บทที่ 321

“ใช่แล้ว ผมเห็นว่าคุณก็ได้รับบาดเจ็บเหมือนกัน โดยเฉพาะใบหน้า อาจจะทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้ กลับไปผมจะปรุงยาทาแบบหนึ่งให้คุณ สามารถกำจัดรอยแผลเป็นได้”

หลินหยางรู้ว่าบนร่างกายของหลี่หรุ่นจูก็ถูกสุนัขกัดจนเหวอะเช่นกัน รอยแผลบนใบหน้าเห็นชัดเจนเป็นอย่างยิ่ง

ผู้หญิงที่หน้าสะสวยคนหนึ่ง ไม่ควรถูกสุนัขกัดทำลาย นั่นถือเป็นความน่าละอายใจอย่างหนึ่ง

หลินหยางเองก็คิดไม่ถึงว่า พนักงานภายในบ้านพักทหารคนหนึ่ง จะมีโฉมหน้าที่สุดยอดขนาดนี้

หลี่หรุ่นจูคลำผ้าพันแผลบนใบหน้า กล่าวอย่างประหลาดใจ “สามารถกำจัดรอยแผลเป็นได้หมดจริงเหรอคะ?”

ไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่รักสวยรักงาม ไม่ใส่ใจใบหน้าของตนเอง ผู้หญิงหน้าตายิ่งสวย ก็ยิ่งใส่ใจ

เดิมทีเธอตั้งใจว่าหลังจากนี้จะสวมหน้ากากไปตลอด ตอนนี้ได้ยินว่าหลินหยางสามารถกำจัดรอยแผลเป็นได้ ก็ยิ่งดีใจจนออกนอกหน้า

หลินหยางพยักหน้ากล่าว “แน่นอนครับ”

“ขอบคุณค่ะ!”

หลี่หรุ่นจูกล่าวขอบคุณอีกครั้ง

ในเวลานี้โทรศัพท์มือถือของหานลี่ฉินดังขึ้น หลังจากที่เขารับโทรศัพท์ ก็กล่าวด้วยสีหน้าที่ดูแย่ “คุณหลิน ตอนที่สาวน้อยถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด ได้ถูกนายพลจ้าวจับกุมตัวเอาไว้”

หลี่หรุ่นจูกล่าว