข้ากระดูกจะรีบร้อนไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเตรียมตัวสักหน่อย ถึงเวลานั้นผมจะแจ้งให้คุณทราบ”ชายวัยกลางคนนั้นรับปากทันทีหลินหยางวางสายโทรศัพท์ พูดเบา ๆ “ดูท่าจะเป็นมหาเศรษฐี”อีกฝ่ายไม่ยินยอมที่จะเปิดเผยตัวตน ยังสามารถเอาสมุนไพรมากมายขนาดนี้มาให้ได้อีก ตัวตนจะต้องสูงส่งมาจนไม่สะดวกที่จะเ

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 602

    หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆ รางวัล?คงไม่ใช่เป็นเพราะเขาเป็นลูกผู้ชายร่างกายกำยำใช่ไหม?เหยียนฮ่าวสีหน้าซีดขาวทันที คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตึง “คุณหลิน ผมมีตาหามีแววไม่ คุณหลินได้โปรดยกโทษให้ผมด้วย!”หลินหยางจ้องมองเขาอย่างหมดคำพูดแวบหนึ่ง “จ้าวเจี้ยนชิงอยู่กับตระกูลเฉิง สมคบคิดกับชาวตงอิ๋งค้ายาเสพติด แกไปตรวจสอบให้ละเอียด นี่เป็นผลงานความดีความชอบครั้งใหญ่ใช่ไหม?”“ค้ายาเสพติด? เขากล้าขนาดนั้นเลยเหรอ?”เหยียนฮ่าวเหลือเชื่อ“นายลองไปตรวจสอบคลังสินค้าเทียนหนาน ที่นั่นเป็นจุดที่พวกมันขนส่งสินค้า” หลินหยางกล่าวอย่างสบาย ๆซ่งหว่านอวี๋เป็นคนบอกข่าวกรองนี้ด้วยตัวเอง โชคดีที่มหาปรมาจารย์หลินทำงานอย่างยากลำบากบนเตียงเหยียนฮ่าวดีใจเป็นล้นพ้นขึ้นมาทันที นี่ไม่เพียงแต่เป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น แต่เป็นความดีความชอบที่โคตรยิ่งใหญ่ประเทศหลงอ่อนไหวต่อยาเสพติดมากที่สุด และจ้าวเจี้ยนชิงเข้าร่วมด้วย ปริมาณของยาเสพติดนั่นจะต้องไม่ใช่จำนวนน้อย ๆ แน่นอน!“ขอบพระคุณคุณหลิน! ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้!”แม้แต่ความกังวลของเหยียนฮ่าวที่ถูกวางพิษกู่ ก็จางหายลงไปไม่น้อยรีบเรียกรวมคนแล้วออกไป กา

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 601

    จ้าวเจี้ยนชิงตกตะลึงไปแล้ว “ราง รางวัลพลเมืองดีเด่น?”เฉิงคั่วร้อนใจ “คุณชายเหยียน หลินหยางฆ่าคนตายคาที่ ทุกคนเห็นกันหมด! คุณทำ...”เสียงเพี้ยะดังขึ้นทีหนึ่ง!เหยียนฮ่าวสะบัดฝ่ามือเข้าไปที่บนใบหน้าของเขา เขากล่าวเสียงขรึม “เมื่อครู่นี้แกเห็นอะไร?”“ผม...”เฉิงคั่วสีหน้าซีดขาว ภายใต้สีหน้าที่เย็นยะเยือกของเหยียนฮ่าว กลับไม่กล้าพูดอะไรอีกเขาเป็นปรมาจารย์บ้านนอกคนหนึ่ง จะล่วงเกินเหยียนฮ่าวไม่ได้อย่างเด็ดขาด!“พวกแกเห็นอะไร?”เหยียนฮ่าวกวาดสายตามองคนอื่นด้วยสีหน้าเย็นชาพร้อมกล่าวขึ้นอีกครั้งทั้งหมดนิ่งเงียบ“คดีของวันนี้ง่ายมาก!” เหยียนฮ่าวกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “หวังเทียนเหิงรัฐมนตรีกรมอัยการสูงสุด กลั่นแกล้งประชาชน บังคับใช้กฎหมายที่รุนแรง!”“คุณหลินป้องกันตัวตามกฎหมาย ถือว่าเป็นการอพยพฉุกเฉิน!”“ผมพูดจบแล้ว มีใครเห็นด้วย มีใครคัดค้านไหม?”การอพยพฉุกเฉินสามารถฆ่าคนได้ตามใจชอบอย่างนั้นเหรอ? ไม่มีเหตุผล!ทุกคนตะลึงงันแต่ว่าภายใต้สายตาของเหยียนฮ่าว สีหน้าของทุกคนดูไม่ดีแต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก เพียงเพราะบิดาของเหยียนฮ่าวยังเป็นอธิบดีกรมอัยการสูงสุด คำพูดของเขาก็คือกฎหม

  • เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง   บทที่ 600

    เหยียนฮ่าวรู้สึกหมดความอดทนอยู่บ้าง “อยากจะเจรจาก็รีบพูดมา ไม่พูดฉันจะไปแล้ว!”หลินหยางกลับจิบไวน์อึกหนึ่ง ถึงได้หันหน้าไปมองเขาแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณชายเหยียน เหมือนว่าคุณจะเข้าใจผิดไปนะ”“คุณ มีสิทธิ์อะไรมาเจรจากับผม?”“ว่าอะไรนะ?”เหยียนฮ่าวงุนงงไปทันที หลินหยางเพียงแค่ดีดนิ้วทีหนึ่ง!ทันใดนั้น เหยียนฮ่าวก็ล้มลงไปบนพื้นอย่างรุนแรง กรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดราวกับไม่ใช่เสียงของมนุษย์! ร่างกายคดงอราวกับกุ้งต้มสุก!ยังดีที่ครั้งก่อนต่อสู้ครั้งใหญ่กับหวังเหลียนเฉิง หลังจากทำลายคฤหาสน์จนพัง หลินหยางก็ได้ให้คนมาซ่อมแซมแล้ว ยังใช้วัสดุเก็บเสียงชั้นดีอีกด้วย ถึงไม่ทำให้เสียงร้องที่ราวกับจะขาดใจตายของเขาไม่ดังเล็ดลอดออกไปข้างนอกหลินหยางนั่งอยู่บนโซฟา ดื่มไวน์อย่างไม่รีบไม่ร้อน เอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับเสียงร้องอันน่าเวทนานั่นหลังจากผ่านไปห้านาที ถึงได้ค่อย ๆ วางแก้วไวน์ลงเสียงร้องอันน่าเวทนาของเหยียนฮ่าวก็ค่อย ๆ หยุดลงเขาในเวลานี้นอนอยู่บนพื้น เหงื่อท่วมตัว สีหน้าซีดขาวจนน่าตกใจ แม้แต่พรมยังถูกเขาฉีกจนเละเทะ!“รู้สึกดีแล้วใช่ไหม?”หลินหยางกล่าวพร้อมรอยยิ้ม“แก แกทำอะไรกับฉัน?

DMCA.com Protection Status